UITBLAZEN Mysterieuze wegen van onderhandelaar Terry Waite Dissidente geluiden aan de Sovjet-top Vrije pers Won' 10 pr gesteg IMF open Oostb Een pri Isoleme WIM KOCK even DINSDAG 3 FEBRUAR11987 ACHTERGROND Onmiddellijk Crimineel Agenda Fractiekamer (1) Fractiekamer (2) Brabant DINSDAG DENIS had naar de Nine o'clock News op de tv zitten kij ken. De beelden van ex- president Marcos hadden hem geschokt tot in het diepst van zijn Britse ziel. 'Weerzinwekkende oude gek', had hij gemompeld toen hij de halfnaakte Marcos bezig zag met diens vertoon van oude, lekke spierballen, 'waar de politiek al niet toe kon leiden.' Haastig nam hij een slok van zijn whisky met ijs. De on verwachte gedachtensprong van Marcos' deerniswekkende boksbewegingen naar de ho gere politiek riep een onaange name kriebel op; ergens onder zijn middenrif trok iets samen. Dennis maakte zich ongerust over zijn vrouw. Vooral de laat ste tijd herkende hij haar soms gewoon niet meer. Het was gedaan met Den nis' weekendrust. De storm in zijn hoofd stak weer op; onbe heersbare gedachtenwoelingen die hem soms deden vrezen het verstand te zullen verliezen. Hij zette de tv uit met de afstands bediening, schudde heftig het hoofd en stond op om naar het buffet te lopen en een nieuwe whisky in te schenken. 'Wat heeft ze toch met de nationale veiligheid?' vroeg De- nis zich voor de tweeduizendste keer af. 'En met de BBC?' Hij was het wel roerend met haar eens dat de BBC een rode bende was, dat het er wemelde van salon-communisten en biefstuk-socialisten. Hij herin nerde zich nog met genoegen een gesprekje met de voorzitter van de BBC, naast wie hij zat tijdens een of ander banket. Denis had de gelegenheid uitgebuit door de man eens precies te vertellen wat hij van de omroep dacht. „Meneer Thatcher", had de voorzitter ten slotte gezegd, „u bent zo uiterst rechts, dat u bijna niet meer te zien bent." Denis had bliksemsgoed begrepen dat dit bedoeld was als een sneer. Toch was hij stiekem trots ge weest. Wis en waarachtig was hij rechts. Rechtser dan zijn vrouw! Dat was de énige waar heid die Private Eye ooit over hem had geschreven. Maar zijn vrouw was de baas van Enge land. Niet hij en het was zijn vak, zo legde hij zijn vrienden altijd graag uit, zijn vrouw te steunen waar hij kon. Daarvoor schoof hij graag wat naar het midden, als het in zijn ogen voor haar bestwil nodig was, haar desnoods meetrekkend. De storm in zijn hoofd was weer gaan liggen en Denis wist wat hem te doen stond. Hij zuchtte en schonk zich nog eens in, nu uit de platte fles die hij uit de zak van zijn wijde ka- meijas haalde, zodat hij dat spiedend oog van haar, heen en weer flitsend tussen hem en de fles op het buffet, niet hoefde vrezen. Zij kon elk moment uit haar werkkamer naar boven komen, naar hun flat boven 10 Downing Street. „Waren we maar voor het weekend naar Chequers gegaan", zuchtte De- nis. Daar praatte hij altijd wat gemakkelijker. Dit hier was veel meer haar domein. Hier rT5 PAGINA 2 speelde hij uitwedstrijden. Margareth kwam neuriënd de kamer binnen. Hij noemde haar al heel lang geen Maggie meer. Daar had ze een hekel aan gekregen door het misbruik dat de pers volgens haar van die koosnaam bad gemaakt. Denis schraapte zijn keel. „Ik hoor dat je die verdomde BBC hebt aangepakt, my love? Groot gelijk", ging hij verder, „maar was het nodig om er een heel leger veiligheidsagenten op af te sturen? Dat geeft zul ke. ehem Gestapo-ach tige beelden op het nieuws, vind je ook niet?" Margareth staarde haar man aan. „Overdrijf je nu niet een beetje? Het waren maar twaalf manschappen en boven dien was het gewone politie." „Oké, maar moet je zo heftig reageren? De realiteit is dat de BBC een Heilige Koe is. Niet alleen in dit land, maar ook ver daarbuiten. Het is natuurlijk spijtig dat een staatsgeheim uit lekt, maar als dat eenmaal ge beurt is het toch wel een beetje normaal dat de media erover willen berichten, niet? Ontzet tend vervelend natuurlijk, maar dat is de prijs van de democra tie." Denis kokhalsde bijna bij het uitspreken van dit woord. Democratie vond hij in zijn hart maar socialistisch gedoe en op z'n best een politiek toverwoord, maar volgens de heersende politieke cultuur hoorde zijn vrouw er nu een maal pal voor te staan. Dennis zag meteen dat hij het verkeerd had aangepakt. Of het verkeerde moment had ge kozen. De volle laag kreeg hij. Dat hij zich nergens mee te be moeien had. Dat hij te stom was voor de politiek en zich maar tot golf- en rugby-com- mentaren moest beperken. Dat hij niet zoveel moest drinken en verder dat het volk van Brittan- nië het beu was in z'n hemd te staan als het op de nationale veiligheid aankwam. Wat de Amerikanen en de andere bondgenoten wel niet zouden denken van een Engeland, lek als een vergiet. Dat ze de stal len van het Verenigd Konink rijk en in het bijzonder die van de per definitie vijandige media voor eens en voor altijd zou uit mesten. Als ze met de BBC klaar was, brieste ze, zouden de overgebleven journalisten daar de Zuidafrikaan Botha nog om helzen als de kampioen van de verdomde persvrijheid waar ze hun grote bekken altijd vol van hadden Daar was dat misselijke ge voel in de maagstreek weer en terwijl Denis naar zijn vrouw keek en luisterde, stonden hem de tv-beelden van Marcos' boksdemonstratie weer voor de geest. II1IIIIIIIIIIIIIIIIIII|||||||||||||||||IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHI= Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans-hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen). Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 1401140-13751 Postadres: Postbus 62.4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen: 24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 pier jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 pier jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/ m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Rsnlffpldtipc Postgiro 1114111 ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. Door Maev Kennedy TERRY Waite's aanpak is altijd zo direct moge lijk. Hij werpt zich mid denin de strijd en vraagt onomwonden om de vrijlating van gegijzel den. In ruil daarvoor biedt hij de gijzelaars een handdruk en een persoonlijke christelijke boodschap van de aarts bisschop van Canterbu ry. Waite heeft de afgelopen zes jaar persoonlijk onder handeld met ayatollah Kho meini, kolonel Gadaffi, de Druzen en de islamitische Ji had in Beiroet en hij heeft contactpersonen in Iran, Sy rië, Koeweit en Libië. Afgelopen zomer ont moette Waite paus Paulus Johannes II, samen met de priester Lawrence Jenco, die op 8 januari 1985 werd ont voerd en die door toedoen van Waite op 26 juli 1986 weer in vrijheid werd ge steld. Enkele maanden later, op 2 november 1986, kwam Waite weer in het nieuws met een andere spectaculaire vrijlating, namelijk die van de op 28 mei 1985 gegijzelde directeur van het Ameri kaanse academisch zieken huis, David Jacobsen. Overigens wordt er be weerd dat zijn schijnbare heldhaftige verrichtingen in direct verband staan met on derhandelingen op rege ringsniveau, die achter zijn rug om gevoerd worden. Deze toespelingen stellen hem in een kwaad daglicht en hebben zijn reputatie in het Irangate schandaal nogal geschaad. Bovendien maakt het zijn Beiroet-missie tot de gevaarlijkste uit zijn loop baan. Nadat het Washington schandaal aan het licht was gekomen, liet Terry Waite tijdens een persconferentie in Londen weten dat hij niets afwist van de wapenleveran- ties. De geruchten en de spe culaties, zo zei hij, richtten enorme schade aan. Voordat Irangate ter sprake was gekomen werd er al met enige verbazing mel ding gemaakt van het feit dat Waite liften accepteerde van Amerikaanse militaire heli copters. Waite gaf ook open lijk toe dat hij de man had ontmoet die hem die diensten Terry Waite, alleen in de openbaarheid na een succesvolle missie. - fotoap had aangeboden: luitenant kolonel Oliver North. Terry Waite heeft nooit la ten doorschemeren hoe hij nu precies de gegijzelden vrij krijgt; welke wegen hij be wandelt en waarom het hem soms niet lukt. Hij zegt ook nooit wie zijn contacten zijn. Zijn methode was meestal als volgt: zo snel mogelijk uit de openbaarheid treden en pas weer te voorschijn komen, omringd door flitsende ca mera's, als hij een gegijzelde vrij en wel met zich mee- troont. Alleen heeft zijn ver dwijning nooit zo lang ge duurd als nu het geval is. Officieel is hij secretaris van de Anglicaanse Kerkge nootschap, maar vanaf 1980 ontvangt hij een salaris van 45.000 gulden per jaar voor zijn functie als contactper soon van buitenlandse ker ken. De kosten van zijn vlieg- reisjes dwars door het Mid den-Oosten naar verschil lende oorlogsvelden worden gedeeltelijk gedekt door een speciaal fonds van de angli caanse aartsbisschop van Canterbury en door bijdra gen van twee Amerikaanse kerken. Maar wat de totale kosten van Waite's missies precies zijn is eveneens een onbeantwoorde vraag. De Beiroet-operatie, waar Waite zich nu mee bezig houdt, wordt geheel gefinan cierd door de twee Ameri kaanse kerken; de Ameri kaanse Anglicaanse Kerk en de Amerikaanse Presbyte riaanse Kerk Zijn bezoekjes aan Libië werden bekostigd uit het fonds van de aartsbis schop, dat wordt gesteund door een aantal donerende 'filantropen'. De Anglicaanse kerkelijke leiding in Canterbury en het Britse ministerie van buiten landse zaken hebben van het begin af duidelijk gemaakt dat ze niets met elkaar te maken wilden hebben. In 1980 werd voor het eerst een beroep gedaan op de Anglicaanse Kerk door de Amerikaanse Presbyte riaanse Kerk De aartsbis schop, Robert Runcie, dacht toen ogenblikkelijk aan zijn nieuwe medewerker. Terry Waite, een voormalige niet- roomskatholieke raadsman van een nonnenorde in Azië, Afrika en Latijns-Amerika, was de eerste niet-geestelijke afgezant van het kerkge nootschap. Waite's eerste successen èn controverses begonnen in Iran. Er werden toen beschuldigingen geuit dat de vrijlating van drie Britse anglicaanse missiona rissen verband hield met een ruil tegen twee Iraanse ge vangenen en het stoffelijk overschot van een derde in Londen. Een woedende Terry Waite uit Teheran liet daarop officieel weten dat dit absoluut niet waar was. Het is niet zo verwonder lijk dat er voortdurend ge ruchten rond de man ont staan: hij verschijnt immers pas in het openbaar als dit strikt noodzakelijk of onver mijdelijk is. Zijn hele doen en laten is voor iedereen een mysterie en speculaties zijn dan vaak het gevolg. COPYRIGHT THE GUARDIAN/DE STEM Door Martin Walker GORBATSJOV vond het noodzakelijk om een frisse democratische wind door de onver stoorbare kringen van de Communistische Par tij te laten waaien. Eén van de zaken die bijdra gen aan een goed begrip hiervan zijn de merk waardige voedseltekor ten in Kazachstan. De opstanden in Kazach stan vlak voor kerst, die ge richt waren tegen de vervan ging van een oude partij functionaris door één van Gorbatsjov's jonge volgelin gen, werd gevolgd door een plotselinge aanvoer van al lerlei levensmiddelen naar de winkels. Hiermee waren de voedseltekorten in één klap verleden tijd. Volgens Gen- nady Kolbin, de nieuwe par tijsecretaris, was het een eenvoudige zaak. „Een derdg van de voedsel voorraden, die jarenlang werden gereserveerd voor hooggeplaatste partijfunctio narissen, zijn teruggebracht naar Alma Ata en andere re gionale centra", liet hij weten tijdens een persconferentie. Hij zei vervolgens dat er slechts één op de vijf flats wordt toegewezen aan men sen die daarvoor op de wachtlijst staan. De rest werd ook ingepikt door par tijleden en de administra tieve elite. Nog niet zo lang geleden was het ronduit gevaarlijk om hardop te zeggen dat de corrupte partij-elite een derde van de voedselvoorra den afroomde en het grootste gedeelte van de woningen confiskeerde. Als een Sovjet burger het waagde om zich in het openbaar hierover uit te laten riskeerde hij opgepakt te worden en in werkkamp of een psychiatrische inrichting gezet te worden. Maar sinds Gorbatsjov zich in het zadel hees lijken de partijleiders van de nieuwe generatie in hun woorden griezelig veel op dissidenten. Er zijn twee manieren om de macht van de oude partij- mafia te breken. Als eerste kun je een oude belegen par tijfunctionaris vervangen door een mannetje uit Mos kou, zoals in Kazackstan het geval was, maar dit resul teert in opstanden door de beledigde plaatselijke bevol king. De tweede manier is het zodanig wijzigen van de partij regels dat de plaatse lijke en regionale troepen zelf hun zaakjes opkriappen en ingeslapen, corrupte of in competente functionarissen vervangen. Dit laatste heeft Gorbats jov voor ogen. Van nu af aan kan elk partijlid bij regionale partij vergaderingen worden voorgedragen als kandidaat voor de topfuncties. De stem ming is geheim. Vroeger hadden de partijbonzen al tijd een vaste grip op de kan didatuur voor de hogere baantjes. Zij schoven alleen hun eigen vriendjes naar vo ren, of zichzelf, en stemming geschiedde door middel van hand opsteken onder het grimmig toeziende oog van de bazen. „In die jaren werden de oneerlijke, hebzuchtige en aanmatigende mensen, die alleen maar wilden profite ren van hun partij lidmaat schap geen strobreed in de weg gelegd", zei Gorbatsjov tijdens de zitting van het Centrale Comité. Deze hervormingen van de partijstructuur werden on geveer een jaar geleden voor het eerst bediscussieerd, vlak voor het 27e partijcongres. Gorbatsjov en aanhang was toen nog niet sterk genoeg om hun veranderingen er door te drukken. Het feit dat de belangrijke vergadering van het Centrale Comité vanaf de herfst herhaaldelijk werd uitgesteld suggereert dat de conservatieve opposi tie een fel achterhoedege vecht heeft gevoerd. Op het partijcongres van afgelopen week stond alleen de verandering van de par tijsamenstelling op de agen da. Bij de vergadering van het Centrale Comité heeft Gorbatsjov de deur nog ver der opengeduwd. Hij zei na melijk dat democratie in feite een veel te gewichtige kwestie is om alleen aan de partij overgelaten te worden. „Iemand kan een huis pas opknappen als hij in alle op zichten het gevoel heeft dat het zijn eigendom is", sprak hij. „Onze hele nationale re constructie kan slechts uitge voerd worden dóór democra tie en mét democratie. Alleen op deze manier is het moge lijk om de meest stuwende kracht van het socialisme volledig tot z'n recht te laten komen: vrije arbeid en vrij heid van meningsuiting in een vrij land." Gorbatsjov is waarschijn lijk de eerste Sovjet-leider, sinds Lenin, die het woord 'vrijin deze contekst kan ge bruiken zonder direct spot tende opmerkingen toege voegd te krijgen. Desalniet temin zal hij toch voorzich tigheid moeten betrachten. Het moet nog bezien worden hoe het in de praktijk uit pakt. De kandidaten voor verkiezingen zullen vermoe delijk afkomstig zijn van de partij, de vakbondorganisa ties, de Jonge Communisten Bond, het gemeentebestuur en de grote fabrieken of de boerderijen. Het zal niet zo snel gebeu ren dat dissidenten zichzelf ter benoeming voordragen voor overheidsbaantjes. De verkiezingsdebatten zullen over de snelheid van de voor uitgang gaan en niet over welke kant het opgaat. En men zal zich eerder druk ma ken over de taktiek van het politieke leven en niet over de strategie welke men moet volgen. Het is eveneens van belang dat iedereen zich realiseert dat deze nieuwe passie voor democratie op Sovjet-wij ze niet uitsluitend aan Gorbats jov's brein ontsproten is (hoewel dit vaak gedacht wordt), maar logischerwijze voortkomt uit Gorbatsjov's economische hervormingen. Ten dele is het ook het gevolg Gorbatsjov, nadruk op volksinvloed. van het in gebreke blijven van het systeem, dat niet zo snel kan reageren als Gor batsjov wel zou willen. Natuurlijk is het ook een poging om nieuwe wegen te vinden waarmee de vastge roeste oppositie overvleugeld kan worden. Gorbatsjov sprak niet alleen van een stijfkoppige volharding van de oude garde, die weigerde hun autoritaire karakter te veranderen, maar ook van de opkomst van de nieuwe bu reaucraat. „Deze zal weliswaar de juistheid van de kritiek bea men en er zelfs dankbaar voor zijn, maar hij zal geen haast hebben om alle be zwaarlijke punten meteen uit de weg te ruimen, omdat hij verwacht dat deze vanzelf oplossen", legde Gorbatsjov uit. Dit fenomeen was er de oorzaak van dat het Polit buro besluiten kon nemen en orders kon geven wat ze wil de, maar dat er gewoon niets gebeurde. „We zullen voort durend terugkomen op de zelfde vraag en extra maat regelen nemen om te zorgen dat er een antwoord gevon den wordt." Ten einde het ingeslapen systeem effectief te hervor men rekent Gorbatsjov nu op de scheppende kracht van de massa. Politiek gezien lijkt het heel zinnig om de bevol king aan te spreken buiten de voortsjokkende of dubbelzin nige partijmachine om, maar het is een enorm grote gok. Het Sovjet systeem heeft ze ventig jaar lang consequent elke vorm van publieke crea tiviteit en persoonlijk initia tief verpletterd en nu ver wacht Gorbatsjov dat deze eigenschappen van de ene op de andere dag kunnen op bloeien. Toch is het al opmerkelijk dat hij het aandurft om dit te verlangen en ook de hoop koestert dat het werkelijk gebeurt. Copyright THE GUAR DIAN/DE STEM IN de politiek bestaat een vuistregel die zegt dat je nooit nooit moet zeggen. Af gelopen week lijkt daar een nieuwe regel bij te zijn geko men: Zeg nooit onmiddellijk. Staatssecretaris De Graaf (Sociale Zaken) liet enkele maanden geleden in een brief weten dat hij het rap port van het Internationale Atoomenergie Agentschap (IAEA) in Wenen over de kerncentrale in Borssele 'on middellijk' na ontvangst zou doorgeleiden aan de Kamer. Alsof ze het in Wenen wis ten, want De Graaf kreeg het rapport op 23 december toe gestuurd en de kamer kreeg het..8 januari. Twee weken later dus, en zeker niet on middellijk.' De oppositie in de Kamer wist natuurlijk waar die vertraging aan gelegen had. De versie van het rapport die De Graaf had ontvangen was - op onderdelen - aanmerke lijk kritischer dan hetgeen de Kamerleden kregen. Het plak-en-knipwerk had enige tijd gevergd, zo veronder stelde PvdA-kamerlid Zijl stra. Hij betichtte De Graaf dan ook van woordbreuk. De bewindsman zag het allemaal een slag anders. Tussen 23 december en 8 ja nuari lagen weliswaar twee weken, maar in die weken vielen wel twee weekends, de kerstdagen en oud en nieuw. Kortom, er was in al die tijd nauwelijks gewerkt. De oppositie vond die uit leg niet bevredigend en trei terde nog even door over de nieuwe dimensie die de be windsman aan het woord •onmiddellijk' had gegeven. Toen even later tijdens het zelfde debat Zijlstra vroeg naar de termijn waarop De Graaf een ander rapport zou sturen zei De Graaf: „Bin nenkort. Binnen een maand. Dat is dus twee maal twee weken, of eigenlijk twee maal onmiddellijk". „Ik verwacht dat U minister Nijpels binnenkort wel weer zult kunnen spreken over deze zaak. Ik hoop dat hij snel over de schrik is van de geboorte van zijn zoon" Staatssecretaris De Graaf tegen Kamerleden tijdens overleg over kerncentrales. D66-kamerlid Groenman heeft zich afgelopen week groen en geel geërgerd aan de uitlatingen van kardinaal Simonis over homofielen. De prelaat zei dat hij katholie ken die homofielen weigeren als huurder geen ongelijk kan krijgen. Groenman vond die uit spraak niet van deze tijd en bovendien zo discrimine rend, dat ze daarover schrif telijke vragen stelde aan de ministers van Justitie, Bin nenlandse Zaken en WVC. Groenman eist een verbod op dit soort discriminerend uit latingen. De ergernis van het ka merlid was duidelijk terug te vinden in haar vragen. Zoals dat in de kamer gebruikelijk is vraagt ze eerst of de be windslieden kennis hebben genomen „van de uitlatingen van de heer S. uit Utrecht". Die wijze van stellen leidde er bijna toe dat de vragen niet werden toegela ten. Kamervoorzitter Dol man oordeelt daarover. Vindt hij dat in vragen on welvoeglijke taal wordt ge bezigd, dan mag hij de vra gen weigeren door te sturen naaj- de bewindslieden. Als Lubbers .belangrijk. Dolman er niet is doen de griffiers dat werk. Zo dus ook hier. De behandelende griffier ergerde zich op zijn beurt kennelijk aan de aan- duidelijk 'de heer S.'. De griffier weigerde de vragen door te geleiden als S. niet zou worden veranderd in Si monis. „Dat is criminalise rend voor de betrokkene". Groenman ging akkoord en S. werd Simonis. DE Tweede Kamer ligt ook deze week nog niet bepaald op snelheid. Weinig onder werpen en wat er op de agenda staat zal de wereld niet kunnen schokken. Naar verhouding veel tijd zal de kamer uittrekken voor de behandeling van een veran dering van het Kroonberoep. De kamer spreekt verder over de ademanalyse, die ge bruikt gaat worden om alco holgebruikers in het verkeer op te snorren. VERANDERING van spijs doet eten, maar zou de ver - Groenman ...S.... andering van een vergader ruimte ook gunstig zijn? De fractieleiding van zo wel CDA als PvdA moeten dat wel verwachten, anders waren er waarschijnlijk geen pogingen ondernomen tot aanpassing van de verga derruimten van deze frac ties. Het CDA moet de neiging hebben gehad eens de nauwe band van christen-democra tie en de kunst aan te tonen. Een jong kunstenaar - het petekind van kamerlid Pau- lis - kreeg de kans zijn pro- dukten tentoon te stellen in de fractiekamer. Paulis blij, zijn petekind (Rob Walters) blij en de fractieleiding in blijde verwachting over het resultaat. Weinigen echter mochten de kunstwerken aanschou wen. Want het werk ging in de ogen van de fractiebazen toch iets te ver. Een schilde rij met een gekruisigde Hit- Ier past niet echt in een CDA-fractiekamer, vond het fractiebestuur. Wisten ze dan niet welke werken Pau lis' artistieke petekind maakte? „Jawel", zegt een woordvoerder, „we hadden een proeve van zijn kunnen gezien, maar hij besloot op het allerlaatste moment het nieuwste werk te exposeren. En zo'n jong kunstenaar wil nogal eens switchen met zijn richting." De CDA-fractie kamer wacht nog op mo derne kunst. OOK de PvdA kreeg een fr actiekamer met een nieuwe inrichting. De sociaal-demo craten riepen niet de artis tieke familie van een fractie lid te hulp, maar de huishou delijke dienst van de Tweede Kamer. De rangschikking moest veranderen. Officieel wordt als reden opgegeven dat de fractie bij de jongste verkiezingen te groot werd. Maar insiders weten dat de maatregel nodig was uit oogpunt van vergaderorde. De PvdA vergaderde tot voor Kerstmis in carré-vorm. Dat betekende dat in het ongun stigste geval twee fractiege noten een meter of 25 van elkaar zaten, met daartussen een gapend gat. Het wilde, naar verluidt, wel eens voor komen dat voorzitter Den Uyl (en later Kok) het woord voerde terwijl een tiental meters tegenover hem frac tieleden een geheel ander on derwerp bespraken. Dat was niet best, vond het fractiebureau. En dat bureau besloot tot terugkeer tot de ouderwetse opstelling. Zoals in een klas met een onder wijzer die frontaal lesgeeft. Het fractiebureau van de PvdA zit weer keurig op een verhoog, de 'gewone' kamer leden keurig gerangschikt in rijtjes. Terug naar oude tij den? EEN gezin in Brabantse tra ditionele kledij hield zich za terdag op rond het podium waarop de CDA-leiding (Van Velzen, De Vries, Lubbers) de plannen voor de toekomst ontvouwde. En iedere keer als er wat te fotograferen was, togen vader, moeder en de kinderen de trap op. De nieuwe partijvoorzitter liet zich dan ook op de gevoe lige plaat vastleggen met op zijn arm een Brabantse telg in een zwart pakje. En later zou hij het kernachtig sa menvatten: „Toen ik dat jon getje droeg, dacht ik, daar voor doen we ons best, dat is de toekomst." Het ging erin als koek. De bezoekers aan de partijraad in Den Bosch waren tevre den, ze klapten dat het een lieve lust was. Zoveel chris ten-democratische bekend heden zien ze in Den Bosch - of waar dan ook buiten het Binnenhof - ook maar zel den: (natuurlijk) Dries van Agt, de ministers Van den Broek, Bukman, De Koning, de staatssecretarissen Van der Linden en Van Houwe- lingen, de voormalige be windslieden Brokx en Van Zeil, peetvader Steenkamp, prof. I. A. Diepenhorst, Schmelzer, noem maar op. En Lubbers. Die zich in zijn toespraak zou beperken omdat hét op 18 maart per slot van rekening om Staten verkiezingen gaat, zoals Van Velzen nog eens benadrukte. Maar Lubbers zou Lubbers niet zijn als hij dat niet even ruim zag: „Ik mocht vijf mi nuten spreken aan het eind. Twaalf provincies keer vijf is een uur". Maar zolang sprak hij niet. Hij somde in een haast ein deloze reeks op wat allemaal belangrijk is voor hem en het kabinet: de werkgelegen heid, het behoud van de oudedagsvoorzieningen, volksgezondheid, het behoud van de bijstand, de bejaar denzorg èn de bestrijding van de criminaliteit, de normvervaging. De verkiezingen naderen en iedere kiezer moet dan aangesproken worden. EINDREDACTIE PIETER EGGEN DEN HAA de periode 1 aantal me woning zoek cent gesteg Deze groep anderen of tot kamerhu aantal won is met elf p gen tot 1,11 Het verschil staat uit huish een woning naar een ander Dit blijkt ui publiceerde ge Centraal Burea tistiek. Twee pe len trouwen o en een woning één woningzoek Hoewel de die een woning huren (63 voor een koopw van 22 naar 30 Het CBS-on ook geregistree 1,1 miljoen wo van eind 1985, er wel eens 870.0 ningzoekenden men. Die groep over de enquête gegeven binnen andere woning ben. DEN HAAG bloklanden moe ternationaal M (IMF) worden het IMF moet d van de zogeno reldlanden word Dat is de opv PvdA-kamerlid zoals neergelegd natieve) PvdA- schuldenproble ontwikkelingsla Deze nota, ui der de titel 'Uit d werd maandag tijdens mondeli de ministers R ciën), Bukman lingssamenwerki, staatssecretaris (buitenlandse hai Herfkens dring aan op verbete: huidige situatie lende financierir perking van de or schuldenlast. Cory Aquino maj Onverwacht royal haar volk heeft g< galerie van de ge op wonderlijk wijz Zij bleef staande t den, zij hield opd 'regelde' met een samenleving. Zij v van het toeval, de frisse democratie vermolmde dictati wind. Zij leerde ec de eeuwige glimla die tegenstaanderr voorbeeld) vol in h Cory is er nog vuist moeten toner te houden. Zij her nende rol gespeek mag zij ook wat on VOORMALIG mini. Staten Henry Kissi onlangs in het niei risme in Libanon, beide vooraanstaa te gaan. Niet alleen landen die ervan v Libanon tot gijzelin Spierballentaai weid in Libanon, naïef aan als de vo illegale wapenlever gijzelaars in Libano. rika zou de wereld\ zit niemand op te wi Geen militair gew vraag. Moet de regt teloos blijven toezir naakt aan de prakt onschuldige burger krijgen? De grote zwakte ii het ontbreken van voeren een zeer dut gewetensbezwaar c den die op zijn mins worden vlot van wa worden gegijzeld. Door het ontbreke den de terroristen s hing van de tot nu Waite is daarvan e< handelsnatie is nu er niemand meer veilig Het lijkt de hoogs om de negatieve on Pen. Een economise werken. Een land d. male betrekkingen n te worden. J

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 2