'In de wereld heb je een 9
TONEELREGISSEUR ADELEIN VERHEIJE UIT BRESKENS:
Meer onderzoek naar
alternatieve gewassen
'Bron geeft geen water meer'
ICHT
id...
Sas van Gent-
Centraal
over carmval
Kindercarna>
ZEEUWSE LIJSTTREKKER P. ROOSE (GPV/RPF):
VGINA ZEELAND 3
It kleren
ZATERDAG 28 FEBRUAR11987
VAN ZEELAND
Plaatselijk rieuws
Sluiskil
Terneuzen
't HEEM - Adelein Verheije
heeft het meer dan eens over
d'Ollanders. Niet dat hij een
hekel heeft aan die mensen,
maar om aan te geven dat er
een wereld van verschil be
staat tussen Zeeuwsch-
Vlaanderen en de rest van
Nederland.
Adviseur
Mensenkennis
Een jaar
Te zwaar
Ommekeer
Veel werk
Tarieven
Motorrijdster
redt vege lijf
Plaatselijk nieuws
Aardenburg
LANDBOUWDESKUNDIGEN DRINGEN AAN:
Muziek
T20 PAGINA ZEELAND 4
Geen zwaar werk, wel dialect
een echtpaar in Aalter
Een blik uit het raam
dat er een bbte meneer
ot het echtpair niet
i van de aanbeter resulteeri
Het bleek dat ie man
egens overwachts
aar een broek en overhemd
erd naar huis. D; andere da
btjes terug. Over ajn identity
als over de plaats vanwaar h
gissen.
schoner volk... Althans, dl
jarige man in Luik pakte d
net zijn verloofde uitgenodij
tandigheden kwam de vriei
niet toen hij de woonkam
aar bloes uitgetrokken,
hten vloog hij de gastheer aa
llbasisfractuur, gebroken nei
ekenhuis werd opgenomen. I
erd ingesloten ii de beruch
Ir hij de verklarirg van het g
j had voedsel genorst op ha
f verwijderen hat zij die evi
Laatste vogelbeurs -iondag
Ide laatste vogelbeun van hf
fseizoen. Deze vogelbêuri
■waarvan de organijatie i
handen is van de Suiskils
Vogelvrienden, wordt gehou
den in zaal Dallinga. Haast d
vele vogelliefhebbers die vo-
[gels te koop aanbieden zal eei
[opkoper aanwezig 2ijm
"beurs is geopend van .0.00 to
13.00 uur en de toegangis gra
Kaarting - De Vogelvriende
houdt zaterdag een vleeskaai
ting in de bovenzaal van ca!
Du Commerce aan de Mark
De aanvang is 13.00 uur.
Fiom - Fiom-Zeeland is g
start met een zelfhulpgro*
voor weduwen en weduv
naars in Zeeuvsch-Vlaand
ren. De volgende bijeenkon
sten van deze groep zi
maandagavond 9 maart,
maart, 6 april, 21 april, 11 m
en 25 mei. Aarvang stea
19.30 uur. Plaats van samei
komst is Terneuzen in het gi
bouw van het Yrouwengi
zondheidscentrum Katelijt
aan de Walstraat
Het doel van de2e groep
een ontmoetingsplaats te zij
voor lotgenoten, waar m(
elkaar kan steunen en bema
digen bij de emotionele e
praktische prcolemen van h
er alleen voortaan in de si
menleving. 0>k gezellighe
en ontspanniig zijn op de!
avonden belanjrijk.
Van onze correspondent
SAS VAN GEN" - De
177e aflevering tan het
radio-programma 'Sm
van Gent-Centratl', dat
iedere zondagüorgen
tussen 11.00 en 12J0 uur
via het FM-kanaal 106.2
wordt uitgezondet, h
deze morgen volledig ge
wijd aan carnaval Be-
tekoppenstad.
Het programma vord'
uitgezonden door de ïe 1-
zaatse Radio OrniW
Eind-redacteur Willede
Groff, bijgestaan ®of
twee technici en een flu-
ziekregisseur, maakt
programma, zoals
heet, op locatie.
TERNEUZEN - Maand®
dag vindt in het ZuK
theater geen catroavJ
voor de jeugd plaats.
Abusievelijk hebben
onze carnavalskrant tn
gemaakt dat dit kinder
val, evenals vorig jaaf'
gang zou vinden. Onze
ses.
VORIG JAAR speelden de leden van
de Hoofdplaatse toneelvereniging
'Tekst Kwijt' op een vrijdagavond
voor precies zeventien belangstellen
den. Weliswaar was een dag later de
publieke belangstelling groter, maar
echt storm liep het niet. Dit jaar stond
'Kontakt met Kootje' op het program
ma. Twee avonden lang was de zaal
uitverkocht. Propvol. Het deed regis
seur Adelein Verheije deugd.
Adelein Verheije is al vanaf 1954
verbonden aan het toneel. Eerst als
acteur in de 'Groe'. Later ging hij ook
regisseren. Vier jaar lang volgde hij
een cursus in Terneuzen. Nu zit hij
ook in Hoofdplaat. Een toneelliefheb
ber in hart en nieren die precies weet
wat de Westzeeuwsvlaming wil zien.
Niet al te zwaar, er moet gelachen
kunnen worden. En liever geen Alge
meen Beschaafd Nederlands. Dialect
graag.
Door Romain van Damme
En dat is op het toneel, erop en ervoor,
uitermate goed te merken. Adelein Verheije
weet dat als geen ander.
Vanaf 1954 is hij verbonden aan het toneel.
In de 'Groe' is hij begonnen. „Tot tien jaar
geleden heb ik altijd zelf meegespeeld", zegt
hij, met het nodige plezier terugkijkend op
die lange periode. „Op een gegeven moment
vertrok de voorzitter die tegelijkertijd ook
regisseur was. Hij wilde zijn geluk in het Le-
deltheater in Oostburg beproeven. Nou, toen
konden we dus twee dingen doen. Stoppen of
iemand anders voor die functie strikken".
Het werd het laatste. Een opvolger was
snel gevonden. Zijn naam:Adelein Verheije.
gingen toe. Maar goed, Ad van Noort is een
van die toneeladviseurs. Hij wilde hier in
Zeeuwsch-Vlaanderen een spel-regiecursus
van de grond krijgen. Hij bleef maar aan
mijn kop zeuren. Of ik niet mee wilde doen.
Want dan waren er genoeg deelnemers en
kon er met de cursus begonnen worden. In
Terneuzen was dat".
Vier jaar lang pendelde Adelein Verheije
een dag per week tussen Breskens en Ter
neuzen. „Toen ik het in de Groe overnam, had
ik wel gesteld dat ik aan die cursus wilde
deelnemen. Want als ze weten wat er achter
zit, accepteren ze meer. Die cursus kun je
eigenlijk zo lang maken als je zelf wilt Voor
mij was het niet zo moeilijk. Ik regisseerde al
een hele tijd".
Lang hoeft Adelein Verheye niet na te
denken als hem gevraagd wordt wat een
goede regisseur moet hebben. „Mensenken
nis", zegt hij meteen. „Je moet met mensen
kunnen omgaan. Je moet weten dat die men
sen hier in hun vrije tijd bezig zijn met een
hobby. Je moet die mentaliteit aanvoelen.
Hollanders hebben het wat dat betreft veel
moeilijker". Om dat wat te verduidelijken
haalt Adelein Verheije er een regisseuse uit
Terneuzen bij.
Regisseur Verheije: "Mensenkennis is het
belangrijkste'. - foto de stem/cob j de boer
Inmiddels een zeer bekende naam in het
West-Zeeuws-Vlaamse toneelwereldje. Maar
we blijven even bij de basis, de Groe. „Daar
hebben we altijd gebruik gemaakt van de
provinciaal toneeladviseur. Die zijn er ook nu
nog, maar ze komen minder naar de vereni-
„Zij heeft heel wat in haar mars. Ze regis
seert al een tijdje. Maar hier, in deze streek,
geef ik haar maar een jaar. Gewoon, verschil
in mentaliteit Daar kan ik nog wel wat over
zeggen trouwens. Vijf jaar geleden werd het
stuk 'An de Marolleput' gespeeld. Een stuk in
Zeeuws dialect Ad van Noort was daar ook
bij. Hij was het niet eens met een bepaalde
rollenverdeling. Dat ging over boeren, boe
rinnen. Toen heb ik gezegd, laat mij dat doen,
want daar heb je geen verstand van. Zelf heb
ik een boerenbedrijf, ik ken dat. Ik weet hoe
dat in werkelijkheid gaat".
Overigens, het stuk sloeg niet aan. On
danks het feit dat het in dialect opgevoerd
werd. „Te zwaar", weet Adelein Verheije te
vertellen, „het was drama. Dat ligt de men
sen hier niet zo best". En dan: „In Terneuzen
en omgeving, als ze daar Hollands blijven
doen, hebben ze straks geen publiek meer.
Niet omdat er slecht gespeeld wordt, nee, om
dat het niet aanspreekt dat Hollands. Het to
neelgezelschap in Axel, 'Wudder', speelde
eens in De Halle. Een mooie zaal, echt een
mooi stuk. Maar ze speelden wel voor een
halfvolle zaal".
Het amateurtoneel leeft weer. Het is een
tijdje minder geweest, maar de laatste jaren
is er sprake van een ommekeer. „Vroeger had
je twee 5 drie uitvoeringen per jaar. In de
Groe gingen we naar één avond per jaar.
Toen hebben we de zaak omgegooid. We zijn
met dialect verder gegaan. Dat speelde toen
ook al. Inmiddels spelen we 25 jaar dialect.
En nu bruist het weer van het amateurtoneel.
Waterlandkerkje heeft een gezelschap, St.
Kruis heeft er een. En Thalia uit Breskens is
weer nieuw leven ingepompt".
„Hoe dat komt? Ik denk dat er wat de tele
visie betreft een verzadiging optreedt. Zeg
nou zelf, al die Amerikaanse politiefilms, dat
lijkt toch allemaal op elkaar? Als dat op de
televisie is, zeg ik tegen mijn vrouw, zet maar
af. Het is toch altijd hetzelfde verhaal, of niet
dan? De mensen willen wel eens wat anders
denk ik".
Onder meer kijken naar toneelstukken die
in dialect gespeeld worden. Dat vergt wel de
nodige tijd van de regisseur. Want veel
Zeeuws-Vlaamse toneelstukken zijn er niet
Integendeel. Daarom moeten de stukken
eerst herschreven worden. Geen eenvoudige
klus.
„Met dat vertalen moet je uitkijken. Neem
Hoofdplaat en de Groe. Die plaatsen liggen
toch niet ver van elkaar. Maar sommige zin
nen moeten in Hoofdplaat heel anders uitge
sproken worden. Ja, daar zit altijd veel werk
in. Of ik zelf wel eens zou willen schrijven?
Jazeker. Over wat ik meegemaakt heb in al
die jaren aan het toneel en daar rondomheen.
Of een stuk over de Hollandse toeristen hier.
Als Westzeeuwsvlaming maak je tussen die
mensen wel wat mee. Ja, dat zou ik wel wil
len. Maar ik heb zo weinig tijd. Ik heb nog
een bedrijf en ik moet vaak repeteren. Want
je kunt tegenwoordig geen toneel meer spe
len als vroeger. Dat zouden de mensen niet
meer pikken. Het moet goed zijn. Mijn vrouw
zit nu een aantal jaren bij het toneel. Als ik
daarvoor weer eens laat thuis was, zei ze,
kennen ze dat stuk nou nog niet? Nu ze zelf
speelt, hoor ik haar dat niet meer zeggen".
P. Roose is al twintig jaar
thuis in het Gerefor
meerd Politiek Verbond
(GPV). Sinds 1982 zit hij
samen met H. Colijn voor
de combinatie GPV/RPF
in de FTovinciale Staten.
Hard werken, vindt de
50-jarige vader van zes
kinderen uit Hoek. Er
blijft weinig tijd over
voor andere zaken, zoals
het runnen van zijn
groenverzorgingsbedrij f
Roose is van huis uit
agrariër en kreeg een op
leiding in het Middelbaar
Tuinbouw Onderwijs.
Een zendantenne op het
dak van zijn huis in de
rustieke polder tussen
Hoek en Philippine her
innert aan een van zijn
weinige hobby's, die de
laatste tijd nauwelijks
meer aan bod komt. „Ik
moet me tegenwoordig
volledig concentreren op
de politieke zaak", zegt
hij„en dan schieten er
uiteraard andere dingen
bij in".
A
Door Joep Trommelen
HOEK - Voordat hij over
politieke onderwerpen wil
praten, wil Roose een ding
duidelijk maken. Voor hem
en zijn partij vormt het ge
loof en de bijbelse normen
en waarden de oorsprong
van zijn doen en laten in de
politiek. Het GPV is immers
direct verbonden aan de Ge
reformeerd Vrijgemaakte
Kerk, waar Roose zijn
geestelijke bagage mee
kreeg. „In de wereld heb je
een opdracht, namelijk om
er iets goeds van te maken",
«gthij.
„De politiek van het GPV
en de RPF heeft een spiritu
eel karakter. Wij hebben er
"ezwaar tegen als mensen
ons in hokjes willen indelen.
Ze hebben het dan altijd
over sociaal-economische
^ken, terwijl wij eerst de
christelijke normen in de
Politiek willen brengen".
Dat geldt bijvoorbeeld
voor het welzijnswerk, waar
volgens Roose het een en an
der behoorlijk is scheefge
stoeid. „De overheid geeft
subsidie aan activiteiten die
zonder enige norm zijn uit
gewerkt". Het geld dat op
Jemanier "verspild' wordt
komen
en aan het
GPV-lijsttrekker Roose: 'Je kunt nooit genoeg vragen'.
De provincie krijgt steeds
meer te doen, bijvoorbeeld
op het gebied van milieube
heer. Toch zijn de gebeurte
nissen binnen de Middel
burgse abdij voor de door
snee burger iets dat ver weg
gebeurt en nauwelijks aan
spreekt. „De mensen realise
ren zich niet genoeg dat de
provincie steeds meer te
zeggen krijgt Een gemeen
tebestuur zit veel dichter op
de mensen. Ze zien wat er
gebeurt Dat effect gaat de
provincie ook veroorzaken.
Maar het heeft tijd nodig".
De in Biervliet geboren
lijsttrekker rekent voor de
combinatie GPV/RPF op
twee zetels, zodat hij en Co-
lijn him werk in de staten
kunnen voortzetten. „Mis
schien dat er drie zetels in
zitten", voegt hij er voor
zichtig aan toe.
Hoe kan het dat een geslo
ten partij als het GPV in
Zeeland zo nauw samen
werkt met de RPF? „Je moet
je heel goed kunnen herken
nen in de ander om er goed
mee samen te kunnen wer
ken, en dat is de afgelopen
periode vanaf 1982 goed ge
lukt", zegt Roose. „Op lande
lijk niveau ligt samenwer
king veel moeilijker. Men
spreekt daar ook over an
dere onderwerpen. Boven
dien is de RPF een nog vrij
jonge partij, die nog niet
precies heeft vastgelegd wat
de doelstellingen zijn. De
partij wordt nog gevormd.
In de Zeeuwse praktijk
komt zij heel dicht bij het
GPV uit".
De Westerschelde Oever
verbinding is het stok
paardje van de partij combi
natie. „Onze fractie heeft de
- foto de stem cor j. d€ boer
meeste aandacht gegeven
aan de WOV", beweert hij
trots. „Toen het leek dat het
plan er nooit zou komen,
was er in de staten een ge
voel van 'het hoeft niet
meer, laten we nu maar
zwijgen'. Wij bleven echter
de aandacht vestigen op de
noodzaak van een verbin
ding. We zijn voor een tracé
in het centrum, zodat de
twee dichtsbevolkte gebie
den, de Kanaalzone en het
Sloegebieddirect met elkaar
verbonden zijn. De veren
kunnen dan verdwijnen.
Dan pas is de zaak exploita
bel en voor het Rijk betaal
baar".
„De nadelen zullen mee
vallen. De WOV kan een
ontlasting betekenen voor
de wegen in Oost- en West-
Zeeuwsch-Vlaanderen".
Wel wil hij het wegennet in
de streek verbeteren, aller
eerst door het langzaam van
het snelverkeer te scheiden.
Ook een tunnel onder het
kanaal staat op zijn ver
langlijstje. Of dat allemaal
tegelijk kan weet hij niet,
'maar je kunt nooit genoeg
vragen'.
„Als er een tunnel is, komt
er waarschijnlijk ook meer
verkeer over de WOV. Het is
dus een investering die zich
weieens terug zou kunnen
verdienen. Desnoods moet
de exploitant van de WOV
maar met iets hogere tarie
ven gaan werken, zodat er
een goede verbinding door
heel Zeeuwsch-Vlaanderen
kan komen".
Roose ziet nog steeds toe
komst voor de Paulinaha-
ven, hoewel het lijkt alsof
dit plan van de baan is. De
Axelse Vlakte zou dan wel
aan betekenis moeten inboe
ten. Dat gebied is planolo
gisch toch niet zo geschikt,
vindt Roose. Hij denkt meer
in de richting van een 'indu-
striële as van Gent naar
Terneuzen, met de nieuwe
buitenhaven daar direct aan
gekoppeld'. Bij de aanleg en
het gebruik van de Paulina-
haven zou Nederland samen
moeten werken met België,
en ook de winsten verdelen.
Roose is ook voor een
meer bedrijfsmatige opzet
van het provinciebestuur,
waarbij ze kosten en baten
beter kunnen vergelijken.
Ook de PSD zo meer als een
bedrijf moeten werken. Vol
gens Roose is de PSD 'een
van die bedrijven die op
iedere letter en komma let
ten als het om hun zoge
naamde rechten gaat'. Een
foute instelling. „Maar de
politiek moet niet altij d door
de knieën gaan".
Van onze correspondent
AARDENBURG - In de
Marktstraat is donderdag om
streeks half zes de motorrijd
ster M. W. uit Aardenburg
moeten wegspringen om het
vege lijf te redden toen een
vrachtauto, waarachter zij
stond, achteruit reed. De mo
tor viel en raakte onder de
achterwielen.
De vrachtauto, die bestuurd
werd door J. G. uit Genemui-
den, stond stil en wilde achter
uit rijden. De chauffeur had
niet bemerkt dat de motorrijd
ster achter de vrachtwagen
stond.
Sint-Sebastiaan - De uitslag
van de tiende puntenschieting
van het handbooggilde Sint-
Sebastiaan is: hoge vogel: E.
Minnaert, beide zijvogels: W.
Scheele, grootste aantal (6): G.
de Vriend en P. van Vooren.
Stand kampioenschap: 1. M.
Verploeg 61 punten, 2. Th.
Lampaert 57,3. R. Pielaet 57,4.
G. de Vriend 57,5. J. Cattoor 42
punten. R. Pielaet en E. Min
naert waren de winnaars van
de klepschieting. De stand in
dat kampioenschap is: 1. R.
Pielaet 32 kleppen, 2. Th,
lampaert 26, 3. M. Verploeg 21,
4. J. Cattoor 19, 5. P. van Voo
ren 19 kleppen.
Voorjaarsbeurs - De voor-
jaarsbeurs van de Aarden-
burgse ondernemers, die op 27
28 en 29 maart gehouden zou
worden, gaat vanwege te ge
ringe belangstelling niet door.
Van een oneer verslaggevers
PHILIPPINE - Als Nederland op landbouwgebied voorop wil
blijven lopen, zal er mger onderzoek naar het verbouwen van
alternatieve gewassen moeten plaats vinden. Bovendien zal dal
onderzoek beter gebundeld moeten worden. Tot nu toe is er nog
te weinig samenwerking.
Dat concludeerde gisteren
een aantal landbouwdeskun
digen in Philippine. Zij waren
uitgenodigd door de politieke
partij D66 die in het kader van
de verkiezingen voor de Pro
vinciale Staten een werkbe
zoek aan Zeeuwsch-Vlaande
ren bracht.
De delegatie van D66, aan
gevoerd door D. Eisma, land-
bouwspecialist in de Tweede
Kamer, ging in de ochtendu
ren op bezoek bij het in Sluis
kil gevestigde bedrijf Van der
Bilt zaden BV. Daar kreeg zij
te horen dat de rijksinstituten
voor onderzoek in de land
bouw te veel oog hadden voor
de traditionele gewassen als
aardappelen en granen. Van
der Bilt houdt zich veel bezig
met vlas. „In het kweken van
een nieuw vlasras zit vijftien
jaar arbeid", vertelde een van
de directeuren, „als er niet
snel maatregelen genomen
worden, concurreert Frank
rijk ons dood".
Van der Bilt pleitte verder
voor het verbeteren van de
vlasverwerkende industrie die
momenteel met verouderde
machines werkt. Als er in die
industrie niets verandert, zal
het telen van een beter pro-
dukt in feite weinig zin heb
ben.
In de middaguren was er
tijd vrijgemaakt voor een
'Ronde tafel'-gesprek in
Auberge de Moules in Philip
pine. Naast de delegatie van
D66 zaten ook vertegenwoor
digers van de ZLM, CBTB,
PZEM, RABO-bank en Van
der Bilt zaden BV rond de ove
rigens vierkante tafel.
De inleiding werd verzorgd
door Marlies Knol van het
Centrum voor Energiebespa
ring uit Delft. Zij had een
groot aantal cijfertjes op pa
pier gezet. Daaruit bleek dat
omschakeling van de conven
tionele teelt naar geïnte
greerde teelt (onder meer min
der bestrijdingsmiddelen) of
energieteelt de nodige gaten ir
de begrotingen van de boerer
sloeg. CBTB-vertegewoordi-
ger Ramondt deed dat opmer
ken dat de boer toch altijd za
blijven kijken naar de op
brengst. „Theorie en praktij I
liggen een eind van elkaar".
Volgens ZLM-voorzittei
Van der Maas zit er de nodige
muziek in de bosbouw. „Hou:
is perspectiefrijk. Te gebrui
ken voor de papierfabricage
Voor energiegebruik ligt he-
wat moeilijker. Dan ben je
weer meer afhankelijk var
andere zaken. Als overbrug
ging naar het tijdperk van de
bio-technologie, zover zijn we
nu nog niet, is hout zeer goec
te gebruiken".
De landbouwprodukten bie
den meer mogelijkheden dar
het bieden van voeeiing. Alco
hol uit de traelitionele gewas
sen, de verwerking van land-
bouwprexiukten tot bioamassr
of bio-ethanol als grondstoi
voor een deel van de energis
zijn een paar mogelijkheden
De specialisten in Philippine
oordeelden echter dat er nof
veel moet gebeuren, eer er var
die mogelijkheden daadwer
kelijk gebruik gemaakt kar
worden.
„Er wordt onderzoek ge
pleegd door veel instanties"
vatte Kamerlid Eisma de dis
cussie samen, „we weten dai
het bankwezen wil meedoen
maar tot nu toe is het allemaa
te versnipperd. We zullen da'
moeten bundelen. In dat ge
heel is het ministerie var
landbouw wat te passief. Orr
straks ook kwaliteit te kunner
bieden, moet dat onderzoel
gestimuleerd worden".
„Op provinciaal niveau za
men voorwaardescheppenc
bezig moeten zijn", voegdf
Statenlid mevrouw J. Bogerd-
Quaak daar nog aan toe, „wf
zullen meer themadagen er
symposia aan dit onderwerp
moeten besteden. We moeter
proberen Europees geld naai
hier te slepen".
De scheidende commandant toont vreugde over een geschenk dat hem is gegeven door Kee:
Colijn. - foto de stem/ corj.de boef
Van onze correspondent
OOSTBURG - „Ik weet het niet meer. Bron
geeft geen water meer, daar is het mee afgelo
pen". Dat was het slot van het dankwoord van
Cor Bron, gisteren in de Oostburgse burger
zaal, waar officieel afscheid van hem werd ge
nomen als centraal brandweercommandant
Eerder had hij op zijn eigen wijze enkele
anecdotes aangehaald uit het 35 jaar brand
weerman zijn. Zijn eerste dankwoord was ove
rigens voor zijn vrouw Els; zij werd bedacht
met een diamanten surprise.
Eerder was Bron door burgemeester C. Spij
kerboer onderscheiden met de gouden ereme
daille in de Orde van Oranje Nassau. De bur
gervader noemde de scheidende commandant
een typische man van de overgang. Begonnen
in Waterlandkerkje in 1952 en na de opheffing
aldaar in 1973 lid van het driemanschap belast
met het brandweercommando in de gemeente
Oostburg, om vervolgens op 1 mei 1978 cen
traal commandant te worden tot het functio
neel leeftijdsontslag op 1 december 1986 hem
noopte te vertrekken.
„Een man die stond tussen de degelijkheid
van vroeger, en de nieuwlichters van nu", zc
kenschetste Spijkerboer de afscheid nemende
commandant Na hem spraken regionaal com
mandant de heer Vesseur, de heer Doosje
groepscommandant van de rijkspolitie West-
Zeeuwsch-Vlaanderen, de opvolger van Cor
Bron, Kees Colijn en de voorzitter van de
Dorpsraad Waterlandkerkje.
Deze laatste niet specifiek brandweerge-
richt, maar als dank voor het vele sociale werk
dat hij op Waterlandkerkje heeft verricht, en
er nog steeds verricht. Onder meer als geeste
lijk vader van de Meerminnefeesten, vele ja
ren voorzitter van de Dorpsraad, wethouder
van de toenmalige gemeente Waterlandkerkje
en later als raadslid van Oostburg.
Naast de vele geschenken mocht Bron aan
het eind van het officiële gedeelte staand op
het balkon van het Oostburgse gemeentehuis
zijn rollend materieel en manschappen aan
zich zien voorbij trekken.
