Routinier Jo Leeraert kampioen libre
WIK heeft moeilijke periode achter zich
Wit
BELANGRIJK SEIZOEN PIERRE RAAS EN ANTOINE GOENSE
Fons Warrens bezig
aan sterk seizoen
9 Juliana'
vaart wel
Bankgebou
VRIJDAG 30 JANUAR11987
'AJs we 't maar heel kunnen houden'
Voortafel
famili
PAGINA ZEELAND 1
Terneuzenaa
met heroïne
opgepakt
'VOOR EEN TITELSTRIJD KAN IK ME OPLADEN'
Oude liefde
'S-HEERENHOEK/OVE-
ZANDE - Pierre Raas en An-
toine Goense gaan, zoals ze
zelf verklaren, een belangrijk
wielerseizoen tegemoet. Raas,
die vorig seizoen al met prof
plannen rondliep, maar zich
bij nader inzien toch nog niet
rijp achtte om die overstap te
wagen, wil dit jaar via klin
kende resultaten de weg ba
nen naar de hoogste categorie.
Grote werk
in Brussel
Kader
Van ome
handbalmedewerker
TERNEUZEN - De Goese handbal
vereniging WIK, uitkomend in de
tweede klas van de afdeling Zeeland
van het Nederlands Handbal Ver
bond, heeft een moeilijke periode
achter de rug. Een periode waarin het
voortbestaan van de club zelfs be
dreigd werd. Speler en tevens aan
voerder van het herenteam, Jasper
Heijnsdijk daarover: „Door interne
problemen werden we In de aanloop
van dit seizoen geconfronteerd met
de afzegging van zeven spelers. Even
zag het er naar uit dat we geen team
meer op de been konden brengen.
Dat zou de genadeklap zijn ge-
weest voor de vereniging, want het
damesteam was inmiddels al opgehe
ven. Met een grote krachtsinspan
ning hebben we een herenteam kun
nen formeren en daardoor konden we
toch als WIK deelnemen aan de com
petitie. Momenteel beschikken we
over twaalf actieve leden bij de heren
en dat is net genoeg voor een team
om mee te kunnen draaien in de com
petitie. Het is een bijzonder jonge
ploeg, omdat er ook verschillende
jongens in spelen, die eigenlijk nog in
de jeugd zouden kunnen spelen ge
zien hun leeftijd. We moeten als team
nog veel leren. De resultaten zijn nog
niet zo best in de competitie, want tot
nu toe hebben we alle wedstrijden
nog verloren.
Vooraf had ik dat niet verwacht,
maar nu blijken we toch speltech-
nisch en tactisch en zeker ook fysiek
nog duidelijke tekort te komen. Toch
gaan we als ploeg vooruit Vooral
door het veel samenspelen in de com
petitie, want trainen blijkt zeer moei
lijk. Vaak moeten spelers afzeggen
door werk of studie en dan is het las
tig aan patronen te werken. Via on
derlinge afspraken moet de ploeg
groeien in de wedstrijden. Een groot
pluspunt is zeker, dat de sfeer uitste
kend is. Het is een gezellige ploeg en
ik denk dat dat voorlopig voor ons
voorop moet staan. Door plezier in je
sport te hebben, kun je ook het nodige
bereiken.
Voor de toekomst moeten we van
uit de goede saamhorigheid gaan
werken aan de uitbouw van WIK,
maar ik realiseer me volledig dat het
geen gemakkelijke taak zal zijn. Uit
gaande van de sfeer binnen de ploeg
en de mogelijkheden van het team
moeten we eerst als ploeg verder rij
pen. Dan komen we ook weer uit dit
dal gekropen en kunnen we weer een
woordje mee gaan spreken in de
tweede klas. Door resultaten trek je
toch weer spelers aan, maar eveneens
door de sfeer. En sfeer is er volop.
Wat de resultaten betreft heb ik er
met deze jonge ploeg vertrouwen in
dat dit in de naaste toekomst zal luk
ken. Het kost echter tijd," besluit Pe
ter Heijnsdijk.
Spécialité
Oostcffaoutacweg -
Door Peter Snelders
Trimloper Fons Warrens: „Het zwemmen blijft een
probleem. Ik heb wat lessen genomen en hoop nu beter
te kunnen presteren in de triathlons."
- FOTO DE STEM/COR J. DE BOER
Van onze atletiekmedewerker
SLUISKIL - Toen Fons Warrens een dik jaar geleden met
een gescheurde pees in de heup sukkelde leek hij voor de
loopsport afgeschreven. Dit winterseizoen is hij echter
weer helemaal de oude met overwinningen in de trimlopen
van Vogelwaarde en Heikant en nog een aantal op het kor
tere werk.
Winnen is leuk, maar de
41-jarige loper uit Sluiskil
blijft daar nuchter onder.
Net zoveel, zo niet meer, vol
doening beleeft hij wanneer
hij gevestigde waarden ach
ter zich weet te laten. Zo in
de Nieuwjaarsloop van SV
Aloy, waar hij onder Siberi
sche omstandigheden - zes
graden onder nul - op de
veertien kilometer mannen
als Peter Picavet en Alex
Vernaeve klopte. „Echt, ik
was daar met een derde
plaats meer tevreden dan
met een zege in de Bosse
Pielenloop te Vogelwaarde.
Ik wist dat ik dicht bij die
mannen stond. Het wachten
was op een goede dag en
voor hen misschien een wat
mindere," stelt hij nuchter.
Pas op 35-jarige leeftijd
trad hij weer tot het lopers-
gilde toe, maar het lopen zat
er al vroeg in. Tussen zijn
dertiende en zeventiende
was hij zelfs lid van het
Hulsterse RKHAV. „We
hadden in Jo Everaert op
school een leraar die het zo
in de gaten had of je ge
schikt was voor lopen. Het
was dan ook op zijn advies
dat ik me aansloot bij
RKHAV." De avondschool
en l\et helemaal op jezelf
aangewezen zijn waren fac
toren die hem op zijn zeven
tiende uit de atletieksport
haalden. „Wilde je in die da
gen verder studeren, dan
was dat voor ons de avond
school. Bovendien was het
toen niet, zoals tegenwoor
dig, dat je maar in de auto te
stappen had om naar een
wedstrijd te gaan en dan
nog, wat had je in deze regio
aan wedstrijdaanbod? Het
duurde dan ook tot na mijn
diensttijd voordat ik weer
actief aan sport ging doen.
Hier en daar wat ronder en
zwaarder geworden kocht ik
de racefiets van Waldy van
Campen."
Het was het begin van
zijn wielerperiode, waarin
hij vaak de smaakmaker
van het trimmerspeloton
van Honoré van Waes was.
„Koersen is echter een ris
kante sport en op aandrang
van mijn vrouw ben ik er
dan ook mee gestopt." In
middels ontdekte hij zijn
oude liefde weer. .Als ren
ners trainden we in de win
termaanden vaak onder lei
ding van Rinus Markusseln
het Axelse bos en deelname
aan een trimloopje, die toen
populair werden, bleef dan
ook niet uit."
Tot een hardnekkige
achillespees en, zoals eerder
omschreven, een gescheurde
pees hem van het strijdto
neel liet verdwijnen. „Ik had
mezelf al afgeschreven,
maar dit seizoen gaat het in
eens weer als vanzelf. Hoe
het komt? Ja, dat vragen ze
me dagelijks. Ik denk
het aan de manier van trai
nen ligt. Vroeger ging
allemaal te onstuimig,
half uur volle bak, je kent
dat wel. Nu train ik vaak sa
men met Eddy Vink. Langer,
maar rustiger. Zo komen we
twee keer per week teruglo
pen van ons werk bij Dow.
Geen afbeulen, maar onder
weg gezellig praten. De
dagmorgen hetzelfde scena
rio met Arnold Polderman.
Alles zonder schema, maar
gewoon wat kilometers ma
ken. En dat blijkt te werken,
want ik loop nu tijden dieft
nooit eerder gelopen heb.
De kilometers tijdens
training zijn erg belang#
Vroeger kwam ik met 30 tot
40 kilometer per week toe
Met dat aantal kon je in d'
trimlopen mee. Train je n«
dat aantal kilometers dan
lopen ze je naar huis, want
er zijn veel jongens die rond
de 100 kilometer per wee»
trainen. Ik zelf kom krap
aan 60 kilometer en daarom
is een halve marathon
het uiterste wat ik aankan
Een marathon heb ik dan
ook al uit mijn hoofd ge>
Met de blessurelij st die
heb opgebouwd en het a<
tal kilometers dat ik maat
kan dat gewoon niet. Net-
voor mij is het nog alïï"
leuk en staat het 'heel bul'
ven' voorop."
In de winter wat tri®'
loopjes met daartussen
paar uitschieters, zoals Tef'
neuzen-Graauw en in de zo
mermaanden een aan®
triathlons, want ook
vind ik leuk, al blijft l<
zwemmen een groot zorg®'
kind. Afgelopen winter zï-
we met een aantal trimrnf"
op zwemles geweest.
wat borstcrawl te 1'
Daardoor hoop ik nu
een keer niet als laatste ft;
het water te komen. Want'^
achterstand die daaraf
ontstond voordat ik op 0
fiets stapte, och jongen,
was verschrikkelijk!"
Raas wil
dsorstoten naar profs
Van onze sportmedewerker
Pierre Raas: „Ik begin straks aan
mijn vierde seizoen bij de ama
teurs en gezien mijn leeftijd, in
april word ik 23 jaar, begint de tijd
voor mij zo zoetjesaan te dringen
om een keuze te maken. Er zal
daarbij veel van afhangen hoe ik
dit jaar aan de bak kom."
Pierre Raas en Antoine Goense (op de
voorgrond), twee renners die er voluit
tegenaan willen gaan in het komende
wielerseizoen. - foto tannie de jonge.
Voor Antoine Goense liggen de zaken
wel iets anders dan voor zijn vaste trai
ningsmakker Raas, omdat hij in maart
pas 20 wordt en aan zijn tweede seizoen
begint bij de amateurs, maar toch is hij er
zich van bewust dat er ook voor hem ge
noeg op het spel staat. Goense, die vorig
jaar een fraiae solo-zege behaalde in de
Acht van Chaam, maar verder toch niet
veel in de kijker kwam, zegt dan ook: „Er
wordt deze keer meer van me verwacht
en daar ga ik dan ook hard voor knokken.
Een overwinning in een klassieker bij
voorbeeld zou me goed uitkomen."
Beide renners uit de Zak van Zuid-Be
veland zullen in het komende seizoen op
nieuw deel uitmaken van de gastrenners-
vereniging Van Aarle-Ecco, waarbij de
bekende Frits Schür als ploegleider gaat
optreden als opvolger van Piet van der
Kruijs, die is overgestapt naar een prof
formatie. Pierre Raas, die al voor het
derde seizoen het zwarte tricot zal dragen
van Van Aarle-Ecco, ziet het met Frits
Schür als ploegleider wel zitten. Raas
over zijn nieuwe baas: „Ik heb veel samen
met hem gekoerst, ken hem dus wat de
omgang betreft en bovendien heeft Schür
een grote ervaring opgedaan in de lange
tijd dat hij als coureur actief was."
Raas, die vorig jaar vijf overwinningen
behaalde in criteriums, kwam ook in het
grote werk goed voor de dag. Hij werd on
der andere tweede in de Ronde van Over
ijssel, reikte naar een tweede plaats in de
eerste etappe van de Omloop van
Zeeuwsch-Vlaanderen (zesde in de eind
stand) en kwam ook in een aantal buiten
landse etappekoersen behoorlijk uit de
verf. Evenals andere ploeggenoten moest
de coureur uit 's-Heerenhoek zich tevens
heel wat keren in dienst stellen van een
topfiguur, zoals John Talen, die Inmiddels
is overgestapt naar de beroepsrenners.
Raas: „Talen was vorig jaar bij ons de
grote man en deze keer hoop ik dan ook
meer mijn eigen weg te kunnen gaan.
Daar zal ik uiteraard voor moeten vech
ten, want wij hebben bijvoorbeeld in onze
ploeg ook renners zitten als Frank Ker
sten en John van den Akker en dat zijn
bepaald geen kleine jongens op de fiets.
Verder zijn beloftevolle coureurs als Ri
chard Mulder en Richard Luppens, die
tweede werd in het wereldkampioenschap
voor junioren, bij ons ingelijfd. Toch zal
ik in deze sterke ploeg alles uit de kast
halen om er eveneens te staan."
Antoine Goense, die vorig jaar aan vijf
klassiekers deelnam en steeds bij de prijs
winnaars finishte, hoopt in het komende
seizoen een grote portie ervaring op te
doen in de koersen over de lange adem.
Goense: „Ik heb daar in 1986 even aan mo
gen ruiken, heb natuurlijk wel wat opge
stoken, maar mijn ambitie gaat uit naar
meerdere grote wedstrijden in binnen- en
buitenland. Vooral een Ronde van Italië
voor amateurs zou ik bijvoorbeeld graag
doen. In eigen land zou ik behalve klassie
kers ook graag Olympia's Tour rijden. En
dan niet te vergeten de Ronde van Mid
den-Zeeland, die Pierre en ik goed zien
zitten, maar die valt weer samen met
Olympia's Tour, dus dat wordt wellicht
nog een probleem."
HULST - Hij is één van de
oudgedienden in het
Zeeuws-Vlaamse biljartwe
reldje. Men zou bijna zeggen
dat hij, samen met Robert
Claeyssens, een van de laat
ste der Mohikanen is. Zijn
leeftijd (63) doet dat niet
vermoeden, maar het gege
ven dat hij ruim 50 jaar bil
jart en al 30 jaar in KNBB-
verband speelt, onderstreept
overduidelijk die constate
ring. Het gaat over Jo Leer
aert, de recente kampioen
eerste klas libre.
De erelijst is te groot om
op te noemen. Aan 110 dis
trictskampioenschappen
van de KNBB nam hij deel,
tien tot twaalf keer be
haalde hij een districtstitel,
diverse malen werd hij
clubkampioen, nam deel aan
enkele gewestelijke kam
pioenschappen en was zelfs
present tijdens een Neder
lands kampioenschap. Een
greep uit een, naar maatsta
ven van niveau, rijk biljart
verleden.
Van ome correspondent
BRUSSEL - Na een wilde a
tervolging door het cent
van de Brusselse deel
meente Laken heeft de Bel
sche politie de 20-jarige G.
S. uit Terneuzen aangehoud
Bij fouillering bleek de S.
het bezit van geringe hoev
heden heroïne en hasj. Z
even oude vriendin B.L. bi
as onderzoek ook hasj bij zi
Ie hebben.
De politie werd opmer
zaam toen een BMW met N
derlands kenteken (en eige
dom van een Terneuze
vriend van De S.) nabij een c
té verkeerd geparkeerd sto
In het café maakte de S. zi
bekend als de bestuurder
ging op verzoek van de poli
mee naar zijn auto om de p
pieren te laten controleren.
Zijn vriendin bleef aan taf
zitten. Het leek er even op
de S. inderdaad zijn papier
zocht, maar plotseling sta
hij zijn wagen en ging er a
een haas vandoor.
Onderweg werden stop
kens van een gemotoriseer
agent genegeerd, evenals
verse verkeerstekens, waa
door volgens de politie veel g
vaar voor de mede-wegg
bruikers ontstond.
Zowel de S. als zijn vriendi
verklaarden de heroïne
hasj voor eigen gebruik i
Rotterdam te hebben gekoch
Jo Leeraert, de geroutineerde biljarter uit Hulst, die in het gewestelijk kampioenschap eerste klas libre in Hoogerheide nog eens ouder
wets wil vlammen.
- FOTO WIM KOOYUAN
„Toen ik twaalf jaar was
begon ik te biljarten. Zoals
dat destijds gebruikelijk
was in het patronaat. Iedere
redelijke biljarter van mijn
leeftijd is uit het patronaat
biljarten afkomstig. Toen ik
15 jaar was speelde ik onge
veer drie gemiddeld. Daarna
heeft zich dat geleidelijk in
opwaartse lijn ontwikkeld.
Veel heb ik opgestoken van
Prudent Freyser. Niet dat
die ons onderricht gaf. Nee,
door tegen hem te spelen en
hem nauwlettend te volgen
stalen we veel met ons ogen.
Ook van Richard Lampo
pikten wij iets mee. Die was
al van een iets zwaarder ka
liber dan ons. Zoals ik al zei,
groeide het moyenne gelei
delijk.
Ik begon pas echt sterk te
spelen toen de aansluiting
bij de Koninklijke Neder
landse Biljart Bond tot
stand kwam. Wij, Staf Pen-
neman, Frans Schelfhout,
Richard Lampo, Prudent
Freyser, Leon Bosman en ik,
waren de eersten van
HBC'34 en van Zeeuwsch-
Vlaanderen, die onder de
vlag van de KNBB speelden.
Toen was er hier nog geen
sprake van een district en
moesten we voor wedstrij
den steeds naar Walcheren
en De Bevelanden. In die tijd
speelden we erg veel. Vooral
met mijn biljartmaat Leon
Bosman stonden we per
week toch vaak zo'n 15 tot 20
uur aan het biljart. Sinds
zijn overlijden werd dat een
stuk minder. Het laat zich
niet moeilijk raden dat we
toen sterker speelden dan
nu."
Tien, elf gemiddeld libre
speelde hij destijds regelma
tig. Dat zonder het kleine
spel, de toen opkomende se
rie d'Americalne. „Dat heb
ik nooit goed onder de knie
kunnen krijgen. Ten eerste
kon ik daar de uren ver
gende training niet voor op
brengen en ten tweede kon
ik de spanning, die dat ge
wriemel met zich meebrengt
in wedstrijden, niet aan.
Dan was ai snel een door
stoot, touché of een te harde
stoot het gevolg. Het wat
ruimere spel ging mij beter
af. In feite lag kader 38/2 me
beter. Een goed bewijs daar
van leverde ik eens in één en
hetzelfde seizoen. Ik werd
kampioen libre met 8.30 ge
middeld en enkele weken la
ter speelde ik 928 kader. De
tegenovergestelde verhou
ding. Vooral door goed
plaatsen en doordat kader
me meer motiveerde dan li
bre, speelde ik dat beter.
Naarmate ik ouder werd
ging ik minder spelen. Je
mist je vaste biljartmaats en
daarnaast valt er ook een
stukje motivatie weg om on
derlinge partijtjes te spelen.
Nu train ik helemaal niet
meer. Af en toe nog een par
tijtje voor de club, dat is al
les. Toch heeft dat direct
weer niet met gemis aan
ambitie te maken, want voor
wedstrijden kan ik me nog
wel helemaal opladen. Als er
iets op het spel staat kan ik
die veerkracht om te preste
ren wel opbrengen. Een
kampioenschap kan ik
iedere week gemotiveerd
spelen. Er moet een dosis
spanning aan vast zitten
voor mij. Zoals onlangs tij
dens het kampioenschap
eerste klas libre te Clinge.
Toen stond ik weer op
scherp en pakte de titel. Dat
deed deugd en vooral de
kwalifiactie voor het ge
westelijk kampioenschap
van vrijdag 6 tot en met zon
dag 8 maart in Hoogerheide
zie ik wel zitten."
Het behalen van die titel
heeft nog een positief gevolg
voor hem, want van 5 tot en
met 8 februari mag hij op
uitnodiging deelnemen aan
het districtskampioenschap
hoofdklas libre. Kampioen
schappen waar hij reikhal
zend naar uitkijkt. „Zoals ik
al zei, voor kampioenschap
pen kan ik me nog oppep
pen, al ga ik er niet voor
trainen.
Gewestelijk hoop ik
een goed resultaat neer te
zetten. Ook in de hoofdklas
libre verwacht ik, gezien de
plaatsingsmoyennes van de
meeste spelers, enkele par
tijen te kunnen winnen.
Misschien dat ik toch een
paar stootjes ga oefenen....,"
besluit Jo Leeraert, daarmee
van een toenemend enthou
siasme blijk gevend.
I
VLISSINGEN - De proef
vaarten met de gerepa
reerde veerboot Prinses Ju
liana zijn 'zeer bevredigen
verlopen.
Dat betekent dat de vori
jaar zo pechvol gestar
dubbeldekker komend
maandag weer zal vare
tussen Vlissingen en Bres
kens.
De proefvaarten vonde
gisteren en eergister
plaats op de rede van Vlis
singen, met aan boord ee~
deskundige bemanning va
PSD en de werf Holec, di~
het schip vier maanden lan
grondig in de revisie
Een herstelperiode voor kin
derziekten, waartoe wer
besloten nadat de Prinses
Juliana vorig jaar tot twee
maal toe uitviel met een ka-
motor.
Dat het nu zal lukken met
de nieuwe dubbeldekker,
tot gevolg dat in het
de oudere veerboot
Margriet kan wor-
gerepareerd.
Er moest gistermiddag
komen om de Rabo-bank
dorpe van een tijdelijk ex\
Kraan- en transportbe
met groot materieel uit ori
hber', afkomstig uit Vinl
fing te brengen en vervolt
zetten. Het karwei trok flit
