UITBLAZEN Ik werk zonder dogma's' 'Brabant heeft in milieuzorg veel in te halen even. DES3EMCOMI Schufd en boet< VOORLICHTER LANGENHOF STICHTING NATUUR EN MILIEU: niertje huilt Koenraad in actie JORIS VOORHOEVE EN ZIJN AFKEER VAN UTOPIA V; Milieujaar iiiiiiiiiiimumimimmmm ZATERDAG 6 DECEMBER 1986 BI ACHTERGROND ZATERDAG 6DECEMBER Dr. Hermens verleden loger beroep roces in zaak sruisrakettea VANNACHT moest ik opeens weer aan de onrustige nachten van 1941 en 1942 denken. Ik was nog laat op omdat ik een boek uit wilde lezen en het was dat boek dat de herinneringen aan die nachten weer opriep. Deze rubriek is eigenlijk niet de plaats om het te bespreken om dat het slechts plaatselijke ge schiedenis bevat. Maar ik kan het weer eens niet laten terug te keren naar het verduisterde Gilze-Rijen van mijn jeugd. In 1941 en 1942 speelde de luchtoorlog boven het vliegveld zich nog voornamelijk 's nachts af. Pas tegen middernacht ste gen de Duitse bommenwerpers op om naar Engeland te gaan. Als ze na ruim twee uren terug keerden waren inmiddels Britse nachtjagers boven de omgeving gearriveerd om hen op te wach ten. De Duitsers op de grond begonnen dan met hun mislei- dingsspel door de startbaanver lichting van het schijnvliegveld bij Alphen te ontsteken en die van het vliegveld zelf gedoofd te houden. De vermoeide be manningen van de terugke rende vliegtuigen moesten in de lucht blijven of uitwijken naar een ander veld in de hoop dat daar geen nachtjager loerde. Soms trapten de Britse jachtvliegers in dit spel. En soms niet. Soms naderden ze het vliegveld zonder dat de Duitsers iets merkten en dan vormden de landende bom menwerpers met hun ontstoken navigatielichten en tegen de achtergrond van het verlichte vliegveld prachtige schietschij ven. Op meer dan één prooi mochten ze meestal niet reke nen want zodra hun vuurstoot werd gehoord en de vlammen uit romp of vleugel van een ge troffen bommenwerper lekten, ging de verlichting uit en brak het luchtdoelgeschut uit in hels kabaal. Zoeklichtbundels en strepen lichtspoormunitie zoch ten de hemel af naar de intru der, de indringer, of zoals de Duitse vliegtuigbemanningen zo'n belager noemden: Konkur- renz am Platz. Destijds wisten we niet hoe het spel gespeeld werd. Door het vliegtuiglawaai sliepen wij, kinderen, rustig heen. Maar onze ouders moeten gewaakt hebben want soms, als zij dach ten dat het gevaarlijk werd, werden we gewekt en naar be neden gedirigeerd, om sneller in de kelder te kunnen zijn. Ik herinner me dat allemaal maar heel fragmentarisch. Sfeerbeel den. Hoe wij in onze pyjama's in de huiskamer slaperig zaten te luisteren naar het kabaal buiten. Alleen de lamp boven de tafel aan, het gele licht koud schijnend op de ongeverfde binnenzijden van de neergela ten rolluiken voor de ramen. Vader buiten, of boven ergens voor een raam, proberend de nachtelijke gebeurtenissen te overzien in de hoop het gevaar te kunnen schatten. Vaak had den nachtjagers ook een lading bommen bij zich die ze voor hun vertrek nog even lieten val len. Op het vliegveld, op het schijnvliegveld of tussen beide WIM KOCK Waar we destijds ook maar weinig van afwisten was wat de Duitsers precies uitspookten achter bosrand en prikkeldraad waar we wel dagelijks hun vliegtuigen bovenuit zagen stij gen. Duitsers beschouwden we toen niet op de allereerste plaats als mensen, maar dat wa ren zij natuurlijk wel. Op het vliegveld werd ook gevloekt en geleden, gezongen en gelachen. Er zaten angsthazen en lompe riken, maar ook echte azen die ridderkruisen verwierven en werden geïnterviewd door Der Adler. Er werd al in 1940-'42 vooral ook veel meer gestorven op en rond het vliegveld dan we toen konden beseffen. Het is een verdienste van dit boek - in feite de derde, uitgebreid gedo cumenteerde, versie van het op een scholierendagboek geba seerde 'Vijf jaar luchtfront' van 1949 - dat de samenstellers deze keer ook gretig hebben ge put uit Duitse bronnen. Voor die nachtelijke escapa des van de Britse intruders had den de mensen van Gilze een naam: Koenraad. Lang heb ik gedacht dat ik me vergiste, dat het een onjuiste herinnering was. Later immers kwam ik in boeken over de oorlog Koen raad tegen op affiches; als een frisse arische jongen van de Ne- derlandsche Arbeidsdienst. Hoe zouden de Gilzenaren deze ver rader Koenraad nu hebben kunnen verwisselen met de koene Britse vhegers? Maar in derdaad, het boek bevestigt het: „Koenraad ging weer goed te keer vannacht", zeiden de mensen na een nacht vol intru- ders-mmoex. Ik geloof dat mijn vader destijds inderdaad even heeft gedacht dat het elke nacht de zelfde vlieger was die de Duit sers op stelten kwam zetten. Dat was natuurlijk niet zo. Wel waren het min of meer 'vaste jongens'. Hurricanes van de ba sis Manston en Bostons van Debden. Dankzij de speurders uit Gilze hebben die vhegers in het lokale geschiedenisboek nu ook namen gekregen. De naam genoten C.H. en V. Smith bij voorbeeld, Collins en Inwood. Flight-sergeant C.H. Smith kwam vaak boven Gilze-Rijen. Om kwart voor drie in de mor gen van 1 juni 1942 schoot hij de Dornier-217 van Oberfeldwe- bel Dieter Schade neer. Schade en zijn bemanning kwamen om. Smith zelf werd zes dagen later vermist. Op 7 juni, 01.10 u. steeg hij met zijn Hurricane op van Manston om opnieuw naar Gilze-Rijen te gaan, maar het Gilzer dagboek bevat geen enkele aantekening over die nacht. En 's morgens werd er in Gilze niet gerept over nachte lijke escapades van Koenraad. Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. ©076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, ©01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen). Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen: 24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje ©076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Rfinlfrolfitipc' Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. T5 PAGI Door Max de Bok en Jan Greyn HIJ IS iets later. „En dat is niets voor Joris," laat een van zijn medewerksters weten. Dan moet er iets speciaals aan de hand zijn. En inderdaad: na ongeveer een kwartier komt een zich hevig veront schuldigende Voorhoeve toe gesneld. Hij was even bij de premier in 'het torentje', even uitleggen wat hij van diens gedrag in de Kamer vond, van diens veroordeling van De Kor te, de 'best man' van de WD in het kabinet. Laten we daarom maar eens met het meest actuele beginnen. „Wat zou dat zijn?," vraagt hij met de blik op de open deur, om direct met het antwoord te beginnen. „Ja, ik zit met alles rondom de uitspraken van De Korte in m'n maag. Een zeer ongelukkige situa tie. Omdat het debat over de vorm en niet over de inhoud ging. De in houd van het vraagstuk is dat het voorlopig niet gewenst is dat de ko ningin een staatsbezoek aan Japan brengt." Is dat niet een wat kinderachtig verweer? De vergaderorde in de ka mer zorgde ervoor dat er over juist de procedure, de handelwijze van De Korte werd gepraat. Dat kwam de WD natuurlijk slecht uit, slechter dan een debat over het al dan niet afreizen naar Japan. Vinnig: „Ik heb bezwaar tegen uw termen. Het was een besluit van de kamervoorzitter om het debat te beperken tot de procedure. Dat lag niet voor de hand. Wij hadden aan vankelijk de indruk dat het over de zaak zelf zou gaan. De eerste vraag van Kok gaf daar aanleiding toe. De term kinderachtig wijs ik van de hand. Het gaat wel degelijk over de vraag of het verstandig is een staatsbezoek aan Japan te organi seren." Het zou misschien beter geweest zijn als de fractieleider, die losser staat van het kabinet, de uitspraken voor zijn rekening had genomen. „Ja, misschien wel." Maar waarom dat niet ge daan „Jaomdat het punt bespro ken was door de WD-ministers in het kabinet en dat het daarom beter zou kunnen worden uitgedragen door de vice-premier. Een extra re den daarvoor was dat hij aange sproken was op het onderwerp eco nomische belangen. Zijn mening was dat economische belangen een staatsbezoek niet dringend maken. Integendeel. Het ware beter ge weest dat de hele kwestie niet opge komen was. Ze is niet door de WD opgebracht. De WD werd erop geattendeerd door een artikel in een krant. Dat heeft geleid tot de dis cussie in de ministerraad. Daar bleek de WD-ministers dat de kwestie al geruime tijd ernstig werd voorbereid." Eerder wisten de WD-ministers dus van niets. Vindt u dat behoor lijk in een coalitie? „Ik geef geen kwalificaties. Het is niet bevorderlijk voor de interne verhoudingen in de coalitie om elk aar over en weer verwijten te ma ken. Voor die interne verhoudingen is overigens niet alleen de zakelijke, maar ook de persoonlijke relatie tussen de premier en de vice-pre- mier van belang." Heeft er wellicht achter gezeten dat de premier als het hem zo uit komt wel uit het kabinet klapt, ook al heeft het kabinet nog geen beslui ten genomen. Dan moet de vice-mi nister-president dat ook mogen doen. „Het ligt iets anders dan u het formuleert. Wat De Korte deed was niet klappen uit de ministerraad. Hij heeft niet gezegd: die denkt er dit over, die dat. Maar als u bedoelt dat we het vaker zien dat de minis ter-president zijn leiderschap van het CDA verwart met het voorzit- HET 'TEAM' van de WD trekt door het land. De kiezers moeten begrijpen dat het rumoer en de trammelant in de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie verleden tijd zijn. En toch zorgde - in strijd met de beste bedoelingen - het jongste publieke optreden van vice-premier Rudolt de Korte voor ouderwetse commotie. Hij was 't die van premier Ruud Lubbers een fikse schrobbering kreeg voor zijn voortijdige opmerkin gen over de ongewenstheid van een koninklijk bezoek aan Japan. Het andere lid van het WD-team, Joris Voorhoeve, is daar 'ongelukkig' mee. In de ogen van de fractievoorzitter van de WD ging (natuurlijk) niet De Korte, maar Lubbers over de schreef; bovendien had de kamer over het staatsbezoek moeten praten en niet over de handelwijze van De Korte. Een interview met een bedachtzame, hoffelijke fractievoorzitter. ommiss Q Over de affaire de Korte: „Een ongelukkige situatie waarover veel te veel commotie is ont staan". - FOTO ANP terschap van het kabinet, dan zeg ik: enerzijds heeft hij grotere vrij heid en grotere mogelijkheden dat te doen omdat hij meer de aandacht van de media heeft, anderzijds is de positie van de vice-premier zo dat hij de mogelijkheden van de pre mier ontbeert. Dat structurele ver schil werd dinsdag op pijnlijke wijze duidelijk gemaakt omdat er geen super-premier is die op zijn beurt de premier tot de orde kan roepen." U had zich toch die rol kunnen aanmeten? „Gisteren niet, omdat de kamer voorzitter mij dan afgehamerd zou hebben. Maar ik heb mijn reactie op het optreden van de minister-presi dent gisteren rechtstreeks bij hem op het bureau gelegd. Gisteren tele fonisch en ik heb mij vandaag nog eens in een rechtstreeks gesprek kritisch uitgelaten over de stijl waarin hij de vragen beantwoord de." Blijft vreemd dat de vice-premier iets meedeelt over een zaak die zo gevoelig ligt en waarover het kabi net nog geen besluit had genomen. „De premier heeft ook iets mee gedeeld over die kwestie, na afloop van de ministerraad, ten overstaan van de pers. Hij heeft een opmer king gemaakt over de positie van de minister van EZ en dat was wel een zeer korte samenvatting van wat De Korte en andere WD-ministers in de ministerraad hadden ver woord. In het kabinet is er tamelijk uitgebreid over gesproken. In die zin kan de mening die De Korte maandagavond uitsprak voor Lub bers geen verrassing zijn geweest." Maar de positie van het staats hoofd was in het geding. „Als de koningin een staatsbe zoek aflegt, gebeurt dat onder ver antwoordelijkheid van de regering. Dus van de coalitie. Dus ook van de WD. Die heeft dan ook het recht daarover haar mening te zeggen. Het is een ongelukkige situatie waarover veel te veel commotie is ontstaan. Ik hoop dat nu de conclu sie voor de hand ligt: geen bezoek in de komende jaren. Dat zou niet be- vordelijk zijn voor de goede ver houdingen met Japan. Ik zeg dat niet wijs achteraf. Die conclusie was al eerder in de WD getrok ken." Met zo'n optreden voorkom je in elk geval dat het bezoek doorgaat. „Dat speelde geen rol. Een pu blieke blokkade was niet de bedoe ling van De Korte, al is dat wel ge beurd". Genoeg over deze nog frisse affai re. Even terugblikken naar de start van het kabinet Lubbers II. „Iedereen zal het erover eens zijn dat het minder vlot ging dan in 1982. Door de frisheid en nieuwheid van de coalitie, stortte toen ieder zich volop op de zaken zelf. Nu hebben we een geprolongeerd kabinet dat halverwege een lange-termijn-op- gave zit. Er zijn wat rimpels ge weest, waarvan ik zelf de rimpel van deze week als de onplezierigste heb ervaren. Kan me voorstellen dat Bert de Vries de zaak Brokx als de onplezierigste rimpel beleefd heeft. Van Eekelen en zijn wens om 100 miljoen extra te krijgen voor het aanschaffen van Patriot-raket- ten, is geen rimpel. Dat is een on duidelijkheid, omdat hierover in de kabinetsformatie geen nauwkeu rige afspraken zijn gemaakt. Maar ik verwacht daar geen echte proble men mee". In onze naspeuringen naar de dingen die u bewegen, stootten we vaak op de Verenigde Staten. Wat heeft u toch met Amerika? „Allereerst ben ik met een Ame rikaanse getrouwd. Zes jaar heb ik in de VS gewoond en gewerkt. En: vanaf het moment waarop ik het le venslicht aanschouwde, ben ik op de been gehouden ben met voedsel- zendingen uit Amerika. Ik heb thuis nog een paar blkjes soldaten-rant soen van de Amerikanen en Cana dezen, die mijn ouders hadden be machtigd. Aan dergelijke blikjes heb ik het te danken dat ik mij be gin 1946 - ik ben eind '45 geboren - in redelijke welstand bevond. Ja, ik begin maar met het persoonlijke, dat ligt me het meest na aan het hart." Voorhoeve neemt uitgebreid tijd om zijn politieke relatie met de VS te verklaren; dat klinkt een stuk verstandelijker. Hoe staat het met het evenwicht tussen Amerika en Europa en de mogelijkheid van machtsmisbruik door de VS? „De verhouding tussen ons en de VS is redelijk, maar niet ideaal. Op economisch gebied is West-Europa iets groter dan de VS. We hebben het voordeel van de grotere om vang, zij het voordeel dat wij vrij verbrokkeld zijn. Het beeld dat wij in alles bij Amerika achterlopen, door uw partij nagestreefde bel^ tingverlaging na '87. „Wij vinden dat op korte terin de voorstellen van de coi Oort om het belasting- en pj miestelsel te vereenvoudigen dop gevoerd moeten worden. Dat ht kasteel met zijn torens en pooi en slotgrachten moet vereenvo digd worden tot een herenhuis n vier verdiepingen. Zodat 80 pri van de belastingplichtigen in eerste belastingschijf valt Dat dan een glasheldere situatie." „Dat kost twee jaar. Daarna ten we werken aan verlaging de tarieven. Nu is het zogenaaij; marginale tarief - premie en bel; ting samen - tussen 50 en 70 pri Dat moet uitkomen op ergens tu sen 30 en 50 procent; dat is nog hoger dan in de ons omring; landen. Die verlaging kan alleen! zowel economische groei, als hogere aardolieprijs, als extra zuinigingen. Het beste is alle tegelijk". Maar is de grens aan het laatste,i extra bezuinigingen, niet bereikt „De WD stelt niet voor om venop' de huidige bescheiden bei nigingen nog extra te bespat; Maar dan gaan we uit van nu van de economie weten. Als ruimte komt, door óf economist: groei, óf een hogere olieprijs, ten we ons afvragen wat we ei doen. Dat is nu nog een theoreti: vraag. Dat zal pas in het volga§vei najaar aan de orde komen, hopelijk staat het dan al in de m joenennota." Van een onzer vrslaggexxrs UTRECHT - li zijn woon- ui», >roft Ir. 1 iet; roce tri eur ■eau Dr. ir. Joris Voorhoeve, be dachtzaam en hoffelijk fractie voorzitter van de VVD. - FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP wijs ik af. Hèt probleem bij de Oost-West-betrekkingen is dat West-Europa niet met één stem spreekt. Fragmentatie van de West- europese politiek. Dat is onze eigen schuld; het heeft te maken met het steeds weer terugvallen op het na tionaal gevoel. Als de VS aan de NAVO-bondgenoten vraagt: hoe had u het gehad willen hebben en daar komen twaalf verschillende antwoorden op, dan moeten we niet verbaasd zijn dat VS uiteindelijk zegt: zo doen we het, zo lijkt het ons het beste." Voorhoeve zegt zich ernstig zorgen te maken over de politiek van Rea gan. In de NAVO is het naar zijn mening nodig dat het grootste lid ook politiek-moreel de leidende rol speelt. „Reagan is in die taak niet ge slaagd. Hij was daaarin al niet zo goed en dat is door de troebelen rond de wapenleveranties aan Iran en het geld voor Nicaragua erger geworden. Die troebelen hebben ge volgen voor de Amerikaanse uit straling en voor het intern functio neren van de president. Iedereen weet nog hoe lam het bestuur in de VS werd in de Watergate-affaire die Nixon de kop kostte. Een zelfde soort verlamming dreigt nu. Maar ik maak me geen zorgen over de structurele relatie Amerika-Euro- pa. Na deze president komt er wel weer een andere." Terug naar eigen land en terug naar eigen beurs. Hoe zit het met de le „Herstel van het evenwicht sen de collectieve en de private sfcoi tor, de overheid en het bedrijft iei ven, is noodzakelijk. Ik zeg der enige overdrijving: soci overwegingen nopen daartoe. S zoals we de komende generatie gs vervuild en geplunderd land will achterlaten, zo moeten we de k mende generatie ook niet opzadel; met een stapel onbetaalde rekeni gen." V komt over als een politicus der hartstocht, koel en verstai lijk. „Ik ben een mens met groot tal hartstochten die me aanlei; geven tot de overtuigingen zoals ze heb. Ik ben bijvoorbeeld hartstochtelijk aanhanger bondgenootschappelijke s; werking omdat vrijheid en vrede de wereld hoog op mijn verlai lijstje staan." Vertelt u eens wat volgens u liberale erfgoed inhoudt. beh „Er is een vijftal voor ons belan rijke punten van waaruit wij p< tiek bedrijven. Persoonlijke heid en individuele verantwoord lijkheid, scepsis tegenover de ma; van het collectief, sociale vera: woordelijkheid, zelfregulering feroeP- staat moet geen dingen regelen maatschappelijke organen kunnen doen), geen geloof in bepaald ideaalmodel voor de richting van de maatschappij." laats Utrecht ii op de leeftijd Jan 84 jarr overleden jr. 1I.J.A. Hermans. Hij was ,nder meer hoofddirecteur ?an de Neerhndia, destijds dtgeefster vtn De Nieuwe „.Inmburger, Het Centrum en 1 ne Stem, en korte tijd ook lid •an de direciie van AUDET, ,t concern waartoe ook deze aDt behoort. Dr. Her-mens werd in 1902 Eieboren in Roermond. Na zijn ■en ipleiding in Rotterdam werd 'il jjj werkzaam in de reclame wereld. In 1930 werd hij direc- van het Inlichtingenbu- van de Bond van Adver- èerders. In 1939 ging hij bij de litgeverij Diligentia werken ,n twee jaar later trad hij in lienst van Neerlandia. In 1947 werd hij daar directeur. Dr. Hermens was onder an- jcre ook lid van het bestuur wan de Nederlandse Dagblac 'ers en voorzitter van de Fe- leratie van Werkgeversorga- :aties in het Boekdrukkers- jrijf. De overledene was t«- _ns lid van de 'Commissicn jn Advertising' van de Intev iationale Kamer van Kooo- landel. Dr. Hermens was Officierin Orde van Oranje Nassau, ,mmandeur in de Orde tan ■t Heilig Graf van Jeruzabm i Ridder in de Orde van de leilige Gregorius de Grote. Door o DEN lands Afrik moeri ontwi en kr ten met overg ties t< nu va Da lands ganis tieaa ganis Icco mo ira ïisa ■isc ledrij ma; AMSTERDAM (ANP) - De Stichting Verbiedt de Kruis raketten heeft bij het Ifaagse gerechtshof een zogememde memorie van grieven inge- liend. Het hoger beroep in het u-ulsrakettenproces te;en de itaat is met dit schiftelijk ituk feitelijk begonnen aldus rrijdag een bekenimaking ■an de stichting. Verbiedt de Kruiraketten sn 14.000 mede-ajpellanten willen een gerechteljk verbod op de plaatsing va» kruisra- cetten in Woensirecht. De rechtbank in Den ïaag achtte op 20 mei vaniit jaar on- jevoegd om inloudelijk te irdelen over de ;is. De stich- ging tegen dt vonnis in De landsadvocaat zal naar verwachting vm de stichting inkele maande» nodig hebben voor een reacti' van de staat. 1 DEI ovei nori wer ling sch< In VOlg: gens beid Di van nenli neel aan beho plan tena: Ze zi den. In den gekc ien ning som kom leve D: van een met men over ven. mog belo wor Dijk bep; bete „De samenleving behoort zo ind richt te zijn dat ze zich makkeil kan aanpassen aan de zich wij| gende tijden. Dat spreekt me t tioneel veel sterker aan dan s denken in termen van het land l'l pia. Omdat Utopia in feite glpINDS DE Ffeformatie koesteren we af menselijke maatschappij is. Offi| sef. Werderschuldbekentenissen tot in een donder biechthokje, sindsdien! voorspelbaar is geworden. Oml (het openbsar te erkennen en een boj in Utopia geen rekening wordt de religieute context een aanvaard I J" |ip een plaatsje in de hemel niet te ver) In de Nederlandse politiek begint f houden met de invloed van de t. tenwereld. Utopia is in feite e uurwerk, waarin alles netjes e-r'#nanier ingeburgerd te raken. MnistJ nolnlr rnnHHrn mr on TiirmTtntlPf ronddraait en function# ernstige buten, bekennen schuld, on l\/li-t*-> ïhnro hnmo ln rloornrYl u Mijn liberalisme is daarom ideologisch, anti-ideologisch. In' )ens m itt u, zinin waar ze zitten. zin werk ik ook niet met dogma' de politiek.". Door Jan van de Ven „BRABANT een koplo per in de mileuzorg?". Vic Langenhof van de Stichting Natuur en Mi lieu in Utrecht heeft de indruk, dat Brabant wat de kwaliteit van het mi lieu betreft een hekke- sluiter is. Als er veel wordt gedaan dan is men bezig een achter stand op de andere pro vincies weg te werken. „Een gedeputeerde kan goedwillend zijn, als hem niet de ruimte wordt gege ven, doet zo'n man weinig. In Brabant heeft milieu in het verleden geen sterke priori teit gekregen. Milieu moest het tegen andere belangen afleggen. Belangen van het bedrijfsleven, waartoe de landbouw ook wordt gere kend, gingen daar voor." Langenhof is het met Van Lieshout eens, dat de ge meenschap niet meer achter een spandoek is te krijgen. Zorgen om het milieu zijn er niet minder om. Allereerst het tastbare in en eigen woonomgeving. De mens heeft het idee in eigen sfeer problemen te lijf te kunnen. Iets aan verbetering van om standigheden te kunnen bij dragen. De drang om in de buurt actief te zijn staat tegenover de machteloosheid, die wordt gevoeld zodra een ramp van grote omvang zich voordoet. Een enkeling doet immers niets tegen chemicaliën in de Rijn, tegen radio-activiteit uit Tsjernobyl. Het individu krijgt echter waar mogelijk hulp van Na tuur en Milieu. Om de gevol gen van chemie te ontlopen adviseert de stichting consu menten, die bewust de ge zondheid op peil pogen te houden, bj voorbeeld bepaald voedsel niet in huis te halen of om het voedingspatroon zodanig te variëren dat scha delijke invloeden tot een mi nimum worden beperkt. Verder ondersteunt Na tuur en Milieu acties om het cadmium probleem te be strijden. Als Heineken zono dig cadmium in kratten wil om de kleur ervan mooier te laten zijn dan kan de consu ment uit oogpunt van zorg om de volksgezondheid die kratten mijden. „Het zou mij niet verbazen als er volgend jaar een boycot van Heine- ken-kratten (en dus bier) wordt ontketend", zegt Lan genhof. „Op die manier krijgt de enkeling het idee iets aan vervuiling door niet noodza kelijke zware metalen te kunnen doen." In het kader van het mi lieujaar onderneemt Natuur en Milieu geen publieksge richte acties. „Onze organisa- 1987 zal het milieujaar zijn. Aldus heeft de Europese Commissie beslist. Wordt 1987 een jaar van bezinning, actiegroepen, uitvoering van verbete rend beleid? Een vluchtige peiling leert, dat de Europese burger niet met spandoeken de straat op gaat en ook geen vertrouwen heeft in groot scheepse aanpak van problemen. De burger zet zich wel in voor een schone woonomgeving. Als iedereen daar voor ijvert hebben in 1988 mogelijk toch een schoner Europa. Onze be schouwing omvat drie opeenvolgende afleveringen. tie is daar niet op afge stemd". Volgens Langenhof komen de acties wel van pro vinciale federaties, voor Bra bant bijvoorbeeld de Bra bantse Milieu Federatie. Na tuur en Milieu houdt studie dagen: een jaar na Tsjerno byl, gemeentelijk milieube leid en mogelijk enkele ande re. Als belangrijke taak heeft Natuur en Milieu het active ren van overheden. Een be zigheid waarbij moeilijk re sultaat is te boeken. De rijks overheid zit 'geklemd' tussen milieu-organisaties en het bedrijfsleven. Verschillende belangen komen bij het be leid samen. De een neemt het op voor de toekomst van kin deren, de ander kijkt op de eerste plaats naar belangen van aandeelhouders. „Wil Den Haag snel voor het milieu merkbaar resul taat boeken dan zal de scha delijke uitstoot uit de schoor stenen van grote bedrijven drastisch moeten worden be perkt." Volgens Langenhof zou het aanpakken van een bedrijf als Shell een grote stap voorwaarts zijn. Maar Shell zet bij aantasting van zijn investeringsplan Den Haag onder druk met het dreigement, dat grote milieu- verbeterende investeringen kunnen worden ontlopen door naar het buitenland te vertrekken. En Den Haag laat vervol gens Shell zijn gang gaan. Economie gaat nog altijd voor gezondheid. Net als in het nabije verleden in de pro vincie Noord-Brabant, en ook in andere provincies, het geval was. Natuur en Milieu is het uiteraard niet eens met de keuze, die niet ten eeuwi gen dage kan worden volge houden. Uiteindelijk dringt toch overal het besef door, dat een gezond leefklimaat de hoogste prioriteit ver dient. Dan beter daar nu de aandacht op gericht dan als het bijna te laat is. „Het heeft weinig zin met de vinger naar utlaatgassen van auto's te wjzen", aldus Langenhof. „De bijdrage van auto's aan verzuring is zo ge ring, dat aanpak van de automobilist niet merkbaar is op het milieu." Het indi vidu krijgt ook niet de in druk met meer belasting op benzine een steentje bij te dragen aan de oplossing van een probleem. Uitlaatgassen blijven vrijelijk uitstromen. De extra belasting vloeit naar de algemene middelen en wie weet wordt het be steed om bedrijven aan te trekken of om nieuwe wegen aan te leggen. „Nederland heeft de merk waardige gewoonte naar het buitenland te kijken. We wachten af wat anderen doen om zelf tot een besluit te ko men. Voor het ene probleem stellen we Duitse opvattin gen als richtsnoer voor de onze. In een ander geval ken we hoe de Engelsen een oplossing komen." genhof heeft er weinig wat dering voor, temeer binnen de Europese genu schap al helemaal geen kers met koppen worden slagen. Wat dat betreft heeftl| Europese burger, blij kens Ij al eerder aangeroerde ondf zoek van de Europese missie, het gelijk aan zijnS de. De aandacht vestigen j een verantwoordelijk mit-j ter, van een minister verltj sende daden verwachjj lijkt echter al net zo nut] loos. Niet helemaal, maar' teveel van een ministerV wacht in het milieujaar toch heel teleurgesteld 'l ingaan. Ondertussen heeft het 11 degelijk zin actief bezig I zijn in eigen regio en hetHl het grote werk vertrouw®) hebben in dadendrang anderen. Natuur en Milte") zo'n voorvechter. Greenp heet een andere organiss'-l Machteloosheid kan weilij worden omgezet in bij dras] aan deze groepen, die van-j milieujaar een spectacu' jaar weten te maken. Dit is de laatste aflevering j een serie van drie artikelen de milieuproblematiek. De11 vorige artikelen verschenen) 4 en 5 december. fan de tdevisiecamera's met een Voorhoeve, hier samen met WD'ers Nijpels (l.) en Bolkestet „Een mens met een groot <w»®iers uit onze parlementaire geschi hartstochten' r Drie voorbeelden van de laatste vi| andbouvminister, lichtte de Kamer 'olledig in over de visfraudezaak. Sd kas glad gestreken. Rudolf de Kortel iche Zeken, maakte een van de zwaf loek trappen door premier Lubbers, I ïandelsrelatie met Japan (hij beledigd >nze Kroon) stamelde 'het spijt me' el tamerid Van der Burg tenslotte klaag ten termen over de 'gevoeligheid van1 ran de zwarte weduwe, moest door a dwongen worden tot excuses en klaaij Het boetekleed wordt langzaam wa ittribuut om zaken recht te breien, z )olitiek geldt: de boete verlost de me| Politiek zou de consequentie vaker 'eer. Opstappen dus. NEDERLANDSE vissers krijgen in kan de EG. Bij tong gaat het om een L 30 procent. De sterke beperking va| Ben nieuwe klap voor de modernste Pa. Voor vissers is het EG-beleid eve Voorspellingen van de biologen. Wat is het geval? In de jaren '1 chaalvergroting in de visserij. Den r pen nieuwbouw. De werven bouwderl konden groeien en nog elke week 11 waaronder veel zogenaamde Eurokif russel Tot nu toe stak de EG 785 m| kan de vloten van de lidstaten. Een I wegpakken. Dat wegpakken gaat ga «iiligweken, grotere mazen, controle) Pes van afslagdirecteuren. Vissers ppgejaagden. De nieuwe beperking van de quot^ BrhUrnenten, clee's zitten er econon achter. De biologisch argumenten pngst voor een lege Noordzee was t_ Koor de quotering. Reservering op: jouw Dat is bijvoorbeeld gebeurd nri Rootland en Ierland. Maar wat dd Paanse vistrawlers onder Ierse vlag L ezen makreel nooit opgevangen krijl an beclr'jfsvoering van die modern t>v(w?n zeer kkankele basis: Een lagd hpfc M dln9 van de vangstbeperkingl Nederlandse vloot in de rooie er brik8" kan er nu weer rendabel 9eM fnent°mh009 dan drei9t er voor de M □an13t Braks volgend jaar elke aangj L '9' de vloot in mei of juni aan <n,a„e9elen kan dat nog wel twea ertje huilt zijn het dit keer geen krd

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 2