sa;®**
PAPIER
VOOR UW PEN
'FORSCH
'GELEIDI
-WOENSDAG 7 JANUAR11987
/OENSDAG 7 JANU,
EXTRA
Boer en
visserman
Bluysen
Bravo
Een wereld
van verschil
Gaaikema
Sprookje
Feministische
theologie 1
Feministische
theologie 2
De Zwarte
Weduwe
Alcohol
Donderdag 7 jani
Het weerbericht
van alles. Behalve
jezonnetje.
-^ikke benen
In één 'trek', de boeiende,
bijna 'Hemingway'-achtige
reportage van Paul de
Schipper in 'Weekend' van
'De Stem' van zaterdag 27
december 1986 gelezen.
Journalistiek van wereld
klasse! Deze reportage zou
als 'short story' aan iedereen
in Nederland die ook maar
iets met de visserij te maken
heeft, toegestuurd moeten
worden. Wat mij trof, waren
zijn vergelijkingen tussen
boer en visserman. Er is
echter een wezenlijk ver
schil tussen beiden. De vis
serman kan practisch iedere
dag 'oogsten', zonder ooit te
zaaien.Even nadenken!
Compliment.
Aardenburg
Schelte van Jelgershuis
Na uw kerstnummer,
waarin een interview is op
genomen met bisschop
Bluysen en waarin deze
vooral bezorgd is over de
verkettering van de Neder
landse katholieken, over
theologische vraagstukken,
wat ik met grote waardering
heb gelezen, met bewonde
ring voor deze kerkvorst, die
met zijn zwakke krachten
alles doet om de kerk op de
been te houden, komt in uw
blad van 29 december een
koude douche in een artikel
Vrouw en Kerk van een
goede katholiek, die nog er
ger is dan kardinaal Simo
nis, omdat zij deze kerkvorst
een veroordeling van een zo-
gentheologie aanwrijft, die
deze volgens zijn verklaring
helemaal niet bedoeld heeft.
Wanneer deze vereniging
van vrouwen in de katho-.
lieke kerk geen betere me
thode kent dan op deze wijze
geloofsgenoten te verkette
ren, dan beklaag ik deze
groep, die meer rechtge
aarde christenen buitenker
kelijk maakt, dan de lande
lijke werkgroep Vrouw en
kerk ooit zal doen. Ik wil
deze mevrouw adviseren
wat minder te schrijven
over dingen waarvan ze
blijkbaar niet het minste be
nul heeft. Goddank zijn er
nog vrouwen, die hun ver
stand gebruiken en een
steun zijn in de kerk.
Langeweg
H. Deljaaris.
Een woord van dank aan
mevrouw E. Reynardts-
Dassen uit Eindhoven voor
haar ingezonden brief aan
'de Stem' 29 december jl. Zij
verklaarde zich dankbaar
voor de duidelijke stelling-
name van kardinaal Simo
nis t.a.v. de Feministische
Theologie. Bravo! Je moet
tegenwoordig lef hebben om
nog achter de bisschoppen te
durven staan! Welnu, ons
lijkt een vrouw van achter
het gezellige theeblad thuis,
haar kinderen of echtgenoot
opvangend, heilzamer te
werk gaat dan op de kansel.
Tenslotte laten we ons 'het
eeuwige vrouwelijke' door
de feministische theologie
niet ontfutselen!!
Oosterhout
H. Hoegen
Via uw rubriek 'papier voor
uw pen' d.d. 24 december
1986 heb ik kennis genomen
van het commentaar van de
heer J. v. Montfoort - na-
tuurarts te Maastricht. Hij
reageerde hiermede op het
commentaar in uw medische
rubriek d.d. 3 november 1986
en het antwoord van dr. R.
Krause te Breda hierop.
Als leek zijnde zij voorop
gesteld dat ik geen inhoude
lijk oordeel kan geven, maar
mij zal beperken tot de al
dan niet gedane uitspraken
zoals de heer v. Montfoort
beweert. Noch in de tv-uit-
zending 'Een wereld van
verschil' van 24 oktober 1986
noch op het symposium van
dr. Krause d.d. 5 september
1986 heb ik, als aandachtig
luisteraar, uitspraken als
charlatan - kwakzalver - of
oplichter gehoord. Over on
waarheid gesproken heer v.
Montfoort.
Indien dr. Krause zou
weigeren Moerman-artsen
te vragen om op het sympo
sium te spreken, wat hebt u
en uw collega D. Meyer-
Moerman arts, dan op het
symposium gedaan? U bei
den heb ik daar toch kunnen
beluisteren. Over onwaar
heid gesproken, heer v.
Montfoort!
Verder wil ik opmerken,
dat de geneeskunde zich niet
in een algebraïsche vergelij
king laat stellen - het enige
wat dan overblijft om de ef
fectiviteit van bepaalde be
handelingsmethodes vast te
stellen is de statistiek - zij
het dat deze, althans volgens
u meneer v. Montfoort, ma
nipuleerbaar zou zijn. Had
den de alternatieven maar
deze statistiek - wellicht
ware dan de kloof tussen al
ternatieven en regulieren
beter overbrugbaar.
Tot slot nog het volgende:
uw hele commentaar als
mede uw stereotiepe verge
lijking van het doosje
waarin men spreekt om dan
het gesprokene over vele
honderd kilometer verder te
beluisteren - is toch te ge
brekkig en te goedkoop om
aanspraak te kunnen maken
op de wetenschappelijkheid
die het onderwerp: 'Een we
reld van verschil' ten volle
verdient
Breda
F. Druppel
WAT bezielt Jan Koesen
Ik neem tenminste aan dat
Jan voor een heer staat. Was
het misschien de regen
welke op de Lange Voorhout
neerdrenste oftewel het feit
dat hijzelf zich geen smo
king of modieuze trui kan
veroorloven Wat bezielt
mij nu om in de pen te klim
men en zo vernietigend uit
te halen Hoogstwaar
schijnlijk krijg ik er geen
oscar voor, maar het doet
mij toch even goed.
De schade welke hij toe
brengt aan Seth Gaaikema
is toch niet meer te achter
halen. Wat vond ik dat dit
heerschap met zijn artikel
naast de waarheid zat. Het
enige punt wat nog in zijn
voordeel spreekt is dat het
geluid niet al te best was
toen hij daar in de zaal zat
(inderdaad was het goed bij
geschaafd). Dat is dan ook
het enige punt (tussen twee
haakjes ik was niet aanwe
zig en mag dus niet oordelen
maar als ik zijn artikel met
de waarheid vergelijk wilde
ik hem toch voorstellen een
bezoek te brengen aan zijn
dokter voor een verwij sbrief
naar de oorspecialist).
Nee wat mij zo heeft ver
bolgen is het feit dat zo'n
heerschap een halve pagina
krijgt om zijn persoonlijke
mening te spuien. Had dan
wat meer mensen gestuurd
(op uw redactie zijn er zeer
zeker te vinden na deze
showDe show zat vol
hoogstaande humor, af en
toe was het wat minder,
maar is dit bij iedere caba
retier niet zo
Laat dit soort artikelen
achterwege en het zal De
Stem zeer zeker ten goede
komen. Oh ja, als afsluiting
zou je je een vergelijking
kunnen rechtvaardigen. Al
leen met wat is Jan Koesen
zijn artikel te vergelijken
Het verschil tussen een Rolls
en ons Frans lelijk eendje
misschien Enkel moeten
we dan eerst de Rolls nog
zien op te scharrellen. Is
deze vergelijking rechtvaar
dig Waarom niet Koesen
vraagt er toch om.
Hulst,Luc Biesbroeck
TUSSEN 9 september 1918
en 10 augustus 1939 had ons
land uitsluitend rechtse ka
binetten. Er kwam geen
SDAP aan te pas. Uit die po
litieke rechtse groeperingen
werden de ministers van de
fensie gerecruteerd. De
Tweede Kamer had steeds
een rechtse meerderheid.
Die loosde ook de begrotin
gen voor land-, zee- en
luchtmacht door de Kamer.
In overeenstemming met
haar programma stemden
de leden van de tweede ka-
merfraktie van de SDAP
steevast tegen die defensie-
post. Maar dat had geen ge
volgen.
Hoe de heer H. van Wijk
dan ook in De stem van 24
december jl. glashard durft
te suggereren dat door de
anti-militaristische politiek
van die SDAP-kamerleden
de kracht van het leger ter
dege werd uitgehold is mij
een raadsel. Het is een
sprookje dat nog steeds in
bepaalde kringen wordt
verteld. De SDAP had in het
parlement geen meerder
heid. Het stemmen tegen de
defensiebegroting van haar
vertegenwoordigers liet die
begroting onaangetast. Ster
ker nog. In 1923 had de stem
van de heer Van Schaik (r.k.
staatspartij) tot gevolg dat
de Vlootwet werd verwor
pen met 49 tegen 50 stem
men.
De christelijk-historische
minister van financiën, De
Geer, trad in 1923 af, omdat
hij de financiële gevolgen
van een eventueel aangeno
men Vlootwet niet wenste te
dragen. Eind juni 1939 bood
het vierde kabinet Colijn
zijn ontslag aan. Er zat geen
minister van de SDAP in die
regering. De controverse
waarover het kabinet viel
was een verschil van opvat
ting tussen de minister van
sociale zaken, Romme, en
zijn r.-k. staatspartij vrien
den en Colijn cs over de
vraag of er 15 miljoen moest
worden bezuinigd op de be
strijding van de werkloos
heid. Of dat dat geld naar
defensie moest.
Romme wilde het eerste.
De SDAP had daaraan part
noch deel. Koningin Wilhel-
mina riep voormannen van
de grote partijen bij zich om
die regeringscrisis op te los
sen. Daaronder dus ook een
SDAP'er. Toen men niet tot
een oplossing kwam, liet de
vorstin de heren voorlichten
over de deplorabele toestand
„Ik heb de indruk dat kardinaal Simonis een polemisch slim en misschien wel degelijk een interessant werkstuk over de
Feministische theologie heeft gemaakt dat als kritiek en dus niet als wetenschappelijke verhandeling minstens interes
sant in elkaar steekt." - foto theo van zwam
van de defensie. Dat werd
gedaan door lt.-gen. Reijn-
ders en vice-adm. Furstner.
Het eind van het lied was
dat er negen maanden voor
de inval van de Duitse troe
pen in ons land een kabinet-
De Geer kwam. Daarin za
ten, voor het eerst in onze
parlementaire geschiedenis
twee SDAP'ers, Albarda en
Van den Tempel.
De Geer deserteerde mid
den in de oorlog vanuit Lon
den via Spanje naar Neder
land. Hij zal ongetwijfeld
toch wel na 1945 zijn pen
sioen hebben ontvangen.
Hetzelfde zal wel gelden
voor die reeks ex-ministers
uit vooroorlogse kabinetten
die wél medeverantwoorde
lijk waren voor de defensie
budgetten. Er is geen enkele
van de ministers van defen
sie uit die rechtse kabinetten
afgetreden, omdat hij niet
akkoord kon gaan met
krappe begrotingsopstellin
gen. Er is niets tegen het be
nutten van historie om een
betoog - pensioen aan de
weduwe van Rost van Ton
ningen - kracht bij te zetten.
Maar dan moet men die his
torie wel kennen. Ik neem
tenminste niet aan dat de
heer Van Wijk haar bewust
vervalsen wilde.
Berkel-Enschot,
Jacques W. Levij
IS Feministische Theologie
belangrijk? Jazeker. God is
groot. En ons verstand klein.
Als theologie een mogelijk
heid is om nader tot Hem,
uit Hem in Hem, door Hem
met Hem en door Hem ook
nader tot elkaar te geraken,
is elke theologie belangrijk.
Als dat, in een notedop
weergegeven, de intentie is
van de Feministische Theo
logie, gekoppeld aan haar
engagement voor mensen en
vrouwen in het bijzonder
dan heeft zij zonder meer
haar geheel eigen plaats en
waarde. Zoals dit het geval
is met vrouwenliteratuur en
femini architectuur als er
kende nieuwe fenomenen in
de bestaande kunst.
De kerk loopt de kans een
enorme historische fout te
maken door in de 20ste eeuw
haar trouwste groep, de
vrouw, die overal ter wereld,
de kerk door de onderdruk
king en/of onverschilligheid
heeft heengesleept, niet in
haar plaats en waarde te er
kennen en te bevestigen. Dat
is de ene kant.
De andere kant nu: ver-
ZO*0*
dient de Feministische
Theologie, op tal van punten
nog onvolmaakt, staande in
de kinderschoenen, aanvul
ling, ja zelfs correctie en te
gengas? Nou en of! Iedere
volwassen theologie dient,
liever gezegd, verdient fel op
de huid gezeten te worden,
althans zoals ik het zie, door
het Erkende Leergezag. Dat
móet. Neem nu Schille-
beeckx die ik persoonlijk tot
een niet gemakkelijke, inte
ger zoekende theoloog reken.
Het volk gelooft. En de theo
loog zoekt. Zo dient het ook
te zijn. Maar toch beweert
Schillebeeckx soms dingen,
zoals onlangs in Antwerpen
gedebiteerd over het wezen
van de Comtemplativiteit,
waarbij hij de gehele ter
zake goed geïnformeerde le
zerskring van de Gazet van
Antwerpen over zich heen
gekregen heeft, zijnde een
voudig te weerleggen flop-
theorieën die (naar Koot en
de Bie) in relatie tot De
Grote Floppi - Dea c.q.
Poppi Dea (God gewoon dus)
door de kerk gecorrigeerd
dienen te worden. Ook
Schillebeeckx doet er soms
te huilerig over maar het is
het kenmerk en behoort tot
de erkenning van iedere vol
wassen theologie dat zij de
toets der kritiek nauwgezet
dient te doorstaan door de
voor beoordeling daartoe
bevoegden.
(Het Leergezag). Valt die
spanning weg dan wordt
iedere theologie inhoudsloos
en waardeloos. Neem nu de
bouwkunst. Een architect
mag er op vloeken. Uitein
delijk is hij blij als hij door
de schoonheidscommissie,
monumentenzorg of welke
instantie dan ook tot de
grootste kwaliteit geprik
keld wordt. Hoogwaardige
ambtsuitoefening. Daar gaat
het om! En het leuke is; het
geldt voor iedereen. Wij al
len - (naar P. J. Peskens,
Geert van Oorschot) zijn
werkzaam in de Wijngaard
des Heren en wij dienen dat
goed te doen.
Een schrijver zal een goed
onderbouwde maar ook een
onwetenschappelijke kritiek
met een creatieve inslag op
zijn juiste waarde weten te
schatten. De journalist
wordt gecontroleerd door de
lezer. De regering door het
volk. Het is toch volstrekt
on-democratisch in feite het
niet zo te willen? Controle,
ook al is zij in het geval van
kardinaal Simonis, zoals we
van hem gewend zijn, wat
boers en onbehouwen geuit,
is kortom prima.
Ik heb de indruk dat kar
dinaal Simonis een pole
misch slim en misschien wel
degelijk en interessant
werkstuk over de Feministi
sche theologie heeft ge
maakt dat als kritiek en dus
niet als wetenschappelijke
verhandeling minstens inte
ressant in elkaar steekt. Ik
zou er blij mee zijn. De Fe
ministische Theologie niet.
En dat begrijp ik eigenlijk
niet. Stel je nu toch eens
voor dat ik als estheticus in
gemeentedienst terzake de
schoonheidsvorm van deze
stad, welke kritiek dan ook,
niet mede toetssteen van
mijn handelen zou maken?
Dat zou toch werkelijk dra-
konisch zijn? En in die zin
heeft Simonis toch ook het
volste recht zijn zienswijze
te geven?
Nee die rechtszaak, ook al
heb je het recht daartoe, de
onvolwassen en overspan
nen wijze waarop de Femi
nistische Theologie reageert
bevalt me niet. Ik vind het
een jammerlijke affaire
waarmee je je degradeert tot
niveau voedingsbond FNV
die ook voortdurend bij de
rechter op de stoep staat.
Juist de kritiek moet je fu
rieus, in je artistiek beste
momenten prikkelen tot
werk (stukken) waar geen
speld meer tussen kan, als
het ware. Het is, iets van de
geschiedenis wetende, overi
gens nog maar de vraag wie
er werkelijk de baas speelt
in de wereld: de vrouw of de
man? Ronald Reagan neemt
zijn beslissingen nadat
Nancy ze in zijn oor gefluis
terd heeft. Hele culturen
werden gedomineerd door
het matriarchaat. Helaas
waren dit doorgaans ook de
wreedste culturen. Niet dat
de mannen het op deze we
reld het zo fijn voor elkaar
gebracht hebben. Maar wie
manipuleert nu wie? De
vrouw van faraoh Ramses
van Egypte speelde tegen
Mozes de onschuld zelve
maar uiteindelijk was zij het
toch die de heerser van toen
jegens Mozes en zijn volk
wist op te hitsen. Vrouwen
mogen hun eigen plaats
hebben, zo zij die niet al
hebben afgedwongen en op
geëist maar zij dienen net
als elk ander medeschepsel
gecontroleerd te worden,
ook dóór Simonis, of de
rechter hem in het gelijk
stelt of niet, inderdaad!
Breda,
Marinus Maas
WANNEER ik dezer dagen
tien mensen ontmoette wa
ren er zes die me vroegen
wat ik vond van de uitspra
ken van Simonis met name
die over vrouwen, waarin
hen verweten wordt, dat ze
opstandig en agressief de
kerk verlaten 'en man en
kinderen meenemen'. Zes
keer vond ik daar 'niets'
van; was mijn reactie, ik
weiger om me als vrouw, die
zich óók nog met theologie
bezighoudt, te laten verne
deren en discrimineren door
iemand die middeleeuwse
achterhaalde stellingen ver
kondigt, ook al is hij bis
schop.
Ik steek dus mijn kop in
het zand. Tot het moment
dat je realiseert: de zonde
bokken-theorie werkt weer
perfect heeft eeuwenlang in
de kerk zo gewerkt, dus
waarom nu niet. De zonde
bok was een bok die bij de
Israëlieten tijdens Grote
Verzoendag door de hoge
priester door handoplegging
beladen werd met de zonden
van het volk en dan de
woestijn werd ingejaagd.
Het volk en de priester wa
ren dan af van de eigen mis
stappen en konden weer
verder leven. Heel de ge
schiedenis door zie je het
zelfde verschijnsel: de ver
antwoordelijkheid voor
eigen falen, onmacht en
frustratie wordt bij ande
ren gelegd. En niet zelden
zijn deze anderen: vrouwen.
Nu vrouwen, met name
katholieke vrouwen 'zo op
standig en agressief ge
maakt worden dat ze de
kerk verlaten, man en kin
deren meenemend', aldus
Simonis, dan kan ik dat eer
ste gedeelte van deze uit
spraak beamen: ik zie dat
met eigen ogen, hoor ze dat
vertellen met eigen oren. Ik
vraag me wél af: of Simonis
dóór heeft wat en wie ze op
standig maakt en de kerk
uitjaagt; of hij wel eens als
vader Adrianus met pubers,
dochters en zonen in de kerk
heeft gezeten en ze, hem
boze blikken toewerpend
zeiden: 'Jij verpest mijn
zondag als ik mee naar deze
saaie mis moet, die voorstel
ling zegt me niets'.
Bij mijn weten bestaat er
geen 'theologie van het
vrouw-zijn', noch 'vrouwen-
theologie', wél een feministi
sche theologie, beoefend
door vrouwen en door steeds
meer mannen, die er vanuit
gaat dat de ene mens de an
dere tot zin/ haar recht doet
komen, in gelijkwaardig
heid, ongeacht huidskleur,
sekse, status enz. De norm
hiervoor ligt in het optreden
van Jezus in de Evangelie
verhalen. De feministische
theologie dankt haar naam
aan het feit dat vrouwen
met deze manier van kijken
naar mens en God, hiermee
begonnen zijn, de laatste
twintig jaren, al waren er al
aanzetten toe in eerdere tij
den.
Dat ze tijdelijk van een
zijdigheid beticht wordt
door onder andere de kardi
naal, is niet erg, de eenzij
dige patriarchale theologie
heeft het bijna twintig eeu
wen uitgehouden... Dat ze
'bedreigend' is voor de be
staande theologie, is van
zelfsprekend, lijkt me. Tot
slot: katholieke vrouwen,
evenals de andere christe
lijke zusters, hebben het
recht en ook de plicht om de
discriminerende en onder
drukkende schriftgeleerden
van deze tijd tot de orde van
gerechtigheid te roepen, niet
vergetend ook onze eigen le
venshouding (èn theologie)
kritisch te blijven onder
zoeken. Het mannelijke, pa
triarchale Gods- en mens
beeld (deze hebben met elk
aar te maken) wordt inder
daad ontwricht! De hoogste
tijd! Nu! Wereldwijd!
Etten-Leur,
R. Krijnen-Hendrix
MET grote verontwaardi
ging heb ik de laatste tijd
kennis genomen van de in
gezonden stukken onder de
rubriek 'papier voor uw pen'
omtrent de kwestie Rost van
Tonningen. Die kwestie
heeft zowel plaatselijk als
landelijk grote ontevreden
heid, onrechtvaardigheid en
afschuw onder alle lagen
der bevolking teweegge
bracht. De kwestie Rost van
Tonningen ofwel 'De Zwarte
Weduwe' trekt niet alleen in
Nederland maar ook ver
daarbuiten veler aandacht.
Wanneer ik terugkijk
naar de periode na 1945 dan
kom ik tot de conclusie dat
ons koninkrijk na de
Tweede Wereldoorlog we
derom in z'n oude trant is
vervallen. De voor-oorlogse
traditie van ongelijke rech
ten, vriendjespolitiek en
doofpottenaffaire's zijn nog
steeds in. De dekmantel der
liefde is uit de motteballen-
kist tevoorschijn getoverd.
Vlak na de bevrijding van
ons land, in 1945, werd ik in
gedeeld bij de BNV (Binnen
landse Veiligheidsdienst).
Mijn taak was het verhoren
van politieke delinquenten
waaronder ook NSB-ers en
SS-ers in de gevangenissen
van Leeuwarden, Groningen
en Heerenveen waarna in
een proces-verbaal hun ge
dragingen werden vastge
legd.
Zonder aanziens des per-
soons zou dan recht worden
gesproken. Van de zoge
naamde eerlijke berechting,
welke steeds door Radio
Oranje vanuit Engeland aan
de goede Nederlanders in
het bezette gebied werd be
loofd, is voor velen die hun
leven hebben gewaagd een
bittere teleurstelling gewor
den. De heren met de 'witte
boorden' en zij die door heu
len met de bezetter en hier
door grote financiële voor
delen behaalden, zijn door
de mazen van dewet geglipt,
en werden op vlerlei wijze
bevoordeeld. Deonwetende,
die blindelings ht nationaal
socialisme had aanbeden
werd zwaarder gstraft dan
een ontwikkeld amand die
gezien zijn stajs in
maatschappij zijrhachje op
uitgekookte wijz wist te
redden.
Ook de kwestï van 'De
Zwarte Weduwe' oept veel
twijfels op en za als een
zwarte bladzijde iionze va
derlandse geschieónis voor
altijd geboekstaafi blijven.
Hoe is het mogelij kdat deze
vrouw, die zoals geileken is
voor de oorlog reed al con
tactpersoon optrad voor de
zogenaamde 'vij fde :olonne
en informatie dooraf aan
de vijand, een pensien van
haar man werd toegkend?
Menige Nederlandervraagt
zich af hoe het mog-lijk is
geweest dat de regeri g van
destijds, gekozen dar en
voor het 'volk', een (erge-
lijke beslissing heeft kinnen
nemen zonder ooit de ktzers
te hebben ingelicht.
De persoon die op 2? no
vember 1986 voor het rge-
ringsgebouw in Den Jiaj
tegenover de verslaggevrs
z'n gal spuwde sloeg de sjj
ker op de kop. Hij had in
ven verschillende conce-
tratie-kampen de oorlt
doorgemaakt maar mol
nog steeds vechten bij
overheid voor een pensioe
van oorlogsgetroffenen, ter
wijl 'De Zwarte Weduwe
het in de schoot wordt
worpen. Die demonstan
was maar een 'Jan met di
Pet'.
Het lijkt wel of de herer
in Den Haag bang zijn rooi
elkaar om dit pensioen on
gedaan te maken. Niemand
durft 'de kat de bel aan te
binden'. Het zou een oplos
sing zijn als alle bezitting
van 'De Zwarte Wedunt
werden verbeurd verklaart
om hiermede het onreahl-
matig verkregen pens ar
met de Staatskas te verefe-
nen. Laat haar dan maarle-
ven van de Bijstand wan-
mede zoveel 'goede Nede-
landers' worden afg-
scheept. Dan zal zij, die ni(
steeds sympathie toont von
het nationaal socialisme w:
een toontje lager gaar. zin
gen. Alle vezetsgroepen zijn
nu massaal gemobiliseerd
om hun grieven omter.'
deze affaire aan de huiiigi
regering te uiten. Mar
waar blijven de jongeren!:-
de laatste jaren steeds e-
reid zijn te demonstrerene-
gen kruisraketten en dere-
lijke Die voor miljoen:
schade aanrichten waarvor
wij allen moeten opdraiin.
Zij demonstreren tege'. de
komst van de Amerileneri
welke notabene ons di be
vrijding hebben gebnch!
Het zou meer wenselijker
zijn dat ook zij eensg-zinc
hun afkeer omtrent de
kwestie 'De Zwarte Vedu-
we' aan de regering bikent
maakte.
Naar verluidt heef de
huidige regering er rrteite
mee om 'De Zwarte Wedu
we' haar pensioen te oitne-
men want dan zou de reèts-
staat in het geding konen
De regering mag de gerol-
gen niet onderschdten
welke te verwachten zijluit
de kringen die permaient
tegen het destijds genonen
besluit waren en het herten
hiervan op de lange bran
wordt geschoven. Wat isnii
het belangrijkste, de zaak
naar tevredenheid voor dl
massa te herzien en Ut
recht te dienen of het li-
recht ten gunste van ie
éénling onaangetast laten.
Als het laatste zou worè
nagestreeft dan zal het vc
trouwen in de regering, a
geacht uit welke politiè
partij deze wordt samenf
steld, ernstig worden g
schaad. Een foutieve beslt
sing in deze kwestie zal ir
toekomst wel verge'!
maar nooit vergeten w»
den.
Oudenbosch,
H. Meeuwisse
over alcohol. Maar ieder
inkomsten-accijns (finan
ciën) minder handel (econo
mie) en wél m nder misèr
(volksgezondheid), dus zor
gen voor 3 ministers. Elk
actie in deze heeft een reac
tie tot gevolg. De regerin
bepaalt de Marschroute
Aangezien geld hier dé rol
speelt is beperking alcohol
gebruik een heet hangijzer.
Afgelopen periode in de
landelijke pers een verkoop
methode alcohd: 'De oge»
drinken het eerst' en ee»
voorbeeldfunctie van de
overheid in de fweede Ka
mer waar de maatregel
werd genomen door dhr
Dolman. Er zijn tijdens de
Capitool-discussë onjuist
heden verteld m.j.t.: accijn
zen, reclame, voorlichting
controle, gebruik beschik
baarheid alcoho, aantal
probleemdrinkers. Jammer
in zo'n interessant urogram-
ma.
Roosendaal,
G. Steihns
Door Mick Salt
„Krachtige, tijdelij
stormachtige wind.
tot zwaar bewolkt. W
lijk regen."
Maar dat was geen re<
voor de buis te blijven, h
Er was- nog geen televis
wilde wachten op het Po
naai in de bioscoop, moést
wel uit om iets te zien van
van kroonprinses Juliar
Bernhard.
Tienduizenden toeschoi
den en tramden naar het
Den Haag. Met de regen v
ldg nogal mee. Het motte
het stortte, zodat maar t
plu's het uitzicht op de
bedierven.
De mooiste stekjes lar
waren al bezet. De fan,
hadden zich daar 's nachts
kentje gerold. Wie warm 1
vorstenhuis, laat zo'n nach
En koud was het. Zelfs 2
gin Wilhelmina had gezeg
onder haar bruidsjapon e
weven jaeger onderjurk m
De rest van het bruidst
liana zelf gekozen. Voo:
schoold oog was het gewc
bruidsjurk met een sleep
ter lang. Maar de kenners
Juliana droeg een robe v;
tijn peplum en een tulen s
een rand van zilveren roze
duurd. Het moest aan eei
waad doen denken. Zei de
En prins Bernhard? H:
een zwart pak, kiezen uit
men. Een maand voor het 1
hij bij koninklijk besluit
luitenant ter zee der eersi
suite van de koninklijke
kapitein a la suite van de
landmacht en kreeg hij
rang van kapitein bij he
Nederlandsch-Indische lep
Bernhard, liefhebber v
pracht en praal, koos voor
van de landmacht en verse
meester van de blauwe h
der hoge hoed. Met een
muts.
Even voor elven stapte
paar in de gouden keuets o
Noordeinde naar het stadl
Daar werden ze door de H
meester De Monchy in de
den.
„Bruid en bruidegom,
mij, ambtenaar van der
stand, verschenen, opdat 1
worden gegeven aan uv
om in het huwelijk te trede
formaliteiten, bij de wet
ven, is voldaan en de afke
het huwelijk zonder stuiti
Door Mick Salet
Het prikken van een moo
voor het huwelijk wa
niet zo moeilijk geweest.
Koningin Wilhelmina: „D
levende januari werd gekc
zen, omdat dit de dag we
waarop mijn ouders in he
huwelijk traden."
Dat was 7 januari 1878 ge
weest, toen Emma (zij wa
20) en Willem III (hij was 61
trouwden.
De keuze van de bruide
gom was iets lastiger ge
weest.
Het rijtje kanelidate
ilonk met iedere verjaarda
lie Juliana vierde sineis z
id van de Raad van Stat
ras geworden. Toen ze prir
3ernahrd haar ja-woord ga
was Juliana al 27 jaar.
Het hele hof en het halv
■laagje hadden halsreiken
laar het huwelijk uitgeke
en. Niet dat ze aan het h<
'U zulke feestvierders wc
"en. Integendeel. Maar zor
'er huwelijk van Juliana zo
[e tekenaar van de koninh
tjke stamboom zijn laatsl
^tje getekend hebben. E
lat woog zwaar.
Wat dat betreft heeft prir
es Juliana heel lang in ee
|eetje hangerige belangste
mg gestaan.
Het begon al met haar g<
loorte.
Lang waren koningin Wi
lelmina en prins Hendri
mderloos
gebleven. N
LEERZAME die discussi pere miskraam groeide c
hgst dat de monarchie n
UVCi CUIAJIIVJI. irxttctl ICUVU 4^ y~- luuuuivmt *J
burger weet: minder alc< '"helmina alleen gered zo
holgebruik, gevolg: minde -unnen worden met een ac
ertentie: koninkrijk zoel
'orst (m/v). Kinderen gee
lezwaar.
De geboorte van Julian
'as dan ook een bij zonde
'Ode boodschap voor de Ne
erlandse monarchisten. E
Jet prinsesje werd als ee
rasplantje behandeld.
Juliana was zich daar va
«wust. Toen ze zeventie
aar was, ging ze voor hi
pst zoneier haar ouders c
akantie. Het was niet be
aald een reisje om van
'kkebaarden, want de tod
mg niet verder dan de boe
an r°nd Het Loo. Daar wei
n kamp georganiseei
°or Juliana en één selecti
an Neerlands netste mei:
es.
Op
iet
'btvaiii
een gegeven momei
een van die meisjes zie
!en: „Zeg Jula, w
