erie met 'gewone,
(ansarme mensen'
n Londense wijk
Etherpiraten
frauderen met
musicassettes
1/1N1C7N
Chroniqueur van
het nachtleven
doof
Hollandse humor
4RA verwacht heel veel van Eastenders
ZATERQj VV4
6 DECEMBE-|ggg
(stelling
EN
naargeestig
eintje. Wat schamel
oen achter een hek.
gebladderde gevels,
luren uit het lood,
pub, een groente
wat andere
•aampjes. Kil, guur
eer.
Lou Beale
Huisarts
Cockney
Concert Tom Waits zondag op tv
Prijs voor
vertaler
Kees Mercks
aTERDAG 6 DECEMBER 1986
loor
(trie en handel",
rote doorbraak op het gebied van»
pche hervormingen kan misscia
nde week bereikt worden als
Congres van de CornmunisttK
begint in Vietnam. Dan zal era
robbertje gevochten worden tula
tde 'havikken' die nog zij aan zijj
len hebben met de revolutionaire
llo Chi Minh en de wat jongere pt-
|che partij-elite. Vietnam heeft i
dere malen kenbaar gemaakt datf
[graag betere contacten met en hl;
pet Westen wil. Maar zowel W
pa als de Verenigde Staten lijkenju
psse in Indo-China verloren te lil
de kwestie van de 1 miljoen bo
itelingen en de Vietnamese inval
lodja in 1979 is de westerse bere
>m nog langer steun te verlenen fli i
(omen. Voor het eventueel herstell i
ie contacten moet Vietnam een pr
:n, en dat is de terugtrekking uit 1
land Cambodja. Maar aan dat fro
lbodja is een patstelling ontstaa
(Cambodjaanse regering van Ha
[rin die de Vietnamezen hebben gei
:rd, is niet in staat om het land teb
(n als de 140.000 man Vietnam»
>en zijn verdwenen. De Rode Khme
ilia's die door China gesteund wo
len de andere verzetsbewegingen zi
lir veel sterker dan het regeringsleg'
[Cambodja. Veel beweging zit er
lbodja dus niet in",
ïam zal naar alle waarschijnlijkha
I moeten vertrouwen op steun van d
:t-Unie. Of het zou zo moeten zijn d<
ir Vietnam zo gevreesde toenadenn
in de bondgenoot de Sovjet-Unie
'ietnamese erfvijand China eindelij
zet. De kans is dan groot dat me! he
ïalen van de banden met de Volisrt
liek China, Vietnam in zo'n situati
wat minder interessant wordt voo
ikou. In zo'n geval zal het Westen
te trappelen om contacten met Viet-
te vernieuwen. Het land is met <h
marinebasis Cam Ranh en het fflifr
rliegveld bij Danang immers van
fegisch belang voor het bestrijken va»
acific.
It s, althans volgens de westerse medil
|g tijd stil geweest in Zuid-Oost-A»
laier zijn veel tekenen die nu wijzen op
litike veranderingen en mogelij»
luw allianties. Maar het Medisch Co
le Tederland Vietnam gaat tot nadt'
tumgewoon door met de hulpverleninj
i Vitnam, zij het mondjesmaat. Als et»
'n de 'einige westerse organisaties.
>ch ishet betreurenswaardig dat de be
ssinga voor het al dan niet verlenen
manilire hulp nog steeds genoi
irden 0 basis van politieke motivatie
loe lege aan een tbc-patiëntje in Viet-
m uit at de huidige machtsverhoudit'
n in aid-Oost-Azie geen hulp
tan
HELP HET VOLK
VAN VIETNAM
Door Jan Koesen
Sen bonte bevolking, gere-
iteerd uit een weinig kapi-
Ikrachtige groep. En Cock-
i-gekwetter. Het niet-be-
ande Albert Square, ten
ten van de Londense Tha-
s.
fanaf maandag daalt een
uwe soap opera over ons
i: de 'Eastenders' van de
C, gekocht door de VARA.
arlopig alleen op de maan-
om 15.20 uur op
derland 1. Vele jaren gele-
veroverde de arbeidersse-
Coronation Street' huis en
s. Heel Nederland leefde
e met dit armeluisstraatje
Manchester. Toen was het
b jaren stil. Twee jaar gele-
probeerde de VARA op-
uw de serie te doen herle-
maar scherm-kijkend
Ierland gaf geen kik meer.
let 'Eastenders' moet het
Iers gaan. Een 'soap opera'
armee de rode omroep zich
identificeren. 'Coronation
eet', maar dan moderner,
ïntijdser, minder mikkend
de schaterlach en op zijn
idens. 'Eastenders' staat nu
lan de top in Groot Brittan-
iast End is een kolossale
k van 5 bij 2 mijl, aan de
irkant van de Thames. Ver-
est door bommen en V I's,
vallen, grauw, de zelfkant
1 de havens, pal tegenover
andere, fraaie Londen van
litehall, Big Ben en Picca-
ly Circus. Een ghetto, veel
rkloosheid, grote bekken en
iden harten, blank en zwart
daartussen, een eigen
il.een eigen normenstelsel.
riezelig
Albert Square bestaat niet.
't bestaat alleen in de serie,
't is nep, een hol vat, een
ookplein, gelegen op de set
n de BBC in Elstree, Noord
aden. Albert Square is grie-
ig echt. Met veel vernuft en
oeite hebben de decorbou-
ers een stukje Londen ge-
aakt dat zo uit East End kan
men. De pseudo-huizen
ïden zorgvuldig bestreken
gegarandeerd snel afblad-
ïende verf, tussen straat-
ien werd plastic onkruid ge-
®t en plastic hondepoep ge-
"iidfde Natuur heeft nu ech-
dit sub-detail op zich geno
ot, met liefde werden tegels
broken, muren gescheurd en
dfiti-kunstenaars ontferm-
11 zich obsceen over schut-
gen.
"ie dit ziet, verbaast zich
niet meer over het succes van
de BBC-produkties in de hele
wereld. Zoveel vakmanschap,
zoveel liefde voor het ge
ringste detail, maar natuurlijk
ook de zekerheid van een im
mens afzetgebied, de theater
traditie en de taal. Het decor
van 'Eastenders', de grootste
buitenset ooit door de BBC be
steld, moet naar men ver
wacht nog vele jaren mee
gaan. Talloze factoren moes
ten verwerkt worden; de stand
van de zon, belendende hoge
gebouwen die niet klopten met
de story, bewoners van Elstree
die uiteraard weinig zin had
den om nog jaren tegen een
lege decormuur van vijftien
meter hoog aan te kijken, het
stratenlawaai enzovoort.
Kwesties als wind en regen
waren niet te verwaarlozen,
want Albert Square moet net
als een echt plein de grillen
van de natuur kunnen weer
staan.
Ook de plaatselijke pub,
'The Queen Victoria', door de
wijk kortweg 'The Vic' ge
noemd, is een wonder van
authenticiteit, compleet met
echt zwakschuimend bier en
dartbord, posters en keukentje
voor de snacks. Er is een was
serette en er zijn huiskamers.
Alleen aan het feit dat de ver
trekken geen dak hebben en
dat hele wanden ontbreken,
duidt er op dat het slechts
schijn is.
De bewoners van East End
hebben geen cent te makken,
dus ook hun uitbeelders niet.
Bij allerlei lommerds en vlooi-
emarkten moest oude meubel
troep gekocht worden. Elke
stoel, elke tafel, elk behang
moest eruit zien alsof het al
jaren in gebruik was, alsof
kinderen, honden en de slij
tage van alle dag hun gang
hadden kunnen gaan.
De VARA heeft ruim 20 af
leveringen aangekocht, maar
verwacht en hoopt dat deze
voorraad te weinig is. 'Easten
ders' is het doorlopende ver
haal van een volksbuurt in een
grote stad. Er zijn types bij en
mindere figuren. Centraal
staat de 70-jarige Lou Beale,
een harpij, die inwoning heeft
van dochter Pauline en werk
loze schoonzoon Arthur. Lou is
wat men noemt aanwezig.
Geen zaak of ze bemoeit zich
ermee. Ze verbiedt zelfs haar
dochter om een kind te krij
gen, snerpend loopt ze door de
straten, pookt in groentekar
ren, heeft overal commentaar
op, maar tegelijk is Lou -hoe
kan het anders?- in haar hart
een prima wijf met veel wijs
heid van de straat. Ze heeft
het allemaal meegemaakt; il
lusies en ondergang, de Blitz-
oorlog, de verloedering van
haar wijk, het uiteenvallen
van families, de terreur van
speculanten. Lou is de spil van
'Eastenders'. Rond haar cirke
len de anderen.
Daar is Pete, Pauline's
tweelingbroer. Hij drijft een
groentekraam, was vroeger
een feestnummer, is nu door
de jaren getemd. Den runt de
pub. Hij heeft het hoog in de
bol. Hij ritselt wat, kleedt zich
modieus en wordt hierin opge
jut door zijn vrouw Angie, die
hunkert naar een hogere sta
tus, welke ze nooit bereiken
kan. Zij blijft, dure kleren en
sieraden ten spijt, 'gewoon.'
Saeed en Naima komen uit In
dia en zweven tussen twee
culturen. Debbie en Andy wo
nen samen, heel verliefd, beter
ontwikkeld dan de rest, en de
wijk beschouwt hen dan ook
goedmoedig als 'outsiders.'
Tony en zijn zoon Kei vin ko
men uit het Caraïbische ge
bied. Tony is lawaaiig, gezel
lig, vol grappen, maar tegelijk
een gevoelige man.
Een tweede spil in de serie is
Dr.Legg die de helft van Al-
bert Square op de wereld heeft
gezet. Het prototype van de
drukke, bazige huisarts die
Geen Engelse serie zonder pub. In de decor-pub van 'EastEnders' is alles namaak, behalve
het bier. Geheel links Pauline en haar moeder Lou. - foto vara
zich geheel vereenzelvigd
heeft met zijn buurt. Hij wordt
zeer bemind en gerespecteerd.
Dan zijn er jonge criminelen,
tieners met ontwrichte levens,
scharrelaars, meelopers,
schatjes en hufters. Bij elkaar
een stuk of twintig mensen,
een dwarsdoorsnede van een
volkswijk.
De serie is in Engeland
enorm aangeslagen. Zeker de
helft van het Verenigde Ko
ninkrijk kijkt minstens een
maal per week. In februari
van dit jaar, toen de serie een
jaar gedraaid had, waren er 24
miljoen kijkers, een record.
Per week rollen er 1000 brie
ven binnen. 10.000 maal rin
kelt de telefoon. En zoal zo
vaak worden werkelijkheid en
fictie door het publiek ge
mengd. Als een actrice 'zwan
ger', is krijgt ze babykleertjes
en adviezen; als iemand een
partner 'verliest', vallen de
condoleances op de BBC-mat.
'Onaangename figuren' krij
gen te verstaan dat ze die aar
dige die en die met rust moe
ten laten.
Het maken van een derge
lijke serie is fabriekswerk.
Hart van de fabriek is produ
cer Julia Smith. Zij heeft het
laatste woord, 'Eastenders' is
haar baby. Bijna 20 schrijvers
zijn ingehuurd. Er wordt in
koortsachtig tempo gewerkt.
Het schema laat geen afwij
kingen toe. Julia Smith kan
uren vertellen over haar baby.
„We hebben East End gekozen
als decor omdat dit een wijk is
met een multi-raciale cultuur.
Het gaat om gewone mensen,
kansarm, met veel werkloos
heid. Elk van de hoofdperso
nen is zorgvuldig uitgewerkt.
Wij willen natuurlijke dialo
gen en situaties. Maar boven
dien geven wij op deze manier
ook jonge schrijvers een kans
het vak te leren. We hebben
twee teams van schrijvers, elk
aangevoerd door een paar
oude rotten en voor de rest
jong volk."
De centrale figuur van 'Eastenders' (op stoel) is de oude
Lou Beale (Anna Wing). Staande achter haar Pauline, ge
speeld door Wendy Richard, in Nederland zeer gevierd als
'Miss Brahms' in 'Wordt u al geholpen'. - fotovara
Veel acteurs komen uit East
End en spreken dus hun Cock
ney perfect. Anna Wing, die
het vrouwelijke serpent Lou
Beale uitbeeldt, ontpopt zich
als een charmante flirt. Haar
grote liefde is het theater. Een
professional op en top. Haar
'Lou' ziet ze niet als een ver
schijning die de trap afgegooid
moet worden, maar als een
warme volksvrouw die men
moet nemen zoals ze is. Anna
heeft aan talloze tv-produk-
ties meegemaakt, maar heeft
ook op de planken gestaan.
Geboren in East End, woont ze
nu in het veel sjiekere West
End, maar als het kan, sluipt
ze in haar vrije tijd naar haar
buitenhuis in het fraaie Sus
sex Downs.
Haar leven heeft parallellen
met dat van Lou Beale. „Mijn
vader verkocht groente en vis
in East End, een hoek van de
winkel was bestemd voor de
verkoop van kolen voor de
haard. Mijn moeder vervoerde
die kolenzakken zelf op een
handkar. Het paard van de
groente- en viskar woonde
achter in ons huis, dus stonk
het er altijd naar paardepoep
en in de zomer waren er ver
schrikkelijk veel vliegen. Mijn
grootmoeder kon niet lezen,
wel kende ze de Bijbel uit haar
hoofd. Als ze 'tea' ging drin
ken, nam ze haar eigen kop en
schotel mee. Als mijn vader
mijn moeder tijdens hun ver
kering te laat thuis bracht,
kieperde grootmoeder een em
mer water om hem heen. En
vrijdagsavonds gingen we een
voor een in hetzelfde bad, rond
een kachel. Toch hou ik van
East End, toch voel ik me hier
thuis. Dit is een plaats waar de
mensen van elkaar houden, dit
is eigenlijk mijn stekkie."
Wendy Richard speelt in
'Eastenders' de lieve Pauline,
die gebukt gaat onder haar
dominerende moeder Lou.
Wendy, bekend in Nederland
als de wulpse en fraaie Miss
Brahms in de warenhuisko
medie 'Wordt u al geholpen?'
heeft talloze Cockney-rollen
gespeeld. Groter verschil dan
tussen Pauline en Miss
Brahms is haast niet denk
baar, en dit pleit weer voor het
vakmanschap van dat leger
van acteurs in Engeland.
Wendy heeft een bizarre hob
by: zij verzamelt kikkers en
heeft daar al 400 stuks van.'Ik
heb kikker-zeepjes, en kikker
sieraden, kikker-theepotten
en kikkers op mijn badhand
doeken, ik heb zelfs een vlie
gende kikker op de plee."
Susan Tully, 19 jaar, speelt
een 16-jarig moedertje, maar
wekt in levende lijve de in
druk eind 20 te zijn. Geboren
in East End geeft ze de ver
slaggever een college Cockney.
„Oorspronkelijk een dievetaal.
Op de markt konden dieven en
helers zo rustig met elkaar
praten terwijl een bobby in de
buurt er niets van verstond. Ik
hou van East End," zegt ze,
„Hier heb ik geboren, hier wil
ik altijd blijven. Hier wonen
mijn vrienden, hier zijn mijn
waarden, nergens anders is
het zo goed."
boor Ton Boender
havenkroeg, ver na mid-
"Hcht. De penetrante geur
11 volle asbakken en ver
haald bier. Achter de piano
morsige zanger wiens ge-
evotendcels schuil gaat
scheve pet, een on-
delijk baardje en blauwe
rettenwalm. De zanger is
a, maar klinkt zwart.
^Ven nadat hij inzet ver-
j®' het ruzieachtig geroeze-
*s van zeebonken, hoeren
kleine criminelen. De
JWe intensiteit en hartver-
«urende schoonheid van de
posities van de zanger lij—
he condensdruppels op de
hvolle bier- en whiskeygla-
v» h® kroeg extra glans te
^^chien is de carrière van
36-jarige Amerikaanse
bmm componist en acteur
Waits niet precies zo be-
J, maar het moet er toch
',°p lijken. Wel vormt de
mtelijke wereld van trot-
tje^l°uche bars de inspi-
het
on voor veel nummers
in „omvangrijk repertoire
st Chroniqueur van
achtleven, van de zelf
kant, zo staat hij te boek.
Inmiddels is hij een gevierd
artiest. Zo speelde hij vorig jar
tijdens zijn Europese toernee
acht keer voor een uitverkocht
Dominion Theatre in Londen
(8 x 2300 toeschouwers en wa
ren zijn vijf concerten in Ne
derland, onder meer in het
Concertgebouw in Amsterdam
en in de Rotterdamse Doelen,
weken van tevoren uitver
kocht. Zondagavond zendt de
VPRO-televisie een helaas
slechts veertig minuten du
rende registratie van een con
cert van Waits uit, dat in 1983
in Canada is opgenomen.
De eerste lp van hem da
teert uit 1973: Closing Time.
Een jaar later, als zijn tweede
lp The Heart of Saturday
Night op punt van verschijnen
staat, wordt de in Californië
geboren zanger al geïnter
viewd door Constant Meijers
van Muziekkrant Oor. Waits
trad tot dan voornamelijk op
als voorprogramma van ar
tiesten als Frank Zappa, Billy
Preston en Charlie Rich.
„Het liefst zou ik nachtclubs
doen. Daar kom ik het beste
tot mijn recht. Maar om in een
grote hal na te streven wat
iemand als Zappa probeert te
bereiken, is natuurlijk een uit-
"daging, een goeie ervaring.
Met name voor een solo-ar
tiest Het verschaft een uitste
kend gevoel als je in staat
blijkt te zijn een publiek tot
luisteren te dwingen. Maar
wie weet, op een goede dag",
tekent de Oor-redacteur op uit
Waits' mond. Profetische
woorden, zo blijkt achteraf.
Die goede dagen voor Waits
Tom Waits.
hebben toch lang op zich laten
wachten. Hij maakt sinds '73
weliswaar vrijwel jaarlijks
een elpee, maar hij geniet des
ondanks in slechts kleine
kring bekendheid. Hij bewon
dert de schrijvers Jack Ke-
rouac en Charles Bukowski
enorm. De neerslag daarvan is
op veel van zijn op bebop, jazz
en blues geïnspireerde num-
- foto wea
mers te horen. Nogal wat
songs bestaan uit dan weer ro
mantische, dan weer cynische
of humoristische en intelli
gente teksten, die met begelei
ding van een enkel instrument
worden voorgedragen.
Tom Waits trad in Neder
land voor het eerst op in 1976.
Een jaar later trad hij op in de
RAI voor een handjevol toe
schouwers. Pas in 1981 trok hij
een 'volle bak' in Muziekcen
trum Vredenburg in Utrecht.
Begeleid door een bassist en
een saxofonist wist hij met een
weergaloos concert de sfeer
van een rokerige nachtclub op
te roepen in de kille muziek-
hal. Het niveau van dat optre
den werd echter nog overtrof
fen door de concerten die
Waits vorig jaar gaf, toen be
geleid door een vijf man sterke
band. Met die musici bleek hij
met name het afwijkende,
meer experimentele karakter
van zijn laatste twee alom be
jubelde lp's Swordfishtrombo-
nes (1983) en Rain Dogs ('85)
perfect uit te kunnen voeren.
Te verwachten is dat in de
uitzending van zondagavond
een 'dwarsdoorsnede' van de
acht daaraan voorafgaande'
platen te zien en te horen is. In
een aankondiging van de
VPRO was onlangs te zien dat
Waits zich, zoals in 1981 in Ne
derland, in het uit te zenden
concert laat begeleiden door
een sax en een bas. Op zoek
naar The Heart of Sunday
Night, in dit geval.
Tom Waits in concert, zondag, Ne
derland 2, 23.19 uur.
DIT STUKJE gaat niet
over Europa-tv, want
Europa-tv heeft nooit be
staan. De landen die mee
deden waren Portugal, Ita
lië, Ierland, West-Duits-
land en Nederland. Dat
zijn, op West-Duitsland na,
onbelangrijke landen in
het Europese geheel.
Europa-tv was een hersen
schim. We moeten ons cul
tuurgoed beschermen te
gen de commercie, werd er
geroepen. Maar uiteinde
lijk dreef Europa-tv geheel
op sport en het poppro
gramma 'Countdown'. Het
enige gevolg van dit onza
lige avontuur is dat
'Countdown', zeer populair
in Portugal, een geslaagde
lancering kreeg en voor
taan op Music Box (en over
een paar maanden op Su
per Channe) te zien zal
zijn.
Het basisidee was de Euro
pese Gedachte. Daar word
je even stil van, maar net
als bij de kerstgedachte
trekt niemand er zich iets
van aan. De Europese Ge
dachte is hoogstens een af-
sraak tussen multinatio
nals om om de beurt per
ongeluk afval in de Rijn te
dumpen. Je kunt er geen
tv-zender op laten draaien.
Nederlandse tv-kijkers
hebben geen boodschap
aan de Europese Gedachte.
We zijn een klein land en
dat willen we zo houden.
Onze kabel bulkt van de
buitenlandse zenders, we
willen ze allemaal hebben,
maar als het nieuwe eraf
is, kijken we weer gewoon
naar Nederland. De popu
lairste programma's in ons
land zijn 'Wedden dat', Zeg
'ns AAA' en 'Dossier Ver
hulst'. We willen Neder
lands horen, we koesteren
ons nationale beroemdhe
den. Wij willen Carry Tef-
sen, of ze nu reclame
maakt voor de VARA-Gids
of voor Nutroma.
Robert Redford en Don
Johnson zijn geliefd, maar
in Nederland worden de
dames pas echt opgewon
den door de wilskrachtige
blik van Derek de Lint.
Nederland Muziekland in
plaats van Engelse video
clips, Lee Towers in plaats
van Frank Sinatra.
Tineke praat en lacht op
z'n Hollands en haar pro
gramma haalt hoge cijfers.
Ze maakt grote blunders,
maar dat geeft niet, ze is
'eigen'. Ze toonde ooit een
foto uit een roddelblad, dat
door middel van een truc
foto Liz Snoyink en Tim
Krabbé met elkaar had la
ten trouwen. Gemeen hè,
zei ze, maar ze noemde niet
de naam van het blad, ter
wijl dat toch de leukste in
formatie was.
De vorige keer vertelde Ti
neke dat het zo vreemd
was dat Marga Bults voor
Nederland naar het Euro
visie Songfestival mag en
niet een echte ster als
Anita Meyer, Annie Schil
der of dat meisje van Pus
sycat. Ze veegde de vloer
aan met de jury. Deze
week moest ze alles her
roepen. De echte sterren
waren niet gevraagd of
wilden niet. Kennelijk had
Tineke de eerste keer hele
maal niet geïnformeerd bij
de jury. Daarover zei ze
niets en ze vermeldde ook
niet wat haar tot deze cor
rectie had gebracht.
Tineke probeert een on
derwerp niet evenwichtig
te brengen door ook even
te infomeren bij de tegen
partij. Ze is gewoon een
buurvrouw die komt bin
nenvallen en haar hart
uitstort. Daarom houden
we in Nederland zo van
haar. Als een vrouw ver
telt dat ze triest afscheid
moest nemen van een door
haar verzorgd, gehandi
capt kind, doet Tineke
geen moeite ook even de
stichting te spreken te
krij gen die het voogdij -
schap over het jongetje
heeft.
Tineke is spontaan en
houdt van spontane bij -
dragen, ook al gaat het om
een gore kroegmop.
Woensdag vertelde voert-
baller René van der Gijp er
eentje, aangespoord door
zijn vader en zijn oom, ook
voetballers. „Renè heeft
nog een leuke uitsmijter",
zei de oude Van der Gijp
trots en René vertelde een
mop over een man die twee
keer in de kroeg een rondje
gaf voor de hele zaak, om
dat hij zoveel geluk had
gehad. Als hij voor de
derde keer weer alle gas
ten tracteert, wordt ge
vraagd wat er aan de hand
is.
René van der Gijp: „Hij
zeg, wat er nou gebeurt, hij
zeg, ik maak een wip met
mijn vriendin, hij zeg, wat
er nou gebeurt, valt er
plotseling een steen naar
beneden, hij zeg, hij zeg,
recht op m'n kont. Maar
waarom geef je dan een
rondje voor de hele zaak?
Nou, hij zeg, ik heb vrese
lijk geluk gehad, als die
steen vijf minuten eerder
was gevallen, hij zeg, dan
had ik 'm op m'n kop ge
kregen".
Zoiets kan alleen op de Ne
derlandse televisie. Zeg
nou zelf, dit staaltje van
hoogstaande Hollandse
humor zou het op Europa-
tv nooit gehaald hebben.
AMSTERDAM - Etherpiraten blijken steeds vaker betrokken
bij de produktie van de honderdduizenden illegale muziekcas-
settes die jaarlijks in de handel worden gebracht.
De Opsporingsdienst van de
auteursrechtenorganisatie
Buma/Stemra heeft bij ver
schillende piraten ontdekt dat
er moederbanden voor casset
tes in de studio werden ver
vaardigd. Het aantal markt-
controles zal nu worden opge
voerd.
Volgens woordvoerder Ro
nald Mooij van de dienst zijn
er, omgekeerd, tijdens onder
zoeken naar deze fraude ook
personen aangehouden die be
trokken bleken te zijn bij de
etherpiraterij.
De markt wordt beheerst
door de illegale Top 40 'musi
cassettes', aldus de Neder
landse Vereniging van Produ
centen en Importeurs van
beeld- en geluidsdragers
(NVPI). „Wat jaren geleden
begon als een hobby van enke
len, is uitgegroeid tot een zeer
omvangrijke fraude. Op
blanco cassettes van gerenom
meerde merken (opvallend
vaak TDK) wordt het meest
hitgevoelige Top 40 materiaal
vastgelegd."
Volgens de NVPI is het niet
toevallig dat etherpiraten
steeds vaker bij die fraude zijn
betrokken: „Ze hebben er de
apparatuur voor en ze weten
ook hoe ze daarmee moeten
omgaan."
Behalve bandjes met hits
worden er ook cassettes ge
maakt van verzameld werk
van Nederlandse artiesten. Uit
de geluidskwaliteit blijkt een
professionele produktie. De
etherpiraten spelen ook een
belangrijke rol bij de promo
tie. Ronald Mooij„Je kunt op
dat op de radio zelf horen." De
verkoopprijs van de illegale
cassettes ligt rond de 12,50.
Ze worden verkocht via niet-
tradtionele kanalen: coffee
shops, kappers, sigarenzaken
en benzinestations, aldus de
NVPI.
DENB HAAG (ANP) - De
Martinus Nijhoff-prijs 1987,
groot 7.500 gulden, is Kees
Mercks toegekend voor zijn
vertalingen van moderne
Tsjechische literatuur waar
onder werk van Vaculik, Crü-
se, Grapek en Hrabal.
Dit heeft het bestuur van
het Prins Bernhard Fonds
vrijdag meegedeeld.
De toekenning geschiedde
op advies van een jury, waarin
zaten: Henriëtte Sehatz, Fer
dinand van Ingen, Arthur
Langeveld, Hans van Pinxte-
ren, Fokke Procée, Piet Schrij
vers en August Willemsen.
