ialgenhumor en sobere feiten in 'Aids-show'
'PRO BRENGT DOCUMENTAIRE OVER THEATERGROEP
door dirkvellenga
Verotische verhalen
Capitool: 'Grenzen
aan de psychiatrie'
Hoe heette de secretaresse van Perry Mason ook weer?
noeglijk dubbelleven Mastroianni
jpe voorgeschiedenis is vrij lang. Aids heeft al meer
31000 mensen in San Francisco gedood, voorname-
lenstplicht
Sakelijk
Onzichtbaar
Schuldig
NIEUWE AANDACHT VOOR OUDE TV-SERIES
Plaatjes
Dader
&TERDAG 14 FEBRUAR11987
ZATERDAG I A
FEBRUAR119871T-
„Ik ben snel verveeld. Ik heb het
voor mezelf maar zo uitgelegd dat
het komt omdat ik zo vreselijk snel
weet hoe iemand in elkaar zit"
Jan Lenferlnk, tv-presentator
T2 PAGINA GIDS 1
tien pro-
ving
Door Jan Koeten
i is maar één omroep die iets zal uitzenden
[t 'The Aids Show' heet en dat is natuurlijk
VPRO. Wie hier op de voorhand kwaad
[,er wordt of mistroostig, vergist zich toch.
indanks zijn provocerende titel is 'The Aids
(how' een integer werkstuk, waarin burleske
nor ontroerend vermengd is met een doku-
,Entaire (zondag, Nederland 2,22.27 uur).
1 homoseksuelen en het is begrijpelijk dat dit de
by scene' verschrikkelijk heeft ontwricht. Aids was
invankelijk voor iedereen een mysterieuze ziekte en
(en wordt nog) door sommigen gezien als een
laf van God voor het begaan van onnatuurlijke da-
i. Toen Aids zich over de wereld verspreidde en ook
j hetero's er aan stierven, veranderde dit de me-
2 van de 'die-hards' nauwelijks.
I toevlucht tot een commissie van wij
nen."
Ivergrijztngsproblema Hek zal tot pijnlm
izes moeten leiden. Het verruimen van/1
rip passende arbeid voor-werkelozen isl
jpemd en ook de sociale dienstplicht duit
Ids weer op. Wat vindt u van dienstplicli
lik zou daar niet tegen zijn, wart 1
ld het merkwaardig dat een deel vanj
lolking dienstplicht heeft en het gij
fi de bevolking niet. Maar dienst pfiii
It onder de verantwoordelijkheid i
a collega in het kabinet. Zelf ben ik dj
as afgekeurd voor militaire dienst. I
vond ik toch onjuist, want anderl
testen wel. Gevoelsmatig heb ik er el
tere voorkeur voor. In veel organisaï
i je op die manier voor wat meer conj
ïiteit kunnen zorgen en mensen doeni
ag op in de sfeer van maatschappelijf
hnstverlening."
I vindt het gezin een hoeksteen van dl -
knleving. Maar prof. Iteke Weeda miA
ft dat gezin alleen maar levensvatbaarhf
Ieft als er een verdeling komt van tor,
licht en arbeidsplicht tussen man en WW
oeveel tijd heeft u voor uw kinderen?
I „In de vorige kabinetsperiode ontbeelj
poit met de kinderen en at ik 's avon]
pk zelden met ze. Nu ontbijten we
fchtend met z'n allen, dan komen
leine dingen van het leven ook eensl
prake.
Ik kom zelf uit een jongensfamilie
Jeb nu behalve een zoon, ook twee doe
Irs. Dan vraag ik me natuurlijk ook
wat gaan die meisjes later doen? -M
»ch als meisje zelf de kost moeten verdij
en, een huwelijk is geen levensverzeker
|eer.
Ik ben voor deling van rechten en pKj
tn tussen mannen en vrouwen, maar ifl
lat wel een privé-zaak. De gevolgen®!
let met zijn tweeën werken moet je
Jiet z'n tweeën delen. De roep om collej
leve kinderopvang verwerp ik, die moeiJ
verwegende mate betaald worden doo'j
ebruikers zelf, niet door de overheid.
'indt u het nog steeds leuk om minis!# I
ijn? Wat trekt u aan juist in deze tijd "jj
ztters WVC staan voor inleveren en
nen. En wat doet u met al die kritiek?
„De afwisseling trekt mij aan, de sp«
ïng, het op je vingers gekeken woirw
ók. Je doet dit werk, omdat je vindt oj
emand het moet doen. Het trekken
iwarte Pieten hoort erbij. Je moet
ang zijn voor impopulaire maatregel"'
kis je werkehjk geen gevoel voor de i>
lebt, moet je niet -bij WVC gaan zij
lan kan je je ook niet zo intensief meI
ejaardenproblematiek bezighouden.
Maar je moet je gevoelens niet al te
ichtig tonen. Er moeten een aantal z®"
ijke beslissingen worden genomen, die
ioneel te verdedigen zijn. Ik heb er
jehoefte aan om de populaire bink C 1
langen, ik wil op basis van redelijke W
nenten duidelijk kunnen maken, w<
nensen geld krijgen en waarom niet-
Als minister neem je geen beslissj1!
n je eentje, daar gaat vaak zeer langd
;n intensief overleg met anderen aanv
if. De macht van een minister is buit® e
woon beperkt. Als minister word Je
liet 's morgens wakker met het voo
nen: kom ik ga eens een museum sluit"
r kwamen sombere doku-
intaires en elk medium ver-
min of meer panie-
j Aids-berichten. Ook in
erland is Aids een hard-
kig onderwerp geworden
st ligt op de loer. Een
betere reacties is uit
Francisco afkomstig: The
s Show', gemaakt door ho-
isuele producers, regis-
rs, schrijvers en acteurs,
(ezien korte, veelal komische
lende sketchjes, onderbroken
Lr een sobere verteller die
Kien brengt.
|et valt veel te lachen in de
m, maar de lach heeft de
H» van bitterheid. Het is de
jnor van joden in het con-
ntratiekamp. Het is humor
tterlijk onder de galgen. Hu-
|or is misschien het enige
id om de klappen van zo'n
•ang lot op te vangen. En het
|het privilege van homosek
elen om juist datgene wat
henzelf het meeste bedreigt
door spot te ondermijnen. Ik
geloof niet, zonder dat ik exact
kan aangeven waarom, dat de
'Aids Show' door hetero's ge
maakt zou kunnen. Vraag me
niet om een bewijsvoering, het
is een gevoel.
In 1985 peinzen Robert Ep
stein en Peter Adair over een
film over Aids die anders moet
zijn. Geen medisch werk,
maar een film die de onzicht
bare, onplaatsbare aspecten
van de ziekte belicht Het
tweetal komt uiteindelijk te
recht bij The A.I.D.S. Show',
een revue van sketches en
liedjes gespeeld in het Theater
Rhinoceros in San Francisco.
De revue is genoemd naar een
dier dat zachtaardig en vrien
delijk is, behalve als het ge
tergd wordt A.I.D.S. is een
Scène uit 'The Aids Show' die de VPRO zondag brengt Een oude nicht brengt zijn wijsheid
over op een aandachtig luisterende jonge man. - foto vpro
letterwoord, gevormd uit Ar
tists Involved with Death and
Survival, Artiesten betrokken
bij Dood en Overleven.
En Epstein en Adair hebben
nu hun formule. Ze nemen de
len van de revue over, inter
viewen deelnemers en onder
breken de show-elementen
met informatie. De sketches
zijn vaak hard, soms afsto
tend, er treden ostentatieve
nichten in op en velen zullen
niet gediend zijn van geinljes
over een dergelijke ziekte,
maar achter de grappen, ach
ter de schmink, achter deze
rauwe fagade schuilt iets dat
ontroert, dat met respect men
sen in pijn vertolkt. En dat
laatste gevoel overheerst.
Het programma is een
mengsel van vertolkingen en
dokumentaires, onderbroken
door korte verklaringen van
de deelnemers. Een oude nicht
deelt een jonge man zijn wijs
heid mee, een jonge vrouw
vertelt over haar beste vriend
die niet naar de dokter durft.
En moeder spreekt berustend
over haar homoseksuele zoon
die op sterven ligt. Een verbit
terde verpleegster verwijt
haar Aids-patienten dat hun
ziekte niet nodig was geweest.
Er is een soort van 'Wie van de
Drie' waarin een panel via
vragen te weten moet komen
wie van de drie Aids heeft
Vier homo's spelen in een
terugkerende sketch het bord
spel Trivial Pursuit en een
van hen zal de ziekte krijgen.
Telkens verschijnt ook ene
Murray die aan de telefoon
aanvankelijk geintjes maakt
over de nieuwe ziekte, maar
die later bijna onder zijn angst
zal bezwijken. Een minnaar
praat aan het graf van zijn
partner over zijn eenzaam
heid. De show eindigt met het
'gemeenschappelijk gezongen
lied 'Not a Day Goes by' (Geen
dag verstrijkt zonder.
„Ik had een vriend die een
van de eerste was die zou
gaan, maar toen, het was 1981,
wisten we nog niet wat Aids
was. Er bestond nog geen
naam voor. Wij wisten niet dat
het besmettelijk was. We wis
ten niet dat het seksueel over
gedragen werd. We dachten
alleen maar dat hij ziek was.
We maakten altijd grapjes
achter zijn rug omdat hij al
tijd wel iets mankeerde. En
dat was toch niet normaal
voor een 26 jaar oude ma
il. .Ik voel me nog steeds
schuldig," zegt Dough Hols-
claw (mede-regisseur, acteur,
schrijver).
„Ik denk nu Aids er is toch
niet minder over mezelf. En ik
verdom het om weer stiekem
te gaan doen. Ze zeggen dat
wij ons nog lang nadat deze
ziekte is overwonnen, zullen
herinneren hoe we ons nu ge
dragen hebben. Dit is een soort
van lakmoes-test en sommige
mensen zullen falen. Deze
show moet de mensen tonen
waar wij nu door heen moe
ten. En tegen het einde vinden
we troost en liefde bij elkaar
als we elkaar bij de handen
pakken. (Leiand Moss, mede
regisseur, vertolker van 'Mur
ray', schrijver).
'The Aids Show' kan grof
overkomen, vooral bij de voo
ringenomen kijker. Maar die
gene die in staat is om achter
de bluf en de grootspraak de
angst te zien, en de liefde van
mensen voor mensen, heeft
een uitzending die qua kwali
teit vergeleken kan woren met
'The Times of Harvey Milk'
over een homoseksuele politi
cus die vermoord werd (des
tijds door de VARA uitge
bracht.) Die vergelijkinhg is
niet zo ver gezocht, omdat de
in de aanhef vermelde Epstein
ook voor dit docu-drama ver
antwoordelijk was.
Door Jan Koeten
.VERSUM - Niemand minder dan Marcello
ilanni heeft de hoofdrol in de driedelige
komedie 'Het dubbelleven van Mat-
iPascal,' naar een vertelling van Pirandello.
'VPRO zendt zondag het eer*te deel uit (Ne
tland 2,20.10 uur).
let vrolijke, gecompliceerde Italiaanse leven
al zijn goede en slechte kanten trekt aan
voorbij. Een dubbele moraal, de Kerk, de
de bazige mama's, mottige dorpsgenoten
Isluwe maar toch ook weer niet zo handige
profiteurs. Het met niets te vergelijken
licht doorzinderde landschap, de sfeer van
ie straatjes, tegelvloeren, veranda's,
ïen, de zon en de wind.
ittia Pascal is een eeuwige vrijgezel op
idelbare leeftijd die zichzelf van alles wijs-
ikt en gaarne vrouwen versiert Maar als
vader sterft, blijkt dat het familiebezit ne-
ief is en Mattia moet zich bewijzen. Hij gaat
'Her ingewikkelde wijze een huwelijk aan
'bij hij twee vrouwen zwanger maakt,
lijn huwelijk blijkt een hel, mede door
mrnama. Maar als Mattia weer in zijn dorp
't nadat hij over zelfmoord heeft gebroed,
'ujaanvankelijk tot zijn ontzetting en dan
Poot genoegen, dat hijzelf ten grave wordt
gedragen. Een vergissing, maar Mattia ziet hier
terstond een reuze kans is om aan zijn uitzicht
loze leven te ontkomen en opnieuw te beginnen.
Hij trekt naar de grote stad, ontmoet een
mysterieuze vrouw die hem gebiedt op nummer
11 te worden, Mattia vergaart zich een fortuin,
maar slaagt er maar niet in om aan behoorlijke,
nieuwe identiteitspapieren te komen. Hij
trouwt ten tweede male, maar zijn gok-geluk
keert En weer biedt zich een kans aan om aan
dit leven te ontsnappen. Hij verdwijnt uit het
leven van zijn vrouw, maar omdat hij ambte
lijk nooit bestaan heeft, kraait hier geen haan
naar. Als Mattia weer in zijn dorp komt, blijkt
zijn eerste vrouw getrouwd met zijn beste
vriend.
Dat is een leuk verhaal en het is met zwier in
beeld gebracht Mastroianni is helemaal de
overjarige charmeur zonder realiteitsbegrip,
een onverantwoordelijke fantast op wie je toch
moeilijk kwaad kunt worden. Hij wordt ge
volgd door een zog van zonderlingen en gewone
mensen. Er komen geen krachtige filosofieën
aan bod, er is nergens een boodschap te bespeu
ren, maar de film is plezierig, onderhoudend en
heeft veel kwaliteiten. En het is ronduit een
verademing iets te zien dat niet uit de Ameri
kaanse stallen komt
„Kan dat niet wat zach
ter?", wordt er geroepen in
de spot die Veronica voor
zichzelf heeft gemaakt.
„Nee", luidt het antwoord
en daarna brult een zeer
onsympathieke stem het
telefoonnummer van deze
omroep: „Nul twintig, acht
nul acht, acht nul acht".
Het blijft doordenderen in
je oren en als je er niet te
gen kunt, ben je oud en af
gedankt. Want Veronica is
jong en brutaal en bij Ve
ronica kan alles.
Er kan inderdaad veel. Als
Bas de Gaay vindt dat de
PPR een nieuw, vlot imago
moet hebben, mag hij bij
Tineke ongeremd reclame
maken voor zijn partijDe
presentatrice weet niets
van politiek en praat hem
maar naar de mond. Er
kan veel bij Veronica. Als
'Nieuwslijn' te veel se
rieuze onderwerpen
brengt, roept Rob Out de
makers tot de orde.
Ook erotiek mag bij Acht
Nul Acht. Woensdag was
er weer een aflevering te
zien uit de serie 'Erotische
verhalen'. Een aardige
kans om eens kijken hoe
veel er nu precies mag bij
onze jongste omroep. Na
dat een in strak leer ge
hulde dame de 'Hitchhiker'
had afgesloten, kwam 'Met
de billen bloot', weer een
deel uit de bioscoopfilm
'Secrets of love' van de
Belg Harry Kümel. Het
verhaal is van Marguerite
de Navarre. We gaan een
paar eeuwen terug, zware
kostuums ritselen, daar is
de hooizolder, zacht kreunt
een vrouw, aha, het eerste
bloot dient zich aan: twee
billen die met de zweep be
werkt worden.
Dat vrouwelijke gekreun
blijft de hele film voortdu
ren, nu eens is het een op
gewonden gelach, dan
weer een merkwaardig ge
kir. Het lijkt of er 25 minu
ten lang billen en borsten
bezig zijn. Wordt de liefde
bedreven? Zo te zien niet.
De knecht en zij n bazin
doen aan een kinderlijke
stoeipartij. Waar blijft nu
die erotiek? Volgende sce
ne, mannenhanden diepen
weer een paar borsten op.
En het gekir gaat maar
door.
Ja, nee, dit is wel erotiek,
maar dan erotiek met een
knipoog. Het is om te la
chen. Het nichtje neemt
wraak op haar tante en wil
dat haar man haar betrapt
met de knecht. Hoewel alle
deuren open staan en het
gekir voor iedereen waar
neembaar is, heeft de man
maar steeds niets in de ga
ten. Dit is komische ero
tiek! Dit is gemaakt op het
niveau van de Tiroler sex-
films: man en vrouw lig
gen in bed, ze neuken niet,
ze doen iets komisch. Kijk
en dan is sex toegestaan,
dan kunnen de kijkers het
wel hebben.
Waarom gaat zo'n snelle
omroep als Veronica terug
naar het Tiroler stadium?
De bioscopen die draaiden
op de slipjes, de hooibergen
en de hangborsten zijn al
lang gesloten. Tiroler sex
hoort bij de kindertijd van
de erotische film, billen-
films komen in pedagogi
sche zin na het doktertje
spelen. Wie zin heeft in een
Alpenwip, kan terecht bij
de videotheek. Veronica
zou al veel verder moeten
zijn.
Nederlandse kijkers zien
dagelijks doden vallen, in
het echt en in films. Ze
worden geconfronteerd
met een zwervende jonge
ren in de IKON-film
'Alex', worden opgesloten
in een psychiatrisch zie
kenhuis met schrijnende,
onoplosbare gevallen in 'In
de waren krij gen voor
lichting van de EO over
kindermishandeling.
Waarom moeten zij het
dan doen met kinderlijke
sex-verhaaltjes, waarin de
stemmen zo slecht zijn na
gesynchroniseerd dat de
knecht nog geaf fecteerder
spreekt dan zijn baas?
Een vraag aan Veronica,
acht nul acht, acht nul
acht: „Kan dat niet wat
harder?"
Marcello Mastroianni aan de goktafel in zijn tweede leven.
foto vpro
HILVERSUM (ANP) - In de NOS-rubriek het Capitool zondag
(Ned. 2,12.00 uur) een discussie over het onderwerp 'grenzen aan
de psychiatrie' naar aanleiding van een eerder deze week uitge
zonden NOS-documentaire over dit onderwerp. Aan de discus
sie onder leiding van Maartje van Weegen nemen onder andere
deel I. Reichardt van de stichting Pandora en dr. YV. Wenniger,
psychiater, verbonden aan de Valeriuskliniek.
In KRO's Brandpunt zaterdag (Ned. 1, 17.41 uur) aandacht
voor de affaire rond het gebruik van groeihormonen in de Belgi
sche slachtvee-fokkerij. Voorts een reportage over de komst van
het derde televisienet en aandacht voor de campagne van Am
nesty International tegen de doodstraf.
Door Dirk Vellenga
speelde Elly May in
[The Beverly Hillbillies?
j Hoe heette de inspecteur die
licht maakte op The Fugiti-
IW Hoe heette de toegewijde
secretaresse van Perry Ma
llen? Wat was de naam van
h't paard van Hoss Cartw-
%ht? Hoe heette de trali
es'uit-Rawhide-?
Wie die vragen kan be
antwoorden en bovendien
r na te denken het me-
itje van 'Car 54, where
lire you?' kan zingen, is rijp
I'oor een nieuwe hobby, het
I'Kamelen van oude tv-se-
|t:es. In Amerika bestaat al
JJen blad dat zich met de tv-
ig houdt, 'Re
runs', en ook in de kolom-
pen van The Big Reel' en
I "lm Collector's World'
duizenden titels van
van oude se-
die verkrijgbaar zijn op
mm film of op video. De
andel is illegaal, maar al
I hig niet meer te stuiten.
Vooral door de opkomst
an video neemt het aantal
hiatieke verzamelaars toe.
de officiële filmmaat-
fifPPijen houden zich nu
If, dit verschijnsel bezig.
l.„Han8s kwam in Neder-
nd een videoband op de
frkt met daarop twee af-
enngen van The Virgi-
"l®waarin Charles Bron-
n en I^e Marvin de hoofd-
nen spelen. Ook filmpjes
met de Monkees zijn op vi
deo verkrijgbaar.
Over series die tot 1970 op
onze tv te zien waren, heeft
Thomas Leeflang het boek
TV Klassieken' geschreven
(Uitg. Loeb, prijs 39,50).
Het zijn series die bij een
hele generatie in het geheu
gen staan gegrift Was dat
omdat de kijkers jong en be
ïnvloedbaar waren of omdat
de televisie nieuw was en
daarom nog werd aanbe
den? Met die vragen houdt
Leeflang zich niet bezig. Hij
houdt niet van 'loodzware
analyse', maar stelde zijn
boek samen 'op de manier
zoals de tv-series destijds
redactioneel werden bege
leid in Nederlandse 'lees
mappen' en de Amerikaanse
programmagids TV-Guide".
Het boekje TV Klassie
ken' is bedoeld om door te
bladeren, plaatjes te kijken
en een nostalgische kwis te
organiseren, zoals aan het
begin van dit verhaal. Het is
jammer dat er niet meer uit
gehaald is, maar zo is nu
eenmaal de werkwijze van
Thomas Leeflang, die eind
vorig jaar met het boekje
'De Wereld van de Comedy'
op de proppen kwam.
Daarin hield hij zich op de
zelfde luchtige en vluchtige
wijze bezig met figuren als
W.C. Fields, Lucille Ball,
Abbott en CosteUo en Woody
Allen (uitg. Van Holkema en
Warendorf, prijs 24,90).
Laten we eens kijken hoe
het gesteld is met uw kennis
van de klassieke series. In
'The Beverly Hillbillies'
nestelen de onaangepaste
Clampetts zich in het dure
Beverly Hills. Granny be
kijkt de wereld vanuit haar
oude schommelstoel, vader
Jed opent de deur als de te
lefoon gaat en dochter Elly
May vloert een galante
knaap omdat ze zijn hand
kus aanziet voor een bijtpo-
ging. Elly May werd ge
speeld door Donna Douglas
en daarmee is de eerste
vraag in de aanhef van dit
verhaal beantwoord.
Het serie-systeem stamt
uit de bioscopen, waar voor
films van bijna een uur wer
den vertoond. Lucille Ball
zorgde voor een van de eer
ste tv-series (vanaf 1951), in
Mary Tyler Moore: van tv-serie tot zakenimperium.
- foto archief de stem
Nederland begon het met (Donna Reed Show) en daar-
Alles draait om moeder' voor nog 'Vader weet het be
ter'. Die laatste serie komt in
het boek van Leeflang niet
voor. De auteur heeft zich
beperkt tot Amerikaanse se
ries, maar heeft om onbe
kende renenen toch een
flink aantal laten liggen, zo
als 'Danger Man' en 'The
Prisoner' (twee series van
Patrick McGoohan), 'Man-
nix', 'Pepper', 'The Naked
City' en 'The Brady Bunch'.
Wel aan bod komen 'De
vliegende non' met Sally
Field als zuster Bertrille,
'Get Smart' (geschapen door
Mel Brooks), 'The Man from
UNCLE met David McCal-
lum als ILlya Kuryakin en
Robert Vaughn als Napo
leon Solo, 'The Defenders'
met vader en zoon Preston,
'Gunsmoke' en 'The Virgi-
nan'. Ook de VPRO deed
mee en bracht 'The Untou
chables' en 'Car 54', met de
officieren Toody en Mul-
doon.
'The Fugitive' volgde dr.
Richard Kimble (David
Janssen), die op de vlucht
was geslagen, omdat hij ver
dacht werd van de moord op
zijn vrouw Helen. Kimble
zocht de werkelijke dader,
de man met één arm, maar
werd op de hielen gezeten
door inspecteur Philip Ge
rard. De bedenker van deze
serie paste hetzelfde foefje
toe bij de serie 'Run for your
life', waarin Ben Gazzara
hoort dat hij nog maar 18
maanden heeft te leven.
Perry Mason (Raymond
Burr) won elke zaak van de
openbare aanklager Hamil
ton Burger, maar werd dan
ook geholpen door een fa-
natstische secretaresse:
Delia Street. 'Bonanza' was
de langst lopende western
serie. De Cartwrights waren
vaste gasten in de Neder
landse huiskamers en we
vielen vooral op de goedheid
van dikzak Hoss, die het
paard Chub bereed. Dan
Blocker, die Hoss speelde,
behoort allang niet meer tot
de levenden.
Er waren meer series met
fatale afloop. Inger Stevens
die 'De Zweedse gouvernan
te' speelde, pleegde in 1970
zelfmoord, toen de serie ge
stopt werd. In 'Rawhide'
was Eric Fleming als 'trail-
boss' Gil Favor de superster,
ondanks de aanwezigheid
van Clint Eastwood als
Rowdy Yates en Paul Brina-
ger als de kok Wishbone.
Fleming werd echter onhan
delbaar en werd in 1965 door
de producenten ontslagen.
Een jaar later kwam hij om
bij filmopnamen in Peru.
Andere series waren de
leerschool voor grote ster
ren. In 'Dubbelspion' ("I psy')
speelde naast Robert Culp
de jonge Bill Cosby (elke
zondagavond na 'Sport in
beeld'). Wat er met Cosby is
geschied kunnen we weke
lijks constateren. 'The Dick
Van Dyke Show' lanceerde
Mary Tyler Moore, die in
1970 de maatschappij MTM
oprichtte. Ze werd actrice en
zakenvrouw. MTM is nver-
antwoordelijk voor nieuwe
successen als 'Lou Grant',
'Hill Street Blues' en 'St.El-
sewhere'.
Wie de helden van vroe
ger eens wil terugzien, zou
kunnen afstemmen op Sky
Channel en dan snel ontdek
ken dat veel van de series
flauw en slaapverwekkend
zijn. Waarom zijn al die na
men ons dan bijgebleven en
zweren we dat de tv toen
véél beter was dan nu? Het
boek 'TV Klassiekers' is voer
voor nostalgische verzame
laars, mogelijk buigen ook
mediadeskundigen zich in
de toekomst nog eens over
dit verschijnsel.
