Kiezen tussen twe
moeders in EO-liluL
ODE VAN TOM PARKER AAN 'DE JONGE MOZART'
Vier jubileumboeken en een tv-documentaire
ambone
Dallas9 met
Bobby Ewing
terug op BRT
NEDERLAND 2
BELGIE NED 2
J'Ske en Wiske: ,,L
Kenmerk over
Tsjecho-
slowakije
INSDAG 6 JANUAR115
VOLOP AANDACHT VOOR HET GOUDEN HUlVELIJK,
DINSDAG 6 JANUAR11987
!K ZOG K
Van onze rtv-redactie
BRUSSEL - De Ameri
kaanse tv-serie 'Dallas'
keert op donderdag a.s. te
rug op de Belgische tv. In de
eerste aflevering wordt Pa
mela wakker van vreemde
geluiden die ze hoort in de
badkamer. Onder de douche
staat Bobby Ewing, die een
seizoen dood is geweest en
diep betreurd werd door fa
milie en kennissen.
De wederopstanding van
Bobby werd 'aannemelijk'
gemaakt met de verklaring
dat zijn vrouw Pam een
nachtmerrie had gehad
waarin zij droomde dat
Bobby op gewelddadige
wijze aan zijn eind kwam.
Alle gebeurtenissen daarna
zijn door Pamela gedroomd.
Later op de dag gaat Bobby
naar Jenna om zijn huwelijk
met Pam aan te kondigen.
De scenarioschrijvers van
de Amerikaanse televisiese
rie Dallas hebben Bobby
Ewing weer tot leven ge
wekt, maar dat de acteur
Patrick Duffy weer op de
schermen verschijnt, schijnt
voor een deel te danken te
zijn aan Boeddha.
Duffy, die sinds 1972
boeddhist is, vertelde het tv-
blad TV Guide dat hij en
zijn vrouw enkele weken
hebben gemediteerd voor
hun boeddhistisch altaar in
Ml
De Edison-tweeling (België-
Deze foto, genomen
van een tv-scherm,
toont de wederopstan
ding van Bobby Ewing
(Patrick Duffy). - fotoap
de hoop het licht te zien,
voordat hij ermee akkoord
ging om dit najaar weer aan
Dallas mee te doen.
Duffy heeft naar verluidt
1 miljoen dollar gekregen
om hem zover te krijgen dat
hij het contract zou tekenen,
plus een loonsverhoging van
40.000 tot 75.000 dollar per
aflevering en de belofte dat
hij drie afleveringen mag
regisseren.
Duffy vertelde TV Guide,
dat hij uit de serie was ge
stapt omdat hij bang was
dat hij uitgeblust raakte en
omdat hij naar zijn zin te
weinig waardering kreeg
Ook toen hij besloot om op te
houden met Dallas, wendde
hij zich tot het boeddhisme;
hij vroeg advies aan een
geestelijk begeleider, in het
dagelijks leven een kruide
nier.
Strike
me pink
AVRO brengt vanmid-
#g nogmaals een film van
in de vergetelheid ge
gakte Eddie Cantor. 'Strike
ie pink' is de laatste en ook
e minste komedie van Can-
ir, maar de siapstickach-
r vol ging aan het slot blijft
e moeite waard. De komiek
)eelt de rol van een ietwat
erlegen eigenaar van een
retpark. Gangsters eisen
an hem een aandeel in de
rinst, maar de pretpark
aas laat zich niet intimide-
Televizler
special
Nederlandse Stichting
oor Leprabestrijding be
aat dit jaar twintig jaar.
■er gelegenheid hiervan be-
icht Jan Scholtens voor
.VRO's Televizier 'Dokter
diep in het hart van
'anzania. Dokter Jos is de
ederlandse arts Jos Dek-
er, die zich samen met zijn
ouw Lia inzet voor de le-
abestrijding in dit deel
n Afrika. De praktijk van
Dekker omvat een ge-
led zo groot als Nederland
België samen.
n
v
Het aller
hoogste
Alexandra (Melissa Sue Anderson) met haar twee moede:
- f0t
Van onze rtv-redactie
it slot van Bart Peeters
evoudige speurtocht naar
iet allerhoogste' voert de
lgische presentator langs
punten, waar naarstig
lar 'het wonderschone',
ordt gezocht. Beauty-sa-
kunstkappers, mode-
ntwerpers, plastisch chi-
irgen, designers, rozen-
■vekers, romantici, alle-
aal plaatsen of mensen,
e de estetische kant van
t leven zoeken. Tenslotte
lat mevrouw Diensteend,
Iias Adelheid Roosen haar
:ht schijnen op de vraag:
taat er een oorzakelijk
Tband tussen innerlijke en
terlijke schoonheid?
DE keuze tussen pleegmoeder en natuurlijke moeder is het «j
derwerp van de film 'Which mother is mine', die de EO dondt
dag om 20.28 uur op Nederland 1 uitzendt onder de titel 'Ei
moeilijke keuze'. De film is gebaseerd op het boek 'Mijn andei
moeder' van Joan Oppenheimer.
Aleandra groeit op bij een
pleeggezin. Tien jaar lang is er
geen contact geweest tussen
haar echte moeder en haar.
Dan belt haar moeder opeens
op met de mededeling dat ze in
de Stad is en Aleaxandra wil
bezoeken. De pleegouders wil
len dat voorkomen, maar kun
nen geen juridische argumen
ten vinden om het bezoek te
verhinderen.
De moeder vertelt Ale
xandra dat ze haar tien jaar
geleden heeft weggegeven on
dat ze niet in staat was ha;
behoorlijk op te voeden. Ha;
man vocht in Vietnam
overleed enige tijd later. I Z™"
raakte aan de drank en sla 6esch»edems van een
haar^dochtertje r>r,°gsheld uit de Eerste
Pas toen ze helemaal van(
drank af was, besloot ze ha;
dochter op te zoeken. Al;
xandra krijgt begrip voor
situatie en vergeeft haar mo
der. Maar dan ontbrandt
strijd tussen de twee moedei
recht om te kiezen en de red
ter moet er aan te pas komen.
Sorrell
and Son
e Engelse tv-serie 'Sorrell
nd Son' schetst de dramati-
E
h
d
e<
V
V
d
d
U
O
m
d
g«
is
D
si
VI
ti
Z
g£
cc
e<
h<
d<
Fr
de
ril
na
aa
Li
ge
m
Alexandra heeft zélf gef U'Uht HlrMfrz" hltr
rtiexanara neen zen ge fjmn k
m met ru n knul tn Ihuis iestemn
'"5 het m rerdnet, ontarde dothterf hisl
De dag voor de rechtszaijf
viert Alexandra haar verja;
dag. Beide moeders zijn aa'^V,
wezig en tij dens het feest kol
het tot eeb uitbarsting.
xandra loopt weg. Voor
rechtszaak begint, wendt
zich tot de rechter en doet
verrassend voorstel.
De hoofdrol wordt ges]
door Melissa Sue Anders(B(7™rd
bekend van de ser- Wt htm
kleine huis'.
HILVERSUM (ANP) - De
visierubriek Kenmerk (Ito
KRO/RKK) is vanavond
derland 2,19.37 uur) geheel ij
wijd aan Tsjechoslo wató|
Onder meer wordt in PW'
gesproken met de filosoof
dislav Hedanek, die op 8
nuari een ere-doctoraat V
de Universiteit van Amsti
dam krijgt toegekend. Hec yrt DC AM0A/l£.Mt
nek, die zelf het ere-doctofi
niet in ontvangst kan new'
gaat in op de situatie in TS
choslowakije, de rol vl
Charta 77 en de positie vi
wetenschap en filosofie.
„Bij elk drama zoek ik het eerst naar
de humor"
Henny Orri, actrice
T2 PAGINA GIDS l
Opmars van video
in Polen
is niet te stuiten
Door Tom Smeets
MOZART is altijd al op onverwachte
plaatsen opgedoken, maar sinds de film
topper 'Amadeus' is het helemaal te gek
en hoef je nergens meer van op te kijken.
De schuldige is deze keer Tom Parker, de
Britse muzikale duizendpoot die al vaker
voor verrassingen heeft gezorgd. De eer
ste keer was dat in de herfst van 1979.
Toen kwam hij met The young Messiah'
op de proppen, een eigentijdse bewerking
van het majestueuze oratorium van Han
del.
Het publiek vond het prachtig, maar
minstens zo interessant was dat de musi
cus Tom Parker, die zowel voor de nieuwe
arrangementen als de produktie tekende,
uit de klassieke hoek complimenten in
ontvangst mocht nemen. De toen 34-jarige
Tom was dan ook niet over een nacht ijs
gegaan en had 'The Messiah' tot in de
kleinste details bestudeerd, alvorens hij
zich aan een eigen bewerking waagde.
In 1982 herhaalde hij het huzarenstukje
door Bach onder handen te nemen. En dat
leverde 'The young Matthew Passion' op,
een bewerking van de 'Mattheus Passion'.
Zeker in ons land was men op voorhand
niet al te enthousiast bij die gedachte,
maar de meeste kritiek verstomde bij het
uitkomen van de produktie. Commercieel
was het in elk geval opnieuw een door
slaggevend succes. Herfst 1986, weer vier
jaar later. Na Handel en Bach moet nu
Mozart er aan geloven. Het feit dat de
verkoop van Mozart sinds 'Amadeus' gi
gantische vormen aanneemt, zal daar niet
helemaal vreemd aan zijn geweest.
Tom Parker ziet het zo: „Het klinkt
wellicht wat wonderlijk, maar je kunt de
populariteit van de muziek van Mozart
zeker vergelijken met die van Prince, Ma
donna of Lionel Richie, de grote pop-ido
len van nu. Mozart was bovendien bijzon
der veelzijdig. Hij begaf zich op elk muzi
kaal gebied. Wat hij in huis had aan me
lodische rijkdom, is sindsdien niet meer
vertoond. Het bezorgde me een enorm fijn
gevoel om aan dit project te werken. Ik
geloof dat voor de meeste mensen Mozart
de makkelijkst toegankelijke klassieke
componist is. Z'n muziek is ook onvergan
kelijk. Ik heb stukken geselecteerd die be
horen tot mijn favoriete muziek. Voorts
ben ik er van uitgegaan dat het materiaal
zich moest lenen voor een modernisering,
want ik heb nooit de bedoeling gehad om
het oorspronkelijke werk geweld aan te
doen."
Tom Parkers ode aan de muziek van
Mozart heet 'The young Wolfgang Ama
deus Mozart'. Niet alleen de titel ligt heel
consequent in het verlengde van de twee
vorige produkties, dat geldt ook voor de
solisten. Opnieuw werkte hij met The
New London Chorale, waarvan de toon
aangevende solisten de twee zangeressen
Madeline Bell en Vicki Brown en de zan
ger Gordon Neville zijn. Tom Parker: „Ik
ken hun capaciteiten door en door en weet
precies wat ze in huis hebben. Ik weet bo
vendien dat ze alleen hun medewerking
aan bepaalde projecten verlenen wanneer
ze er voor honderd procent in geloven.
Daar kwam als gelukkige bijkomstigheid
nog bij dat Vicki, Madeline en Gordon -
net als ik - enorme fans van Mozart zijn."
'The young Wolfgang Amadeus Mozart'
bevat dertien stukken, uiteraard allemaal
gearrangeerd en geproduceerd door Tom
Parker, die bovendien de percussie voor
zijn rekening nam en alle toetseninstru-
menten bespeelde. Zo laat hij een fraaie
piano-solo horen in 'Number 21', een
thema dat velen bekend in de oren zal
klinken. Dat geldt voor meer nummers, al
heeft Tom Parker er naar zijn zeggen
naar gestreefd op de eerste plaats muziek
te kiezen die de laatste jaren niet is 'dood-
gespeeld'.
Over het algemeen kan worden gezegd
dat Tom Parker Mozart zeer eerbiedig
heeft behandeld. Het door de drie vocale
solisten gezamenlijk gezongen 'Ave
verum corpus' bijvoorbeeld, zou in deze
versie ook in de klassieke concertzalen
niet misstaan. Het werd in feite nauwe
lijks bewerkt. Andere nummers werden
wel in een eigentijds klinkend en sterk
ritmisch jasje gestoken en daar zullen de
puriteinen wel moeite mee hebben. De
mooiste zangnummers zijn zonder twijfel
'I remember' en 'Stay with me till the
morning' (eerder op single uitgebracht),
beide van Vicki Brown en 'You know him
well' van Madeline Bell.
Opmerkelijk is ook het instrumentale
'Rondo alia turk', dat Rick van der Linden
in zijn Ekseption-hoogtijdagen ook al op
het repertoire had. Rest de vraag waarom
Tom Parker tot drie keer toe z'n toevlucht
tot de klassieken nam: „Ik wil de jeugd
die met popmuziek opgroeit zo af en toe
bij de hand nemen en laten horen dat er
ook nog andere muziek bestaat dan die in
de hitlijsten."
Door Paul Seelen
„DE huwelijksfeesten deden
paleis Noordeinde sidderen op
zijn grondvesten, en het stof
dat zich in de loop der eeuwen
in het sombere gebouw had
verzameld, hoog opwervelen.
Heel Nederland feestte méé,
zij het van respectabele af
stand. De bruidsdagen van de
troonopvolgster waren als
vrolijke lampionnetjes in de
benauwende schemering van
economische crisis en drei
gende internationale conflic
ten".
Een passage uit een sprook
je? Nee hoor, een sfeerschets
van het huwelijk van Juliana
en Bernhard, op 7 januari 1937,
in een van de ter gelegenheid
van de 50e huwelijksverj aar
dag uitgegegeven jubileum
boeken. Boeken waarin heel
duidelijk het 'Oranje-Boven'
de overheersende trend is en
het 'Oranje-Bitter' slecht
uiterst summier aan de orde
wordt gesteld.
Deze Oranje-verheerlijking
doet wat uit-de-tijds aan. Ze
roept veel eerder de herinne
ring op aan vooroorlogse ja
ren, waarin de berichtgeving
over het wel en wee van leden
van de koninklijke familie
zich toespitste op enthousiaste
beschrijvingen van winterse
ski-tochtjes van prinses Ju
liana - 'onze hoop op voortzet
ting van de dynastie'.
Kritiek
Na de bevrijding leek het
taboe rond de handel en wan
del van het Oranjehuis einde
lijk doorbroken te gaan wor
den. Met name de wereldse
prins Bernhard betuigde zich
herhaaldelijk voorstander van
een grotere openheid.
Die openheid kwam er,
leidde echter in de navolgende
decennia tot steeds sterker
wordende kritiek. Er gingen
zelfs voor het eerst (voorzich
tige) stemmen op het konings
huis maar af te schaffen. Met
name toen het verwikkeld
raakte in enkele onverkwik
kelijk gebeurtenissen: de
Greet Hofmans-affaire (1956)
en later de Lockheed-affaire
(1976). Al was het in die geval
len toch merkwaardigerwijs
steeds de buitenlandse pers,
die de kat op het spek bond.
In 1966 vond in Nijmegen
het gedenkwaardige congres
'Republiek of Monarchie'
plaats. Het was toentertijd
vooral de' beweging 'Nieuw-
Links' binnen de PvdA, die het
erfelijk koningschap onvere
nigbaar achtte met moderne
opvattingen over mens en
maatschappij. Het staatshoofd
zou, zo betoogde 'Nieuw-
Links', gekozen moeten wor
den. De toenmalige minister
van buitenlandse zaken Jo
seph Luns vond dit maar een
belachelijk idee. „Wat krijg je
bij zo'n verkiezing? Dan krijg
je iemand zoals ik!", reageerde
hij op de van hem bekende
wijze.
De meerderheid van het Ne
derlandse volk bleef ook in die
moeilijke dagen achter het ko
ningshuis staan. De afschaf-
fingsstorm luwde om niet op
nieuw op te steken. De ongere
geldheden bij de troonover-
name van Baetrix kunnen
moeilijk als breedgedragen
uitingen van kritiek be
schouwd worden.
Sluier
Uitgaande van de recente
lijk verschenen jubileumboe
ken - vier in getal - lijkt de
vooroorlogse sluier rond het
koninklijk huis opnieuw
dichtgetrokken te gaan wor
den. Ze roepen eigenlijk alleen
maar op tot 'een toost op
Oranje'. Ze zijn wel fraai uit
gevoerd en rijkelijk van foto's
voorzien. 'Om te lezen, te kij
ken en heerlijke herinnerin
gen op te halen'. Eigenlijk lij
ken ze allemaal op elkaar. Het
meest interessant is nog 'Het
gouden huwelijksboek' van
Trouw-journalist en Oranje
kenner Fred Lammers. Wat
zijn bijdrage aardig maakt,
zijn de historische intermez
zo's. Lammers plaatst het
Oranje-gebeuren, in het alge
mene tijdsbeeld. Een werk
wijze die geschiedkundig in
zicht verraadt. Heel aardig is
ook het orginele, grotendeels
nooit eerder gepubliceerde, il
lustratiemateriaal - waaron
der een groot aantal privé-op-
namen van prins Bernhard
zelf.
Alle beperkingen ten spijt
zijn de jubileumboeken 'kaas
je' voor de Oranje-fans. Een
ontsluiering van het 'Geheim
van Oranje' hoeft men er niet
in te verwachten. Maar daar
voor is een zo feestelijke gele
genheid als een vijftigjarig
vorstenhuwelijk, een unicum
binnen het Oranjehuis, ook
niet direct de aangewezen ge
legenheid.
Naast deze jubileumboeken
is er ook de tv-uitzending
'Gouden Huwelijk', vanavond
om 21.30 uur op Nederland 2.
Daarin geeft de NOS een over
zicht in beelden van vijftig
jaar leven en werk van Ju
liana en Bernhard.
F.J.Lammers, Het gouden
huwelijksboek. Juliana en
Bernhard 1937-1987, Uitg. Hol-
landia.
A.Herenius-Kamstra, Het
gouden huwelijk van Juliana
en Bernhard. 50 Jaar lief en
leed, Uitg. Zomer Keuning.
A.Goote, Het aanzien. Het
gouden huwelijk, Uitg. Het
Spectrum.
Vijftig gouden huwelijksja
ren. Met bijdragen van vijftig
bekende Nederlanders, Uitg.
La Rivière Voorhoeve.
De officiële trouwfoto van
Juliana en Bernhard
- foto archief de stem
WARSCHAU (DPA) - Rambo, James Bond of Amadeus, er is vrijwel
geen film uit het kapitalistische Westen die niet binnen de kortste ke
ren in de Poolse huiskamers te zien valt. In een paar jaar tijd is in Po
len een dynamische video-markt ontstaan, die volledig aan de het in
formatiemonopolie van de staat voorbij gaat.
Volgens officiële schattingen hebben al een half miljoen huishoudens een video
speler, terwijl zo'n zeven miljoen vidiobanden in omloop zijn. Indrukwekkende
getallen als men bedenkt dat een videorecorder alleen in het Westen of in de
Poolse valutawinkels, dus tegen westers geld, te krijgen is.
De behoefte aan een thuis
bioscoop als alternatief voor
de staatstelevisie neemt dui
delijk toe. Gingen in de Pe-
wex- en Bartonawinkels,
waar alleen tegen harde va
luta wordt verkocht, in 1985
nog maar 7000 videorecorders
over de toonbank, een jaar la
ter waren dat er al 45.000.
Aan films geen gebrek. Die
worden door particulieren in
het Westen opgenomen, tame
lijk eenvoudig naar Polen ge
bracht en daar nagesynchro
niseerd. De films gaan vervol
gens in de vriendenkring van
hand tot hand.
Niet iedereen is tevreden
met de films uit het Westen.
Een bezorgde professor sprak
onlangs in het weekblad
'Przeglad Tygodniowy' over
een stroom van 'pornografie,
gruweldaden en geweld, en
films met een tegen de Sovjet
unie gerichte inhoud'.
Een Poolse functionaris
noemde de strijd tegen porno
films, waarvan de vertoning
in Polen verboden is, een uit
zichtloze zaak. „Het ontbreekt
de mensen aan het besef dat
daarbij sprake is van een
strafbaar feit", zei hij. „Bo
vendien willen zowel advoca
ten en politie-agenten, als in
tellectuelen en arbeiders por
nografische films zien".
Censuur
De overheid knijpt voorlo
pig ook een oogje dicht op de
videomarkt. De ruim honderd
particuliere en officiële video
theken - die zo'n 400 Westerse
films op de planken hebben -
worden nog steeds getolereerd,
hoewel er geen auteursrechten
worden betaald. De autoritei
ten ziet kennelijk van optre
den af, omdat die winkels hun
films vooraf aan de strenge
censuur onderwerpen.
De met video-aangelegen
heden belaste functionaris van
het ministerie van cultuur on
derstreepte dat de staat niet
van plan is afstand te doen
van haar monopolie op de
keuze van films. Wel moet de
videobezitter een 'verstandig
en aantrekkelijk' alternatief
worden geboden, voegde hij
eraan toe. Daarom zal volgend
jaar het net van staatsvideo-
theken met enkele tientallen
winkels worden uitgebreid.
In 1987 zullen de eerste vi
deorecorders van eigen make
lij van de band rollen, die voor
Pools geld in de verkoop zullen
worden gebracht. Zo'n eigen
fabricaat gaat dan wel rond de
- foto columbia pictures
Poolse internationale pers
clubs, waar Westerse publika-
ties toch al voor iedereen ter
inzage liggen.
De stap naar het tijdperk
van de satelliettelevisie neemt
Polen echter in samenwerking
met de Sovjetunie. In de loop
van volgend jaar moet met be
hulp van een in Warschau ge
bouwd ontvangststation het
televisieprogramma van de
Sovjetunie te zien zijn in een
straal van 20 kilometer rond
de hoofdstad.
In de Comecon, de economi
sche organisatie van Oosteu-
ropese landen, zijn plannen
aanvaard om tussen 1991 en
1995 tot een gezamenlijk satel
lietprogramma te komen. Het
programma zal via een cen
traal antennesysteem kunnen
worden ontvangen.
Tom Parker (links boven) met Madeline Bell, Bicky
Brown en Gordon Neville. - fotoncrv
Rambo (Sylvester Stallone), videoheid in Polen.
250.000 zloty kosten, een jaars
alaris voor de modale Pool.
In tegenstelling tot de video
wil de Poolse regering zich
niet laten verrassen door sa
telliettelevisie en de vrijwel
onbeperkte ontvangstmoge
lijkheden die daarmee ge
paard gaan. In Polen kan men
met een paraboolantenne nu
al 20 westerse stations ontvan
gen. Sinds 1 mei van dit jaar
moet voor zo'n ontvangstin
stallatie een vergunning wor
den aangevraagd. De aanvra
ger dient wel duidelijk maken
waarom hij zo'n schotelan
tenne wil installeren. Tot nog
toe heeft het ministerie van
verbindingen 200 aanvragen
ontvangen.
Gevaar
Jerzy Urban, de officiële re
geringswoordvoerder, bracht
deze beperkende bepaling in
verband met technische moei
lijkheden. Teveel schotelan
tennes op de daken kunnen de
ontvangst van normale televi
sieprogramma's in gevaar
brengen. En bovendien is het
probleem van de auteursrech
ten nog niet opgelost, zo zei hij.
Iets duidelijker formuleerde
de professor het in 'Przeglad
Tygodniowy'. Volgens hem
zijn er aanwijzingen dat
„Westerse centra voor ideolo
gische ondermijning van plan
zijn een nieuw front te openen
op het gebied van de informa-
tiestrijd tegen de socialistische
staten".
Op het ministerie van cul
tuur reageerde men minder
offensief. Daar wordt overwo
gen Westerse satellietpro
gramma's te vertonen in de
