Honderd jaar Wereldgebedsdag
HELFT
VROUWEN IN 180 LANDEN OP 6 MAART ACTIEF
Geen onderzoek naar
ex-nazi's in Engeland
Mogelijk
Beurs la{
4Bakken9
van
voorns
AMSTERD/
WOENSDAG 4 MAART 1987
EXTRA OP WOENSDAG=
'Tl PAGINA 4
Stichting
Prevelen
Improvisatie
Gejat
Werklozen
tellen
PAPIER
VOOR UW PEN
Eretitel
Journalistieke
partijdigheid
Aids
.WOENSDAG 4 MA
Door Jan Bouwman»
HET WORDT GEEN
publiekstrekker, zeker
in Nederland niet. Toch
betreft het een eeuw
feest. Op vrijdag 6
maart vieren miljoenen
vrouwen in 180 landen
het 100-jarig bestaan
van hun 'Wereldgebeds
dag'. Ze doen dat niet
anders dan alle vorige
jaren: over de hele we
reld op een en dezelfde
dag in kerken en kapel
len bijeenkomen om sa
men te bidden en zich zo
verbonden te weten.
Het Internationaal Comité,
dat zetelt in New York, zegt
niet zonder enige trots dat de
Vrouwen Wereldgebedsdag
een van de oudste, zo niet dé
oudste oecumenische bewe
ging van de christenheid is.
Het is heel klein in het New
Yorkse Brooklyn begonnen.
Mary Ellen James, getrouwd
en zeven kinderen, was diep
getroffen door de armoede om
zich heen. Het Amerika van
1887 herstelde zich nog maar
langzaam van de burgeroorlog
die het land nog verscheurd
hield.
Uit Europa en het Oosten
kwamen golven immigranten
aan in de haven van New
York, met het idee van een pa
radijselijke toekomst. Maar
werk was er nauwelijks, ar
moede des te meer en gevoe
lens van eenzaamheid en ver
latenheid niet minder. Mary
James geloofde dat gebed én
daadwerkelijke hulp de ar
moede zou kunnen verlichten.
Zij riep de vrouwen van haar
Presbyteriaanse kerk op tot
een dag van gebed.
De Wereldgebedsdag heeft een methode van bidden ontwikkeld die grenzen van werelddelen en culturen kan overstijgen.
Elk jaar wordt een bepaald land aangewezen om voor de hele wereld een liturgische viering te maken. - foto de stem/ben steffen
Anno 1987 gebeurt datzelfde
in 180 landen, steeds op de
vrijdag na aswoensdag. In Ne
derland voor het eerst in 1929.
Lange tijd bleef de Wereldge
bedsdag beperkt tot her
vormde en gereformeerde
vrouwen, maar sinds de jaren
zestig doen ook katholieke
volop mee. Hoeveel vrouwen?
In ons land is het zeker geen
klapper. Er is de landelijke
Stichting Nederlands Comité
Wereldgebedsdag, maar de
feitelijke organisatie gebeurt
door plaatselijke comités.
Enige aanwijzing voor de be
langstelling geeft de oplage
van 100.000 exemplaren van de
liturgieboekjes voor deze ge
bedsdag.
Gebed en daadwerkelijke
hulp, daar ging het Mary Ja
mes om en daar gaat het de
vrouwen nog altijd om. De
hulp bestaat uit het inzamelen
van geld tijdens de gebedsbij
eenkomst De collecte in dit ju
bileumjaar is bestemd voor
rechtshulp voor vrouwen m
Thailand, vluhctelingenhulp
in Afghanistan en de EDCS,
een oecumenische organisatie
voor ontwikkelingssamenwer
king die leningen tegen zachte
voorwaarden verstrekt aan
kleinschalige ontwikkelings
projecten.
Het bidden is echter niet
minder belangrijk. Niet gelo
vigen halen hier hun schou
ders zonder meer voor op.
Maar ook gelovigen is de
vraag naar het nut van bidden
niet vreemd. Wat helpt bidden
immers als het gaat om de le
niging van concrete nood? Wat
is de zin van bidden in het al
gemeen eigenlijk wel? Er be
staat waarschijnlijk ook een
veel voorkomend soort bidden
dat niet erg zinvol is.
Men moet zich echter wel
realiseren dat bidden voor
veel mensen - binnen en bui
ten de kerken - een heel speci
fiek beeld oproept. Voor heel
veel mensen staat bidden ge
lijk aan het prevelen van
woorden, het prevelen van
voorgeschreven formules die
talloze keren worden her
haald. Zeker het katholieke
volksgeloof kende een derge
lijk type gebedscultuur. Het
rozenkransgebed met het ene
wees gegroeije na het andere
is hiervan een voorbeeld bij
uitstek.
De Roomse gebedscultuur
van het christendom is over de
hele linie gekenmerkt door een
nauwkeurige reglementering
met op schrift vastgelegde for
mules. Denk maar aan het
koorgebed in de kloosters. Die
vaste formules en schema's
maken van bidden niet alleen
iets eentonigs, maar ook iets
bezwerends - alsof het een
soort toverformules zouden
zijn die, mits correct en vol
gens voorschrift uitgesproken,
effect sorteren. Het is op grond
van dit idee, van dit beeld dat
hedendaagse, door een weten
schappelijke en technische
cultuur gevormde mensen
doet smalen of de schouders
ophalen bij het woord bidden.
De protestantse gebedscul
tuur is veel meer gekenmerkt
door spontaniteit en improvi
satie. Daardoor heeft bidden
in deze cultuur altijd een veel
directer en persoonlijker ka
rakter gehad. In deze gebeds
cultuur brengen mensen zich
zelf in, hun vreugde en ver
driet, hun zorgen en pijn, hun
verwachtingen en angsten,
hun hoop en vrees. Het is op
deze basis dat de vrouwen-
Wereldgebedsdag de tand des
tij ds en al helemaal de na-oor-
logse tijd heeft doorstaan.
Of moet men zeggen: glans
rijk weerstaan. De Wereldge
bedsdag heeft een methode
van bidden ontwikkeld die
grenzen van werelddelen en
culturen kan overstijgen. Men
maakt niet per land een eigen
liturgische viering, maar elk
jaar wordt een bepaald land
aangewezen om voor de hele
wereld een liturgische viering
te maken. En de kneep zit hem
dan precies in het wezenlijke
verschil dat bestaat tussen
pakweg een roman over
Afrika en een roman, geschre
ven door een Afrikaan. Dit
laatste vergt meestal her
oriëntatie en herziening van
eigen vanzelfsprekendheden.
Dat verruimt de geest en
schept solidariteit
Maar bidden heeft in deze
contekst taalkundig niets
meer met prevelen van formu
les te maken. En het is ook
geen spreken tegen een on
zichtbaar iemand die toch
geen antwoord geeft. Bidden is
op deze wijze een eigen soort
literair genre met behulp
waarvan mensen gevoelig
worden voor een andersoor
tige benadering van de werke
lijkheid, dichtbij en veraf.
Ik zou graag willen reageren
op het stuk van 'Hubèr Zwa-
rekèr' uit De Stem van dins
dag 24 februari jl. Het be
treft hier een gedeelte (dat
ik bij deze brief bij sluit) van
een gesprek tussen twee car
navalsvrienden, getiteld:
'Herenleed - met de kraan
open'.
Hierin wordt beweerd dat
'kerels met lang haar' die
'herrie' produceren met hun
gitaar, waar doodskoppen
en hakenkruizen op staan!
Het gedeelte wat daarna
volgt: 'Ik wil ut nieuws zien',
waarna de zoon het pro
gramma weer terug zet en
zegt: 'Dees is ut nieuws'. Dit
is een gedeelte wat gewoon
gejat is van een videoclip
van de band Megadeth!
Dit nummer is nota bene
anti-oorlog en anti-fascis
tisch. Aangezien deze band
een hardrockband is, en het
lang haar en 'herrie' daar
duidelijk op wijst, wordt
hardrock en hardrockers
volgens dit stuk met fas
cisme verbonden. Dit is voor
mij als hardrocker niet te
accepteren.
Hierdoor zouden veel
mensen de indruk krijgen
dat hardrockers zich tot het
fascisme zouden verlagen.
En dat is absoluut niet
waar!!
Rijen,
A. Schaerlaeckens
Via eenvoudige spelletjes
leert een kleuter al op zeer
jeugdige leeftijd tellen.
Werklozen tellen schijnt op
latere leeftijd zeer moeilijk
te zijn. Misschien hebben de
verantwoordelijke personen
niet op de kleuterschool ge
zeten. Ondanks de wondere
wereld der techniek ver
schillen de aantallen van
dag tot dag. Met verkiezin
gen op komst staan de aan
tallen weer volop in de be
langstelling. Toeval?
50.000 minder werklozen
per jaar tot 1990, vergeet het
maar. Over bedrijfsluitin
gen en ontslagen hoor je he
laas elke dag. Vele plannen
rollen van de Haagse tafels.
Jammer dat van de vele
plannen weinig terecht
komt. Met dit beleid zal er
nog lang geteld moeten wor
den. De sociale fondsen en
minister Ruding hebben
miljarden meevallers. Nu
hebben de politieke partijen
de kans om aan dit grote so
ciale schandaal van ons land
in de praktijk wat te doen.
Voor de werklozen is 't te
hopen dat er nu eens daden
komen in plaats van woor
den. Als de werkloosheid af
zou nemen, wat ik met dit
beleid niet verwacht, hoe
moet het dan met het tellen?
Na de optelsom voor de
kleuters komt de aftreksom,
is iets moeilijker, dan wordt
het in Den Haag nog moei
lijker. Maar ja een grotere
wirwar van aantallen kan al
niet meer.
Breda,
P. v. Gurp
Waar de heer Gerard 't Reve
de kardinaal bekritiseerde
en zei 'die man is gek' is de
kardinaal in het best denk
bare gezelschap van zijn
Heer en Meester, die ook en
wel door Herodes voor gek
werd verklaard. Ieder die
zich beledigd voelt mag naar
de rechter stappen, behalve
de kardinaal. Want iedere
belediging moet hij als een
eretitel beschouwen.
Den Haag
H. Rutges
Naar aanleiding van de be
spreking van twee proef
schriften over de 'objectivi
teit' van de journalistieke
berichtgeving door Kees
Buys in De Stem van 25 fe
bruari een paar kantteke
ningen. Zou er werkelijk
ooit een enkel objectief be
richt in enige krant ver
schijnen? Journalisten zijn
('t is haast niet te geloven)
ook maar gewone mensen
met hun eigen voorgeschie
denis en karakter, hun eigen
visie op alles wat er gebeurt
en hun eigen voorkeur op al
les wat daaromheen ge
beurt. Als lezer van een
krant heb ik dan ook niets
tegen gekleurde berichtge
ving, mits dat tenminste met
open vizier gebeurt. Het is
daarom een goede zaak dat,
zoals bij De Stem een jour
nalist zijn werk signeert,
dan weet de lezer al gedeel
telijk uit welke hoek de
wind waait en kan dat in
zijn eigen conclusie verwer
ken. In dit verband is het
nog steeds vreemd dat spe
ciaal de politieke commen
taren, zoals het hoofdartikel
op pagina 3 anoniem ver
schijnt, vooral in een blad
met een hoofdredacteur en
twee adjunct-hoofdredac
teuren. Een goede suggestie,
vooral nu er weer verkiezin
gen voor de deur staan, zou
kunnen zijn om bij politieke
berichtgeving de partij
keuze van de journalist ach
ter zijn naam te vermelden.
Dan is het vizier werkelijk
helemaal open. Verder zou
er aan de lezers van De Stem
meer informatie moeten
worden gegeven inzake de
journalisten die ons van de
dagelijkse informatie voor
zien. Wat zijn hun achter
gronden, wat is hun maat
schappijvoorkeur, hoe kwa
men zij op hun levensvisie?
Mogelijk een leuk idee voor
een complete serie; laat
ieder van u zich eens uitvoe
rig voorstellen. En tenslotte,
indien het De Stem werke
lijk ernst is met haar stre
ven naar een zo hoog moge
lijke graad van 'objectivi
teit', is het niet van groot be
lang om eens na te gaan of
de maatschappelijke en po
litieke kleuring van de
schrijvende staf recht even
redig is met de politieke en
maatschappelijke kleuring
van de bevolking in haar
verspreidingsgebied? Ik
denk dat De Stem daartoe
verplicht is, gezien de mono
polie-positie die het blad in
neemt. Als we het er over
eens zijn, dat de krant niet
alleen eigendom is van de
uitgever, maar ook deels van
de journalisten, dan hebben
de lezers toch ook wel een
deel eigendomsrecht. Lezers
mogen daaraan toch wel het
recht ontlenen om in volle
dige openheid te weten hoe
en door wie hun gekleurde
voedsel wordt toebereid en
voorgeschoteld. In de re
cente geschiedenis van de
Nederlandse kranten zijn er
tal van voorbeelden waar de
koks een diep 'dis-respect
hadden voor de smaak van
de consument-lezer hetgeen
resulteerde in schrijvers
zonder lezers.
Oosterhout
J. Straeter
O
Door Rien van Nunen
VER WEG van het feestge
druis van carnaval staat het
pennelje van een eenzame
sportvisser roerloos in de
havenkom. Eventjes beroert
de wind het wateroppervlak
en langzaam duikt de pen
statig naar beneden. De
hengel top zwiept zijdelings
omhoog en meteen wordt
duidelijk dat sportvissers
niet voor niets kou en een
zaamheid trotseren. Stom
pend maakt een grote voorn
duidelijk dat van een win
terslaap geen sprake is.
Fel verzet de vis zich te
gen de druk van de hengel,
het o zo dunne draadje en
een nietig haakje. Moe geeft
de vis zich na een tiental se
conden over aan het schep
net. Het is alweer zo'n
prachtig exemplaar met
goudkleurige vinnen, hel
dere ogen en in uitstekende
conditie. Baksteendik heet
dat in hengelaarskringen,
een 'bak' van een voorn.
Winters voornvissen gaat
niet snel, althans wanneer
er uitsluitend grotere vissen
voorhanden zijn, maar wel
met regelmaat. Zorgvuldig
wordt de voorn weer aan het
water toevertrouwd, onbe
schadigd, stevig aanvoelend
met de uitstekende schub
ben van het paaikleed zicht
baar. Grote voorns moet
men in de winter zoeken, ze
komen niet vanzelf aange
waaid.
Het best zoekt men er de
westelijke havenkommen
voor op, diepe kanalen enz.
Stellendam, Dordrecht, Hel-
levoetsluis, de haventjes
langs het Haringvliet, het
Voorns kanaalDaar, op
diep water huizen de grote
voorns. Nog dieper en ver-
derweg richting de grote
Stellendamse spuisluizen
moeten wel tienduizenden
Een "bakvan een voorn.
van die voorns liggen. Als
we tenminste de enorme
voornvangsten van het
vroege voorjaar nabij Wil
lemstad, moerdijk en de
grote Gaten van de Bies-
bosch in aanmerking nemen.
Eenmaal voorn gevonden
in de winter? Blijf er dan
trouw vissen, licht voeren
graag, maar zet elke vis te
rug. De haven van Drimme-
len bijvoorbeeld is een tref
fend voorbeeld van hoe win
ters voornvissen ook kan
zijn. Men kan er vele tien-
tallenvoorntjes vangen in
korte tijd. Die hebben het
formaat snoekvisje en zijn te
vangen aan een enkele witte
made of een deegje, zelfs een
kale goudkleurige haak.
Voor het zoetwatervissen
in de winter is niets anders
nodig dan een portie door
zettingsvermogen en licht
hengelmateriaal. Wie het
dunst vist vangt het meest
zo lijkt het, want de vissen
zijn heel wat trager in aan
bijten. Niet in verzet echter,
hoewel de winterse kou ook
de vis sneller uitput dan in
zomerse omstandigheden.
Voeren hoeft nauwelijks,
zand gemengd met paneer
meel of havermout doet dik
wijls al wonderen. Lang
zaam stijgend of zakkend
- foto rien van nunen
voer doet het nu het best.
Stroming staat er in een ha
ven nauwelijks, behalve in
het Dordtse, hooguit trek.
Zoek niet speciaal naar de
vroege ochtenduren om op
voorn te vissen. Juist wan
neer het wat lichter is, bij
voorbeeld na de middag, is
de bijtlust zeker zo groot.
Dat verandert heel snel
wanneer de lichtomstandig
heden zich wijzigen en de
temperaturen stijgen.
Vooral in maart en april
komen de voorns 's ochtends
de kant op om tegen de ste
nen te paaien. Er zijn op
sommige stekken dan zoveel
voorns aanwezig dat het
vangen ervan elke sportvis
ser enorm verwent. De rest
van het seizoen kan tegen
een dergelijke vangst niet
op. Gemiddeld elke minuut
een maatse voorn per hen
gelaar behoort tot de moge
lijkheden, ze zijn er... die da
gen. Met spanning wachten
sportvissers van het Hol
lands Diep, het Haringvliet
en aanverwante wateren
dan ook af hoe de voorn het
na de pittige winter zal heb
ben gedaan. Gifschandalen
op de Rijn in het tweede ge
deelte van 1986 roepen wel
wat vraagtekens op om-
tremt de huidige stand van
zaken in onze grote rivieren.
Na het oplossen van de Uni-
ser-zaak gingen de vangsten
in het Hollands Diep en het
Haringvliet zeker vooruit.
Over enkele weken weten u
en ik er meer over. Het zijn
immers de sportvissers die
het vaakst direct betrokken
zijn bij het wel en wee van
hun viswater.
zo weinig last van Aids?'
„Omdat ze geen
vrienden hebben!"
Ook in België
verspreiden de
grappen over Aids
(Acquired Immune
Deficiency Syndro
me) zich met de
snelheid van de ziekte
zelf. En dat is heel snel.
Volgens cijfers van eind vo
rig jaar heeft België van alle
Westeuropese landen procentu
eel het hoogste aantal Aids-lij-
ders, en ook al wordt dat hoge
cijfer voor een deel veroorzaakt
door de behandeling in België
van een aantal Afrikaanse pa
tiënten, onder wie negen kinde
ren, de schrik zit er toch in.
Dat heeft geleid tot een
hausse aan publiciteit en aan be
leidsmaatregelen, waarvan de
meest vergaande is dat het kabi
net Martens-VI op voorstel van
Wivina Demeester (Volksge
zondheid) 8 miljoen frank
(440.000 gulden) heeft uitge
trokken voor voorlichting. Zo
wordt eind deze maand voor het
eerst in de geschiedenis van het
koninkrijk, en dan nog wel van
overheidswege, reclame gemaakt
voor het condoom.
De Belgische media hebben
aan die pikanterie al uitvoerig
aandacht besteed, maar zijn
overigens de Aids maar lang
zaam op het spoor gekomen.
Het socialistische dagblad De
Morgen wijdde er eind vorig
jaar als eerste een uitgebreide
special aan, ter gelegenheid van
het één-jarig bestaan van de
Vlaamse Aids-telefoon.
Volgens de coördinator, dr.
Patrick Sweetlove (de man heet
écht zo) belden er in het begin
vooral lolbroeken - klassieke
grap: staat die Mercedes nog te
koop? - maar nam het aantal se
rieuze telefoontjes in de loop
van het jaar sterk toe; tot twee
maal het gewone aantal op de
dag van de Aids-special in De
Morgen. Onderzoek bevestigde
het profiel van de patiënt: man
nelijk en veelal tussen de 26 en
40.
Begin dit jaar volgden mas
sa's Belgen het optreden van de
ook in dit land zeer populaire
Franse actrice Isabelle Adjani,
die zich gedwongen zag door
middel van een rechtstreekse
uitzending via TF-1 te bewijzen
dat ze nog leefde, nadat een deel
van de (Franse) roddelpers haar
al een gruwelijke Aids-dood had
laten sterven.
Ook de wetenschap mengde
zich in de voorlichting.
Dr. A. Janockx, de medisch
medewerker van de Gazet van
Antwerpen, joeg menig Vlaming
de daver op het lijf door te ver
klaren dat niet alleen homofie
len of zwarten, maar ook de
blanke hetero-sexueel tot de risi
cogroepen behoort.
Het weekblad Knack wijdde
in zijn serie 'Modem leven' vele
pagina's aan de vernietigende
invloed van het Aids-virus op
het menselijk lichaam, en on
langs nog verruilde de Fransta
lige Belgische tv een aflevering
van Miami Vice voor een twee
uur durende thema-uitzending
over de ziekte, die in het Frai
'sida' heet.
De samensteller, Michel Ci
raël, het daarin zien dat op hi
gebied van de voorlichting v«
Afrikaanse landen al et r
enorme voorsprong hebben o
België.
Zo vertoont de Oegandese i
spotjes met een figurant die vo!
ledig verdiept in een Aids-foldt
de weg oploopt, en die tege
zijn vriend, die erin slaagt hei
nog net voor de wielen van et
Door Frans Boogaard
Ine
aanstormende auto weg te trek
ken, zegt: „Hier, dit kan je levei
redden!"
De aanpak van de Keniaans
tv is minder humoristisch. „Be
tinez la maison!" (zoek ht
thuis!), raadt zij haar kijkei
aan.
In de discotheken van Zain
tenslotte zou een dans op
ritme van 'Sida hé, sida ho' zee
populair zijn.
De Belgische samenlevn,
staan nog een paar cultuui
schokken te wachten voor
zover is, want volgens een
recent onderzoek van (alweei
De Morgen is menig apotheke
in Vlaanderen op grond van en
kei zijn eigen fatsoensnormei
momenteel niet eens bereid con
doorns aan minderjarigen te vei
kopen, waarin zijn beroepsvere
niging hem dan ook nog steun:
„Maar als het heel serieus
vraagd wordt, lever ik die con
dooms liever af dan dat er
teraf vodden van komen", vei
klaarde daarentegen een gewe
tensvoller collega.
Er kan nog veel veranderei
als - dankzij Aids - de reclaim
voor condooms in België buiten
de wet op de geneesmiddels
wordt geplaatst, maar vooral»
nog valt te voorzien dat vooral
de verdelers in de Nederlands
grensstreek - Zeeuwsch Vlaai
deren, het zuiden van Braban
en Limburg - gouden tijden te
gemoet gaan. Want terwijl li
Vlaanderen de condoom-indu
strie nog moet wachten tot alle
juridische barrières uit de wej
geruimd zijn en de postorderbe
drijven nog maar net begonnen
zijn hun reclamecampagnes
voor te bereiden, hebben zij hun
voorraden alweer op oorlog»
sterkte gebracht.
België, Europees recordhou
der Aids, bereidt zich langzaan
voor op een toekomst, die er u
ker niet in alle opzichten vrolij
ker op wordt.
„De romantiek gaat eraf', er
kent dr. Sweetlove, „maar het
leven ook".
TilllllWlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli!
Door Roger Simons
DE BRITSE minister van Bin
nenlandse Zaken en Justitie
Douglas Hurd is voorlopig niet
van plan een onderzoek te la
ten instellen naar de eventuele
aanwezigheid van ex-nazi's in
Groot-Brittannië. Dat zei
Hurd nadat hij in Londen op
zijn departement een afvaar
diging had ontvangen van het
Simon Wiesenthal Centrum
uit Los Angeles.
Rabbijn Marvin Hier, het
hoofd van deze afvaardiging,
overhandigde minister Hurd
een dossier, gewijd aan 17 ex-
nazi's die volgens de Simon
Wiesenthal-organisatie na de
Tweede Wereldoorlog een vei
lig onderkomen zouden heb
ben gevonden in Engeland,
Schotland of Wales.
Maar hoewel de Britse rege
ring weinig kan of wil onder
nemen tegen dergelijke perso
nen, heeft Hurd toch beloofd
dat hun immigratiedocumen
ten zullen worden nagekeken.
Deze documentatie schijnt nog
te bestaan.
Het Simon Wiesenthal Cen
trum in Los Angeles werkt
momenteel aan het tweede
deel van zijn Britse dosssier
dat volgens rabbijn Hier nog
meer namen zal bevatten van
ex-oorlogsmisdadigers die in
de tweede helft van de jaren
veertig in Engeland een nieuw
leven zouden zijn begonnen.
Rabbijn Hier hoopt dat
Groot-Brittannië het voor
beeld zal volgen van de Ver
enigde Staten, Australië en
Canada, die het nodige doen
om ex-oorlogsmisadigers voor
het gerecht te brengen of ten
minste dit laatste in overwe
ging hebben genomen.
Hurd deelde afgelopen week
al mee dat zes van de eerste 1!
ex-nazi's in Groot-Brittannii
waren opgespoord. Gistere
werd op zijn departement ge
zegd, dat nog twee andere it
leven zijnde gewezen oorlogs
misdadigers zouden kunnen
verblijven op Britse grondge
bied.
Minister Hurd heeft de af
vaardiging van het Simoi
Wiesenthal Centrum op he:
hart gedrukt dat zogehete!
oorlogsmisdadigers in Groot-
Brittannië wettelijk niet w
maar voor het gerecht gesleep
kunnen worden. Evenmin ii
het eenvoudig hen uit te wij
zen of hen te beroven van hui
burgerrechten. Het bekij ke:
van hun immigratiepapiere'
is voorlopig het enige wat df
Britse autoriteiten kunne!
doen.
In afwachting heeft minis
ter Hurd de delegatie van he
Simon Wiesenthal Centrui
nadrukkelijk gevraagd zie
beter te documenteren ovej
het oorlogsverleden van de 1
zogeheten ex-nazi's die nas:
Groot-Brittannië geemigreer-
zouden zijn. Hij wil precis
weten wie van deze persons:
nog in leven is en wie van hei
nog in het Verenigd Konink
rijk woont. De inhoud van he
huidige dossier vindt hij al
summier.
'Een onderzoek op gron-
van het materiaal dat mij W
nu toe werd voorgelegd, zc-
geen steek houden', aldus mi
nister Hurd. 'De Britse open
bare mening zou een dergelij'
optreden hoogst onrechtvaar
dig vinden. Dat je naam voor
komt op een lijst, betekent ir
ons land bij lange na niet da!
je schuldig bent'.
Het echtpaar Lubbers U
Van onze corre
BONN - De kans is groot,
afgekondigd op de bouw
atomaire opwerkingsfabi
in Noord-Beieren.
Het Beierse adminis
(Verwal tungsgerichtshof)
bepaald dat voor de eer
maal geen deelvergunnii
Atoomwet nodig was gew
deelvergunning gebaseei
tieve algemene oordeel o\'
kingsfabriek dus ten onret
In september 1985 had
Dick (milieuzaken) de et
verleend voor het graven
het hoofdgebouw van de
het oprichten van een h
komstige fabrieksterrein
poortgebouw. Tegelijk ha<
steld dat de geplande op
haar geheel in principe v
gunningen in aanmerkinf
ze „veilig en zonder gevaa
heid en eigendommen vat
exploiteren. De deelvergu
middellijke ingang recht
hield dat al in december
met het rooien van het b<
Een klacht van tegenstanc
tegen dat rooien is nooit i
men
De verrassende wendinf
dat tegenstanders van k-
beroep hadden aangespan
terie van milieuzaken vai
ren. Ze staat in een schr:
hof, dat overigens nog nie
ciële uitspraak heeft. W
Hartl van het Beierse m
beursoverzicht
AMSTERDAM (ANP) - Het Beun
stond dinsdag in het teken van t
ver. In de ochtenduren daalde de
tot ƒ514,50, maar toen 's midda
jaarcijfers bekend werden geil
liep de koers op tot zelfs ƒ524. De
koers van ƒ522,50 was ƒ1,50 hoge
het slot van maandag. Dit gin
paard met een levendige hanc
Unilever op een overigens lustelo:
tiebeurs, waarbij de optiebele
hun winst namen in de calls Uni
Op de effectenbeurs was Unilevei
voor bijna een derde van de om
aandelen van ƒ438 miljoen.
Bührmann-Tetterode gaf ge\
prijs, nadat maandagmiddag de p
catie van de jaarcijfers nog gep
ging met een koerswinst van ei
dubbeltjes. Dinsdag viel het aa
ƒ3,70 terug naar ƒ48,90.
De stemming ten opzichte vi
banken bleef flauw en NMB
zelfs ƒ7,50 terug op ƒ154. Bij de v
keraars gaf Nationale Nederla
ƒ1,80 prijs op ƒ69,70, Amev ƒ1 op J
terwijl Aegon en Stad Rotterdam
weinig meer waard werden.
Bij een nagenoeg onveran<
obligatiemarkt, een stabiele doll
een gelijkblijvend Wall Street g
Philips en KLM elk twee kwartje?
laag, terwijl Akzo en Hoogovens j
houdend waren en Koninklijke
zes dubbeltjes won op ƒ213,10.
De meeste aandelen moesten
dag terug en bij de hoofdfondsen
voor Bols een verlies van een
leningen gezondheidszor
7*
8% antonius
7% antonius
5V« congr.o.l.v.
8 yt daniel
8% gasthuis
8V« gasthuis
gasthuis
4% gasthuis
7% hooghuys
7%
8% protz.hs
8 prot.z.hs
7% protz.hs
(oostb.)
(oostb.)
lourdes
de brouwe
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
(het)
klokkenbe
liduina
('s-h'bosch
('s-h'bosch
('s-h'bosch
