UITBLAZEN
Mysterieuze wegen van onderhandelaar Terry Waite
Dissidente geluiden aan de Sovjet-top
Vrije
pers
Won'
10 pr
gesteg
IMF
open
Oostb
Een pri
Isoleme
WIM KOCK
even
DINSDAG 3 FEBRUAR11987
ACHTERGROND
Onmiddellijk
Crimineel
Agenda
Fractiekamer (1)
Fractiekamer (2)
Brabant
DINSDAG
DENIS had naar de
Nine o'clock News
op de tv zitten kij
ken. De beelden van ex-
president Marcos hadden
hem geschokt tot in het
diepst van zijn Britse ziel.
'Weerzinwekkende oude
gek', had hij gemompeld
toen hij de halfnaakte Marcos
bezig zag met diens vertoon
van oude, lekke spierballen,
'waar de politiek al niet toe kon
leiden.'
Haastig nam hij een slok
van zijn whisky met ijs. De on
verwachte gedachtensprong
van Marcos' deerniswekkende
boksbewegingen naar de ho
gere politiek riep een onaange
name kriebel op; ergens onder
zijn middenrif trok iets samen.
Dennis maakte zich ongerust
over zijn vrouw. Vooral de laat
ste tijd herkende hij haar soms
gewoon niet meer.
Het was gedaan met Den
nis' weekendrust. De storm in
zijn hoofd stak weer op; onbe
heersbare gedachtenwoelingen
die hem soms deden vrezen het
verstand te zullen verliezen. Hij
zette de tv uit met de afstands
bediening, schudde heftig het
hoofd en stond op om naar het
buffet te lopen en een nieuwe
whisky in te schenken.
'Wat heeft ze toch met de
nationale veiligheid?' vroeg De-
nis zich voor de tweeduizendste
keer af. 'En met de BBC?' Hij
was het wel roerend met haar
eens dat de BBC een rode
bende was, dat het er wemelde
van salon-communisten en
biefstuk-socialisten. Hij herin
nerde zich nog met genoegen
een gesprekje met de voorzitter
van de BBC, naast wie hij zat
tijdens een of ander banket.
Denis had de gelegenheid
uitgebuit door de man eens
precies te vertellen wat hij van
de omroep dacht. „Meneer
Thatcher", had de voorzitter
ten slotte gezegd, „u bent zo
uiterst rechts, dat u bijna niet
meer te zien bent." Denis had
bliksemsgoed begrepen dat dit
bedoeld was als een sneer.
Toch was hij stiekem trots ge
weest. Wis en waarachtig was
hij rechts. Rechtser dan zijn
vrouw! Dat was de énige waar
heid die Private Eye ooit over
hem had geschreven. Maar zijn
vrouw was de baas van Enge
land. Niet hij en het was zijn
vak, zo legde hij zijn vrienden
altijd graag uit, zijn vrouw te
steunen waar hij kon. Daarvoor
schoof hij graag wat naar het
midden, als het in zijn ogen
voor haar bestwil nodig was,
haar desnoods meetrekkend.
De storm in zijn hoofd was
weer gaan liggen en Denis wist
wat hem te doen stond. Hij
zuchtte en schonk zich nog eens
in, nu uit de platte fles die hij
uit de zak van zijn wijde ka-
meijas haalde, zodat hij dat
spiedend oog van haar, heen en
weer flitsend tussen hem en de
fles op het buffet, niet hoefde
vrezen. Zij kon elk moment uit
haar werkkamer naar boven
komen, naar hun flat boven 10
Downing Street. „Waren we
maar voor het weekend naar
Chequers gegaan", zuchtte De-
nis. Daar praatte hij altijd wat
gemakkelijker. Dit hier was
veel meer haar domein. Hier
rT5 PAGINA 2
speelde hij uitwedstrijden.
Margareth kwam neuriënd
de kamer binnen. Hij noemde
haar al heel lang geen Maggie
meer. Daar had ze een hekel
aan gekregen door het misbruik
dat de pers volgens haar van
die koosnaam bad gemaakt.
Denis schraapte zijn keel. „Ik
hoor dat je die verdomde BBC
hebt aangepakt, my love? Groot
gelijk", ging hij verder, „maar
was het nodig om er een heel
leger veiligheidsagenten op af
te sturen? Dat geeft zul
ke. ehem Gestapo-ach
tige beelden op het nieuws,
vind je ook niet?"
Margareth staarde haar
man aan. „Overdrijf je nu niet
een beetje? Het waren maar
twaalf manschappen en boven
dien was het gewone politie."
„Oké, maar moet je zo heftig
reageren? De realiteit is dat de
BBC een Heilige Koe is. Niet
alleen in dit land, maar ook ver
daarbuiten. Het is natuurlijk
spijtig dat een staatsgeheim uit
lekt, maar als dat eenmaal ge
beurt is het toch wel een beetje
normaal dat de media erover
willen berichten, niet? Ontzet
tend vervelend natuurlijk, maar
dat is de prijs van de democra
tie." Denis kokhalsde bijna bij
het uitspreken van dit woord.
Democratie vond hij in zijn
hart maar socialistisch gedoe
en op z'n best een politiek
toverwoord, maar volgens de
heersende politieke cultuur
hoorde zijn vrouw er nu een
maal pal voor te staan.
Dennis zag meteen dat hij
het verkeerd had aangepakt. Of
het verkeerde moment had ge
kozen. De volle laag kreeg hij.
Dat hij zich nergens mee te be
moeien had. Dat hij te stom
was voor de politiek en zich
maar tot golf- en rugby-com-
mentaren moest beperken. Dat
hij niet zoveel moest drinken en
verder dat het volk van Brittan-
nië het beu was in z'n hemd te
staan als het op de nationale
veiligheid aankwam. Wat de
Amerikanen en de andere
bondgenoten wel niet zouden
denken van een Engeland, lek
als een vergiet. Dat ze de stal
len van het Verenigd Konink
rijk en in het bijzonder die van
de per definitie vijandige media
voor eens en voor altijd zou uit
mesten. Als ze met de BBC
klaar was, brieste ze, zouden de
overgebleven journalisten daar
de Zuidafrikaan Botha nog om
helzen als de kampioen van de
verdomde persvrijheid waar ze
hun grote bekken altijd vol van
hadden
Daar was dat misselijke ge
voel in de maagstreek weer en
terwijl Denis naar zijn vrouw
keek en luisterde, stonden hem
de tv-beelden van Marcos'
boksdemonstratie weer voor de
geest.
II1IIIIIIIIIIIIIIIIIII|||||||||||||||||IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHI=
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans-hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 1401140-13751
Postadres: Postbus 62.4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 pier jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 pier jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/ m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Rsnlffpldtipc
Postgiro 1114111 ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Maev Kennedy
TERRY Waite's aanpak
is altijd zo direct moge
lijk. Hij werpt zich mid
denin de strijd en vraagt
onomwonden om de
vrijlating van gegijzel
den. In ruil daarvoor
biedt hij de gijzelaars
een handdruk en een
persoonlijke christelijke
boodschap van de aarts
bisschop van Canterbu
ry.
Waite heeft de afgelopen
zes jaar persoonlijk onder
handeld met ayatollah Kho
meini, kolonel Gadaffi, de
Druzen en de islamitische Ji
had in Beiroet en hij heeft
contactpersonen in Iran, Sy
rië, Koeweit en Libië.
Afgelopen zomer ont
moette Waite paus Paulus
Johannes II, samen met de
priester Lawrence Jenco, die
op 8 januari 1985 werd ont
voerd en die door toedoen
van Waite op 26 juli 1986
weer in vrijheid werd ge
steld. Enkele maanden later,
op 2 november 1986, kwam
Waite weer in het nieuws
met een andere spectaculaire
vrijlating, namelijk die van
de op 28 mei 1985 gegijzelde
directeur van het Ameri
kaanse academisch zieken
huis, David Jacobsen.
Overigens wordt er be
weerd dat zijn schijnbare
heldhaftige verrichtingen in
direct verband staan met on
derhandelingen op rege
ringsniveau, die achter zijn
rug om gevoerd worden.
Deze toespelingen stellen
hem in een kwaad daglicht
en hebben zijn reputatie in
het Irangate schandaal nogal
geschaad. Bovendien maakt
het zijn Beiroet-missie tot de
gevaarlijkste uit zijn loop
baan.
Nadat het Washington
schandaal aan het licht was
gekomen, liet Terry Waite
tijdens een persconferentie in
Londen weten dat hij niets
afwist van de wapenleveran-
ties. De geruchten en de spe
culaties, zo zei hij, richtten
enorme schade aan.
Voordat Irangate ter
sprake was gekomen werd er
al met enige verbazing mel
ding gemaakt van het feit dat
Waite liften accepteerde van
Amerikaanse militaire heli
copters. Waite gaf ook open
lijk toe dat hij de man had
ontmoet die hem die diensten
Terry Waite, alleen in de openbaarheid na een succesvolle
missie. - fotoap
had aangeboden: luitenant
kolonel Oliver North.
Terry Waite heeft nooit la
ten doorschemeren hoe hij nu
precies de gegijzelden vrij
krijgt; welke wegen hij be
wandelt en waarom het hem
soms niet lukt. Hij zegt ook
nooit wie zijn contacten zijn.
Zijn methode was meestal als
volgt: zo snel mogelijk uit de
openbaarheid treden en pas
weer te voorschijn komen,
omringd door flitsende ca
mera's, als hij een gegijzelde
vrij en wel met zich mee-
troont. Alleen heeft zijn ver
dwijning nooit zo lang ge
duurd als nu het geval is.
Officieel is hij secretaris
van de Anglicaanse Kerkge
nootschap, maar vanaf 1980
ontvangt hij een salaris van
45.000 gulden per jaar voor
zijn functie als contactper
soon van buitenlandse ker
ken.
De kosten van zijn vlieg-
reisjes dwars door het Mid
den-Oosten naar verschil
lende oorlogsvelden worden
gedeeltelijk gedekt door een
speciaal fonds van de angli
caanse aartsbisschop van
Canterbury en door bijdra
gen van twee Amerikaanse
kerken. Maar wat de totale
kosten van Waite's missies
precies zijn is eveneens een
onbeantwoorde vraag.
De Beiroet-operatie, waar
Waite zich nu mee bezig
houdt, wordt geheel gefinan
cierd door de twee Ameri
kaanse kerken; de Ameri
kaanse Anglicaanse Kerk en
de Amerikaanse Presbyte
riaanse Kerk Zijn bezoekjes
aan Libië werden bekostigd
uit het fonds van de aartsbis
schop, dat wordt gesteund
door een aantal donerende
'filantropen'.
De Anglicaanse kerkelijke
leiding in Canterbury en het
Britse ministerie van buiten
landse zaken hebben van het
begin af duidelijk gemaakt
dat ze niets met elkaar te
maken wilden hebben.
In 1980 werd voor het eerst
een beroep gedaan op de
Anglicaanse Kerk door de
Amerikaanse Presbyte
riaanse Kerk De aartsbis
schop, Robert Runcie, dacht
toen ogenblikkelijk aan zijn
nieuwe medewerker. Terry
Waite, een voormalige niet-
roomskatholieke raadsman
van een nonnenorde in Azië,
Afrika en Latijns-Amerika,
was de eerste niet-geestelijke
afgezant van het kerkge
nootschap. Waite's eerste
successen èn controverses
begonnen in Iran. Er werden
toen beschuldigingen geuit
dat de vrijlating van drie
Britse anglicaanse missiona
rissen verband hield met een
ruil tegen twee Iraanse ge
vangenen en het stoffelijk
overschot van een derde in
Londen. Een woedende Terry
Waite uit Teheran liet
daarop officieel weten dat dit
absoluut niet waar was.
Het is niet zo verwonder
lijk dat er voortdurend ge
ruchten rond de man ont
staan: hij verschijnt immers
pas in het openbaar als dit
strikt noodzakelijk of onver
mijdelijk is. Zijn hele doen en
laten is voor iedereen een
mysterie en speculaties zijn
dan vaak het gevolg.
COPYRIGHT THE GUARDIAN/DE
STEM
Door Martin Walker
GORBATSJOV vond
het noodzakelijk om een
frisse democratische
wind door de onver
stoorbare kringen van
de Communistische Par
tij te laten waaien. Eén
van de zaken die bijdra
gen aan een goed begrip
hiervan zijn de merk
waardige voedseltekor
ten in Kazachstan.
De opstanden in Kazach
stan vlak voor kerst, die ge
richt waren tegen de vervan
ging van een oude partij
functionaris door één van
Gorbatsjov's jonge volgelin
gen, werd gevolgd door een
plotselinge aanvoer van al
lerlei levensmiddelen naar de
winkels. Hiermee waren de
voedseltekorten in één klap
verleden tijd. Volgens Gen-
nady Kolbin, de nieuwe par
tijsecretaris, was het een
eenvoudige zaak.
„Een derdg van de voedsel
voorraden, die jarenlang
werden gereserveerd voor
hooggeplaatste partijfunctio
narissen, zijn teruggebracht
naar Alma Ata en andere re
gionale centra", liet hij weten
tijdens een persconferentie.
Hij zei vervolgens dat er
slechts één op de vijf flats
wordt toegewezen aan men
sen die daarvoor op de
wachtlijst staan. De rest
werd ook ingepikt door par
tijleden en de administra
tieve elite.
Nog niet zo lang geleden
was het ronduit gevaarlijk
om hardop te zeggen dat de
corrupte partij-elite een
derde van de voedselvoorra
den afroomde en het grootste
gedeelte van de woningen
confiskeerde. Als een Sovjet
burger het waagde om zich in
het openbaar hierover uit te
laten riskeerde hij opgepakt
te worden en in werkkamp of
een psychiatrische inrichting
gezet te worden. Maar sinds
Gorbatsjov zich in het zadel
hees lijken de partijleiders
van de nieuwe generatie in
hun woorden griezelig veel
op dissidenten.
Er zijn twee manieren om
de macht van de oude partij-
mafia te breken. Als eerste
kun je een oude belegen par
tijfunctionaris vervangen
door een mannetje uit Mos
kou, zoals in Kazackstan het
geval was, maar dit resul
teert in opstanden door de
beledigde plaatselijke bevol
king. De tweede manier is
het zodanig wijzigen van de
partij regels dat de plaatse
lijke en regionale troepen
zelf hun zaakjes opkriappen
en ingeslapen, corrupte of in
competente functionarissen
vervangen.
Dit laatste heeft Gorbats
jov voor ogen. Van nu af aan
kan elk partijlid bij regionale
partij vergaderingen worden
voorgedragen als kandidaat
voor de topfuncties. De stem
ming is geheim. Vroeger
hadden de partijbonzen al
tijd een vaste grip op de kan
didatuur voor de hogere
baantjes. Zij schoven alleen
hun eigen vriendjes naar vo
ren, of zichzelf, en stemming
geschiedde door middel van
hand opsteken onder het
grimmig toeziende oog van
de bazen.
„In die jaren werden de
oneerlijke, hebzuchtige en
aanmatigende mensen, die
alleen maar wilden profite
ren van hun partij lidmaat
schap geen strobreed in de
weg gelegd", zei Gorbatsjov
tijdens de zitting van het
Centrale Comité.
Deze hervormingen van de
partijstructuur werden on
geveer een jaar geleden voor
het eerst bediscussieerd, vlak
voor het 27e partijcongres.
Gorbatsjov en aanhang was
toen nog niet sterk genoeg
om hun veranderingen er
door te drukken. Het feit dat
de belangrijke vergadering
van het Centrale Comité
vanaf de herfst herhaaldelijk
werd uitgesteld suggereert
dat de conservatieve opposi
tie een fel achterhoedege
vecht heeft gevoerd.
Op het partijcongres van
afgelopen week stond alleen
de verandering van de par
tijsamenstelling op de agen
da. Bij de vergadering van
het Centrale Comité heeft
Gorbatsjov de deur nog ver
der opengeduwd. Hij zei na
melijk dat democratie in
feite een veel te gewichtige
kwestie is om alleen aan de
partij overgelaten te worden.
„Iemand kan een huis pas
opknappen als hij in alle op
zichten het gevoel heeft dat
het zijn eigendom is", sprak
hij. „Onze hele nationale re
constructie kan slechts uitge
voerd worden dóór democra
tie en mét democratie. Alleen
op deze manier is het moge
lijk om de meest stuwende
kracht van het socialisme
volledig tot z'n recht te laten
komen: vrije arbeid en vrij
heid van meningsuiting in
een vrij land."
Gorbatsjov is waarschijn
lijk de eerste Sovjet-leider,
sinds Lenin, die het woord
'vrijin deze contekst kan ge
bruiken zonder direct spot
tende opmerkingen toege
voegd te krijgen. Desalniet
temin zal hij toch voorzich
tigheid moeten betrachten.
Het moet nog bezien worden
hoe het in de praktijk uit
pakt. De kandidaten voor
verkiezingen zullen vermoe
delijk afkomstig zijn van de
partij, de vakbondorganisa
ties, de Jonge Communisten
Bond, het gemeentebestuur
en de grote fabrieken of de
boerderijen.
Het zal niet zo snel gebeu
ren dat dissidenten zichzelf
ter benoeming voordragen
voor overheidsbaantjes. De
verkiezingsdebatten zullen
over de snelheid van de voor
uitgang gaan en niet over
welke kant het opgaat. En
men zal zich eerder druk ma
ken over de taktiek van het
politieke leven en niet over
de strategie welke men moet
volgen.
Het is eveneens van belang
dat iedereen zich realiseert
dat deze nieuwe passie voor
democratie op Sovjet-wij ze
niet uitsluitend aan Gorbats
jov's brein ontsproten is
(hoewel dit vaak gedacht
wordt), maar logischerwijze
voortkomt uit Gorbatsjov's
economische hervormingen.
Ten dele is het ook het gevolg
Gorbatsjov, nadruk op volksinvloed.
van het in gebreke blijven
van het systeem, dat niet zo
snel kan reageren als Gor
batsjov wel zou willen.
Natuurlijk is het ook een
poging om nieuwe wegen te
vinden waarmee de vastge
roeste oppositie overvleugeld
kan worden. Gorbatsjov
sprak niet alleen van een
stijfkoppige volharding van
de oude garde, die weigerde
hun autoritaire karakter te
veranderen, maar ook van de
opkomst van de nieuwe bu
reaucraat.
„Deze zal weliswaar de
juistheid van de kritiek bea
men en er zelfs dankbaar
voor zijn, maar hij zal geen
haast hebben om alle be
zwaarlijke punten meteen uit
de weg te ruimen, omdat hij
verwacht dat deze vanzelf
oplossen", legde Gorbatsjov
uit. Dit fenomeen was er de
oorzaak van dat het Polit
buro besluiten kon nemen en
orders kon geven wat ze wil
de, maar dat er gewoon niets
gebeurde. „We zullen voort
durend terugkomen op de
zelfde vraag en extra maat
regelen nemen om te zorgen
dat er een antwoord gevon
den wordt."
Ten einde het ingeslapen
systeem effectief te hervor
men rekent Gorbatsjov nu op
de scheppende kracht van de
massa. Politiek gezien lijkt
het heel zinnig om de bevol
king aan te spreken buiten de
voortsjokkende of dubbelzin
nige partijmachine om, maar
het is een enorm grote gok.
Het Sovjet systeem heeft ze
ventig jaar lang consequent
elke vorm van publieke crea
tiviteit en persoonlijk initia
tief verpletterd en nu ver
wacht Gorbatsjov dat deze
eigenschappen van de ene op
de andere dag kunnen op
bloeien.
Toch is het al opmerkelijk
dat hij het aandurft om dit te
verlangen en ook de hoop
koestert dat het werkelijk
gebeurt.
Copyright THE GUAR
DIAN/DE STEM
IN de politiek bestaat een
vuistregel die zegt dat je
nooit nooit moet zeggen. Af
gelopen week lijkt daar een
nieuwe regel bij te zijn geko
men: Zeg nooit onmiddellijk.
Staatssecretaris De Graaf
(Sociale Zaken) liet enkele
maanden geleden in een
brief weten dat hij het rap
port van het Internationale
Atoomenergie Agentschap
(IAEA) in Wenen over de
kerncentrale in Borssele 'on
middellijk' na ontvangst zou
doorgeleiden aan de Kamer.
Alsof ze het in Wenen wis
ten, want De Graaf kreeg het
rapport op 23 december toe
gestuurd en de kamer kreeg
het..8 januari. Twee weken
later dus, en zeker niet on
middellijk.'
De oppositie in de Kamer
wist natuurlijk waar die
vertraging aan gelegen had.
De versie van het rapport die
De Graaf had ontvangen was
- op onderdelen - aanmerke
lijk kritischer dan hetgeen
de Kamerleden kregen. Het
plak-en-knipwerk had enige
tijd gevergd, zo veronder
stelde PvdA-kamerlid Zijl
stra. Hij betichtte De Graaf
dan ook van woordbreuk.
De bewindsman zag het
allemaal een slag anders.
Tussen 23 december en 8 ja
nuari lagen weliswaar twee
weken, maar in die weken
vielen wel twee weekends, de
kerstdagen en oud en nieuw.
Kortom, er was in al die tijd
nauwelijks gewerkt.
De oppositie vond die uit
leg niet bevredigend en trei
terde nog even door over de
nieuwe dimensie die de be
windsman aan het woord
•onmiddellijk' had gegeven.
Toen even later tijdens het
zelfde debat Zijlstra vroeg
naar de termijn waarop De
Graaf een ander rapport zou
sturen zei De Graaf: „Bin
nenkort. Binnen een maand.
Dat is dus twee maal twee
weken, of eigenlijk twee
maal onmiddellijk".
„Ik verwacht dat U minister
Nijpels binnenkort wel weer
zult kunnen spreken over
deze zaak. Ik hoop dat hij
snel over de schrik is van de
geboorte van zijn zoon"
Staatssecretaris De Graaf
tegen Kamerleden tijdens
overleg over kerncentrales.
D66-kamerlid Groenman
heeft zich afgelopen week
groen en geel geërgerd aan
de uitlatingen van kardinaal
Simonis over homofielen. De
prelaat zei dat hij katholie
ken die homofielen weigeren
als huurder geen ongelijk
kan krijgen.
Groenman vond die uit
spraak niet van deze tijd en
bovendien zo discrimine
rend, dat ze daarover schrif
telijke vragen stelde aan de
ministers van Justitie, Bin
nenlandse Zaken en WVC.
Groenman eist een verbod op
dit soort discriminerend uit
latingen.
De ergernis van het ka
merlid was duidelijk terug te
vinden in haar vragen. Zoals
dat in de kamer gebruikelijk
is vraagt ze eerst of de be
windslieden kennis hebben
genomen „van de uitlatingen
van de heer S. uit Utrecht".
Die wijze van stellen
leidde er bijna toe dat de
vragen niet werden toegela
ten. Kamervoorzitter Dol
man oordeelt daarover.
Vindt hij dat in vragen on
welvoeglijke taal wordt ge
bezigd, dan mag hij de vra
gen weigeren door te sturen
naaj- de bewindslieden. Als
Lubbers
.belangrijk.
Dolman er niet is doen de
griffiers dat werk. Zo dus
ook hier. De behandelende
griffier ergerde zich op zijn
beurt kennelijk aan de aan-
duidelijk 'de heer S.'. De
griffier weigerde de vragen
door te geleiden als S. niet
zou worden veranderd in Si
monis. „Dat is criminalise
rend voor de betrokkene".
Groenman ging akkoord
en S. werd Simonis.
DE Tweede Kamer ligt ook
deze week nog niet bepaald
op snelheid. Weinig onder
werpen en wat er op de
agenda staat zal de wereld
niet kunnen schokken. Naar
verhouding veel tijd zal de
kamer uittrekken voor de
behandeling van een veran
dering van het Kroonberoep.
De kamer spreekt verder
over de ademanalyse, die ge
bruikt gaat worden om alco
holgebruikers in het verkeer
op te snorren.
VERANDERING van spijs
doet eten, maar zou de ver -
Groenman
...S....
andering van een vergader
ruimte ook gunstig zijn?
De fractieleiding van zo
wel CDA als PvdA moeten
dat wel verwachten, anders
waren er waarschijnlijk
geen pogingen ondernomen
tot aanpassing van de verga
derruimten van deze frac
ties.
Het CDA moet de neiging
hebben gehad eens de nauwe
band van christen-democra
tie en de kunst aan te tonen.
Een jong kunstenaar - het
petekind van kamerlid Pau-
lis - kreeg de kans zijn pro-
dukten tentoon te stellen in
de fractiekamer. Paulis blij,
zijn petekind (Rob Walters)
blij en de fractieleiding in
blijde verwachting over het
resultaat.
Weinigen echter mochten
de kunstwerken aanschou
wen. Want het werk ging in
de ogen van de fractiebazen
toch iets te ver. Een schilde
rij met een gekruisigde Hit-
Ier past niet echt in een
CDA-fractiekamer, vond het
fractiebestuur. Wisten ze
dan niet welke werken Pau
lis' artistieke petekind
maakte? „Jawel", zegt een
woordvoerder, „we hadden
een proeve van zijn kunnen
gezien, maar hij besloot op
het allerlaatste moment het
nieuwste werk te exposeren.
En zo'n jong kunstenaar wil
nogal eens switchen met zijn
richting." De CDA-fractie
kamer wacht nog op mo
derne kunst.
OOK de PvdA kreeg een fr
actiekamer met een nieuwe
inrichting. De sociaal-demo
craten riepen niet de artis
tieke familie van een fractie
lid te hulp, maar de huishou
delijke dienst van de Tweede
Kamer. De rangschikking
moest veranderen. Officieel
wordt als reden opgegeven
dat de fractie bij de jongste
verkiezingen te groot werd.
Maar insiders weten dat
de maatregel nodig was uit
oogpunt van vergaderorde.
De PvdA vergaderde tot voor
Kerstmis in carré-vorm. Dat
betekende dat in het ongun
stigste geval twee fractiege
noten een meter of 25 van
elkaar zaten, met daartussen
een gapend gat. Het wilde,
naar verluidt, wel eens voor
komen dat voorzitter Den
Uyl (en later Kok) het woord
voerde terwijl een tiental
meters tegenover hem frac
tieleden een geheel ander on
derwerp bespraken.
Dat was niet best, vond het
fractiebureau. En dat bureau
besloot tot terugkeer tot de
ouderwetse opstelling. Zoals
in een klas met een onder
wijzer die frontaal lesgeeft.
Het fractiebureau van de
PvdA zit weer keurig op een
verhoog, de 'gewone' kamer
leden keurig gerangschikt in
rijtjes. Terug naar oude tij
den?
EEN gezin in Brabantse tra
ditionele kledij hield zich za
terdag op rond het podium
waarop de CDA-leiding (Van
Velzen, De Vries, Lubbers)
de plannen voor de toekomst
ontvouwde. En iedere keer
als er wat te fotograferen
was, togen vader, moeder en
de kinderen de trap op.
De nieuwe partijvoorzitter
liet zich dan ook op de gevoe
lige plaat vastleggen met op
zijn arm een Brabantse telg
in een zwart pakje. En later
zou hij het kernachtig sa
menvatten: „Toen ik dat jon
getje droeg, dacht ik, daar
voor doen we ons best, dat is
de toekomst."
Het ging erin als koek. De
bezoekers aan de partijraad
in Den Bosch waren tevre
den, ze klapten dat het een
lieve lust was. Zoveel chris
ten-democratische bekend
heden zien ze in Den Bosch -
of waar dan ook buiten het
Binnenhof - ook maar zel
den: (natuurlijk) Dries van
Agt, de ministers Van den
Broek, Bukman, De Koning,
de staatssecretarissen Van
der Linden en Van Houwe-
lingen, de voormalige be
windslieden Brokx en Van
Zeil, peetvader Steenkamp,
prof. I. A. Diepenhorst,
Schmelzer, noem maar op.
En Lubbers. Die zich in
zijn toespraak zou beperken
omdat hét op 18 maart per
slot van rekening om Staten
verkiezingen gaat, zoals Van
Velzen nog eens benadrukte.
Maar Lubbers zou Lubbers
niet zijn als hij dat niet even
ruim zag: „Ik mocht vijf mi
nuten spreken aan het eind.
Twaalf provincies keer vijf
is een uur".
Maar zolang sprak hij niet.
Hij somde in een haast ein
deloze reeks op wat allemaal
belangrijk is voor hem en het
kabinet: de werkgelegen
heid, het behoud van de
oudedagsvoorzieningen,
volksgezondheid, het behoud
van de bijstand, de bejaar
denzorg èn de bestrijding
van de criminaliteit, de
normvervaging.
De verkiezingen naderen
en iedere kiezer moet dan
aangesproken worden.
EINDREDACTIE PIETER EGGEN
DEN HAA
de periode 1
aantal me
woning zoek
cent gesteg
Deze groep
anderen of
tot kamerhu
aantal won
is met elf p
gen tot 1,11
Het verschil
staat uit huish
een woning
naar een ander
Dit blijkt ui
publiceerde ge
Centraal Burea
tistiek. Twee pe
len trouwen o
en een woning
één woningzoek
Hoewel de
die een woning
huren (63
voor een koopw
van 22 naar 30
Het CBS-on
ook geregistree
1,1 miljoen wo
van eind 1985, er
wel eens 870.0
ningzoekenden
men. Die groep
over de enquête
gegeven binnen
andere woning
ben.
DEN HAAG
bloklanden moe
ternationaal M
(IMF) worden
het IMF moet d
van de zogeno
reldlanden word
Dat is de opv
PvdA-kamerlid
zoals neergelegd
natieve) PvdA-
schuldenproble
ontwikkelingsla
Deze nota, ui
der de titel 'Uit d
werd maandag
tijdens mondeli
de ministers R
ciën), Bukman
lingssamenwerki,
staatssecretaris
(buitenlandse hai
Herfkens dring
aan op verbete:
huidige situatie
lende financierir
perking van de or
schuldenlast.
Cory Aquino maj
Onverwacht royal
haar volk heeft g<
galerie van de ge
op wonderlijk wijz
Zij bleef staande t
den, zij hield opd
'regelde' met een
samenleving. Zij v
van het toeval, de
frisse democratie
vermolmde dictati
wind. Zij leerde ec
de eeuwige glimla
die tegenstaanderr
voorbeeld) vol in h
Cory is er nog
vuist moeten toner
te houden. Zij her
nende rol gespeek
mag zij ook wat on
VOORMALIG mini.
Staten Henry Kissi
onlangs in het niei
risme in Libanon,
beide vooraanstaa
te gaan. Niet alleen
landen die ervan v
Libanon tot gijzelin
Spierballentaai
weid in Libanon,
naïef aan als de vo
illegale wapenlever
gijzelaars in Libano.
rika zou de wereld\
zit niemand op te wi
Geen militair gew
vraag. Moet de regt
teloos blijven toezir
naakt aan de prakt
onschuldige burger
krijgen?
De grote zwakte ii
het ontbreken van
voeren een zeer dut
gewetensbezwaar c
den die op zijn mins
worden vlot van wa
worden gegijzeld.
Door het ontbreke
den de terroristen s
hing van de tot nu
Waite is daarvan e<
handelsnatie is nu er
niemand meer veilig
Het lijkt de hoogs
om de negatieve on
Pen. Een economise
werken. Een land d.
male betrekkingen n
te worden.
J