De 'nieuwe' morning-after pil
'HU KRUGT DEZELFDE BEHANDELING ALS IEDER ANDER'
■BRI
BESTl
Tankt
Jit sacrif
an kerk
2000 vi
MAANDAG 2 FEBRUAR11987
EXTRA OP MAANDAG
HET LIJKT een onschuldig vraagje, maar de directeur van de
Rijksvoorlichtingsdienst is er niet echt blij mee.
Studentenhuis
Geen tijd
Van Buren
Titel
Roddels
MEDISCHE
RUBRIEK
De nieuwe lommerd
SCHIP ML
MIDDELBURG
opig fusiebesti
ningscentra -
nuiden, Van
ïedenesse in
tls de fusie var
:ijn beslag krij
/allen.
^ijdtené<zari£ij66ede*i
Laatste
Wens
Laatste Woorden
Siamees Volkslied
Keiththeaesthete
SOUNDMIX-SI
Lilian Aer
niet in fin
{MetOVKM
T48
De prins kan
geen gewone
student zijn
DoorMick Salet
Prins Willem-Alexander gaat straks in Leiden studeren. Komt hij dan ook
in aanmerking voor de basisbeurs waar alle studenten recht op hebben?
„Hij heeft als iedere an
dere Nederlander het recht
om zo'n beurs aan te vragen.
Maar of hij het ook doet? En
wat er met zo'n aanvraag
gebeurt?"
Het is nog niet bekend of
de kroonprins straks een
beurs krijgt. Misschien wil
hij het helemaal niet. Wil
lem-Alexander heeft een of
ficieel staatsinkomen, waar
hij ook al niet dolgelukkig
mee was, en vreest mis
schien wel dat het ontvan
gen van een studiebeurs tot
scheve ogen zou leiden. Of
hij er nu recht op heeft of
niet.
Willem-Alexander (19) is
net afgezwaaid uit militaire
dienst en heeft besloten om
in september geschiedenis te
gaan studeren aan de rijks
universiteit in Leiden. Een
mooie studie als voorberei
ding voor het koningsschap.
Maar ook een gewone studie,
die hij net als iedereen moet
zien af te ronden in de vier
jaar die Deetman daar voor
geeft.
Heeft de kroonprins daar
naast tijd voor officiële be
slommeringen?
„In het begin zal het mini
maal zijn, maar ik neem aan
dat het geleidelijk aan iets
groeit. Dat hangt ook af van
de vraag of de ouders van de
prins het wenselijk vinden
dat hij bij officiële gelegen
heden betrokken zal raken.
Het zal wel gebeuren, maar
de studie zal vóór gaan."
En zo hoort dat ook bij een
gewone student Al is de
kroonprins natuurlijk geen
gewone student Hoe graag
hij het zelf ook zou willen,
en hoe hard iedereen hem
ook zou helpen, hij is en
blijft de jongen die is voor
bestemd om koning van Ne
derland te worden.
Hij probeert wèl gewoon
te doen. Het is de bedoeling
dat Willem-Alexander aan
het Rapenburg in een stu
dentenhuis gaat wonen. Net
als andere studenten. Geen
goud gedekt bedje. Overdag
colleges. Daarna met een
kopje oploskoffie boven de
boeken. En na het studeren
even een pilsje drinken.
Met het studentenleven
zal Willem-Alexander zelf
weinig moeite hebben. Maar
hoe reageren andere mensen
op een kroonprins in het ge-
,wone leven? Hoe gewoon is
een student met veiligheids
agenten? Het is vervelend
maar waar, wie als kroon
prins is geboren, kan nooit
het leven van een normale
student leiden.
Maar hoe moeilijk het ook
is, er is gelukkig een traditie
aan het ontstaan dat prinsen
en prinsessen als iedere an
dere leeftijdgenoot naar de
universiteit kunnen. En
Oranje kiest dan voor Lei
den.
Het huis van Oranje en de
Leidse universiteit hebben
oude banden. Toen in 1574
een einde kwam aan het lij
den van Leiden, en de om
singelde stad werd bevrijd
uit de worggreep van
Spaanse soldaten, werd dat
niet alleen gevierd met ha
ring en wittebrood. Willem
van Orapje wist dat de be
volking ook naar weten
schap moest hongeren. Zo
kreeg Leiden een hoge
school.
De moeder en oma van
Willem-Alexander hebben
ook in Leiden gestudeerd.
Zijn overgrootmoeder, Wil-
helmina, niet. Prinses Wil-
helmina had gewoon geen
tijd voor een universitaire
studie. Na het overlijden
van haar vader, koning Wil
lem de Derde, stond vast dat
ze op haar achttiende jaar
koningin moest worden. En
vóór je achttiende afstude
ren? Dat lukt zelfs niet als je
vier keer zo snel studeert als
Deetman wil.
Terwijl haar moeder, Em
ma, als regentes de konink
lijke zaken waarnam, kreeg
Wilhelmina thuis privé-les.
De snelle stoomstudie van
Wilhelmina was noodzake
lijk, maar ze vond het niet
vervelend dat ze niet naar
een universiteit kon. Eerlijk
gezegd had ze een hekel aan
intellectualisme en weten
schap. Ze luisterde liever
naar predikanten dan naar
professoren.
„Ik stond met een wan
trouwende terughoudend
heid tegenover de weten
schappelijk ingestelde
mens", zei ze later over de
dag dat ze Juliana voor de
eerste keer naar de univer
siteit bracht.
Dat was in 1927. Juliana
had er zelf lang opmoeten
aandringen en Wilhelmina
was uiteindelijk gezwicht.
Maar ze stond niet toe dat de
kroonprinses haar studie
normaal zou afronden.
En Juliana ging ook niet
op kamers. Er werden twee
De kroonprins is geen gewone student, net zo min als
hij een gewone marineman was. Hij is en blijft de jongen
die is voorbestemd om koning van Nederland te worden.
- FOTO'S ANP
vankelijke plan om haar in
cognito te laten studeren. Ze
zou zich dan moeten in
schrijven met de naam die
ook Willem-Alexander ge
bruikte toen hij de Elfste
dentocht schaatste. Van Bu
ren.
Juliana wees dat idee van
de hand. Ze wilde haar eigen
naam gebruiken. En toen ze
zich zo inschreef als lid van
de Vereniging van Vrouwe
lijke Studenten, kreeg ze
dan ook direct het ere-lid-
maatschap aangeboden. Dèt
wilde ze dus niet. Ze wilde
gewoon de studente Jula
villa's gehuurd in Katwijk.
Eén voor haar secretaris,
baron Baud, en zijn gezin.
De andere voor Juliana en
drie vriendinnen, die ook in
Leiden gingen studeren. En
was het daar een huishou
den van Jan Steen of Jula
Student? Nee, daar zorgden
twee hofdames wel voor.
Juliana schijnt die spe
ciale behandeling verschrik-
kelijk te hebben gevonden.
Daarom had ze ook nukkig
nee gezegd tegen het aan-
Willem-Alexander met zijn moeder die zelf in Leiden op kamers woonde en haar eigen potje moest koken.
zijn, die zich door bevriende
studenten zou laten tutoye
ren. Ze wilde geen officieel
gedoe. Het zou toch te gek
zijn als de hele college-zaal
uit de bankjes moest op
springen als zij binnen
kwam?
De colleges die ze volgde,
waren aangepast aan haar
toekomstige taak. Juliana
kreeg oud-vaderlands recht,
algemene geschiedenis, ada-
trecht van Nederlands-Indië
en volkerenrecht. Daarnaast
koos ze Nederlandse letter
kunde, godsdienstgeschiede
nis en Franse letterkunde.
Het eerste jaar in Leiden
beviel Juliana zó, dat ze
haar moeder wist over te
lialen om er nog een studie
jaartje aan vast te plakken.
Maar kandidaats en docto
raal? Nee, daar kreeg Ju
liana de tijd en de ruimte
niet voor. En dat zit haar
eigenlijk nog steeds dwars.
Een titel kreeg Juliana
wel. Na nog geen twee jaar
studie besloot de academi
sche senaat haar tot eredoc
tor in de letteren en wijsbe
geerte te promoveren. Dat
ging niet zonder slag of
stoot. Er waren wat hoogle
raren die het absurd vonden
om een meisje van twintig,
dat slechts drie tentamens
had afgelegd, zo'n titel te ge
ven. Maar de rector-magni-
ficus prof. Van Wijk, zette
door.
Tevreden met die nauwe
lijks verdiende titel was Ju
liana niet. Maar van het stu
deren had ze wel zo genoten,
dat het voor de hand lag dat
ze haar dochters de kans zou
geven wel normaal af te stu
deren. En dat deed drs. Bea
trix ook.
Het studentenleven van
prinses Beatrix was al veel
normaler als dat van haar
moeder. Ze mocht echt op
kamers wonen. Het was wel
bij een functionaris van de
universiteit, mr. J. Drijber,
maar ze moest wel zelf, met
haar vriendin en medebe
woonster Renée Roëll, bood
schappen doen en een eigen
polje koken.
In 1961 legde Beatrix het
doctoraal examen in de
rechtsgeleerdheid af. Naast
sociologie had ze ook colle
ges gevolgd in Nederlands
staatsrecht, volkenrecht en
moderne algemene geschie
denis.
Kon Beatrix ongehinderd
studeren? Nee. Voor medes
tudenten was het misschien
geen probleem, maar ze was
wel voer voor fotografen.
Toen ze een paar keer te
vaak met de Brabantse no
tariszoon Bob Steensma was
gezien, stonden de buiten
landse roddelbladen al vol
over de romance en het aan
staande huwelijk.
Staat dat Willem-Alexan
der ook te wachten? Zullen
er zich bijvoorbeeld meer
studenten inschrijven voor
de studie geschiedenis? Om
dat er misschien wel mensen
zijn die het een leuk of lu
cratief idee vinden om bij de
kroonprins in de college
bankjes te zitten?
„Het is wel mogelijk dat
zoiets gebeurt. We hebben er
nu nog niks van gemerkt,
maar misschien komt dat
nog wel. Ach, zolang het om
een paar studenten zou
gaan, lijkt dat geen pro
bleem. We doen wel ons best
om de privacy van de prins
zo goed mogelijk te bewaren,
maar verder krijgt hij
straks exact dezelfde behan
deling als iedere andere stu
dent."
Door Jan Paalman
EEN paar jaar geleden, om
precies te zijn op 25 augus
tus 1983, stuurde de NVSH
ene persbericht naar alle
kranten van Nederland.
Nog steeds, zo stelde de
vereniging wat klagerig
vast, schrijven de meeste
huisartsen de oude, en ta
melijk zware morning-af-
ter pil voor. En dat terwijl
er een moderne, bijna even
goed werkende, maar
vooral lichtere nieuwe
morning-after pil beschik
baar is.
Of het aan dat persbericht
lag, daar kun je aan twijfelen,
maar in 1985 had de nieuwe pil
het gewonnen: 83 procent van
de Nederlandse huisartsen en
bijna alle vrouwenartsen wa
ren inmiddels op de nieuwe pil
overgestapt. Toen ging het
wéér mis. De huisarts F.P.
(Pieter) Wibaut jr. trok in het
zelfde jaar de betrouwbaar
heid van de nieuwe morning-
after pil (Vanaf nu MA pil) in
twijfel. Wibaut werkte bij de
Amsterdamse Stichting voor
Geboorteregeling en Sexuali-
teit MR'70. In 1984 werden al
leen al in zijn instituut 34
vrouwen behandeld die toch
nog zwanger waren geworden
ondanks het slikken van de
nieuwe MA pil. Maar in 1980,
toen veel méér vrouwen -
liefst 60.000 - voornamelijk de
oude pil slikten, kwamen mis
lukkingen uiterst zelden voor.
Wibaut had maar één verkla
ring voor dit verschijnsel: de
nieuwe MA pil is onbetrouw
baar.
Dat bleef niet onweerspro
ken. De Utrechtse vrouwen
arts M. van Santen liet per ke
rende post (de Volkskrant van
23 oktober 1985) weten, dat hij
de uitspraken van Wibaut
„zeer betreurenswaardig en
bedroevend" vond. „Wibaut
doet hiermee de Nederlandse
anti-conceptie schade." De
woede van Van Santen viel
wel te begrijpen, want samen
met de vrouwenarts A. Has
pels had hij de nieuwe MA pil
uitgetest en ideaal bevonden.
Waarom ideaal?
Een behandeling na een 'on
gelukje' kan op twee manie
ren: door het inbrengen van
een spiraaltje, en met de mor
ning-after pil. De MA pil, dat
heeft u intussen wel begrepen,
kan ook op twee manieren:
met de 'oude' en met de 'nieu
we' MA pil. De oude MA kuur
gaat als volgt. De vrouw moet
dan binnen 36 uur 5 keer daags
5 dagen lang het 'pil hormoon'
ethynilestradiol slikken.
Daarom heet deze kuur ook
wel de 5 maal 5 methode. Bij
werkingen: meestal een dag of
twee, drie misselijkheid en
braken waartegen een meege
leverde anti-braakpil min of
meer uitkomst biedt.
De 'nieuwe' kuur kan nog
binnen 72 uur (voordeel) wor
den geslikt en is (voordeel)
binnen één dag bekeken. Re
cept: 2 keer 2 pillen Neogynon
of Stederil d, met een tussen
poos van 12 uur. Vandaar de
naam 2 maal 2 methode, of
naar de uitvinder van de
kuur: de Yuzpe methode. Bij
werkingen: ook misselijkheid
en braken maar dan (voordeel)
een dag of wat korter. Nog een
voordeel: met de 2 maal 2 me
thode krijgt de vrouw liefst
125 maal minder oestrogeen-
hormoon binnen.
Voordeel stapelt op voor
deel, maar op één beslissend
punt zijn de kemphanen Wi
baut en Van Santen het tot op
heden niet eens geworden: is
die nieuwe, 2 maal 2, ofwel
Yuzpe methode betrouwbaar
of niet? Een bloeiende brief
wisseling bracht de heren niet
tot elkaar. Wibaut: „Ik ben er
mee gestopt, we kwamen geen
stap verder." Met de cijfers
van de Stichting medische
Zwangerschaps Onderbreking
STIMEZO in de hand, zochten
de socioloog dr. E. Ketting en
J. Rademakers uit hoe be
trouwbaar de 2 maal 2 pil wel
is, en het artsenblad Medisch
Contact publiceerde vorige
maand de resultaten. Met
enige kanttekeningen zijn zo
wel Wibaut als Van Santen
het met dat rapport eens. Wat
waren de resultaten?
In 1985, berekenden Ketting
en Rademakers, faalde de MA
pil bij 207 op de 30.000 vrouwen
die de MA pil gebruikten. In 97
procent van de gevallen was
de nieuwe 2 maal 2 methode
voorgeschreven: een faalkans
van een luttele 0,8 procent. Dat
lijkt weinig, maar eenmalig
sexueel contact leidt bijna
nooit (om precies te zijn in 94,4
procent van de gevallen NIET)
tot zwangerschap. De MA pil,
oud of nieuw, wordt dus
meestal voor niets voorge
schreven. Kort en goed, Rade
makers en Ketting conclu
deerden dat de nieuwe 2 maal
2 methode in 1 op de 6 keren
faalt, en de oude 5 maal 5 me
thode slecht 1 keer op 30. Dat
verschil zou voor de helft te
wijten zijn aan verkeerd ge
bruik: de verkeerde pil wordt
voorgeschreven, er is sprake
van meer sexuele contacten,
de vrouw braakt de pil uit en
weet niet hoe verder.
Wat vindt Van Santen van
dit rapport? „Ketting heeft
onderzocht hoe de MA pil in de
realiteit wordt gebruikt. Dat is
heel leuk, want dat is nooit
eerder gedaan. Als die tablet
ten op een juiste manier zijn
geslikt dan is de nieuwe me
thode net zo goed als de oude.
Het blijkt dat voorschrijvende
artsen ontzettend veel moeite
hebben om op de juiste wijze
die vier tabletjes voor te
schrijven. Met die andere me
thode kun je een hoop romme
len. Bij de 2 maal 2 methode is
meer medische deskundigheid
vereist."
Wat vindt Wibaut daarvan?
„Dat die 2 maal 2 methode
onveiliger is, blijkt uit dat
rapport van Ketting, en in de
buitenlandse vakliteratuur
lees je hetzelfde. Het eigen
lijke verschil tussen Van San
ten en mij is dat als je een keus
hebt tussen iets effectiefs dat
werkt en iets wat nauwelijks
effectief werkt, dat je dan dat
effectievere middel moet ne
men. Een nieuwje: Ik weet dat
men in het AMC, in het Sloter-
vaartziekenhuis en bij de Rut-
gerstichting men weer op de
oude 5 maal 5 methode is over
gestapt, vooral als de kans op
zwangerschap groot is. Ook de
studentenartsen zijn om. Uit
onze registratie (van MR'70)
blijkt het aantal gevallen van
een falende MA pil sterk af te
nemen."
I k hoorde het op de com-
I merciële radio. „Breng
H -A-ons uw juwelen," zei de
E reclamestem. „Geef ze ons
E tot onderpand. U
j§ krijgt er direct con-
E tanten voor. Het is
E zó gebeurd."
E Hierna volgde
E een adres.
E Het was niet
E eens ver lopen naar
die nieuwe lommerd.
E Hij joeg me ook geen
E schaamrood op de kaken. Be-
E zoekers zoals ik zijn daar onop-
vallende verschijningen. Want
E even wat cash lenen op onder-
E pand is tegenwoordig in Enge-
land weer een geaccepteerde
E trend.
E Hoe het komt? „Eerder ten
E gevolge van overdreven gebruik
E van plastic credit cards dan ter
E oorzake van de werkloosheid,"
S zegt Phil Murphy, die in Bristol
een grote nieuwe lommerd
drijft. In Franglais (half Frans,
E half Engels) gewaagt hij van de
j| „nouveau poor," de nieuwe ar-
men, die doorlopend in pecu-
E niaire moeilijkheden zitten.
„Ze lenen met het grootste
E gemak van vijf tot vijftiendui-
zend pond op onderpand," zegt
E Phil. Aan dergelijke transacties
E verdient deze lommerdhouder
als volgt: 34 procent op lenin-
j§ gen tot 100 pond en 30 procent
E op grotere bedragen. Sommige
E lommerdhouders vragen nog
meer. Phil vindt zijn tarief erg
E redelijk, want wie in Engeland
E geld leent op zijn Barclaycard,
1 betaalt toch ook een rente van
E 27,2 procent plus 1)4 procent
administratieve kosten. Boven-
E dien stelt een lommerdhouder
geen vervelende vragen.
E Een jaar geleden telde Groot-
E Brittannië nog nauwelijks 131
1 lommerds. Dat zij tegenwoordig
E opnieuw in de lift zitten, is ge-
E deeltelijk een gevolg van de wet
E van 1974 op kredieten aan con-
sumenten, die sinds 1984 ook
E geldt voor Ome Jan. Vroeger
E mocht die hooguit 50 pond kre-
diet geven per onderpand. We-
E gens de hoge rentes van de laat-
E ste jaren zakte de winstmarge
E alsmaar lager en gingen veel
E lommerdhouders op de fles.
E De huidige opmars van
Groot-Brittanniës nieuwe ban-
ken van lening is kenschetsend
voor de tijden waarin wij leven.
Ik hoef helemaal niet naar
Bristol te hollen om moeiteloos
E te kunnen lenen op onderpand.
Naast het adres in Croydon dat
E ik kreeg op Radio LBC, heb ik
in de City van Londen nog een
E lommerd van standing ontdekt.
E De zaak A.E. Barker is het enige
pandjeshuis van de legendari-
E sche vierkante gouden mijl.
Ja, waarom geen lommerd in
E het financiële hart van deze we-
E reldstad, gespecialiseerd in
lange en korte kredieten? Rijk-
E aards hebben ook wel eens last
van geldgebrek. Wie even aar-
zelt om zich met popelend hart
in de fraaie A.E. Barker-zaak te
E begeven, hoeft zich dus geen
E zorgen te maken. Pandjesbaas
Roy Bragg, 59 en al sinds zijn 14
E jaar in dit vak, heeft een uitgele-
zen cliënteel. Hij is de enige
E lommerdhouder van Londen,
E die iemand van Buckingham Pa-
E lace onder zijn klanten telt.
dig hebben om hun avonturen
op de beurs van Londen te fi
nancieren.
„Toen British Gas geprivati
seerd werd, gaven veel mensen
hun juwelen tot onderpand om
aandelen te kunnen kopen,"
zegt Bragg. „Dit verschijnsel zal
zich binnenkort opnieuw voor
doen wanneer het s taatslucht
vaartbedrijf British Airways een
maatschappij op aandelen
wordt."
Door Rog or Simons
Von onze correspa
rERNEUZEN - De
jinnenvaart tanker
Pierre, 1243 ton, is
norgen op de Wes
tan de grond gelop
neter lange schip
len met 1001 ton g
lerweg van de Toti
ierij in de Sloeht
Srussel en liep door
;atiefout van de scfa
itreeks half vijf
sandbank ter hoog
on E13 in de omg
Ellewoutsdijk.
Het schip is inmic
los en naar Temt
ileept.
De schipper pro
Dergelijke bezoekers van deze
moderne Ome Jan zijn telkens
van plan een gunstig moment af
te wachten om hun effecten te
verkopen met goede speculatie
winst. Daarna halen zij htm
kostbaarheden weer op in de
lommerd. De rente die zij mana
ger Bragg schuldig zijn, is we
gens de korte duur van het leen
contract nog relatief klein.
Geld lenen bij lommerdhou
ders zoals Roy Bragg gaat veel
vlugger dan op een bank. Het is
ook heel wat minder omslachtig.
Je hoeft niets te vertellen en
geen activa op papier te zetten.
Ome Jan beschouwt je niet so
wie so als een mogelijke slechte
betaler. Hij geeft je de tegen
waarde waarde van wat je hem
brengt, je tekent een contract
voor maximum zes maanden
(dat na afloop kan worden ver
nieuwd) en daar blijft het bij.
„Ik heb veel vaste klanten,"
zegt Bragg. „Antiquairs die ge
regeld dezelfde dure dingen op
de toonbank leggen om geld te
lenen op onderpand. Met hei
bedrag dat ze hier krijgen, ko
pen ze weer andere antiquitei
ten, in de hoop deze snel winst
gevend van de hand te kunnen
doen."
Transacties op korte termijn
in de nieuwe lommerds kosten
meestal een stuk minder dan
bankkredieten. „Ik heb ook
klanten, die net voor ze met va-
cantie gaan al hun kostbare ju
welen bij mij in veiligheid bren
gen," zegt p andnemer Bragg.
„Het geld dat ik hen ervoor
geef, zitten ze een poosje op de Zoals «emeld Wfl
bank; de rente die het daar op3fentrallSTOrd in
brengt, is zuivere winst.'
Het jaarlijkse omzetcijfer van
de lommerd van Ome Bragg be
draagt nagenoeg een miljoen
pond. De grootste lening die tot
nu toe door zijn zaak werd gege-
Fm
kaï
Var
zijn
E Daar zijn ook speculanten bij
E die geregeld forse bedragen no-
mi
ocatie, Hedenessc
estiging zou dien
Omdat het Zilver
als vormingscentru
sou het persot
- - Zeeuwsch-Vlaanderi
ven, was 25.000 pond, met eer werken. Woordvoer
flinke diamant tot onderpand
Maar er is geen officiële limiel
voor de kredieten. De omvang
van het bedrag dat op onder
pand kan worden geleend, hangt
volledig af van de discretie var
de Engelse lommerdhouder en
van de waarde van de bezittin
gen die je tracht te verpanden.
Ik hoop vóór mijn dood
met mijn eigen ogen te zien
hoe uit een UFO, net neer
gestreken aan de oever van
Loch Ness, de Verschrikke-
likke Sneeuwman de lan-
dingstrap afdaalt om na
het bidden van een Rozen
hoedje in het Latijn Nessie
op te roepen in het Espe
ranto boven te komen om
voor de BBC camera's een
demonstratie pre-historische overlevingskunst te geven in
de vorm van een pas de deux met haar spiegelbeeld uit het
waterballet Les Nyades; de opbrengst (BBC-honorarium)
uiteraard bestemd voor het World Wild Life Fund, te over
handigen aan Z.K.H. Prins Bomhard op zijn negentigste
verjaardag.
In vroeger eeuwen gingen beroemde mannen nooit dood
zonder met hun laatste ademtocht "beroemde laatste woor
den' uit te blazen. Het is wat in onbruik geraakt en ik be
treur dat Ik ben weliswaar te oud om nog beroemd te wor
den, maar oud genoeg om eens te gaan nadeken over mijn
laatste woorden. Welnu, als ik het mag beleven, zou ik
graag - mits compos mentis - met mijn laatste adem de
woorden spreken: Ik ben wél benieuwd!'
Een oud schooljongens grapje in Engeland is het zingen
van het Siamees Volkslied op de melodie van God save the
Queen. De tekst luidt, op papier althans: Owa ta nas Siam.
Deze omschrijving van Lord Keith als kunstgevoelig min
naar van alle artistieke schoonheid, m.a.w. als estheet is
wat onoverzichtelijk geworden doordat de zetter de spa
tiëring abusievelijk achterwege heeft gelaten. Er had moe
ten staan Keith the Aesthete. Als u deze drie Engelse ivoor
den hier en nu d vue aksentloos en zonder haperen weet
uit te spreken hebt u het recht de vraag: Do you speak
English? te beantwoorden met: Tfes'.
iet voorlopig fusieb
Verhoeven sluit echt
dat personeelsleden
Zilveren Schor afw:
lit mogelijk een ni
stemming krijgt, e
vacatures vrijkomen,
De eigenaar van
wen van het Zilver
de stichting Zilvere
centra, onderzoekt ir
Van een onzer verslat
KOEWACHT -
Aersen, de zangei
Koewacht, heeft
terdagavond in
Soundmlx-show n
haald. Geconfre
met een IJzersterk
currentie wist zi
ondanks een geslas
treden waarin zi
Power of Love va
nifer Rush overt
over het voetlicht
brengen, niet vo
grote finale te plaa
Niettemin kan
vreden op het op
terugzien, te meer
de al jaren best
Zeeuwsvlaamse foi
Bluesette, waarvan
zangeres is, zich oo
via 'het kastje' aa
derland kon preset
Niet alleen lijfeli;
groep verzorgde o
muziek bij het op
van Lilian Aersen.
Van onze corresporu
BE - Uit de sacristi
c kerk te Eede aan he
Hein een bedrag van c
rVaeduizend gulder
toemd. Hoe men de
t binnengekomen is l
homent een vraagtek
daders ontbreekt el
»et kerkbestuur hee
i gedaan.
