E E K E
EgTEM
IK WIL LOSKOMEN
UIT DE SITUATIE
WAARIN IK ZIT'
^Srkt
OP SNEEUW
rld-Nederland
>STENRIJK
IITSERLAND
DNGARIJE
4TERSPORT
EET VERZORGDE
RSPORTREIZEN
04116-77736.
I 500,-.
nno 1986 is de Outward Bound
School met het hoofdkwartier in UIvenhout, een vesti
ging in Rotterdam, een pand in de Ardennen, een
schip als varend cursushuis en twee bussen als mo
biele cursushuizen, een uit de kluiten gewassen vor
mingsinstituut met vijftien cursusleiders en velerlei
projecten, die jaarlijks tegen de duizend cursisten
trekken.
Onze verslaggever sprak met projectleider Michel van
der Linden uit Etten-Leur en maakte de start mee van
de introductie van een Arbeidsmarktgroep. Leren uit
eigen ervaring. Dat is het sleutelwoord van de Out
ward Bound School.
stad uitzend burea
m/v
Istad uitzendburea
IIDINGEN
\G
TILBURG
AG
aterdag 10 januari 1987
aterdag 24 januari 1987
aterdag 24 januari 1987
ZATERDAG!A
3 JANUAR119871HT
Autoband
Mislukkingen
Tuig
Bezuinigingen
Vermurwen
Ervaringen
Subsidiëring
TERSPORT TIROL V.A. 275,-.
busvervoer per luxe touringcar - nfl
ig. skipas, 6 dg. skiles, 7 dg. ski+schj
embad, Tiroler-avond.) Prachtige lan|
pskorting v.a. 10 pers.
RS lid gar. fonds. 070-633938.
OCUSSTUNT VAN DE
TERSPORTSPECIALIST
busreis, H.P. naar Fügen, Maishof|
wekelijks, 459,-. Tel. 078-310999.
IOCUSSTUNT VAN DE
TERSPORTSPECIALIST
sreis, 615,- HP in Thyon 2000, 90 lift
'kelijks. Easy Travel, 078-310999.
ïgs en hotels in geheel Hongarije.
I, 5109 ZG 's-Gravenmoer. 01623-22194.
amp. en hotels in dit pr. en goedk. lan
■ren. Nu ook vliegreizen, b.v. 2 wk. BaJ,
Vr. nieuwe gids '87.
SGR, 085-435050.
A
DE DOLOMIETEN
h.p., skiles, skihuur, skiliften
Ziano. Vertrek 9 en 16 januari,
p.p. 10 dg. EIGEN AUTO 539,- p.p. 8 dj
all-in reizen naar de Dolomieten.
iar v.a. 546,-, eigen auto v.a. 421,-.
okus nog diverse mogelijkheden.
Vraag onze reisgids. i
ivel 078-310999.
Door René van der Velden
„Een schip los van de kade, opgetuigd en
eereed voor de grote reis over zee", ver
klaart een oude rolder - uit de tijd dat de
school nog 'vormingscentrum' heette-de
kreet 'Outward Bound'. Niet voor niets
een term uit de zeescheepvaart, want de
Outward Bound School is-in Engeland,
nog voor de Tweede Wereldoorlog - opge
richt door een Duitser, die in het belang
van een reder met deze vorming wilde be-
ireiken dat de bemanning van zeeschepen
zich beter kon redden in noodsituaties.
Vijfentwintig jaar geleden waaide deze
vorm van onderwijs naar Nederland over.
Als eerste van dit soort instituten. Het be
drijfsleven werd als klant gezocht en ge
vonden. Ook in Nederland vormen toe-
e in Breda zoeken we
te verhuizing. De werkzaamheden b
afbreken, verplaatsen en opbouw
Dit werk zal plaatsvinden na 18,1
de van 12 januari 1987 tot 28 februi
;e? Neem dan zo snel mogelijk co
met je legitimatiebewijs langs en Is
Wie weet ben je direct aan de slag!
komstige zeevarenden nog altijd een van
de doelgroepen van de school. Maar daar
zijn andere bijgekomen, zoals managers,
randgroepjongeren en langdurig werklo
zen. Voor deze laatste groep speelt City
Bound als 'reisleider' voor een reis door
beroepenland ofwel een cursus 'werkzoe-
ken'. Met om in reistermen te blijven 'Le
ren boeken in het hoogseizoen', want 'veel
mensen willen tegelijk op reis'.
Een mooie donderdagochtend in novem
ber. Tegen elf uur arriveert een bus op het
terrein van de Outward Bound School in
de Ulvenhoutse bossen. Een groepje van
tien jonge mensen, die pas in de bus met
elkaar hebben kennis gemaakt, stapt uit.
Een gemêleerd gezelschap met in elk geval
als overeenkomsten dat ze allemaal lang
durig werkloos zijn, iets willen en nog niet
precies weten wat. Het Rotterdamse ar
beidsbureau heeft er een lieve som voor
over om deze ingeschrevenen een doel in
hun leven te geven. De zogeheten 'Aktieve
Kursus Werkzoeken' aan de Outward
Bound School is een poging daartoe.
De trappen op in het prachtige oude
schoolgebouw en kamers zoeken. Vlug
zijn, want ze zijn met en zonder wastafel,
met en zonder balkon. „Mooi hier", con
stateert er eentje en een ander giechelt
haar zenuwen weg. „Ik heb de lachziekte".
In de ontvangstruimte hangen copieën van
foto's van jonge mensen. Dat zal aanspre
ken. Wachten op de koffie en op de laat
ste. Waarna begeleider Vincent van Reusel
met 'Het Programma' begint. Wat er zoal
zal worden de komende twee
maanden laat hij in het midden. Dat zal
van de groep afhangen. De deelnemers
zullen vrijdagmiddag teruggaan naar Rot
terdam en wordt gevraagaflexibel te zijn
de komende acht weken om mee te kunnen
gaan, want 'we gaan vaker weg'.
We gaan niet teveel over dingen praten,
maar meer dingen doen en dan kijken hoe
het is verlopen". Intussen schrijft hij op
een groot vel papier: 'doen, met je lichaam
in beweging komen, terugkijken, leren,
doen'. „Voor werk zoeken zijn twee dingen
van belang", vat VinQent het probleem in
een notedop. „Writ voor werk zoek je en de
manier hóe je dat aanpakt.
opleidingen
n 10.00 tot 13.00
rieneeënweg6
22 DN Tilburg
.013-359055
n 10.00 tot 13.00 uur
reneeënweg 6
22 DN Tilburg
il. 013-359055
n 10.00 tot 13.00 uur
ge Witsiebaan 4
42 DA Tilburg
tl. 013-675947
enoemde adressen.
;D, MK en INTAS is te verkrijgen bij
8 HC Tilburg, tel. 013-425883.
D
Deelnemen aen het Arbeidsmarktprogramma brengen hun begeleiders Bob Kult en Vincent van Reusel naar het paviljoen. Ook dat Is werken In UIvenhout.
Motivatie zoeken in 't bos
De Outward Bound School beschikt over steeds meer materieel om het 'leren door ervaringen' gestalte te geven.
„Laten we maar naar buiten gaan", stelt
zijn collega Bob Kuit voor, „het is lekker
mooi weer nu".
„Wil jij zien wat wij kunnen? Da's niet
veel hoor", vertelt een deelneemster in on
vervalst Rotterdams, terwijl ze een vieze,
natte autoband van een stapel pakt. „Ik
dacht dat ik hier voor mijn rust kwam".
Op een grasveld moeten de tien jonge
mensen met autobanden naar elkaar gaan
gooien en daarbij de naam proberen te
noemen van degene naar wie ze gooien.
„Om de namen te leren kennen", verdui
delijkt Bob. Met als onmiddellijke reactie
van een nuchtere deelnemer: „Ik denk dat
het beter is als we allemaal een keer onze
naam noemen". Maar zo werkt dat natuur
lijk niet in een vormingsprogramma. Als
het een beetje lukt, wordt net spelletje uit-
Sebreid. Met band in hand in tien secon-
en iets over jezelf vertellen.
Een greep: 'Ik wil zekerder worden', 'Ik
weet wel wat ik wil, maar weet niet of ik
het kan', 'Ik weet nog niet precies wat ik
wil', 'Ik wil een beetje zelfvertrouwen pro
beren op te bouwen', 'Ik wil meer over be
roepen te weten komen', 'Ik wil wat meer
gemotiveerd worden en los komen uit de
situatie waarin ik zit'. 'Ik weet wel een
richting, maar wil meer zekerheid'.
De autobanden kunnen nog niet aan de
kant. Ze zijn nog nodig om 'creatieve op
lossingen te zoeken in een samenwerkings-
spel'. De opdracht om de banden over te
gooien zonder dat ze op de grond komen,
leidt tot eindeloos gedebatteer en ge
schreeuw en mislukkingen. Er moet de ko
mende weken nog veel gebeuren met dit
clubje.
Het echte werk komt pas met de opdracht
om de autobanden over een driemanshoge
paal te leggen zonder de banden los te la
ten. De emge oplossing lijkt een niet onge
vaarlijke circusstunt: met zijn tweeën op
een ander klimmen. En daar is het de be
geleiders ook om begonnen, want 'ze dur
ven elkaar nog niet aan te raken'. En dat
hoort er wel bij.
„Als ik mijn nek breek, zijn jullie daarvoor
verzekerd?", vraagt een fanatiekeling. Zijn
tegenpool draait een shaggie en gelooft het
wel. En dezelfde nuchtere klaagt: „We zijn
niet in werkkleding, de paal is te hoog en
de vrouwen zijn niet sterk genoeg om
elkaar te tillen". Maar ook dit verhaal
loopt goed af. Als de kou bij ons aan de
kant zijn werk begint te doen, heeft nie
mand zijn nek gebroken en is het de helft
gelukt om die ellendige autoband over de
paal te krijgen. Het ijs is gebroken en het
introductieprogramma vervolgt met een
warme maaltijd. Enkele deelnemers trek
ken hun twee begeleiders op een kar terug
naar het paviljoen. Ook dat valt onder de
noemer '(samen)werken'.
De begeleiders gaan eerst even in conclaaf.
Want Bob moet nog uitleggen waarom hij
meteen naar buiten wilde, want Vincent
had eerst de foto's willen doen. Besloten
wordt om 's middags het park af te maken
met de ton, een boom en over palen lopen.
Nog steeds niet praten dus, maar doen. In
de komende weken een looptocht langs de
kust lijkt het tweetal ook wel aardig. En
misschien een paar dagen naar de Arden
nen. Maar eerst vanavond inspringtoneel.
„Ik wil ze vanavond aan de bar nog wel
eens zien". Bob heeft aan de eerste kennis
making genoeg. „Dit is een hele lieve
groep. Ik werk normaal met tuig. Die
gooien elkaar met banden om de oren,
waarbij de ene 'godverdomme' na de an
dere valt".
Tijdens de gedisciplineerde lunch verlopen
de tafelgesprekjes vanzelf. Ria vertelt dat
ze na de LHNO werk had gekregen in een
snackbar. Maar dat was nachtwerk en dat
beviel ze niet. Bovendien wil ze bejaarden
verzorgster worden. Door de bezuinigin
gen kan ze dat wel vergeten, denkt ze. Als
ze gaat werken, wil ze een volledige baan
met goed salaris. Een beetje werken, vindt
ze onzin. „Want ik krijg zevenhonderd gul
den van de Sociale Dienst en alles wat ik
verdien, gaat daar van af'.
De bezuinigingen zitten ook Anja in haar
Projectleider Michel van der Linden:
'We leren de mensen zich Ie gedragen
naar wat ze willen bereiken'.
vaarwater. Zij is er intussen ook achter ge
komen dat ze naar haar baantje als gezins
verzorgster wel kan fluiten. „Nu moet ik
nog zien wat ik wil".
Het is nog maar de vraag of park, in
springtoneel, looptocht en Ardennen deze
werkzoekende jongeren kunnen bieden
wat ze willen. Een oud-deelnemer via het
GAB Roosendaal liet weten: „Te betwijfe
len blijft of de gradering van een doorlo
pen cursus 'Outward Bound' een vol
doende kwalificatie is om een werkgever te
doen vermurwen". Projectleider Michel
van der Linden is, zoals gezegd, optimis
tisch. Immers: 'Zeventig procent vliegt na
deze cursus een baantje of studie in'.
Als deze reclame-achtige slogan in de
praktijk bewaarheid wordt, is het te be
treuren dat niet meer arbeidsbureau's hun
cliënten naar de Outward Bound School
sturen voor een Arbeidsmarktprogramma.
Want de belangstelling van die kant is nog
niet bepaald overweldigend. Arbeidsbu
reau's stellen zich terughoudend op en dat
niet in de laatste plaats vanwege de kosten.
Maar ook werkzoekenden lijken niet staan
te springen. Bob: „We lopen stuk op de
werving. Het is moeilijk om mensen van
hun bed te lichten".
Een van de twee projectleiders van de Out
ward Bound School, Michel van der Lin
den, ziet zijn functie heel duidelijk voor
ogen: „Wij zijn de motor die motiveert, die
energie en uitstraling geeft om daadwerke
lijk iets aan te gaan pakken". Met, volgens
Van der Linden, een resultaat van zeventig
procent. Daarmee verwijst hij naar een
door de gemeente Rotterdam en het ar
beidsbureau bekostigd project vorig jaar.
Van de 120 werkloze deelnemers aan dat
project hebben er tachtig een vervolg ge
vonden in de vorm van een baan of studie.
In de afgelopen jaren vormden drie projec
ten de hoofdmoot: managementtrainingen
voor midden- en hoger kader, een zogehe
ten PCG-project (Probleem Cumulatieve
Gebieden) voor 'probleemgevallen' en een
jongerenproject dat zich gaandeweg meer
is gaan richten op langdurig werklozen, al
dan niet in samenwerking met een arbeids
bureau. „Bij dat project is er een introduc
tie buiten en een project City Bound met
de stad als middel, de stad als jungle. Daar
kun je namelijk als werkloze een heleboel
halen. Vaak weten mensen niet meer hoe
ze die stad kunnen gebruiken. Daarom
brengen we ze daar weer in contact met in
teressante zaken".
Belangrijkste doel van de cursussen is 'het
leren door eigen ervaringen'. „Het is „be
langrijk dat mensen hun horizon verbre
den en hun spectrum uitbreiden. Op scho
len zijn mensen cognitief bezig. Hier gaat
het om vragen als 'waar sta jij?' en 'wat
zijn jouw kwaliteiten?'. Goed kunnen luis
teren bijvoorbeeld is een kwaliteit. Tot je
weet 'ik ben een leider, een doorzetter'. We
leren de mensen zich te gedragen naar wat
ze willen bereiken", aldus Van der Linden.
Om die doelen te bereiken is niets de Out
ward Bound School te gek. „Als iemand
ergens als een berg tegenop ziet, zet ik hem
in de Ardennen voor een rots en laat ik
hem die rots beklimmen. Als dat lukt, klikt
het. Dat levert positieve energie op en dat
geeft mogelijkheden. Dan gaan mensen
weer in zichzelf geloven en krijgen ze weer
lef', zegt Van der Linden. Die mijn twijfe
lende blik doorziet. „Het gaat mij niet om
beladen woorden als therapie. Het draait
veel meer om het thema (zelfvertrouwen",
voegt hij eraan toe.
De voor een particulier vrijwel onbetaal
bare kosten van de op zijn minst drie
daagse cursussen (vanaf tweehonderd gul
den per persoon per dag) komen tegen
woordig voornamelijk voor rekening van
de overheid en het bedrijfsleven.
Probleem is volgens Van der Linden altijd
nog de subsidiëring van de projecten. „Wie
gaat dat betalen? De gemeenten voelen
daar niet zomaar voor en GAB's sturen
wel eens mensen door naar een project,
maar in deze regio zijn er nog nauwelijks
hele groepen te maken. De intentie bij de
GAB s is wel aanwezig, maar de moeilijk
heid is dat ze steeds meer vraaggericht
denken, dus vanuit de werkgever: eerst va
catures pakken en daar dan mensen in
proberen te stoppen", aldus Van der Lin
den, die er niet omheen draait dat hij
voortdurend op zoek is naar projecten die
'stevig gesubsideerd worden'. Beste klan
ten zijn tot nu toe het ministerie van on
derwijs en de gemeente Rotterdam.
