Praten over een gat van een miljard gulden
George Wallace: het symbool van verandering!
Werkloze kan nuttig zijn als dievenvanger
evcn..u
UITBLAZEN
Roken
op reis
MINISTER VAN DIJK EN AMBTENARENBONDEN VANDAAG WEER ROND DE TAFEL Lfinisters
GOUVERNEUR ZET NA VIER TERMIJNEN EEN PUNT ACHTER ZIJN CARRIÈRE
MINISTER KORTHALS ALTES LUISTERT GOED NAAR COMMISSIE ROETHOF
moeten
Kamer over
bestrijding
terreur
inlichten
Senaat tegen
wetsvoorstel
van Deetman
BESTEM COIV
Stunt
WIM KOCK
WOENSDAG 21 JANUAR11987
■ACHTERGROND
75 pa-G[nJ WOENSDAG 21 JANUi
r**
DEZE morgen kwam
ik iemand tegen die
het over zijn aan
staande zomervakantie
had. De optimist. Hij had
geboekt voor Joegoslavië
en hij dacht niet dat hij
die bestelling nog onge
daan zou maken, zei hij,
hoewel de krantekoppen hem
aan het twijfelen hadden ge
bracht. Hij wil al jaren naar
Amerika, maar bruin kan het
niet trekken en nu meldt de
krant dat de dollar op het punt
staat door de twee-gulden-bo-
dem te zakken. 'Dat wil nog
niet zeggen dat een Ameri
kaanse trip goedkoop wordt',
troostte ik hem, 'in Joegoslavië
ben je vast en zeker stukken
goedkoper uit.'
Dit is weer de tijd dat de zo
mervakantie-programma's in
de brievenbus vallen. Dikke
boeken zijn daarbij. Ik merk
dat de anti-tabaksbeweging
ook in het reiswezen vooruit
gang boekt. Minstens één tour
operator werkt al met rookvrije
bussen en op andere busreizen
worden rokers verwezen naar
de vier achterste rijen banken.
Een paar maanden geleden zat
ik in Engeland ook al in een
touringcar waarin rokers alleen
achterin mochten zitten. Een
herinnering aan een Ameri
kaanse stadsbus, lang geleden,
drong zich misschien niet hele
maal terecht maar onweer
staanbaar op. Langer dan der
tig jaar geleden - het jaar van
de watersnood, zo schiet me nu
te binnen - bezocht ik met de
marine Norfolk, Virginia. In de
stadsbussen van Norfolk heer
ste nog de apartheid.
Wij Nederlanders waren
stomverbaasd toen we zagen
dat in de halflege bussen, waar
mee we tusen de marinebasis
en de stad heen en weer reden,
de zwarten op een kluitje ach
terin moesten reizen. Dikwijls
moesten er zelfs passagiers
staan, terwijl vóór het tussen-
schot, in het 'blanke' gedeelte,
genoeg stoelen vrij waren. Eén
keer zag ik een (blanke) chauf
feur een uitzondering maken.
Het gedeelte voor zwarten was
weer vol toen een oude, zwarte
vrouw instapte. Met een nors
gebaar gaf hij haar te kennen
dat ze op een blanke stoel
mocht gaan zitten. Ze koos er
een tegen het tussenschot. Mis
schien omdat het zo hoorde.
Misschien omdat ze zo dicht
mogelijk bij haar eigen volk
wilde büjven.
In de luchtvaart is het ook
nog niet je dat, wat betreft de
verdeling van rokers- en niet-
rokersstoelen. Van de laatste
zijn er de meeste. Ik vind dat de
rokersrijen raar verspreid zijn.
Twee van de drie keer lukt het
me niet een rookstoel te be
machtigen, maar telkens blijkt
wél dat ik in elk geval passief
kan meeroken met de rokers
die maar een of twee rijen van
me vandaan zitten.
In de Kampioen van de
ANWB lees ik over Polen dat
de lucht er in bepaalde streken,
o.a. rond Krakov, zo vuil is dat
het er absoluut niets toe doet of
je actief, passief of helemaal
niet rookt.
Ik noteer dit maar omdat ik
merk dat mensen zich weer met
iiiiiliiiiiii
hun a.s. zomervakantie gaan
bezighouden en opdat de ro
kers er erg in zullen hebben dat
ook op het gebied van reizen de
zorgeloze dagen van 'rokers-
zijn-geen-onruststokers' voorbij
zijn.
'Coping'
VOORAL uit de anglofiele
hoek van de lezerskring is ge
reageerd op mijn stukje over
het winterse üjden van de En
gelsen en de berustende manier
waarop ze zich daarbij aanpas
sen. (Uitbl. 16/1) Verschillende
lezers hadden zelf mooie voor
beelden van typisch Brits crisis
gedrag, voortvloeiend uit die
op het oog onwaarschijnlijke,
zelfs onmogelijke, maar in elk-
geval unieke combinatie van
lijdzaamheid en strijdlust. I'm
coping!, zegt de Brit en dat kan
dan net zo goed een understate
ment als een overstatement zijn.
Dat maakt hij zelf wel uit. De
bedoeling is dat de ander
denkt: 'laat hem maar schui
ven. Hij redt zich wel.'
Ondanks dichtgesneeuwde
havens en wegen, vastgelopen
treinen en bevroren autoradia
toren, gebeurde er een klein
wonder dat toch weer de vraag
oproept of al die Britse ontred
dering niet gespeeld is. Al zes
tien jaar lang ontvang ik elke
week per post de Chronicle, het
dikke weekblad van de niet zo
grote stad Congleton. In het
nummer van de vorige week
stond een reportage over de
wijze waarop de stad de winter
bestreed. De vette kop zelf be
vatte al dat even geruststel
lende als moedgevende tover
woord 'coping' en in het arti
kel, waarin een bonte stoet van
sneeuwruimers, hulpverleners
en dierenbeschermers aan het
woord was, kwam ik de for
mule 'We're coping' nog wel
een keer of drie tegen.
Maar nu het wondertje. Ik
ontvang die krant doorgaans
op maandag of dinsdag. Hij is
op vrijdag gedateerd, maar ik
weet dat hij op donderdagmid
dag wordt gedrukt. Ik neem
aan dat op diezelfde dag, laat
in de middag, de postabonne
menten op de bus gaan. In de
afgelopen zestien jaar is het me
nog nooit overkomen dat ik de
Chronicle al vóór het weekend
thuis had. Maar uitgerekend in
de week dat Engeland 'ver
lamd' lag onder een dikke laag
sneeuw, zodat zelfs de veerbo
ten naar het vastland niet meer
konden uitvaren, lag bij mij, in
Oosterhout N.B., de Chronicle
van vrijdag 16 januari op zater
dag 17 januari in de brieven
bus!
Misschien dat een deel van
de lof die ik hier impliciet de
Britse posterijen toezwaai, toe
komt aan onze eigen PTT. Die
zou immers de postbestelling,
in het bijzonder die op zater
dag, verbeteren?
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans-hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
«076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26,01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur. Markt 28,01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, «01140-13751.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, «01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, «01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5,01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
I 24,20 per maand; f 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krent niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Thom Meens
ÉÉN miljard gulden. Dat
is het verschil tussen
wat de vakbonden van
overheidspersoneel voor
komend jaar in hun
loonzakje eisen én wat
minister Van Dijk (Bin
nenlandse Zaken) na
mens het kabinet mag
bieden.
De bonden vragen Van
Dijk dit jaar voor elke amb
tenaar een gewone salaris
verhoging van 1,4 procent.
Dat krijgt de gemiddelde
werknemer in het bedrijfsle
ven ook, stellen ze. Daar bo
venop moet de minister nog
eens een verhoging van an
derhalf procent geven om be
staande verschillen tussen
bedrijfsleven en overheid te
verkleinen. Die wensen sa
men kosten 1,3 miljard gul
den.
Van Dijk van zijn kant
heeft 270 miljoen gulden te
A. de Jong, voorzitter van
de christelijke amtenaren-
bond CFO. - fotoanp
verdelen. Meer heeft het ka
binet op dit moment niet ter
beschikking. Althans niet in
geld. Het kabinet is wel be
reid extra aandacht te beste
den aan zaken als scholing.
Morgen komen kabinet en
ambtenaren-centrales voor
de eerste keer bijeen om te
praten over de wensen en
mogelijkheden voor 1987. Een
akkoord zal niet worden be
reikt. Niemand rekent daar
ook op.
De bonden zijn al tevreden
als er morgen afspraken ge
maakt kunnen worden over
de financiële ruimte die er
dit jaar is. Als er, zoals dat zo
mooi heet, 'open en reëel
overleg' mogelijk is.
Voorwaarde daarvoor is
dat Van Dijk niet keihard
vasthoudt aan zijn bod van
270 miljoen gulden en dat de
bonden bereid zijn hun 1,3
miljard bespreekbaar te ma
ken. Alleen dan kan echt
worden gepraat over de
'ruimte', de hoeveelheid geld
die er beschikbaar is.De in
vulling komt begin februari
aan bod.
De bonden weten zich
morgen gesteund door een
meerderheid van de Tweede
Kamer. Die gaf Van Dijk in
december opdracht om in
ieder geval met de bonden te
praten. Geen dictaten vooraf,
maar gewoon onderhande
len, aldus de Kamer.
Maar desondanks zijn de
verwachtingen niet echt hoog
gespannen. Want behalve de
arbeidsvoorwaarden voor
1987 staat ook nog de afslan
king van het overheidsappa
raat op de agenda. Morgen
moet Van Dijk officieel gaan
vertellen dat het kabinet tot
1990 zo'n 28.000 banen wil
kwijtraken bij het Rijk.
Wat de bonden daarvan
vinden is inmiddels meer dan
duidelijk. Ze voelen er niets
voor en vrezen gedwongen
ontslagen hoewel premier
Lubbers heeft gezegd dat die
'zoveel mogelijk' vermeden
zullen worden.
Voor CFO-voorzitter De-
Jong geeft dit plan van het
kabinet aan elk overleg een
wrang bijsmaakje. „Wat
moet ik met open eri reëel
overleg. Het kabinet heeft de
randvoorwaarden al vastge
steld door eigenmachtig
28.000 banen weg te poetsen.
De keuzes zijn dus al ge
maakt."
Minister van Dijk
(Binnenlandse Zaken).
- foto de stem/j0han van gurp
Het CFO heeft ook moeite
met de salarisherziening die
het kabinet wil doorvoeren.
Van Dijk wil onder meer een
eind maken aan het automa
tisme dat elke ambtenaar er
ieder jaar een (financieel)
dienstjaar bij krijgt. Hij wil
dat de chef van elke afdeling
bekijkt wie voor een
traatje in aanmerking fojj
en wie niet.
Voor het CFO is dat i
aanvaardbaar. „Dat wordt]
reinste prestatieslag. in
verre verleden heeft de om
heid zo'n systeem
Maar daar zijn bon
overheid snel van terugg^
men omdat het de sfeer op*
werkplek geen goed dee
Dan moet Van Dijk nu j
klok niet gaan terugdraait:
aldus een woordvoerder i
het CFO.
Het CFO staat wat datL
treft nu nog alleen. De At»]
kabo, de grootste ambtr.
renbond, doet deze sugge
van Van Dijk af als een»
de vele. „Wat ons bet
wordt daar woensdag
niet over gesproken. Daj
zijn we nog lang niet
toe", aldus een woordvot
der.
De AbvaKabo zal woi
dag een afwachtende
ding aannemen. „Eerst i
eens zien wat Van Dijk
bieden heeft."
Door Hans Rooseboom
GEORGE WALLACE
zal de geschiedenis in
gaan als de meest ge
ruchtmakende racist in
de Amerikaanse ge
schiedenis. Hij was de
man die, als gouverneur
van de zuidelijke staat
Alabama, in juni 1963
hoogstpersoonlijk twee
zwarte studenten de toe
gang tot de universiteit
ontzegde.
Maar dat is niet het enige
feit dat George Wallace een
plaats in de geschiedenisboe
ken zal bezorgen. Want deze
fanatieke voorvechter van
scheiding tussen blank en
zwart zal óók geboekstaafd
worden als het symbool van
de veranderingen die er in
het Amerikaanse Zuiden
hebben plaatsgevonden.
De schreeuwlelijk uit de
jaren zestig groeide in de
loop der jaren namelijk uit
tot een gematigd politicus
(voor Amerikaanse begrip
pen), die zijn vroegere racis
tische standpunten openlijk
herriep.
George Wallace heeft af
gelopen maandag een defini
tieve punt gezet achter zijn
politieke carrière. Hij had die
dag niet zomaar uitgekozen.
Het was namelijk Martin
Luther King-dag, vorig jaar
door de Amerikaanse rege
ring ingesteld als officiële
nationale vrije dag.
Met andere woorden:
George Wallace heeft bij zijn
afscheid een eresaluut willen
brengen aan zijn allergroot
ste vijand van vroeger. Teke
nender kan de ommekeer in
de opvattingen van deze man
én van het gehele Ameri
kaanse Zuiden niet worden
geïllustreerd.
Wallace, duidelijk en on
dubbelzinnig als altijd, heeft
in later jaren zonder omwe
gen afgerekend met zijn ver
leden. Hij was vroeger „een
gemene en kwaadaardige
schurk", zegt hij zelf. „Maar
ik wist ook niet beter. Ik ben
in die sfeer opgegroeid.
Tuurlijk, iedere blanke Zui
derling was in zijn hart tegen
integratie".
Integratie. Segregatie. Dat
waren de sleutelwoorden in
de jaren dat George Wallace
zijn eerste ambtstermijn
(van de vier) als gouverneur
van Alabama vervulde (1962-
1966).
Die jaren, waarin George
Wallace met de regelmaat
van de klok de voorpagina's
van de internationale pers
haalde, waren de jaren
waarin de Zuidelijke staten
van Amerika feitelijk in
staat van oorlog waren met
Washington. Het waren de
jaren waarin de Burgeroor
log van honderd jaar daar
voor in volle hevigheid her
leefde. Met dezelfde inzet: de
rassenkwestie.
In de strijd van het Zuiden
tegen de door Washington
opgelegde wetten (ter ophef
fing van de 'apartheid') stond
George Wallace vooraan. Het
historische incident op de
universiteit van Alabama is
reeds vermeld. Twee jaar la
ter, in 1965, trok Wallace zich
nog steeds niets aan van de
door Washington uitgevaar
digde wetten. Vijftiendui-
George Wallace: 'Ik wist ook niet beter'.
foto archief de stem
zend voorvechters van ge
lijke burgerrechten trokken
door de straten van Montgo
mery op weg naar het gou
verneurspaleis om Wallace
een petitie aan te bieden. Aan
het hoofd van de stoet liep
dominee Martin Luther
King. Overal langs de route
stonden soldaten van de na
tionale garde om de stoet te
beschermen tegen de agres
sieve blanke bevolking. Op
bevel van president Johnson.
Wallace weigerde de petitie.
George Wallace in zijn
hoogtijdagen was de verte
genwoordiger van de donke
re, demonische zijde van de
Amerikaanse geest. Wallace
was zich van die tweedeling
onder de Amerikaanse be
volking terdege bewust. Hij
sprak heel eenvoudig over
'ons' en 'hun'. „Er zijn er
meer van ons dan van hun",
was zijn rotsvaste geloof toen
hij in 1968 aan de presidents
verkiezingen ging meedoen.
Er bleken gelukkig meer van
die anderen te bestaan.
George Wallace heeft het
in de 'grote' Amerikaanse po
litiek nooit gemaakt. Maar
tevreden over zijn eigen op
treden en zijn invloed was hij
wel. Over de campagne in het
jaar 1968 (toen Nixon won)
zei hij na afloop: „Nixon was
een prachtige man. En dat
jaar praatte hij net als ik. Ik
heb ervoor gezorgd dat hij de
mensen hetzelfde vertelde als
wat ik ze zei. Tuurlijk, ik
verloor omdat ik een onaf
hankelijke kandidaat was.
Een derde partij kan in dit
land nooit winnen".
Als presidentskandidaat
begon hij al water in de ooit
onversneden racistische en
populistische wijn te doen.
Oreerde hij in het begin van
zijn carrière zonder terug
houding over 'niggers' (de ge
zonde taal van The Folks), als
presidentskandidaat sprak
hij netjes over Negro's
(Knee-grows) en zelfs over
'black people', de term waar
aan de Amerikaanse zwarten
zelf de voorkeur geven.
Wallace profileerde zich
tijdens de presidentscampag
nes van 1968 en 1972 (toen hij
werd neergeschoten) niet in
de eerste plaats als 'segrega
tionist' maar als voorvechter
van de kleine man. Het was
de tijd van Vietnam. Het hele
land was in rep en roer, en fel
verdeeld in voor- en tegen
standers van de oorlog. Wal
lace was uiteraard vóór. Hij
was anti-intellectueel, god
vrezend, anti-communis
tisch, tegen de centralistische
beslissingen vanuit Wash
ington ('Washenun') en New
York ('Noo Yoke').
Wallace smeedde een
nieuwe coalitie van de onte
vredenen, de mensen die Ri
chard Nixon zo treffend aan
duidde als 'Zwijgende Meer
derheid': de metaalarbeider,
de textiel-arbeider, de poli
tieman, de brandweerman,
de taxichauffeur, de kapper
en de kleine zakenman. Ner
gens vond hij zoveel
weerklank als onder politie
agenten, in het zuiden én in
het noorden.
Nooit ofte nimmer ij
George Wallace onduideli;
in zijn bedoelingen. Ais pit
sidentskandidaat was >J
goed voor uitspraken
deze: „Als er ooit een de
strant voor mijn auto
liggen, dan zal dat de laat!
auto zijn waar-i voor is ja
liggen". En: „Inderdaad, i
zullen een politiestaat invot
ren voor mensen die omes
den platbranden. Er zal p
stad meer in brand staan'
Populisme van het zuiïa
ste soort, dat is waar Georj
Wallace voor stond. „I
volk van de Verenigde Stat|
neemt de regering ween
eigen hand. Wij zullen zei
november laten zien dat!
gemiddelde Amerik
doodziek is van al die h«
geleerde figuren in hun iti
ren torens, die hun neust
halen voor u en mij".
De dagen van de 'oui
George Wallace zijn voort]
Al jaren zijn er geen beriJ
ten meer over over seg
tie, blanke suprematie, vij
heidsmarsen en lynchpart
en. In de zestien jaren i
Wallace over 'zijn' Alat
heeft geheerst is het
kaanse Zuiden definitief va
anderd. Net zoals
Wallace zelf.
De zwarte bevolking i
genwoordig vol lof over
verbeteringen die hij h«
weten te bewerkstelligen)
het leven van de kleine i
Uiteindelijk is de gedwoi
'integratie' van blank
zwart, waartegen Wa"
twintig jaar geleden a'
dolle tijger vocht, een:
gebleken. En een zegen v j
het eertijds zo gewelddst
.en bloedige Amerika!')
Zuiden.
Door Thom Meens
HET lijkt het ei van Co
lumbus, dat plannetje
van minister Korthals
Altes (Justitie) om
werklozen in te schake
len als bewakers van
fietsenstallingen,
schoolgebouwen en
buurthuizen.
Het mes snijdt op die
manier aan twee kanten.
Je helpt enkele duizen
den van de ruim 700.000
geregistreerde werklo
zen aan een, al dan niet
zinvolle, baan en je be
strijdt de kleine crimi
naliteit. Want juist van
dalisme en winkeldief
stallen gebeuren omdat
er te weinig toezicht is.
Op zich een uitermate logi
sche gedachtengang dus: de
commissie Roethof (die zich
bezig heeft gehouden met de
kleine criminaliteit) en het
ministerie van Justitie zelf
(in het beleidsplan Samenle
ving en Criminaliteit) waren
er ook al op gekomen Net als
trouwens de PvdA die vorig
jaar een eigen plannetje ter
bestrijding van de kleine cri
minaliteit ontvouwde. Dat
plan past grotendeels binnen
de suggesties van de commis
sie van partijgenoot Roethof.
De minister heeft die ad
viezen nu bijeen geraapt en
samengesmeed tot een voor
stel dat inmiddels zover is
dat het vrijdag in de minis
terraad behandeld kan wor
den. Enig tegengas zal Kort
hals Altes daar nog wel krij
gen, maar het kabinet zal wel
Roethof en Korthals Altes, samen misdaad te lijf.
akkoord gaan. Want de be
strijding van de kleine crimi
naliteit -die jaarlijks voor
enkele miljarden guldens
schade veroorzaakt- heeft
voorrang in deze kabinetspe
riode. Eigenlijk had het plan
van Korthals Altes nog voor
de jaarwisseling in het kabi
net behandeld moeten wor
den. Dat was namelijk in het
regeerakkoord afgesproken.
Te laat of niet, veel minis
ters zullen blij zijn dat er nu
eindelijk een actieplan uit de
bus rolt Dat scheelt een hoop
fotoanp
werk op de eigen departe
menten. Werk dat door de
commissie Roethof was 'op
gedragen' maar waar de
meeste ministers om tal van
redenen nog niet aan toe zijn
gekomen. Dat heeft al eerder
voor scheve ogen gezorgd.
Het kan dus geen kwaad dat
de aandacht even wordt af
geleid met een plannetje dat
wel uit de verf komt
Als tenminste minister De
Koning (Sociale Zaken en
Werkgelegenheid) geen roet
in het eten strooit Want
werklozen zijn zijn afdeling
en De Koning heeft daar zo
zijn eigen ideeën over en
steekt die niet onder stoelen
of banken
De Koning heeft al een
aanvaring met Roethof ach
ter de rug. Dat was toen
Roethof voorstelde om vaker
gebruik te maken van toe
zichthouders. Onderwijzers
die toch op school zijn, kun
nen mooi toezicht houden op
wat de leerlingen buiten
doen, bus-chauffeurs moeten
beter letten op gedrag van
reizigers, aldus Roethof toen
Dat leverde hem een beris
ping op van het ministerie.
„De minister is van oordeel
dat in eerste instantie nor
male arbeidsplaatsen moeten
worden gecreëerd."
Over een tweede suggestie
van Roethof, werklozen in
schakelen als toezichthouder,
was de minister toen even
min te spreken. Werklozen
die met behoud van hun uit
kering werk doen als toezich
thouder, moeten voldoen aan
de criteria van de Wet Onbe
loonde Arbeid Uitkeringsge
rechtigden (WOAU) stelt hij.
In zijn algemeenheid zal het
niet op veel problemen stui
ten want de wet is ruim van
opzet, maar een uiteindelijk
oordeel is voorbehouden een
de regionale toetsingscom
missies waaraan concrete
plannen moeten worden
voorgelegd.
De commissie Roethof
heeft juist gepleit voor een
aparte landelijke toetsings
commissie die werkgelegen
heidsprojecten voor rand
groepjongeren en verslaaf
den moet ontwikkelen. Die
projecten moeten gesubsi
dieerd beginnen -op basis
van werken met behoud van
Een heel leger ter be
strijding van kleine crimi
naliteit.
een uitkering - en zouden op
den duur kunnen worden
overgenomen door het be
drijfsleven.
Het ministerie en vooral
veel regionale toetsingscom
missies denken daar anders
over. De grens tussen onbe
taald werk en concurrentie
vervalsing is immers uiterst
vaag. Waarom zou een werk
loze met behoud van zijn uit
kering een parkeerterrein
moeten bewaken? Waarom
kan de man niet gewoon een
vaste en betaalde baan krij
gen? Waarom kan daar geen
werkloze parkeerwachter
voor worden aangetrokken,
om maar eens iets te noemen.
Op die vraag zal Korthals
Altes vrijdag een gedegen
antwoord moeten hebben.
Alleen volstaan met de me
dedeling dat er geen geld is
voor vaste dienstverbanden,
zal dan niet genoeg zijn.
Maar zelfs als het kabinet
op één lijn zit en het plan
netje overneemt, dan nog is
de weg lang. Niet omdat de
Tweede Kamer tegen is: die
heeft al eerder haar
ming betuigd met de besj
ding van de kleine crürii"
teit. Wie kan daar ook
zijn?
Het antwoord laat zicnjj
den. De werklozen zelf- "J
iedereen zal zich gew®r
voelen tot het veldwack»
vak. De werklozen
wellicht voor één keer
verbond sluiten met de
tie-organisaties en de 1
ringdoenden. De wintej'
hebben al vaker duidelijk
maakt dat meer
niets oplost. Ze eisen st
strafrechtelijk optrede»)
gen dieven en vandalen
de politiebonden rie»
agent in buitengewone®
met tegenzin zijn opwa®
maken. Die stellen zie»]
het standpunt dat het ijl
net er beter aan doet ff j
tornen aan de sterkte wjj
gewone politie. Als daat
wordt bezuinigd maat'
uitgebreid, zijn alle r
oplossingen overbodig,
het daar.
De minister heeft neg
wat uit te leggen. Al
alleen maar over de yr»|
hij denkt aan vrijwil!1»)
verplichte inzet.
Van onze Haagse redactie
PEN HAAG - De Tweede Ka-
mer zal de ministers Van Dijk
(Binnenlandse Zaken) en
Korthals Altes (Justitie) mor
gen aan de tand voelen over de
terrorisme-bestrijding in Ne
derland. Dit gebeurt mede
paar aanleiding van de re
cente kritiek van de leiding
van SHV op het beleid van
Korthals Altes.
De Tweede Kamer besloot
gisteren dat de bewindslieden
tekst en uitleg moeten geven
over het tot nu toe gevoerde
beleid. De Kamer wil weten
hoeveel aanslagen afgelopen
jaar gepleegd zijn, wat er aan
preventie is gedaan en in hoe
verre de opsporing van de da
ders van aanslagen is ver
scherpt.
Met name over dat laatste is
deze week grote onduidelijk
heid gerezen. De president-di
recteur van de SHV, P. Fente-
ner van Vlissingen, laakte het
optreden van Justitie bij de
Makro-branden. De bescher
ming zou onvoldoende zijn ge
weest, te meer daar afgelopen
weekend de bescherming bij
de Makro-vestigingen met de
helft was teruggebracht.
De SHV-top had de indruk
gekregen dat de veiligheid van
het concern niet te garanderen
was. Die omstandigheid had in
niet onbelangrijke mate bijge
dragen tot het besluit de be
langen in Zuid Afrika af te
I stoten.
Dat besluit speelt de brand
stichtende actiegroep RARA
in de kaart, die immers beëin
diging van de belangen in
Zuid Afrika van SHV wilde.
De Kamerleden maakten zich
kwaad over het feit dat SHV
onder de druk van terreur be
sloten had zich uit Zuid Afrika
terug te trekken.
Minister Korthals Altes liet
maandagavond weten de be
scherming van de bedrijven
die vestigingen of belangen in
Zuid Afrika hebben, te zullen
verbeteren.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG - De Eerste Ka
mer heeft gisteren het wets
ontwerp van minister Deet
man (Onderwijs en Weten
schappen) verworpen met een
regeling scholen extra geld te
geven om kinderen met 1 eer-
achterstanden te helpen.
Verwerping van dat wets
voorstel heeft tot 1990 overi
gens geen consequenties om
dat in de begroting van onder
wijs al geld is bestemd voor
dat doel.
De Senaat is kwaad op
Deetman omdat die niet
wachtte op goedkeuring van
het wetsontwerp maar al eer
der aan scholen mededelingen
deed over de regeling die offi
cieel wordt aangeduid als 'on
derwijsvoorrangsbeleid'. De
Tweede Kamer stemde daar
ook mee in.
ONDANKS alle beperkende maa
pen of in sommige gevallen ree<
peeid de superheffing), lijkt het p
overschotten niet te beteugelen. C
een prominente plaats in op de
®rs van de EG. Na de zoveelste
verslindende zaak, is de verdeeld
probleem meestentijds nog even
de vergadering.
lonn 's 9een wonder dat juist di<
ena zijn voor het slechte image
e aangespen lidstaten geniet. V
an overvolle graanschuren en p
Lh [Tlelk en vleesprodukten in
n!°®n h99en opgeslagen. Te wa
nooit gevonden zal worden.
net is voor veel mensen moeilij
e,6 voedsel hebben dan kan w
9ro°t aantal ontwikkelingsl:
nt°?°™n bestempelen deze re
honI ',,ke economieën zouden
Dat 9e, anden met gratis voedse
Q*al we' waar zijn, maar dergt
nS69 dat er iets onrechtvaar
rinn tJr. denkt nu een middel ge;
km, h kennen doen. Dankbaar gt
lanrih!? ur°Pa in de afgelopen w
onrtar commissie besloten om
vonrlarrPen in de twaalf landen
miljoen
ook^;i^cfl 's a"e hu|P aan behoe
een nü-" ^an harte welkom. Eind«
zen ua^!nJvan de enorme voc
verstroui, EG- Maar een bedrag
ZZTanV5 '2 E9"termen gerekj
de nnuL p de gloeiende plaat en
i uitvoert™"9 van het Probleem. Te
l in de n2ueVan de hulpactie wordt
I taire st??n» uen da9eliiks aan. Br
Unt gehad en meent weer ev
