'Geschiedenis geeft
ons een nieuwe kans'
Dahn als predikant
ich in
festavonc
iijke
Grote belangstelling voor Oskar Schlemmer
■THEATERLEVEN BLOEIT OP IN MOSKOU
U wilt vrij sparen en toch
een hoge, vaste rente.
Met ons Spaarcertificaat spaart u snel
en houdt u toch uw geld Bij de hand.
>AGINA ZEELAND
PAGINA GIDS 1
ISE ARTIESTEN
het theaterleven
Democratisering
Gebonden
Pinkpop van
Geleen
naar Baarlo
verenigde
spaarbank
De Verenigde Spaarbank doet meer.
Axel
Hulst
Ossenisse
Kunst, kerk
en religie
in Brabant
Muzikale
beelden van
Han Bennink
Zicht op Zee
land
1
DONDERDAG 19 MAART 1987_
mm
„Ik word volgende maand 74, tot nu toe Is
het niemand gelukt mij te bekeren"
Lex Goudsmit, acteur
- foto de stem/corj.de boer
stichting heeft geen vesti
en kan deze niet krijgen
'stemmingsplan voor Sluis-
laats is ingeruimd voor een
opt echter dat de gemeente
lant zal zijn en het bestem-
zal passen. „Dat moeten ze
de Cokesfabriek straks een
de wijk gaat bouwen", zegt
wil met de gemeente gaan
oplossing kan komen.
ïgdbelang uit IJzendijke hom
erking met Piet Brakman, et
ow in het jeugdgebouw van
troubadour is voor
Ook neemt een viert
het avondprogramma deel, t
met een behoorlijk stuk nieu
materiaal."
Brakman is blij dat het L
deltheater in handen is f
men van de gemeente,
vindt de prijs die er voor bi
taald is wel hoog.
wat de mensen uit de
streek kunnen, moet nog
benut worden," aldus de zaa
ger, die inmiddels al weer r
zijn vijfde seizoen in onze
gio bezig is. „Voorlopig kom
zelf nog niet aan een opt"
in het Ledeltheater toe.
blijft toch aan de weg tin®
ren, vooral nu zijn 'marktg
bied' steeds wordt uitgebrej
Tv- en radio-optredens
ben zijn populariteit t
maar doen stijgen. Dinsdag
maart kan West-Zeeuw®
Vlaanderen deze troubaaou
weer aan het werk zien.
Door Elfie Siegl
jn de Sovjet-Unie profi
teert momenteel van de
hervormingswind die ge
staag over het hele land
waait. Een gevolg van Mi-
chail Gorbatsjovs politiek
van meer eerlijkheid en
openheid is, dat evenals
de film ook het toneel nu
een 'dooi' beleeft welke
sterk doet denken aan de
d ooi-periode gedurende
de eerste jaren van het
Chroesjtsjov-bewind.
Doch toen, in het spoor van
het twintigste partijcongres
van 1956, ontstond er na de
lange ijskoude cultuurwinter
van de Stalindictatuur iets
heel nieuws: een jonge gene
ratie van kunstenaars - op de
eerste plaats schrijvers -
lcwam als het ware uit het
niets tevoorschijn en be
paalde gedurende een paar
jaar het literaire gezicht van
de Sovjet-Unie. De dichters
Jevgenij Jevtoesjenko en
Andrej Voznessenski behoor
den tot deze generatie, even
als de dichteres Bella Ach-
madoelina en de balladen-
zanger Bulat Okoedzjava.
Nu, dertig jaar later, halen
die schrijvers van toen tek
sten tevoorschijn die tijdens
het Brezjnev-regiem in de
bureauladen moesten blij
ven. Het zijn gedichten
waarin zij definitief met het
stalinisme afrekenen en
zulks was onder Brezjnev ta
boe.
Doch niet alleen duiken er
nu teksten op die tot voor
kort verboden waren, er is
ook een proces op gang geko
men waardoor ingedom
melde culturele instanties
worden wakker geschud. Een
goed voorbeeld is de film-
bond die onder de bezielende
leiding van Elim Klimov
nieuwe wegen inslaat. An
dere voorbeelden zijn het
nieuwe cultuurfonds dat zich
vooral om het - lang ver
waarloosde - culturele erf
goed bekommert en de begin
Joeri Ljoebimov verloor in 1984 zijn Russische staats
burgerschap, maar is nu weer welkom in Moskou. - foto ap
SSBMMH
december gestichte nieuwe
Theater-vereniging.
De voorzitter van deze
Theatervereniging, de meer
dere malen gelauwerde ka
rakterspeler uit Leningrad
Kyrill Lavrov, prees in zijn
slechts ten dele gepubli
ceerde oprichtingstoespraak
de vernieuwings-koers van
Gorbatsjov. En onder luid
applaus van zijn toehoorders
constateerde hij, dat de de
mocratisering van de Sovjet-
russische maatschappij met
rasse schreden voorwaarts
gaat: „De geschiedenis geeft
ons nog een keer een kans en
het is onze heilige plicht deze
kans te grijpen; iedereen
moet alles op alles zetten om
te verhinderen dat het demo-
cratiserings-proces weer kan
worden teruggedraaid". En
vervolgens oefende Lavrov
scherpe kritiek uit op de
anti-hervormingsgezinde
krachten die het theaterleven
nog steeds bedreigen; hij
noemde met name de cen-
suur-bureaucraten.
De leider van het Mos-
kouse 'Theater van de Leni
nistische Komsomol', Mark
Sacharov, karakteriseerde
kortgeleden de ambtenaren
van de censuur als 'incompe
tente, doch energieke perso-
^bhhmhhbhi
nen'. Censor is geen beroep,
zo zei hij, doch slechts 'een
reden van bestaan'. En een
bekende regisseur uit Lenin
grad, Georgij Tovstonogov,
schilderde tijdens de oprich
tingsvergadering van de
Theatervereniging het cen-
suur-probleem zeer plas
tisch: in de kleine zaal van
het Dramatische Theater in
Leningrad wilde men het
stuk Tuin zonder aarde' en
sceneren. Het ministerie
stuurde een commissie van
drie ambtenaren van de af
deling censuur. Er werden
164 wijzigingen in het stuk
aangebracht; zelfs de titel
moest veranderd worden.
Wanneer begaafde drama
turgen een goed stuk schrij
ven, raken ze vaak in moei
lijkheden, zoals bijvoorbeeld
Loedmilia Petroesjevskaja.
Haar toneelstuk 'Drie meis
jes in het blauw*, een sociaal
drama over intermenselijke
verhoudingen, werd vier jaar
lang door de censuur vastge
houden voordat het eindelijk
in Sacharovs theater kon
worden opgevoerd.
Dat Loedmilia Petroes
jevskaja desondanks een be
kende en zelfs populaire
schrijfster is dankt zij vooral
aan het feit, dat veel Sovjet-
russische kunstenaars privé,
op de rand van de legaliteit,
voor kleine groepen stukken
opvoeren die officieel niet
door de beugel kunnen. „In
mijn theaterpraktijk waren
de beste toneelspelers de
'outsiders', degenen die nooit
en nergens officieel optraden.
Tegenwoordig kun je bij
wijze van spreken op straat
een nieuw theater oprichten,
een zaal vinden, spelers uit
nodigen. Maar om uit het
oude theater een nieuw te
maken, dat is heel erg moei
lijk."
In Moskou zijn de afgelo
pen tijd zeven nieuwe toneel
gezelschappen opgericht die
voordien lange tijd onder de
vlag van het amateurtoneel
opvoeringen gaven. Tien van
dergelijke gezelschappen
staan nog op de wachtlijst.
Een duidelijk teken dat de
lente voor het Sovjetrussi-
sche theaterleven is aange
broken lijkt in elk geval de
omstandigheid, dat berpemde
kunstenaars die in de afgelo
pen jaren het land verlaten
hebben omdat hun creativi
teit aan te enge grenzen ge
bonden was, nu de mogelijk
heid krijgen om naar huis te
rug te keren.
De regisseur Joeri Ljoebi
mov, die ruim twee jaar gele
den de Sovjet-Unie verliet en
zijn burgerrechten kwijt
raakte mag naar Moskou te
rugkomen. Ljoebimov is
twintig jaar lang artistiek
leider geweest van het be
roemde avantgarde-theater
op het Taganka-plein. Ljoe
bimov kan echter voorlopig
niet van zijn lange termijn-
verplichtingen in het Westen
af, ook al zou hij dat mis
schien graag willen.
Een andere grote kunste
naar, de filmregisseur An
drej Tarkovski, die twee jaar
geleden is geëmigreerd, zou
zeker heel graag zijn terug
gekeerd. Voor hem kwam de
culturele lente echter te laat.
Eind december overleed hij
in Parijs aan kanker. En ver
moedelijk ook een beetje ten
gevolge van heimwee. Hij
kon in het buitenland niet
AMSTERDAM (ANP) - Geheel tegen
de verwachting in heeft de tentoon-
itelling van de Duitse kunstenaar Os-
hr Schlemmer in het Stedelijk Mu
seum in Amsterdam in drie weken tijd
il 50.000 bezoekers getrokken. Gezien
hel succes van deze in het kader van
de manifestatie Amsterdam Culturele
Hoodstad van Europa georganiseerde
«positie wordt geprobeerd de ten
toonstelling te verlengen van 12 april
lot en met het paasweekeinde van 19
en 20 april. Een woordvoerster van het
museum heeft dat gisteren meege
deeld.
Zij verwacht dat als de belangstel
ling voor 'Mens en abstractie in de ja
ren twintig en dertig' de komende we
ken aanhoudt een bezoekersaantal
van 100.000 zal worden overschreden.
„En dat is uniek voor een tentoonstel
ling als deze. Schlemmer is nu een
maal niet één van die klinkende na
men waarvoor veel mensen warm lo
pen", aldus de woordvoerster.
Het Stedelijk is het enige museum
in Europa waar de overzichtstentoon
stelling te zien is. Hij werd in februari
vorig jaar in het museum voor mo
derne kunst in Baltimore geopend en
maakte vervolgens een tournee door
de Verenigde Staten. Getoond worden
ongeveer 250 werken van de veelzij
dige Duitse kunstenaar; schilderijen,
aquarellen, grafieken, reliefs, foto's en
de bekende 'figurinen' en maskers van
het 'Triadisch Ballet'.
Zijn 'Triadisch Ballet' plaatste de
mens als een mechanische, plastische
vorm in een architectonische ruimte.
Bewegende abstracte schilderijen ont
stonden op die manier, gebaseerd op
theorieën over een synthese tussen
beeldende en theaterkunst, die latere
generaties danskunstenaars beïnvloed
hebben, in Nederland bijvoorbeeld
Krisztina de Chètel en Bart Stuyf
DEN HAAG (ANP) - Het jaar
lijkse Pinkpop-festival dat
traditioneel in het Limburgse
Geleen wordt gehouden, ver
huist dit keer naar Baarlo. Re
den voor de verhuizing is het
niet beschikbaar zijn van de
tot nog toe gebruikte accom
modatie in het Burgemeester
Damen sportpark van Geleen.
De organisatie laat het fes-
tival plaats vinden in sport
park De Berckt in Baarlo in de
gemeente Maasbree.
Pinkpop dat vorig j aar bij na
50.000 bezoekers trok, wordt
dit jaar voor de 18de keer ge
houden op Pinkstermaandag 8
juni. Vast staat dat de Britse
groepen The Smiths en Echo
and the Bunnymen er zullen
spelen.
De voorverkoop start op za
terdag 4 april (onder voorbe
houd).
(ADVERTENTIE)
U zoekt een veilige spaarvorm die u altijd een goede en vaste rente geeft.
En waarmee u bij onverwachte financiële tegenvallers toch over uw geld kunt be
schikken. Kies dan voor een Spaarcertificaat van de Verenigde Spaarbank.
Een Spaarcertificaat is een waardepapier dat u ieder jaar een hogere
rente oplevert. De maximale looptijd is 5 jaar en in het laatste jaar krijgt u zelfs
83A rente (gemiddeld 6% over 5 jaar].
Spaarcertificaten zijn er in drie verschillende coupures: f 1.000,-,
f5.000,- en f 10.000,-.
Wilt u meer weten? Bij het kantoor bij u in de buurt vertellen ze u er
graag meer over.
Coupure grootte
Looptijd
Rente
f 1.000,-
eindwaarde
f5.000,-
eindwaarde
f 10.000,-
eindwaarde
le jaar
2e jaar
3e jaar
4e jaar
5e jaar
3'4%
45a%
6
7'»%
8^4%
f 1.032,50
f 1.080,25
f 1.145,07
f 1.229,52
f 1.337,10
f5.162,50
f5.401,27
f5.725,35
f6.147,59
f6.685,50
f 10.325,00
f 10.802,53
f 11450,68
f 12.295,17
f 13 371,00
INLICHTINGEN: DISTRICTSKANTOREN BREDA, CATHARINASTRAAT15, TEL 076-284000. GOES, GROTE
MARKT 40, TEL 01100-30870 BRESKÉNS, TEL 01172-3310 ÓOSTBURG, TEL 01170-2313 TERNEUZEN.
TEL 01150-17815 EN TEL 01150-13771 AXEL, TEL 01155-2689 HULST, TEL 01140-16840
Bridge - Bridgeclub A*J
speelde de eerste weastfl
van de voorjaarscompetitie
De Halle. Uitslag: Groep
dames Kock-Pel, 2. heren h
Van Bambost, 3.
Scheele-de Block. Groep
heren Hemelsoet-de Wevet
echtpaar Brökling, 3.
Hoek-dhr. Koek, Groep C
dames Van de CasteeH'
der Heijden en ecbtj»
Kraayenbrink en ecMP,
Sens. Groep D: 1- ^5,
Naeye-Geilleit, 2. dames
de Bunder-deKoning, 3-1
paar Löchter.
Reumanfonds - De
voor het Reumafonds ne®
Hulst 3.498,60 gulden
bracht
Kaartclub
Kaarting
w
Vermaakt speelde de
ronde van de clubcornp1,,;.
Er waren 39 deelnemers
slag: bieden: 1. L.
Kloosterzande, 2. P.
Ossenisse, 3. P. Ivens, r"
terzande, 4. J. van va
Walsoorden, 5. A. de
Kloosterzande. J°kerE.,
mevr. Schenkels, Ossem^
mevr. Reijns-de Kort,
nisse, 3. mevr. Asselmj"1
hu, Kloosterzande. V®
gende kaarting is
maar in het verei
bouw. Aanvang 19.30 uw-
Walter Dahn, schilderijen,
tekeningen en sculpturen.
Van Abbemuseum Eindho
ven. Open: di-zo 10-17 uur.
lot en met 20 april.
De Duitse kunstenaar
Dahn, leerling van Beuys,
schildert alsof hij tekent en
tekent alsof hij schildert.
Daarbij stelt hij zich in zijn
laatste werken nogal morali
serend op; bijna letterlijk als
een 'middeleeuwse' predi
kant via zijn gecopieerde
prenten uit eeuwenoude boe
ken. Het is allemaal heel na
drukkelijk en opvallend, zo
dat deze expositie, wat de
grote doeken (ruim veertig
stuks) betreft, een nogal be
togend karakter heeft. Een
veel Intiemere sfeer hebben
tijn tekeningen (vijftig
stuks) en het twintigtal bron
zen sculpturen. Maar alles
heeft een onderlinge samen
hang.
Walter Dahn was met zijn
vriend Dokoupil aanstichter
van 'De nieuwe Wilden'
(Mülheimer Freiheit Gruppe)
ln het begin van de tachtiger
jaren. Maar nu heeft hij die
wilde vrijheid ogenschijnlijk
weer aan banden gelegd. Wat
ls vrijheid? Dahn lijkt een té
gecompliceerde persoonlijk
heid om zichzelf echt vrij te
kunnen voelen. Schildertech-
to^ch heeft hij zich zo wel
Pun of meer bevrijd van een
"«paalde rationaliteit uit de
voorgaande periode, maar de
winst blijkt nu niet meer zo
sroot. Airbrush, projectie en
totgekookte affichering zijn
pu volop aan de orde. Schil
derkunstig zijn de achter
gronden van zijn doeken niet
f? hoeiend. Op tamelijk egale
tokken brengt hij 'geteken-
symbolische voorstellin-
?en san, die het midden hou
den tussen een sociaal rea-
tonae (cfr de in elkaar grij
sde handen als teken van
solidariteit) en cartoons (zie
toto hierbij).
toi?1 oatalogus over zijn
Poï®nfPSen en sculpturen be
ent Dahn dat zijn tekenin-
met ontstaan in zijn ate-
er maar tijdens duistere
nachten thuis aan een tafel
vol kladvelletjes. Daar ver
werkt hij de syndromen uit
zijn puberteit. In het ver
lengde daarvan ligt de
aardkloot als een bol vol mi
sère. Associërend groeien uit
die bol mensjes, beesten en
bomen of instrumenten van
onze technocratische maat
schappij. Als hij bij de dage
raad weer nuchter wordt
zuivert hij deze schetsen uit,
vereenvoudigt ze en maakt er
soms doeken van of sculptu
ren, die een geraffineerde
naïviteit bezitten. Er zijn
twee afzonderlijk catalogi
(over tekeningen/sculpturen
en schilderijen) die behalve
veel goede reprodukties
nogal wat jargon-achtige in
formatie geven.
In een van die teksten
spreekt Dahn zelf over zijn
werk als 'Verkeersborden'.
Had het eerder vooral iets
humoristisch, in de loop van
de jaren werd het steeds
meer 'predikend' (verkeers
borden die de mensheid moe
ten loodsen door een wereld
vol bederf). Op een doek
schildert hij die wereld als
een vastlopende doolhof. Le
ven in de schaduw van mor
gen steekt altijd de kop op bij
het verstrijken van een eeuw.
Het is zondagmiddag. Het
Van Abbemuseum is druk
bezocht. De mensen lopen
met vervelende gezichten
langs Dahn. Er is al zoveel
dreigende en sarcastische in
formatie via de media over
deze rotwereld, waarin je
eenmaal geworpen je tijd
moet uitzitten! Een kick lij
ken ze van de grote doeken
niet te krijgen. Geen
'Wham!', maar wel verveling.
HE
Religieuze kunst na 1952 in
Noord-Brabant. Museum
voor Religieuze Kunst te
Uden. Open: Dagelijks, be-
Hein Koreman: Heilig Hart (1955)
halve op dinsdag, van 10-17
uur. Tot en met 17 mei.
De min of meer toevallige -
binnen het thematische gege
ven - aanleiding heeft een
bescheiden, maar boeiende
expositie opgeleverd. Ze ver
dient een omvangrijker uit
werking in de toekomst. Het
afscheid van Udens burge
meester, drs. Gerard Scham
pers, en diens ambtsperiode
(1952-1987), alsmede zijn inzet
voor dit museum waren aan
leiding. Deze periode was
nogal tumultueus ten aan
zien van het onderwerp.
De tweedeling van de ten
toonstelling geeft dat aan. Er
wordt een caesuur gemaakt
in de zestiger jaren met zijn
Vaticanum II. Kenmerkten
zich de vijftiger jaren nog
door het bouwen van kerken
en kerkelijke opdrachten
voor kunstenaars, daarna
namen steeds meer mensen
afscheid van de kerk; werden
kerkgebouwen afgebroken
en was er voor kunstenaars
geen droog brood meer te
verdienen aan de kerk.
Het eerste deel van de ex
positie toont nog restanten
van het rijke roomse leven
(de titel van de expositie is
niet goed; er had 'rooms-ka-
tholiek' bij moeten staan), in
het tweede deel wordt een
poging ondernomen om reli
gieuze aspecten te onderken
nen in de niet-kerkelijke
lamst van de laatste tijd. Het
is van belang onderscheid te
maken tussen religieuze- en
godsdienstige kunst. De
kerkgebonden-, godsdien
stige kunstenaars, die bij
voorbeeld een beeltenis van
Abraham hakten op een al
taar, werden brodeloos (hoe
wel soms de 'kerken' van
onze tijd - de banken - zorg
den voor nieuwe opdrach
ten), de religieuze kunste
naar, van wiens hand een
Icarus-beeld even religieus is
als een Heilig Hartbeeld,
werkte gewoon door.
Ton Frenken, die het
tweede deel van de expositie
samenstelde, met werken
van onder meer Léon
Adriaans, Johan Claassen,
Theo Kuypers en Gerrit van
Bakel, schreef in de catalo
gus een goede tekst over de
vraagstelling of de heden
daagse kunst in Brabant reli
gieuze aspecten heeft. De be
kende religieus/godsdien
stige objecten van Jacques
Frenken illustreren nog
steeds heel duidelijk de
breuk waarover het gaat. Het
eerste deel van de tentoon
stelling geeft een terugblik,
die méér kan zijn dan nostal
gie. Heel sterk komt dat tot
uitdrukking bij de beeldhou
wers, die zich vooral in West
Brabant bevinden. Het werk
van Niel Steenbergen, Frans
Verhaak en Hein Koreman
heeft grotendeels de breuk
overleefd, omdat daarin het
religieuze aspect sterker is
dan het godsdienstige. Min
der lijkt dat het geval bij Jan
Dijker en Egbert Dekkers
(hoe mooi ook) het geval.
Doeken van Jan van Eyk of
ramen van Albert Troost zijn
binnen dit kader ook tijdloos.
Toch zal deze afdeling bij
velen prima nostalgische ge
voelens kunnen oproepen, al
was het maar bij de vele
kromstaven die Niel Steen
bergen maakte. Bij zijn ont
werp voor die van mgr. Bek
kers staat de volgende anec
dote. Mgr. Bekkers; „Niel,
kijk eens naar mijn handen,
dan zie je dat dat grote han
den zijn; daarom, deze staf is
te klein. Op de tweede plaats,
het motief is mooi, maar er
staat een paard op en zij noe
men mij toch al de 'Zwarte
Ruiter' en nu moet je niet
van mij verwachten dat ik
met een paard door de St. Jan
ga lopen. Dat doe ik niet.
Kunde gij dat paard boven de
nodus niet afzagen en daar
gewoon een Sint Jan bovenop
zetten"Steenbergen:
„Monseigneur, dat kan nou
net niet". Het werd een ade
laar.
HE
Break, objectentekeningen
van Han Bennink. Stichting
Musische Vorming Tilburg,
Willem li-straat 29a, Til
burg. Open ma t/m vrij 10-
16.30 t/m 24 april.
De uitnodiging deed al
vermoeden dat dit een wat
extravagante tentoonstelling
zou zijn: een vel met een
groot oor in het centrum, een
dartboard op de gehoorin-
gang. Een stippellijn met
pijltjes wijst de juiste weg
naar het trommelvlies en
verder is het hele papier
doorboord. Verdwaalde
pijltjes, gemiste kansen? Han
Bennink zegt er niet veel
over: „Het spreekt allemaal
voor zich". Zowel de heel fei
telijk ingestelden onder ons
als degenen die zich meer
thuisvoelen in de ikonologie
kunnen hier hun hart opha
len.
Han Bennink drukt zich
zowel beeldend als muzikaal
uit. Hij opende zijn tentoon
stelling, die drie verdiepin
gen beslaat met een slag
werkconcert waarvan een
deel als visueel materiaal
achterbleef: een serie voor
werpen als deksels, scherven,
kapotte instrumenten in een
cirkel gelegd vormt een auto
matisch percussie-instru
ment dat geluid maakt door
een mechanisch voortbewo
gen drumstokje.
Dit is de leukste kant van
Bennink, zijn hardnekkige
kinderlijke zoeken naar uit
drukkingsvormen van twee
kunstuitingen tegelijkertijd.
Behalve de 'magische cirkel'
zijn er in de een van de bene
denruimtes twee houten
bontgeschilderde spechten
die verwoed met hun snavel
op een kokosnoot zitten te
drummen. Mechanisch speel
goed voor volwassenen met
een dubbele bodem.
Al de objects-trouvees,
want daaruit bestaat veel
van het beeldend materiaal
van Bennink, zijn verwerkt
tot collages met een uitge
sproken pop-art karakter.
Afgebroken drumsticks vor
men samen een beeld van een
groepje mensen, kippeveren
dienen om de vleugels van
een vliegtuigje getekend op
een tè klein stukje hout te
verlengen. Humoristische
ready-made kunst van een
man met een kinderlijke en
ongebreidelde verbeeldings
kracht.
LIAROOSE
Zicht op Zeeland; Galerie
Esprit te Clinge. Open:
woensdag t/m zondag van
1320 tot 1720 uur. Tot en met
15 april.
Het ligt voor de hand dat
een in een bepaalde regio ge
legen galerie van tijd tot tijd
eens aandacht besteedt aan
de beeldende kunstenaars uit
eigen streek, maar het ge
beurt lang niet altijd. Galerie
Esprit te Clinge heeft een
dergelijke tentoonstelling
opgenomen onder de titel
'Zicht op Zeeland'. Vorig jaar
vond de eerste expositie in
deze reeks plaats, thans is de
tweede te bezichtigen. De
jongste met de eerste verge
lijkend moet gezegd worden
dat men thans een beter en
verantwoorder selektie uit
het Zeeuwse kunstenaarspo-
tentieel maakte dan de eerste
maal. Was het niveau van het
eerste Zicht op Zeeland erg
wisselvallig, thans is er
sprake van een gemiddeld
zeer goed niveau.
De voor deze exposities ge
kozen titel is natuurlijk voor
meer dan een uitleg vatbaar:
men wil er mee aangeven hoe
zeeuwse beeldende kunste
naars hun eigen provincie
zien en hoe zich die visie
neerslaat in hun werk, of van
galeristen standpunt uit zou
de titel ook meer algemeen te
interpreteren zijn als een
zicht op wat zeeuwse kunste
naars alzo presteren.
De laatste interpretatie zal
wel de juiste zijn, althans het
hier getoonde werk bewijst
dat men met de eerste inter
pretatie niet ver komt: ty
pisch zeeuwse motieven treft
men daar weinig aan behalve
in de doeken van de dezer da
gen op hoge leeftijd overle
den poëtische amateur-land
schapsschilder Ferdinand
Slock, aan wie hier terecht
een wand ter herdenking
werd gewijd en in enkele
fraaie pastels van Willem
van Anraad zouden in een
projekt van beeldhouwer
Han Deyk enkele tamme
aquarellen en tekeningen
van leden der jongere gene
ratie, waarbij een uitzonde
ring dient gemaakt voor Nel
lie van Nieuwenhuyzen, die
duidelijk bezig is haar visie
op en vormgeving van het
zeeuwse landschap te ver
nieuwen.
De motieven der overige
schilders, grafici en beeld
houwers hebben met Zeeland
als zodanig zo goed als niets
of weinig van doen. Het me
rendeel van het hier ge
toonde werk had evengoed
elders ontstaan kunnen zijn.
Dit is een konstatering en
geen waardebepaling, want
zoals reeds gezegd: het ni
veau van de expositie als ge
heel ligt boven het gemid
delde en er weerspiegelt zich
een groot aantal richtingen
en stijlen, die overtuigend
bewijzen dat de kunst in Zee
land leeft en dat de beel
dende kunstenaars, elk op
hun wijze, bezig zijn. De na
men der exposanten; zestien
in getal:
Willem van Anraad, Jackie
Bongers, Han Dey, Guido
Eckhart, Henny Huser, Lies-
beth Huser, Ernest Joachim,
J. Kollaard Jr., Hans Lücken,
Wim de Maat, Nellie van
Nieuwenhuijzen, Bob Pin
gen, Leendert van der Pool,
Jon van de Riet en Jenneke
Weyland staan daar borg
voor. Hetgeen betekent dat
een bezoek aan deze tentoon
stelling - de moeite waard is!
WILLEM ENZINCK
I
