;f
V)
AGER
ARNOLD MÜHREN GAAT ZUN DERDE EUROPA CUP-FINALE TEGEMOET
4
l/MULTI TAPIJT/
2" PAASDAG TAPIJTSHOW
Wonnik
buitenlucht
Toeval
Onenigheid
Loopjongen
Verschil
Beste
ZATERDAG 18 APRIL 1987
Ervaren
Primeur
KEUZE UIT WEL ZO'NZOO ROLLEN
en een
n deel
re.
ihoud
:n met de
:elefoon
net
iirecteur
n met 13 vestigingen
ke organisatie, die
ie tijd doorziet en
met vakbekwame,
functie van
binnen afzienbare
[woordelijke positie
voltooide
van de kwalificatie
eigeni
BRILPOST en uw
tt, verzoeken wij u
ILPOST BV.
'E Eindhoven,
RUUD MICHELS
omdat het goedkoper kan
Breda-Belcrumweg 32-076-711134
Dongen-St. Josephstraat 92-01623-21241
DE STEM
Ik ben 'n bevoorrecht mens'
tEN BETAALBAAR
verwachtingen
>efte met zich mee
ïchnisch talent,
weer een nieuwe
ning voor een
-ers E. Die oplei'
een drietal weken
oling, gevolgd
the job.
n wil staan in
ektronica-tech-
militaire verplich'
eft, kan zijn solli*
in de heer H.J W
elzaken BTS,
4827 HG Breda.
197218.
poor Ted van Leeuwen
AMSTERDAM - In het
!nodderballet van Za
ragoza bleef Arnold
Mühren letterlijk en fi
guurlijk het best op de
been.
Terwijl zijn ploeggenoten
de Spanjaarden als dol
fijnen door de plassen van
ondergelopen 'La Ro-
mareda' flipperden, hield
Ajax' meest ervaren speler
het tenue tot kort voor rust
in vrijwel onberispelijke
staat.
In tegenstelling tot alle andere
acteurs had Arnold Mühren
door zijn fabelachtige trap-
techniek geen moeite met het
haast onbespeelbare terrein.
,Ach", glimlacht de balvir
tuoos, „in Engeland heb ik wel
wat anders meegemaakt. Daar
liggen nóg slechtere velden. In
Zaragoza had ik in de verte een
plas gezien. Daar schoot ik alle
kallen in. Kon Witschge verder
rotzooien".
JSgenlijk had de wedstrijd af
gelast moeien worden, ja. Maar
ik denk dat de scheidsrechter
«et zo verrast was als wij. Toen
we met de warming-up klaar
waren, lag het veld er nog als
een biljartlaken bij. Terwijl
wij binnen zaten, is de hemel
kennelijk opgebarsten. Toen
we op het veld terug kwamen
ivoor de aftrap, leek het wel of
weineen ander stadion waren.
,De conditie van het veld was
«oor iedereen een complete
verrassing. Ook voor de
scheidsrechter. Ik denk dat hij
daardoor ook niet voorbereid
was op een afgelasting".
De technisch bijna perfecte lin
kermiddenvelder wordt in juni
36 jaar, maakte op clubniveau
mee, maar leeft als een
monnik voor zijn sport. Op weg
naar Zaragoza verlengden hij
Ajax binnen twee minuten
bestaande verbintenis met
een jaar. Arnold Mühren komt
uiteen gezin met negen kinde
ren. Op zijn zeventiende verliet
ULO en ging op de meu
belfabriek van een oom wer-
Daar maakte hij van 's
_ens vroeg tot 's avonds
iaat schemerlampen. Arnold
Muhren voetbalde zich inmid-
tot miljonair, maar is die
tjd nooit vergeten. Hij weet
ach in een bevoorrechte posi-
fe.
Mühren: „Ik zal het nooit
Wgetea Zeven was ik, toen
mijn vader vroeg wat ik wilde
«orden. Voetballer, zei ik. Ja
naar jongen, zei mijn vader
'og, je moet toch een vak heb
ben? Voetballer, sindsdien is
'et niet meer uit mijn hoofd
ieweest en heb ik er naar ge-
Daarom kan ik op mijn
nog altijd mee. Wat dat
betreft heb ik een mooi voor
beeld aan de Engelse profs ge-
'ai Voor de meesten is het in
top met 30 jaar afgelopen.
">e leven er helemaal niet
'oor. Ze spelen op kracht en
Jappen iedere dag een pub
binnen. Dan gaat het dubbel
:op".
Jk ben zelden naar de Dijk
teweest, ik rook niet, eet ge
en, het allerbelangrijkste,
Il!in vrouw staat achter me. Ik
een voorstander van jong
Jouwen. Dan word je weer
ouden gekke dingen te doen.
I* bg nooit later dan half elf,
"Mguit elf uur in bed. Half
acht er weer uit. Alleen met
Waar blijf ik langer op. De
Aderen willen toch vuurwerk
3 maar dan zit ik wel met
)n °gen te knipperen".
Arnold Mühren, de technicus. 'Ik was niet de beste van mijn jeugdelftal in Volendam, lang
top gehaald heeft.
niet. Maar door mijn instelling ben ik wel de enige, die de
- foto anp
4 heb het mooiste beroep dat
astaat. Je hobby als vak,
dag in de buitenlucht. Ik
erg gelukkig en bevoor-
Ik hoor verhalen van
onsen, die elke morgen om
3 zeven met het broodtrom-
achterop de fiets naar
''Werkgaan en even later al-
°P de steiger staan",
mensen horen dan dat
1 gulden premie krijgen
We Zaragoza uitschakelen.
Makkelijk verdiend, Ar-
3ln anderhalf uur. Ze ver-
vanf met dit vak al
jj Wijn zevende bezig ben.
Joht, 'edere vrije minuut
heb ik tegen een bal getrapt.
Mijn gezin heb ik ook veel te
kort gedaan, doordat ik vaak
weg ben. Jij hebt niet geleefd
Arnold, zeggen ze dan. Nou, als
ik het over moest doen, deed ik
het precies zo. Nog geen tien
procent van degenen die van de
top dromen, haalt het".
„Ik was niet de beste van
mijn jeugdelftal in Volendam,
lang niet. Maar door mijn in
stelling ben ik wel de enige, die
de top gehaald heeft. Oh, er is
genoeg om me gelachen als
iedereen aan het bier zat en ik
een colaafje bestelde. Maar de
lachers van toen rijden nu om
half zeven met dat trommeltje
achterop de fiets. Dan denk ik:
wat zonde van die mensen, wat
hadden die toch een carrière
kunnen hebben. Wat hébben ze
weggegooid".
Toeval speelde een grote rol in
de carrière van Arnold Müh
ren, die bij Volendam begon om
via Ajax, FC Twente (vier
jaar), Ipswich Town (vier jaar),
Manchester United (drie jaar)
weer uit te komen bij Ajax.
Mühren: „Mijn eerste contract
kreeg ik toen ik 16 was, 2500
gulden per jaar en gratis mijn
rijbewijs halen. Daar deden ze
bij Volendam heel geheimzin
nig over. Het mocht niet door
verteld worden, anders wilden
de andere spelers dat ook.
Prachtig, een les kostte toen ze
ven en een halve gulden. Voor
nog geen honderd gulden
haalde ik mijn rijbewijs".
„Mijn broer Gerrie was mijn
grote voorbeeld. Als Gerrie een
truc kende, wilde ik die ook
kennen. Hij in het eerste van
Volendam, ik ook, hij naar
Ajax, ik ook, Nederlands elftal.
Alleen, bij Ajax was het afge
lopen. Hij stond in het veld en
ik niet. Dat was geen schande,
er waren zoveel goede voetbal
lers. In die periode (Mühren
was toen 19, red.) ben ik ge
vormd. Je had met doorgewin
terde profs te maken. Toen ik
Johan Cruijff zag voetballen,
vroeg ik me af wat ik bij Ajax
deed. Bij hem vergeleken, leek
het net of ik er niets meer van
kon. Daar zijn mijn ogen open
gegaan".
Toen Arnold Mühren het in het
super- Ajax niet redde, werd
hij naar FC Twente getransfe
reerd. Hij speelde er vier jaar,
maar vertrok er met onenig
heid. „Na drie jaar was mijn
contract afgelopen. Ze wilden
dat ik nog een jaartje bleef. Dat
spraken we af, daarna mocht ik
voor vier ton weg. Handen ge
schud, gentleman's agreement.
Het ging goed met me dat jaar,
ik haalde het Nederlands elftal.
Ajax wilde me weer hebben.
Maar FC Twente kon zich op
eens niets meer herinneren van
die afspraak en vroeg acht ton.
Dat was Ajax te gortig. Ik was
er kapot van, niet alleen stond
ik bij Ajax voor gek, maar het
hele vertrouwen was weg. Vier
ton was écht de afspraak, mijn
vader had er nog bij gezeten. Ik
haalde m'n huis leeg en ging bij
Volendam trainea Tegen FC
Twente zei ik dat ik stopte".
„Terwijl ik bij Volendam
loop te trainen, komt mijn zwa
ger ineens het veld op. 'Bobby
Robson staat voor de deur!'
Bobby wie, vroeg ik, want ik
had nog nooit van die man ge
hoord. Hij bleek de manager
van Ipswich Town, dat net de
FA-Cup gewonnen had. Of ik
meteen wilde beslissen. Nou,
dat wilde ik niet na die affaire
met FC Twente. Bovendien
was het een hele gok. FC
Twente zat vreselijk in de rats
dat ik niet zou tekenen. Omdat
er geen alternatief was, heb ik
het uiteindelijk gedaan. Ben ik
voor zes ton verkocht".
„In Nederland denkt iedereen
dat Ton van Dalen mij bij Ips
wich heeft ondergebracht,
maar dat is een misverstand.
Later hoorde ik dat het Hans
Kraay geweest was. Hij nam
toen met AZ aan een toernooi
in Brugge deel. Ipswich ook.
Robson zocht een linkermid
denvelder, waarop Kraay hem
op mij opmerkzaam maakte.
Puur toeval dus. Van Dalen
neem ik in die affaire nauwe
lijks iets kwalijk, hij was
eigenlijk maar een loopjongen
van voorzitter Ferry Fransen".
Ook bij toeval keerde Müh
ren zeven jaar later tóch bij
Ajax terug. „Ik had er na Ips
wich Town drie jaar op zitten
bij Manchester United, maar in
het laatste jaar had ik weinig
gespeeld. Toch wilden ze me
houden. De manager had Stra-
chan en Olsen gekocht en hoe
wel ik fit was, moesten de
nieuwe jongens spelen. Nog
steeds ben ik van mening ten
onrechte uit die ploeg te zijn
verdwenen. Met het oude team
hadden we de FA-Cup gewon
nen, met het nieuwe ging het
steeds slechter. Ze zijn er nog
steeds niet bovenop".
„Ik was in Nederland, toen ik
door Sjakie Swart gebeld werd.
Of ik met oud-Ajax wilde spe
len. Ik zeg nee, ik moet naar
Engeland, een nieuw contract
tekenea Ik zal Johan wel even
bellen, zei Sjakie. Johan was
net technisch directeur gewor
den bij Ajax. Johan belde: of ik
zin had in Ajax te spelen. Zin
had ik wel, maar ik wilde de
zaak in Engeland goed afhan
delen, want ik had mijn woord
gegeven. Ik heb bij United alles
op tafel gelegd: dat ik 35 was,
weinig speelde, mijn toekomst
in Nederland lag, waar ik bo
vendien voor twee jaar kon te
kenen. Zij konden zich dat best
voorstellen en lieten me gaan.
Ik ben eigenlijk terug gekomen
voor de kinderen. De oudste
was negen, het werd tijd dat hij
naar een Nederlandse school
ging. Als ze jonger waren ge
weest, was ik niet terug geko
men bij Ajax. Want Engeland
is een voetballand, daar kan
Nederland nooit tegenop".
En zo kwam Arnold Mühren
een half leven nadat hij Ajax
verlaten had weer terug. Het
verschil: „Deze groep is jonger.
Toen waren de spelers gemid
deld 26/27 jaar. Destijds heeft
Ajax er ook een paar jaar over
gedaan, eer er een goed elftal
stond. Eigenlijk zitten we nu
een beetje in dezelfde situatie,
want we spelen in de halve fi
nale Europa Cup. De jonge jon
gens verzamelen enorm veel
ervaring".
„Voor Ajax is het zaak dat
een aantal jongens hier blijft,
anders kunnen ze weer op
nieuw beginnen. Het grote
Ajax van destijds is alleen
maar ontstaan, omdat ze de
spelers konden vasthouden. Als
dat lukt, kan hier iets moois
groeien. Als Van Basten toch
naar Italië gaat, zal ik hem dat
niet kwalijk nemen. Daar kan
hij nu eenmaal een schep met
geld verdienen en hij is be
roepsspeler. Maar misschien
dat hij nog twee jaar aan de
hand van Cruijff blijft leren.
Het zou voor hem goed zijn, hij
is nog zo jong".
„Cruijff is de beste trainer, die
in ooit heb meegemaakt. Hij
weet meer uit een speler te ha
len dan wie ook. Het is geen
wonder dat Blind en Wouters
meteen meedoen, dat Rijkaard
zo goed is, Silooy en Spelbos'
met sprongen vooruit gegaan
zijn. Dat heeft alleen maar met
Johan te maken. Junioren als
Winter, Witschge, Bergkamp
inpassen, dat zie je toch ner
gens".
„Het grote verschil met En
geland is, dat het hier veel
speelser is. Ajax selecteert op
techniek. Als je in Engeland
twee meter bent, maken ze een
stopper van je. Een bal weg-
rammen is niet genoeg hier, je
moet ook als back goed kunnen
voetballen, en niet alleen tech
nisch, je moet ook zien wanneer
je inschuift. Dat is in Engeland
altijd het verschil tussen Li
verpool en de rest geweest. Bij
Liverpool hebben ze centrale
verdedigers, die ook goed voet
ballen. Het is wel leuk, die bal
een knal geven, maar als de
grensrechter hem steeds op
vangt, heb je nog niets".
„Ik ben naar Manchester
United gegaan, omdat ik bij de
beroemdste club van Engeland
wilde spelen. Ik kon ook naar
Manchester City. Daar kon ik
zelfs meer verdienen en verge
leken bij die club stelt de orga-
Komende woensdag kan Ajax zich voor het
eerst in veertien jaar plaatsen voor een Euro
pese bekerfinale. De Nederlandse bekerhouder
verdedigt in de thuiswedstrijd tegen Real Za
ragoza een 3-2 voorsprong.
De bijna 36-j arige Axnold Mühren is de meest
ervaren voetballer binnen het Nederlandse
gezelschap. De Volendammer speelde al twee
Europa Cup-finales en één Engelse FA-Cupfi-
nal, volgens hem het hoogst bereikbare voor
een clubvoetballer.
Onze verslaggever Ted van Leeuwen sprak
langdurig met de technicus, van wiens acties
de liefhebbers nog altijd watertanden.
'Toen ik Johan Cruijff zag voetballen, vroeg ik me af
wat ik bij Ajax deed. Bij hem vergeleken, leek het net of
ik er niets meer van kon. foto anp
«—BM
nisatie van Ajax helemaal
niets voor, maar ik wilde per se
naar United".
Bij afwezigheid van de gebles
seerde Ronald Spelbos is Ar
nold Mühren de meest ervaren
man binnen Ajax. Hij gaat zijn
derde Europa Cup-finale tege
moet. Zijn eerste (UEFA Cup)
finale verloor hij in 1975 met
FC Twente van Borussia Mön-
chengladbach, de tweede, zes
jaar later, won hij als speler
van Ipswich Town van het AZ
van Ronald Spelbos.
„Dat herinner ik me nog
goed. Engelse profs zijn onder
alle omstandigheden zichzelf,
die stapten voor de return zin
gend het veld van het Olym
pisch Stadion op. Je had die
jongens van AZ eens moeten
zien kijken. Die liepen lijkbleek
van de spanning door de spe
lerstunnel".
„Er gaat echter niets boven
een FA-Cupfinal. De wedstrij
den zijn meestal slecht, maar
de sfeer er om heen is zo uniek,
dat is bijna niet te beschrijven.
Een maand van tevoren beste
den de kranten er al aandacht
aan. Op de dag van de finale is
de televisie er van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat mee be
zig. Tot interviews met de ter
reinknecht aan toe over de
kwaliteit van de gebruikte
kalk. Onlangs miste ik die sfeer
weer, toen we voor de kwartfi
nale van de beker tegen Vitesse
speelden. Er waren maar 5000
mensen. In Engeland kun je
dan van de drukte niet meer
door de straat rijden. Vitesse
speelde ook nog in de trant van
'dat winnen we nooit'. In Enge
land is dat ondenkbaar. Als
daar een derde divisieclub naar
Liverpool moet, denken ze dat
ze kunnen winnen. En dat komt
dan ook nogal eens voor".
„Misschien", zegt de man, die
als eerste buitenlander in de
Engelse Cup-finale scoorde,
„vind ik de Cup-finale mooier
dan de Europa Cup, omdat ik
twee keer een UEFA Cup-fi
nale heb gespeeld. Die bestaat
uit twee wedstrijden. Dat is
eigenlijk niks. Een finale moet
één wedstrijd zijn".
De kans dat hij die primeur op
13 mei in Athene beleeft, is
aanzienlijk, al doet de gelijk
matige Mühren er voorzichtig
over: „We zijn er nog niet. Als
we nu al in een stemming leven
dat we in de finale staan, dan
kon het weieens heel raar aflo
pen. Wie te slap speelt, krijgt
het tegen amateurs al moeilijk.
En amateurs zijn die jongens
uit Spanje zeker niet".
„Door dat rare veld heb ik
eigenlijk geen goed beeld van
Zaragoza kunnen krijgen. Ze
hebben niets te verliezen en
kunnen onbevangen spelen.
Dan kunnen ze denk ik toch ge
vaarlijk zijn, want er liepen
een paar goede voetballers
rond: Senor, Mejias, Sosa en
vooral die invaller, Roberto".
„Wat wij moeten doen, is ons
eigen spel spelen en proberen
heel snel te scoren. Want je
moet niet vergeten, dat wij drie
man uit een al aangetaste se
lectie missen. En alleen als we
allemaal een stap extra zetten,
is dat op te vangen. We moeten
niet proberen mee te doen met
hun hardheid. Je moet de din
gen doen, waarin je goed bent".