s
p
E
C I
I
K
IT
IJS!
Zelfstandige drogist
gaai de barricade op
60,
Onkosten bij een
huurovereenkomst
DE STEM
LLEN
BEMIDDELINGSBUREAUS KRIJGEN HET STEEDS DRUKKER
Iderwerken.
jt,
irijuerbu
GEMANGELD TUSSEN APOTHEKEN EN WINKELKETENS
S3
li 1
IJNEN EN
iE
Z :;ar geleden hadden 8000 mensen die op zoek
waren naar een vaste relatie een bureau
g< ichakeld. Afgelopen jaar waren er 20.000
mens n die een beroep deden op een
bemiddelingsbureau. In Nederland blijkt een
groeiende behoefte aan relatiebemiddeling te
bestaan.
De zelfstandige drogist dreigt platgedrukt te
worden. Gemangeld tussen de apotheker, die in
zijn losse verkoop soms een drogist lijkt en tussen
de drogisterij-ketens, die zoveel goedkoper de
klant kunnen lokken. Een duizendtal zelfstandige
drogisten, verenigd in DA, gaat vanaf deze
maand de barricaden op.
5
Bezuinigingen hebben veel ellende veroorzaakt
op de basisscholen. Op de mestvaalt' van het
onderwijsbeleid begint nu echter de 'orchidee der
samenwerking' te bloeien. Volgende week in De
Stem Specifiek Onderwijs.
VRIJDAG 9 JANUAR11987
WSSBm
pa
Relati
s levensbehoefte'
anv.
bon,
verteren
schept een band,
)uwMlor.^
Inlichtingen:
De Stem, 076-236911
alstraat 13 - LAMSWAARDE
gezelligheid In uw woning
Joke
Kuijlman,
plaats
vervangend
directeur
van de Raad
van
Toezicht:
„De vrolijke
vrijgezel
bestaat
niet".
FOTO
PERRY
HOKKE
Door Romain van Damme
Er rust voor velen nog een
taboe op bemiddeling via
een bureau. Ook zijn er
nog altijd bureaus die misbruik
maken van mensen die op zoek zijn
naar een vaste relatie. Geld is dan de
enige drijfveer. De Raad van
Toezicht op Dienstverlening bij
Relatievorming wil daar verandering
in Wenden. Onlangs werd begonnen
met een uitgebreide
advertentiecampagne, die er voor
moet zorgen dat Nederland
vertrouwd raakt met bemiddeling via
een erkend bureau.
Een oud gebruik in enkele West-
Zeeuwsch-Vlaamse dorpen: mannen
van dertig jaar die nog niet getrouwd
zijn, worden de 'ossewei' ingestuurd.
Om de goegemeente te laten zien
dat ze er nog niet in geslaagd zijn
een vrouw als partner te vinden. Dat
gaat met de nodige feestelijkheden
gepaard. Drank in overvloed en
feesten tot in de kleine uurtjes.
Vrolijkheid alom derhalve. Of toch
niet?
Joke Kuijlman, plaatsvervangend
directeur van de Raad van Toezicht,
haalt er een onderzoek van Ruut
Veenhoven bij. „Uit dat onderzoek
blijkt dat de vrolijke vrijgezel niet
bestaat. De levensvreugde is veel
minder dan aanvankelijk gedacht
werd. Die mensen blijken het
helemaal niet zo naar de zin te
hebben".
Afgelopen jaar hebben 20.000
mensen de stap gezet. Naar een
erkend relatiebemiddelingsbureau.
In zes jaar tijd een groei van zestig
procent. Een geweldige toename.
Bovendien, achter die kille cijfers
gaat vaak een wereld vol leed schuil.
„Die groei komt natuurlijk ergens
vandaan", zegt Joke Kuijlman. „Er is
wel een aantal oorzaken aan te
wijzen. We hebben een tijd van
economische teruggang gekend. In
een dergelijke periode keren de
mensen terug naar vormen die veilig
zijn. Men zoekt meer geborgenheid.
De sexuele revolutie is op haar
retour. Dat is inmiddels een
randverschijnsel geworden. Het
taboe rond de scheidingen is minder
geworden. En tot slot heb je de
verharding van de maatschappij".
Aantonen dat de meeste mensen
behoefte hebben aan een intieme
relatie is niet zo moeilijk. De
voorbeelden liggen voor het
oprapen. Kinderen die voldoende
voedsel krijgen, in materiële zin goed
verzorgd worden, maar nooit
geknuffeld worden, krijgen het zeer
moeilijk. Het is een zeer bekend
onderzoek uit de VS.
STEUN
Dat voorbeeld wordt door Joke
Kuylman graag aangehaald. „Het
hebben van een relatie is een eerste
levensbehoefte, ledereen heeft recht
die relatie te zoeken op een manier
die het beste bij hem of haar past.
Dat kan bij voorbeeld via een
relatiebemiddelingsbureau.
Natuurlijk zijn er mensen die heel
goed zonder relatie kunnen leven.
Maar over het algemeen hebben
mensen steun nodig".
Dertig jaar is de leeftijd die om een of
andere nog niet opgehelderde reden
verbonden wordt aan de eeuwige
vrijgezel. Blijkbaar gaat men er van
uit dat het voor iemand boven de
dertig jaar moeilijk is een relatie op
te bouwen. „We werken niet
normerend", zegt Joke Kuijlman.
„Het gaat er om dat het hebben van
een relatie zeer essentieel is. Voor
heel wat mensen is het blijkbaar niet
zo eenvoudig een juiste partner te
vinden. Die mensen komen vaak in
een isolement terecht.
Tegenwoordig heb je wel die
vriendennetwerken. Daarbij gaat
men uit van het gegeven dat niet
alles bij één partner te vinden is.
Maar dat is toch iets voor de hogere
kringen. Om deel uit te kunnen
maken van een dergelijk netwerk
moetje een hoop geld hebben".
TABOE
Erkende relatiebemiddeling kan
volgens Joke Verkuijl uitkomst
bieden. In 1986 hebben 20.000
mensen zich laten inschrijven. „Dus
is de kans groot dat je mensen die
dat gedaan hebben kent", zegt Joke
Verkuijl, „alleen je weet het niet. Er
rust toch nog een zeker taboe op.
Als je tegen kennissen of familie zegt
dat je van plan bent je te laten
inschrijven, wordt er snel gezegd:
niet doen, dat gaat niet spontaan,
het is gekunsteld. Die termen krijg je
dan te horen. Maar dan zeg ik altijd:
onzin. Als je ergens bent en je ziet
iemand, is er toch niet ineens een
bliksemflits. Natuurlijk, er zullen best
mensen zijn waarbij liefde op het
eerste gezicht gebeurt. Maar het
komt veel vaker voor dat het
Het
huismerk
van de
samen
werkende
Tm wCTneiiue
M drogisten.
Door Harry Kolks
De Drogisten Associatie is
in het oorlogsjaar 1942
opgericht om samen nog
wat van het vak en de winkel te
kunnen maken. DA betekende toen
Dienende Actie. De bundeling sloeg
aan, bleef bestaan en breidde haar
ledental gestaag uit. Later heeft deze
coöperatieve samenwerking met
zetel in Zeist alleen een andere
invulling aan haar initialen gegeven:
Drogisten Associatie.
In de praktijk houdt de coöperatie
van 850 zelfstandige drogisten met
ongeveer 150 filialen zich nu vooral
bezig met een geconcentreerde
inkoop, een verkoop-begeleiding en
een serie diensten. Bij de consument
is DA met name ook bekend door het
'consumentenmagazine' Deapost,
dat meer dan maandelijks verschijnt
in een oplage van 2,5 miljoen stuks.
DA is ook een groothandel
geworden voor haar leden met een
opslaggebouw van ongeveer 4000
vierkante meter in Zeist. De omzet
van die groothandel is ruim vijftig
miljoen en daarvan heeft de helft
betrekking op de echte drogisterij
artikelen. Er zit een forse groei in die
omzet. Volgens DA-directeur B.
Westhoeve afgelopen jaar zelfs 25
procent. Dat zit 'm dan vooral in het.
feit dat het huismerk DEA flink wordt
uitgebreid, dat DA-zaken exclusief
het Italiaanse parfum Baruffa zullen
verkopen en als sportartikel
Slazenger in het pakket hebben
gekregen. Samen met V D start
men de verkoop van het cosmetica
merk Avon, dat vroeger net als
Tupperware in huisverkoop aan de
vrouw gebracht werd.
SERVET
Een mooie groei en een aardige
omzet, maar tussen de talrijke
groothandels in de drogisten
branche gewoon te klein om echt
mee te tellen. Een positie tussen
tafellaken en servet. Dat is meestal
meteen een dure positie.
DA heeft nu een belang genomen in
een andere groothandel: Tendo
Haco Farmacie bv (THF), de
farmaceutische poot van Ten
Doesschate bv in Wapenveld bij
Zwolle. Volgens directeur
Westhoeve zal dat belang tussen de
45 en 47 procent komen te liggen.
De holding Ten Doesschate,
waarvan de meerderheid der
aandelen in handen van de familie
Buisman ligt, behoudt ook een
belang van die grootte. De rest van
de aandelen, tussen de vijf en zeven
procent, zullen naar een
'onafhankelijke participatie
maatschappij gaan', aldus
Westhoeve.
THF is geen kleintje in de wereld van
de drogisterij. Haar omzet is 140
miljoen en het marktaandeel in
Nederland veertig procent. Daarmee
is het de grootste drogisterij
groothandel in ons land.
VERWEND
Juist omdat in 1986 de groei in Zeist
zo fors uitviel kwam DA te krap in het
jasje te zitten. Er moest uitgebreid of
naar samenwerking gezocht worden.
Westhoeve: „Dat laatste is gekozen,
want er spelen meer zaken op dit
moment een rol. Met name is de
distributie van de artikelen naar de
leden toe veel te duur geworden.
Van de ene kant omdat er te veel
mensen mee gemoeid zijn en van de
andere kant is de drogist nogal
verwend. Men belt om een artikel en
er is altijd wel een groothandel te
vinden die meteen levert. De
stroomlijning en het daardoor
goedkoper maken van de distributie
moet een fiks wapen worden in onze
strijd tegen de goedkope drogisterij
ketens, die de laatste jaren ontstaan
zijn. Zij vormen steeds meer een
bedreiging voor de zelfstandige
drogist".
De zelfstandige drogist moet om nog
een reden de barricade op.
Westhoeve: „We zitten de laatste
jaren met een dubbele bedreiging.
Het gaat niet alleen tegen de
drogisterij-ketens, maar ook tegen
de gevestigde apothekers. Zij
begeven zich steeds meer op het
terrein van de drogist met de
handverkoop". Met name wordt er
door DA gewezen op de verkoop van
cosmetica in de apotheken^Wat zeer
blijkt te steken is het jongste
apothekers-initiatief om onder een
private label produkten op de markt
te brengen.
„In feite komt men daarmee erg
dicht, akelig dicht, bij de drogist. Het
beste antwoord tegen de dubbele
concurrentie is de distributie
verbetering. Dat wordt een logistieke
verbetering en een betere benutting
van de vrachtwagens, die de
artikelen uitleveren. Bovendien
kunnen we de omzet van DA
bundelen met die van Tendo door
deze naar elkaar toe te laten groeien
en dat levert nog eens een fikse
besparing in de distributie-kosten
op. Op die manier kan er een meer-
omzet gerealiseerd worden zonder
dat de kosten navenent stijgen. Op
middellange termijn levert dat een
daling van de kosten op. De huidige
concurrerende groothandels kunnen
leveren tegen de helft van onze
huidige distributie-kosten. Daar is
dus nog wel iets aan te doen", aldus
Westhoeve.
De goedkoper makende integratie
zal meteen beginnen. Een deel van
de DEA-huisartikelen gaat van Zeist
over naar de depots van THF (in
Wapenveld, Gilze en Amsterdam).
langzaam groeit. Je praat met
iemand, je drinkt samen wat en later
krijg je dat warme gevoel. Dat blijkt
dan wederzijds te zijn. En dan kun je
een relatie aangaan".
„We moeten eens ophouden met
hypocriet te zijn", gaat ze verder.
„Bij een bemiddelingsbureau
gebeurt precies hetzelfde. Je biedt
bepaalde zaken aan. Je geeft zelf de
grenzen aan. De zeef is veel kleiner
dan in het vrije veld om het zo maar
eens te noemen. Je weet bij
voorbeeld dat de mensen die je
ontmoet vrij zijn. In feite heb je de
eerste grove zeef ingehuurd".
De grootste groep die ingeschreven
staat bij een
relatiebemiddelingsbureau is tussen
de 30 en 45 jaar. Al kan eenieder
tussen de 21 en 85 jaar terecht bij de
bureaus. „Heel legitiem", benadrukt
Joke Verkuijl nog eens, „zoals de
partnerwens heel legitiem is".
WANTOESTANDEN
De Raad van Toezicht werd in 1970
door het ministerie van CRM (nu
WVC) in het leven geroepen. Dat
gebeurde om de mensen die in zee
gingen met een bureau te
beschermen. Destijds bestonden er
nogal wat wantoestanden bij de
huwelijksbureaus. Dat merkten
onder meer een paar hooggeplaatste
personen en een kamerlid. Zij
werden gechanteerd met door hen
zelf opgegeven zeer vertrouwelijke
gegevens. Toen werd de gezinsraad
gevraagd de handel en wandel van
de bureaus eens grondig te
onderzoeken.
De Raad begon meteen met
saneren. Van de toen 150 werkzame
bureaus werden er slechts twaalf
door de Raad erkend. Momenteel
zijn er vijftien erkende bureaus.
Sinds '72 hebben de door de Raad
van Toezicht erkende bureaus een
aparte rubriek in de meeste kranten.
In die advertentie mag dan vermeld
worden dat het bureau erkend is
door de Raad van Toezicht. De
bureaus die niet erkend zijn
proberen daar doorheen te glippen
en zetten er bij voorbeeld bij dat ze
'bekend' zijn bij de Raad van
Toezicht. Dat klopt veelal, maar niet
zoals het hoort.
Vijftien erkende bureaus lijkt niet
zoveel voor 20.000 mensen, maar die
bureaus hebben bij elkaar 270
consulentschappen. De laatste tijd
neemt het aantal malafide bureaus
toch weer toe. De manier waarop de
'slechterikkende mensen
benaderen, is in feite nooit
veranderd. Het gebeurt nog steeds
dat iemand 400 gulden betaalt aan
een bureau en verder niks meer
hoort. Verder worden er door die
bureaus ook mannen en vrouwen
ingehuurd. Als een man zich laat
inschrijven duikt die ingehuurde
vrouw op. Er volgt een gesprek en
daarna laat de vrouw weten dat hij
toch niet de man was naar wie ze
aan het zoeken is.
BROKKEN
„De Raad kan tegen die malafide
bureaus rechtstreeks niets doen. De
Raad kan er indirect wel wat aan
doen door in zoveel mogelijk
dagbladen een aparte
advertentierubriek voor de erkende
bureaus te reserveren. Ik zeg niet dat
alle niet-erkende bureaus slecht zijn.
Maar het is een feit dat sommige
regionale bureaus veel brokken
maakten. Al was de intentie meestal
goed. Daar gaan we in ieder geval
vanuit".
Om de mensen zo goed mogelijk van
dienst te kunnen zijn, hebben de
consulenten van een erkend
relatiebemiddelingsbureau een zeer
gedegen opleiding achter de rug.
Vakbekwame mensen die diverse
methodes kunnen hanteren.
„Er zijn categorieën met een zeer
grote slaagkans. Gemiddeld komt
men op vijftig procent uit. In ieder
geval is het zeker dat je meer kans
hebt op slagen als je ingeschreven
staat bij een bureau. Als je die stap
niet waagt, is het een heel stuk
moeilijker. Maar inderdaad is
bemiddeling niet voor iedereen
geschikt".
Wie een huurovereenkomst sluit moet naast de huurprijs en
een eventuele waarborgsom ook nog vaak andere kosten
betalen. We zullen in het kort aangeven welke kosten nog extra
in rekening gebracht mogen worden en hoe hoog die mogen
zijn.
BEMIODEUNGSKOSTEN OF COURTAGE
Deze hoeven door de huurder slechts betaald te worden als hij
aan de verhuurder ot diens beheerder (bijvoorbeeld een
makelaar) opdracht heeft gegeven een woning voor hèm te
zoeken.
Als deze opdracht door de huurder niet gegeven is, hoeft de
huurder dus ook niet deze kosten te betalenOok hoeft hij niet
te betalen als de woning reeds in beheer is bij de betreffende
makelaar, immers deze krijgt doorgaans de kosten reeds
betaald door de eigenaar.
Hoe hoog kunnen deze kosten nu zijn als ze in rekening
gebracht mogen worden Zowel de huurcommissies als de
kantonrechters ais de Vereniging van Makelaars houden zes
procent van de kale jaarhuur aan. Dus kost de woning 500
kaal per maand, dan wordt zes procent van de kale huurprijs
per jaar (12x J 500- f 6.000dus 360.
CONTRACTKOSTEN OF ADMINISTRATIEKOSTEN
Voor het opmaken van het huurcontract, voor het aanvragen
van een woonvergunning en/of huursubsidie, kan de verhuur
der kosten in rekening brengen maar alleen ais deze ook
daadwerkelijk werkzaamheden op dat terrein heeft verricht
De Nederlandse Vereniging voor Makelaars heeft hier ook
richtlijnen voor opgesteld. Bij een huurprijs van J 250 per
maand maxima al 250, bij een huurprijs tussen j 250 en 650
een bedrag van 325 en daarboven J 375.
Deze bedragen liggen aan de hoge kant, immers de hoofdre
gel blijft dat de verhuurder ook daadwerkelijk de kosten (welke
hij in rekening brengt) gemaakt moet hebben en dat hij hieraan
niet mag verdienen. Het komt vaak voor dat bij een contract
gebruik gemaakt wordt van een 'standaard huurcontract', dat
alleen maar gecopieerd hoeft te wordenDat hoeft natuurlijk
nooit zoveel te kosten. Maar ja. Wat moet je dan? Als je niet
betaalt, dan krijg je de woning niet en als je eenmaal betaald
hebt, zie dan maar weer eens dat geld terug te krijgen.
Nu is dat laatste toch mogelijk via een gang naar de huurco
mmissie. Daar kan een zogenaamde 'art 6 huurprijzenwet
woonruimteprocedure' worden aangespannenHet moet in de
procedure worden vastgesteld dat de verhuurder onredelijk
voordeel heeft gehad bij het in rekening brengen van deze
hoge kosten. Dus het beste is in zo'n geval wei te betalen
(eventueel onder protest) en dan achteraf dit geld terug te
vorderen via de huurcommissie. Dit geldt ook voor de teveel
betaalde bemiddelingskosten.
Deze juridische
rubriek wordt
samengesteld
doordeBuro's
voor
Rechtshulp In
Middelburg en
Breda.
