Een wereld van feesten Het zwakke hart m Terug in stru: Fa mi Mensen en OPMERKELIJKE JUBILEUM-EXPOSITIE IN MUSEUM VOOR VOLKENKUNDE Dubieuze dialogen (129) jVOLKSVERHUIZII DE STEM EXTRA OP DINSDAG_ 21 APRIL 1987 LEIDEN - Wie drinkt er nog 'Hansje in de kelder' of 'kandeel', als er een kind geboren is? Bestaat elke bruids taart uit vijf verdiepin gen en mogen bruid en bruidegom ook samen het bovenste stukje opeten? Jaargetijden Deksels MEDISCHE RUBRIEK Grafmonumenten Geertsema Hess Tsjernobyl en Doel Werk gelegenheid TlË STEM EXTRAI COKS VAN EYSDEN Leven en dood Rome verdient aan Trevi-fontein MANILA - Zeker twaalf dent Aquiio en vice-presiJ kandidaatvoor de in mei I verkiezingen. Dat is inj nieuwe Fiippijnse grond\ nen met pjlitieke familie- j Nieuwe grondwet f T48 Door La ur Crouzen Kan de ontgroening van studenten en het afleggen van het eindexamen MA VO/HAVO/VWO vergele ken worden met de inwij dingsrites op Nieuw-Gui- nea? In onze westerse tijd van chips, computers telecommunicatie, kortom van snelheid slijten feestelijke gebruiken steeds rapper weg. Die culturele ero sie bestaat elders op de wereld ook. Toch vieren de Hindoes in B'il India nog steeds feest als een baby van zes maanden voor het eerst een hapje bruine rijst, suiker en boter mag nemen. In" Korea is de eerste ver jaardag van een kind ook een grote happening. Dan mag de uitgedoste peuter van een tafel voorwerpen als geld, schrijfpa pier, garen, een penseel en een pijl kiezen om daarmee zijn eigen toekomst en aanleg te voorspellen. Een van de proeven van de zogeheten initiatie-riten, waarbij de opgroeiende jeugd van de Surinaamse Wajana- Indianen feestelijk de volwas senheid ingaat, is het omhan gen van gevlochten matjes, waarin enkele tientallen mie ren of wespen zijn vastge klemd. En de slachtoffers mo gen geen spier vertrekken bij de steken of het mierezuur. Op foto's, in de vorm van tafe relen van levensgrote poppen of kostuums en langs beelden kan er sinds kort een wereld reis van feesten, gebruiken en gewoontes gemaakt worden in het Rijksmuseum voor Volken kunde in Leiden. Daar loopt Een Javaans bruidspaar in vol ornaat. namelijk tot en met 27 septem ber de tenstoonstelling 'De jaargetijden van de mens'. Met deze expositie viert het museum het honderdvijftigja- rig bestaan. Een is tegelijker tijd na een sluiting van enkele maanden weer voor het pu bliek toegankelijk met een ge heel vernieuwde entree, de eer ste fase van een reeks verbou wingen. 'Feesten over de hele wereld' of 'Vieringen door de eeuwen heen' zou ook een goede titel geweest zijn, want het woord jaargetijden is nauwelijk kli matologisch bedoeld, maar meer biologisch. De tentoon stelling geeft een beeld van de verschillende aanknopings punten voor feesten in het menselijk leven, waar ook ter wereld Geboorte, inwijding of initiatie, huwelijk, kloosterleven en dood zijn de vijf centrale the ma's. Een van de meest frap pante voorbeelden van hoe in een huwelijk conflicten tussen man en vrouw aan de orde ge steld worden, zijn de kookpot deksels van de Woyo-stam- vrouwen int de Cabinda-pro- vincie in Angola aan de west kust van Centraal Afrika. Als er iets broeit tussen de echte lieden dan kan mevrouw het eten van manlief, die dagelijks in het centrum van het dorp met zijn mannelijk verwanten apart soupeert op een speciale manier opdienen. In plaats van een bananen blad kan de echtgenote een deksel met speciaal houtsnij werk op de dagelijkse prak van maniok doen om daarmee haar problemen onder de aandacht van de man en zijn broers en ooms te brengen. Een deksel, bijvoorbeeld met een mand er op, had een duidelijke bood schap voor vader: „Als je je le ven niet betert, pak ik mijn biezen." Een deksel met een hanen- staart verwijst naar het spreekwoord 'Bij het begin is hij recht, maar verderop wordt hij krom' en bevatte de bood schap: „Vroeger vond ik je een aardige man, maar nu zijn er dingen die mij steeds meer gaan irriteren". Aan het plaat sen van zo'n houtsnijdeksel gaan vaak huiselijke twisten en ruzies vooraf. Van de kant Een paringsbeeld van de Asmat-stam uit Zuidwest- Nieuw- Guinea, een vruchtbaarheidssymbool FOTO'S RIJKSMUSEUM VOOR VOUBWUNK van de vrouw is dit symboli sche gebaar een middel om Door Jan Paalman MET DE bekendheid van ziekten is het raar gesteld. Iedereen kan zo zeggen wat een hartinfarct is, an gina pectoris of hyperten- sie, maar waar de naam decompensatio cordis op slaat, weet waarschijnlijk niemand te vertellen. Komt decompensatie dan weinig voor? Nee, integen deel. Ongevaarlijk dan Ook niet. Waarom dan zo onbe kend? Omdat, denk ik, de kwaal erg moeilijk is uit te leggen Goed, we doen ons best. Voor decompensatio cordis bestaat eigenlijk geen hand zame lekenterm. Patiënten noemen het wel eens Vocht achter de longen' of ook wel 'een zwak hart'. De verschijn selen heeft iedereen ofwel bij zichzelf, of bij een ouder fa milielid of bekende mee kun nen maken Een op het oog bi zarre reeks. De meestal oudere patiënt klaagt over kortademigheid bij inspanning, hij moet er 's nachts vaak uit om te plas sen, slapen gaat het best met een stapel kussens in de rug, aan de enkels kan oedeem ontstaan zodat je na een lange dag moelijk in je schoenen kunt, een een beetje inspan ning maakt hem (of haar na tuurlijk) gauw moe. De ge neesmiddelen tegen deze toe stand zijn tamelijk beroemd: digitalis en plaspillen, vooral deze twee worden in de prak tijk met redelijk succes aan gewend. Een bizarre reeks klachten die ene grootste gemene deler KAN hebben: een te zwak hart. Hoe dat precies in zijn werk gaat is een van de be langrijkste ontdekkingen van de medische wetenschap. Elk schoolkind weet dat het hart het bloed in cirkels rond pompt Laten we eens als het startpunt het linker punt van het hart nemen, en vervol gens mot het bloed meereizen. .Het linkerhart pompt met elke harteklop het bloed de grote lichaamsslagader ofwel aorta in. De aorta vertakt zich in steeds kleinere haarvaatjes en die voorzien weer iedere lichaamscel van voedsel en zuurstof. De cellen deponeren als dank hun afvalstoffen in de haarvaatjes. Al die haar vaatjes komen uit op de grote holle ader, die vervolgens het afgewerkte bloed naar het rechter hart stuurt Maar dan. Voordat het bloed naar het linkerhart gaat, maakt het nog even een omweg langs de longen om nieuwe zuurstof op te doen en komt dan pas in het linkerhart te recht Dan is de cirkel geslo ten. Heel logisch, maar toch was er een geniaal man voor nodig om dit te ontdekken. De moeilijkheid was dat de haarvaatjes - de verbindings stukken tussen slagaderen en aderen- niet met het blote oog te zien zijn. Het leek tot 1628 net als of het bloed van uit het linkérhart spoorloos in de organen verdween. In dat jaar schreef William Harvey op grond van briljant onder zoek in zijn boek 'De motu cordis et sanguinis': „Het bloed beweegt zich bij le vende wezens in een kring; de beweging van het hart en de hartslag zijn de enige oorza ken". Vanaf toen is het hart in medische ogen niets anders dan een ordinaire pomp, dat het bloed door een gesloten buizennet (de bloedvaten) stuwt Fysiologen, medische inge nieurs, konden nu bij wijze van spreken zo uitrekenen wat er gebeurt als de pomp- kracht van het hart achter uitgaat Stel: het hart gaat in kracht achteruit, wat dan? Zeker bij inspanning krijgt het hart het niet voor elkaar om voldoende bloed de slaga deren in te pompen. Het ge volg ligt voor de hand: bij in spanning word je al gauw moe. De nieren, de aftapkra nen van de bloédbaan die nu ook minder bloed krijgen, ko men op de verkeerde idee dat er te weinig vocht in de bloedvaten zit en gaan min der water en zout uitplassen Verkeerd idee of niet, in het begin geeft een beetje over- vulling van de bloedvaten het hart meer kracht Er gebeurt nog iets belang rijks. Als het hart te weinig boed de slagaderen IN kan pompen, dan kan het ook te weinig bloed uit de aderen WEGpompen. Gevolg: het bloed hoopt zich vooral bij in- spanning vóór het hart in longen of andere plaatsen op. Wat dan gebeurt is ook lo gisch. Het file-geparkeerde bloed in de longen kan nu te weinig zuurstof opnemen zo dat je bij inspanning al gauw kort van adem wordt In het uiterste geval loopt de over maat aan vocht de longblaas jes in: longoedeem In ieder geval verklaart deze toestand waarom pa tiënten liefst zo rechtop mo gelijk willen slapen, op die manier blijft de overmaat aan vocht zoveel mogelijk in de benen hangen. De over maat aan vocht geeft in de aderen nog meer problemen, het pompt de weefsels op met vocht: de lever kan opzwellen of anders wel lage delen, meestal de enkels, van het li chaam. Dan dat 's nachts plassen 's Nachts, in rust heeft de bloedsomloop dat ex tra door de nieren vastgehou den vocht niet meer nodig. Het overdag opgebouwde oedeem wordt dan uitgeplast, vandaar dat decompensatie- patiënten er 's nachts vaker uitmoeten. Wat er aan te doen De -logische- therapie bestaat uit het uitdrijven van de overmaat aan vocht door zoutloos dieet en plaspillen, en het oppeppen van de hart- kracht door bedrust en digi talis. Tamelijk nieuw is het ontlasten van het hart met bloedvatverwijdende midde len. Helpt dat? Jawel. De compensatio cordis kan bij elke overbelasting van het hart optreden, maar komt in zijn chronische vorm het meest voor bij oudere mensen met een min of meer 'versle ten' hart. Die kunnen met deze therapie aardig op weg worden geholpen. Dat de kwaal toch zo weinig bekend is -bedenk ik al typend- komt doordat de behandeling zo weinig spectaculair is: geen heroïsche operaties, geen hartrenwagens (meest al), geen luchtbruggen, en een gemiddelde huisarts kan de was doen. Dit is een 'nausang', een schrikaanjagend mythisch toezen bij de bevolking van het eiland Nieuw-Brittannië voor de oostkust van Nieuw-Guinea. langslepende huwelij kaconflic- ten naar buiten te brengen. Maar wel op een bedektef!) ma nier en in de beperkte familie kring. Vaak wordt het speciale dek sel in de familie-sooa met ver bazing ontvangen en moet de man die het betreft met zijn problemen voor de draad ko men. Maar de alarmboodachap was ook een aanbod van ver zoening, want onder de duide lijke deksel bevindt zich vaak een extra lekkere hap. Dit beel dende manier van conflict be handeling is nog tot ongeveer 1960 in zwang geweest bij de Woyo-vrouwen. Aan het eind van de tentoon stelling is er ruimte voor over denking bij grafmonumenten uit alle windstreken. Het stel lage-graf van de Noord-Ame rikaanse laagvlakte-indianen met zijn typerende uitge droogde paardeschedels en - staarten. Het strakke klassiek Chinese graf en het uitbundige en kleurige Mexicaanse graf. Rouw en begrafenis-ritueel is het laatste jaargetijde van de mens: hij is er het middelpunt van, maar maakt het niet zelf meer mee. Dat doen anderen wel voor hem en vaak opnieuw met een uitbundig feest Met enige verbazing heb ik uw berichtgeving over de heer Geertsema gelezen en het neuws hierover op de tv gevolgd. De door de heer Geertsema geuite kritiek vind ik misplaatst en niet in overeenstemming met zijn persoonlijkheid en maat schappelijk niveau. Wan neer er geloofsfanaten zijn, die tot bizarre uitspraken komen, moet je niet in eer ste instantie deze ménsen door het slijk halen en hun de doodstraf toewezen. Men zou beter bij de bron moeten gaan en de jaren lange indoctrinatie van de geestelijkheid aan de kaak moeten stellen en hen ver antwoordelijk stellen voor de bizarre uitwassen. Onze denk- en zienswijze is toch wel wat moderner gewor den hedentendage. Thans worden geesteszieken toch ook niet meer gecentrifu geerd om hun hersens weer op een rijtje te krijgen. Breda, V. v.d. Wijgaart Mij trof op uw voorpagina van 13 april een artikel over de vrijlating van Rudolf Hess, waar ik toch wel moeite mee heb. Om reden dat ik de oorlog bewust heb meegemaakt en door dit toedoen veel dierbaren heb verloren; en mijn slechte gezondheid in eerste instan tie hieraan heb te danken. En meerderen met mij. Want de nasleep van dat alles toen is ook niet niks. Alleen de Sovjet-Unie ver zet zich tegen vrijlating en daar heb ik grote bewonde ring en waardering voor! Die zijn tenminste nog prin cipieel en eerlijk, van wat deze nazi-beulen destijds aan hun mannen en vrou wen hebben toegebracht. Dat zijn ook mensen, hoe dan ook, al is hun politieke overtuiging anders dan de onze." Maar waar het om gaat is dit. Komt de rechtspraak die uitgesproken is destijds niet in het geding? Want levens lang is levenslang! Kijk, ik gun best iemand zijn vrij heid weer na een uitgezeten straf zonder meer, om in de maatschappij weer opnieuw te beginnen. Maar ik denk dat er maar weinigen zijn, die nu in gevangenschap verkeren die zulke misda den hebben gedaan als Hess, de twee van Breda en con sorten! Ga je daar als recht spraak op in, nou dan vind ik dat je die andere mensen hoe dan ook ook moet vrij laten! Want die hebben bij lange na niet op hun geweten wat de vorigen uit de Tweede Wereldoorlog hebben uitge vreten! Iedereen kan fouten maken, maar wat er is ge beurd in 1940-1945, laat dat een les zijn. Laat daarom, al is het nog zo erg voor de 'na zi-gevangenen', het geen nieuwe symbolen worden voor vrijlating voor het fas cisme. Want dan is het eind weer zoek (en dat komt toch wel, dat hoef je niet te zoe ken). Oosterhout, A. Mlchielse Zit iedereen nog steeds met z'n vingers in z'n oren? Haal ze er dan maar uit. Niks aan de hand joh! Die Belgen zijn veel slimmer dan wij den ken hoor. Waar normaal 800 man personeel voor nodig is, doen zij net zo makkelijk met 25 van die bolleboosjes. Die grote knal kont heus niet Laten we weer gauw ver der gaan met onze urgente acties als tegen hondepoep- op-de-stoep, enzo. Daar kun je pas écht van wakker lig gen Tsjernobyl is weer zo lang geleden. Op 25 april al één jaar! Bovendien kan zoiete alleen bij die stomme Russen gebeurea In België is zoiets onmogelijk. Zelfs met 3% van het normaal benodigde personeel, hou den ze die 4 kerncentrales in Doel makkelijk in de hand. Maak je maar niet onge rust Kom nou, die honde- poep is véél belangrijker. Oosterhout Jac Gorten De FNV wil in plaats van premieheffing over de loon som een heffing over de to tale toegevoegde waarde, zodat niet alleen arbeid wordt belast Maar wat is het geval? Als de overheid de werkgeverspremies ver laagt, hebben die vakbonden meer ruimte voor hogere looneisen. Ook arbeidstijds verkorting geeft per ar beidsuur hogere loonkosten waardoor werkgelegenheid verdwijnt PvdA-leider Kok beseft niet, dat bij een verlaging van de werkgeverspremies het 'snoepje' voor de werk gevers voor 43* via de ven nootschapsbelasting weer in de schatkist komt, terwijl door het herstel van de werkgelegenheid werkloos heidsuitkeringen worden bespaard en ook zwart werk minder aantrekkelijk is. Een verlaging van de bruto-loonkosten is dus al leen effectief én betaalbaar als de verlaging van de werkgeverspremies alleen wordt gegund aan bedrijven waar de lonen niet worden verhoogd. Kruisland, L. Neten Er gaat een mens dood. De toegemeten tijd is vol, een leven is af. Terwijl begrippen als rustig en vredig in hoornen en in gespre kken steeds persoon liiker in houd krijgen, kookt daarom heen de "heksenketel over. Er moet snel dit en nog vlugger dit. Die en die mogen voor al niet vergeten, en of iemand maar gauw déérheen wil voor datnme en déérom. Via voordeur en PTT-lijnen stroomt het huis vol met men sen. Dat belt en rinkelt maar afschuwelijk, houdt het dan niet op.Opgewonden geroep heen en weer „Doe toch open er wordt al een hele tijd ge beld. Maar dat is de telefoon: „En daar zit jij naast, neem hem dan op". Rustig nu maar hoofd koel houden, het blijken voordeur bel en telefoon tege lijk. Haha, wat een mop, span- rung breekt even los in zenuw achtig gegiechel. Niet lang. Pra ten weer. „Ja, dank je". „Nee, geen lijden, van het ene mo ment op het andere", „Zeker, heel mooi zo". Mooi? Meer niet Voorlopig geen tijd voor verder en diep er door denken. Nu eerst moet het gebeurde vorm krijgen op waar dig pa pier met een randje dat duide lijk herkenbaar is - voor ieder een, voor al ook voor de post: „Kijk, dit is een envelop met voorrang, er is haast bij". Toch staan rustig en vredig in alle denken en praten centraal. Rond die kern woor den wor den ook zinnen geboetseerd voor een bericht in de krant, bij uitstek het medium voor actua liteit, voor flitsend nieuws. Tussen alle cons terenatie en geregel heen baant het begrafe niswezen zich piëteitvol een weg, op fluwelen voeten maar niettemin met vastberaden tred. Dat kén natuurlijk hele maal niet, zomaar eventjes vaststellen: „Om zo en zo laat", dat is lekenpraat. De praktijk is zó, dat over al - in kerk en ka pel en op het kerkhof - de be trokken vakmensen alles ver- antwoor dop elkaar moeten af stem men. Het tijdstip zal zorg vuldig overlegd moeten wor den, „u hoort er wel van"Nee, geen angst dat de druk ker niet op tijd zal kunnen afleveren, snelle bericht geving staat ook bij de begrafenisonderneming hoog in 't vaandel gescW Het verlossende telcfo- komt snel, en correct, „o en zo laat, inderdaad dal k Het rennen, vliegen en 4 gaat na.die gedwongen out met vernieuwde door, als gold het een record. oortsachtige toontjes. „Weet jij waar voont?" „Zijn Piet en» niet gescheiden aan die vrienden van de vt), tiereizen gedacht En - goddank -, het is gehéél d: buslichting van zes uur m als de sluitingstijd voor krant. Het blijft maar druk alsv een bruiloft of jubileumH laat is het precies te Waar en hoe? Wat trekkenji lie aan Welke bloemen rat zorgt daarvoor Zijn er m sen die niet met de auto kon en is ergens een plaats om ze bij te stoppen? daarna Sommigen komen v zo ver en die hebben vasti honger.Allemaal praktij zaken en volop liefhebbers, zich er in vastbijten, gedm bijna in een onbewuste vindt Ook na dat verstilde mom rond een open graf 'wees ja dig, Heer, geef rust en vrede' de roes met meteen vont Maar de langzaam weg en aan een milae loom beid, 1 schaamteloos weldadig u Het doenerige denken woé Ier, tegelijk helder. En heti hopige gevecht met de komt opeens in schril contr te staan met de rust vaat nooit eindigende Waarom die race tegen heli werk Klokken, wekkers, k loges winnen altijd. Zij gi onverstoord door het leven te tikken, tot de tijd vol is v.d. M.: Weet jij wat een ruis is/ Ober, meneer een pilsjet O'Mill: Ja, een diffuus ge luid waarin geen bepaald klankelement met eigen be tekenis te onderscheiden valt v.d. M.: Allemachtig! Jij bent berepoepgoed in defi nities, maar zo'n ruis bedoel ik niet Ik bedoel een beest O'Mill: O, dan is 't een riet voorn. v.d. M.: Je stuurt me toch niet het bavianenboe in, hé, met een van je duimzuig- •els! O'Mill: Niks hoor. Kijk maar in de dikke Vandaal. Rietvoorns oftewel bitter- voorn. v.d. M.: O.K. Ik geloof je, maar als 't nou geen vis - wat is een ruis dan voor een beest? O'Mill: Het zal je genoegen doen dat ik dat niet weet v.d. M.: Ja, maar dan is het een muis zo groot als een rat: een ratmuis. O'Mill: Hoe fok je zulke reusmuizen? v.d. M: Door ze in te spui ten met ratsomatropine of tewel het groeihormoon van 'n rat O'Mill: Och ja, ligt voor de hand. Zo zou je ook reuzen kunnen fokken door kinde ren in te spuiten met 'groei hormoon van reuzen', v.d. M.: Ja, als reuzen be stonden. Nou spuiten ze al leen kippen, varkens en koeien vol groeihormonen. O'Mill: Smakelijk eten. Nog meer vraagjes? v.d. M.: Ja, maar dan moet je goed kunnen rekenen. Ik vraag me namelijk af of wij het nog zullen beleven dat de aarde verziekt tot een onbewoonde planeet O'Mill: Dan moeten wij tweeën de enige overleven den zijn van een kosmische ramp. v.d. M.: Niks kosmische ramp. Ik bedoel dit Op het ogenblik verdubbelt de we reldbevolking nog elke veertig jaar maar het aan tal aidspatiënten verdub belt ieder jaar. Als we nou niks vinden om dat aidsvv rus te bestrijden, dan zii dat verdubbelen van de we reldbevolking omslaan een halvering en die in w verdwijning. Reken jij ra» eens uit in welk jaar Moe der Aarde verlost zal zij: van haar verkrachters verziekers. O'Mill: Vind ik een interes sant en sympathiek denk beeld. Ik zal eens nagas: hoe groot de wereldbevol king op dit ogenblik is, dai heb ik het zo uitgerekend Ik vertel het je morgen Ober, meneer een vi< Je bent er nu zeker wel mei je vraagjes? v.d. M.: Nou, nee, ik zit nog met de vraag of Adam eet jood was net als god. O'Mill: Net als god? Wil haal je je nou in je bolle hoofd? v.d. M.: Nou, ik hoorde Ge rard Reve op tv verklaret dat kardinaal Simonis eer, liefdeloze psychopaat wis die een voorbeeld moest ne men aan de Moeder Gods door Gerard zo vereerd om dat ze niks tegen homofie len had. O'Mill: Ja, Maria was jodinnetje en joodse m* ders laten hun zoontjes be snijden. Jezus was das een jood. Gods zoon was eet jood, maar jij zei god v.d M.: Vader en zoon één. God schiep de «K® naar zijn beeld en gelijk* nis. Adam was dus een be sneden jood O'Mill: Lijkt mij bitterts; feltheologie. Ik zou maar eens voorleggen see kardinaal Simonis. j heeft daarin doorgeleerd JohnO'MÜ ROME (DPA) - Gemeentefinanciën van Rome heeft in pen acht maanden voor afgerond 60 miljoen lire aan Ito®* munten en 300.000 geldstukken uit andere landen uit de Fora" dl Trevi gevist De zes ton aan munten waren voornamelijk afkomstig vat'j risten, die naar de overlevering wil een munt over de scW heen in de fontein moeten gooien en zo garanderen dat ze nog keer in de Eeuwige Stad terugkeren. De munten zijn in 489 zakken aan het gemeentebestuur dragen, dat nu zal beslissen wat ermee te doen. BRAZILIË ZOEKT RIO DE JANEIRO - De Braziliaanse president José Sarney heeft aangekondigd dat zijn regering van plan is onteigend land collectief uit te delen Bovendien wil hij nieuw leven inblazen in de discussie over bezetting en verdeling vin land in Bra zilië. Tot nog toe (eed de president niet veel voor de landlozen. Maar nu denrt Sarney dat al leen landhervormingen de pro blemen kan oriossen van over bevolking en jeweld in de grote steden. Hij zegt dat er al maat regelen getrofen zijn om twee miljoen gezimen van de steden naar het plateland over te 'he velen'. In de krottenwijken, favela's, leven miljoeien mensen die de armoede vsn het platteland zijn ontvlucit. Alleen al in Rio de Janeiro vonen twee miljoen mensen in sihamele hutjes. Het plan om de arme sloe bers uit de itad naar het platte land over te brengen is al oud. Maar grote landeigenaren zet ten presicter.t Sarney (die zelf ook veel laid bezit) zodanig on der druk dat hij afzag van landhervormingen. De toen- Professor José Nolledo, die als| missie hei voorstel van een tieën heef ingebracht, betwijf bod inderiaad tot wet maakt. Hij zegt dt het nu eenmaal ge bruik is dt familieleden de po litiek ingan. Familkleden van Aquino en s] Laurel jroberen niet alleen in het pariinent te komen Ande- g] ren, evkials die van oudge- diende politici, doen een gooi naar ed openbaar ambt als in augustG verkiezingen worden gehoudn voor gouverneurs en burgeneesters. Weinig mensen klagendaarover. In de Filippij - j i] nen ispolitiek vaak een fami- lieaargelegenheid. De macht gaat tin vader of moeder over op zon, broer, zuster of een vl ande) familielid. Tdac, de provincie waar ra mevouw Aquino vandaan d< kon}, wordt als vanouds gedo- A mireerd door haar familie, de fa Cojtangcos. Dat is vergelijk- d( baar met de Laurels die de ai touytjes in handen hebben in de trovincie Batanqas. p( Vtig jaar vond een commissie H hi nodig om de familiepolitiek m teug te dringen. Er werd ar diarom een nieuwe grondwet g( opgesteld, maar de commissie Vaagde zich toch niet aan de vc folitieke term: 'politieke dy- w iastie'. „Er waren teveel me- re ringen, dus hebben we besloten h« PENANG (MALEISIË) - Krijgen enkele grote ont- 8° wikkelingsorganisaties en Derde Wereld-regeringen hun zin, dan verhuizen tien- ga tellen miljoenen mensen in do het Zuiden naar dunbe- eet volkte gebieden. Een viertal ge_ anden is él enkele j aren ge- 19! leden begonnen met volks- ko verhuizingen. sei Uit econonische-, sociale- of W aiiJieu-oveiwegingen moesten ka de mensen met hun schamele (II bezittingen op pad: op weg ne laar vruchlbaardere gebieden vo Maar er komen steeds meer wt bewijzen dat de massale ver- de buizingen, soms onder dwang, Br een spoor van menselijke el- zei lende en schade aan het milieu achterlaten. Indonesië heeft in het zogenaamde Transmigra- me gr* he-plan al drie tot vier miljoen biensen overgebracht naar koi dunbevolkte en afgelegen grq «landen om Het project noet de overbe- tre volking op Java verminderen in ?b banen schepen in de land- vol b°UwMet forsl financiële hulp sne *an de Wereldlank en de Azia- C dswie Onwikkelingsbank wil tetiJB) zijn mij oenen hectaren reli vhgerept tropsch regenwoud sto; Sloopt. wel

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 4