[INI EN MAXI OP WEG NAAR DE GOUDEN ROOS?
en.
Tweemaal schilderen op zij de
I
FÉ I
Extra concert David
Bowie in Rotterdam
TROS wil half jaar
experiment met
commerciële tv
J
5.9!
,29
DONDERDAG 9 APRIL 1987
T2
HL! snelfiitermaling,
vacuüm verpakt, pak
500 gram of pak />f
2 x 250 gram JrW D.O
)oorbraak
JaTTa net 12 stuks, 2 kilo
Prix de Rome 1986
Theatrale foto's
V
m
„Bedrijven «orden kopschuw als ze van'
boven af te horen krijgen vat ze moeten
doen om vrouwen gelijke kans op werk te
geven". Prof M. Triest, hoogleraar
werkgelegenheidsvraagstuk
ken
't*
Het balletj e rolt heel hard'
ROTTERDAM (ANP) -
De Britse popmuzikant
David Bowie geeft 31 mei
een tweede concert in het
Rotterdamse Feyenoord-
stadion. Hiertoe hebben
de organisatoren besloten
wegens de grote belang
stelling die blijkt te be
staan voor het eerder
aangekondigde concert
dat 30 mei plaatsvindt
Dit heeft het Delftse or
ganisatiebureau Mojo
Concerts bekendgemaakt
Met de twee concerten
in de Rotterdamse 'Kuip'
de 'Glass
Tour* van start, de
nieuwe wereldtournee
van de Britse popster die
een half jaar duurt Bo
wie en zijn band zullen
meer dan honderd steden
over de gehele wereld
aandoen.
vi*
Het Rotterdamse
Feyenoord-stadion biedt
plaats aan ruim honderd
duizend bezoekers per
concert De kaartverkoop
(maximaal acht kaarten
per persoon) voor de
beide optredens begint
zaterdag 11 april.
Conqueror sherry,
SflJ medium dry, dry of
cream, fles 0.7 liter ASC
jyb Mokka koffie,
loorJanKoesen
egonnen in 1967 als hulpies van Tom Manders
)orus) dingen ze over enkele weken mee naar de
,ouden Roos van Montreux. Karei de Rooy (1
iieter 59) en Peter de Jong (1 meter 95) zijn bezig
an een onverbiddelijke veldtocht over de gehele
ereld. Als Mini en Maxi hebben ze Duitsland
reroverd en furore gemaakt in Rusland, Frank-
k, Engeland en Italië.
jeen woorden, maar daden bij dit eigenaardig gebouwde
i.Mime, muziek, clownerieën, een perfecte beheersing
an een reeks van instrumenten.
iissen 9 en 16 mei wordt in het een goochel-act gingen
witserse Montreux gestreden
bi de Gouden Roos, een onder-
ieijing voor de beste tv-en-
irtainment. Mini en Maxi tra-
endaar al eerder aan, haalden
vierde plaats en maken nu
en goede kans op een hogere
[one met hun komische sket-
ies voor twee heren met viool,
rombone, panfluit, eupho-
ium, zingende zaag, piano,
kelele, mondharmonica, sou-
ifoon, concertina en klokken-
lel. Met op de achtergrond
aak een compleet orkest.
Hun inzending, 'Het Concert'
al twee maal in Nederland en
maal in Duitsland uitgezon-
Kn, Voor 'Montreux' is het In-
dort tot 39 minuten. Op het
jenblik dat de videoband van
lini en Maxi in Zwitserland
intreedt, staat het duo live op
e planken van Taiwaa En
larna Japan en China.
Door de draaideuren van het
[uihaus komen de heren de
luche ruimte binnen waar
tuis Davids een bar naar zich
moemd kreeg. Mini is klein,
lar ook weer niet zo klein.
is lang, maar bepaald
in basketballer. De wat kin-
irlijke artiestennaam is in
onbewaakt ogenblik geko-
Veranderen kan niet meer.
Nederland zat niet bijster te
;en om twee grapjassen,
'ant komische tweelingen wa
rn er al genoeg. Na een paar
lar vroeg Slees wijk (de Oude)
'de heren wilden optreden in
o revue van Snip en Snap. En
otseling stonden ze in de
chte theaters, weliswaar als
maar even zo goed.
loster, 'n fris zure handappel
ak± 2 kilo
B4 kwam de doorbraak,
prakeloos' was iets nieuws.
Irwerd geen woord in gespro-
ffl. Mini en Maxi brachten een
iihne-kunst waar Nederland
iet aan gewend was. Van meet
I aan zochten De Rooy en De
rag naar volmaaktheid. Voor
ze
maanden studeren totdat de
konijntjes er moeiteloos uit-
floeptea Ze leerden met elkaar
communiceren met ogen in hun
rug, volmaakt eikaars aanvul
ling. Wat de een dacht, werd
door de ander uitgevoerd. Als
Peter links stond, wist Karei
met de ogen dicht dat hij rechts
iets moest gaan doem
Verwachtingen van Mon
treux? Peter en Karei kijken
elkaar wat gekweld aan. Mini
en Maxi: „Televisiematig man
keert er wat aan. 'Het Concert'
is gewoon een televisieregistra
tie geweest. Het was helemaal
niet bedoeld voor een festival.
De beelden zijn er in één keer
opgeknald. Als we het nu te
rugzien, zien we toch veel be-
perkingea Kijk, de inhoud zelf
vinden we nog altijd heel sterk.
Daar staan we volledig achter.
Maar met de wetenschap dat
'Het Concert' naar Montreux
zou gaan, hadden we graag en
kele scènes anders en opnieuw
opgenomea
Maxi: „We hadden minimaal
driemaal opgenomen moeten
zijn, zodat we hadden kunnen
mixen of kunnen leren van een
vorige avond."
Mini, of is het Maxi, het doet
er eigenlijk niet: „Wij improvi
seren ontzettend veel. We zijn
helemaal op elkaar afgestemd.
Maar voor tv valt er weinig te
improviseren, althans niet zo
dat het in de huiskamer goed
overkomt. De regisseur moet
precies weten waar we gaan
staan, hoe we ons bewegen.
Maar zo werken wij niet Wij
kunnen geen exacte afspraken
maken".
Mini: „Met de repetities zijn
we uiterst serieus, improvise
ren we niet We willen dat het
orkest ons perfect leert begelei
den. Dan komt ook je humor tot
recht. Maar als we live bezig
zijn, dan, beng..Op een gege
ven moment gaat de violist
waanzinnig te keer en Peter
reageert daarop. Daar word je
Karei de Rooy (Mini) en Peter de Jong (Maxi) dingen mee naar de Gouden Roos van Montreux.
FOTO HENDRIKSEN-VALK
als regisseur door overvallen
en het publiek in de huiskamer
begrijpt dan niet waarom de
zaal lacht."
Zijn de heren langzamerhand
niet uitgekeken op het eigen
landje, daar waar het buiten
land lonkt? Ze vertellen in
duetvorm een verhaal dat er op
neerkomt dat je geen oude
schoenen moet weggooien
voordat je nieuwe hebt.
„Wij mogen ons éigen land
niet vergeten," zegt Mini
streng. Ze bouwen overigens
nog niet aan een nieuw pro
gramma, maar trekken met
oud werk de buitenlandse boer
op. „Het balletje rolt heel hard
in Europa, je zou wel gek zijn
als je daar niet van profiteert."
Maxi: „Met een nieuw pro
gramma in Nederland zit je
vast. Maar een buitenlands
contract kan heel snel losko
men en dan moet je meteen
kunnen gaan."
Mini: „Maar Nederland blijft
ons boeien. In heel onze lange
carrière hebben we altijd ge-
klommen, zijn we nooit ge
daald H we hebben anÉwat
ïampignons,
DSje 250 gram
Ifitlof,
[00 gram
-fg- Sinaasappelen, nQl
Üjk bloeiende Fuchsia,
lerstuk
'ergeet niet de nieuwe Paas-Aller-
Hande mee te nemen. Hij ligt grat"
le winkel. Met aandacht voor o£
eesttoetjes met advocaat
ï)e artikelen in deze advertentie kunt u ln 'J
\H winkels kopen, behalve de artikelen «w
lelne cijfertjes bij staan. Die artikelen WJ" e„ nev sleu
illeen kopen In AH winkels waar één van» wuwkundig/landschappe
ters op de deur staat Reclameprijzen?^ lijke t™,
an donderdag 9 t/m zaterdag 11 april ai
k Zolang de voorraad strekt
Of de helft van de winkelwaarde retour
Dank of giro.
•Prix de Rome 1986 voor Ar
chitectuur en Stedebouw
Landschapsarchitectuur.
Schouwburg van Tilburg.
Open: ma.-za. 11.00-18.00 en
19.00-21.30 en zo. 12.00-17.00
TO; tot en met 23 april.
De honderdjarige Prix de
Rome (ingegeven door het
klassieke ideaal in de wes
terse cultuur) is sedert enkele
jaren in een vernieuwd (ma
teriële) versie een nieuwe
Prikkel gebleken. Voor de
Architectuuropgave meldden
rich in 1986 329 belangstel
enden en voor Stedebouw
159. Uit de voorronden bleven
v«>r beide disciplines telkens
her gegadigden over. De uit-
eindelijke bekroonden en
voorgeselecteerden laten hier
"un plannen zien. Heldere en
goed verzorgde tekeningen,
teksten en fraaie maquettes
"taken duidelijk hoe zij de
opdrachten tot het ontwer
pen voor een science-park in
Amsterdam en het stede
maar 'puinruggen' en één
'stedelijke muur van kassen'
drukken je weer met de neus
op de feiten van een benau
wende architectuur, gevoed
met een post-modemistisch
eclecticisme.
H.E.
Photo-Stille van Maarten
van den Berg. De Beeldunie -
museum voor nieuwe kunst -
St-Josephstraat 136, Tilburg.
Open: do.-zo. 13.00-17.00 uur.
Tot en met 17 april.
In deze expositieruimte van
de Midden Brabantse Kun
stenaarsvereniging (MBK) is
een Tilburgse fotograaf te
gast. Van den Berg fotogra
feerde, in zwart-wit, gecon
strueerde scènes,- waarin
publiek in Nederland nog niet
bereikt. Weet je wat we vaak te
horen krijgen, van het concert
publiek en van het alternatieve
cabaretpubliek? 'Wij wisten
niet dat jullie zo goed zijn.'
Kijk, dat is toch leuk, dat doet
je wat. Daar zijn we erg dank
baar voor."
Maxi: „Erg dankbaar. De
naam hebben we tegen. De
mensen denken daar andere
dingen bij. Ze weten niet goed
wat we doea Dat valt niet on
der een noemer te brengea Bij
het horen van onze naam zeg
gen ze wel eens: Ja, ik ga echt
niet de hele avond naar clowns
zitten kijken. Maar we zijn
geen clowns. We zij n
Mini: „Ja, wat zijn we?"
De heren hebben zich tot dus
ver tamelijk schroomvallig op
gesteld wat betreft televisie,
maar zijn toch al bezig met een
heuse serie. Acht shows, voor
de AVRO, beginnend septem
ber '88, van 20 tot 24 minuten.
Geen teksten, bedoeld voor een
zeer breed publiek. „Hoe bre
der, hoe beter".
M+M: „Het zijn cartoons op
lokatie. Grappen met een hu
mor die men niet van ons ver
wacht. Kleine filmpjes, som
mige van maar drie minutea
Hak op de tak. Een stukje ani
matie, veel muziek erbij, origi
nele muziek, korte stories,
zoiets. Dingen uit het dage
lijkse leven waar je om kunt
lachen. Ziekenhuizen, ver
pleegsters, de dood, de begrafe
nis, sport, spel, erotiek, het le
ger, de autoriteiten. Daar ma
ken we grappen over. Die heb
ben we al vele j aren verzameld.
Ze zijn niet voor het theater ge
schikt, maar wel voor het
scherm. Samen met de grafi
cus-muzikant Krijn van Driel."
Wie?
M+M: „Krijn van Driel.
Daar zij n we j aloers op, iemand
zo begaafd op twee terreinen.
Muziek en tekenen."
De heren zijn toch anders
ook niet onbegaafd?
M+: „Inderdaad, maar een
mens wil veel meer."
De twee vertolkers zijn
praktisch een stel. Levert dit
geen problemen op?
M+M: „Hoezo?"
mensen en omgevingen tot
theatrale effecten worden
opgeroepea Deze fotograaf
moet een theaterman zijn.
Heel serieus, maar ook heel
sardonisch bouwt hij zijn ta
bleaus op om ze vervolgens
met een clair-obscuur licht te
accentueren. Juist het zwart
wit werkt daarbij veel ster
ker dan met kleur het geval
zou zijn.
Maar deze beperking is
ook ongenadiger ten aanzien
van de inhoud. Niet altijd
overstijgt de foto het gema-
niëerde; ontstaat er geen
nieuwe werkelijkheid, maar
blijft het een gefotografeerd
tafereeltje. Dat ligt niet al
leen aan de man achter de
camera, maar zeker ook aan
de mensen ervoor. Ander
zijds demonstreert Maarten
van den Berg soms een Wag
neriaanse allure, die hele
mooie foto's oplevert. Om
aan de wand te hangen.
Daarvoor maakt hij ze ook.
Na de grafiek lijkt nu ook de
foto langzamerhand door een
breder publiek gewaardeerd
te worden als teken aan de
wand. Hier hangen goede
mogelijkheden.
Nou, identiteit en zo. Privé-
leven zal ik maar zeggen.
M+M: „Nee hoor. Stel dat
iemand van ons aan een film
wil meedoen. Dat kan, niet
waar. En het theaterwerk staat
dit toe. Dan moet dat toch kun
nen, als het een heel goede rol
zou zijn. We hebben een stil
zwijgende afspraak. In de stille
periode moet het kunnen. En
Johnny en Rijk, die zijn toch
ook uit elkaar gegaan. En die
hebben het alletwee toch ook
gered. Enorm veel waardering
heb ik voor die twee."
M: „Enorm."
Andere M: „Maar als duo
zijn ze te lang doorgegaan."
Geeft acteren een machtsge
voel.
M: „Mmmmm..mja."
M: „Zeer zeker. Soms krijgen
we de zaal niet. Dan gaan we
strijden. Je moet. Je hebt de
zaal nodig, je drijft op de reac
ties uit het publiek. Het kan
zijn dat die 900 lui eerst niet
loskomen. En dan gaan ze voor
de bijl. En ze komen bij ons, en
ze zeggen: Het was fantastisch.
Dat is toch macht."
Van onze rtv-redactie
HILVERSUM - De
TROS wil een half jaar
experimenteren met
commerciële televisie.
De omroep heeft daartoe
een schriftelijk verzoek
gedaan aan minister
Brinkman om per 1 ok
tober te mogen starten
met commerciële televi
sie gedurende een pe
riode van zes maanden.
In deze periode wil de
TROS de kijker duidelijk
maken wat commerciële tv
in de praktijk inhoudt De
radio is van het experiment
uitgesloten. In die zes
maanden wil de TROS
overal STER-spots hebben,
desnoods midden in een
programma (maar dan wel
in een zogeheten natuur
lijke pauze) tot een maxi
mum van 10% van de netto
zendtijd per uur.
De TROS ijvert al jaren om
commercieel te mogen wor
den. Uiteindelijk betekent
dit dat een omroep geen
subsidie meer krijgt (ƒ40
miljoen per jaar voor een
.A-omroep) uit de STER-
opbrengst en de Omroep
bijdrage en voortaan zich
zelf moet bedruipen. Ook
kan er dan nog niet onbe
perkt met reclame gewerkt
worden, maar binnen
strenge grenzen.
Commerciële tv is toege
staan als bijvoorbeeld 3
omroepen zich daartoe uit
spreken, maar in de prak
tijk hebben AVRO en Vero
nica (de andere grote voor
standers van commerciële
tv) ondanks stuntaanbie
dingen toch weinig lust ons
veilige omroepbestel te ver
laten.
Daarover is de TROS
zeer teleurgesteld. TROS-
voorzitter Mr.H.Minderop
ziet na jaren van bakke
leien en stunts een moge
lijkheid in de Omroepwet
en in het Regeerakkoord.
Het nieuwe Artikel 11 van
die Omroepwet luidt: „Be
houdens toestemming van
Onze Minister mogen de
uitzendingen niet dienst
baar zjjn aan reclame-doel
einden." Volgens Minderop
staat het Brinkman dus vrij
om toestemming voor re-
clame-tv te geven. De
TROS sluit daarbij infor
matieve en educatieve pro
gramma's uit Maar de rest
moet vrij gesponsord kun
nen worden, vindt de om
roep, want ook het Regeer
akkoord verzet zich hier
niet tegen.
De TROS, die het meest
van alle populaire A-om
roepen op commerciële tv
gebrand is, is volgens Min
derop al vrij ver met haar
besprekingen met een com
binatie van uitgeversmaat
schappijen die hij niet met
name wil noemen. De om
roepen maken in dit ge
meenschappelijke project
de programma's en de uige-
vers zorgen via reclame
voor de inkomsten.
Tevens wil de TROS -een
oude wens- een eigen jour-
naai mét journalistieke in
breng van de uitgevers,
vooral werkzaam op bin
nenlands terrein. Het mo
nopolie van het NOS Jour
naal moet geslecht worden,
vindt de omroep. Een
tweede journaal zal bijdra
gen tot een betere en meer
genuanceerde berichtge
ving.
Het partnerschap met de
AVRO en Veronica (ATV)
heeft in de praktijk de
TROS niet gewerkt Minde
rop: „Ik ben uitermate te
leurgesteld over hun af
wachtende tot negatieve
houding, die wordt ingege
ven door een niet te recht
vaardigen conservatieve
opstelling van houden wat
meri heeft en angst voor een
onbekend avontuur."
EINDHOVEN: Tot 21 april is in
de hal van het hoofdgebouw van
de technische universiteit nog te
zien de expositie 'Gedaref, een
stad in de Sabel' - over ontwik
kelingssamenwerking. Deze ten
toonstelling is daarna te leen
(Studium Generale TUE, postbus
513, 5600 MB Eindhoven). De fa
culteit bouwkunde van de TUE
ondersteunt sedert 1985 de ont
wikkeling van deze stad, 400 km
ten zuiden van Khartoum. Een
team van zes studenten van vier
Nederlandse universiteiten heb
ben op verzoek van Gedaref ter
plaatse ontwikkelingsprojecten
voor deze stad van 150.000 inwo
ners in gang gezet Deze tentoon
stelling geeft de impressies van
Luc Vrolijks en Peter Trago.
gebied ten noorden van
Rotterdam hebben ingevuld.
Nu is het lezen van bouw-
«taiingen voor een groot
i t blikbaar een onmo-
S ijkheid, maar via de ma
quettes wordt veel gecom
penseerd. Een beetje ook door
teksten. Je hoeft je niet
.etemaal leek te voelen, al is
et geen 'populaire' exposi-
e. Ze geeft wel een aardige
2®^ over het structuur-
tJI in huidige archi
tectuur, waarbij het organi-
ne groeien onmogelijk is
gewordea
Binnen de rasters worden
n wel verzachtende geba-
,A.»»ukt met bijvoor-
arcadische tuinen' e.dL,
Oda Walendy, schilderingen op
zijde. Zijdemuseum Schoolstraat
3, Wouw. Open: ma.-za. 10.00-
17.00 en zo. 13.00-17.00 uur; tot en
met 31 april.
Zijdeschilderingen van
leerlingen van Ineke van
Buuren bij de Kaardebol, Ba
ronielaan 223, Breda. Open:
do.-vrij. en za. van 14.00-17.00
uur; tot en met 18 april.
Zijdeschilderen mag met
recht een oeroude techniek
worden genoemd. Ze is af
komstig uit China, waar zich
de oudst bekende zijdeschil
dering bevindt, die uit een
vrouwengraf van 2.000 jaar
geleden afkomstig is. Sinds
een jaar of tien is de belang
stelling in het westen voor het
schilderen op zijde groeiende.
De stroming ontstond in
Zuid-Frankrijk en heeft zich
vandaar voornamelijk naar
Duitsland verplaatst, waar
nu de grootste concentratie
kunstenaars die zich met deze
techniek bezighouden te vin
den is. Ola Walendy, in 1942
in Berlijn geboren, is er een
van. Ze beoefent het zijde-
schilderen tien jaar en heeft
inmiddels een respectabel
aantal internationale ten
toonstellingen op haar naam
staan.
In het Zijdemuseum in
Wouw - het enige dat ons
land rijk is - zijn bloemstille-
vens en landschappen te zien.
De bloemen zijn het aankij
ken meer dan waard, de land
schappen bepaald niet.
Eigenlijk is de benaming stil
leven niet juist, de bloemen-
schilderingen zijn veel meer
impressies van het karakter
van een bloem, met veel ge
voel voor compositie en effect
neergezet tegen wisselende
achtergronden. Zo is er een
doek met Primula's van het
candelabertype (dat zijn meer
dan een halve meter hoge
planten met losse trossen
bloemen). De lange rechte
stelen verdelen het doek in
drieën en de achtergrond be
staat uit negen verschillende
kleurvakken: geometrie op
natuurlijke wijze.
Er zijn helaas maar enkele
schilderingen die meer zijn
dan decoratie. De techniek
van het schilderen van een
boeiend landschap is aan deze
Duitse artieste voorbijge
gaan. De meren met bergen
zijn niet meer dan vingeroe
feningen in kleurverloop. Be
halve schilderijen maakt Wa
lendy ook kledingstukken,
waarmee ze bij een aantal be
roemdheden veel succes had.
Hiervan ontbreekt evenwel
ieder spoor in Wouw.
De wat vreemde aankondi
ging van de zijde-expositie in
Breda kan worden verklaard
door het feit dat Ineke van
Buuren, die vroeger in Oos-
terhout woonde en nu in
Amersfoort, het belangrijker
vond te laten zien hoever ze
mensen heeft weten te bren
gen in de beoefening van deze
techniek, dan haar eigen
werk te tonen, dat inmiddels
toch internationale bekend
heid geniet. Zijdeschilderen
OVERIJSSEL: De stichting
Beeldenroute Overijssel heeft in
vier beeldenroutes 58 beelden in
deze provincie in kaart gebracht
Daarop vindt men informatie
over beelden ten plattelande en
in sommige kleine dorpen en ste
den. In Almelo, Deventer, En
schede, Hengelo, Kampen, Ol-
denzaal en Zwolle bestaan eigen
beeldenroutes; waaraan wel
wordt gerefereerd. De kaart is
beschikbaar via de VW's en de
Ra bobanken.
TILBURG: Voor de zesde keer
wordt, van 2 tot en met 31 mei, de
Kunstmaand Tilburg gehouden.
Vijftien instellingen laten ook dit
jaar actuele vormen van beel
dende kunst zien. Het gaat daar
bij om produkten van eigen bo
dem: kunst uit de regio Tilburg.
AMSTERDAM: Print Gallery
Pieter Brattinga, Prinsengracht
628, organiseert onder de titel
'Wie het kleine niet eert..enkele
merkwaardige tentoonstellingen
(Good things often come in small
packages). Tot 24 april nog zakjes
voor Chinese eetstokjes uit Hong
Kong. Van 4-29 mei een serie
Franse Kaas-labels van Jacques
Poirier en P.Arena of Adrouët
heeft wat van aquarelleren
en batiken.
Mevrouw Mook, een gevor
derde amateur in beide,
maakte een serie bomen op
zijde. Het is aardig de twee
tentoonstellingen met elkaar
te vergelijken en te zien hoe
effectvol deze manier van
schilderen is. De eenvoudige
bomenlandschapjes van me
vrouw Mook bezitten bijvoor
beeld heel wat meer overtui
gingskracht dan wat Wa
lendy op dit gebied schildoer-
de. Het leukste is de kinderte
kening van een enorme vogel
die over een landschap vliegt;
door zijn spontaniteit de uit
gangspunten van Cobra be
vestigt en deze kleine ten
toonstelling tot een must
maakt
LIAROOSE
'o* "fy., f 1
h I
4 A. f
fj w i
'/ff-
Dit is een van de vier dubbele correspondentiekaarten die
AIDA uitgeeft De Association Internationale de Defense des
Artists is een internationale organisatie die opkomt voor kun
stenaars die, waar ook ter wereld, worden onderdrukt van
wege hun werk. Vier beeldende kunstenaars en vier schrij
vers stonden een tekening of tekst af voor dit doel.
Zo schreef Bert Schierbeek bij een tekening van Peter Vos:
„Een pond veren vliegt niet/ Als er geen vogel in zit'. En bij
bovenstaande stoel van Klaas Gubbels noteerde Tim Krabbé
'Roosevelt vertelt mij in vertrouwen/ dat Engeland eigenlijk
tante Hettie heet'.... De andere artiesten die een kaart maak
ten zijn Aat Veldhoen/Hans Plomp en Dick Stolwijk/Kees
Stip. De vier kaarten ten bate van genoemd doel met envelop
pen kosten samen 8 plus 1.875 portokosten. Giro 4375566
tn.v. Aida Nederland. Amsterdam.
i h
