'Iran-gate': binnenlandse oorlog VS barst los
Scheuring van Suriname
even..
UITBLAZEN
„WAT IS ER TOCH VAN MIJN MOOIE LAND GEWORDEN?"
IARDE KR
[otterdam ro
imit-Kroes
pn tegen An
CONSERVATIEVE LOBBYCLUBS KUNNEN REAGAN DE DAS OMDOEN
2ESTEMCOMN
Praten tegen
de kerstboom
W" aterleidingbc
gaan nitraat t
►ouwbonden l
>ereid tot lan
treurig
-DlBTM
DINSDAG 16 DECEMBER 1986
ACHTERGROND
PAGlJ
RVD
Kleinkinderen
Haags
hoogstandje
Uitkering
Agenda
IN VEEL huiskamers
staat de kerstboom al
opgetuigd. Er zijn zelfs
mensen die gelijke tred
houden met de midden
stand en thuis de kerst
boom opzetten zodra de
etaleurs staf en mijter ver
wijderen en vervangen
door dennetak en krans. Een
beetje vroeg, maar ze moeten
het natuurlijk zelf weten. „Die
bomen zijn al in oktober omge
hakt", zeggen de vroege kerst
versierders dikwijls, „dus
maakt het geen bal uit wanneer
je je boom optuigt.
Geen bal, maar wel honder
den naaldjes vrees ik. Dat de
bomen in oktober zijn gehakt
maakt op zichzelf inderdaad
niets uit zoals iedereen kan
constateren die ook dennetak-
ken gebruikt voor het bescher-
v mend afdekken van gewassen
in de tuin. Zelfs als in het
vroege voorjaar de takken wor
den opgeruimd zijn ze nog
groen en vallen er nauwelijks
naalden af. Het verschil tussen
deze takken en de kerstboom
binnen is: vocht.
Een afgezaagde kerstboom
blijft voorlopig nog een levend
wezen dat ademt en drinkt. Hij
kan lang teren op het vocht dat
in zijn stelsel zit wanneer de
bijl valt. Maar anderzijds: ner
gens droogt zo'n boom zo snel
uit als in een centraal ver
warmde woonkamer. Zelfs een
boom met kluit is, zonder spe
ciale aandacht, zelden opge
wassen tegen die woestijn
droogte.
Daarom moet de boom, al
of niet met kluit, in het water
staan. Heel goed is een haarlak-
behandeling. De spuitbus er-
1 over voor u hem optuigt. De
haarlak conserveert de boom
(tijdelijk). Hij kan niet uitdro
gen en houdt bijgevolg zijn
naalden vast. De haarlak-be
handeling is ook goed voor de
boom met kluit want na enige
tijd is de haarlak uitgewerkt,
afgebroken, opgelost. De boom
met kluit kan met een mooie le
venskans naar buiten, tenmin
ste als hij niet meteen in de kou
wordt gezet, maar eerst een
paar dagen mag acclimatiseren
in de garage of het schuurtje.
Het was overigens niet deze
tip die mij aan de kerstboom
deed denken, maar iets dat ik
in een ochtenblad las. In die
krant beveelt de bomenchirurg
Jürgen Copijn een goede per
soonlijke verhouding met de
boom aan. „Een uit het hart ge
zongen kerstlied zal de boom
goed doen", meent hij, „een
boom is een levend wezen en
we mogen best een beetje poë
tisch zijn." Die uitspraak doet
me denken aan een inteview
dat ik jaren geleden had met de
Antwerpse advocaat mr. Jo
seph D. Jacobson, bijgenaamd
Sjef de Bootsman omdat hij dik
wijls de juridische belangen van
havenarbeiders behartigde.
Deze Jacobson - een veelzijdig
man die tijdens het gesprek
mijn karikatuur tekende, een
werkje dat ik nog altijd bewaar
- beweerde dat hij in drie da
gen tijd een Kaaps viooltje kon
doodvloeken.
Een man vol tegenstellin
gen, vond ik hem. Hij was be
faamd en gevreesd als bestijder
van kwakzalverij en bijgeloof.
WIM KOCK
Tegelijk geloofde hij in het be
staan van spoken en genoot hij
internationale bekendheid als j=
occultist. Populair als strafplei-
ter, was hij in Antwerpse be-
jaardenkringen vooral geliefd
als goochelaar. Als journalist
richtte hij het Verbond van §g
Vlaamse Journalisten op. Een
duizendpoot van een man. Hij s
was er rotsvast van overtuigd 5
dat planten mensen konden
'verstaan'. Zelf experimen-
teerde hij al sinds 1915 met 3
planten en tijdens het gesprek j|
haalde hij ook heel wat weten-
schappeüjke getuigenissen uit 3
zijn boekenkast. Zo werd in een j|
van die werken een proef be-
schreven met een leugendetec-
tor. De plant was verbonden
met de detector terwijl de eige-
nares van de plant werd onder- 3
vraagd. Gaf die vrouw een on-
waar antwoord, dan bleek de
plant te reageren alsof de plant 5
de psychische spanning opving
die de leugen bij de vrouw op- 5
riep.
3
Ik wist niet goed hoe ik het'
had na dit gesprek. Mijn ken-
nissenkring reageerde zeer
sceptisch op mijn relaas, Mr.
Jacobson had het al gezegd:
„Ik heb er jaren over gezwegen. 3
De mensen zouden gezegd heb-
ben: die vent is gek." Ik pro- B
beerde stiekum een Kaaps 3
viooltje dat mijn vrouw in de 3
vensterbank had gezet dood te
vloeken, maar het plantje E
bloeide dat het een lieve lust
was. Niet overtuigend genoeg,
dacht ik. Jacobson had ook ge-
zegd: „Je moet het echt menen 1
en krachtig denken."
Toch bleef het college dat ik
had gekregen in die ouderwetse 5
Antwerpse studeerkamer me 1
nog lang bij en af en toe - al-
leen in het donker, als ik 's
avonds voor het naar bed gaan E
nog een rondje om het huis hep E
- streelde ik een plant of struik 3
waarover ik me zorgen maakte.
Baat het niet, schaden doet het E
zéker niet, dacht ik dan.
Boomchirurg Jürgen Copijn
is een serieus man. Dat blijkt
uit een interview met hem (en
zijn broer) dat ik - ook toeval- S
Ug! - op dezelfde dag in een an-
dere krant aantref. Hij heet
daar Jorg maar de context laat E
er geen twijfel over bestaan dat E
het om dezelfde Copijn gaat. 3
Het heeft dus zin zijn raad te
volgen en de kerstboom vrien- E
delijk en bemoedigend toe te
spreken. Mr. Jacobson echter
zei destijds wel dat niet ieder-
een beschikte „over het telepa- E
tisch vermogen om met de
planten te spreken."
Daarom, het zekere voor het E
onzekere nemend, voor het op- 3
tuigen toch maar de haarlakbe-
handeling of de boom wat lan- E
ger buiten laten, tot vlak voor 5
Kerstmis.
Vi
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice: 4
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911.)
Rflnkrplstip^'
Postgiro 1114111 ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5
iiMSDAG 16 DECEMBER 19
Door Hans Rooseboom
De 'Iran-Contragate-af-
faire' is opeens weer in
een stroomversnelling
gekomen. In het afgelo
pen weekend leek er een
patstelling te zijn ont
staan, vooral als gevolg
van het hardnekkig
zwijgen van hoofdrol
spelers Poindexter en
North, de architecten
van de 'operatie'.
Maar het is opnieuw de on
volprezen Amerikaanse pers
die met een aantal onthullin
gen de zaak weer helemaal
heeft opengegooid. Heel
Amerika is in rep en roer nu
de reeks schandalen steeds
meer gaat lijken op de Wa
tergate-affaire die president
Nixon de kop kostte.
Allereerst heeft de be
faamde Washington Post ont
dekt dat de inlichtingen
dienst CIA al twee jaar mili
taire inlichtingen 'doorsluist'
naar Irak, terwijl tegelijker
tijd de omstreden wapen
zendingen naar aartsvijand
Irak plaatsvonden. Het offi
ciële standpunt van de Ame
rikaanse regering dat zij in
de Golf-oorlog geen partij
kiest komt hiermee in een
wrang daglicht te staan.
Maar veel schokkender
zijn de onthullingen die het
President Reagan en zijn vrouw Nancy zingen tijdens
tv-opnamen voor een kerstshow. Maar het is zeer de
vraag of het wel zo'n vrolijke kerst voor hen zal worden.
- FOTO AP
afgelopen weekeinde in een
aantal Amerikaanse kranten
hebben gestaan dat er grote
sommen van het Iran-geld
zijn doorgespeeld naar een
aantal conservatieve actie
groepen die de verkiezings
campagne van Reagan-ge-
zinde Congres-kandidaten
ondersteunden.
Sterker nog: de gelden
werden door bedoelde groe
peringen ('foundations')
rechtstreeks gebruikt om De
mocratische tegenstanders
(vooral van Reagans Nicara-
gua-beleid) zwart te maken
in de ogen van de kiezers.
Hiermee is de hele Iran-
affaire een binnenlands-po
litieke aangelegenheid ge
worden. Dat wil zeggen dat
het voor president Reagan nu
pas echt gevaarlijk gaat wor
den. Voormalig president Ni
xon (die met het bijltje heeft
gehakt) kon vorige week nog
verklaren dat 'Iran-gate' niet
met Watergate was te verge
lijken: het betrof hier vol
gens hem voornamelijk een
buitenlandse kwestie, die de
Amerikanen in laatste in
stantie niet wezenlijk inte
resseert.
Dat ligt nu wel even an
ders. Nu bekend is dat Ame
rikaans staatsgeld is ingezet
in de binnenlandse politieke
verkiezingsstrijd is de beer
pas echt goed los. De Demo
cratische oppositie, met een
meerderheid in de beide ka
mers van het Congres, slijpt
haar messen. De jacht op de
reeds aangeschoten 'lamme
eend' Reagan is geopend.
Pikant detail is nog dat de
invloedrijke Washington Post
verslaggever Bob Woodward
op de zaak 'gezet' heeft.
Woodward en zijn partner
Carl Bernstein waren inder
tijd de mannen die met hun
hardnekkige speurwerk pre
sident Richard Nixon ten val
hebben gebracht
Op de achtergrond van
deze nieuwste ontwikkeling
in de Iran-affaire staan een
aantal particuliere organisa
ties, die in Europa niet zo be
kend zijn, maar die in de
Verenigde Staten een nau
welijks te becijferen invloed
hebben, tot in het Witte Huis.
Deze machtige instellin
gen, particuliere stichtingen
en lobby-clubs (bijna alle
maal van ideologisch-conser-
vatieve snit) beschikken over
miljarden dollars, beschik
baar gesteld door het Ameri
kaanse grootkapitaal. De
Ford Foundation, de Rocke
feller Foundation, dat zijn
slechts twee van de naar
schatting 22.000 foundations,
die gezamenlijk tientallen
miljarden hebben te beste
den.
In een land als de VS, zon
der subsidies en beurzen, be
schikken deze foundations
over een machtige invloed.
Studies, proefschriften, we
tenschappelijk onderzoek en
politici met ambities kunnen
op forse financiële steun re
kenen, mits natuurlijk de
ontvanger voldoet aan de
(conservatieve) wensen van
de verstrekker.
In het actuele geval draait
het om een aantal organisa
ties van een meneer Carl
Russell Channell, die de cam
pagne van Reagan om de Ni
caraguaanse Contra's te
steunen krachtig financiert.
Deze man wordt nu door het
dagblad 'Lowell Sun' ge
noemd als degene die profi
teerde van miljoenen uit de
Iraanse wapenlevering.
Channell heeft verklaard dat
hij verschillende malen con
tact heeft gehad met Oliver
North (uiteindelijk een voor
malig medewerker van het
Witte Huis).
Volgens het genoemde
dagblad ging de betrokken
heid van North zo ver dat hij
geld van de Iraanse wapen
verkopen doorgaf ten be
hoeve van Channells nega
tieve propagandacampagne
over kandidaten die tegen
Reagans Contra-beleid zijn
en die deelnamen aan de
Congresverkiezingen van af
gelopen november.
Channel staat bekend als
een succesvol lobbyist, die in
staat is vele duizenden dol
lars los te krijgen voor<jea
der zijn hoede staande n
jecten. Hij heeft verkil
dat zijn stichting dit y
bijna 6 miljoen dollar (ot#
veer 13 miljoen gulden]?
eenbracht voor een met-
campagne ten behoeve
de Contra's.
Het geld zou ook zijn j
steed ter ondersteuning y
kandidaten die ReaJ
Strategisch Defensie w
tief steunen.
Channel ontkent
dat zijn vier conservatie]
organisaties, het Natiotj
Fonds voor het Behoudt
de Vrijheid, twee daai
verbonden politieke
groepen en de lobby
naamd Sentinel (Wachtêi
geld van de Iraanse wan
verkopen hebben g
Hij benadrukte dat al
fondsen worden verkil
van particuliere zijde.
Iran-gate heeft een
nieuwe wending genont,
Washington kan zich opeï
ken voor een keiharde p
tieke oorlog. De kans l
Reagans hoofd zal rollen]
een stuk groter gewordea
(De machtige invloed van de®
servatieve lobby in de VS na
uitvoerig beschreven ineennti,
van Vlaamse ivetenschappers,i
bert Berloznik en Patrick i
Boosere. Het boek, 'Star Wari,J
titeld, is verkrijgbaar bij uitput
rij /boekhandel De Geus inBii]
en kost f 47,75)
Ljjj HAAG (ANP) - De werk
meid in ons land lag vorig
ar ruim een kwart miljoen
1 r dan de opgave van de ar-
□dsbureaus.
pat is naar voren gekomen
Lt de arbeidskrachtentelling
Lr 1985 van het Centraal Bu-
l-ju voor de Statistiek, die
,aandag door het ministerie
_n Economische Zaken is ge
publiceerd.
[Volgens het CBS is het ver
schil
ling vi
van d
stonde
werkl
zoek n
of met
waar
nen,
leerde
512.00(
de ar
baan
Door Rob Ruggenberg
Nederlanders zijn deze
dagen niet erg populair
in Suriname. Dat geldt
voor beide zijden van de
grenslijn, maar de rede
nen zijn wel heel ver
schillend.
Brunswijk en de zij
nen vinden dat Neder
land hun opstand onvol
doende. steunt. „Neder
land is hypocriet door
wel Bouterse weg te
wensen, maar ons niet
de wapens geven die we
daarvoor nodig hebben",
menen de bosnegers en
hun aanhangers.
In Paramaribo daarente
gen zeggen de Bouterse-ge-
trouwen dat Nederland al
ver over de schreef is gegaan.
Ook zij verwijten ons land
huichelachtigheid. „Zoge
naamd zorgen maken over
wat er in Oost-Suriname ge
beurt en ondertussen de ter
roristen en criminelen van
Brunswijk helpen. Is dat
geen hypocrisie?", klinkt het
hier verwijtend.
Het is moeilijk te beoorde
len in hoeverre deze mening
gedeeld wordt door het Suri
naamse volk. Veel mensen
durven - uit angst voor ver
klikkers - hun mening niet
te geven. Van degenen die het
risico wel nemen, zeggen de
meesten dat zij de voorkeur
geven aan Brunswijk boven
Bouterse.
Op het pontveer over de
brede Suriname-rivier tus
sen Paramaribo en Meerzorg,
zegt een bejaarde man: „Ik
ben hier geboren, ik heb hier
mijn hele leven gewoond en
gewerkt, maar ik wil hier
niet sterven." Hij is een
blanke Surinamer, onderne
mer, maar wacht op een kans
zijn bedrijf te verkopen en
het geld mee het land uit te
nemen, zodat hij zich op een
van de Nederlandse Antillen
kan vestigen. „Waar het le
ven nog goed is."
Eerst wilde hij niet praten.
„Het stikt hier van de verra
ders. Ook op deze pont." La
ter, bij hem thuis, komt hij
los: „Wat is er toch van mijn
mooie land geworden?"
Een verscheurd land.
„Bijna de helft van mijn volk
woont in Nederland. Dat kan
toch niet? En nu vluchten de
bosnegers naar Frans-Guya-
na. De overblijvers zitten
hier. Wat een tragedie."
Familieleden in Nederland
informeerden hem over het
drama, dat zich in het Oost-
surinaamse bosnegerdorpje
Sabana afspeelde. Het leger
doodde daar achttien men
sen, onder wie zestien vrou
wen en kinderen. „Smerige
boeven zijn het. Wat had
Bouterse voor last van die
mensen? Die doen geen vlieg
kwaad. Ik ken de bosnegers
goed, ze werken bij mij. Het
zijn harde werkers, gastvrije
mensen. Mijn land gaat te-
nonder aan smerigheid."
Iedere dag valt het leven
hem zwaarder, zegt hij. Als
gevolg van het gebrek aan
deviezen is er in Suriname
niet veel meer te koop. De
winkels ogen leeg. Sommige
bevatten veel van weinig.
Voor winkels die iets bijzon
ders - zoals koffie of kaas -
wisten in te slaan, vormen
zich lange rijen.
Een ding moet hij zijn
zwarte landgenoten nageven.
„Ze helpen elkaar. Familiele
den uit Nederland sturen
pakjes waarvoor ze het geld
soms bij elkaar moeten le
nen." Somber: „Zoiets zie ik
mijn blanke rasgenoten niet
zo gauw doen."
Hij vertelt hoe zijn zwarte
werknemers als zij voor fa
miliebezoek naar Nederland
gaan (en welke Surinamer
heeft geen familie in Neder
land?) op de terugweg voor
de thuisblijvers van alles
meenemen. „Je houdt het
niet voor mogelijk."
Het klopt. Het vliegtuig
naar Paramaribo hing letter
lijk zo scheef van de (door de
Surinaamse Luchtvaart
Maatschappij geaccepteerde)
overbagage, dat de passa
giers verzocht wordt op een
kluitje te gaan zitten om het
evenwicht te herstellen. De
reizigers hadden dozen, kis
ten, tassen en koffers bij zich,
vol levensbehoeften die in
Suriname niet meer ver
krijgbaar zijn. En na aan
komst op vliegveld Zanderij
knijpen de douaniers een
oogje dicht. Zij kennen de
nood.
Terug in Paramaribo. Voor
het roemruchte Fort Zeelan-
dia springen soldaten, die dit
hoofdkwartier van Bouterse
bewaken achterdochtig over
eind en grendelen hun ge
weer. Een blanke, dat oogt
verdacht. Elke blanke is een
potentiele huurling.
Huurlingen gelden in heel
Suriname als het vleesge
worden kwaad. Brunswijk
beschuldigt Bouterse ervan
Libische (of Hondurese, of
sji'itische Libanezen, het
wordt steeds gekker) huur
lingen in dienst te hebben.
Die zouden ook de moorden
op de burgerbevolking op
hun geweten hebben.
En omgekeerd hangt Para
maribo vol met opgewonden
pamfletten met daarop foto's
uit Nieuwe Revu, waarop
'terrorist' Ronnie Brunswijk
poseert met zijn drie Britse
huurlingen. De drie zijn al
lang weer verdwenen, maar
Bouterse gebruikt de foto's
als een overtuigend bewijs
van de perfiditeit van zijn te
genstander.
Een taxichauffeur zegt
niets van al die verhalen te
geloven. „Ach meneer, het is
een vorm van zelfbescher
ming. Er gebeuren in ons
land verschrikkelijke dingen
waartoe wij onszelf nooit in
staat achtten. Dus geven we
daarvan de schuld aan bui
tenlanders. Dat is makkelijk
en zo blijven wij onszelf aar
dig vinden. En bovendien: al
die boosheid over buiten
landse vijanden komt uitste
kend van pas als je je eigen
mislukkingen wil verber
gen."
Avond in Paramaribo. De
gesprekspartner is een am
bassadeur van een hier niet
nader aan te duiden groot
land. Hij is goed ingelicht en
hij wil, als zijn naam ten
minste niet wordt genoemd,
wel onthullen welk interna
tionaal spel met Suriname
wordt gespeeld. Het is niet
Nederland en evenmin
Frankrijk waarvan Suri
name interventie heeft te
duchten, zegt hij, maar Bra
zilië.
Brazilië, zegt hij, kijkt met
argusogen naar wat zich
thans in Suriname afspeelt.
Brazilië heeft al besloten het
regime Bouterse niet langer
te steunen. De eerder ver
leende hulp wordt nu als een
vergissing beschouwd, verze
kert hij. „Brazilië wil Bou
terse weghebben."
Het zal een kwestie van
enkele maanden zijn, ver
moedt hij, maar dan zal in
Suriname iets gebeuren waar
Brazilië de hand in heeft. Hij
is er van overtuigd dat Bra
zilië die zaak nu aan het
klaarstomen is. Een
Een nieuwe revolutie?
In ieder geval geen iniJ
zegt hij. Geen openlijke, vi
ledige Braziliaanse ovf
name (zoals de Surinaan
historicus Lou Lichtveld j
rig j aar voorspelde in zijn
schiedenis van Surinar
maar eerder een soort ondel
huidse controle.
De ambassadeur zegt 4
Brazilië door middel van al
vertrouwde sleutelfiguren!
Paramaribo economische!
politieke macht wil verki
gen. Omdat Brazilië ook I
'aanbieden' de militaire ti
dediging van Suriname f
zich te nemen.
Dat alles gebeurt inj
heim overleg met Nederla
een land dat hier immers!
verantwoordelij kheden
heeft, zegt de ambassade
Bij dit gesjacher achter]
schermen worden boveni
ook Frankrijk en
geraadpleegd, gaat hij
der. En ook India zal i
worden betrokken, omdalj
Hindoestanen, die de
van de inwoners van
name uitmaken, uit dat U
afkomstig zijn en er nog]
tijd strakke banden meek
ben. Deze Hindoestanen lt
ben driekwart van de f
mische macht in Surinan«|
handen.
Voor Brunswijk, 'die24-;J
rige analfabeet', ziet c'
bassadeur weinig toekorr]
„Hij krijgt waarschijn:
een leuk baantje."
eei
Gedwongen door de onaanvaardbai
.grondwater als gevolg van de over
drinkwaterleidingbedrijven een bruil
gelijke methode ontwikkeld voor de
steeds hoger wordende nitraatgehalte
De Waterleidingmaatschappij
I (WOG) nam maandag als eerste in Zet
in gebruik om beide methoden in de pr
„We doen dit met gemengde gevoel
I ka te, directeur van de WOG. „Het z
zijn dat een beperking van de beme:
I nieuwe techniek overbodig had gemaa
ROTTERDAM (ANP) - Burgemeester
trdam zullen woensdag de hulp van m
eer en Waterstaat) inroepen in een po;
elgische staat zestig procent van de
ileuwe containerhaven in Antwerpen.
Ijke woordvoerder maandagmiddag be
De gemeente hoopt dat de guldei
tinister bereid is haar Belgi- heeft
che collega te vragen het joen
(roomemen van de Belgische ning t
egering te heroverwegen. Het kostei
Jtterdamse stadbestuur be- draag
houwt de subsidie aan de en de
ivenaanleg als een 'oneven- nieuw
"ig element in de concurren- 140 mi
everhouding Rotterdam- De
ïtwerpen'. de Mc
versla
De nieuwe containerhaven nieuw
Antwerpen, waarvan de concu
anieg volgend jaar begint, al bes
kost ruim vierhonderd miljoen decor
„Inderdaad, we werken met
een keurig opname-appa
raat merk ('piep'), een slag
groter dan zo'n mini-ding
dat journalisten plegen te
gebruiken. We sluiten voor
de kwaliteit van het geluid
een extra microfoon op een
standaard aan".
Het hoofd van de redac-
tiedienst van de Rijksvoor
lichtingsdienst begrijpt de
interesse voor de bijzondere
aspect van zijn werkzaam
heden wel. Zeker nadat
vice-premier De Korte hele
maal zelf verslag deed van
besluiten die nog genomen
moesten worden over de Ja
pan-reis van Hare Majesteit.
De RVD is behalve de
spreekbuis van koningin en
kabinet, ook één van de lui
ken waarmee de regering
naar de samenleving kijkt.
En als een van de ministers
in die samenleving ergens
het woord voert kan het on
der omstandigheden nuttig
zijn om dat te laten registre
ren door een RVD-man met
een opname-apparaat merk
('piep').
In WD-kring is wat be
roering ontstaan over deze
'bedrijfsspionage' in op
dracht van premier Lub
bers. En oppositieleider Wim
Kok haakte daar slim op in
afgelopen weekeinde door te
roepen dat de premier zijn
ministers niet meer ver
trouwt. Terwijl Kok toch
van menige ex-bewindsman
in zijn fractie had kunnen
vernemen hoe voormalig
premier Den Uyl de RVD-
mensen destijds op pad
stuurde om te controleren of
de ministeriële opmerkingen
pasten in het kabinetsbeleid.
De WD meent dat Lub
bers een peloton RVD-be-
wakers heeft gerecruteerd
alleen al achter 'hun' Rudolf
aan te sjokken. „Het is geen
wet van Meden en Perzen
dat iemand van ons meegaat
met een bewindsman. Maar
het gebeurt nogal eens. On
der het ene kabinet wat
meer dan onder het andere,"
bevestigt een RVD-zegs-
man. Onder het kabinet
Lubbers I wat minder dan
onder Lubbers II, bedoelt-ie.
Klappen uit het kabinetsbe
raad is ten strengste verbo
den. Het verslag van de ka
binetsvergaderingen gaat
achter slot en grendel, let
terlijke citaten mogen niet
aan buitenstaanders - al
maken dagboekschrijvers
stiekem uitzonderingen op
die regel- worden prijsge
geven.
Om die reden ook besloot
minister De Korte zijn
schuldbekentenis over „zijn
procedurele fout inzake het
staatsbezoek aan Japan" te
doen, nog voordat de verga
dering van de ministerraad
officieel was begonnen. Zo
behield hij de vrijheid om
achteraf voor de parlemen
taire pers zijn eigen woor
den letterlijk te herhalen.
Toch lekt er weieens iets
uit, waterdicht is een sys
teem nooit. De ene keer via
heimelijke publicatie van de
notulen, de andere keer via
de overlevering. Zo ver
haalde minister Jan de Ko
ning (Sociale Zaken) eens
hoe premier Lubbers het
plan om uitkeringsgeld in te
zetten voor restauratie van
monumenten en de bouw
van bijzondere projecten
(het zogeheten 'terugploe
gen' van uitkeringsgeld) van
een wisse dood had gered.
Op het moment dat Lub
bers in de gaten had dat de
meerderheid van zijn mede
ministers niets voelde voor
dat idee, nam hij het woord
door luidop te dromen over
zijn toekomst. Hij riep het
beeld op van een oud-pre
mier die met zijn kleinkin
deren door het verpauperde
hart van Rotterdam loopt en
het verwijt krijgt waarom
hij die aftakeling niet had
gestopt
Ik hoef dan het antwoord
niet schuldig te blijven, als
we nu besluiten in zee te
gaan met de terugploegpro-
jecten, moet Lubbers hebben
gezegd.
Toen het kamerlid Jeltje
van Nieuwenhoven (PvdA)
dat verhaal hoorde, pro
beerde ze dezelfde truc uit
om meer voorzieningen bin
nen te halen voor de bui
tenshuis werkende moeder.
In aanwezigheid van de
minister De Koning en
Brinkman (WVC) vertelde
zij hoe in haar droom niet
Lubbers maar grootvader
Brinkman met zijn klein
kinderen door het stadspark
wandelde. Opa moest het
antwoord schuldig blijven,
toen hij het verwijt kreeg de
'ontgroening' van de samen
leving geen halt te hebben
toegeroepen door te zorgen
voor voldoende kinderop
vang en een beter ouder
schapsverlof.
(ECHT (ANP) - De bouwbonden vi
eid met de bouwwerkgevers een nieu
[(tot april 1989) aan te gaan op voorwaai
periode overgaan tot de invoering
feek voor de 250.000 werknemers in de
De werkgevers, verenigd in het Alge
rijf (AVBB), blijven echter op hun stai
rbeidstijdverkorting taboe is, zo hebbc
onden maandag na afloop van de t
wide meegedeeld.
Het AVBB liet na de eerste ronde we
onden niet realistisch te vinden. Die
(erbazing bij de bondsonderhandelaar
bdens de onderhandelingen geheel op
]wt name invoering van de 36-urige we
\b.an 'aonden vanwege de hoge w<
akkers, stuit op groot verzet van het
erverdeling van arbeid te bevorder
"eer heil in scholingsmaatregelen.
De cao-partijen komen donderdag
aar bijeen.
Brokx
.uitkering.
In tegenstelling tot de uit
bundige lachende minister
De Koning, bleef Brinkman
zuinig kijken.
Truc mislukt.
„Ieder begint met grote
idealen. Het beroerde is ech
ter: de mijne zijn allemaal
verwezenlijkt."
(CDA-kamerlid Marius van
Amelsvoort, oud-staatsse
cretaris.)
Na jaren van afwisselend
gespannen en nerveuze poli
tieke activiteit moest oud
staatssecretaris Gerrit
Brokx (Volkshuisvesting)
onlangs het veld ruimen.
Van Nieuwenhoven
.huismoeders.
- FOTO'S DE STEM JOHAN VAN GURP
Veel eerder dan hijzelf had
kunnen vermoeden werd hij
werkloos, ook een politicus
treft dat lot wel eens.
Maar vrijwillig werkloos
of niet (Brokx hield de eer
aan zichzelf), politici hebben
in elk geval een aantal jaren
recht op wachtgeld. De
hoogte van die uitkering
hangt af van de duur van
het politieke (arbeids-)ver-
leden; en Brokx opereert
sinds 1977 als beroeps-politi
cus in Den Haag, maar wel
met een onderbreking tij
dens het kabinet Van Agt/
Den Uyl.
Lekker zit het de ex-
staatssecretaris echter niet,
want er moet natuurlijk
worden beknibbeld. Brokx
krijgt het eerste jaar tachtig
procent van zijn staatssecre
tarissen-loon (rond 130 mil
le), het jaar daarna zeventig,
het derde en de volgende
drie jaar zestig procent. Dan
is het afgelopen en moet
ex-bewindsman de bij:
in - als hij niet al watai
heeft.
Brokx moet nu nog
op zijn 'ex-staai
riaat', zoals onlangs met'
spreekbeurt voor Ro1
damse studenten.
Brokx verontschuldigde
omdat hij zijn tekst niet
laten vermenigvuldigen
kon dus niet worden
lezen zoals vroeger, toen
compleet ambtenaren:"
voor hem de stencilmai
draaiende hield.
Brokx: „Aangezien ik
een simpele uitkering
rechtigde ben geworden,
dat er helaas niet meer in
De Tweede Kamer rept s £°°tscheepse alcoholcontroles in het
naar zijn reces, de kers? aangetoond wat politiefunctionaris
kantie die tot medio jan11' r|Jden onder invloed van drank ne
zal duren. Deze week Pp "de omgeving van Alkmaar waar
de Tweede-Kamerl» van de aangehouden automobilisten
over kwesties als het net zal wel geen toeval zijn geweest
mumloon, de volkshuis» de treurige resultaten van de alcoho
ting (en over de tweeP 9e stevige uitspraken van een vertegij
cent huurverhoging ale Verkeerscommissie. Volgens dez
kabinet wil) en over ont» Uimschroeven aangedraaid worden. V\i
kelingssamenwerking «Der de ..„u
natuurlijk over de hulp1
Suriname). De vergadej
eindigt deze week als
ouds met een grote
stemmingen, waar
iRrid if ,bloeclProef het veld moet ruim:
enjk bewijs voor het rijden onder in\
Zlin om ter plekke het rijbewijs
anH wer forse boetes worden uitged'
MintsteTk|mriCi?mmiSKieV
de vreugde over het rjfjgrrj 7 Smit-Kroes heeft in eerste
reces doorklinkt in DmË,',Ze zegt de voorstellen van de C
thousiast uitgeroepen 'psie 'ongelooflijk belangrijk' te vil
en 'tegens'. gf, J96"d a'coholverbruik in het verkei
De Eerste Kamer ha» jja an. Feit is echter dat in het nieuv
een serie wetten af: de* '-'est niets staat over de vordering
ging van de vreemdelw "«de minster van Verkeer en WatÈ
wet, goedkeuring van i ae kortste keren met haar collega
Europese Akte van -"eten gaan zitten om dit hiaat te onden
van de we' waar met wetgeving alleen zijn we er
zicht schadeverzekering P de naleving van deze wetten (kunner
n°8 blQ®n^e?ft bijvoorbeeld in West-Braban
g acht ülk ln het verkeer geen hoge p
ciMnREDAf He srhuar andere dingen verschoven.
pipterE^ 'n Yan dat de nieuwe apparatuu
*Psen 2a'gorden verdeeld. We moetej
fere!d y,^|S 1 Pr°bleem van drankmist
