even, In het ABP-drama is de tweede acte begonnen i Kans op een sociaal akkoord is bijzonder klein Stamgroepen en taken uit het 'lab van Parkhurst UITBLAZEN Mysterie van 7 toii Masson opgelost Rit naar Antwerpen HET PROCES TEGEN MASSON: GRAVEN NAAR EEN VERBORGEN STAD KABINET, WERKGEVERS EN BONDEN GAAN VRIJDAG ROND DE TAFEL JENAPLAN EN DALTON BLIJKEN ERG POPULAIR TE ZIJN IN NEDERLAND DE STEM COP Gezichtsverlü WIMKOCK De jaren zestig (7) DONDERDAG 30 OKTOBER 1986 ACHTERGROND T5 PAGINA 2 DONDERDAG 30 O k\<> ir id e rwi js BUITEN HET BOEKJE Burgers in Oost en West willen CVSE nieuw leven inblazen *91 VOOR de televisie hoefden we in de ja ren '60 nog niet thuis te blijven. We nadden er geen. Dat was niet zo erg als het nu misschien lijkt want het telefenomeen had zich zo snel onder het volk verbreid dat het al een beetje sjiek was geworden om geen televisie te hebben; om Teddy en Henk Scholten niet te kennen en te vragen: Peyton Place, waar ligt dat? Enquêtes brachten aan het licht dat er in kringen van onge schoolde arbeiders veel meer televisietoestellen per 1000 huishoudens stonden dan bij voorbeeld in de kring van hoogleraren en dat hielp net ge mis te dragen. In de jaren 'SO hadden de mensen al gezegd: „waar doen ze het van?", als ze weer een antenne op het lage dak van een nederige stulp opgericht za gen worden. Het antwoord was doorgaans simpel. Werkende kinderen woonden in die jaren thuis en droegen hun loon af aan moeder. Bovendien was net het kopen op afbetaling uit de USA komen overwaaien. De tv was een echt huisbio- scoopje. Ik herinner me dat ik op een avond ergens een brief moest bezorgen. De geadres seerde bleek in een ouderwets huis te wonen, waar je niet van de straat af dwars doorheen kon kijken, maar waar je wel letterlijk met de voordeur de huiskamer binnenviel. In het flauwe, flakkerende licht van de beeldbuis zag ik wel twintig koppen, allemaal gericht naar het scherm waarop niemand minder dan een pathetisch ge barende Albert van Dalsum iets stond voor te dragen. De hele buurt zat binnen. Wie geen stoel had - en dat waren de meesten - zat op de grond of op tafel. Dat was mijn eerste kennis making met de televisie, afge zien dan van de paar keren dat ik even was blijven staan bij de etalage van de rijwiel- en elec- trohandel waarin, tussen de fietsen, een tv-toestel aanstond. De eerste voetbalwedstrijd die ik op de tv zag - dat weet ik nog omdat de kranten de vol gende dag schreven dat de stra ten en wegen uitgestorven wa ren geweest tijdens de uitzen ding - was de in Rotterdam ge speelde Europacup-finale Real Madrid-Benftca. De uitslag ben ik vergeten. Het ontbreken van televisie of van een band daarmee bete kende overigens niet dat we ons konden storten in een bruisend uitgaansleven. Vooral in het be gin van de jaren '60 ging het ca féleven nog gebukt onder een paternalistisch regiem van de overheid. Het 'hoogste tijd' klonk er al om middernacht en tien minuten later kwam de ke ver van de politie al controle rend langsgereden. Eén keer in de week kon de kastelein ver lenging aanvragen tot één uur. In de agenda van de stadsred actie hadden we een lijstje waarop voor elke dag van de week stond aangegeven welke café's verlenging hadden. Er was één nachtclub, open tot vier uur. Een keurig nette gelegenheid waar je zonder De vorige afleveringen van deze serie stonden op 16, 21 en 26 aug., op 6 sept en op 9 en 21 okL in de krant stropdas niet binnenkwam en waar de zangeres hoogstens de E schouders ontblootte. Je kon er E gerust gezien worden. Voor ons S stadsverslaggevers was het 3 soms een aardige nieuwsbron E want hoewel een whisky er vier- E en-een-halve gulden kostte H raakten de tongen er gemakke- jf lijk los. Bovendien moesten we E er de tijd stukslaan tot een uur E of vier want dan pas ging de stadspagina 'in de opmaak' en daar moesten we zelf bij zijn 3 om er zeker van te zijn dat de E opmaker de gewenste koperen 3 kaderlijnen aanbracht rond de nog meuwe rubriek 'De Stad E Rond', een pas- en meetwerkje E waar hij blijkbaar een broertje §j aan dood had. 3 Je had je stamcafé. Voor een E kwartje kon je een plaatje af- E spelen in de juke-box. De juke- 5 box zweeg vaker dan hij speel- 3 de. In het stamcafé werd ge- E schaakt en gedamd, maar 3 vooral gediscussieerd. Er was volop om over te zwetsen in de E jaren '60. De Softenon-affaire, E provo, de kwestie-Nieuw-Gui- 3 nea en later de kerk, de Kenne- E dy's, de Praagse lente, de poli- E tieke veranderingen in eigen 3 land, de studentenopstanden E en de ontwakende seksuele vrij- E heid. Het soort café-leven dat 1 nu 'stappen' heet ontwikkelde 3 zich in de etablissementen die E verlenging hadden. Die liepen E na middernacht snel vol totdat 3 we mannetje-aan-mannetje E stonden met het glas bier in ai hand. Ie Ook één uur was natuurlijk dikwijls te vroeg om al naar bed te gaan. Behalve de nacht club had je nog de mogelijkheid om aan de rand van de stad bij een nachtcafetaria kip te gaan eten of in de auto te stappen en naar Antwerpen of Rotterdam te rijden. Antwerpen was favo riet. De kroegjes rond het Ko ningsplein of, om te eten, het Kiekenkot, de Panacee of de Rolmops. Het autogebruik was nog wat zorgeloos. Té zorge loos. Halverwege de jaren '60 be- §on het uitgaansleven te veran- eren. Nieuw was de bowling. Breda had er al heel vroeg een. Traditonele café's werden ver bouwd tot bars, pubs en bis tro's. Er kwamen heel wat nieuwe kroegen bij. Het biljart moest wijken voor een dans- vloertje. De geluidstoren kwam, gevolgd door de disco. Met de discussies was het ge daan. Daarvoor werden, nog geen tien jaar nadat ze massaal waren afgebroken, de 'bruine café's' weer uitgevonden. (Wordt vervolgd). iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiifi; Ultgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55. Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. 9 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst V 076-236452. Sportredactie 076-236236. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26,01640-36850. Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen). Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, *01608-21550. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14,01140-13751 Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,01620-54957. Posladres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, *01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen Vlis8ingen, Torenstraat 5, *01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen: 24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of J 271,00 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van f 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje *076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447 NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. Door onze redactie binnenland DINSDAG is voor de Maastrichtse rechtbank het proces-Masson be gonnen en inmiddels al weer verdaagd tot vol gende week. Een inge wikkelde klus voor de rechtbank, zo blijkt uit die eerste verdaging, die zeker niet de laatste zal zijn. En dit ls nog maar het eer ste proces tegen mr. drs. Adrianus Joannes Marie Masson (64). Het kan wel 1990 worden voor zijn meters dikke dossier definitief naar de kelders van de rechtbank kan. Masson is de geschorste di recteur beleggingen van het Algemeen Burgerlijk Pen sioenfonds. Hij is een van de hoofdverdachten in de zoge heten ABP-zaak. Een zaak die de binnenkant van de va derlandse bouwwereld bloot gelegd heeft Men kan de ABP-affaire vergelijken met een opgra ving. Het stukje bij beetje ontdekken van een complete, geheimzinnige stad. Een stad die met vele lagen modder en zand bedekt was. De eerste vermoedens van een verborgen stad doken twaalf jaar geleden al op. Masson zou zeventig mille verdacht geld gekregen heb ben van de Hollandse Beton Groep, de bouwmaatschappij waar zijn mede-verdachte en vriend ir. Kobus van Zon een van de topmensen was. Er werden enige opgravingen verricht Maar niet diep ge noeg, zo bleek later. In de lente van 1983 kwa men er toevallig wat brok stukken boven. Dat viel op. Ex-ABP-directeur Masson op weg naar de Maastrichtse rechtbank. - foto anp Journalisten roken nieuws. Hele gebouwen volgden. De namen zijn bekend. Weena bijvoorbeeld. Een kapitaal kantoor in Rotterdam. Dat werd op één dag verschil lende keren verkocht Uitein delijke koper: het ABP. Het pensioenfonds betaalde door allerlei gesjoemel dik vijf miljoen teveel voor het ge bouw. Er kwamen ook enkele vreemde tennishallen te voorschijn. Toen de Maas trichtse officieren van justi tie mr. J. van Opstal en even later mr. H. La urnen de schop ter hand namen, was er elke week wel een spectaculaire vondst. Waar ze groeven, vonden ze wat. Nederlandse fortuinzoe kers kregen met Laumen te maken. ABP-ambtenaren die door de huisaannemer van het ABP, Muijs en De Winter in Beek, hun woning lieten verbouwen. Of via het ABP goedkoper een woning kre gen. Aannemers die met steekpenningen werkten, zo als het Rotterdamse bedrijf Kruithof. Verder de plaatsvervan gend secretaris van de Cen trale Beleggingsraad van het ABP. Plus een hoge politieke functionaris bij de gemeente Den Haag. Er zijn inmiddels veertig verdachten. De gravers ontdekten ook huizen, hele wijken, waar te veel subsidie op gesmeerd bleek. Wat eerst eenvoudig de ABP-zaak heette, is uitge groeid tot een nationaal schandaal. Om de vergelijking nog even door te trekken: het centrum van de opgegraven stad is niet meer het ABP in Heerlen. Ook niet Masson. Hij is momenteel niet eens de hoofdpersoon. Dat is ex- staatssecretaris Gerrit Brokx. Hij is het eerste echte slachtoffer van de affaire. Volgen er meer? Wat zit er nog in de grond verborgen? Of: hoeveel andere beleggers hebben voor hoeveel (hon derden?) miljoenen ons arm zalige belastingbetalers op gelicht? Overdreven? Enkele betrokkenen bij de affaire hebben gesuggereerd dat Masson en Van Zon maar kleine jongens zouden zijn. Nog niet duidelijk is of er een zogeheten herenakkoord heeft bestaan tussen het ABP en ambtenaren van staatsse cretaris Brokx. Dat akkoord zou inhouden dat het ABP mocht sjoemelen met subsi dies. Brokx weet van niets. Het ABP is daarom zelf gaan graven. De nieuwe topman mr. drs. M. A.K. Snijders zei onlangs dat uit „gevonden aantekeningen van telefoon gesprekken" geconcludeerd kan worden dat er wel dege lijk zo'n akkoord geweest is. De heer van het ABP was: Masson. Snijders noemde deze naam overigens niet. Wie hij bedoelde was over duidelijk. Overigens staat Masson niet terecht voor la ten we zeggen het handig in de wacht slepen van rijks subsidies. Dat is te nieuw. De voorzitter van de ABP- rechtbank, mr. J. Wortmann, moet de komende maanden vooral over oude zaken pra ten. Zaken die onder het stof van de nieuwe opgravingen zitten. De dagvaarding im mers, waarin staat wat Mas son uitgehaald zou hebben, is van 1984. Masson krijgt vrijwel de zelfde vragen voorgelegd als Van Zon. Ze hebben nauw samengewerkt. Op het Britse Kanaaleiland Jersey, bij de tennishallen van de onderne mer A. Poot. Er komen voor een deel dezelfde getuigen. Oud is ook de zaak-Weena. Hieruit rolde - in mei - de enige veroordeling. De recht bank vond dat de Rotter damse speculant Niels H. bij de ingewikkelde verkoop van het Weena-gebouw de wet overtreden had. Hij werd veroordeeld, omdat hij niet alleen koper, maar tevens tussenpersoon was. Masson wordt aangewreven dat hij H. flink wat heeft laten ver dienen. H. slaagde erin het gebouw aan de AMRO te verkopen. Mag dat niet? ja. Maar hij had een miljoenen schuld bij die bank. Zo werd dat opgelost. Het ABP be taalde, als laatste koper, uit eindelijk die schuld af. De zaak-Jersey komt neer op een soort herhaling van de strafzaak tegen ir. Van Zon, In het kort: Van Zon had een BV'tje op Jersey. Met een re kening. Op die rekening kwam een bedrag van 1,6 miljoen binnen. Vooral van de Haarlemse aannemer J.P.A. Nelissen. Loon voor Van Zon, zo zegt Nelissen. De bouwkundig ingenieur had ervoor gezorgd dat het be drijf aan de slag kon voor het ABP. En daar moet je voor betalen. Nee, beweert officier Laumen: dat was voor een deel smeergeld voor Masson, In de zaak-Poot (tennis hallen) is er wél wat nieuws. Masson wordt misbruik van WIR-premies aangewreven Dat is nog niet ter sprake ge komen. Officieel kon het ABP geen aanspraak maken op deze premies. Maar het lukte toch via een door Mas son uitgekiende constructie. Het gaat om door het ABP gefinancierde tennishallen in Bergen op Zoom, Dordrecht, Etten-Leur en Aalsmeer. En dan het laatste bedrijf. Wat graaft justitie nog op, en wat blijft voor eeuwig ver borgen? Kapitale vraag: wanneer heeft Masson een fout gemaakt? En welke? Ja renlang kon hij doen wat hij wilde. En ineens, vlak voor zijn VUT, ging het mis. Wilde hij te veel? Is hij verraden? Interessante vraag is ook: als Masson inderdaad zo arm is als hij en zijn advocaat mr. Hans Pfeil beweren, waar is hij met zijn geld gebleven? Door onze Hoogte redactie PREMIER Ruud Lub bers had het zich zo prachtig voorgesteld, sa men met zijn onkreuk bare minister van So ciale Zaken en Werkge legenheid Jan de Ko ning. Er zou een conve nant moeten komen. Hun sociaal convenant zou iets moois moeten worden tussen kabinet, vakbonden en ondernemers. Samen zou den deze drie 'iets' afspreken zou „dienstbaar moeten zijn aan het mee vormgeven aan de hoofdlijnen van het so ciaal-economisch beleid." Zo staat het letterlijk in de rege ringsverklaring. Juichende reacties aan de kant van de vakbeweging. Vier jaar lang hadden zij steen en been geklaagd over het feit dat ze domweg bui tenspel werden gezet En toen ging iedereen knabbelen aan het conve nant. De FNV liet weten de kamerdebatten over de Mil joenennota te willen afwach ten om duidelijkheid te ver krijgen over de vraag wat de sociale partners nou konden verwachten. Wat de vakbon den betreft viel er met hen alleen over een convenant te praten, als de bevriezing van de inkomens van ambtena ren en uitkeringsgerechtig den ongedaan zou worden gemaakt De werkgevers lieten zich evenmin onbetuigd, hoewel hun invloed zich vooral ach ter de schermen afspeelde. De gewraakte woorden die Lubbers tijdens het bewuste debat over het convenant sprak, werd door hun boycot ingegeven. Zij zagen zien niets in breed uitgesponnen afspra ken met kabinet en sociale partners. De werkgevers hebben jarenlang gepleit voor cao-overleg op decen traal niveau. Dat betekent eenvoudigweg dat niet de vakcentrales samen met de organisaties van de werkge vers uitmaken hoe de ar beidsvoorwaarden eruit moeten zien, maar de par tijen aan de onderhande lingstafel voor het cao-over leg. In de bedrijven zelf of in de bedrijfstakken. Dat decentraal overleg is er nu. Voor het eerst in de ge schiedenis hebben de vak centrales nagelaten een cen trale looneis te stellen. Het enige dat ze de bij hun aan gesloten bonden hebben mee gegeven is: zorg voor loon matiging, ten hoogste een stijging met 1 De werkgevers willen niet alleen terug naar af, ze heb ben geen behoefte aan een convenant. Ze vinden dat de akkoorden die in de Stichting van de Arbeid met het kabi net op 2 mei werden gesloten, eerst eens nader uitgewerkt moeten worden. Werk ge noeg aan de winkel, zeggen de werkgevers. Op 2 mei werd gezamenlijk besloten te ijveren voor het Minister De Koning. - foto de stem/johan van gufip terugdringen van de werk loosheid beneden de 500.000 in 1990. Extra aandacht moest er komen voor jeugdige werklozen en mensen die tot de langdurige werklozen ge rekend moeten worden. Scholing was het toverwoord en het opschonen van de bak ken op de arbeidsbureau's leek een tegemoetkoming aan de heersende opvatting onder werkgevers dat Neder land in werkelijkheid minder dan 700.000 werklozen telt. Kort daarop lanceerde mi nister De Koning zijn jeugd werkgarantieplan en stelde VNO-voorzitter Van Lede voor om iedere werkzoe kende zich opnieuw in te la ten schrijven bij de arbeids bureau's. Werk genoeg aan de win kel dus, vinden de werkge vers. Daarom zei Lubbers tij dens het Kamerdebat dat het helemaal geen zin had nog langer over het convenant te praten. Tot grote schrik ove rigens van zijn minister De Koning -die enkele dagen eerder nog de partners in een brief uitgenodigd op 31 okto ber bijeen te komen- en tot woede van de oppositie en de vakbeweging. FNV-woordvoerder Johan Stekelenburg mopperde. Kersverse CNV-voorzitter Henk Hofstede vroeg zich luidop af of het nog wel zin zou hebben over een conve nant te praten. Toch was er geen sprake van een boycot van de gesprekken. Alsof het de laatste strohalm was, zo stevig hield de vakbeweging de kans om eindelijk eens te mogen meepraten vast. Sindsdien zijn de gesprekken achter de gesloten deuren ook onverminderd doorge gaan. Zelfs zo intensief dat Hofstede afgelopen week on omwonden zijn vertrouwen in een echt convenant uit spraak. „Een brede oriënta tie" had hem die hoop doen geven, wilde hij weten. Daar mee bedoelde hij dat hij De Koning, Van Lede, Pont en enkele ambtenaren met zijn plannetjes had bestookt en die hadden niet onwelwillend gereageerd. In Hofstedes visie is er sprake van een breed ak koord. Wat hem betreft kun nen de inkomens van ambte naren en uitkeringsgerech- Premier Lubbers. - fotoanp tigden volgend jaar in de pas lopen met die van. het be drijfsleven. In zijn ogen vroeg Lubbers niet om extra matiging van de lonen, in ruil voor het eventueel ongedaan maken van de bevriezing van deze inkomens. Nee, Lubbers zou hebben bedoeld een ma tiging tot 1 En dat was heel goed mogelijk. Het ei van Columbus. Hof stedes optimisme berustte slechts op een heilig geloof in zijn eigen plan. Van Lede liet de volgende dag al weten het plan alleen uit de kranten te kennen en er nog steeds niets voor te voelen met vakcen trales en kabinet over de lo nen te praten. De FNV reageerde min stens zo verbaasd en maande het CNV aan niet namens anderen te spreken. Een oor deel spreekt de FNV over het plan niet uit. Maar dat de grote clubs als VNO en FNV het optimisme van het CNV delen, is verre van waar. In feite is voor hen een convenant allang van de baan. De werkgevers wilden daar al niet aan, de FNV heeft daarin alle geloof ver loren nu Lubbers „niet meer dan een slag in de lucht heelt geslagen over het ongedaan maken van de bevriezing". Beide clubs gaan op 31 ok tober aan de tafel zitten om zaken te doen, zaken over de 2 mei akkoorden. De FNV be raadt zich nog over de waag of er nog een eigen plan op tafel gelegd wordt. De FNV wil de partijen jaarlijks bij een laten komen om aan hand van bijgestelde cijfers steeds opnieuw het beleid ter bestrijding van de werkloos heid vast te stellen. Het kabinet zal de vakbe weging een heel eind willen volgen. Immers: beide par tijen hebben er groot belang bij dat de werkloosheid daadwerkelijk is terugge drongen. Het grote gevaar is alleen dat zij samen in de wielen worden gereden door de werkgevers. Die lieten, monde van NCW-directeur Weitenberg, al weten hele maal niets te voelen voor jaarlijkse afspraken. Het verkeer achter de deu ren wordt drukker, naarmate de datum nadert Ambtena ren trachten de veelheid aan voorstellen en opvattingen in kaart te brengen en in voor stellen te vertalen. Want hoe dan ook, zaken worden er vrijdag 31 oktober gedaan. A! was het slechts over de pro cedure. Door Fmm van Mourik JENAPLAN en Dalton zijn populair in Neder land. Dat mag je ten minste afleiden uit het feit dat er 200 scholen zijn die zichzelf, zo ty pisch Nederlands, aan duiden als 'Jena-van- planscholen', terwijl er veertig scholen (dertig basis en tien voortgezet) zijn die 'Dalton' heten. Er zijn overigens ook scholen die 'daltonise- ren' zonder dat ze zich 'Dalton' noemen. Daltonscholen zijn er hier al sinds 1924, Jenaplan ls pas sinds de jaren zestig in op komst Helen Parkhurst, onder wijzeres op een plattelands- school in Wisconsin in de VS, was de grondlegster van de Dalton-gedachte. Ze was aanvankelijk zeer gechar meerd van de ideeën van Ma ria Montessori, die ze in eerst in Italië opzocht en later in de VS hielp om scholen te stichten. Helen had zelf toen al uitgesproken gedachten over onderwijs, 'het labora toriumplan', maar die zette ze even opzij voor Montesso ri. Helen vond echter dat Montessori teveel nadruk legde op opvoeding en besloot haar eigen plan verder te ontwikkelen. Eerst als 'The Parkhurst Scheme'. Maar dat vond ze teveel gekoppeld aan haar persoon en daarom doopte ze het om tot 'The Dalton Laboratory Plan' als dank voor de hulp die van vrienden uit Dalton had ge kregen. Dalton is een synthese van het bijbrengen van intellec tuele beschaving (culture) zoals dat op de oude school gebeurt en het kinderen laten ervaren (experience) hoe ze in vrijheid, onder eigen ver antwoordelijkheid en samen met anderen problemen op kunnen lossen. Essentieel is het werken met taken, die een minimum aan leerstof bevatten en die in een vastgestelde tijd moe ten verwerkt. Daarnaast zijn er keuze-opdrachten, de zo genaamde extra taken. In de praktijk komt het erop neer dat de leerling in meerdere vakken zijn eigen tempo kan bepalen. De klas is meer een organisatievorm dan een on derwij seenheid. Moeilijkhe den en problemen worden besproken in groepjes, die ongeveer even ver zijn. Het systeem is zeer soepel en biedt eigenlijk voor elke leer ling onderwijs-op-maat. Kri tiek van sommige pedagogen is dat vooral de flinke, vlugge leerlingen daar profijt van zouden hebben, maar dat is nooit gemeten. Groepen en niveau spelen ook een rol in Jenaplan, het geesteskind van Peter Peter sen. Geboren in de agrarische gemeenschap Grossenwicke in Sleeswijk-Holstein, kreeg hij in 1923 een pedagogische leerstoel aan de universiteit in Jena. Daar ontwikkelde hij zijn theorie, vandaar de naam dus. Petersen had een sterk 'nationaal gevoel' om het maar eens eufemistisch te zeggen. Vandaar dat hij tijdens de opkomst van het nationaal-socialisme de 'Hei- matgedanke' omarmde. Pe tersen vond dat de macht het volk toebehoorde: de ge meenschap gevoed door de diepten en de hoogten van de geest. En hij zag, en dat was op z'n minst naief, in het na tionaal-socialisme de moge lijkheid het monopolie van de staatsschool te doorbreken en scholen te stichten 'vanuit de gemeenschap'. Naief, want de nationaal-socialisten wilden alleen maar af van het schoolsysteem van de Wei- marrepubliek. Maar in ieder geval was 'oriëntatie op de gemeenschap' belangrijk voor Petersen en dus ook voor zijn pedagogiek. Los van zijn nogal ijle op vattingen over 'gemeen schap, geest en groepsvor ming' is de praktische uit werking van de onderwijsop- vatting van Petersen in de school zeer aanvaardbaar. De basisactiviteiten in Jenaplan bestaan uit gesprek, spel, werk en viering, waarbij spel en werk ook gecombineerd kunnen worden. Die activi teiten worden geordend in groepen: de schoolgemeen schap, de stamgroep, de ta felgroep, de niveaugroep en de keuzegroep. In de stamgroep (de basis groep met een vaste samen stelling) vindt 'leren leven'en 'leren om te leven' plaats. In de tafelgroepen (min of meer vast van samenstelling) zit ten kinderen op basis van on derlinge vriendschap of sym pathie of gezamenlijke inte resse. In de niveaugroep zit ten kinderen met ongeveer hetzelfde vorderingsniveau enkele malen per week bü elkaar. En tenslotte nemen kinderen in keuzegroepen gedurende een bepaalde pe riode deel aan activiteiten van him keuze. En net als bij Montessori heeft de groeps leider- of leidster niet echt de leiding, maar schept hij voorwaarden die de kinderen prikkelen tot leren. Jenaplan heeft er lam over gedaan om Nederland te bereiken. Midden in de jaren werd de eerste school i* bouwd In de buurt van D4 Werkplaats van Kees Boeit4 Sinsdien gaat het crescendo met deze beweging, die hie' tot nu toe de sterkste is. Morsen: de Vrije School Van een onzer verslaggevers MAASTRICHT - He mysterie van het verdwe nen geld van mr. drs. Masson, de geschorste di recteur beleggingen het ABP, is opgelost. Een medewerker bij di rechtbank Maastricht hi twee met de hand geschreve: kleine letters b aangezien vooj het cijfer 6. Op de eerste da: van zijn proces, dinsdag, weerde Masson dat hij bijna ton miste. Gebleken is dat zijn opmerkingen baseerde o; een verkeerd overgetypt pri ces verbaal in het dossier, rechter-commissaris heeft na de inbeslagname - lijstje gemaakt waarop hel woord bankbiljetten is afge kort als bb. Dat lijstje was met de hand geschreven. Er stond lObb van 50 Britse pond en 4bb I van 1000 mark. Degene die het overtypte voor het dossier heeft het kennelijk aangezien voor 1066 en 466. Dit deelde de Maastrichtse officier van Jus titie, mr. J. Nabben, gisteren mee. Rechtbank-voorzitter mr. J. Wortmann las dinsdag een an dere, maar juiste lijst voor. Volgens Nabben stond op het bewijs van ontvangst, dat Masson destijds is overhan digd, het woord bankbiljetten voluit Oproep aan Lubbers: Van onze parlementaire redacteur DEN HAAG - Grote groepen burgers In Oost en West willen dat de akkoorden van Helsin ki, waaraan de komende maanden een toetsingsconfe rentie wordt gewijd, nieuw le ven worden ingeblazen. Dat blijkt uit een manifest, dat Mient Jan Faber (Interkerke lijk Vredesberaad) en Jan ter Laak (Pax Christ!) gisteren aanboden aan premier Lub bers. Het document, dat beiden op persoonlijke titel hebben on derschreven, is de vrucht van maandenlang overleg tussen groepen burgers uit een aantal landen van Oost en West. Als zodanig wordt het aanstaande dinsdag in Wenen ook aange boden aan de 35 landendelega- ties (heel Europa minus Alba nië, Canada en de VS) die daar de vervolgconferentie begin nen waarop van tijd tot tijd de uit 1975 daterende akkoorden van Helsinki (over veiligheid, economische samenwerking en mensenrechten) worden ge toetst Autokeuring HET aantal in slechte staat verkerende auto's op de weg is drastisch aan het afnemen. De flinke daling van het aantal onveilige auto's is het gevolg van de verplichte APK-keu- ring. Dat is de conclusie van de Politie na een verkeerscontrole °P de provinciale weg tussen Hilversum en de snelweg Utrecht-Amsterdam. HET sociaal-cultureel werk moei bezuiniging van 125 miljoen di °gen stond gaat door, ondanks derheid in de Tweede Kamer ti ongedaan leek te zullen maken. Nog maar drie weken geledei beschouwingen, zei CDA-fractie 1125 miljoen een te forse adert bedrag zo ongeveer tot 60 milji voor het resterende bedrag zou de begroting Welzijn een alteri CDA wilde, als loyale regeringsp t dan het totale bezuinigingsbedrat Dat De Vries te hoog gegrepenL bet CDA de belofte zou waarm< dekking, moest woordvoerster e'gen verdriet, zeggen dat het L dracht was geslaagd. Men kwaml e halen van de bibliotheken, en ende andere posten. Zodat er 'Och nog een respectabele kortini Dat bedrag was de FVdA - in de traditionele partner van het Cl bad zelf een geheel andere invullij en accepteerde slechts 25 mil ™erk. De WD tot slot was het eveneens de bewindsman zelf - nu|P te snellen. Een verdeelde kamer betekendi ^ege voor Brinkman. Een PvdA-i ^do kunnen krijgen werd gelijk p °°k het laatste verzet in CDA-krrni z'chtsverlies voor de CDA-fractie 'assen De Vries en Lubbers in ht ae eerste overigens in eigen kring

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 2