JE MOET EEN DIERENLIEFHEBBER ZIJN OM DIT VOL TE HOUDEN' VRIJDAG 2 JANUAR11987 EXTRA IN DE gebouwen aan de Windstraat te Lommei struikelt de bezoeker bijna over de kwartels. Niet alleen verschaft uitbater Jackie van Moorsel onderdak aan zo'n 300.000 beestjes, ze heb ben nogal eens de neiging om het draadgazen kooitje te verlaten. Liefhebber Parafine Leeuwen Smaakverbes 1 Aan de Windstraat in het Belgische plaatsje Lom mei bevindt zich een merkwaardig bedrijf. Het is de enige plaats in de Benelux waar op grote schaal kwartels worden opgevoed (en de nek omge draaid). Maar liefst 1.300.000 van deze aardige beestjes verlaten jaarlijks, zij het in levenloze en ontklede toestand, de nering van uitbater Jacky van Moorsel, op weg naar de goedvoorziene dis van prestigieus restaurant of levensgenietende parti culier. De Japanse kwartel (Coturnix Coturnix Japoni- ca) mag zich in een toenemende, maar tevens twij felachtige belangstelling verheugen. Steeds meer consumenten haken af als het om kip gaat en wen den zich tot het kleinere, maar tevens smakelijkere kleine neefje of nichtje. De kwartel is de enige trekvogel onder de hoen ders en wordt in Japan als pluimvee gehouden vanwege het vlees en de eieren. In Europa is het beest zeldzaam geworden, niet alleen vanwege de jacht (de meeste jagers schieten er naast), maar ook door het gebruik van insecticiden. 85 kwartelkuikentjes in een hok. Nekje even oprekken en geleden is het leed. Het gespartel van de kwartel Door Hans Bos Niet zo verwonderlijk, want het omgaan met steeds dezelfde 84 collega-kwartels in een kooi van één meter bij vijftig centi meter gaat op den duur vervelen. Vooral omdat hier en daar wat dode broertjes en zusjes op de bodem liggen. Niet dat de beestjes, in Europa door jacht en insecticiden tot een minimum teruggebracht, beter weten. Zij zijn te Lommei geboren, uit de piepkleine eitjes die 10 pa's en 25 ma's in de zes maanden van hun leven hebben gepro duceerd. De beesten krijgen goed voer, het licht blijft aan en het is lekker warm, dus het pad van de oudere kwartel gaat op het eerste gezicht over rozen. Als we het proces volgen, ontstaat het volgende beeld. Genoemde ouder kwartels leggen de klok rond be vruchte en gespikkelde eieren. Deze gaan naar die broedstoof, waar een vliegwiel voor luchtverversing zorgt en de eieren steeds worden rondgedraaid. Anders krijg je scheve kwartels. Eén kast bevat 136 lades met elk 320 eitjes, dus reken maar uit. Na 18 dagen gaan de eitjes drie dagen in een andere kast, waar de kuikentjes uit de schalen krui pen. Nu worden in Lommei niet alleen de Japanse vleeskwartels gekweekt (bekend vanwege de brede borst), maar ook Chinese kwartels. Deze 'eenhapskwartels' zijn niet voor de borreltafel, doch dienen (in le vende staat) ter verfraaiing van de vo lière. Als deze beestjes uit het ei krui pen, hebben ze de maat van een flinke hommel. Probleem is dan alleen dat ze zeer snel ontsnappen. De kleine kui kentjes worden 'in de watten gelegd' bij een temperatuur van een graad of dertig. Ook hier geldt echter: 'des te ouder, des te kouder'. De aardige beest jes, meer gelijkend op eendedonsjes dan op kippekuikens (de kip is een verre neef van de kwartel) worden in krap vijf weken en vóór de kerst in iets minder tijd) opgefokt tot een vol waardige hap. Al moet gezegd dat één kwartel op het bord een verdraaid des olate aanblik biedt. Aan een van de medewerkers in de hokken de vraag of dit nu leuk werk is? Zijn antwoord: „Je moet wel een dierenliefhebber zijn, anders kun je dit werk niet volhouden. Het is de kunst om er zo veel mogelijk in leven te hou den en ze zo groot mogelijk te krijgen. Het is en blijft wild; niet te vergelijken met kip". Terzijde zij vermeld dat Lommel- naar Jackie van Moorsel ter plaatse jaarlijks tevens 12.000 patrijzen opfokt. De patrijs is ook een begeerde vogel (iets groter dan de kwartel) voor de doorsnee jager en kost door zijn zeld zame voorkomen bij de poelier 15 tot 20 gulden. De patrijs hecht eraan genut tigd te worden in combinatie met zuur kool. Terug naar de (levende) kwartel. Beest en lezer moeten even de tanden op elkaar zetten. Een Belgische hand grijpt de meest voor de hand liggende, rekt even het nekje op en legt de stuip trekkende vogel in een kooi. Niet zon der reden overigens, want in de prak tijk blijkt het nekje niet altijd even goed te zijn opgerekt. Waardoor de kwartel als het ware als een Phoenix uit zijn as herrijst. Overigens zonder echt profijtelijke gevolgen. Sterke moederdieren, te herkennen aan de ge spikkelde borst, worden levend apart gehouden voor de fok. De bakken met (doorgaans) dode kwartels gaan nu naar de slachterij. De vleugels worden in een apparaat afge hakt en vervolgens afgezogen. Een lo pende band brengt het beest nu bij een frees, waar de grove vleugels eraf wor den geslepen. De kwartel mag nu, han gend aan zijn nekje, in bad, zij het dat het hier gaat om warme parafine. Een tiental Belgische vrouwen pellen het parafine-vel eraf om op deze wijze de zogeheten 'duivelshaartjes' te verwij deren. Een spitse buis, in de kwartel gestoken, zorgt met veel geslurp voor de afvoer van ingewanden. Een met de voet bediende schaar knipt dan de pootjes af. Een loodje om de nek moet het bewijs verschaffen dat het hier gaat om gekweekte vogels. Een dierenarts let gedurende het slachten permanent op de gang van zaken. Te gen een prijs van 1 BF per kwartel, dat wél. Van verveling helpt hij af en toe een handje. In de slachtruimte hangt een weeïge geur. Dood of parafine? Een gesprek met Jackie van Moorsel, werkgever van 22 mannen en vrouwen, heldert veel op. Jackie spaart papa gaaien (niet om te eten) en is ooit de handel begonnen met het houden van vier kwartels, gekregen van een En gelse militair. Jackie (52) is pedagoog geweest in dienst van het ministerie van justitie. Hij was belast met de be handeling van jongeren in gesloten tuchthuizen, maar stapte 18 jaar gele den over op de (gemakkelijker te han teren) vleeskwartel. Onlangs heeft hij zijn bedrijf overgedaan aan een meel fabriek. Jackie: „Ik had het liefst leeuwen en tijgers gekweekt, maar daarvoor had ik niet genoeg geld. Het voordeel van de kwartelkweek is dat het gemakke lijke vogels zijn en je er nog iets aan kunt overhouden. Ik ben begonnen met partijen van honderd of tweehonderd stuks. Nu 'doen' we 23.000 kwartels per week en met de feestdagen 50.000." De vraag naar kwartels in de lage landen blijkt gedeeltelijk gestuurd door Zuideuropese werknemers bij EEG- en Navo-instellingen in Brussel. In Italië bevindt zich een kwartelslach terij die wekelijks 680.000 exemplaren verwerkt. Merkwaardig is dat de vraag in Brussel die in Antwerpen vele ma len overtreft. In Zuid-Duitsland is de vraag enorm, terwijl je in Hamburg de kwartels aan de straatstenen niet kwijt kunt. Datzelfde geldt overigens voor Nederland, waar de kwartels nauwe lijks kans zien over de grote rivieren te komen. Aardig detail: als de kwartels uit de Lommelse hokken ontsnappen, mogen ze niet meer worden gevangen. Het zijn dan beschermde dieren. Jackie: „Wij kweken de bredere en zwaardere kwartel. Deze kwartel heeft niemand. Die van ons groeien sneller. In het buitenland gebruiken ze boven dien veel meer medicijnen en daar is de kwartel gevoelig voor. De parafine dient om droog te kunnen slachten en zo smaakverlies te voorkomen. Kip smaakt niet meer door de manier van slachten; water is slecht voor de kwali teit. De concurrentie op deze markt is zeer hard. Wij moeten het zoeken in kwaliteit en versheid. De Belg eet geen diepvries. Zielig, die beestjes in die hokken? Als er een kwartel ontsnapt, kruipt hij zelf terug in de kooi. Tien duizend scharrelkippen op één vloer is voor die beesten veel erger. Iedere kip of kwartel heeft een eigen plekje en dat is in zo'n grote ruimte niet te verdedi gen. Weet u wie er volgens mij achter die roep om grotere kooien zitten? De staalfabrikanten. Die hebben het moei lijk en willen hun afzet vergroten. Als wij een kooi buiten zetten, gaan de mussen er in zitten slapen. Dat is toch een teken dat het niet zo erg is. Maar wellicht heb ik een vals beeld omdat ik dit werk al jaren doe." Jackie van Moorsel is gelukkig met zijn handel. Hij is alleen van mening dat we nog veel meer bedreigde dier soorten in gevangenschap moeten kweken om de exemplaren in de vrije natuur de rust te gunnen die ze toe komt. En als je er veel kweekt kun je er ook veel opeten en zelfs in de natuur terugzetten. Kwartels, patrijzen, papa gaaien, leeuwen, tijgers en ga zo maar door. Wellicht hebben we over een paar jaar een walvissenkwekerij in de Oos- terschelde. Het oprekken van het nekje van dichtbij. Jackie van Moorsel: „Ik had het liefst leeuwen en tijgers gekweekt" De dode kwartels op weg naar het parafinebad. Door Tori hard gaat', de mond v autorijder, eigenaar is 1600. Kenr overgrote dat ze gelu luchtweers tijd hoge si bereiken. 2 de bovenb volgens he op 164 km ook door n merken kar meer geld zou nog sn kunnen zot Auto's kunr snelheden t honderd krrJ autosnelwe naar uit dat verandering minister vat] om die limit door het pa Om in EEG- internationt lijkt eveneer De nu gelde kilometergr 1974. Aanle gold 120 knr deverbeteri verkeersveil Lubbers in t de oliecrisis 1974 heette maximumsn regelmaat d Belangenor bepleiten dt uiteenlopen Milieuclubs verhoging v automobilist politie is nie maximumsn waar dat ver UITSCHIE1 „Toezicht op maximumsn geen priorite G. Hoevema Verkeersdiei Driebergen, bedoeling dt gaan schree rustig en on< de autosnelv tolerantie. W een gediffert Lagere snelh bij voorbeelc waar dat wel volgens Hoe weggedeelte letterlijk aan getimmerd ei knooppunt D „Het gaat on vlug en veilig snelwegen kt tussen aanht doorstroming belang. Daar verkeersbeel uitschieters, we er tussenr brengt niet al anderen in gr van 200 naar een schietgel Hoeveman. Dat auto's sn hij meegenor limiet, in EEG gaat. Ook is e niet onveilig, inhaalmanoe ongevallen vi snelwegen, n name in de br

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1987 | | pagina 12