MAAR ZELDEN KRITIEK OP SELECTIEBELEID Bibliotheek heeft vrije hand Wintersporters verdwalen in de Ardennei 'ROBLEM1 Iran wil i bij offeiu Onderzoek naar waar Columbus nou echt begraven ligt RIE^ Uit VOENSDAG 14 JANUARI Venetië geteisterd door monsterrattenl IJsvissen is niet sportief WOENSDAG 14 JANUAR11987 BEO»® EXTRA OP WOENSDAG: DEN HAAG - Pulp of belletrie, klassiek of porno, strip of informatie: de keus hieruit levert de openbare bibliotheken van ons land nauwelijks problemen op, wanneer het gaat om een uitbreiding van het boeken- en tij dschrif tenbestand. Vangrail HENGEL- RUBRIEK RIJKSWACHT MOET IEDERE WEEK VERMISTE LANGLAUFERS Washington - De An yan financiën James Bake leanossa gemaakt. Hij pr „iet de handelsdeskundige sche partij in de VS over 1 Ivan protectionistische maa I FELLE SLAG ROi |AM STER DAM SÖ Beurs herstelt start; Hoogovens o IJ; Kosthuis T11 Door Cees Manders „Slechts een heel enkele keer horen we van een incident wanneer de aanwezigheid of de afwezig heid van een boek of tijdschrift in een bibliotheek bepaalde mensen heeft gestoord", zegt Hans Prins van de NBLC, het Nederlands Bibliotheek en Lec tuur Centrum in Den Haag. Een zo'n 'incident', over een boek van Bukovsky, en kele jaren geleden, kreeg landelijke bekendheid. Het heeft het bestuur van de Nijmeegse Openbare Biblio theek ertoe genoopt de voor waarden op te sommen, waaraan lectuur moest vol doen om in het boekenbe stand te worden opgenomen. De Nederlandse openbare bibliotheken samen schaffen zich per jaar voor ongeveer 110 miljoen gulden nieuwe boeken aan, zo'n 4 tot 4,5 miljoen stuks. Ze hebben daarbij de keuze uit de 13.400 nieuwe titels die er elk jaar uitkomen (plus een selectie van 1.000 buitenlandse). Bij elke aanschaf behoort de bibliotheek zich af te vra gen of het bewuste boek wel in de bibliotheek thuis hoort. „Dat dergelijk grote aanko pen zo geruisloos in hun werk gaan, bewijst dat de selectie van de nieuwe boe ken eigenlijk geen enkel probleem geeft", zegt het NBLC. Toch bestellen de biblio theken de nieuwe boeken niet blindelings. Nieuwe aankopen worden wel dege lijk kritisch bekeken. Ze worden getoetst aan criteria die elke bibliotheek voor zichzelf heeft opgesteld. In dit verband wordt wel eens het woord 'censuur' of 'bevoogding' gehoord. „De bibliotheek onthoudt nie mand het recht een bepaald boek te lezen. Het kan im mers altijd nog op andere wijze verkregen worden. Maar de bibliotheek schaft bepaalde boeken niet aan, omdat zij werkt met uit een bepaalde gemeenschap ver kregen gelden", schrijft W. Van der Bijl, in het vakblad Bibliotheek en Samenleving. Over de criteria die de bi bliotheken hanteren bij de 'collectievorming' (de vak term voor het op peil houden van het boekenbestand van de bibliotheek) is in de bi bliotheekwereld al jaren lang een discussie aan de gang. Een discussie zonder eind overigens, want opvat tingen en smaken verande ren voortdurend. De wet (die op het open bare bibliotheekwerk, uit 1975) eist slechts dat de bi bliotheek „collecties van boeken, dagbladen, perio dieken en audio-visuele ma terialen, welke actueel zijn en representatief voor het culturele veld, beschikbaar stelt..." De Unesco (de onderwijs afdeling van de VN) wil dat de bibliotheek informatie en ideeën doorgeeft en „vol wassenen en kinderen de ge legenheid biedt om met hun tijd voeling te houden, zich voortdurend te ontwikkelen en op de hoogte te blijven van de vooruitgang in we tenschap en kunst." Dat zijn eigenlijk de enige 'richtlijnen' van hogerhand die de bibliotheken hebben. Voor de rest moeten ze het zelf maar uitzoeken. En dat wordt door de meeste biblio theken met zorg en overleg gedaan, voorzover daar al thans de tijd en financiële middelen voor aanwezig zijn. Duidelijk is dat een bi bliotheek die alleen maar boeken wil hebben die de mensen mooi vinden, zich gauw degradeert tot gele genheid waar iedereen slechts zijn behoeften aan pulp, puzzel, porno en strips kan bevredigen. Couperus, Kafka en A.M. de Jong ver dwijnen dan naar de kelders en magazijnen van de ver getelheid. De bibliotheken houden in de regel beneden- en boven grenzen aan waarbinnen men aanschaft. De boven grens wordt bepaald door de graad van moeilijkheid. Openbare bibliotheken zijn gemeentelijk van aard en opzet. Dit betekent dat ook de mentaliteit van stad en streek in het boekenbestand in zekere zin moet zijn terug te vin den. - FOTO DE STEM/DICK DE BOES Boeken van puur-weten- schappelijke aard, specialis tische dissertaties en techni sche publicaties, worden niet gekocht. De benedengrens is moei lijker te trekken. Zij valt sa men met die van de kwali teit. De bibliotheek van Nij megen legt die grens daar waar de lectuur anti-demo cratisch, discriminerend, pornografisch of persoon lij kheidson terend wordt. Andere bibliotheken (die van Zoe termeer bijvoor beeld) willen ook geen rod del, beeldromans, en (om de praktische reden van de houdbaarheid) boeken van krantepapier. Tussen die grenzen is nog een aardig boekenbestand op te bouwen. In de regel is daarbij de voorkeur en de smaak van het publiek be palend, vooral het volwas sen publiek. Kan en mag de bibliotheek de jeugd nog be voogden om pedagogische redenen, motieven van op voedkundige aard mogen geen rol spelen bij de aan schaf van boeken voor vol wassenen. De Bouquetreeks, de Jas mijnserie, doktersromans, de Konsalikreeks en andere eenvoudige maar geliefde boeken zijn een 'must' voor elke openbare bibliotheek. Het publiek verslindt ze. De bibliotheken nemen dit soort boeken in hun bestand op, mits de informatie die deze boeken verschaffen juist is, geen duidelijke onzin is. Fascistische, sadistische en racistische boeken leve ren de bibliotheken geen moeilijkheden op, in die zin dat ze er niet eens over pein zen die aan te schaffen. Het publiek voelt dat aan. Be kend en berucht voorbeeld vormen de boeken in de 'Graue Reie', de SS-Grau- sam-reeks en andere vor men van porno-sadisme ge kleed in Duits uniform. Men gaat ervan uit dat lezers die dat soort boeken willen, hun lusten gemakkelijk en goed koop kunnen bevredigen in de dichtstbijzijnde porno winkel. Iets anders is Adolf Hit lers 'Mein Kampf'. Wordt elke poging dit werkje te (her)drukken gesmoord door de verontwaardiging van de hele natie, in de Haagse openbare bibliotheek liggen enkele (oude) exemplaren te wachten op ieder die ze wil lenen. „Dan moet u wel even wachten. Want ze staan niet in de zaal. We moeten ze ha len uit het magazijn", zegt een behulpzaam lid van het personeel. Openbare bibliotheken zijn gemeentelijk van aard en opzet. Dit betekent dat ook de mentaliteit van stad en streek in het boekenbe stand in zekere zin moet zijn terug te vinden. Voor het publiek van Kerkrade en Alblasserdam is een boek of tijdschrift eerder godslas terlijk dan voor de Nijmege- naar of Amsterdammer. De plaatselijke bibliotheek moet daar rekening mee houden. Dat betekent niet dat de bibliotheek van Kerkrade volstrekt geen 'godslasterlij ke' lectuur kan leveren wanneer daar toch nog be langstelling voor is. 'Kerk rade kan het boek in kwes tie via de bibliotheekcen trale gemakkelijk in Am sterdam of Den Haag opvra gen. In feite kan dus ieder een overal bijna elk boek krijgen. Degene die voor de biblio theek nieuwe boeken in koopt (hij heet 'selector') koopt niet zomaar. Hij ver trouwt op eigen kennis en inzicht. Maar in de meeste gevallen gaat hij af op re censies of boekbesprekingen die anderen voor hem heb ben gemaakt. De Lectuur Informatie Dienst (LID) is de grootste recensent van Nederland. Daarnaast is er de Prisma Lectuur Voor lichting. De LID, onderdeel van de NBLC, ontvangt van de uit gevers van elk nieuw boek een exemplaar voor de be spreking. Daarvoor heeft de LID ongeveer 900 professio nele boekbesprekers in 'dienst'. Zij maken (voor ƒ22,50 bruto) een korte sa menvatting van het boek. De LID bundelt de recensies en stelt die tenslotte ter be schikking van de bibliothe ken. Geen enkele biblio theek kan het bij haar col lectievorming stellen zonder deze 'aanschafinformatie' of recensies van de LID. Met die gecentraliseerde boekbesprekingen als lei draad worden er weinig brokken gemaakt bij de aanschaf van nieuwe boe ken. Boeken die zijn aan- geschft en dus de selectie hebben doorstaan leveren weinig problemen op. „De mensen vragen vaker waarom een boek er niet is, dan dat ze bezwaren hebben tegen een boek dat er wel is", zegt een bibliothecaris in Zoe termeer. „Maar het komt ook nog wel eens voor dat we een boek van Wolkers terugkrij gen waarin alle vieze woor den zijn doorgestreept. We hebben ook nog wel eens op merkingen over plat taalge bruik in boeken van de jeugdbibliotheek." „Maar over het geheel ge nomen kun je zeggen dat het hele bibliotheekgebeuren de mensen weinig raakt. Ze klimmen er niet voor op de barricades, zoals bijvoor beeld voor onderwij saange- legenheden. Bij de biblio theek voelt men zich kenne lijk niet zo betrokken." Door onze correspondent BARCELONA - Het al eeuwen du rende mysterie over de ware be graafplaats van Amerika-ontdekker Christoffel Columbus zal wellicht op zeer korte termijn worden opgelost dankzij het onderzoekswerk van de Noordamerikaanse archeoloog Jona than Ericson van de universiteit van Californië. Maar liefst vier steden - Santo Domingo, Se villa, Havana en Genua- gaan er prat op dat zij de bezitters zijn van de „enige echte" stoffelijke resten van de ontdekker van het nieuwe continent. De Amerikaanse archeoloog wil door het onderzoeken van het stron- tium-gehalte in de overgebleven beenderen bepalen waar de zeeheld echt begraven ligt. Het onderzoek richt zich op de gevonden grafkisten in Santo Domingo en Sevilla, de twee steden die door de historici worden getipt als de grootste kanshebbers op het bezit van het 'echte lijk'. De verwarring over de ware be graafplaats van Columbus begon on middellijk na zijn dood in 1505 in de Spaanse stad Valladolid. Volgens Samuel Eliot Morrison -de meest gerenommeerde biograaf van Co lumbus- vervoerde zoon Diego het lijk van zijn vader bijna onmiddel lijk naar Sevilla. Zowel Diego als zijn broer Bartholomeus werden na hun dood bijgezet in het graf van hun beroemde vader. Vlak daarna zouden volgens de overlevering alle drie de lijken in loden kisten zijn ge stopt en per boot zijn vervoerd naar de kathedraal van Santo Domingo, de oudste kathedraal op het nieuwe continent. De zwerftocht van het lijk van Co lumbus wordt duister nadat in 1795 Spanje de kolonie Santo Domingo afstaat aan Frankrijk. Een verre verwant van Columbus -de hertog van Veragua- zou besloten hebben om het lijk naar Cuba te vervoeren, om te voorkomen dat het door de Franse Republikeinen zou worden 'geconfisqueerd'. Na het onafhankelijk worden van Cuba in 1898 zou het lijk wederom naar de kathedraal van Sevilla zijn vervoerd. In een tolerante bui zou den de Spanjaarden daarop een paar botjes cadeau hebben gegeven aan de stad Genua, die er altijd aanspraak op heeft gemaakt dat de ontdekker van Amerika in deze stad het eerste daglicht heeft gezien. Het waarheidsgehalte van deze versie van de laatste tocht van Co lumbus wordt ondanks alle onder zoekingen van de laatste eeuwen nog steeds door alle betrokken vier ste den ter discussie gesteld. Aan de 'vooravond' van het vijfde eeuwfeest van de ontdekking van Amerika in het 'Olympische' jaar 1992 werpt het onderzoek van de Noordamerikaanse archeoloog mis schien eindelijk een verhelderend licht op de verwarrende zwerftocht van de ontdekker van het nieuwe continent. In de plaatselijke gazet was het maar een bescheiden stukje. 'Gewonden en blikschade bij schuifpartij-_ en', stond er boven, en wellicht omdat Bel- gen daar gek op zijn, had de eind redactie het be richtje vergezeld doen gaan van een -« v fraaie foto. V Tegen de inktzwarte achtergrond viel zonder veel moeite het zwaar geha vende skelet te herkennen van wat eens een trotse Japanner was geweest, waarvan nu de ge staalde perfectie wat in disorde was geraakt. De voorkant lag half in de sloot, de achterkant rustte op de knoestige overblijfsels van een boomstronk, en iemand was ver geten het portier dicht te doen. „In deze auto, die na een glij partij langs een meters diepe berm op de neus bleef staan, werden vier leden uit één gezin ernstig gewond", aldus de re dactie, die haar lezers niet wilde onthouden dat het Fouquart Roger, Omloopdreef 15 te Sint Niklaas betrof, alsmede zijn echtgenote De Herde Monique en hun beide kinderen Hilde en Frank. Het was zaterdagavond laat, ik kwam net terug van mijn eer ste Belgische reportage -over het lot van honderd Antwerpse straathoertjes die sinds kort niet meer mogen werken - en ook ik voelde alle vier de wielen van mijn auto een andere kant uit gaan dan de bedoeling was. Van Armand Pien, elders in de gazet, heb ik inmiddels be grepen dat dit veel te maken had met een diepe depressie boven IJsland, die zijn invloed deed gelden op een nieuw hogedruk- gebied, waarvan de uitlopers zich van Spanje tot heel Cen traal Europa hadden uitgestrekt. En zo bekeken viel het eigen lijk mee: de vangrail gaf maar een zachte tik toen hij net spat bord van mijn auto raakte, en de politieman die even later op zijn gemakje kwam aanlopen deed zijn uiterste best om me nog ver der gerust te stellen: „Ge zijt juist de vijftiende." De man stond er al een tijdje, hijzelf vond het ook al lang met meer plezant in de vrieskou, maar om de reeks op dit ronde getal af te breken door met zijn rood-witte looplamp vijfhon derd meter terug te gaan waar het asfalt nog niet een flinterdun ijslaagje was, stopt, sprak hem toch nieii „Ze gaan van mij schrikken nier! Ze trappen op de rd ge krijgt ongelukken!" Het klonk logisch. Evenals de mededeling dj strooi-auto pas maandag t,; omdat die in het weekend] ging komen. Gelukkig was, in tegensii tot mijn auto, de vangrail] beschadigd. Daardoor bleef] proces-verbaal wegens toegebracht aan de staat, i spaard. Door Frans Boog aam I Verschillende van mijn tien voorgangers waren fortuinlijk. In de krant overigens, naast het beridiij met een bivakmuts gewap gangsters 2,5 miljoen buitgemaakt bij een overall de bioscoop van Elsene et| 82-jarige landbouwer Botteldoren uit Maarke-Kt in zijn zetel was verbrand uj aansteken van een sigaretje ook na mij nog tal van auti bilisten minder gelukkig kwamen. Voor hen allen hoop ik dal vangrail van de Belgische deverzekeraars net zo als de metalen weg langs de A 12 bij Willebroek I En in ieder geval wens| vanaf deze plaats Pierre Luyi Lange Lei 18 in Boom, van Laer, Donkstraat II Puurs en Mousatti Hamadij risstraat 8 in Anderlecht, mede de gehele familie quart te Sint Niklaas, sterkte en een spoedig heisldl aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii IJS VISSEN is, beste vis vrien den, veel minder sportief dan weieens wordt gedacht. Vissen op een plaats waar de vis uit zuurstofnood vanzelf in groten getale naar toe komt is niet erg verheffend, laaf staan dus sportief. Wat is het verschil met vissen op witvis, waarbij men door middel van lokvoer de vis naar de visplaats tracht te lokken? Erg groot, want die vis heeft de keuze. Die vis vreet of die vis vreet niet, heeft geen gebrek aan zuur stof en legt ook niet z'n na tuurlijke drang tot zelfbe houd af door naar een wak te zwemmen. Er zijn in ons land zoveel mogelijkheden uit russen te gaan dat ijsvissen niet zozeer in een behoefte voorziet. In noordelijke streken is dat anders. De Zweden, de Fin nen en de Noren beoefenen in het weekeinde de ijsvisse- rij massaal, bijna net zo mas saal als de bekende VASA loipe, bij het skilopen. Het gaat dan trouwens zonder uitzondering om wateren die een groot gedeelte van het jaar bedekt zijn met ijs. Op .heel wat plaatsen kan men zelfs ijsvissen als bij óns de zomer aanbreekt. Met andere woorden, men heeft dan meer behoefte aan een ver zetje. Maar er is nog iets. Noordelijke streken zijn niet behept met een uitgebreide veestapel. Vlees iserschreeu- wend duur, terwijl vis zeker in dezelfde categorie valt. Ijsvissen is er dus puur voor de pot. Vissoorten als arcti sche forel, baars en zelfs snoek fietst er bij de sauna aanbidders van het hoge noorden wel in. Men is er op ingesteld. Tot in de fijnste details be reid men er zich voor op dit vissen. IJsboor, kort ijshen- geltje, doosje wormen, wat kunstaas, isolerend ligkleedje enz. Zelfs speciaal nylon dat tegen de kou kan, zoals Platil ICE wordt inge zet. Het moge duidelijk zijn, héél wat anders dan bij ons. Is het vissen op die manier dan sportiever? Nauwelijks, al verschilt de intentie waar mee wordt gevist. Men vist er voor de lol én voor de pot. Bovendien voert men er niet en hakt men ook geen grote bijten waardoor grote hoe veelheden vis op één en de zelfde plaats naar zuurstof komen happen. Dat is heel wat anders dan bij ons waar men het hele jaar door bulkt van de vismogelijkheden. Niet nodig, dus gewoon niet doen. Wie trouwens wel wil iris sen als Koning winter heerst is aangewezen op nolle zee. Het Wad, de Oosterschelde. Men kan er op mooie dagen terecht voor bot en zodra de winter wijkt is het weer feest bij het vissen op schar, schol e.d. Op volle zee moet men nu ook een mijltje meer doen dan normaal, want het ijzige kustwater (nu al onder 4 graden Celsius) herbergt na enkele dagen vorst niet veel voedsel meer. De garnaal trekt naar vaargeulen, slijt plekken achter wrakken en water met enige diepte van betekenis. Wij zijn in ons land niet zo gewend aan het irissen op grote diepte, toch is die visserij het hele jaar door succesvol. Bootjevissers met het juiste materiaal en de juiste mentaliteit maken tenslotte wel de vangsten die opstappers op zeegaande sport vissersboten nauwelijks meer meemaken Van onze correspondent ROME - Venetië lijdt onder een rattenplaag. Duizenden I monsterachtig grote ratten hebben de aanval ingezet Del ratten, waarvoor zelfs de katten op de vlucht gaan, ko f men de huizen binnen via de toiletten. Een baby in de wijk Castello zou ernstig in het gezicht I gewond zijn door een rat die in zijn wiegje geglipt wis Een man die op het toilet zat, werd door een rat in zijn ge slachtsdelen gebeten. De Venetianen hebben gemerkt dat het niet voldoend! I is om de deksel op de wc-bril te houden. De 'Rambo-rahf ten', zoals ze in de pers worden genoemd, zijn zo krachtig dat ze de deksels met hun snuit omhoog duwen. In dtl wijk San Maurizio hebben de bewoners zware stenen of de wc-deksels gelegd. De ratten uit de lagunestad gelden toch al als de groot ste ter wereld. Hun aantal is de laatste jaren nog s gegroeid door de toenemende vervuiling waar Venetii onder lijdt. De ratten zijn niet alleen bijzonder groot, vraatzucht I en sterk, maar ook slim. Tal van traditionele bestrij-f dingsmethoden blijken te falen. Het stadsbestuur h nu 30 experts in de arm genomen die er voorlopig noj I druk mee bezig zijn het gedrag van de dieren tot in i' j tails te bestuderen. EUPEN - De Belgische rijks wacht heeft iedere week de handen vol aan het opsporen van wandelaars of langlaufers die zijn verdwaald in de Ar dennen. Dat komt omdat veel wintersporters zich buiten de aangegeven routes begeven of in het donker de weg terug niet kunnen vinden. Boven dien overschatten veel skiërs hun eigen mogelijkheden met de nodige beenbreuken als ge volg. De Ardennen zijn in deze tijd van het jaar een geliefd oord voor de liefhebbers van een dagje wintersport. In de weekeinden trekt het natuur gebied gemiddeld zo'n vijf tienduizend dagjesmensen waaronder duizenden Neder landers. De grote belangstelling le vert behalve lange files ook vervelender problemen op. Afgelopen zondag zochten agenten en boswachters vijf uur lang naar twee jonge Ne derlandse studenten die hun mede-reizigers waren kwijt geraakt en alleen door de uit gestrekte bossen doolden. Twee weken geleden moesten twee toeristen noodgedwon gen de nacht doorbrengen in de buitenlucht omdat zij hun wandelgroep én de weg kwijt waren. Vorige maand moesten er dertig rijkswachters met ski- scooters aan te pas komen om te speuren naar vier jongeren uit Aken. Hun ouders waren ongerust geraakt toen ze niet op tijd thuis waren. De Duit sers bleken tijdens het lang laufen van de uitgezette route afgedwaald te zijn. De vol gende ochtend werden ze ver kleumd en uitgeput terugge vonden. Onverantwoord Boswachter J. Peters van de Forstverwaltung in Eupen maakt een vermoeid gebaar als hij vertelt over zijn vele speurtochten. Te vaak naar zijn zin wordt hij geconfron teerd met al te avontuurlijke wintersporters die zich op on verantwoorde wijze in de don kere bossen en verraderlijke moerasgebieden wagen. „Het is bijna ieder weekeinde raak. Dat komt omdat veel mensen veel te laat vertrekken voor hun wandeling of skitocht. Daardoor worden ze door het donker overvallen en raken de weg kwijt" Een medewerker van de rijkswacht in Bütgenbach be vestigt de ervaringen van de boswachter. „Langlaufers wij ken veel te snel van de route af. Ze kunnen dan de weg niet meer vinden en komen heel ergens anders uit als waar ze gestart zijn. Dan kunnen wij eraan te pas komen om him auto te gaan zoeken." Volgens de politieman be reiden de toeristen zich ook veel te slecht voor op hun ij zige tochten. „De toeristen kle den zich vaak slecht en raken zo koud en vermoeid dat ze niet verder kunnen. Veel be zoekers vergissen zich boven dien in de aard van dit na tuurgebied. Het is hier geen park waar je een stukje kunt gaan wandelen. Het is een vrij ruige natuur met veel geva ren." Geen voorzieningen De Ardennen zijn nauwe lijks berekend op grote aan tallen bezoekers. Vrijwel ner gens zijn duidelijke borden met wandelroutes te vinden. Parkeerplaatsen bij de pistes zijn, als ze er al zijn, veel te klein en de honderden auto mobilisten parkeren hun wa gens op de smalle, gladde we gen waar zelden gestrooid wordt. Ook restaurants, waar de verkleumde sporters zich kunnen opwarmen, zijn dun gezaaid en wie in een noodge val een telefoon nodig heeft zal moeite hebben een toestel in de buurt te vinden. Bij ongevallen kan alleen op de afdalingspistes direct hulp worden geboden. Piste-hou ders zijn verplicht om een slee met brancard achter de hand te hebben. Gewonden moeten vervolgens per ambulance vervoerd worden naar de zie kenhuizen van St.Vith, Eupen, Spa, Bütgenbach of Verviers die tientallen kilometers uit de buurt liggen. Directeur Steffens van het hospitaal in Bütgenbach krijgt iedere week wel enkele 'geval len' voor behandeling. „Meestal zijn dat oudere men sen die nog nooit aan winter sport gedaan hebben en die het toch een keer wilden pro beren. Maar ze hebben nog nooit geoefend en zijn slecht voorbereid op hun tocht. Wie gaat langlaufen denkt veel te vaak dat het om een eenvou dig wandelingetje gaat. Maar dergelijke tochten zijn ver moeiend en wie uitgeput raakt gaat brokken maken. De men sen overschatten hun t rijkheden. Vooral in jan-J als veel clubs wedstt' houden, gebeuren veel1 lukken. Gelukkig blijf] meestal beperkt tot beet» xen." Het aantal auto-ongel^ in de druk bevolkte Arde# blijkt mee te vallen, gaans blijft het beperk' blikschade. Tips Enkele tips die de 1 rijkswacht geeft aan sporters: Vertrek zo vroeg met de tocht en zorg in geval vóór 16.00 uur 's mi* terug te zijn bij het uitf" punt. Wandelaars moeten schikken over een goede»1 delkaart. Langlaufers moeten houden aan de uitgestipP loipes. Langlaufers moeten eigen kracht niet oversell en geen al te lange route» zen. Wie aan wintersport kan het beste eerst 'droog' oefenen en wat o opbouwen. an< Door onze corresj Nu de democraten de meer [Amerikaanse Congres, begint 1 lijken dat de vrije handelspoli gering zo vurig voorstaat, ni Vandaar dat Baker in de po stuurd voor het vinden van eer locraten. De VS ondervinden nog ka's [steeds grote moeilijkheden op reld het stuk van de handel. In no- D vember noteerde Washington gest een handelstekort van 19,2 repi miljard dollar. Dat cijfer is aani voor Amerika vooral bedroe- sche vend omdat de dollar het afge- het lopen jaar sterk in waarde is kaa gedaald. Die waardevermin- de [dering heeft niet tot een zicht- gaa |bare verbetering van Ameri- pres NICOSIA (AP) - Het jongste iral Iraanse offensief in de Golf- einc oorlog lijkt erop gericht te zijn een het militair initiatief over te Spr: nemen na de zware Irakese van luchtaanvallen die de Iraanse d economie zware schade heb- ber ben toegebracht Ara „Dit lijkt op de belangrijk- de 1 ste doorbraak van Iran sinds den zij in februari vorig jaar een en 'deel van het schiereiland Faw iate veroverden," zei Hans-Heino gen iKopietz van het Internatio- hun naai Instituut voor Strategi- late sche Studies in Londen. ren De Iraniërs zeggen een op 1 [strook moerasland te hebben tiek verover^ ten oosten van de ech Irakese havenstad Basra, met zaa hun offensief over de Shatt- doo al-Arab waterweg die de grens vormt tussen beide lan- hun den. Het offensief, Karbala-5, stei begon vrijdag en was de bra tweede aanval in twee weken. clai „Als ze kunnen vasthouden vaa wat ze veroverd hebben, kun- d nen de Iraniërs grote indruk jonj maken," zei Kopietz. „Een ver- hee: binding met hun bruggehoofd naa op Faw zou Basra in groot ge- ten. vaar brengen." siot Arabische diplomaten in het ran gebied geloven niet dat Iran gek veel kans heeft een overwin- 1.20 I ning te boeken die hen het Ira- hee kese gebied rond Basra defini- 700. tief in handen zal geven. Basra h is na Bagdad de grootste stad luel van Irak. „De vuurkracht van den |EHl33iTO3^ii AMSTERDAM (ANP) - De Amster- herel oamse effectenbeurs heeft zich dins- Amrc in de loop van de dag behoorlijk NMB nat*at de handel in de och- ƒ186; nauren in een droevige staat ver- vond] eerde. De dollar was zeer flauw, wat gelop' weerslag had op de koersen. Maar Het k ilrvf de AmeriRaanse munt in de een w Van de ^8 alleen maar verder in- fraaie' aan rJu0kken veel aandelenkoersen Konir dei-i?0 de °bligatiemarkt was vrien- noteel gestemd. De totale omzet was kelijk T a mi^ard behoorlijk hoog. terugj «1 de internationale aandelenhoek ƒ58. Koninklijke Olie zich prijs- wu i met 660 winst van 1 op 212. èlr~T la8 KLM, die maar liefst 1,40 ,ra r, gaan op ƒ38,10. Hoogovens tarSvïr onder f30- Het staalfonds in n/ lager °P f 20,70. Akzo stond ianr tend nog flink onder druk, 149 ">n trad ^n herstel in tot ff 140 6611 winst van uiteindelijk ,Jdtgevers VNU en Elsevier raak- aanvankelijk zwaar in de verliezen iverii °°k de vorige dag al flink iraoM opgelopen. Ook hier de middag herstel, waarbij El- Bloot 239.50 twee kwartjes hoger esnn* met n°g slechts 1 ver- ht. k de markt verliet nder h ^en*ondsen leden eerst nogal im naging van acties in de Rot- "ieer n ^ven. Vooral Ind. Pakhoed Van verlies van 1,10 op 67,80. ïS?nerBn leed een gering verlies urness sloot met een bescheiden 17* KJ' ontonius 5v ant°rüus iï^fO-Lv. J* lamel Kosthuis i* Kosthuis l,ï Kosthuis I, ooghuys Lu I It ïfoUhs Kfotihs P Motihs (oostb.) (oostb.) lourdes de brouwer (tilburg) (tilburg) (tilburg) (tilburg) (het) klokkenberg liduina ('s-h'bosch) ('s-h'bosch) ('s-h'bosch)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 4