isawe,
De,
Deen
one
'ezUiétüpift
erkers
ollectie
j de
wonderen
aliteiten
so-dealer
D
i
kuren 6,50
ik wil zekerheid
nels extra korting
UTERDAG 29 NOVEMBER 1986
Onthutsend
ID VAKBEKWAAM
DER B EN U
Scheidsrechter na molestatie in amateurvoetbal:
Zés weken
Bang
Laaghartig
Strenger straffen
Grenzen
Voorbeelden
Spelregels
Ondanks
Hoop
i
,tel.01150-95951
0-94912
293
el. 01158-1337
153-1261
'tel. 01150-95498
ijstr. 97, tel. 01140-13027
loschstr. 31Breda 076-149414.
WfiB®
E Voetbalscheidsrechters uit
iet KNVB-district Zuid I zijn het
iat. Alle negatieve records met
strekking tot het molesteren van
eheidsrechters lijken in deze
:ompetitie gebroken te worden. In
mper drie maanden tijd werden 36
icheidsrechters gemolesteerd.
)aarom werd maandagavond 17
lovember besloten de verenigingen,
lie betrokken geweest zijn bij
ergelijke wantoestanden, in de
oekomst te boycotten. Dat kan
eruggedraaid worden als de KNVB
oor maandag afdoende
naatregelen aankondigt. Dat lijkt
echter niet in te zitten. De
eheidsrechters in de aanval. „De
ijd van praten is ruimschoots
,erstreken".
Door Romain van Damme
TILBURG - Pas na veel tele
foontjes, vragen en toezeggingen
over het weglaten van namen lukt
het een scheidsrechter die te maken
heeft gehad met molestatie als ge
sprekspartner te strikken. Ondanks
de stroom van publiciteit over de
aangekondigde maatregelen (wed
strijden van verenigingen die be
trokken geweest zijn bij molestaties
links te laten liggen), het NOS-
journaal werd zelfs gehaald, wil de
scheidsrechter in deze kwestie op
de achtergrond blijven.
„Ik fluit nu weer lekker, het is alweer
een maand of acht geleden, laat maar",
wordt er bijvoorbeeld na een dag be
denktijd gezegd. Of: „lk wil er niet meer
mee geconfronteerd worden, het heeft al
pijn genoeg gedaan".
Bemiddeling van de COVS-voorzitter
afdeling Tilburg blijkt uiteindelijk van
doorslaggevende aard te zijn. Een
scheidsrechter, die letterlijk het zieken
huis is ingeslagen, is bereid het een en
ander te vertellen. „Maar laat de namen
weg", zegt de CO VS-voorzitter die 'ter
bescherming' van de betrokken scheids
rechter bij het gesprek aanschuift. Af en
toe geeft hij aanvullende informatie. Een
onthutsend verhaal van een man die 'ge
woon een wedstrijdje wil leiden'.
Zijn verhaal begint twee jaar geleden.
Toen moest hij een wedstrijd leiden in de
reserve eerste klas afdeling Brabant. „De
eerste helft verliep prima. Niets aan de
hand. We hepen met zijn allen lachend
en dollend het veld af. De grensrechters
van beide partijen gaven me nog een
compliment. In de tweede helft ging het
mis. Een voorzet werd door de keeper
van de ene partij gemist. De spits van de
tegenpartij niet. Strafschop vond ik.
Toen al deed er een speler moeilijk. Die
strafschop werd toch genomen en be
nut."
J voor dlrekt
onbouw gebied.
tg en vakbekwaamheid vereist-
dichtingen: Nieuwstraat 52. 4524
178-1443 of 's avonds onze P'0"
schipper, tel. 01102-1993.
SLUIS
Utiliteitsbouw - Wegenbouw - Waterbouw
iparatie - Loodgieterswerk - Zonne-energ
i tot eind mei 1987.
trzenden artikelen.
n een 2-ploegendienstvan
uren van 14.00-22.00uuf
personen van 18 tot 23 jaar
lemen met afdeling PerSj.
;n 12.00 uur in de voorn"11
Het noodlot sloeg vervolgens toe. „De
speler die zo moeilijk deed, loste even la-
'Het heeft me lang en
erg veel pijn gedaan'
ter een schot op doel. Juist op dat mo
ment stonden er twee spelers buitenspel.
Ik fluit dus af. Toen verdween die bal in
de kruising. Alle spelers van dat team
kwamen op me af. Ik legde keurig uit
waarom ik gefloten had. Er werd wat ge
duwd, ook door die bewuste speler. Ik
heb toen gezegd dat ie een officiële waar
schuwing kreeg. Bewust heb ik mijn
boekje niet gepakt, om niet te provoce
ren. Op dat moment zegt die speler, 'nou,
dan voetbal ik nooit meer' en stormt op
me af. Ik kreeg een trap tegen mijn be
nen. Die speler werd tegengehouden. Ik>
besloot de wedstrijd te stoppen."
Dat incident gebeurde op een sport
park met veel velden. Ver weg van de
veilige kleedkamer. „Op weg naar die
kleedkamer hoorde ik plotseling roepen,
scheids kijk uit. Ik keek om en zag die
man op me af komen. Ik rennen. Hij
bleef me achtervolgen tot ik in de kleed
kamer was. Daar heb ik met de aanvoer
ders gesproken. Ik heb gezegd dat ik niet
verder wilde. Toen wilde ik rapport op
maken. Op dat moment kwam de betref
fende speler binnen. Met onbloot boven
lijf. Heel rustig. Ik dacht dat ie zijn excu
ses wilde maken. Ik zat in een hoekje van
de kleedkamer."
Dat duurde niet lang. Want enkele tel
len later lag de scheidsrechter in het
hoekje van de kleedkamer. Bewusteloos
geslagen. Na een week ziekenhuis (onder
meer lichte hersenschudding) mocht de
scheidsrechter weer naar huis. Na zes we
ken kon hij weer gaan werken. Nog wel
met hoofdpijn. Drie maanden later was
hij weer op de velden te vinden. Als
scheidsrechter. „In het ziekenhuis was
mijn eerste reactie natuurlijk, ik stop er
mee. Dit doe ik niet meer. Later dacht ik,
moet ik me door zo iemand mijn plezier
in mijn hobby laten ontnemen? Nee
dus."
Ondanks de pijn, lichamelijk maar
vooral geestelijk. Die geestelijke pijn is in
feite nog veel erger. Het lang bij je hou
den. Twee jaar na het incident kreeg de
arbiter een wedstrijd te leiden op het
veld waar hij in elkaar geslagen was.
Daar aangekomen werd hij herkend door
de man die de scheidsrechters opvangt
en begeleidt naar de kleedkamer. Die
man begon over die bewuste wedstrijd.
„Dat heb ik afgekapt. Ik heb die man ge
zegd dat ik er niet meer over wilde pra
ten."
Geesteüjke molestatie. Tot nu toe zijn
er in het district Zuid I 36 molestaties ge
registreerd. Afgaande op de gebeurtenis-
De stoppen slaan door. Het gezag ligt op
de grond. Thuis weten ze niet beter dandat
je lekker een wedstrijdje aan het fluiten
bent. - foto de st'em/johan van gurp
sen van het vorig weekend, weer twee
molestaties, hebben de aangekondigde
maatregelen van de scheidsrechters uit
Zuid I trouwens weinig indruk gemaakt.
In al deze gevallen gaat het om lichame
lijke molestatie. Klappen oplopen dus.
Dat kan geregistreerd worden. Een klap
laat zichtbare sporen achter. Geesteüjke
molestatie ook, maar dat is moeiüjk tast
baar.
Een voorbeeld. Bij een COVS-man
meldt zich op een zondagmiddag een
huilende scheidsrechter. Totaal overstuur
is de man pas na een aantal uren in staat
zijn verhaal te vertellen. Hij had een
wedstrijd gefloten. Dat was büjkbaar
niet naar ieders zin geweest. Want na af
loop kreeg hij te horen dat er van zijn
huis weinig ruiten heel zouden blijven.
Die opmerking werkte danig door. Om
dat het toeval wilde dat de betrokken
scheidsrechter een tijdje geleden een huis
gekocht had. Na veel arbeid eindeüjk een
eigen en leuk onderkomen. Hij zag het al
voor zich. Een vertimmerd huis waarin
wonen niet meer mogeüjk was.
Dergeüjke opmerkingen worden wel
vaker gemaakt. 'We weten waar je
woont' en meer van die kreten. De een
kan er best tegen, de ander gaat er onder
door. „Voor dat incident was ik lang niet
zo bang", zegt de arbiter, „tegen mij
werd er ook wel eens gezegd, we krijgen
je wel na de wedstrijd. Dan zei ik, okay,
maar wel man tegen man. Als het nu te
gen me gezegd wordt, reageer ik anders.
Ja, dan heb ik meer angst. Ik ben banger
geworden. Laatst bij een bekerwedstrijd.
Was er commentaar vanaf de kant. Werd
er ook geroepen, ik zie je zo wel na de
wedstrijd. Toen ik affloot heb ik die man
constant in de gaten gehouden. Het
fluitje zo in mijn hand geklemd dat ik
meteen zou kunnen terug slaan. Ja, dan
heb ik iets in me van, als ie slaat, sla ik
gelijk terug".
Hij kan er nu rustig over praten. Al
doet het hem af en toe nog pijn. De laag
hartige manier waarop hij neergeslagen
is, hebben hem voorzichtiger gemaakt.
„Toen ik uit het ziekenhuis kwam, werd
mij door een bureau hulp aangeboden.
Om er geesteüjk niet onderdoor te gaan.
Maar dat ik heb toen geweigerd. Ik wilde
en kon er niet over praten. Daar heb ik
spijt van gehad. Had ik het maar wel ge
daan. Al moet ik er wel bij vertellen dat
ik veel steun gehad heb van de COVS
vanuit mijn werkkring. Daar kon ik mijn
verhaal ook kwijt. Dat heeft me gehol
pen."
Toch heeft het incident lang doorge
werkt. Ook in privézaken. Scheidsrech
ters uit het amateurvoetbal verkeren in
een klein kringetje. Ons kent ons. Ook
op het werk. Met juridische hulp uit zijn
werkkring probeerde hij schadevergoe
ding te krijgen. Ons kent ons. Een col
lega met wie het vaak lachen was, kijkt
hem nu nauweüjks nog aan. Ook daar
heb je mee te maken. „Geesteüjke moles
tatie is erg", zegt de COVS-voorzitter,
„maar de KNVB doet in die gevaüen
niets. Je kunt het 'namelijk niet bewij
zen."
Die KNVB kan vandaag spijkers met
koppen slaan. Donderdagavond kwam
het bestuur van de sectie amateurs reeds
bijeen. Vandaag wordt in Zeist de alge
mene vergadering gehouden. De scheids
rechters uit Zuid I willen snel duideüjk-
heid. Strenger straffen. Het enige dat kan
helpen. „De betrokken speler heeft 42
maaanden gekregen", zegt de scheids
rechter met een gezicht vol afgrijzen. Dat
wordt nog sterker als hij te horen krijgt
dat gestrafte spelers dispensatie kunnen
aanvragen als de helft van de straf er op
zit. Die dispensatie wordt meestal ver
leend. Met andere woorden. De speler
kan na 21 maanden, nog niet eens twee
jaar, weer in KNVB-verband voetballen.
„Ongelooflijk toch. Wat is dat nou? Die
zaak, ik moet er eigenüjk niet meer aan
denken. De speler die me neergeslagen
had, zat daar met een advocaat. Ik kon
mijn zegje doen, iemand van de COVS
die me terzijde stond werd van achter de
tafel nog eens onderuit gehaald en dat
was het dan. Daar heb ik geen woorden
voor. En dan lees je later dat die man 42
maanden gekregen heeft. En nu hoor ik
dat het gemakkeüjk gehalveerd kan wor
den. Ik kan dat niet volgen".
Toch fluit hij weer. In de top van de
afdeüng. De COVS Tilburg is er büj mee.
Want de betrokken scheidsrechter heeft
acht jaar ervaring. Is een van de betere
scheidsrechters uit de regio. Maar het
plezier is er niet altijd. „Nee, zeker niet.
Onlangs had ik een wedstrijd tussen een
derde en een vierde elftal. Op een gege
ven moment heb ik gezegd, als het zo
doorgaat, stop ik er mee. Onderling zeu
ren, tegen elkaar en tegen mij aanhan
gen. Nee, dan is het niet zo leuk. Ja, het
De scheidsrechter in het nauw. Voor de be
trokken club niet de juiste beslissing genomen.
Dus klappen. - foto de stem/johan van gurp
is een emotionele sport. Emoties horen
bij het voetbal. Maar er zijn grenzen. Die
grenzen worden steeds vaker overtreden.
Het acceptatievermogen wordt minder.
Ontzag voor het gezag is er nauweüjks
meer."
Volgens het duo üggen de oorzaken
voor het oprapen. „Slecht voorbeeld doet
volgen. De media in het algemeen bena
drukken de uitwassen. Inderdaad, dat is
nieuws. Maar ik zal een voorbeeld geven.
Dan wordt duideüjk wat er bedoeld
wordt. Loggie, een speler van AZ. Een
aantal weken geleden deed die speler een
aanslag op de ledematen van een ander.
Die was net op tijd weg waardoor het al
lemaal wel meeviel. Er werd niet eens ge
floten. Wat krijg je dan. De amateurs
denken ook dat het mag. Bovendien krijg
je met een ander probleem te maken.
Voor een dergeüjke overtreding moet je
eens niet fluiten. Dan staat het pubüek
zo bij je. De bescherming is veel minder.
Zeker bij de lagere elftallen waar meestal
niemand van het bestuur te vinden is. Op
een veld dat ver van de kleedkamer ügt.
In het betaald voetbal heb je dan nog
hekken en sloten. Dan is het wat moeilij
ker bij de scheidsrechter te komen."
Keje Molenaar, voetballer bij profclub
Feyenoord, wordt opgevoerd. „Die ver
telde tijdens een forum dat een scheids
rechter altijd schuldig was aan het ont
sporen van een wedstrijd. Waar slaat dat
toch op. Alsof die voetballers zich niet
moeten houden aan de spelregels. En
dan heb je het over artikel twaalf. Dat
artikel dat betrekking heeft op hard spel.
Alsof de spelers niet moeten weten wat
dat artikel precies inhoudt. Trouwens, de
meeste voetballers weten toch weinig van
de spelregels. En dan komt die media om
de hoek lujken."
De COVS-voorzitter kan daar een aar
dige anecdote over vertellen. „Ik voet
balde zelf nog. Ik had naar een wedstrijd
op televisie gekeken. Een commentator
vertelde toen bij een ingooi die op het
eerst oog fout was, dat die spelregel ver
anderd was. Nou, ik gooi in een wed
strijd op dezelfde manier in. De scheids
rechter fluit. Verkeerd. Die spelregel is
veranderd zei ik, ik heb het zelf gehoord.
Dat kan zijn was het antwoord, maar ik
als scheidsrechter weet van niets."
Hij büjft voorlopig fluiten. Ondanks
de molestaties. Nu al 36. Vorig seizoen
waren er 54 molestaties. Het ziet er naar
uit dat dat aantal ruimschoots gehaald
wordt. Maar hij büjft fluiten. Ondanks
de toenemende agressie op en langs de
velden. „Als er een Europacup-wedstrijd
op televisie geweest is, dat merk je met
een. Dan wordt er de zondag daarop veel
gemener gespeeld. Kijk, hard spelen mag
van mij. Maar niet gemeen. Ach, als je
aan de bar staat en je drinkt met die spe
lers een pilsje hoor je wel eens wat. Dat
er zelfs op getraind wordt. De bekende
verhalen. Laat ons maar niet praten over
de ouders langs de lijn. Wat die aüemaal
niet roepen. Onvoorstelbaar. En de jeugd
denkt dan dat het mag."
De arbiters van Zuid 1 (Zeeland,
Noord-Brabant en Limburg) hebben nu
hun hoop gevestigd op de KNVB. Stren
ger straffen. Volgens de betrokkenen de
enige manier om het geweld in te dam
men. Begin december komen de scheids
rechters uit het betaald voetbal bijeen.
Weüicht zal dan besloten worden dat in
de tweede competitiehelft sneller naar de
rode kaart gegrepen wordt. „Dat kan
voordeüg zijn voor het amateurvoetbal.
Voorbeeld doet immers volgen. Als daar
naast de KNVB nog eens strenger gaat
straffen, zijn we een eind op de goede
weg."
Bij het afscheid merkt de COVS-voor
zitter op dat 'scheidsrechteren' een in
spannende ontspanning is. „Als je vaker
met deze tegenslagen geconfronteerd
wordt, haak je natuurüjk af. Dan zeg je,
mijn hobby heeft me niet gebracht wat ik
er van verwacht had." Zuid I kan mo
menteel ver met die gedachte meegaan.
