HELDERE TENTOONSTELLING IN MUSEON DEN HAAG n Huygens veelzijdig mens Molenaar met kunst op de achterpagina Hele collectie K roller- Müller in half museum Leefde Jimmy Dean nog maar DE STEM UIUSÜ ARCHIEF DE STEM-PROJEKT ROEPT VEEL REACTIES OP FILM VAN ROBERT ALTMAN OP BRT Bouwbedrijf neemt Frans tv-net ovei NEDERLAND 1 NEDERLAND 2 Even Piekeren Suske en Wiske: Hambone Rembrandt Constantijn Huygens is zonder twijfel een van de meest interes sante en veelzijdige mensen uit de 'Gouden' zeventiende eeuw. Vanaf de schoolbanken kennen we hem als dichter en schrijver. Secretaris Noodgreep "Ik feliciteer Oud Kampen met hun nieuwe Glorie van Java sigaren'.' Van de kunstredactie MICHIEL MOLENAAR studeerde vorig jaar af aan de kunstacademie St. Joost en is de jongste van de vier artiesten die voor het Archief/De Stem- kunstprojekt een pagina maakten. Zijn tekentaal en toelichting daarbij hebben het recali- trant prikkelende van een jongere. Hij spreekt over 'een kunstje maken voor de krant.maar voegt eraan toe: „Ik vind het heel boeiend om de konsekwenties van de teloorgang van de metafoor te onderzoeken, als beeldende kunst gedwongen wordt in de openbaarheid te treden. Dat vind ik nou leuk, maar mis schien vinden lezers van De Stem het onzin. Prima; ze hebben groot gelijk. Ik be wonder ze!" Michiel is, als tekenaar, in tens bezig structuren te ont rafelen; ook die van een krant. Hij stond aanvanke lijk nogal weifelend tegen over de uitnodiging om mee te doen met dit krantepro- jekt Maar omdat hem al te kenend duidelijk wordt hoe de machtsverhoudingen bin nen allerlei maatschappe lijke machinerieën liggen, deed hij mee. In zijn werk speelt de menselijke figuur een grote rol - mensjes in re latie tot elkaar. Hij tekende een gecompliceerd stripach tig verhaal, waarmee hij de lezer/kijker hoopt te prikke len tot nadere analyse daar van. „De krant is zelf ook een complex gegeven, daarom is mijn pagina dat ook; in veel sterkere mate dan mijn ge wone werk", zegt hij Voor Michel is ook van be lang dat het inschakelen van een krant - De Stem - een verdere aantasting is van de geijkte (met name museale) presentatie van beeldende kunst Het liefst zou hij na dit experiment, iedere week in De Stem iets willen teke nen. Want als prettig bijver schijnsel van dit Archief/De Stem-projekt noemt hij het feit dat hij ervoor betaald wordt. En dat is voor een kunstenaar in deze dagen, waarin allerlei voorzienin gen voor kunstenaars de nek worden omgedraaid, heel wat. Vorige week haalde minis ter Brinkman met een ad viesaanvraag bij de Raad voor de Kunst, weer twee oude stokpaarden uit de rap porten over kunstbeleid uit de zeventiger jaren te voor schijn (het profijtbeginsel en de maatschappelijke rele vantie - al zal de WVC-mi- nister deze termen niet meer Michiel Molenaar. foto de stem/johan van Gif in de mond nemen). Via he werk van Michiel Molenaa en De Stem wordt hij op zjji wenken bediend. Er zijn abonnees die vra. gen om een andere afdrui van de kunstpagina dan thuis gekregen hebben, zij werden op hun bediend. Maar het is goed weten dat deze krant nacht zes keer wisselt (van. wege de zes verschillend edities). Dat betekent dat zes keer sprake is van et: nuance-verschil in kleur etc Marius Boender, die in nacht het drukken van kunstwerk meemaakte, was vol lof over de technici bi drukpers, die ondanks spanning waaronder voortdurend werken, bereid bleken aan zijn wensen tege moet te komen. „Maar de kleur hadden waren er al weer ten door de pers vertelt hij. Onder de meer dan afdrukken van de kunstwer ken zitten dus duizender- unica's. Het is voor De Sten tè moeilijk om iedere abon nee al die varianten in huis tt bezorgen. Voor degenen ri de verkoop van een Van Gogh voor ontelbare miljoe nen onlangs in Londen volgd hebben, zal het wel licht spannend zijn om varianten te verzamelen Want, wat zullen ze over honderd jaar wel niet waani zijn!!! Maar is Michiel Molenaar blij met het feit, dat hij dit kunstwerk te maken bo ter op zijn brood heeft, ande ren zullen proberen de han delswaarde op te voeren er een slaatje uit te sla Maar dat zijn dan ook g< kunstenaars of kunstliefheb bers, maar geldliefhebbers Mogelijk krijgt Molenaar hel gelijk aan zijn zijde, dal mede dit Stem-projekt hel hele kunst(handels)gedoe de helling gaat. 14.30 Obsession Vanmiddag zendt de AVRO nogmaals Brian de Palma's thriller 'Obsession' uit. De film vertelt het verhaal van een Amerikaanse zakenman, die bij een ontvoering zijn vrouw en dochter kwijt raakt. Michael Courtland blijft met een schuldgevoel zitten, omdat hij de ontvoer ders op advies van de politie had willen misleiden. Tien jaar later maakt hij een reis naar Italië en ontmoet een jonge studente, die sprekend op zijn vrouw lijkt 16.00 Service Het salonprobleem in AVRO's 'Service salon' gaat ditmaal over allergieën. Spe ciale gast in de studio is Jan Wolkers, die over zijn ver filmde boek Terug naar Oegstgeest' komt praten. In deze aflevering wordt verder aandacht besteed aan het fe nomeen aura, de uitstraling van een persoon. Ook komt Service Salon terug op de 1 aprilgrap van vorige week. In het muzikale gedeelte treedt Wim Koopmans op. 19.12 Tachtigers Wat houdt de jongeren be zig? Onder de titel Tachti gers, glimp van een genera tie' zendt de IKON vier pro gramma's uit over de jeugd cultuur van deze tijd. De se rie kwam tot stand met me dewerking van de BRT. De eerste aflevering is in de stijl van het Belgische jongeren programma *Villa Tempo'. Door middel van visuele in formatie en popmuziek wordt getracht een antwoord te geven op wat jongeren be zighoudt en welke invloeden ze ondergaan. 21.30 Markant Oud Tweede Kamer-voorzit ter Van Thiel staat vanavond A B C D oud en lekker over schot Engelse jenever kleding stuk ogen blik deel van Engeland telwoord V oude lengte maat Voor oplossing zie laatste kolom OTTERLOO (ANP) - De schilderijen die mevrouw Kröller-Müller (1869 - 1939) bijeenbracht zijn tot 31 augij tus in het Rijksmuseum in het Nationale Park De Hogeï luwe in Otterloo op ongebruikelijke wijze en in de niet» vleugel tentoongesteld: in volgorde van aankoop. In de collectie van meesters uit de negentiende en twintigste eeuw, met advies van kunst kenner H. P. Benner successie velijk tot stand gebracht, staat het werk van Vincent van Gogh centraal. Van Gogh is op de expositie te bewonderen naast Mondriaan, I. Israels hangt naast Monet en boven Couture, Sisley naast Latour en onder Léger. Onder het laatste doek hangen ook een paar Mondriaans die wat maten en kleuren betreft ver want zijn aan de daar weer on der getoonde werken van Van der Leek. Zo is Picasso naast een anonieme Vlaamse meester terecht gekomen. Het is voor het eerst, naar museum heeft meegedeeld,! de schilderijen die mevrot Kröller-Müller verzamelde,; deze volgorde zijn te zien, hangen naast en boven elke tot drie rijen hoog. De bijs dere zomertentoonste® werd ingegeven door het® dat het oude deel van het seum wordt vernieuwd ffl verband daarmee tot i ber is gesloten. De in dit deel gewoonlijk 6® poseerde werken zijn voor tentoonstelling overgebra* naar de nieuwe vleugel en gevuld met vele doeken uit' depot PARIJS (AP) - Een ondernemersgroep onder aanvoering Frankrijks grootste bouwbedrijf, Bouygues, mag van de sta; helft van het aandelenkapitaal overnemen van het oudste e»! pulairste Franse tv-programma - TF1. De Bouygues-groep»' verkozen boven zijn enige rivaal, de uitgeversfirma Hachette Voor de helft van de aandelen moet de groep 3 miljard ff' (ongeveer één miljard gulden) betalen. De andere 50 pi* wordt voor 1,5 miljard franc verkocht - 10 procent aan wet® mere van TF1, en 40 procent aan het publiek. De verkoop van Television Francaise 1 is wellicht het me®' het oog springende onderdeel van de privatiseringsplannen regering Chirac heeft met in totaal 60 staatsbedrijvea Als V' verkocht, houdt Frankrijk nog twee staatszenders over. 't is een klein bui ten-werk, een bij-werk, zei ik best, van beter bezigheid) 't is kakelen op 't nest' De tentoonstelling laat zien hoe het allemaal begon. Als elfjarige maakte Huygens gedichtjes in het Latijn. Een aandoenlijk knoeischriftje van een jongetje laat zo'n probeersel zien te midden van de krabbels en vlekken. Duizenden korte gedichtjes in verschillende telen volgden en een van de bundels waarin Huygens ze ver zamelde heet 'Korenbloemen'. Alweer een wenk naar wat er overblijft als de maaiers de werke lijke oogst hebben binnengehaald. 'Zes pond rijm', zei de dichter zelf. Vooral befaamd werd Huygens door zijn sneldichten, vaak heel persoonlijke rijmpjes op zaken die hem bezighielden, soms ook stof ont lenend aan de klassieken of puttend uit zeven- tiende-eeuwse moppenblaadjes. Onder Huygens' letterkundige werken nemen 'Batava Tempe', een lofdicht op het Voorhout in Den Haag, 'Zee-straet' over de wandelweg naar Scheveningen, 'Stedestemmen en Dorpen' en 'Hofwijck' een belangrijke plaats in. Daarin komt ook zijn inzicht in en belangstelling voor architectuur naar voren. Hij ontwierp - we derom naar klassiek model - zelf het Huygens- huis aan het Plein in Den Haag en later zijn buiten 'Hofwijck' in Voorburg, waar hij zich placht terug te trekken uit de drukte van het hof. Het Huygens-huis, een kolossaal pand vlakbij het huidige Mauritshuis, werd in 1876 gesloopt om plaats te maken voor het Ministerie van Justitie. Hofwijck bestaat nog en is inge richt als Huygens-museum. Kunstkenner was Huygens en hij adviseerde bijvoorbeeld bij de aankleding en versiering van Huis ten Bosch. Hij had contact met Rem brandt en speelde waarschijnlijk een rol bij het verlenen van opdrachten aan deze grote tijdge noot. Zijn belangstelling voor de natuurweten schappen droeg hij met vrucht over aan zijn zoon Christiaan, de uitvinder van het slinge ruurwerk. De tentoonstelling in het Museon laat erg veel uiterst interessante facetten van een niet alleen veelzijdig, maar ook negentig jaar lang leven zien. Daar is bijvoorbeeld het notitieboekje uit 1625 waarin op 15 juni staat gekrabbeld: 'Prin- cipem saluto'. „Ik maak mijn opwachting bij de Prins' betekent dat en de notitie duidt op het sollicitatiegesprek van Huygens, die kort daarna ook inderdaad secretaris van de Prins wordt. En onder de vele tekeningen en schilderijen is er een aandoenlijk portret van Constantijn Huygens op 71-jarige leeftijd, geschilderd door Casper Netscher. Een bejaarde man met dunner wordend lang haar, maar met helder priemende en nog steeds zeer nieuwsgierige ogen. 'Constanter*, Leven en werk van Constan tijn Huygens 1596-1687. Den Haag, Museon, tot en met 31 mei. Dinsdag tot en met vrij dag 10-17 uur, zaterdag en zondag 12-17 uur, maandag gesloten. Volwassenen ƒ2, kinderen tot en met 12 jaar 1,50. Catalogus ƒ6,90. Door Harry Janssen Maar hij was daarnaast ambtenaar, di plomaat, musicus en componist, deskun dige op het gebied van bouwkunst, beel dende kunst en natuurwetenschappen. Het is de veelzijdigheid die in de betere kringen in de zeventiende eeuw werd nagestreefd. Huy gens (1596-1687) kwam uit die betere kringen en hij kreeg een opvoeding die hem moest vormen tot iemand die op alle terreinen van kunsten en wetenschappen thuis was. De 'homo universalis' de 'alzijdige mens' - was het immers ideaal beeld van zijn tijd, de renaissance. Huygens beheerste vele telen. Niet alleen verstond en sprak hij Latijn en Grieks, Neder lands en Frans, later ook Italiaans en Engels. Hij schreef en dichtte zelfs in die telen en kende de bestaande literatuur. Eigenlijk zijn er maar bijzonder weinig Ne derlandse schrijvers en dichters te bedenken die driehonderd jaar na hun dood nog worden her dacht met boeken, tentoonstellingen, met een erecomité en met plechtige redevoeringen in aanwezigheid van de koningin. Die eer valt dit jaar Constantijn Huygens te beurt. Niet alleen om zijn poëzie was koningin Beatrix onlangs bij de plechtige herdenking in Den Haag aanwezig. Constantijn Huygens was een lang leven lang een toegewijd secretaris van de Oranjes. Van stadhouder Frederik Hendrik en zijn opvolgers Willem H en Willem III. De naam Constantijn maakte Huygens tot zijn levensmotto 'Constanter'. Het is het La tijnse woord voor 'standvastig' en dat wilde hij zijn: standvastig in zijn dienst aan de Oranjes (voor wie hij zegt 'standvastiglijk gezweet' te hebben), standvastig in zijn beginselen en zijn geloof, standvastig van geest in voor- en tegen spoed. 'Constanter' is ook de titel van een ten toonstelling in het 'Museon' in Den Haag, die een verrassende blik mogelijk maakt in een meer dan interessant stukje verleden. Zijn belangrijke baan aan het hof van Frede rik Hendrik werd ook een avontuurlijk en af wisselend beroep. De stadhouder was immers volop verwikkeld in het krijgsrumoer van de Tachtigjarige Oorlog tegen de Spanjaarden. Frederik Hendrik vertoefde tijdens zijn stad houderschap (1625-1647) regelmatig te velde en hij stierf een jaar voordat er bij de Vrede van Munster (1648) een einde aan de lange oorlog kwam. Huygens vergezelde zijn meester ook tijdens de veldtochten. Een van zijn teken was het de ge malin van de stadhouder, Amalia van Solms, via telloze brieven op de hoogte te houden van de ontwikkelingen op het krijgstoneel en van het welbevinden van haar man. Op de expositie is te zien dat dat vaak héél kleine briefjes in een piepklein maar duidelijk handschrift waren. De mededelingen moesten vaak door de vijande lijke linies worden gesmokkeld of werden door postduiven overgebracht. Raadsheer was hij ook van de Oranjes en re kenmeester. Hij beheerde het omvangrijke be zit, regelde de inkomsten van de landgoederen, gaf adviezen over beheer en onderhoud, nieuw bouw en aankleding, hofhouding en huishou ding. Eten aanloop tot zijn ambtelijke loopbaan had Huygens al vroeg genomen door na zijn studies in diplomatieke dienst te gaan. Hij maakte deel uit van gezantschappen in Italië en Engeland en de Britse koning Jacobus I verhief hem zelfs in de adelstand. Huygens moest er wel een fors be- Constantijn Huygens met zijn kinderen op een schilderij van A. Hannema (1640). Te zien in het Haagse Museon. fotoanp drag voor neertellen, maar het verhoogde zijn aanzien en het paste geheel in zijn uitgestip pelde carrière. Ook over de poëzie van Huygens bestaat geen eensluidend oordeel. Wel wordt Constantijn op school in één adem genoemd met befaamde tijd genoten als Vondel, Hooft en Bredero, maar zijn invloed op de letterkunde bleef beperkter. In alle eerlijkheid moet worden gezegd dat Huy gens zelf met regelmaat wees op het 'vrijetijds- karakter' van veel van zijn gedichten: 'Bedil mijn dichten niet, besteed er geen verwijt aan, ze hebben 't niet verdiend Ik hang er toch geen tijd aan: (ADVERTENTIE) Lange senoritas 10 stuks 6,50, Semi-zvildepanatella 10stuks 5,50, Cigarillo20stuks 8,80. Ook in cederhouten kisten. Door Dirk Vellenga Het verfilmen van een succesvol toneelstuk is niet ongewoon in Holly wood. Onlangs gebeurde het met 'De dood van een handelsreiziger' (met Dustin Hoffman) en 'Kin deren van een mindere god' (met Oscar-winnares Marlee Matlin). Ook de film 'De terugkeer van Jimmy Dean' die de Bel gische tv donderdagavond uitzendt, is gebaseerd op een Broadway-stuk. Ed Graczyk schreef 'Come back to the five and dime, Jimmy Dean, Jimmy Dean', zoals het stuk oorspronkelijk heet, voor het toneel en film regisseur Robert Altman nam de regie op zich. Zij ma nier van filmen lag al dicht bij theaterwerk, maar nu stond hij dan echt op de plan ken. Robert Altman en Karen Black na de première van 'Come back to the five and dime, Jimmy Dean, Jimmy Dean'februari 1982 in New York. - fotoap tekenaar Jules Feiffer het bekende stripverhaal omge bouwd tot een vertelling met mensen van vlees en vloed. Maar de film liep nauwelijks en de deuren van de grote studio's bleven daarna geslo ten voor Altman. Het stuk 'Come back to the five and dime' interesseerde hem, omdat alles zich in één ruimte afspeelde en er alleen vrouwen meespeelden. Met die twee gegevens had Alt man eerder ook films ge maakt. Hij werkte nu met zes vrouwen, het dubbele dus van zijn film Three women'. Altman koos voor de toneel rollen bekende actrices, Ka ren Black, Sandy Dennis en Cher, en drie minder beken de: Sudie Bond, Kathy Bates en Marta Heflin. De BRT vertoont de verfil ming van het toneelstuk, die in 1982 op zeer bescheiden schaal rouleerde in Ameri kaanse en Europese biosco pen. De titel kan de kijker op een dwaalspoor brengen, Ja mes Dean komt in de hele film niet voor. Er wordt wel óver hem gesproken. De zes vrouwen ontmoeten elkaar in de lunchroom van de goedkope supermarkt Wool- worth in het stadje McCarty in Texas. McCarty is bijna heilige grond, want op een paar kilometer afstand liep James Dean zelve rond toen daar in 1955 opnamen wer den gemaakt voor de film 'Giant'. Later dat jaar kwam Dean om bij een auto-ongeluk bij Salinas in Californië, bleef een generatie geslagen en verbijsterd achter en ont stond de legende James Dean, die even groot is als de legende Marilyn Monroe. De vrouwen waren toen bakvis sen, die al hun verdriet wier pen in de fanclub 'The Disci ples of James Dean'. Het stuk speelt zich precies twintig jaar later af. De zes vrouwen herdenken de dood van him idool en kijken wat er terecht is gekomen met de ideeën en dromen van toen. Leefde Jimmy Dean nog maar, verzuchten ze. Toen kon je tenminste nog onge- neerd verdrietig zijn. Lief hebbers van toneel en fans van Altman moeten donder dagavond om 20.20 uur af stemmen op BRT 2. Oud Kampen is niet op z'n achterhoofd gevallen. Als die een nieuwe sigaar uit brengen is dat topklasse, want als er één knokt tegen de vervlakking dan zijn zij het wel. Bij Glorie van lava zie je de kwaliteit aan het helder-rijpe dekblad. En dus proef je 't ook. En dat voor die prijs. Ik merk het aan de 'overstappers', want ook mijn klanten zijn niet op him ach terhoofd gevallen. Glorie van Java is te krijgen bij mij, Homan in Groningen, en bij alle goede collega sigarenspecialisten van het land. Voor Altman was het toneel werk een noodgreep. Hij had grote films als 'MASH\ 'Nashville' en 'A Wedding' op zijn naam staan, maar ging in 1981 de boot in met zijn ambitieuze verfilming van het stripverhaal 'Popeye'. Robert Altman stond bekend als een eigenwijze filmer die graag improviseerde en ook met plezier grote risico's nam, maar met 'Popeye' be landde hij wel heel diep in de rode cijfers. Hij had voor de kust van Malta een volledig decor op gebouwd en met behulp van

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 16