HENK VAN DER LINDEN MAAKTE 38 JEUGDFILMS: Gratis, maar niet zomaar n weggevertje. Frank Sinatra: een leven vol slechtheu Attente jongens, daar bij BR .DINSDAG 18 NOVEMBER 1986 BIOGRAFIE VAN KITTY KELLEY OOK IN NEDERLAND UITGEBRACHT BELC, 1 DUIT she en Wiske: De gl one 'Kinderen bang maken is een ongezonde zaak' Door Theo Vaessen Henk van der Linden woont met zijn vrouw Mia in een bungalow in Thull-Schinnen, weggedrukt tussen veel bomen die hun last hebben laten val len. De stilte wordt al leen verstoord als je voeten wegzakken in de dorre bladeren. Het is een plek waar je tot rust komt, inspiratie kunt opdoen, ideeën kunt laten rijpen, scenario's schrijven. Hoe hard Henk van der Linden werkte en hoezeer hij in beelden dacht, bewijzen de ruim honderd trommels in de kelder van zijn huis, waarin originele films of kopieën ervan bewaard worden. Veel mensen die nu de mid- delbare leeftijd hebben be reikt, zijn z'n eerste films niet vergeten. Pas nog kreeg hij een telefoontje vanuit een nonnenklooster. De zusters wilden 's avonds naar een film kijken, maar ze konden er geen op de kop tikken. „Ze bel den me op en vroegen of ik de film 'Twee jongens en een oude auto', die ik in 1969 heb gemaakt, wilde komen draai en. In die film speelt een zus ter een hoofdrol en zij raakt verwikkeld in vechtpartijen en andere spectaculaire ge beurtenissen. Haar optreden had de zusters geweldig aan gesproken en ze wilden er nog eens van genieten". Veel actie Als hij thuis in zijn kleine studio, waar de montagetafel en een 35 mm filmprojector staan, de beeldjes op het cellu loid laat bewegen, merk je vrij snel hoe goed hij spanning weet op te roepen, kinderen tot de laatste minuut kan boeien. „Bij jeugdfilms mag je als volwassene nooit zeggen: ik beslis wel wat leuk is. Je moet je altijd afvragen: waar rea geren kinderen op en wat vin den ze leuk? Belangrijk is veel actie, je moet zorgen dat hun ogen van het eerste tot het laatste beeld op het scherm zijn geplakt. Veel handeling, weinig dialoog, dat is het cre do. Er was een grote behoefte aan jeugdfilms en daarin heb ik voorzien. Tot 1970 was ik de enige in Nederland die films voor de jeugd maakte. Soms denk ik wel eens dat ik met mijn films veel mensen liefde heb bijgebracht voor de grote Nederlandse speelfilm, die lange tijd een slechte naam had. De kinderen van toen zijn nu volwassen, vandaar. Om dat ik een schrokop in het le zen was, veel kindervoorstel lingen heb bijgewoond, meen ik te weten wat kinderen leuk vonden. Echt, ik heb duizen den voorstellingen gezien. Daarom durf ik nu te zeggen dat E.T. en de Gremlins geen kinderfilms zijn. Ik heb be wust nooit films gemaakt om angstgevoelens bij kinderen op te wekken. Niets is makke lijker dan dat. Griezelen en kippevel krijgen van de angst is reëel bij spannende momen ten. Maar een kind geestelijk bang maken door adembe klemmende beelden op te roe pen en ijzingwekkende crea ties te scheppen, vind ik een ongezonde zaak." Bioscoopkind Henk van der Linden werd - bijna letterlijk - ge boren tussen het celluloid en de filmprojectoren. In de bo venwoning van de later afge brande 'Emma'-bioscoop in Hoensbroek. Zijn leven begon tijdens een zondagmatinee- voorstelling, toen een film werd vertoond van Tom Mix, de beroemde cowboy-ster met zijn witte paard. Als zoon van een bioscoopexploitant kreeg hij de liefde voor het medium film al met de paplepel inge goten. De projectiekamer van pa's bioscoop lag tegenover zijn slaapkamer. Als zijn moeder hem lekker had ingestopt sloop hij vaak nog stiekem de gang op en keek door een luikje in een zijkamer naar de beelden, die de weelde van zijn eigen fantasie verlevendigden. In het begin genoot hij van al les, maar toen de nieuwigheid eraf was, werd hij kritischer. Later, toen hij alle facetten van het bioscoopvak kende, besloot hij zelf films te gaan maken. „Onder de oorlog tikte ik een handcamera met veer op de kop. Ik maakte daarmee vier filmpjes omdat onze bio scoop materiaal nodig had." Eenmaal van school, wilde hij cameraman van het nieuws- journaal worden. Dat was na de bevrijding. „Ik had in Pa rijs al een afspraak met men sen van het Fox-journaal, die iemand voor hun Europese af deling zochten. Dat kon niet doorgaan omdat ik in militaire dienst moest. Maar gelukkig werd ik ingedeeld werd bij de Legerfilm- en Fotodienst. En daar heb ik veel van het vak geleerd". Heet materiaal Wat hij toen niet wist, was dat de Hoensbroekse Palace- bioscoop, die zijn vader des tijds exploiteerde, ander, zelfs 'heet', oorlogsmateriaal her bergde. Die verbijsterende ontdekking deed hij pas vorig jaar, na de dood van zijn va der. Bij het doornemen en op ruimen van de oude papieren kwam hij originele en geauto riseerde brieven tegen van verzetsstrijders. Dankwoor den aan zijn vader voor de vele hulp de hij Amerikaanse en Engelse piloten en joden tijdens de oorlog bood. Hij raakte er volledig van onder steboven. „Door die briefwisseling ben ik er achter gekomen dat va der hen jarenlang een veilig onderkomen heeft bezorgd on der de loze ruimte van de aflo pende vloer in de filmzaal, zonder dat iemand dat ooit heeft geweten. Hij heeft het zelfs mijn moeder niet verteld. Ik herinner me wel nog dat hij in die periode vaker dan nor maal naar de bioscoop ging en altijd een zak vol boterham men meenam. Vroegen wij hem wat hij daar mee moest, dan antwoordde hij steevast: wie hard werkt, heeft honger. Nu pas begrijpen we waar hij al dat brood liet. Het is wrang als ik er nu aan terugdenk dat ze in Hoensbroek mijn vader met de nek aankeken omdat hij in de oorlogsjaren Duitse journaals in het voorpro gramma draaide. Hij werd ge dwongen dat te doen. Stel je voor: de bezetters zaten naar (ADVERTENTIE! Voor 2 spaarkaarten met BP Premie-Punten deze oersterke autospanband gratis. Winkel waarde f 7,50. Vijf meter lang, breeksterkte 300 kg, slipvaste, makkelijk los te maken snel- sluiting. De ideale spanband voor het muurvast bevestigen van bagage op uw imperiaal, aanhanger of op de bagage drager van uw motorfiets. Ga dus tanken bij BP en pak de folder met alle BP Premie-Artikelen. BP Premie-Pompen herkent u aan het spandoek. Nederlands meest produktleve filmmaker, Henk van der Um (61), heeft 'rust' genomen. Niet dat zijn geest geen fantastlsc uitstapjes meer maakt naar de droomwereld die hij tot leven k. brengen. Maar de In Nederland ongekroonde koning van h. witte doek bracht, voor het eerst sinds 1948, dit jaar geen film,] de markt. Een opzienbarend telt voor een man wiens werk e vijfde van de totale na-oorlogse fllmproduktle in Nederland o vat. Hij maakte 38 Jeugdfilms waarvan hij bezoekcijfers kan lat. zien die liggen in de buurt van Turks Fruit en Blue Movie. H. staat bovendien In het Gulnness-boek of Records vermeld als<k producent van de langstlopende speelfilm aller tijden, waarr alle bestaande records In de filmwereld zijn verbroken. Die film, 'de nieuwe avonturen van Dik Trom', naar heil van Johan C. Kievit, rouleert sinds 26 juli 1958 onafgebroken li de Nederlandse bioscopen. Acht-en-twintig Jaar lang, Ie week, tot de dag van vandaag. Hadden Steven Spielberg en George Lucas miljoenen voor hun produktles ter beschikking, Van der Linden verfilmdt| achtervolgingen in de sfeer van Indiana Jones met een van enkele duizenden guldens. Het kwam zijn produkten, teel nisch gezien, niet altijd ten goede, maar zijn filmverhalen boeij den de jeugd. Of het nu ging om Sjors en Sjlmmie (6 films),! Trom (5 films), Billie Turf (3 films), Pietje Bell of om Plm Pj-.l doer, de helden uit de jeugdboeken die we allemaal wel eens J lezen hebben, bracht hij tot leven. Henk van der Linden achter zijn camera. „Ik ben te onbekend om beroemd te zijn" - FOTO FRANS WELTERS het witte doek te kijken ter wijl onder hun voeten onze be vrijders wachtten op het mo ment dat ze via een onbekende vluchtroute teruggebracht werden naar hun land van be stemming." Maria Goretti Direct na de Tweede We reldoorlog zette Henk van der Linden in Limburg en Bra bant een reisbioscoop op. Er waren weinig bioscopen, auto's liepen er nauwelijks. Hij draaide vrijwel iedere avond op verzoek films in pa tronaten en in kloosters. 'Ma ria Goretti', 'Het lied van Ber- nadette', 'Don Camillo', 'Mar- celino Pan y Vino' en 'De vijf Sullivans', een ontroerende oorlogsfilm over vijf broers, waren in die dagen veelbe zochte krakers. Hij begon, als een soort vin geroefening, korte vecht- en judo-films te maken, geba seerd op de boekjes van Dick Bos. Hij was in die tijd de jongste judoleraar in Neder land. Als zwarte-bander gaf hij judolessen en nam exa mens af. Het grote filmwerk liet hem echter niet los. Hij maakte documentaires over Limburg en een film over de Stoottroepen die naar Neder- lands-Indië vertrokken. „Ik heb dit vak geleerd met vallen en opstaan. Ik heb een harde, maar leuke leerschool gehad," bekent hij. Na zijn reisbioscoop raakte hij gebio logeerd door en bedreven in het schrijven van scenario's. Hij richtte een eigen bedrijf op onder de naam Rex-film-pro- dukties. Tussen zijn eerste bioscoopfilm „Drie jongens en een hond", die op 1 augustus 1952 in Hoensbroek in pre mière ging en zijn laatste pro- dukt „Wie het laatst lacht, liggen 32 jaar. Produktiever was niemand in de filmbran che. Bij al zijn films zorgde Van der Linden zelf voor het sce nario, de produktie, de regie, de camera, het licht, het decor en de montage. Zijn vrouw hielp hem met de casting (het uitzoeken van de spelers), de kostuums, make-up en rekwi sieten. Een familiebedrijfje waarin alleen maar in bewe gende beelden werd gedacht. Later stond hij zelf ook enkele malen voor de camera. Hij speelde de titelrol in 'Robin Hood en de 100.000 dollar schat'. Televisie Die film, waarvoor ook in Italië opnamen werden ge maakt, werd in 1979 door de BRT-televisie uitgezonden in negen afleveringen. De AVRO vertoonde de film in 'de Be- renbios'. De kijkcijfers bewe zen dat bij op het goede spoor zat. Volgend jaar komen er meer Van der Linden-films op het TROS-scherm. Ook de 'Vier rakkers en een oude jeep'. Zijn beste jeugdfilm, vindt hij zelf. Maar hij levert zijn films mondjesmaat aan te televisie, omdat er nog veel in de bioscopen te zien zijn. Hij is altijd baas in eigen bedrijf gebleven, duldde van niemand inmenging. „Ik heb nu eenmaal een eigen manier van werken. Ik doe alles naar eigen ideeën en inzichten. Ik houd niet van topzware pro- dukties, ik wil het overzichte lijk houden. En dat wil ik niet veranderen. Maar mijn min punt is dat ik te veel heb ge daan. Daar heeft de kwaliteit wel eens onder geleden. Als ik nu 25 jaar was, zou ik me spe cialiseren." Filmkeuring De zeden veranderen met de tijden. Kunnen kinderen zich nu via de televisie en video films vergapen aan horror, sex en de meest bloederige tafere len, vroeger had de filmkeu ring, vooral in Limburg, een ongekende macht. Henk van der Linden somt enkele staaltjes op: „Als het woordje echtscheiding viel, moest dat eruit geknipt wor den, anders kreeg de fil stempel: 18 jaar en Werd bij een vuurgevecht] sen een sheriff en een in de laatste in de arm dan moest dat er'ookiiti je dat niet dan werd del voor 14 jaar en ouder gek] De mensen waren vro zend enthousiast om bioscoop te gaan. Heli vaak zo druk dat de orde op zaken moest steil] het gedrang in de straati de bioscoop en in de hal." Die tijden zijn defi voorbij. Toch is Vandeti den nog niet van plan cd lauweren te gaan ruste:.] reden voor zijn tijdelijke] siviteit op filmgebied is pel: „Ik heb me voorge dit jaar op het gemak tel ken wat ik ga doen. Aanj sinds eind 1983 de maï voorstellingen de eerstel opdonder hebben gek ben ik wat voorzichtige] worden. Ik houd nude; nistratie bij en voer kingen over nieuwe proja die op stapel staan, Ik: plannen om de strips pitein Rob gaan verfilmen] Door Dirk Vellenga „Ze doen niks anders dan schuine moppen tappen, meubels kort en klein slaan, dienstertjes in de billen knijpen en op paarden wed den". Zo omschreef Mia Farrow ooit de club van Frank Sinatra. Zij kon het weten, want zij was heel even getrouwd met 'The Voice'. Haar oordeel is vrij mild. Mishandeling van vrouwen, intimidatie en om kopen van politici en topfi guren in de showbusiness hadden ook in het rijtje kunnen staan. Kitty Kelley licht het dek sel van de Sinatra-beerput in 'Sinatra - His Way', dat snel na verschijning in Amerika in het Nederlands is vertaald. Uitgever Sijt- hoff vermeldt vol trots op de omslag dat Sinatra alles heeft geprobeerd om publi catie te voorkomen. Hij stuurde aan op een proces tegen de schrijfster, maar toen het verbond van schrij - versorganisaties zich sterk maakte voor 'de vrijheid van meningsuiting' zag Si natra uiteindelijk toch maar af van zijn plannen. Kitty Kelley schildert een heel slecht mens. Drinken, schelden, manipuleren. Zin gen deed hij ook, maar daar over wordt in dit boek nau welijks geschreven. De ar tistieke kant van Frank krijgt heel weinig aandacht, zodat een wat eenzijdig beeld ontstaat. Maar Kelley zal als verdediging aanvoe ren dat de zang- en filmcar rière van Sinatra al zo vaak in de mooiste kleuren is be licht, dat nu eindelijk de spotlights eens gericht moesten worden op de duis tere kanten van de man, van wie iedereen wel eens ge hoord heeft dat hij 'iets' met de mafia te maken heeft. Dean Martin doet net of hij Frank Sinatra tegen zichzelf wil beschermen tijdens een optreden in New York. In werkelijkheid was ook hij niet bestand tegen de woedeuitbarstingen van 'The Voice'. - foto ap Bewijzen Banden met mafia-bazen zijn er overduidelijk, maar harde bewijzen van straf bare activiteiten zijn heel moeilijk te leveren. Sinatra heeft zich verschillende ma len voor de rechter moeten verantwoorden, maar in de cel heeft hij nooit gezeten. Hij kende figuren als Bugsy Siegel, Lucky Luciano, Sam Giancana en Moe Dalitz, maar was ook dikke vrien den met John Kennedy, Hu bert Humphrey en Ronald Reagan. In december is het 71 jaar geleden dat Frank Sinatra werd geboren in Hoboken, vlakbij New York. Dolly, zijn moeder, was een domi nante vrouw. Ze sloofde zich uit voor Democratische poli tici, regelde van alles voor de buren en klaarde menige abortusklus voor 25 dollar. Vader Marty was een onop vallende figuur, die bij de brandweer werkte, maar ook illegale drank verkocht en gek was op gokken. Dolly vloekte iedereen van de sok ken en zorgde ervoor dat Frankie, haar enigst kind, kon zingen bij een orkest en zij zou ook wel even bepalen welke vrouw voor hem een goede partij was. Rond 1942 werd Frank Si natra een zanger met naam. Zijn publiciteitsagent George Evans recruteerde voor een concert een groep meisjes, die op tijd moesten gillen en flauwvallen. Deze getrainde bobby-soxers (meisjes met enkelsokjes) vormden het begin van de Sinatra-hysterie. Sinatra vormde een groep vrienden om zich heen, met de hond strouwe componisten Jimmy Van Heusen en Sammy Cahn en opvallend veel bokstypes met Ita liaanse namen. Zijn vrouw Nancy zat thuis te wachten met een pan vol spaghetti- saus, die op elke uur van de nacht opgewarmd kon wor den voor Frank en zijn uit bundige vrienden. Sinatra werd in het hele land bekend als een ruwe rokkenjager. Zijn huwelijk met Nancy liep op de klip pen en filmster Ava Gard ner werd zijn nieuwe le vensgezellin in 1951. Sinatra had op dat moment behoor lijke geldzorgen. Hij moest Nancy een flinke alimenta tie betalen (voor drie kinde ren) en met filmrollen wilde het maar niet lukken. In Hollywood stond hij te boek als onhandelbaar. Ava Gardner betaalde de reke ningen van de feesten die diep in de nacht eindigden in grote ruzies. Druk De film 'From here to Eternity' betekende in 1953 een come-back voor Sinatra. Voor een deel is die come back een gevolg van de druk die door mafia-mensen werd uitgeoefend op Harry Cohn, de baas van Columbia Pictures. Het ging waar schijnlijk niet zo als in 'The Godfather' wordt voorge steld, maar indirect is er, volgens Kitty Kelley, ge- werkt door mafiosi. Cohn van Columbia verkeerde zelf in gangsterkringen en ook George Wood van de William Morris-agency, die namens Sinatra onderhan delde, ging om met verte genwoordigers van 'de geor ganiseerde misdaad'. Sinatra veroverde vrou wen en liet ze na een nacht stikken. Sommigen werden levenslang door zijn wraak achtervolgd, anderen wer den getroost door middel van dure geschenken. Hij liet Judy Garland alleen aan de dinertafel zitten en de kwetsbare actrice belandde in het ziekenhuis. Frank stuurde haar bloemen, par fum, lingerie en platen. Ver der besteedde hij zijn tijd aan zijn drinkmakkers, waartoe ook Dean Martin was gaan behoren. De man nen hielden zich bezig met de eerder door Mia Farrow omschreven activiteiten en hadden een apart, grof taal gebruik. Vrouwen waren al tijd 'broads' (grietjes) en iemand die was overleden 'had het grote casino ge kocht'. Vanaf 1946 richtte Sinatra smolders presenteert 'Nieuws ui "land 2, 21.30 uur). ,4.40 Carefree 21.00] i film 'Carefree' is een van |vele musicals uit de jaren rtje, waarin het bekende "jjüo Fred Astaire en Anger Rogers samen op- Q in het verhaaltje is inter Rogers de radiozan- ,res Amanda Cooper, die „r haar vriend naar de Lbiater (Fred Astaire) Lit gestuurd. Tot onge- vLen van de vriend komt gnanda steeds meer onder [indruk van haar psychia- Rok& rol |et emancipatieprogramma tok en rol' gaat vanavond ider in op het thema "wo- n'. Anno 1986 is de samen- Uing van de huishoudens ^ds voor een groot deel tranderd en daarmee het tbruik van de huizen en de Joonomgeving. De redactie |op zoek gegaan naar men- V die 'vrij' willen leven jnder voorschriften of re- Es en mensen, die ondanks |le beperkingen hun eigen xmruimte hebben ge- ■eëerd. Ook besteedt 'Rok I rol' aandacht aan woon/ arkgemeenschappen en oongroepen voor ouderen, te alleen komen te staan. Nieuws uit de ruimte zijn aandacht volledig gokstad Las Vegas. lm mafia-nederzetting in woestijn ontplooide hij als een harde zakenman! had machtige vrien maar ook veel vijan vooral in de showwen Het interessantst zijn verhalen over Sinatra's tieke capriolen. Aanvat] lijk was hij net als zijn mij der een actieve van de Democraten steunde Kennedy met en concerten en volg» Kitty Kelley kan het eens zo zijn dat JFK overwinning op Nixon haalde door de bemoeie sen van mafiabaas Gis cana met de gang van in Chicago. Sinatra was zo blij me» overwinning van Kennedy dat hij zijn huis] Palm Springs uitbreidde: voorzag van een landin* baan voor helicopters woning zou een tw Witte Huis moeten wori De preident heeft er gebruik van kunnen mal®; Robert Kennedy ope®' jacht op de mafia en zal Sinatra als verdacht ment. Toen hij niet lange'; beste vriend van de P' dent van Amerika keerde hij zich langza® hand af van de Democra® Ronald Reagan streed 1970 om het gouvernefj schap van Californië een kandidaat die bev was geweest met Kennedy. Sinatra had a® een afkeer van Rea had, die hij 'dom en lijk' noemde. Als de ReaS] op een feestje binnen!" men, zei Sinatra tegen] aanhang: „Kom op, we Ik kan die lui van een nie niet uitstaan". Regan noemde hij 'een®1 met dikke enkels'. wraakgevoelens dwo®S itP I "Nieuws uit de ruimte' be- ekt Piet Smolders dit- aal de toekomst van de nerikaanse ruimtevaart. ramp met de space attle Challenger in ja- ari van dit jaar heeft het nerikaanse ruimtevaart- vgramma op een dusda- Rge achterstand gebrachte at pas over anderhalf jaar er een bemande ruimte- ucht verwacht mag wor- Na de ernstige kritiek de NASA, die te noncha- nt met de veiligheidsvoor- 'iften zou zijn omge- ongen, wordt intussen rd gewerkt aan verbete- ng van de vaste brandstof - ketten van de shuttle. Di- proeven met onbe- nde vluchten zijn echter eneens mislukt. Hoe groot prdt de achterstand van nerika? In verba uitgeroei derde lee| oyrint J aandach •Wat eei program kanten i den. Vi mensen jaar toi over een] varing, besch hiermee van beja schappij 20.15 Opperst: in de wii zijn Tra de vlucl Hij ondc een lanc sen, waa Vera voi ter Ma kleine v hun hoe dezelfde Kalweit. gende zo der en d len naa vrouw der-Sak! handelai dier te weigert, hecht ii veulen, ren gev Wanneet alleen ontvoert 23.40 Vandaa; het ZD Nacht' monoloo nacht al abstract Clever roemde fen van kespeari Beckett Heidegg de bege 'Wohltei vier", ai ziekcitat van Waf uk tr mtt m (ft pwrlijkT) 'HM \JeoURJ Sinatra zijn meningen®] OA/'c^f/f NIE1 tisch te herzien. Nu isK vaste gast in het Witte H® Had Reagan dit boek Kitty Kelley niet ku$ verbieden? KJtty Kelley: 'Sinatra Way'. Uitg. Sijthoff, prijs J

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 20