I F
I
Minder extreme kleding
'M
Weg met lokken in het gezicht
Jaren-vijftigbrillen
Horloge voor patsers en verzamelaars
DESTEM
ONTWERPERSCOLLECTIEF KAYAPOETI:
MONIQUE KRUIZEN:
Hoe ziet de mode van 'morgen' er uit? Op zoek naar een antwoord op die
vraag interviewde Huub Jansen mode-ontwerpers die onlangs zijn
afgestudeerd van de academie St. Joost in Breda. Zij geven hun visie op de
huidige en toekomstige ontwikkelingen.
Mannelijke lijn in nieuwe kapsels
VRIJDAG 20 MAART 1987
'Compromis
tussen smaak
en commercie
MtSlpIll
Ontwerpers-
Kiyspoetl:
ün.r.
Plet
m de Laak,
Seblne
Kmeiingen
FOTO
BESTEM/
I0HAN VAN
SUSP
Door Huub Jansen
Mode-ontwerpster
Angelique Billet (24)
en Sabine Kumeling
(23) lieten vorig jaar tijdens de
presentatie van de
eindexamencollecties van
kunstacademie St. Joost in Breda
hun kleding aan het verzamelde
publiek zien. Hun creatie,
prinabroesta en prinacetta genaamd,
bewoog zich ergens tussen pampa
en alpenweide. Het was een collectie
geïnspireerd door originele
volkskledij uit diverse gebieden.
Samen met een andere oud-student
van St. Joost, Piet van de Laak,
vormen ze het ontwerperscollectief
Kayapoeti. Gedrieën ontwerpen ze
kleding die vanaf april in de Bredase
modewinkel Nova Zembla zal liggen.
Het zijn fel gekleurde jassen, hele
rechte spijkerbroeken en
overhemden, T-shirts en mini-rokjes.
Sommige kledingstukken zijn van
spijkerstof, anderen zijn bedrukt met
dessins van dinosuarussen.
Sabine: „We kijken heel nauwkeurig
naar wat er speelt op modegebied,
dus we willen dat dingen bij elkaar
gedragen kunnen worden. Dit zijn
weliswaar opvallende jassen, maar
ze passen prima bij spijkerbroeken".
„We willen geen echt
wereldschokkende kleding maken,
maar op de markt inspelen", zegt
Angelique. „We trachten een
compromis te vinden tussen
commerciële creaties en onze eigen
smaak".
Hun kleding is zeer opvallend en in
het oog springend. Zal het
aanslaan? Angelique: „Volgens mij
durven veel mensen het niet aan te
trekken. Ze vinden het misschien
mooi, maar kopen toch liever
merkkleding. Ze kijken een beetje de
kat uit de boom en winkels voeren
wat dat betreft een veilig
inkoopbeleid". Sabine: „Mode is al
'n hele tijd erg keurig. Er zijn al vaak
retro's gemaakt van kleding uit de
jaren '50, '60 en '70. Dat heeft
iedereen inmiddels al gezien".
SAAI
Angelique: „Het begint inderdaad
wat saai te worden en volgens mij
willen mensen nu wel eens wat
nieuws zien". Maar in hoeverre is
mode voorspelbaar en hoe zien zij,
als jonge ontwerpsters, de
toekomstige mode? „Mode is
enigszins voorspelbaar omdat het
een vertaling is van wat er in de
maatschappij en op het gebied van
muziek, film, literatuur en theater
gebeurt", aldus Angelique. „Daar
putten ontwerpers inspiratie uit,
maar ze kunnen slechts
voorspellingen maken naar wat er in
de lucht hangt".
Sabine: „Met kleuren zijn ze altijd
voorzichtig. Strakke broeken blijven
'in'. Ik denk dat het uitbundige
element uit het modebeeld zal
verdwijnen en we gaan de sobere
kant op. De klassieke lijn zal zich
doorzetten, waarbij klassieke kleding
gecombineerd met een grapje zoals
opvallende accessoires nog net kan.
In de verre toekomst, zo midden
jaren '90, komen uitbundige kleren
weer terug. Dat zijn voortdurende
golfbewegingen". Angelique: „De
uni-sex 'look', de kleding voor
mannen én vrouwen, zal minder te
zien zijn over enkele jaren. Mannen
zullen kleding gaan kiezen die
speciaal voor mannen is ontworpen.
Mannen gaan pakken dragen en
vrouwen jurken. Dit modebeeld
speelt in op het verschijnsel
'yuppies'".
ONDERSCHEID
Een echte trend, zoals die van de
rockers, de teds, de punks op mode
hebben doorgewerkt, zit er volgens
Angelique en Sabine niet aan te
komen. Hoewel mode-ontwerpers
om een onderscheid zitten te
springen tussen wat 'in' is en wat de
grote massa draagt, is de tijd voor
een nieuwe trend niet rijp. Immers
niet alleen op modegebied heerst
een diversiteit aan stijlen, dat is ook
zo op muzikaal, cultureel en
maatschappelijk gebied.
Sabine: „leder jaar komen mensen
uit de modewereld ergens in
Frankrijk bij elkaar om
maatschappelijke ontwikkelingen te
overzien en prognoses op papier te
zetten om daar vervolgens over te
vergaderen. Daar komen ze dan
dingen overeen, schijnt". Angelique:
„Mode is een gok, men weet nooit
iets zeker. Prognoses blijven heel
lang vaag en het duurt meestal jaren
voordat iets concreet ontstaat. Grote
bedrijven maken pas enkele
maanden voordat de nieuwe
collecties in de winkels liggen,
nieuwe ontwerpen om zo actueel
mogelijk te zijn. Wij kunnen dat niet
doen, omdat we alles zelf moeten
maken en zodoende lanq van te
voren moeten ontwerpen".
ode was altijd
heel
veranderlijk,
nu is er een geleidelijke
overgang ontstaan naar minder
extreme kleding. De
draagbaarheid van kleren is een
veel belangrijker aspect
geworden en het onderscheid
tussen mannen- en
vrouwenkleding is er weer.
Inderdaad, het klassieke
modebeeld is helemaal
teruggekomen'.
Aan het woord is Monique
Kruizen, die samen met zes
medestudenten vorig jaar de
tweede plaats op het Prix
d'Levis-festival bemachtigde.
Hun gezamenlijke creatie werd
gekenmerkt door, zoals ze dat
zelf zegt, vrouwelijkheid en
simpelheid. Hun bekroonde
inzending was een gemengde
tricot/spijkerstof die tot een lang
en sluik silhouet was gevormd.
De 24-jarige Monique Kruizen
loopt momenteel stage bij Sissy
Boy in Antwerpen, waar ze met
twee stagiaires aan een
kindercollectie werkt.
TERUGGRIJPEN
„Het modebeeld van nu wordt
gekenmerkt door weinig kleuren.
Ik denk dat we wat extreme
dingen betreft alles al hebben
gehad, ledereen pikt daar z'n
eigen smaak uit. De ballonrokjes
die nu in de mode zijn, zijn voor
deze generatie nieuw, maar qua
vorm is alles al eerder gedaan.
Op 'n bepaald moment zullen
ontwerpers teruggrijpen op
kleding uit vorige eeuwen. Je ziet
nu al dat piratenkleding opkomt.
Op school praten we niet zo veel
over toekomstige mode; daar
werk je op korte termijn, terwijl in
de praktijk de mode van '88 al
wordt bepaald".
Monique verwacht dat in de
zomer van '88 zachte kleuren als
grijs, bruin en pasteltinten het
modebeeld beheersen,
geïnspireerd door jaren '20 en
'30 drachten, terwijl mannen
soepelvallende broeken met
vouw en omslag zullen dragen.
Het onderscheid tussen de sexen
is frappant.
De Sissy Boy-trend voor de
komende winter zal volgens
Monique bepaald worden door
basis-modellen bedrukt met pied
de poules. „De bandplooibroek
komt weer sterk op. Mannen
zullen daar korte jacks met brede
elastieke banden op dragen,
vrouwen dragen getailleerde
jasjes. Desondanks zal het
verschil tussen mannen- en
vrouwenkleding nog niet zo
groot zijn, omdat Sissy Boy
voorlopig nog mikt op de grote
massa".
Terwijl de frêle Parijse
vrouwen met lange
elegante kapsels over de
boulevards paraderen, gaan hun
Nederlandse zusters dit seizoen
weer met kort haar de straat op.
Zelfs de bij een Franse
moederorganisatie aangesloten
Haute Coiffure Franpaise lijkt
nauwelijks Frans georiënteerd.
De nieuw lijn heet: 'ligne clip',
uiteraard verwijzend naar de
videoclip. En jawel hoor: Madonna is
weer vertegenwoordigd. Madam de
trendsetter loopt immers alweer
enige tijd kortgeknipt rond. Precies
zo'n blond kopje -mèt rafelig
geknipte pony- zit ook in de cliplijn.
De overige modellen zijn al niet veel
langer. Niet voor niets spreek de
kappersorganisatie van 'een
mannelijke lijn' oftewel een
opgeknipte coupe. Gelukkig wel
zonder de hyperkorte pony die weer
even terug was.
De punkinvloed is nog steeds
aanwezig. Bij voorbeeld bij het
model dat van achteren en opzij
opgeknipt is, maar bovenop een
grote lok heeft. Met de krultang
bewerkt geeft die lok het kapsel nog
een extravagant effect. Iets
vrouwelijker is het langere model,
waarbij de oren vrij worden
gehouden en de haren naar
achteren worden aeföhnt.
De andere kappersorganisatie -
Intercoiffure Nederland- legt de
nadruk op 'vrolijk en jong' in de lijn
'interlook'. Ook hier hoort het haar
weer uit het gezicht. Een deel van de
voorpartij is extra kort. Om te
voorkomen dat de haren als een
pony naar voren vallen wordt het
gebruik van een gel of mousse
aanbevolen. Het zijhaar en de
nekpartij zijn bij interlook ook kort.
Het komt dus vooral op knipkunst
aan. De halflange kapsels zijn wat
eleganter dan de kortere. En of het
haar nu glad is of gekruld, het doet
er volgens de kappers allemaal niet
toe. Wie desondanks wat meer
volume wil, kan een
aanzetpermanent nemen.
Ook bij de mannen gaat het om 'de
juiste manier van snijden'. Halflang
Lenferlnk.
blijft kennelijk voorbehouden aan
mooie modejongens. De gewone
man houdt het kort èn borstelig. Er
wordt geknipt volgens de natuurlijke
haargroei. Vandaar dat dat de
Borstelig.
nekpartij al naar gelang van de
plaats van de kruin(en) voller of
langer kan vallen. Wie niet houdt van
een borstelig kapsel laat het haar
ran opzij iets langer, smeert het
De jaren vijftig zijn
duidelijk de
inspriratiebron geweest
voor de ontwerpers van
zonnebrillen. Heel chique zijn de
brillen van Nina Ricci. Handgemaakt
en verkrijgbaar in diverse frisse
kleuren. De ogen blijven goed
zichtbaar, maar de glazen geven
toch voldoende bescherming tegen
het zonlicht. Het niet weg te denken
merk Polaroid heeft de collectie
brillen die vorig jaar al in
samenwerking met de Italiaanse
kledingfabrikant Benetton werd
uitgebracht aangevuld met nieuwe
exemplaren. Benetton koos de
kleuren van de brillen en Polaroid
deed de rest.
koppie in met gel en kammen maar.
Voor de durfallen onder de heren is
er een kopergoude of goudblonde
kleuring, maar een staartje in de nek
kan echt niet meer.
'I,/////.
Madonna
effect
Ze zijn onderhevig aan
mode, zijn soms
aantrekkelijk voor
verzamelaars en soms ook voor
beleggers: horloges. De tijd
aangeven lijkt bijna een overbodige
functie van de uurwerkjes van
vandaag. Vooral verzamelaars
storten zich massaal op het horloge.
Er bestaat een complete
tweedehandshandel in.
Een handelaar kocht ooit duizend
horloges uit de jaren vijftig voor
2,50 per stuk op. Nu doet hij er
goede zaken mee. Grote kans dat
het nieuwe horloge waarvan de kast
is gemaakt van massief graniet uit de
Zwitserse Alpen straks ook een
'collectors-item' is. De herkomst van
het graniet geeft al aan waar het
Jowissa-horloge vandaan komt.
Toch is het enige tijd niet goed
gegaan met de ooit toonaangevende
horloge-industrie van het Alpenland.
De Aziatische concurrenten met hun
goedkope digitale exemplaren
verdrongen de Zwitsers jarenlang
van de eerste plaats, maar de oude
horlogemakers zijn terug. Uiteraard
door het enorme succes van Swatch
(Swiss Watch), waarvan zelfs de
paus en prinses Juliana een
exemplaar schijnen te hebben. De
Jappanners -nooit zo happig op alles
wat van buiten komt- zijn zelfs tuk op
een echte Swatch. Een levensgroot
exemplaar hangt aan een torenflat in
Tokio. Vanuit Zwitserland komt ook
Le Clip, een uurwerk gevat in een
klem. Het kan om revers,
hoedenranden en dassen worden
geklemd. Verwacht wordt dat van Le
Clip dit jaar in de hele wereld twee
miljoen exemplaren worden
verkocht.
Maar al dit speelse spul is natuurlijk
niets voor mensen die zich echt
willen onderscheiden. Die zullen
uiteindelijk kiezen voor 'oerdegelijk
precieziewerk': Rolex, Vacheron, La
Coultre, Piaget, Pateque Philippe en
het Franse Cartier. De nieuwe elite
heeft allang een dergelijk exemplaar
om de pols. Het staat enigszins
patserig, maar je weet bijna zeker
dat je je onderscheidt. En de prijs?
Die varieert van enige duizenden tot
enige tienduizenden guldens.
