fsleid TRALD VAN UITERT OPGENOMEN BV WORLD CHAMPIONSHIP TEAM l/i/v 'De ere-divisie is voor mij het einde9 Het 'World Championship Team .IET ENSHOW i show v) iSV ER 1986 Challenge tijdelijk stilgelegd n tractoren Dt 21.00 uur 00 uur. n bezoek >t. Dm. ;STON 4700 :limax HANDBALLER FRESCO VAN ROSSUM VECHT VOOR BASISPLAATS BU TACHOS WAALWIJK: T48 lolding met vestigt Jordrecht Het produl gewapend beton vooi tandigheidkent and te honore- i praktisch en r, met een cbare erva- inproduk- ran tijd is team de ing op ide. voor De- sn In oktober is besloten zes jeugdige talenten onder te bren gen in de lagere klassen. Het is de bedoeling dat die binnen enkele jaren de plaatsen van de topcoureurs in de Formule 1 gaan overnemen. Enerzijds om dure transfers te vermijden, anderzijds om het gelijk van de Challenge Cup te bewijzen. FORMULE 1: Team McLaren: Alain Prost (Fr) en Stefan Johansson (Zwe); Ferrari: Michele Alboreto (I) en Gerhard Berger (Oost.). FORMULE 3000: Oreca: Yannick Dalmas (F); Onyx: Stefano Modena (I). FORMULE 3: Bertrand Gachot (B), team nog niet bekend; Oreca: Goudchaux (Fr). FORMULE FORD 2000: Gerald van Uitert (NI), waarschijn lijk voor Pacific. Tweede rijder nog niet bekend. o 22-jarige Dongenaar dit seizoen in actie op Zandvoort. f Van Uitert. .FF2000 Alboreto. .F1 Johansson. ,F1 Prost. ,F1 rkoopt wereldwijd ators. nemers in de groeiend; adustrièle sis van Surface f Assurance Manual. ren in Frankrijk en ners. lie en fakturering. de afnemers en aan c noodzakelijk. n de Direktie van KRP 4879 AC ETTEN-LEUR. jor kinder-, dames- en in voeren. ag stellen tussentijdse door Ad Pertijs lONGEN - Gerald van Uitert heeft nog nooit an zichzelf getwijfeld. Voor de 22-jarige Don- anaar, die vorige week opgenomen werd in et wereldse World Championships Team van arlboro, is de Formule 1 geen jongensdroom, laar een nuchter doel. Ook na een seizoen vol tegenslag bleef Van Uitert loven in zijn earriere. Een schitterende vierde laats op het officieuze wereldkampioenschap FF1600 irkten hem alleen maar in die overtuiging. „Lau- Dnne zal nu wel over de brug komen", meende Van iitert toen, doelend op de steun van zijn sponsor larlboro. Een maand later knaagde de zekerheid toch aan hem. De ategie van de sigaretten- :oducent was inmiddels ge- iijzigd. Ze zouden niet langer twintigtal rijders van een soonlijke sponsoring voor maar een nieuw team op to, waarbinnen plaats is hooguit zes getalenteerde loten. Denamen zouden 21 novem- bekend gemaakt worden, oen vorige woensdag 'Lau- nog steeds niets van thhad laten horen, werd ook an Uitert nerveus. Jim Duim inde Nederlandse Marlboro- >tiging klom vervolgens in telefoon en vorige week ijdag kwam dan alsnog het mijdende bericht. Gerald in Uitert zit in het World hampionship Team, als jong- in het rijtje Prost, Johans- Alboreto, Berger, Dalmas, odena, Gachot en Goud- rden, welke in inctie. ter attentie van de ormule 1 is niet langer een druom Achteraf bleek dat al veel vaststond dat ik er bij it. Ze lieten echter nog niets in zich horen omdat de naam in de tweede rijder in de 72000 nog niet bekend is. Dat irdt vermoedelijk een Scan- aldus een opge- hte Van Uitert. De Donge- iar is uitverkoren voor de i, weliswaar de laagste binnen het WCT, maar 4 ziet Gerald van Uitert eer- i' als een voordeel. „Veel uit de FF1600 van het felopen seizoen, slaan de over en stappen vol- 4 jaar in de Formule 3. Een 'aarlijke stap vind ik, dat 'ft het verleden geleerd. '1 rijders bleven in die F3 «gen. Ik denk dat je niet te 'erhaast te werk moet gaan. ook de aanloop naar de 'wmule 1. Ik wil er dolgraag I maar wanneer ze me nu plaats in een F1 zouden '"bieden, zou ik weigeren. Ik Jst nog zoveel leren, dat het ten maar mis zou gaan. De opbouw vanaf nu is inger i inaviër" F2000, lasse 1 ingens F2000 'W leale denk ik een jaar FF2000, daarna F3, direct gevolgd door F3000. Na twee jaar F3000 moet ik rijp zijn voor de For mule 1. Dan ben ik 26 jaar, een ideale leeftijd. Nogmaals die opbouw moet ik me gunnen. Je ziet nogal eens dat jonge cou reurs zo snel in de El stappen, dat ze het eerste seizoen als leerjaar moeten gebruiken. Alleen al naar de sponsor toe is dat -fout. Wat denk je dat een jaartje F1 kost?, dure leer school. Nee, ik wil helemaal klaar zijn, wanneer ik over stap." Gerald van Uitert heeft tot dusverre een droomcarriere achter de rug. In 1984 kende niemand hem nog. Centen voor de racerij had hij niet, dus zocht hij aansluiting tot het metier als hulpje en mon teur bij diverse race-teams. De groots opgezette Challenge Cup bracht een doorbraak. Uit meer dan tienduizend kandi daten bleek Van Uitert de ta lentrijkste sollicitant. „Zonder die Challenge had ik het nooit gered, dat is duidelijk", stelt de Dongenaar tevreden vast. Daarna ging alles in sneltrein vaart. Van Uitert was een openbaring in een kleine Ne derlandse race-wereldje. Na een seizoen vertrok hij al naar Engeland, boordevol zelfver trouwen. 1986 Dreigde echter een rampjaar te worden. Een foute wagenkeus (Reynard bleek nog niet klaar voor een nieuw FF1600 avontuur) en de Ziekte van Pfeiffer drukten de prestaties tijdens het grootste gedeelte van het seizoen. Van Uitert: „Er zijn dan toch mo menten dat je gaat twijfelen. Marlboro is echter altijd in me blijven geloven. Ik kreeg steeds de zekerheid dat de ze met me door wilden gaan. Vol vertrouwen ging ik dan ook naar Formule Ford Festival". Brands Hatch maakte het seizoen in een klap tot een suc ces. De Challenge-jury was ter AMSTELVEEN - Er komt dit jaar geen Chal lenge Cup. Organisator Marlboro heeft het pro ject tijdelijk stilgelegd. Jim Duim: „We kun nen het niet langer bijbe nen. We willen de win naars op een degelijke wijze blijven begeleiden. Dat kan niet als er jaar lijks iemand bij komt, zonder dat daar afvallers tegenover staan. Frank rijk is ons overigens voorgegaan. Die hebben vorig jaar al een stop aangekondigd." Frans Wientj es uit Apeldoorn was in 1986 de beste uit 16.000 kandida ten. Hij incasseert zijn prijs nog, een jaartje gra tis FF1600 racen. Nederland kent nu vier Challenge Cup-winnaars. Peter Kokx won in 1983 en gaat volgend jaar For mule 3 rijden in Enge land, Gerald van Uitert won in 1984 en vorig jaar ging de Cup naar Piet Bouwmeister. Gerald van Uitert in de werkplaats waar het in 1985 allemaal begon, die van BS Racing in Oudenbosch. Op de voorgrond de wagen waarin Van Uitert in 1985 de Europese Challenge won. - fotodestem/dickdeboer plekke onder de indruk van de capaciteiten en durf van de Dongenaar. Opgewekt keerde Van Uitert dan ook huis waarts. Het aangekondigde World Championship Team maakte de doorstroming toch weer moeilijker. „Achteraf ge zien is het voor mij goed uitge pakt. Tot dit seizoen sponsor den ze twintig rijders, waar onder veertien verliezers. Weggegooid geld dus. Dat geld van die veertien komt nu hele maal ten goede aan de 'win ners'. Ik vind het best, het komt mijn earriere alleen maar ten goede". De tabaksfirma steekt voor 1987 een slordige kwart mil joen gulden in Van Uitert. Dat gaat puur op aan de racerii. „Voor mijn eigen onderhoud, zoals huisvesting in Engeland en vervoer moet ik aanvul lende sponsors zoeken. Zelf hoef ik er nog geen kapitalen aan over te houden. Ik ben eerder geneigd om zo simpel mogelijk te leven en al mijn geld in de wagen te stoppen." Het budget hangt mede af van het programma. Na de kerstdagen reist Gerald van Uitert naar Londen om er de definitieve plannen te bespre ken. „Ik wil zowel het Britse als Europese FF2000-kam- pioenschap rijden. Dat zijn in totaal 29 wedstrijden. Dat is veel, maar hoe meer races ik rij hoe beter. Daarnaast zal er gesproken worden over de mogelijkheden van sub-spon soring." De Dongenaar heeft een rotsvast vertrouwen in de toe komst. „Wanneer er geen gekke dingen gebeuren weet ik nu al dat ik in 1988 Formule 3 kan gaan rijden. Ik heb het geluk dat ik op het juiste mo ment bij deze sponsor terecht gekomen ben. Het team richt, zich duidelijk op de F1 en ik heb de indruk dat ze alles in het werk stellen om een Chal- lenge-winnaar zoals ik naar die F1 te brengen." Door Jos Frij ters TERHEIJDEN - Eigenlijk is het heel gek gegaan met Fresco van Rossum. Een jaar geleden zag hij het handbal len niet meer zo zitten. Zijn toenmalige club, het Bredase Tornado, degradeerde uit de eerste divisie. Van Rossum had het allemaal wel gezien. Hij kapte er mee en ging in plaats van te trainen naar de avondschool. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan. Nauwelijks een jaar later speelt de 23-jarige Terheijdenaar handbal op het hoogste niveau bij het Waalwijkse Tachos. In de ere-divisie wel te verstaan. Fresco van Rossum: „Het kan gek gaan. Zo stop je helemaal met handbal en zo speel je in de ere-divisie. - FOTODESTEM/JOHANVANGURP „Ja, de avondschool doe ik er nog steeds bij", lacht van Rossum. „Ik mis per week één training bij Tachos om naar school te kunnen gaan. Voor Tachos was dat geen probleem. Op die manier kan ik me toch met de toekomst blijven bezig houden". Het laatste jaar is voor hem nogal vreemd gelopen vindt hij ook zelf. „Ja het kan gek gaan hè, zo stop je hele maal met handbal en zo speel je in de ere-divisie. Hoe het zo gekomen is? Nou, ik had al wel wat contacten bij Tachos, en toen die me vroegen heb ik het meteen gedaan, want ik vond het toch wel 'leeg' zon der handbal", vertelt de Ter heijdenaar. Fresco van Rossum kan je gerust een druk baasje noe men. Overdag werkt hij in de bouw. Om een uur of vijf is hij thuis, gunt zich dan onge veer een half uur de tijd om te eten en haast zich dan al weer naar Waalwijk om te trainen. Van Rossum: „Het is vaak wel moeilijk te combi neren, maar ik heb er wel een enorme conditie van over ge houden. Ga maar na. De hele dag zwaar lichamelijk werk in de 'oouw, en dan 's avonds vier keer per week een pit tige handbaltraining. En dan in het weekend nog eens een wedstrijd". Toch heeft de blonde van Rossum dat graag voor zijn sport over. „De ere-divisie is echt het einde. Jé speelt elke week op top-niveau tegen de besten van Nederland. In het veld sta ik in de rechterhoek. Nee, ik ben niet zeker van een vaste plaats. Op dat ni veau ben je dat nooit, de con currentie is groot, je moet elke week presteren", aldus van Rossum. Van Rossums belangrijk ste concurrent voor zijn ba sisplaats is, puur toevallig, de voorzitter. Van Rossum: „Onze trainer Gio Antonioli is zelf een hele goede hand baller. Hij geeft prima trai ningen, maar hij is vooral tactisch heel goed. Hij is nu echt niet het type om onder scheid te maken tussen spe lers als de ene toevallig voor zitter is", betoogt de hand baller". De handballer is nogal be scheiden. Dat blijkt wanneer hij pas na veel aandringen zijn, volgens hem beperkte, sterke punten prijs geeft. „Nou eh, een sterk punt is toch wel dat ik zowel met links als met rechts kan sco ren. Ik ben eigenlijk rechts- handig maar met links gooi ik bijna net zo hard. Een an der sterk punt is dat ik veel vallend en duikend kan gooi en. Wat dat betreft heb ik veel profijt van judo, een sport die ik ook lang beoefent heb. Je kreeg daar altijd les in valtechnieken, vandaar". En verder: „Ik ben abso luut geen ster. Wel een harde werker, dat wordt trouwens vaak ondergewaardeerd bij niet-kenners, je valt pas op als je scoort. Wanneer je een aanvaller van de tegenpartij volledig uit de wedstrijd speelt wordt dat vaak niet gewaardeerd. Maar ja, de mensen zien dat gewoon niet. Gelukkig de trainer wel", be toogt de goedlachse Fresco. Ondanks zijn liefde voor het handbal baalt Van Ros sum er wel eens van dat hij aan een hoop dingen niet meer toe komt. Zijn vriendin ziet hij bijvoorbeeld nauw- lijks. Een andere hobby van hem is zijn motor. „Vroeger poetste ik dat ding wekelijks, je zou hem nu eens moeten zien". En dan heeft hij ook nog eens het jeugd-trainers diploma, hij zou graag een groep trainen, maar ook daar komt hij niet aan toe. Ondanks dat alles wil Fresco van Rossum blijven handballen. „Zeker wel, en zo lang mogelijk op dit niveau, nu kan het nog. Buiten veel spelplezier maak ik ook veel andere dingen mee. Zo zijn wij met een trainingskamp naar Hongarije geweest, je leert daar veel trainingstech nieken want die Oost-blok landen trainen op een heel andere manier dan wij. Maar, je ziet ook hoe de men sen daar leven, hoe het er achter het ijzeren gordijn aan toe gaat, dat komt alle maal door het handbal en ik zou het voor geen geld van de wereld willen missen".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 13