Veldrijder Van Bakel voortaan 'Frank en
vrij
VOETBALTRAINER AB FAFIÉ MOET NOG WENNEN IN ATHENE
mt(e)
EXTRA
etbal heersende mentaliteit. „Hap-snap, zo gaat dat
IE DOCENTEN
i
|dhei»kunde
Gullit
Twijfelen
hersteld
Trouw
Hekel
[ie assistent
istellen van
lot en met
lvereiste.
bze kunnen
ïnschappen
Financieel
Doorgroei
fan gerekend
Dorwaarden.
i ACMA
Postbus 113,
aTERDAG 6 december 1986
T48
Ik stond in Frankrijk op de camping. Het was
loodweer en ik dacht, laat Ik voor de zekerheid de tent
haar stevig aan mijn auto vastzetten. Opeens klopt er
Land tegen het zeildoek en zegt: er is telefoon, wilt u
Ejekomen. Wat ik toen deed, vergeet mijn familie
Lit meer. Ik dacht, kom, ik neem de auto".
Lb Fafié had de hoop op een nieuwe club al bijna
paraven, toen deze zomer het Griekse AEK Athene
intact zocht. Na door Feyenoord op schandelijke
Ulzete zijn uitgekotst, gingen zeker lijkende
instellingen bij FC Zürich, PAOK Saloniki niet door
Z bleven de gesprekken met met de Spaanse clubs
Ls Sevilla en Real Zaragoza eindeloos voortduren.
lEntoen was daar opeens AEK, dat een leuk salaris
Ld, een redelijke elftal had en het gezin Fafié een
[jool huis in een prachtige omgeving aanbood. „Het
Mten had lang genoeg geduurd, ik dacht tekenen
jj en snel".
ju zit de rustige kunstschilder/voetbaltrainer in de
Ljoenenstad Athene en heeft te maken met andere
L0b!emen. Zijn elftal draait nog altijd niet naar wens
n de voormalige linksback van Feyenoord, Xerxes en
SV moet nog steeds wennen aan de in het Griekse
Door Ted, van Leeuwen
iTHENE - Charis Dimitriou tekent met de
lint van zijn laarsje een rondje in zand. Een
lat louche uitziend figuur, die zich 'the perso-
manager of mister Albert' (Fafié) noemt,
laar bij nader inzien voetbalmakelaar blijkt
azijn.
I De ritselaar zit als een aasgier op een tak, want der-
j meter verderop houdt Ab Fafié een groepje voet-
allers bezig.
Het OBAd geeft de ju»#
steun aan iede^ beide partner
volle ontspanning01
ichting van pij"'
lil
SI*t\
EliiÊÉ
&~W'
lill
lbx
r-
'Hap snap, zo gaat dat liiei8®
fddelbaar Beroepsonderwijs'
an 1 januari 1987:
seipet betreft de opleiding
3ev^dheid is gewenst;
i'
fesen; tbetreft de opleidingen
Ibevoe^eid is gewenst;
vereis\
psen; he\treft de opleiding
I bevoegdy js vereist;
i gewenst-,
lature heefetrekking op
ig van 3 bnden).
pllicitanten vpt verwacht dat
htiteit en de mistelling van de
hderschrijven
lordt van henrwacht dat zij
lousiast en eri|jek inzetten
f/erdere uitboiftan deze
fcen.
dere informatient u zich
ftot de directeur; heer J.
nans, tel. (076)-1450
„De tweede keus", meldt de
fe-jarige trainer opgewekt,
foe hebben 27 contract-spe-
L, waarvan de helft nooit in
ede komt omdat er geen
fceede elftallen zijn. In de-
mber is er een tweede trans-
|r-periode en om nu te weten
fee weg mag en voor hoeveel,
ieb ik enig inzicht in dit spul
idig".
,Want ze hebben de laatste
iren een bizar aankoopbeleid
-oerd. Hap snap, zo gaat dat
Ier. Zo lopen er vijf verdedi
gde middenvelders. Wat
[oet ik daarmee. Voor de wet
:ten we 21 contractspelers
ibben. Wil ik er iemand bij-
ibben, moeten er eerst acht
j. Over mijn buitenlanders
in ik niet zo tevreden. Ik heb
jer Hakan Sandberg, een
-eed en Marton Esterhazy,
Hongaarse international,
ïi echte linksbuiten, hij
ipt dus één op zeven. Als ik
m ander kan vinden, mag hij
Voor hem mag ik een
grote zoeken, een speler
;en de vijf ton en één mil-
m gulden en een handgeld
in een kwart miljoen is hier
ik normaal. Vermeulen? Ja,
ar heb ik ook aan gedacht,
lar als speler is Pierre niet
ouwbaar. Keje Molenaar
in ik goed gebruiken, maar
Ie krijg ik zo snel niet vrij
|„Je moet wel uitkijken met
e transacties. Ze gaan er hier
nuit dat je als trainer de
lft van dat geld in eigen zak
jrt glijden. In Nederland wil
nog wel iemand op zijn
ord geloven, maar in de
fiekse voetbalwereld wordt
alles in twijfel getrokken. Al
les. Volgens mij is dat ook de
ondergang van Kessler bij
Olympiakos geworden. Hij
haalde Welzl... Aan geld geen
gebrek, maar organisatorisch
is het een puinzooi. De eige
naar van AEK, een meneer
Zaviropoulos, die sportkle-
ding-fabrieken heeft, stelde
voor het seizoen een paar pre
mies beschikbaar. Bij de eer
ste overwinning mochten de
spelers 36.000 gulden verdelen,
45.000 gulden na de tweede en
70.000 gulden na de derde. Spe
lers worden dus snel verpest".
Charis Dimitriou heeft likke
baardend staan luisteren. Hij
ruikt handel en beweert ver-
volgens met stelligheid dat de
PSV-er Gullit door Real Ma
drid begeerd wordt. „Niet
schrijven hoor, inside infor
mation, for managers only."
Hij doet ook veel zaken voor
PAOK-trainer Thijs Libregts,
met wie hij in de weer is De
Graafschap-speler Jerry
Cooke in Saloniki onder te
brengen.
Ab Fafié lacht, zoals hij
vaak zal doen. Hij ziet er op
vallend goed uit, gebruind en
afgeslankt. Ook de zorgelijke
trek die in zijn Feyenoord-tijd
rond zijn mond speelde, is ver
dwenen. Feyenoord. Hij
speelde er ooit linksback op de
momenten dat Cor Veldhoen
geblesseerd was en werkte
sinds 1980 als trainer voor de
club. Eerst bij de jeugd, later
als assistent onder Libregts en
Ab Fafié in gesprek met een Griekse televisie-verslaggever.
Kraay. Sinds november 1984
was hij hoofdtrainer. Aan het
eind van het vorig seizoen ont
deed Feyenoord zich zeer one
legant van zijn immer correcte
werknemer. Als nieuwe trai
ner was Rinus Israel gecon
tracteerd en Abbie werd weg
gehoond. Hij was volgens het
bestuur bepaald niet de per
soonlijkheid die de profs onder
de duim kon houden. Toch
stond Feyenoord er vorig jaar
rond deze tijd beter voor.
„Ik sta niet te juichen als
Feyenoord verliest", beweert
mister Albert thans. „Ik kijk
ook niet in rancune om. Uit
eindelijk heeft Feyenoord me
een kans geboden. Natuurlijk
is er enige genoegdoening.
Iedereen dacht met Israel het
succes in huis te halen. Zo
werkt dat niet. Ik heb in an
derhalf jaar het maximum uit
het team gehaald, dat blijkt nu
wel. Een trainerswissel vind ik
inherent aan het vak, maar de
manier waarop heeft me ge
griefd. In de voetballerij is
echter alles mogelijk."
„Zoals Feyenoord met mij is
omgesprongen, tekent het ni
veau. Ik had ook weg kunnen
lopen vorig jaar. Nadat ze be
sloten hadden Israel te nemen,
zijn mensen ineens anders met
me omgegaan. Er kwam af
stand, ik kwam geïsoleerd te
staan. Ze hebben afspraken
geschonden. Er zou gezwegen
worden over de hele gang van
zaken. Ik hield mijn mond.
Thuis, tegen de jongens, in de
pers. Ook toen we PSV met
dikke cijfers uit de beker
werkten. Dat was een prachtig
moment geweest om het naar
buiten te brengen. Maar ik
zweeg. Een week later verlo
ren we in de competitie van
PSV en toen reageerden som
mige bestuursleden daarop
door te zeggen dat ze het niet
langer geheim konden houden.
Dat was niet stijlvol. Nee.
Maar goed, ik ben het nu
kwijt".
„Ik begon al te twijfelen of ik
nog weg zou komen. Ik was
vrijwel rond met FC Zürich.
Dat ging op knullige wijze niet
door, het was te vroeg uitge
lekt. Toen kwam PAOK Salo
niki. Aan die zaak zat een
luchtje. Ik was er drie dagen
geweest, het leek rond, ik had
al een huis uitgezocht. Een
week later was opeens alles
van de baan en tekende Thijs
Libregts er. Zeg jij het dan
maar".
„In Spanje had ik contacten
met Betis Sevilla en Real Za
ragoza. Dat duurde maar aan.
Ik ben op vakantie naar Nice
gegaan en liet een telefoon
nummer achter. Ik rekende
erop dat ik daar uit Spanje ge
beld zou worden. Opeens
kwam AEK. Ze hadden een
vlucht van Parijs naar Athene
voor me geboekt. Maar ik zat
in Nice. Neem maar een taxi
zeiden ze doodleuk. Moet je
nagaan, 700 kilometer. Dat heb
ik overigens niet gedaan, ik
zou me doodschamen om met
zo'n declaratie aan te komen.
Ik heb nog wel even de club in
Spanje gebeld. Ik kom alleen
nog als jullie morgen met een
contract op de boulevard in
Nice staan. Het wachten had
lang genoeg geduurd. Ik dacht
tekenen Ab, en snel. Ik had
ook bij Feyenoord kunnen
blijven, mijn contract was te
laat opgezegd. Ze geloven het
niet, maar ik had het wel ge
daan".
Naast zijn voormalige Feyen-
oord-collega Thijs Libregts
(„nee, met hem heb ik geen
contact") en Géne Gerards, is
Ab Fafié de derde Neder
landse trainer die in de hoog
ste Griekse voetbalklasse
werkzaam is. Het Nederlandse
contingent is even groot als
het Griekse. Het is nog steeds
wennen voor Fafié.
„Ik kan hier niet met mijn
Nederlandse werkwijze aan de
slag. Ik kan tijdens de bespre
king niet met elke speler de
vloer aanvegen. Dat kan al
leen in een individueel ge
sprek. Speler A vindt het vre
selijk als speler B hoort hoe ik
over hem denk. Bovendien
lekt alles uit. Iedere speler
heeft zijn eigen journalist, die
- FOTO ANP
door hem betaald wordt en
door wie hij weer wekelijks de
hemel in geprezen wordt. Er
zijn hier vier sportkranten en
17 politieke kranten met veel
sport erin. De belangstelling is
overweldigend, zelfs op de
training".
„Alleen de organisatie... We
hebben een mooi eigen sta
dion, maar daar kunnen we nu
niet terecht. De competitie was
een paar weken oud, toen
haalden ze opeens de grasmat
eraf. Die was inderdaad slecht,
maar dat zou dus ruim voor de
competitiestart gebeurd zijn.
Het werd drie maanden later.
AEK speelt nu ook maar in het
Olympisch Stadion, als er niet
gestaakt wordt tenminste. We
trainen elke dag ergens an
ders. Waar hoor ik pas de
avond ervoor. Nu weer in het
atletiekstadion. Laatst viel er
zomaar een speer tussen de
spelers. Maar zo gaat het hier,
hap snap".
„Er loopt een hoop los volk
rond de ploeg rond, want het
voetbal leeft enorm. Men vond
het heel normaal dat de dokter
en de fysiotherapeut hun kin
deren meenamen in de kleed
kamer. Die zetten tussen de
spelers in op een primusstel
letje koffie. Daar heb ik een
einde aan gemaakt".
„Ik heb een tolk hier, die is "in
vaste dienst. Ik sta er op dat
als ik een keer klootzak roep,
hij ook een Grieks scheld
woord gebruikt, anders komt
de strekking niet over. Het
blijft een kwestie van vertrou
wen natuurlijk. De man kost
een hoop geld, we moeten goed
op elkaar ingespeeld zijn, an
ders heeft de hele investering
geen zin. Ik spreek al wat
Grieks. Bij de melkboer en de
bakker weet ik me te redden
en ik heb een aantal voetbal
termen uit mijn hoofd geleerd.
Het mag dan een ander land
zijn, het blijft wel hetzelfde
wereldje".
„Ik begon hier met min drie
punten, omdat AEK in een
omkoopzaak met Panionios
verwikkeld is geweest, waar
van zij dan zeggen dat ze erin
geluisd zijn. De politie had er
gens staan posten, zag iemand
van AEK in een auto stappen
en het gevolg was een straf
van drie punten. Het zijn vro
lijke mensen hier, echte opti
misten. De clubleiding zei, als
je de eerste vijf wedstrijden
nou gewoon wint, zijn die drie
punten achterstand meteen
weggewerkt. Die vlieger ging
dus effe niet op".
„Voor de competitie begon,
kwam zo'n popie de hele blik
semse boei zegenen. Het heeft
ons niet gevrijwaard van ne
derlagen. Behalve met min
drie punten, begon ik ook nog
eens met vijf spelers minder.
Die waren in totaal voor negen
wedstrijden geschorst. Erfe
nisje van het seizoen ervoor.
Toen hadden ze 87 gele kaar
ten bijeen gefietst. Zevenen
tachtig!"
„Voetbalgek zijn ze hier. We
verliezen de uitwedstrijd van
Ethnikos in Piraeus. We rijden
terug met de bus naar ons
eigen stadion. Op een gegeven
moment kijk ik om, zit er nog
één vent achterin de bus. Ik
denk, wat krijgen we nou. Ble
ken er bij elk stoplicht spelers
te zijn weggeglipt. Toen
hoorde ik dat ze bang waren
voor de eigen supporters, die
ze bij het stadion woedend
stonden op te wachten. Voor
de zekerheid ben ik toen ook
maar een halte eerder uitge
stapt. Maar het zijn opportu
nisten. Want toen we de eerste
uitwedstrijd gewonnen had
den, leek het wel of we de
Europa Cup in de wacht ge
sleept hadden".
„Er bestaat bij de spelers
een zekere angst om uitwed
strijden te spelen. Er hangt al
tijd een dreigende sfeer in de
stadions. Nu is het wel zo dat
de gemoederen hier snel verhit
zijn. Als ze hier gewoon praten
denk je al dat ze ruzie hebben,
maar er is toch altijd veel poli
tie op de been in de stadions.
Het enige dat telt is winst.
Goed spel alleen wordt niet op
prijs gesteld. Dat heb ik wel
gemerkt rond de Europa Cup
wedstrijden tegen Inter. We
speelden goed, zelfs de pers
was vol lof, maar omdat we
uitschakeld werden bleef het
publiek bij de volgende wed
strijd weg. Je moet gewoon
winnen".
„We zitten nu op een gemid
delde van 26.000. Vorig jaar
waren dat er 35.000. De men
sen zijn geschrokken. Afgelo
pen zondag tegen Olympiakos
waren er slechts 55.000 toe
schouwers. Normaal zijn dat
er 80.000. Een week eerder was
er bij Larissa-PAOK een dode
gevallen. Ze hadden een vent
een lichtkogel dwars door zijn
keel geschoten en de televisie
had de beelden daarvan uit
voerig getoond. De schrik zat
er goed in hoor. Panathinai-
kos-PAOK is altijd goed voor
70.000 mensen, er waren er nu
maar 30.000".
„Als trainer moet je hier in
de dug-out blijven, anders heb
je de politie op je nek. Thuis is
het minder erg dan uit. Boven
dien zit er tussen de dug-outs
een waarnemer op een stoel.
Zondag tegen Olympiakos,
was die Sandberg in het veld
zo gepest en getreiterd dat-ie
geel gekregen had. Ik haalde
hem uit het veld omdat rood
dreigde. Hij was zo kwaad op
de scheidsrechter dat hij de
stoel onder de kont van de
waarnemer vandaan schopte".
„Het Olympiakos-publiek
werd helemaal hysterisch en
gooide allemaal muntstukken
naar hem. Sandberg werd nog
kwaaier en smeet een water
fles zo de tweede ring in. Wat
denk je, dient zo'n goochemerd
meteen een aanklacht bij de
politie in. Er stonden meteen
40 agenten voor onze kleedka
mer. Nu is het hier zo dat als
ze de aangeklaagde binnen 24
uur niet gevonden hebben, de
aanklacht vervalt tenzij die
opnieuw ingediend wordt
Hebben we met z'n allen die
grote Hakan door een
piepklein raampje staan du
wen, met de agenten dus voor
de deur. Hij is toen achterin
een auto verdwenen".
„Bij Olympiakos maakte
Anastopoulos de opstelling al
tijd. Die nieuwe trainer zag
dat niet zitten en greep in,
vandaar die vechtpartij ook in
de kleedkamer bij Ajax. De
president schorste vervolgens
Anastopoulos en zijn vriendje
Mitropoulos voor drie maan
den. Dat deed-ie maar zo.
Toen gingen ze nadenken,
want die twee zijn wel de
beste spelers. Op een nationale
feestdag riep de president in
eens, algehele amnestie, alle
schorsingen zijn opgeheven.
Jaah, zei de bond toen, dat
gaat zo maar niet en schorste
het tweetal voor twee wed
strijden. Zo gaat dat hier, hap
snap".
I
listri
'BAS: Ik wil weer goed kunnen slapen,
larom wil ik meer weten over OB AS ortedisd*
,en Ik ga geen enkele verplichting aan
Postcode:
Woonplaats:
zenden aan. OBAS, Antwoordnummer 2* r|
ade. Een postzegel is niet nodig 1
Door Hans Janssen
DEURNE - „Ik heb nog
nooit zo voor de wielersport
geleefd. Had nooit durven
idenken, dat ik er zo veel ple-
rier aan zou kunnen bele-
jven. Vroeger dacht Ik dat
iemand helemaal gek werd,
jkanneer hij zich dag in dag
nit met het fietsen zou be
rghonden. Dat blijkt dus
niet zo te zijn. Ik heb nu een
[Ptofcontract bij Arkel Tele
communicatie, zit bij wijze
fan spreken de hele dag
«wis en kom in feite nog tijd
«kort".
»Op dinsdag, woensdag en
onderdag bezoek ik om een
ut of negen mijn schoonou-
ers, lees er in mijn wieler-
mue de krant en drink er
en kopje koffie. Daarna ga
i lopen of fietsen en 's mid-
«Ip met trainingspartner
Brouwers aan de slag.
p maandag doe ik het rus-
'8 aan, ik heb er dan
teestal twee wedstrijden op
'hen en die dag benut ik om
mjh fiets te controleren, de-
Kte onderdelen te vervan-
ontspannen vertelt
ohk van Bakel, een lief-
Ober van het zwaardere
oorswerk, zijn verhaal. Hij
pk' zelf ook versteld van
i 'n het nog prille wieler-
zoen geboekte resultaten.
ne Peurnese wielrenner
P®nfeerde reeds in Wol-
feck' het Zwitserse
rj nenbaeh, Hannover en
■alver:
Frank van Bakel behaalde jaren geleden het Its-dlploma, ging
aan de slag als timmerman en probeerde In dit vak een tijdje de
kost te verdienen. Dat duurde niet lang, want een poosje later
maakte hij zich verdienstelijk voor een drankenhandel als
vrachtwagenchauffeur, klom In hoogspanningsmasten, maakte
betonroosters In een betonfabrlek, was een periode van 's mor
gens vroeg tot 's avonds laat In de weer als dakdekker en diende
ondertussen ook nog het vaderland. De tijd die overbleef, be
steedde de in Deurne wonende Van Bakel aan de wielrennerij en
anders wel aan het uitgaansleven. Het stappen heeft hij Inmid
dels afgezworen. Eindelijk Is ook de Brabander zelf tot het besef
gekomen, dat hij een 'grote' kan worden in het wereldje der veld
rijders. Het heelt er, gezien de recente successen van Van Bakel,
alle schijn van dat hij zich Inderdaad tussen de cross-toppers
gaat mengen. De prolcoureur blaakt In leder geval van zelfver
trouwen en dat Is wel eens anders geweest.
later was hij in Nieuwkoop
ook iedereen te snel af.
„Ik sta bovenaan in het
Westduitse veldrittenklas-
sement en in de stand om de
Super Prestige en heb in een
maand tijd al meer gewon
nen dan het hele vorige sei
zoen. Toen eindigde ik wel
iswaar in 36 van de 37 wed
strijden waaraan ik heb
meegedaan bij de eerste
tien, maar ik werd slechts
driemaal eerste. Nu heb ik al
zes zeges behaald, waaron
der enkele zeer belangrijke.
Het gaat gewoon 'van
eigens'. Ik hoef helemaal
niet veel te trainen om in
vorm te blijven. Bang voor
een terugval ben ik niet,
want mijn conditie kan al
leen nog maar beter wor
den".
sum, voordat hij een Brouwers
|„i v i «wiuat IUJ uti»
Jr^'ag sloeg. In één
I, j nde reed Van Bakel 's
perdags een sterk deelne-
F SVeW in het Spaanse Za-
aan flarden en een dag
„Voorheen deed ik veel aan
intervaltrainingen in de
bossen van Deurne. Echte
tegenstand ontmoette ik
daar niet. Nu ben ik een
maand of vier bezig met Wil
Brouwers. Drie dagen in de
week fiets ik naar America,
waar ik met hem in de Scha-
dijker bossen een parcours
heb uitgezet. Dat leggen we
dan zes a zeven keer af en
meestal zijn we binnen het
uur klaar. En dan fiets ik
weer terug naar Deurne".
Wil Brouwers, de oudge
diende in het Nederlands cy-
cle-crossmétier, loopt als
een rode draad door het le
ven van Frank van Bakel.
Als kind was Frank aan
dachtig toeschouwer bij de
wedstrijden waaraan zijn
buurman deelnam. Als 12-
jarige besteeg hij voor het
eerst het ijzeren ros en werd
begeleid door Brouwers.
Eenmaal de jeugd ontgroeid
stimuleerde Brouwers hem
zijn vrij bui tersleven tj e
vaarwel te zeggen en wat
serieuzer te worden. Inmid
dels heeft de leerling zijn
meester overvleugeld.
„Wil heeft altijd gezegd dat
Frank van Bakel leest onder het genot van een kopje koffie de krant bij zijn schoon
ouders. Rechts naast hem zit zijn vrouw.
- FOTOGÉHIRDES
ik het in me heb om de beste
Nederlandse veldrijder te
worden. Zelf wilde ik daar
nooit in geloven. Ik ging lie
ver op stap, kon op een za
terdagavond niet thuis blij
ven zitten, terwijl vrienden
naar de kermis gingen. Ik
ben gaan veranderen, toen
ik verkering kreeg. Ben wat
meer gaan trainen, meer
voor de sport gaan leven én
beter gaan presteren. Vroe
ger liet ik de fiets al staan,
wanneer het begon te rege
nen. Nu train ik elke dag en
voel me er goed bij. Ik heb
bovendien geleerd me over
tegenvallers heen te zetten.
Vroeger zat ik vaak wel een
week over een mindere
prestatie te peinzen, dat is er
nu niet meer bij. *ne Werk-
mens heeft toch ook wel eens
een slechte dag, waarom
zouden sportlui die nooit
meemaken? Ik ben een laat
bloeier, omdat ik mijn talen
ten nooit heb uitgebuit. Ik
denk dat Brouwers gelijk
kan krijgen. Het moreel om
door te breken naar de top is
er, dit jaar moet het gaan
gebeuren".
Hay Kellenaers, directeur
van de Siebengewaldse han
delsonderneming die Van
Bakel op de loonlijst heeft
staan, heeft eveneens een
steentje bijgedragen aan de
opmars van de Brabander.
Eind 1984, toen Van Bakel op
zoek was naar een indivi
duele sponsor, durfde Kelle
naers, een oude rot in het
vak, het aan om de Braban
der voor een half jaar vast te
leggen. Van Bakel: „Ik heb
zijn vertrouwen niet be
schaamd, ben niet de lap
zwans uit gaan hangen. Ik
werd derde bij het NK en
plaatste me voor het wereld
kampioenschap. Voor Kelle
naers was dat reden me een
contract aan te bieden met
een looptijd tot eind 1987.
Vanaf dat moment was ik
verlost van een grote druk,
ik hoefde me immers geen
zorgen meer te maken over
een contract. Ik fiets nu veel
soepeler".
Afgelopen weekeinde wer
den Van Bakel en Kelle
naers in verlegenheid ge
bracht door Albert Stofberg,
de wielercoach die eerder
Erwin Nijboer en Matthieu
Hermans aan een profver
bintenis bij de Spaanse for
matie Seat-Orbea heeft ge
holpen. In Zarauz, waar Van
Bakel alles en iedereen zijn.
hielen liet zien, wilde Stof
berg hem paaien voor een
overeenkomst. Ondanks an
dersluidende berichten in de
Spaanse pers bleef Van Ba
kel zijn sponsor trouw.
„Ik heb het bij Arkel gewel
dig naar mijn zin. Waar
schijnlijk heeft Stofberg aan
de Spaanse kranten doorge
geven dat ik had getekend.
a 9
Ik had in Spanje meer kun
nen verdienen, maar wan
neer ik op deze voet doorga,
dan komt het geld vanzelf.
Financieel gewin is ook niet
alles. Er werd mij verteld
dat ik, wanneer ik zou teke
nen, twee maanden met
mijn vrouw in Spanje zou
moeten gaan wonen. Dat
trekt me totaal niet. Mijn
vrouw heeft een eigen kap
salon en we zijn beiden erg
gehecht aan de omgeving en
de familie, die geweldig met
me meeleeft".
„Ik zou in Spanje in een
boerderij of wielerschool
ondergebracht worden,
maar ik heb altijd al een he
kel gehad aan leren. En dan
zou ik nu Frans of Spaans
gaan studeren? Ik zie me
ook niet in een vliegtuig van
wedstrijd naar wedstrijd
reizen. Een heel jaar lang,
want ik had ook op de weg
moeten gaan fietsen. Dat
kan ik gewoon niet opbren
gen, in dat geval zou ik uit
geblust aan het crossseizoen
beginnen. Ik ben geen Mat
thieu Hermans. Nu kan ik
me zo vrij als een vogel be
wegen, rij zo'n twintig crite
riums per jaar en kan zelf
uitzoeken waar ik wil fiet
sen. Dat is toch ideaal".
„Ik denk ook dat ik hart
stikke gek zou worden, wan
neer ik tussen al die ploeg
genoten in een hotel zit te
niksen. Ik wil ook wat om
handen hebben, zelf een
keertje boodschappen doen.
In een hotel wordt alles voor
je geregeld, zelfs de bedden
worden opgemaakt. Dat
hoeft voor mij niet, daar ben
ik geen mens voor. Ook mijn
vrouw ziet dat niet zitten".
