even..i
UITBLAZEN
'Alleen nog praten over capitulatie'
1EZUINIG
Rebellie Suriname in teken
van emancipatie bosnegers
M'Bow trekt zich terug uit UNESCO
Afscheid van de lijn Ruding?
larddrugspr
reform
erdagen
erkoop a
Het senior
tijdperk
BOSNEGERS IJM SURINAME WIJZEN VERDERE DIALOOG MET BOUTERSE AF
legen
van vall
kansloze voor
ACHTERGROND
Verzet
in
Suriname
OMSTREDEN TOPMAN VERANTWOORDELIJK VOOR 'VERTROUWENSCRISIS'
MET oude mensen
heb je dat; ze val
len wat gemakke
lijk. Hij is al eens van een
vliegtuigtrap geschoven en
nu viel zij met stoel en al
van een podium. Oud of
niet; ik vond wel dat hij de
situatie meesterlijk redde
met dat grapje: „Lieveling, ik
heb je toch gezegd dat pas te
doen als ik geen applaus zou
krijgen." Ik vond dat heel ad
rem, zelfs voor een oude, door
gewinterde filmacteur en het
sterkt het vertrouwen in zijn
spreekvaardigheid wanneer hij
straks onze veiligheidsbelangen
moet verdedigen tegenover zijn
veel jongere tegenspeler die ook
een reputatie van gevatheid
koestert.
De foto's van de gevallen
vrouw uit het Witte Huis ston
den pal onder de als geruststel
lend bedoelde kop „Geen kern
ramp op zee." Aan de aanha
lingstekens kon de aandachtige
lezer zien dat de krant iemand
anders aanhaalde, ongetwijfeld
een Russische deskundige maar
gemakshalve aangeduid als
'Moskou'.
De vraag is natuurlijk: hoe
weten ze met zekerheid te zeg
gen dat er geen kernramp
dreigt: nu niet, nooit niet?. Vol
gens de krant liggen er nu al
vijf, ooit door kernenergie aan
gedreven onderzeeërs op de
oceaanbodem. Sommige daar
van hebben wellicht ook kern
wapens aan boord. Kan
iemand, hoe deskundig ook,
eigenlijk wel garanderen dat er
niets zal misgaan met dat spul?
Met kerncentrales, zo heb
ben ze ons altijd gezegd, kan in
principe ook niets misgaan,
dubbel beveiligd als ze zijn en
zovoort. De aandachtige be
schouwer van kaartjes waarop
kerncentrales staan aangegeven
viel het wel op dat de meeste
landen die dingen het liefst aan
hun grenzen of aan de kust ble
ken te bouwen en hij vroeg zich
dan wel eens af waarvoor dat
nodig was als die centrales toch
voor 100 procent veilig en be
trouwbaar waren. Waarom
staan de centrales vrijwel nooit
op een plek waar de meeste
energieafnemers op een kluitje
zitten? Maar ja, je moet des
kundigen af en toe ook eens
kunnen geloven. Als je niets of
niemand meer gelooft, heb je
geen leven meer tenzij je alwe
tend zou zijn.'
WIMKOCK
persbureaus de hele wereld
rondgekabeld worden, maar
toch: er kan dus heel goed wat
misgaan met kerncentrales en
er géét ook vaak iets mis.
Angst is een slechte raadge- j§
ver, weten we, maar het wordt
steeds moeilijker hem buiten de
deur te houden.
Senioren
Dezer dagen, toen ik me in
het gezelschap bevond van een
flink aantal leeftijdgenoten be-
dacht ik opeens hoe fortuinlijk
onze generatie tot nu toe is ge-
weest. De crisis van de jaren '30 E
hebben we niet meegemaakt. In
de oorlog waren we te jong om
te vechten of risico's te lopen in Ej
het verzet. Na de oorlog gingen
we nog steeds naar school zo-
dat we ook Indië misten en we E
het zwaarste werk van de we-
deropbouw konden overlaten
aan onze ouders.
Vervolgens brak een tijd E
aan waarin het van jaar tot jaar
alleen maar beter werd, in ma- E
teriële zin vooral maar ook in
andere opzichten. We konden Ej
ons mondje roeren en dat de-
den we ook, heel hartstochtelijk
soms. We rebelleerden tegen 3
het gezag, bevrijdden ons van
de sociale controle, schopten 3
tegen heilige huisjes aan, haal- 1
den taboes omver (en bedach-
ten andere), richtten nieuwe 3
partijen op, vroegen bij alles e
wat we deden eerst subsidie e
aan (en kregen die), indexeer- 3
den onze lonen en al die tijd
bleef de oorlog ver van ons bed. e
Nu we ons er al lang niet 3
meer over verbazen dat onze
kinderen zo snel groot zijn ge-
worden, horen we dat we wel e
oud mogen worden maar het
straks niet hoeven te zijn. Wij
zijn niet de bejaarden van mor- e
gen. Wij zullen senioren zijn,
een groep zo talrijk dat nie- 3
mand nog om ons heen kan.
Doelgroep nummer één!
Zoals het bedrijfsleven de- 3
cennia lang behaagziek om de e
jeugd heeft gedraaid als vliegen e
om een pot honing zo zal het e
straks ons senioren proberen te
behagen. Wij zullen rond de e
eeuwwisseling, overal ons. stem- 3
pel op drukken. Op het mode- e
beeld en op de stijl van leven.
De senior en de seniorina zul- e
len en vogue zijn en de schaarse e
20-jarigen van 2000 leven ge- 3
haast en ongeduldig naar het 3
jaar 2030 toe, waarin ze Abra-
ham mogen zien. Om er ook bij e
te horen. Maar - helaas - dan e
zal het feest voorbij zijn. Ze e
zullen met te weinigen zijn om
nog een doelgroep van beteke- e
nis te kunnen vormen. Zodra e
de naoorlogse geboortegolf is 3
weggevloeid over de dodenak- e
kers, zal het seniorentijdperk e
voorbij zijn. In 2030 ben je op
je 65-ste weer gewoon bejaard,
oud van dagen of wat voor
woord ze er dan voor bedacht e
mogen hebben. e
Harrisburg konden velen
nog over hun kant laten gaan.
Een kans van één op 'n miljoen,
zeiden de deskundigen. Nou,
dan weet je dat dét kans heel,
heel klein is, maar dat het kan
gebeuren. Harrisburg zou een
waarschuwing zijn en de kerne-
nergjekelingen tot nog grotere
voorzichtigheid en nog stren
gere veiligheidsmaatregelen
manen. Toen kregen we de
wolk van Tsjernobyl over ons
heen, uitgerekend op de eerste
zonnige dagen van een overi
gens kille lente. Rond konin
ginnedag.
Sindsdien lijkt het of er per
manent wel ergens ter wereld
een centrale staat te lekken.
Het is begrijpelijk dat in de na
sleep van Tsjernobyl de pers
waakzaam is en dat lekjes die e
anders misschien hoogstens de e
lokale krant zouden hebben ge- 3
haald, nu door internationale
miminimi
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, f 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
WOENSDAG 8 OKTOBER 1986
T5 PAGll
Door Rob Ruggenberg
DE OPSTANDIGE bos
negers in Oost-Suri-
name zijn niet langer
bereid tot onderhande
lingen met het regime-
Bouterse. „Dat station is
nu gepasseerd. We wil
len alleen nog met Bou-
terse praten over diens
capitulatie."
Dit zegt dr. Eddy Jozef-
zoon, (48), zelf bosneger en
reizend intermediair tussen
de groep-Brunswijk en het
Surinaams verzet in Neder
land. Hij is doctor in de filo
sofie, afgestudeerd pedagoog
en eigenlijk werkzaam als
hoofd van de afdeling onder
wijskunde van de Stichting
Leerplan Ontwikkeling in
Enschede. Hij speelt een be
langrijke rol bij een nieuwe
poging het versplinterde ver
zet op een lijn te krijgen.
Volgens dr. Jozefzoon zijn
de ontwikkelingen in Suri
name zo snel gegaan, dat er
geen weg meer terug is. „Dat
kan ook niet als je weet hoe
veel mensen er reeds gesneu
veld zijn." Hij zegt dat aan
regeringszijde nu ongeveer
zeventig slachtoffers zijn ge
vallen. Paramaribo houdt vol
dat het er niet meer dan acht
zijn.
Jozefzoon zegt dat'het le
ger de lijken van gesneu
velde soldaten gewoon laat
liggen in het bos. Aan de
overkant van de Marowijne-
rivier hebben Fransen ook
een aantal lijken opgevist.
Hij begrijpt niet hoe Bou-
terse het grote aantal ge
sneuvelden geheim kan hou
den. „De familie moet toch
vragen gaan stellen."
Aan de kant van Bruns-
wijk zijn volgens Jozefzoon
tot dusver niet meer dan vier
doden en drie gewonden ge
vallen. Een guerillastrijder
stierf als gevolg van een on
geluk na een feestje, de
tweede ging dood aan een
hartinfarct en twee anderen
overleden door bloedverlies
na een treffen met het leger.
Jozefzoon zegt dat inmid
dels 'vele duizenden burgers'
zich bij het verzet hebben
aangesloten. „Het hele Maro-
wijne-gebied is één grote
verzetsorganisatie. Dat geldt
ook voor de Franse oever."
Volgens Jozefzoon hoeven
collaborateurs met het Bou-
terse-regime niet te vrezen
voor represailles van de bos
negers. „Onze wraak richt
zich slechts op een klein
groepje."
Het opstandelingenleger
van Ronnie Brunswijk zal
voor dertien medeplichtigen
van het regime-Bouterse
Ronny Brunswijk: Tweede Bouterse of
baanbreker voor de democratie in Surina
me? - FOTO ANP
WIE is Ronnie
Brunswijk? Wat
zijn de plannen
van deze onge
letterde jonge
bosneger en
van zijn mede
opstandelingen,
die het oerwoud
van Oost-Suri-
name in handen
hebben? Onze
verslaggevers
spraken met
twee Surina-
mers, die het
opstandige ge
bied geregeld
bezoeken en
Brunswijk goed
kennen.
geen genade kennen. „We
zullen ze niet onthoofden,
maar deze mensen zullen
hun gerechte straf niet ont
gaan. Voor hen is in een vrij
Suriname geen plaats meer."
De Surinaamse filosoof en
pedagoog dr. Eddy Jozefzoon
is pertinent in zijn bewering.
De 'bende van dertien' is in
de ogen van de opstandelin
gen aansprakelijk voor tal
van onmenselijke daden,
wreedheden en moorden.
Iedereen in Suriname weet
wie er met die 'dertien' wor-
den bedoeld. Het gaat om
mensen als bevelhebber Desi
Bouterse zelf, de vroegere le
gercommandant Paul Bhag-
wandas, het hoofd van de mi
litaire politie Marcel Zeeuw
en leden van het moordcom
mando zoals Mahadew en
Leeflang.
Behalve deze dertien hoeft
geen van de aanhangers van
Bouterse te vrezen voor de
wraak van de opstandige
bosnegers. Jozefzoon: „Een
van onze mensen zei het heel
tekenend: 'Iedereen is nodig
in dit land. Min deze der
tien.'"
Ondanks de geruststel
lende woorden van Jozefzoon
heerst in Paramaribo wel de
gelijk angst voor de komst
van de opstandelingen. Jo
zefzoon begrijpt dat ook wel.
„Dat komt omdat men, strikt
genomen, in de stad de bos
landbewoner niet kent. En
wie hem wel kent, heeft hem
tot dusver alleen maar gezien
als die domme bosneger. Er
heerst dus angst voor het on
bekende en angst voor men
sen die je nooit serieus hebt
genomen. En bovendien, hoe-
velen in de stad hebben in het
verleden de bosneger niet
uitgebuit? Maar echt: men
hoeft niet bang te zijn voor
wraak of een soort bijltjes
dag. Dat past niet bij onze
bosnegertraditie. Granman
Forster zei pas nog: 'Ze heb
ben mij diep beledigd, maar
ik blijf van de mens hou
den."'
De bosnegertradities spe
len een belangrijke rol in de
huidige strijd. „Wat mij bij
een bezoek aan de opstande
lingen zo frappeert is dat
Ronnie ook in moeilijke si
tuaties de democratische tra
dities niet overboord gooit.
Het lijkt ondenkbaar, maar
bij de guerrillero's wordt
werkelijk iedereen betrok
ken bij de besluitvorming. Er
wordt heel veel gepraat,
iedereen weet waar men voor
vecht."
Dr. Jozefzoon zegt „gewel
dig geboeid" te zijn door
Brunswijk. „Als mensen den
ken dat hij dom is en niet
weet waar hij over praat,
vergissen ze zich. Hij kampt
alleen met een taalprobleem.
Diepe filosofische, ideologi
sche vragen moet u hem niet
in het Nederlands, maar in
zijn moedertaal stellen. Als u
dat doet, zult u versteld staan
van de idealen die deze 25-ja-
rige jongeman heeft. En u
zult merken hoe doorleefd en
visionair die idealen zijn."
Als de strijd straks is ge
wonnen - dat ze zullen win
nen staat voor de bosnegers
vast - zal Brunswijk geen be
voorrechte plaats voor zich
zelf of de bosnegers opeisen,
zegt dr. Jozefzoon. „Ronnie
zegt dat, als hij een keertje
een beloning zou kunnen
krijgen, hij dan graag in de
gelegenheid zou willen wor
den gesteld om zich verder te
ontwikkelen. Die onbaat
zuchtigheid past in onze bos
negertraditie."
De bosnegers zullen straks
dan wel niet de dienst willen
uitmaken, ze eisen wel een
rechtmatig deel van de be
stuursmacht op. „Ik hoor
overal: het resultaat van de
strijd kan nooit zijn dat de
bosneger opnieuw vergeten
wordt. De bosbewoners zijn
eeuwenlang achtergesteld,
maar hun emancipatie is nu
begonnen en zal doorgaan.
Daar is men zich van hoog tot
laag, door alle rassen en etni
sche groeperingen heen, van
bewust."
Opmerkelijk is dat
guerrillagroep van
wijk inmiddels alle bt
kingsgroepen van Surit
vertegenwoordigd zijn,
Jozefzoon. „In het verzet,
len ras en afkomst geen
Als je die jongens in hei
met elkaar ziet eten, dat
je: hoe is dat mogelijk.
nËNSPAG 8 OKTOBEF
tMEGEN (ANP) - Het
iiesprobleem is onoplosbaar gev
nalisering, door het bezit van en
rddrugs strafbaar te stellen, heef
Het probleem is justitie en p
'hoofd gegroeid.
ware het een regenboog bok de medische aanpak faalt: t
- ak niet opgewassen tegen rnanii
iks en weten drugsverslaving I
rdringen door hen afhankelijk te
Idicijnen. Een psychologische
JC. het drugsprobleem tenslotte bl:
harmonie die niet eerdslem evenmin te kunnen terugdnr
de Surinaamse geschiej Dat concludeert de Nijmeegse so<
anders na zijn onlangs afgeslote
- dat hij sinds 19E
is voorgekomen."
„Het is werkelijk op; iroïne en jeugd
barend om te zien hoe
Brunswijk de hindoest
de Javaan, de indiaan,
Chinees als het ware
gaan met de bosneger-i
onze religeuze en cultn
traditie. Hoeveel res;
daarvoor opbrengen,
onze obia vroeger altijd
werp was van spot en
achting. En de bosneger
optrekken met de hint
taan die hij vroeger
had uitgemaakt voor uit
ter."
Op de vraag of die
horigheid niet gebasi
op een negatief ideaal -
terse moet weg - antwt
dr. Jozefzoon ontkei
„Natuurlijk gaat men gel
onder het gevoel dat meni
vrij is. Maar juist dat id<
een vrij land, met vrije
sen, met democratische
ten, wordt heel positiel|
geëmotioneerd beleefd."
Als filosoof ziet hij
soort louteringsproces
staan. „De mensen
elkaar vanuit verschil!
culturen voor hetzelfde i|
aal. Dat is voor de toeki
van Suriname heel hi
vend."
.JIDEN (ANP) - Er is een goed(
«is land bij helder weer getuige
an vallende sterren. Dit heeft
-ereniging DMS (Dutch Meteor S
De meteorenzwerm is afkon:
raak en is dezelfde die in 1933
Sterrenregens zorgde. Het hoogt
an de zogenaamde Draconiden
an de DMS omstreeks acht uur
rrenregen kan echter de gehel
:erdag) duren.
Door Rob Ruggenberg en
Archie Sumter
WIJ stadsbewoners
hebben de bosnegers al
tijd gediscrimineerd en
bejegend als dom en on-
h/indig. Stemvee, dat na
gebruik met een paar
zinkplaten voor op het
dak en een buitenboord
motor weer werd weg
gestuurd.
Het bos in, de rivier op.
Aan dat soort denken is
nog geen einde gekomen.
Immers, je merkt dat men
sen geneigd zijn de sterke
kant van Ronnie Bruns
wijk te bagatelliseren. Hij
kan toch niet lezen of
schrijven.
Michel van Rey (38), ex-
luitenant, ex-minister van
leger en politie in Surina
me, kan zich er zeer over
opwinden. „Zij die Ronnie
niet serieus nemen omdat
hij geen goed Nederlands
spreekt, vergissen zich in
een ding. Deze strijd zal
emancipatorische conse
quenties hebben voor de
bosnegers."
„Wie denkt dat de bosne
gers tezijnertijd aftaaien
met weer een paar zinkpla
ten, heeft het aan het ver
keerde eind. Dat is waar
Ronnie over praat, zij het
dan niet in fraaie Neder
landse volzinnen."
Michel van Rey kent
Brunswijk al sinds 1977
toen Ronnie als schooljon
gen rondhing rond de ka
zerne in Albina waar Van
Rey toen compagniescom
mandant raas. Toen Bruns
wijk enkele maanden gele
den voor overleg naar Pa
rijs vloog, wachtte Van Rey
hem daar op. Brunswijk
sprong spontaan in de hou
ding voor de ex-luitenant.
Sindsdien spreken de op
standelingenleider en de
militair strateeg uit Nijme
gen elkaar geregeld.
Van Rey, zelf stadscreool,
heeft grote bewondering
voor de capaciteiten van de
jonge bosneger-opstande
ling. „Hij heeft moed, maar
ook een scherpe militaire
visie, in feite meer dan hij
aan opleiding in het leger
van Bouterse heeft meege
kregen. Een natuurtalent.
Een persoonlijkheid, een
jongeman met een pracht-
karakter."
„Natuurlijk is zijn ge
brek aan onderwijs zijn
zwakke kant, maar waar is
dat aan te wijten? De bos
bewoners hebben altijd on
derwijs op een veel lager
niveau gekregen dan de
stadsbewoners." Een van de
fouten die Brunswijk vol
gens Van Rey gemaakt
heeft, is dan ook dat hij in
een tv-programma gepro
beerd heeft Nederlands te
spreken. „Had hij maar in
de bosnegertaai gesproken.
Dan zouden zijn bedoelin
gen beter zijn overgeko
men."
Volgens Van Rey hoeft
Suriname niet bang te zijl
dat Brunswijk na een over.
winning een tjuveede Bou
terse wordt. „Heel simpel
de bosnegergemeenschap 1
een democratische samen,
leving, die qua traditie ei
ontwikkeling zelfs hei
dicht bij het westerse mo-
del staat. Een overlegdem
cratie, kijk maar naar hui
kroetoeshun grote verga
deringen."
Niettemin dreigen wl
gevaren, ziet ook Van Rei
„Wij moeten er voor zorgt i
dat Brunswijk mensen os
zich heen krijgt met demo
cratische intenties, mensei
die appelleren aan die bos-
negertradities. Lukt ow
dat niet, dan kunnen ande
ren, ondemocratisch
krachten, zich van hen
meester maken. Dan kei
een situatie ontstaan zoali|
in Iran na de val van ii
Sjah, met een soort Kho
meini aan de macht."
AMADOU MAHTAR
M'Bow, de omstreden
Senegalees die onlangs
liet weten af te zien van
een derde ambtstermijn
als directeur-generaal
van de UNESCO, deed in
1970 zijn intrede bij deze
VN-organisatie voor on
derwijs, wetenschap en
cultuur.
Hij heeft zich altijd sterk
ingezet voor de belangen van
de Derde Wereld en de strijd
tegen het analfabetisme. Te
gelijkertijd wordt hij door
landen als de Verenigde Sta
ten en Groot-Brittannië ver
antwoordelijk gesteld voor
de politieke en financiële cri
sis bij de UNESCO en het
vertrek van deze twee landen
uit de organisatie.
M'Bow, die in Senegal mi
nister van Onderwijs als
mede Jeugd- en Culturele
Zaken is geweest, begon in
1970 bij de UNESCO als ad
junct-directeur-generaal
voor onderwijs. Zijn una
nieme benoeming tot hoofd
van de UNESCO op 14 no
vember 1974 - als opvolger
van de autocratisch inge-
stelde Fransman René Ma-
heu -, betekende een grote
overwinning voor zwart
Afrika, omdat dit continent
daarmee voor de eerste keer
een vertegenwoordiger op
een topfunctie binnen de
Verenigde Naties had zitten.
Sindsdien heeft M'Bow,
wiens mandaat eind 1987 af
loopt, niet alleen vrienden
gemaakt. De afgelopen jaren
is hij in toenemende mate on
derwerp van kritiek gewor
den van de zijde van de Wes
terse landen. Met name de
VS, die de UNESCO in 1985
de rug toekeerden, beschul
digen M'Bow ervan dat de
organisatie onder zijn leiding
in hevige mate is gepoliti
seerd rond kwesties als de
Nieuwe Internationale Infor
matie Orde en vrede en vei
ligheid.
Dit zou ten koste zijn ge
gaan van traditionele activi
teiten als alfabetiseringspro
gramma's in de ontwikke
lingslanden. Bovendien
De directeur-generaal
van de Organisatie voor
Onderwijs, Wetenschap en
Cultuur van de Verenigde
Naties, Amadou Mahtar
M'Bow. - FOTO AP
wordt M'Bow verweten een
financieel wanbeleid te heb
ben gevoerd.
Vooral de roep om een
Nieuwe Internationale Infor
matie Orde werd door de ge
ïndustrialiseerde landen uit
gelegd als een poging om in
de Derde Wereldlanden een
vorm van regeringscensuur
voor de media in te stellen.
Ondanks de aanzwellende
Westerse kritiek werd
M'Bow in 1980 zonder veel te
genstand voor een tweede
ambtstermijn gekozen. Ove
rigens bleek op de jongste
zitting van de Organisatie
van Afrikaanse Eenheid
(OAE) dat hij met name on
der de Afrikaanse landen ook
voor een mogelijk derde ter
mijn nog op brede steun kon
rekenen.
Het Amerikaanse voor
beeld om de UNESCO te ver
laten werd in 1986 gevolgd
door Groot-Brittannië.
M'Bow heeft de Amerikaanse
kritiek dat de UNESCO-pro-
gramma's en het personeel
van de organisatie gebruikt
werden voor 'anti-Ameri
kaanse doeleinden', die sa
menvielen met de standpun
ten van de Sovjet-Unie, altijd
van de hand gewezen. Hij be
schuldigde de regering-Rea-
gan er op zijn beurt van dat
zij de multilaterale samen
werking trachtte te onder
mijnen en dat de UNESCO
toevallig als eerste doelwit
was uitgekozen.
Het vertrek van de VS en
Groot-Brittannië stelde de
UNESCO voor grote finan
ciële problemen, omdat daar
mee tegelijkertijd ook dertig
procent van de contributies
werd ingehouden. De daaruit
voortvloeiende bezuinigin
gen, onder andere in de per
sonele sfeer, leidde tot hef
tige debatten over de wijze
waarop M'Bow leiding gaf en
de dringende noodzaak tot
hervormingen. Nadat de Ne
derland aanvankelijk een
welwillende houding had in
genomen, zei de regering on
langs dat zij ontevreden is
over de snelheid van de ver
anderingen bij de UNESCO.
De regering liet weten dat zij,
in navolging van andere
Westerse landen, het lid
maatschap van UNESCC|
heroverwegen indien d
ganisatie niet beter
functioneren.
De meeste waarnemer]
de VN-organisatie omsi
ven M'Bow als een Af ril
nationalist van wie niet
zegd kan worden dat hij
of contra de Sovjet-Unit
Volgens hen gaat het coi
niet om UNESCO of om
soonlijkheden, zoals
beweert, maar is het een
frontatie tussen het gei
trialiseerde Noorden en
zich ontwikkelende Zuit
waarbij het Noorden niet|
de voeten zou kunnen mf
onaf hankelij kheidsaspirai
van zijn vroegere kolonii
Zelfs M'Bows critici
rakteriseren hem als een
zonder intelligent en ent
politicus. Volgens zijn
heeft M'Bows neiging
UNESCO te beheren als
persoonlij k leengoed er gi
delijk aan voor gezorgd
alle mogelijke rivalen
verdere loopbaan bij di
ganisatie voor gezien hieli
Daardoor raakte
een groot aantal van
beste en bekwaamste
stuurders kwijt. (RTR/
Van een onzer ve
JNTEREN - De generale
eerde Kerken in Nederland
een beslissing tot verk
lell en Philips een jaartje v<
Hoofdargument voor het
stel was dat men voor dit
ijdmiddel tegen de apart-
id in Zuid-Afrika een zo
d mogelijke draagvlak wil
werven onder de kerkle-
Bovendien wil de synode
er een zorgvuldigere selec-
plaats heeft van de bedrij-
waarvan aandelen ver-
:ht zouden moeten worden,
arbij alle relevante kerkor-
en betrokken moeten wor-
IV
Je Gereformeerde Kerken
jben ongeveer ƒ3,3 miljoen
Shell en Philips uitstaan,
actie tot verkoop van ker-
Jijke aandelen in bedrijven
Zuid-Afrika is uitgegaan
i de Raad van Kerken.
)p de synode bleek dat er in
(reformeerde kring ook dui-
fijke weerstand bestaat te-
verkoop van aandelen als
raf voor bedrijven die met
artheid zijn besmet." Onder
lere verzette het gerefor-
erde pensioenfonds zich er
tegen. Daarnaast werden
bnzeer hartstochtelijke plei-
Jien gevoerd dat de synode
Idelijk eens consequent zou
an waar maken wat ze ja-
geleden al heeft beleden:
artheid is zondig,
let oorspronkelijke voor-
waarin Shell en Philips
et naam en toenaam als 'be
lette bedrijven' werden ge-
Door Max de Bok
LANG, zeer lang, hebben we
CDA-fractieleider Bert de
Vries niet meer zo kritisch ge
hoord. We waren het bijna
ontwend dat de leider van de
grootste regeringsfractie een
aanval durfde richten op een
partijgenoot-minister. En dat
nog wel op de na Lubbers be
langrijkste minister uit het
kabinet: Onno Ruding van Fi
nanciën.
Niet uitgesloten is dat De Vries
zodanig schrikt van de interpretatie
die aan zijn woorden gegegeven
wordt, dat hij in de loop van het de
bat daarvan afstand neemt. Daarom
lijkt het nuttig hem de eer van een
paar lange citaten te geven.
'Aan de orde is de vraag naar de
toekomst van de samenleving. Als
die vraag aan de orde wordt gesteld
moet dat echter wel op de goede ma
nier gebeuren. En dan moet mij van
het hart dat op dit punt de Miljoe
nennota als centraal beleidsstuk
van het kabinet onder de maat is. Ze
bevat vele beschouwingen, ook over
de periode na 1990, maar ze hebben
allemaal een puur financieel karak
ter'.
'Als het financieringstekort maar
verder omlaag gaat en de collectieve
sector inkrimpt tot het Duitse of
Amerikaanse niveau komt het alle
maal vanzelf goed. Dat is de teneur.
De argumenten die daarvoor wor
den aangevoerd zijn echter niet
sterk. Juist de internationale verge
lijkingen, waarnaar in de Miljoe
nennota wordt verwezen leren im
mers duidelijk dat de verbanden
niet zo simpel liggen. Niet als het
gaat om het verband tussen econo
misch herstel en terugdringing van
het financieringstekort en ook niet
als het gaat om het verband tussen
de economische groeikracht van een
land en de omvang van de collec
tieve sector'.
'Het is echt te simpel om het zo
voor te stellen alsof de collectieve
sector zoiets is als een dood gewicht
aan de nek van de alleen produk-
tieve marktsector, dat om die reden
dus niet zwaarder mag wegen dan
het dode gewicht dat onze concur
renten (Amerika en Duitsland,
MdB) aan hun nek hebben hangen'.
Vier citaten. Vier verwijten aan
het adres van Ruding, die er dan
ook niet vrolijker van ging kijken
achter de regeringstafel in de
Tweede Kamer. Want hier werd in
een paar zinnen vrijwel de hele Ru-
ding-filosofie onderuit gehaald.
Maar daar bleef het niet bij. De
Vries koos, duidelijker dan twee
maanden geleden in het debat over
de regeringsverklaring, partij voor
de lijn-Lubbers. Niet het verkleinen
van het financieringstekort is
hoofddoel van het kabinetsbeleid
(zoals Ruding wil), maar het terug
dringen van de werkloosheid.
De Vries: 'Als dat hoofddoel in
gevaar komt omdat te strak wordt
vastgehouden aan de financierings
tekort-doelstelling dan - en alleen
dan - moet er bereidheid zijn om
ook dat tijdpad (van het verkleinen
van het tekort, MdB) ter discussie te
stellen. Dat is de filosofie van het
regeerakkoord en ik hecht eraan die
zuiver te houden, ook naar onze coa
litiepartner toe'.
De CDA-fractieleider had zijn zin
nog maar net voltooid of de coalitie
partner stond in de persoon van
WD-fractieleider Joris Voorhoeve
al aan de interruptie-microfoon.
Hoorde hij het goed?. Wilde De
Vries de afspraak dat het financie
ringstekort in 1990 tot tenminste 5,25
procent moet zijn teruggedrongen
ter discussie stellen Wilde hij het
tijdpad verlaten
Nee, dat wilde De Vries niet. Hij
wilde het verkleinen van het finan
cieringstekort 'niet heilig verkla
ren'. Hij wilde alleen maar duidelijk
maken dat het CDA 'als de nood aan
de man komt iets extra's wil kunnen
vragen voor gericht werkgelegen
heidsbeleid'.
Vrij, maar niet tè vrij vertaald
betekent dat gewoon dat het CDA,
als het er naar uit gaat zien dat het
kabinet-Lubbers II er niet in slaagt
de werkloosheid tot 500.000 in 1990
terug te dringen, extra geld eist; ook
als dat ten koste moet gaan van een
hoger financieringstekort. Dat was
voor Ruding noch de WD een ge
ruststellende boodschap.
Als voorschot op het naderende
afscheid van Ruding nam de CDA-
fractieleider alvast afscheid van de
lijn-Ruding. Dat moet voor de in
eigen kring hoog geprezen en tot
voor kort bijna slaafs gevolgde mi
nister van Financiën toch een pijn
lijk afscheidscadeau zijn.
Dat de Vries hem aan het slot van
zijn rede uitvoerig prees - alsof Ru
ding al benoemd is tot topman van
het IMF - maakte het niet minder
pijnlijk. Want Ruding moge dan ge
voelig zijn voor lof, kritiek en zeker
wanneer die uit eigen kring komt,
kan hij moeilijk velen.
Intussen bleek uit het korte de
batje tussen De Vries en Voorhoeve
hoe verschillend CDA en WD den
ken over doelstellingen en midde
len. Voor de WD is het verkleinen
van het tekort al jaren 'heilig'. Als
dat maar lukt, komt de rest van zelf
is, in navolging van Ruding, de filo
sofie van de WD. Het was dan ook
niet verwonderlijk dat uit Voorhoe-
ve's bijdrage tot het debat bleek dat
de VVD nog zowat de enige fractie
is die zonder een spoor van twijfel
op de lijn Ruding zit.
Dat werd nog eens extra duidelijk
toen de WD-fractieleider, anders
dan Kok (PvdA) en De Vries, zich
keerde tegen verdere arbeidstijd
verkorting in de bedrijven en te]
een voortrekkersrol in dit opi
van de overheid als grootste we
gever.
Zelfs de 'betrekkelijk besche:
taakstelling' (De Vries) uit het
geerakkoord - 3 procent ATV inj]
jaar - spreekt de VVD, die al'
heil verwacht van deeltijdwerk,
aan. 'Van arbeidstijdverkorting
gen geen wonderen verwacht
den', sprak Voorhoeve plechtig.
Nu was het de beurt van De Vi
om naar de microfoon te snel
'Juist omdat we er geen wond
van verwachten hebben we een
trekkelijk bescheiden taakstel
afgesproken. Die afspraak stelt
ter discussie. Ik zou graag zien
zich hard maakte voor dat on<
deel van het regeerakkoord. Ik
het betreuren als u daar te licht
nig mee omsprong'.
Voorhoeve werd er niet warfj
koud van. Evenmin als De Vij
eerder vanwege Voorhoeve's
rechtwijziging over het final
ringstekort.
Maar voor de goede verstaai
was het duidelijk, dat de twee
ringsfracties op tenminste twee
onbelangrijke onderdelen van
regeerakkoord opzichtig van
ning verschillen. Waarbij het
interessant is, dat het CDA op
punten afscheid aan het neme'
van de lijn-Ruding nog voo'
deze uit de Nederlandse poli1
vertrokken is.
De pikante vraag blijft hoe
verhouding CDA-Ruding zich
ontwikkelen als Ruding alsnog
baan bij het IMF misloopt.
- NA deze week de politieke
schouwingen in de Tweede Kan
1 of er voor werkgevers en vakt
ïene afspraken te maken met t
iheidsbeleid.
let kabinet stelde in de Troon
>r een 'convenant' (afspraak) t
hische beleid. Dat convenant
de laatste jaren, waarin wer
-'er hoofdlijnen afspraken maakte
Jfet begon met het Stichtingse
■hte werd geschapen voor het e
ig en de arbeidstijdverkorting. 1
jeugdwerkloosheid (zomer '84
i over.scholin9 en opleiding
Lubbers wilde de start van het r
■vaart meegeven door nadere a
■le partners te willen maken. Van
(ant. Wat de inhoud van dit pak
eds niemand helemaal duidelijl
■en) stuurde verleden week e
ratte in hoofdzaak niet meer
kgelegenheidsplannen van het
'at was, zo werd ook maand;
c?„om met name de vakbon
i; FNV en CNV zien maar weii
'inetsdelegatie, als niet tegelijk;
ake komt te staan. Voor dat lae
Jt en ook het CDA gaf gisteren i
WKe beschouwingën niet veel rq
«kabinet de deur niet te zeer di<
eleid kunnen ook niet, zo is c
I kans dat de vakbonden en
jaieer rest dan het gesprek aan
1 Temeer niet omdat de FNV
'otsingen en liever een keertje
9®at was de dreiging van dez<
i de frustratie van de bonden,
realisme' nog steeds niet w;
schip kunnen wenden.
