4Vrouwen die zoiets bedenken
kunnen geen sokken breien
R I E JE UI
b voorS^Hjk
DE STREEKROMAN ALS HOEKSTEEN VAN DE LITERATUUR
Bang voor Aids
/4&6unde Jtumo*
ïïïïS-ffl
;RONDV.
OU
roep voc
11 weduw
ij FIOM
MAANDAG 24 NOVEMBER 1986
EXTRA OP MAANDAG'
„Op school kreeg ik al
opmerkingen over de
leuke opstellen die ik
maakte, maar m'n
ouders waren nuch
tere mensen. Ze wa
ren bang voor de fan
tasieën waarin ik
leefde. Ze zeiden
vrouwen die zoiets
bedenken kunnen la
ter geen sokken
breien. Nou, ik kan
sokken breien en ra
men lappen".
MEDISCHE
RUBRIEK
Werkloosheid
in Japan
vijf procent
ssss*
PAPIER
VOOR UW PEN
Basisonderwijs
Neelie en de Rijn
Vluchtelingen
De wijnreis
KGINA ZEELAND 1
AS VAN GENT -
an een nieuwbouw^
;ld om de woning"
al vruchten af te
juwgrond in het
|t in ieder geval
lellen aan de gemeei
ovember vergadert.
bes
in i
I Verschillende bouwen
in St.-Albert, en dai
ep ineens.
lijna tien
irocent
(nder invloec
[chter stuur
\0OR PROVm
rreet de Vr
ïn op Pvdi
„Laura Is doktersassistente In de dorp-
spraktljk van haar vader. Ze Is erg onze
ker en stottert, maar dat verandert als
haar vader ziek wordt en hij tijdelijk wordt
vervangen door een Jonge charmante
arts". Liefde, leed, kortom het leven op de
stoep. Geen boekengenre Is In Nederland
zo populair als de streek- en familiero
man. Verguisd en doodgezwegen door de
critici haalt de 'eind goed, al goed roman'
gigantische verkoopcijfers. Reden voor
de Zeeuwse Bibliotheek om deze week
een streekromanfestival te beginnen on
der het motto 'Onder de korenmaat'.
Door Paul de Schipper
Anke de Graaf ging
teksten schrijven voor
reisgidsen. Over 'kabbe
lende beekjes in een
warmstralend zonlicht'.
Een eerste echte verhaal
publiceerde ze in een da
mesweekblad. En zo is
het gekomen. Nu heeft ze
zeventwintig kinderboe
ken en een aantal streek-
en familieromans op haar
repertoire staan.
Mevrouw De Graaf lijdt
niet onder het korenmaatsy-
droom. Haar filosofie is even
simpel als haar boeken: „De
verhalen hebben iets knus
over zich. Bovendien, ik
schrijf ze graag en .de men
sen lezen ze graag".
Een blijde jeugd, de eerste
liefde, volwassen worden met
een glimlach, ruzies die
Trijntje en Janus hartverwar
mend tot elkaar brengen, dan
de klim langs de maatschap
pelijk ladder, de eerste kinde
ren en de problemen met
schoonmoeder. En iedereen
leeft nog lang en gelukkig.
Streekromans zijn er in
soorten. Er zijn erkende gi
ganten in het genre. Denk
maar aan Antoon Coolen, A.M.
de Jong, Toon Kortooms, Cor
Bruijn en Ernest Claes. Schrij
vers die de grens van lectuur
naar literatuur moeiteloos
overschreden. Maar er is ook
een andere categorie. Neem
Anke de Graaf, Jos van Ma
nen Pieters, Mien van 't Sant.
Woorden gelade met oprechte
emotie, als pijlen afgeschoten
met een doeltreffendheid die
slechts geëvenaard wordt door
de Zangeres zonder Naam.
Deze auteurs verschaffen zich
al schrijven een rechtsstreeks
toegang tot de diepste ziele-
roerselen van de gemiddelde
Nederlander.
„Dat onze boeken goed aflo
pen geeft de lezer hoop voor
het leven. Julia Burgers-Drost
noemt zich een auteur vanuit
'de christelijke sfeer'. Volgens
haar is er duidelijk behoefte
aan romans die zich afspelen
in de christelijke milieus:
„Wat wij beschrijven in onze
boeken is geen achterhaalde
moraal maar een positief be
lijden. Schrijven is voor mij
een blijmoedig gebeuren
Toen Libelle haar eerste
verhaal als 'niet voor publica
tie geschikt' retourneerde
schreef Ankie Labrordus zich
in bij het Nederlands Talenin
stituut. Na een schriftelijke
cursus 'Hoe schrijf ik een ver
haal' ging het beter. De onder
werpen die ze behandeld in
haar streek-en familieromans
gaan over de bewogenheid
van de mensen in hun dage
lijkse aktiviteiten". Ze heeft er
geen enkel probleem dat ze
boeken schrijft die goed moe
ten eindigen. Ankie Labror
dus: ,,'t Is net als met de Bijbel,
die eindigt ook goed, maar er
gaat wel een heleboel lief en
leed aan vooraf".
Marga de Boer is mede
werkster van de uitgeverij Zo
mer en Keuning in Ede. Zomer
en Keuning geeft al vijftig
jaar streek-en familieromans
uit. In het kader van dat jubi
leum presenteerde Marga de
Boer deze week in Middelburg
een vierdelige omnibus van
streekromans. Titel van deze
in verzamelband: Strijd om
Jos van Manen-Pieters.
het geluk.
Ze spreekt van een stevige
betrouwbare markt: „Een
beetje streekroman haalt toch
gauw een oplage van tussen de
tien-en twintigduizend. Met
het uitgeven van boeken die
behoren tot de officieel geac
cepteerde literatuur is dat an
ders. Literatuur uitgeven is
net zoiets als met hagel schie
ten op het publiek. Je vuurt
een heleboel boeken af en
hoopt dat er één treffer bij
zit".
Om verzekerd te zijn van
een vaste groep afnemers heb
ben verschillende uitgevers
boekenclubs opgezet. Zo heeft
Zomer en Keuning de Spiegel-
club: De twee boeken van de
eerste bestelling voor de halve
prijs plus gratis 'Een vrouw
als Joke' van Mien van 't Sant.
Sommige van deze boeken
clubs stellen aan de produce
rende auteurs de voorwaarde
dat hun boeken een 'happy
end' hebben. Sterft een van de
geliefden een voortijdige dood,
dan komt het boek niet in de
catalogus.
De taalkundige dr
P.J.Meertens noemde het
genre ooit 'het stiefkind van
onze letterkunde'. Sprekend
over de waardering van fami
lie-en streekromans zegt
Marga de Boer: „Bij literatuur
komt veel snobisme kijken.
Wie weet hoeveel mensen 'In
de naam van de roos hebben
gekocht' omdat het zo trendy
stond in de boekenkast". Ook
de auteur Jos van Manen Pie
ters verdedigt de waarde van
het geschreven levenslied:
„Het zijn boeken over mensen
als u en ik, hele mooie boeken
over mensen die geen kapso
nes hebben. De officiële litera
tuur pretendeert grensverleg
gend te zijn. Dat ligt iedereen
niet. Je kunt best grensverleg
gend zijn, maar je hoeft toch
niet te shockeren met het ge
bruik van schuttingtaai. In
mijn laatste roman „Een mens
die aan jouw kant staat' be
handel ik het thema incest.
Het schokt de mensen niet,
maar het laat wel de realiteit
zien".
Van Jos van Manen-Pieters
zijn er inmiddels 3 miljoen
boeken verkocht. Er zijn veel
pretentieuze literatuur-schrij
vers die van zo'n aantal niet
eens durven dromen. Doelend
op het alomgewenste happy
end zegt mevrouw Van Manen
Pieters: „Dat vind ik te goed
koop. De meeste levensproble
men kun je niet oplossen. Je
moet ze aanvaarden. Als je pa
er met een andere vrouw van
door gaat kunnen je dat moei
lijk een happyend noemen. Je
kunt niet meer dan het accep
teren en er mee leren leven,
maar ook dat inzicht kan een
stukje houvast geven".
Jos van Manen Pieters
schreef 23 romans. Gemiddeld
doiet ze een jaar over een
boek: „Eén velletje per dag. Ik
ben een langzame schrijver,
maar ik wel iets goeds leveren.
Het moeten geen Bouque-
treeks-verhalen worden.
De taalkundige P.J.Meer
tens noemde de streekroman
ooit 'het stiefkind van onze
letterkunde'. De critici mogen
dan spottend spreken van een
'natte broekengenre', de ver
koopcijfers spreken duidelijk
taal, stiefkind of niet.
De antropoloog drs H. de
Beukelaer deed onderzoek
naar de achtergronden van de
lezers van streek-en familie
romans. Het resultaat van zijn
navorsingen is weinig unifor
men. Drs De Beukelaer: „Noch
religie, noch streek, noch op
leiding, werk, levensopvattin
gen en wereldbeeld blijken be
palend te zijn". Volgens drs De
Beukelaer dient de streek-en
familieroman geen enkel ho
ger doel dan pure ontspan
ning. De antropoloog: „De le
zer van de streekroman is het
best te vergelijken met
iemand die op vakantie gaat in
een bepaalde streek; hij her
kent dingen en voelt er zich
prettig, maar hij zou er niet
willen wonen. Evenemin iden
tificeert hij zich ermee".
'Onder de korenmaat'. Exposi
tie en manifestatie in de
Zeeuwse Bibliotheek in Mid
delburg tot 3 januari 1987. En
kele programmapunten: 27
november; een ontmoeting
met auteurs van streekro
mans. 28 november: Eeen lite-
rair-kritische bijeenkomst
met ondermeer Hans Warren.
9 december: Thema-avond
over de Zeeuwse streekroman.
v'-y-J
In de bus, op de terugweg,
hebben we nog even over
wogen of we een
strafklacht in zouden dienen
tegen het regio-bestuur
van de Abruzzen we
gens levermishan-
deling. Maar de f
krachten van het I
gezelschap waren J
x
E kend voor een ge- Q,
richte besluitvorming. v
Bovendien maanden en-
E kele collega's, die al aan hun
zoveelste wijnreis toe waren, tot
omzichtigheid. „Ze bedoelden
5 het toch goed", was hun ijzer-
B sterk argument, terwijl ze met
een weids gebaar op de met
E wijnkartons gevulde bagage-rek-
ken wezen. Daar had de rest
weinig verweer tegen. Boven-
dien kon ons als dappere consu-
menten enige medeplichtigheid
niet ontzegd worden. Nee, kla-
gen konden we vergeten. We
E waren er zelf bijgeweest, we
hadden geen been om op te
staan.
Maar toch, ook de collega's
van de vakpers die met wijn-
drinken langs de Loire en de
E Moezel hun dagelijks brood ver-
dienen en over een geharde lever
beschikken, moesten toegeven
E dat ze dit nog niet meegemaakt
hadden: vier wijnkelders op één
ochtend. Ook nog een zondag-
E morgen nota bene, die er eigen-
üjk toe bestemd zou moeten zijn
tot de Heer te bidden in plaats
E van aan Bacchus te offeren.
Drie dagen lang van 'smor-
gens tot 's avonds kriskras door
H de Abruzzen van de ene wijn-
Ij boer en wijncoöperatie naar de
andere. Het verloop van de
plechtigheid was overal hetzelf-
de. Eerst een toespraakje van de
E 'presidente'. Bij een grote coö-
peratie is dat meestal een politi-
cus die tal van dit soort betaalde
baantjes in zijn regio heeft. Dan
E het woord aan de 'direttore' en
vervolgens een korte rondleiding
door de 'enologo', de wijntech-
nicus. Het bezoek, dat zal geen
E verwondering wekken, eindigde
E in de ontvangstruimte waar
meisjes in traditionele kleding
klaarstonden om de wijn te ser-
E veren, al dan niet vergezeld van
E olijven en de verrukkelijke Reg-
gio Parmigiano-kaas.
We kregen nauwelijks kans
E ons met enig optisch nippen uit
E de voeten te maken, er moest ge-
dronken worden. Elke zichzelf
respecterende wijnboer in de
E Abruzzen produceert niet alleen
rode en witte wijn, maar ook
nog een prima rosé. Die ver-
dienden toch zeker alledrie ge-
E proefd te worden? Zeker na alles
wat wij, de internationale pers,
over de Italiaanse wijn geschre-
E ven hadden in de eerste maan-
den van dit jaar toen het grote
wijnschandaal ontdekt werd.
E Dus de 'direttore', de 'enologo'
E en de 'presidente', als hij ten-
minste niet op weg was naar zijn
E volgende bijverdienste, wilden
precies van ons weten wat we
van hun wijn vonden.
^IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIll
MENSEN op straat. De ca
mera zoomt in op het gezicht
van een man, een vrouw en
een kind. Dan hoor je in het
Amerikaanse voorlichtings
spotje zo'n mahoniehouten
reclamestem. „Nobody is safe
anymore", zegt ie, „niemand
is meer veilig." Hetero Ame
rika heeft zich weer eens
flink in de zenuwen gegooid
want Aids schijnt zich niet
meer te beperken tof de
enige inwoners van Sodom
en Gomorra. Hoe groot is de
kans om als brave hetero
Aids op te lopen?
Aids kan zich alleen maar
verspreiden als bloed of
sperma van een besmet per
soon rechtstreeks in de
bloedbaan van een ander te
recht komt. Dat gaat niet zo
maar, daar moet je echt
moeite voor doen. Aids komt
daarom in het Westen bijna
uitsluitend voor bij risico
groepen: een deel van de
mannelijke homofielen, bij
spuiters en bij enkele kinde
ren van besmette, meestal
spuitende moeders. Gewone
omgang met een Aidspatiënt
is niet gevaarlijk. Tot nu toe
heeft geen enkele dokter of
verpleegkundige op het
werk Aids opgelopen, net zo
min als de huisgenoten van
Aidspatiënten.
Waarom die Amerikaanse
heisa? Omdat Aids zowel in
Afrika als op Haïti de ge
slachtsbarrière heeft door
broken. Twee onderzoekers,
die dit verschijnsel hebben
bestudeerd, zeiden een paar
weken geleden op een con
gres in New York, dat ze
„uiterst bezorgd waren dat
iets dergelijks ook in het
Westen zou kunnen gebeu
ren." In Haïti liep 89% van
de Aids-slachtoffers de ziekte
op door heterosexueél con
tact en in Afrika was het
aantal prostituees met Aids
sinds 1980 achtienvoudig ge
stegen.
Enkele golfjes van de
Amerikaanse deinig zijn nu
ook in Europa aangespoeld.
Een paar weken geleden liet
de Amsterdamse GGD-arts
Coutinho voeten dat 20 tot 30
procent van de Amsterdamse
heroïne-hoeren met het
Aidsvirus is besmet, en dat
mogelijk- want zeker weten
doen we het niet - twee tot
drie van hun klanten inmid
dels Aids hebben gekregen.
Onder de niet verslaafde
prostituees komt besmetting
met Aids nog steeds niet
voor. Dit komt omdat de
laatste groep met condooms
werkt, en de verslaafde pros
tituee - door haar zwakke
onderhandelingspositie met
de klant - heel vaak niet.
Bovendien is er een groot
verschil in besmettelijkheid
bij sexueel contact van een
man naar man, van vrouw
Tiaar man, en van man naar
vrouw. Voor de passieve
partner bij anaal sescueel
contact is de kans op besmet
ting het grootst, omdat het
virus in zaadvloeistof voor
komt en bij dit soort contact
gemakkelijk wondjes in de
anus ontstaan. De kans dat
een besmette man het virus
op een vrouw overbrengt is
stukken minder omdat dan
doorgaans geen wondjes ont
staan. Besmetting van vrouw
naar man is tot voor kort
zelfs zelden overtuigend aan
getoond. Wel stond er on
langs een artikel in ht En
gelse medische topblad The
Lancet, waaruit bleek dat
het Aidsvirus in vaginaal
vocht kan voorkomen. Maar
de kans op overdracht is
waarschijnlijk tamelijk
klein, misschien wel kleiner
dan 1 procent.
Men breekt zich nog steeds
het hoofd over voaarom Aids
in Afrika en Haïti voorna
melijk door heterosexueel
contact wordt overgedragen.
Het veel voorkomen van ge
slachtsziekten in die landen
kan een oorzaak zijn. Die
ziekten veroorzaken wondjes
en dat vergemakkelijkt weer
de kans op besmetting. In
Nederland komt heterose-
xuele verspreiding niet of
nauwelijks voor, maar wat
niet is kan komen. Via aan
heroïne verslaafde prosti-
tuees, hun klanten niet te
vergeten en bisexuele man
nen met veel wisselende con
tacten zou het virus vanuit
de bekende risicogroepen
naar de heterosexuele bevol
king kunnen uitbreken.
Hoe verhinder je, nu het
nog kan, zo'n uitbraak? An
ders dan in Amerika en En
geland gaat men in Neder
land heel voorzichtig te
werk. Het heeft geen zin om
het hele land op stang te ja
gen en bovendien werken
angstcampagnes averechts.
In Engeland is huis aan huis
een folder verspreid met als
netto resultaat, aldus Aids-
coördinator J. van Wijn
gaarden in De Volkskrant,
„dat het publiek achteraf
minder van Aids begreep
dan voorheen." Het heeft
veel meer zin om heel gericht
de risicogroepen te benade
ren. Maar heroïneprostituees
zijn voor voorlichting moei
lijk toegankelijk, bisexuele
mannen weten meestal al dat
condooms bescherming bie
den, dus het zijn vooral de
klanten van heroïneprosti
tuees op wie binnenkort de
voorlichting wordt gericht.
Het gebruik van condooms is
bij hen niet populair en de
heroïneprostituee zal voor
wat extra geld best risico
willen lopen. „Maak de klant
bang", aldtis de Amster
damse Aids-specialist dr. S.
Danner.
Goede voorlichting, zo uit
gekiend dat mensen daar
door ook echt hun gedrag
gaan veranderen, is op dit
moment de enige manier om
Aids in te dammen. Een be
handeling die Aids geneest is
er niet, en een vaccin tegen
Aids is nog lang niet inzicht.
TOKIO (DPA) - Het Japanse
ministerie van handel en in
dustrie heeft een andere bere
kening gemaakt van de werk
loosheid in Japan. Volgens die
berekening, gebaseerd op cri
teria die de Verenigde Staten
hanteren, is ruim vijf procent
van de Japanse beroepsbevol
king werkloos, zo is vrijdag in
Tokio bekendgemaakt. Tot nu
toe is officieel steeds een per
centage van 2,8 opgegeven.
Volgens het ministerie zit
het grote verschil hierin dat in
de VS alle geregistreerde
werklozen worden geteld en in
Japan alleen diegenen die een
werkloosheidsuitkering krij
gen. Het kan in Japan tot drie
maanden duren voordat
iemand die werkloos is gewor
den een uitkering ontvangt.
HUMOR wordt onderver
deeld in genres. U kent ze
allemaal, van de Zwarte
Humor tot de Komische Hu
mor van Wim Kan. Van Ab
surde Humor hoorde ik voor
het eerst op 15 oktober 1986
toen ik, zomaar wat rond-
stoeiend tussen de radiosta
tions van de middengolf be
landde, in een uitzending
van BBC, waar Spike Milli-
gan werd gehuldigd als be
oefenaar van dit genre hu
mor.
Gevraagd naar een ken
merkend voorbeeld kwam
Spike met het volgende ver
haal: „Twee heren, gestoken
in driedelig krijtjesstreep
kostuums, trekken zich een
nylon kous over het hoofd en
tooien zich daarna de hals
met een hagelwit gesteven
priesterboordje. Aldus uit-
TIJDENS de voorbereiding
en, sedert 1 augustus 1985
wettelijke verplichte invoe
ring van de W.B.0.1985 is en
wordt successievelijk afge
stapt van uitsluitend klassi
kaal onderwijs. Methoden,
leer- en hulpmiddelen, di-
daktische werkvormen zijn
of worden afgestemd op be
geleiding van leerlingen, die
binnen een vakgebied qua
niveau bij elkaar gegroe
peerd zijn, dan wel indivi
dueel bezig zijn met speciaal
voor hen ontworpen mate
rialen en werkwijzen.
Binnen een jaargroep zijn
derhalve speciaal voor deel
groepen aanwezige materia
len of materiaal voor een
enkel individu. Per leseen-
heid worden resultaten, vor
deringen, foutenanalyses en
handelingsplannen per deel
groep of per individu vast
gesteld. De werkwijzen zul
len per jaargroep sterk kun
nen verschillen: aanvanke
lijk lezen en rekenen vergen
een heel andere aanpak dan
voortgezet lezen en rekenen
b.v.
Evenzeer geldt dit voor
zaakvakken en expressie
vakken. Bij noodgedwongen
afwezigheid van een leer
kracht zou de organisatie
van de ene jaargroep (of ge
deelten daarvan) ingepast
moeten worden in die van
een of meer opvangende
groepen met hun eigen iden
titeit. Het moet toch duide
lijk zijn, dat dit organisato
risch onmogelijk is en dat
het schuiven van leerlingen
een grove aantasting is van
de kwaliteit van het onder
wijs! Dit bevordert alleen
maar de toeloop naar het
speciaal onderwijs in plaats
van het voorkomen daar
van!
Wat te denken van twee
groepen, gevestigd in een
dislokatie, waarbij een der
beide leraren ziek meldt?
gerust en elk met een akte
tas in de hand bellen ze aan
bij een rijkeluis huis in een
van de voorsteden van Lon
den. Op de vraag van de ont
hutste bewoner die hun
opendoet naar het doel van
hun komst, vertellen ze hem
blijmoedig dat ze Jehova In
brekers zijn op zoek naar
vruchtbaar terrein voor de
uitoefening van hun geloof.
Wat hun geloof dan wel
was en waarom ze meenden
bij de bewoner van het huis
zo'n sanctuarium gevonden
te hebben? Dat was gauw
verteld. Ze wisten uit be
trouwbare bron dat meneer
er wat je noemt 'warmpjes'
bij zat en kwamen hem be
vrijden uit die netelige posi
tie. Zei niet immers de Bijbel
dat het tot op heden nog
geen kameel gelukt was zich
Wat te denken wanneer
meerdere leraren zich ziek
melden? Logische reactie op
de voorgenomen plannen
zijn: leraar ziek: kinderen
twee dagen naar huis! Of
moeten we de kinderen
maar twee dagen bezighou
den? Het basisonderwijs
kan en mag niet gedegra
deerd worden tot een be
waarschool!!
A. H. v. d. Put,
dir. Carillonschool,
Etten-Leur
ALS je de media mag gelo
ven, moeten wij maar trots
zijn op onze minister van
Verkeer en Waterstaat,
mevr. Neelie Smit-Kroes.
Op de manier waarop zij de
Zwitserse regering de man
tel uitveegde, zouden wij de
indruk kunnen krijgen hier
te maken te hebben met de
duurst gecoiffeerde milieu
activiste van Europa. Al ja
renlang echter verschijnen
er alarmerende rapporten
over de toestand waarin de
Rijn zich bevindt, zonder dat
daar echter de noodzakelijke
aandacht aan besteed wordt
te wurmen door het oog van
een naald? Welnu, dat was
nog maar een fluitje van een
cent vergeleken bij de
moeite die meneer zou on
dervinden bij het betreden
van de hemel. Zij kwamen
,hem nu bevrijden van de on
overkomelijke hinderpaal
bij dit binnentreden: zijn
rijkdom.
Hierop haalden de Jehova
Inbrekers uit hun aktetas
sen een ferm kaliber pistool
te voorschijn en verzochten
de heer hen voor te gaan,
uiteraard voor zijn bestwil
en tot zekerstelling van zijn
zieleheil'. Van Absurde Hu
mor in verzen berijmd had
Spike nog nooit gehoord. Ik
ook niet, maar stel me daar
zo iets van voor als wat hier
nu volgt:
Dolls 'Dung
Een postorder bedrijf in
West Gaudeloupe
voorziet de wereld van hob-
door het ministerie van dit
dappere vrouwspersoon.
Het is bedroevend te con
stateren dat er een derge
lijke calamiteit voor nodig is
om te ontwaken. Ferm heeft
zij laten weten een fikse
schadeclaim in te dienen en,
zoals het plan de campagne
voorschrijft, op 19 december
in Den Haag voor het thuis
front opieuw de show te ste
len als de Rijnoever-Sta ten
opnieuw bijeenkomen om
over de schade concrete af
spraken te maken. Het is
jammer dat wij zo'n heilig
ontzag hebben voor de Sov
jet-Unie. Anders konden wij
misschien eens een derge
lijke bijeekomst organiseren
over de (ettelijke malen gro
tere) economische en milieu
schade die zij ons hebben
toegebracht.
J.A.M. Pleij
Roosendaal
OVER de gehele wereld zijn
kampen verspreid waarin
honderdduizenden vluchte
lingen in veelal erbarme
lijke omstandigheden ver
blijven. Aan de hand van de
belpaardenpoep,
de moderne versie op f
Noord'lijk Halfrond,
(bij ons althans) van de PW
pestront,
waarvoor Calvinisten (mf
fijngemalen)
bereid waren een fortuin
betalen
en niet omdat ze daar zf
mee praalden,
maar omdat 't de graad w I
hun fijnheid bepaalde.
John OM
jaarlijks vast te stellen®
name-contingenten worWl
uit die kampen vluchtel®'|
gen in de verschillende
den (w.o. Nederland) toe.,
laten. Veelal betreft het 1*1
mensen, die geen enkel md' T
del van bestaan hebben ®l
beroofd zijn van aardse w|
zittingen. Wie coit
vluchtelingenkamp
bezocht, weet hoe gedi*l
die mensen wachten
ders een nieuw leven te
ginnen.
Dit wordt nu ernstig'
traagd doordat pers°*l
van elders hun vliegt»1
zelf betalen en zich o.a<
ons land als vlachteWI
melden, waardoor rij 'v
hun beurt gaan'. 3e
sommigen in dit land
pleite - ja zelfs langsger#"I
telijke weg afgedwongel\L
toelating van die ctWjJ
vluchtelingen verlengt I
verblijf in de vluchteit#- I
kampem van de Have N° I
Hieraan mag toch ock
eens aandacht words:- P
steed, temeer omdat bwj
land nu eenmaal nie;
vluchtelingen kan of
P.J.G.A. Ego
Berkel en Rodenrijs
De regiobestuurder, vej
woordelijk voor de wijnbo
had het de eerste avond al
zegd: uit de Abruzzen was J
druppel methanolwijn geko|
Hier in deze bergachtige r j
die ten oosten van Rome bti
woonde een eenvoudig hardd
kend volk, dat niet van fraj
hield en al vroeg de wijde »SJ
was ingetrokken om op een
lijke manier zijn brood it j
Door Gerard Kstnii
dienen. Waren bij de mijnraj
in het Belgische MaxcinelleinJ
jaren zestig niet 44 mijnwerk
uit de Abruzzen om het letj
gekomen?
Op het prikbord vin i
tenlandse persvereiiiging
Rome was de trip aangekom)
als 'een Verkenning vai dega3
ronomie en het toerisme in
Abruzzen.' Van de uitsteken
ham en worst die ze indit dj
bevolkte gebied maker en i
de goddelijke truffels hebben I
echter niets gezien, lart stat
geproefd. De wijnboerin I
den het pleit duidelijk gev
nen. „Toen wij aankordij
dat er een groep buiterlai
journalisten zou komen, lek
de wijncoöperaties geveltij
om jullie op bezoek te krigenl
zo vertelde een van de herent
de regio.
De wijnen van de Abn
zijn uitstekend, dat moet j
enige dagen van bezinning «j
der meer worden geconslalet
Dat heeft de kledingfabriki
Benetton ook ontdekt. Hij kol
als belegging een kleine, i
fijne, wijnkelder: Duchi di C
telluccio in Scafa bij Pets
Een fantastische drank, een
tocraat onder de Italiaanse i
nen. Maar ook de f
Castelluccio lijden onder
grote manco dat de wijn uit 1
Abruzzen vrij onbekend is.1
ker in het buitenland. Ata:
ten maar of de gebroeders 1
netton in de eindeloze Euro;
wijnzee hun Castelluccio net!
goed aan de man weten te bra
gen als hun kleding.
0oiiopicaiM»ml
KIMENAI At
Bolkensteeg 4
ete
Zoals bekend besloot de g
ente onlangs om de wi;
zienlijk te verfraaien, oi
meer door de groenvoo
jtningen aan te passen. Me
opt daarmee de stagnerene
ondverkopen weer op gar
(krijgen. Tevens zou zo ee
)id kunnen komen aan h
nteverlies op de exploitatie
jannen. Die rode cijfers doe
[geruime tijd een aanslag
itoch al niet zo goed gevulc
neentekas. Het blijkt nu d<
[maatregelen in St-Albert
)ES - Bij een in de nacl
vrijdag op zaterdag doe
s- en gemeentepolitie i
id-Beveland uitgevoerd
ate alcoholcontrole wei
27 automobilisten een ti;
lijk rijverbod opgelegd.
'an de 320 gecontroleerd
stuurders moesten er 82 ee
iastest doen. In totaal blee
Ina 10 procent onder invloe
|n alcohol te verkeren. I
gevallen werd een procd
rbaal opgemaakt.
'an de controle namen 3
spolitiemensen deel van d
isen te Reimerswaal, Ka
Ie, Borsele, de verkeers
'P Middelburg en de ge
intepolitie Goes.
I Van een onzer verslaggevers
"NEUZEN Greet de Vrit
Oostburg staat nummi
®P de ontwerp-lijst va
fciA11' waarmee c
w Zeeland de verkiezir
f voor de provinciale state
pmoet gaat. De lijst kan i
{Komende weken nog woi
P aangepast door de PvdA
phngen in de provincie. O
w» jg 10 Januar' zal het ge
1st h vo's°rde definitie
y„ Jfn' °P een vergade
rS in Goes.
pet haar vooraanstaand
L °P de voorlopige lijs
L eet; de Vries teven
P Kandidatuur voor de pos
.^fdeputeerde, die vrij
J°°r het opstappen vai
zittende bestuurder J.I
een onzer verslagevers
- FIOM Zee
«J? woensdag 10 decern
Weri,.?r0ep voor weduwei
Merend?,aarS' .<?ie met hm
ren n„ n zÜn achterge
pr mon gr°eP is bestem
ftk»„ en heel Zeelano
i öa h,.^an «W* helang zijl
|meterlieSVanjePart
I eioon ontmoeten di
Ithetv arYarine begrijpe.
Hg en ie betekent om di
O Wgi Ijpri
^°°r ie betekent om di
verantwoordelijk
ien te ,Je hinderen ineen
FlOiw"?eten dragen," al
UIV* m een toelichting.
steun an de groePis elk-
Uhet ?en en te bemoedi-
et Verwerken van hei
