;f V) AGER ARNOLD MÜHREN GAAT ZUN DERDE EUROPA CUP-FINALE TEGEMOET 4 l/MULTI TAPIJT/ 2" PAASDAG TAPIJTSHOW Wonnik buitenlucht Toeval Onenigheid Loopjongen Verschil Beste ZATERDAG 18 APRIL 1987 Ervaren Primeur KEUZE UIT WEL ZO'NZOO ROLLEN en een n deel re. ihoud :n met de :elefoon net iirecteur n met 13 vestigingen ke organisatie, die ie tijd doorziet en met vakbekwame, functie van binnen afzienbare [woordelijke positie voltooide van de kwalificatie eigeni BRILPOST en uw tt, verzoeken wij u ILPOST BV. 'E Eindhoven, RUUD MICHELS omdat het goedkoper kan Breda-Belcrumweg 32-076-711134 Dongen-St. Josephstraat 92-01623-21241 DE STEM Ik ben 'n bevoorrecht mens' tEN BETAALBAAR verwachtingen >efte met zich mee ïchnisch talent, weer een nieuwe ning voor een -ers E. Die oplei' een drietal weken oling, gevolgd the job. n wil staan in ektronica-tech- militaire verplich' eft, kan zijn solli* in de heer H.J W elzaken BTS, 4827 HG Breda. 197218. poor Ted van Leeuwen AMSTERDAM - In het !nodderballet van Za ragoza bleef Arnold Mühren letterlijk en fi guurlijk het best op de been. Terwijl zijn ploeggenoten de Spanjaarden als dol fijnen door de plassen van ondergelopen 'La Ro- mareda' flipperden, hield Ajax' meest ervaren speler het tenue tot kort voor rust in vrijwel onberispelijke staat. In tegenstelling tot alle andere acteurs had Arnold Mühren door zijn fabelachtige trap- techniek geen moeite met het haast onbespeelbare terrein. ,Ach", glimlacht de balvir tuoos, „in Engeland heb ik wel wat anders meegemaakt. Daar liggen nóg slechtere velden. In Zaragoza had ik in de verte een plas gezien. Daar schoot ik alle kallen in. Kon Witschge verder rotzooien". JSgenlijk had de wedstrijd af gelast moeien worden, ja. Maar ik denk dat de scheidsrechter «et zo verrast was als wij. Toen we met de warming-up klaar waren, lag het veld er nog als een biljartlaken bij. Terwijl wij binnen zaten, is de hemel kennelijk opgebarsten. Toen we op het veld terug kwamen ivoor de aftrap, leek het wel of weineen ander stadion waren. ,De conditie van het veld was «oor iedereen een complete verrassing. Ook voor de scheidsrechter. Ik denk dat hij daardoor ook niet voorbereid was op een afgelasting". De technisch bijna perfecte lin kermiddenvelder wordt in juni 36 jaar, maakte op clubniveau mee, maar leeft als een monnik voor zijn sport. Op weg naar Zaragoza verlengden hij Ajax binnen twee minuten bestaande verbintenis met een jaar. Arnold Mühren komt uiteen gezin met negen kinde ren. Op zijn zeventiende verliet ULO en ging op de meu belfabriek van een oom wer- Daar maakte hij van 's _ens vroeg tot 's avonds iaat schemerlampen. Arnold Muhren voetbalde zich inmid- tot miljonair, maar is die tjd nooit vergeten. Hij weet ach in een bevoorrechte posi- fe. Mühren: „Ik zal het nooit Wgetea Zeven was ik, toen mijn vader vroeg wat ik wilde «orden. Voetballer, zei ik. Ja naar jongen, zei mijn vader 'og, je moet toch een vak heb ben? Voetballer, sindsdien is 'et niet meer uit mijn hoofd ieweest en heb ik er naar ge- Daarom kan ik op mijn nog altijd mee. Wat dat betreft heb ik een mooi voor beeld aan de Engelse profs ge- 'ai Voor de meesten is het in top met 30 jaar afgelopen. ">e leven er helemaal niet 'oor. Ze spelen op kracht en Jappen iedere dag een pub binnen. Dan gaat het dubbel :op". Jk ben zelden naar de Dijk teweest, ik rook niet, eet ge en, het allerbelangrijkste, Il!in vrouw staat achter me. Ik een voorstander van jong Jouwen. Dan word je weer ouden gekke dingen te doen. I* bg nooit later dan half elf, "Mguit elf uur in bed. Half acht er weer uit. Alleen met Waar blijf ik langer op. De Aderen willen toch vuurwerk 3 maar dan zit ik wel met )n °gen te knipperen". Arnold Mühren, de technicus. 'Ik was niet de beste van mijn jeugdelftal in Volendam, lang top gehaald heeft. niet. Maar door mijn instelling ben ik wel de enige, die de - foto anp 4 heb het mooiste beroep dat astaat. Je hobby als vak, dag in de buitenlucht. Ik erg gelukkig en bevoor- Ik hoor verhalen van onsen, die elke morgen om 3 zeven met het broodtrom- achterop de fiets naar ''Werkgaan en even later al- °P de steiger staan", mensen horen dan dat 1 gulden premie krijgen We Zaragoza uitschakelen. Makkelijk verdiend, Ar- 3ln anderhalf uur. Ze ver- vanf met dit vak al jj Wijn zevende bezig ben. Joht, 'edere vrije minuut heb ik tegen een bal getrapt. Mijn gezin heb ik ook veel te kort gedaan, doordat ik vaak weg ben. Jij hebt niet geleefd Arnold, zeggen ze dan. Nou, als ik het over moest doen, deed ik het precies zo. Nog geen tien procent van degenen die van de top dromen, haalt het". „Ik was niet de beste van mijn jeugdelftal in Volendam, lang niet. Maar door mijn in stelling ben ik wel de enige, die de top gehaald heeft. Oh, er is genoeg om me gelachen als iedereen aan het bier zat en ik een colaafje bestelde. Maar de lachers van toen rijden nu om half zeven met dat trommeltje achterop de fiets. Dan denk ik: wat zonde van die mensen, wat hadden die toch een carrière kunnen hebben. Wat hébben ze weggegooid". Toeval speelde een grote rol in de carrière van Arnold Müh ren, die bij Volendam begon om via Ajax, FC Twente (vier jaar), Ipswich Town (vier jaar), Manchester United (drie jaar) weer uit te komen bij Ajax. Mühren: „Mijn eerste contract kreeg ik toen ik 16 was, 2500 gulden per jaar en gratis mijn rijbewijs halen. Daar deden ze bij Volendam heel geheimzin nig over. Het mocht niet door verteld worden, anders wilden de andere spelers dat ook. Prachtig, een les kostte toen ze ven en een halve gulden. Voor nog geen honderd gulden haalde ik mijn rijbewijs". „Mijn broer Gerrie was mijn grote voorbeeld. Als Gerrie een truc kende, wilde ik die ook kennen. Hij in het eerste van Volendam, ik ook, hij naar Ajax, ik ook, Nederlands elftal. Alleen, bij Ajax was het afge lopen. Hij stond in het veld en ik niet. Dat was geen schande, er waren zoveel goede voetbal lers. In die periode (Mühren was toen 19, red.) ben ik ge vormd. Je had met doorgewin terde profs te maken. Toen ik Johan Cruijff zag voetballen, vroeg ik me af wat ik bij Ajax deed. Bij hem vergeleken, leek het net of ik er niets meer van kon. Daar zijn mijn ogen open gegaan". Toen Arnold Mühren het in het super- Ajax niet redde, werd hij naar FC Twente getransfe reerd. Hij speelde er vier jaar, maar vertrok er met onenig heid. „Na drie jaar was mijn contract afgelopen. Ze wilden dat ik nog een jaartje bleef. Dat spraken we af, daarna mocht ik voor vier ton weg. Handen ge schud, gentleman's agreement. Het ging goed met me dat jaar, ik haalde het Nederlands elftal. Ajax wilde me weer hebben. Maar FC Twente kon zich op eens niets meer herinneren van die afspraak en vroeg acht ton. Dat was Ajax te gortig. Ik was er kapot van, niet alleen stond ik bij Ajax voor gek, maar het hele vertrouwen was weg. Vier ton was écht de afspraak, mijn vader had er nog bij gezeten. Ik haalde m'n huis leeg en ging bij Volendam trainea Tegen FC Twente zei ik dat ik stopte". „Terwijl ik bij Volendam loop te trainen, komt mijn zwa ger ineens het veld op. 'Bobby Robson staat voor de deur!' Bobby wie, vroeg ik, want ik had nog nooit van die man ge hoord. Hij bleek de manager van Ipswich Town, dat net de FA-Cup gewonnen had. Of ik meteen wilde beslissen. Nou, dat wilde ik niet na die affaire met FC Twente. Bovendien was het een hele gok. FC Twente zat vreselijk in de rats dat ik niet zou tekenen. Omdat er geen alternatief was, heb ik het uiteindelijk gedaan. Ben ik voor zes ton verkocht". „In Nederland denkt iedereen dat Ton van Dalen mij bij Ips wich heeft ondergebracht, maar dat is een misverstand. Later hoorde ik dat het Hans Kraay geweest was. Hij nam toen met AZ aan een toernooi in Brugge deel. Ipswich ook. Robson zocht een linkermid denvelder, waarop Kraay hem op mij opmerkzaam maakte. Puur toeval dus. Van Dalen neem ik in die affaire nauwe lijks iets kwalijk, hij was eigenlijk maar een loopjongen van voorzitter Ferry Fransen". Ook bij toeval keerde Müh ren zeven jaar later tóch bij Ajax terug. „Ik had er na Ips wich Town drie jaar op zitten bij Manchester United, maar in het laatste jaar had ik weinig gespeeld. Toch wilden ze me houden. De manager had Stra- chan en Olsen gekocht en hoe wel ik fit was, moesten de nieuwe jongens spelen. Nog steeds ben ik van mening ten onrechte uit die ploeg te zijn verdwenen. Met het oude team hadden we de FA-Cup gewon nen, met het nieuwe ging het steeds slechter. Ze zijn er nog steeds niet bovenop". „Ik was in Nederland, toen ik door Sjakie Swart gebeld werd. Of ik met oud-Ajax wilde spe len. Ik zeg nee, ik moet naar Engeland, een nieuw contract tekenea Ik zal Johan wel even bellen, zei Sjakie. Johan was net technisch directeur gewor den bij Ajax. Johan belde: of ik zin had in Ajax te spelen. Zin had ik wel, maar ik wilde de zaak in Engeland goed afhan delen, want ik had mijn woord gegeven. Ik heb bij United alles op tafel gelegd: dat ik 35 was, weinig speelde, mijn toekomst in Nederland lag, waar ik bo vendien voor twee jaar kon te kenen. Zij konden zich dat best voorstellen en lieten me gaan. Ik ben eigenlijk terug gekomen voor de kinderen. De oudste was negen, het werd tijd dat hij naar een Nederlandse school ging. Als ze jonger waren ge weest, was ik niet terug geko men bij Ajax. Want Engeland is een voetballand, daar kan Nederland nooit tegenop". En zo kwam Arnold Mühren een half leven nadat hij Ajax verlaten had weer terug. Het verschil: „Deze groep is jonger. Toen waren de spelers gemid deld 26/27 jaar. Destijds heeft Ajax er ook een paar jaar over gedaan, eer er een goed elftal stond. Eigenlijk zitten we nu een beetje in dezelfde situatie, want we spelen in de halve fi nale Europa Cup. De jonge jon gens verzamelen enorm veel ervaring". „Voor Ajax is het zaak dat een aantal jongens hier blijft, anders kunnen ze weer op nieuw beginnen. Het grote Ajax van destijds is alleen maar ontstaan, omdat ze de spelers konden vasthouden. Als dat lukt, kan hier iets moois groeien. Als Van Basten toch naar Italië gaat, zal ik hem dat niet kwalijk nemen. Daar kan hij nu eenmaal een schep met geld verdienen en hij is be roepsspeler. Maar misschien dat hij nog twee jaar aan de hand van Cruijff blijft leren. Het zou voor hem goed zijn, hij is nog zo jong". „Cruijff is de beste trainer, die in ooit heb meegemaakt. Hij weet meer uit een speler te ha len dan wie ook. Het is geen wonder dat Blind en Wouters meteen meedoen, dat Rijkaard zo goed is, Silooy en Spelbos' met sprongen vooruit gegaan zijn. Dat heeft alleen maar met Johan te maken. Junioren als Winter, Witschge, Bergkamp inpassen, dat zie je toch ner gens". „Het grote verschil met En geland is, dat het hier veel speelser is. Ajax selecteert op techniek. Als je in Engeland twee meter bent, maken ze een stopper van je. Een bal weg- rammen is niet genoeg hier, je moet ook als back goed kunnen voetballen, en niet alleen tech nisch, je moet ook zien wanneer je inschuift. Dat is in Engeland altijd het verschil tussen Li verpool en de rest geweest. Bij Liverpool hebben ze centrale verdedigers, die ook goed voet ballen. Het is wel leuk, die bal een knal geven, maar als de grensrechter hem steeds op vangt, heb je nog niets". „Ik ben naar Manchester United gegaan, omdat ik bij de beroemdste club van Engeland wilde spelen. Ik kon ook naar Manchester City. Daar kon ik zelfs meer verdienen en verge leken bij die club stelt de orga- Komende woensdag kan Ajax zich voor het eerst in veertien jaar plaatsen voor een Euro pese bekerfinale. De Nederlandse bekerhouder verdedigt in de thuiswedstrijd tegen Real Za ragoza een 3-2 voorsprong. De bijna 36-j arige Axnold Mühren is de meest ervaren voetballer binnen het Nederlandse gezelschap. De Volendammer speelde al twee Europa Cup-finales en één Engelse FA-Cupfi- nal, volgens hem het hoogst bereikbare voor een clubvoetballer. Onze verslaggever Ted van Leeuwen sprak langdurig met de technicus, van wiens acties de liefhebbers nog altijd watertanden. 'Toen ik Johan Cruijff zag voetballen, vroeg ik me af wat ik bij Ajax deed. Bij hem vergeleken, leek het net of ik er niets meer van kon. foto anp «—BM nisatie van Ajax helemaal niets voor, maar ik wilde per se naar United". Bij afwezigheid van de gebles seerde Ronald Spelbos is Ar nold Mühren de meest ervaren man binnen Ajax. Hij gaat zijn derde Europa Cup-finale tege moet. Zijn eerste (UEFA Cup) finale verloor hij in 1975 met FC Twente van Borussia Mön- chengladbach, de tweede, zes jaar later, won hij als speler van Ipswich Town van het AZ van Ronald Spelbos. „Dat herinner ik me nog goed. Engelse profs zijn onder alle omstandigheden zichzelf, die stapten voor de return zin gend het veld van het Olym pisch Stadion op. Je had die jongens van AZ eens moeten zien kijken. Die liepen lijkbleek van de spanning door de spe lerstunnel". „Er gaat echter niets boven een FA-Cupfinal. De wedstrij den zijn meestal slecht, maar de sfeer er om heen is zo uniek, dat is bijna niet te beschrijven. Een maand van tevoren beste den de kranten er al aandacht aan. Op de dag van de finale is de televisie er van 's morgens vroeg tot 's avonds laat mee be zig. Tot interviews met de ter reinknecht aan toe over de kwaliteit van de gebruikte kalk. Onlangs miste ik die sfeer weer, toen we voor de kwartfi nale van de beker tegen Vitesse speelden. Er waren maar 5000 mensen. In Engeland kun je dan van de drukte niet meer door de straat rijden. Vitesse speelde ook nog in de trant van 'dat winnen we nooit'. In Enge land is dat ondenkbaar. Als daar een derde divisieclub naar Liverpool moet, denken ze dat ze kunnen winnen. En dat komt dan ook nogal eens voor". „Misschien", zegt de man, die als eerste buitenlander in de Engelse Cup-finale scoorde, „vind ik de Cup-finale mooier dan de Europa Cup, omdat ik twee keer een UEFA Cup-fi nale heb gespeeld. Die bestaat uit twee wedstrijden. Dat is eigenlijk niks. Een finale moet één wedstrijd zijn". De kans dat hij die primeur op 13 mei in Athene beleeft, is aanzienlijk, al doet de gelijk matige Mühren er voorzichtig over: „We zijn er nog niet. Als we nu al in een stemming leven dat we in de finale staan, dan kon het weieens heel raar aflo pen. Wie te slap speelt, krijgt het tegen amateurs al moeilijk. En amateurs zijn die jongens uit Spanje zeker niet". „Door dat rare veld heb ik eigenlijk geen goed beeld van Zaragoza kunnen krijgen. Ze hebben niets te verliezen en kunnen onbevangen spelen. Dan kunnen ze denk ik toch ge vaarlijk zijn, want er liepen een paar goede voetballers rond: Senor, Mejias, Sosa en vooral die invaller, Roberto". „Wat wij moeten doen, is ons eigen spel spelen en proberen heel snel te scoren. Want je moet niet vergeten, dat wij drie man uit een al aangetaste se lectie missen. En alleen als we allemaal een stap extra zetten, is dat op te vangen. We moeten niet proberen mee te doen met hun hardheid. Je moet de din gen doen, waarin je goed bent".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 9