even..L
UITBLAZEN
De dilemma's van Reagan en GorbatsjovBijnaheift
Kantonrechter weg:
voor burgerij
minimale gevolgen
ABP-affaire wordt internationale kluif
Aïda in
Luxor (1)
0IRECTEU
teagans neder
'Boete' bij echtscheiding
komt emancipatie ten goedi
*e rijen geslot
SDI BLIJFT STRUIKELBLOK VOOR ECHTE TOENADERING
KANTONRECHTERS BETREUREN OPHEFFING
DE STEM COM
VRIJDAG 3 OKTOBER 1986
ACHTERGROND
nipo-enquête constat.
VRIJDAG 3 OKTOBER 19
WIMKOCK
SOMS is een perscon
ferentie een merk
waardige gebeurtenis.
Ik heb ooit op het boven
dek van een Boeing-747,
oosterse gerechten etend
van het vliegtuigtafeltje,
kennis genomen van de
jaarcijfers van een luchtvaart
maatschappij. Niet op 30.000
voet, wat de gebeurtenis veel
'gewoner' zou hebben gemaakt,
nee: het vliegtuig stond gepar
keerd op het beton van Schip
hol.
Toon Hermans heeft eens
een nieuw boek aan de pers ge
presenteerd in een blauwe tent,
opgezet op een groen eilandje
in de Biesbosch en op Le Bour-
get maakte ik ooit een perscon
ferentie mee in de reusachtige
buik van een Russisch trans
portvliegtuig. Die üep uit op
een dronkemansfeest waarbij
de vodkaglazen tegen de alumi-
niumspanten in gruzelementen
sloegen. Over de legendarische
'persconferenties' van de Acht
van Chaam in de jaren '60 zal
ik maar zwijgen. Daarmee kom
ik te dicht bij huis.
De persconferenties van
Jack Spetter, opera-fanaat en
organisator van muziekreizen,
zullen nooit in een drinkgelag
ontaarden. Jack houdt niet van
alcohol, maar dat doet niets af
aan zijn gevoel voor decorum.
Hij houdt zijn persconferentie
- het eigenlijke doel van onze
tamelijk hectische reis naar
Egypte - in de grote zuilenzaal
van het tempelcomplex te Kar-
nak, niet ver van Luxor. In een
'tempel aan de Nijl' dus, waar
ook Verdi's opera Aïda speelt.
Volgend jaar op 2 mei zal de
Egyptische president Moeba
rak de reeks Aïda-voorstellin-
gen openen die de wereldbe
roemde Arena di Verona er gaat
verzorgen tegen het 'authentie
ke' decor van de tempel in Lu
xor. Tien voorstellingen wor
den er gegeven die door in to
taal 39.000 mensen kunnen
worden bezocht. Dat zullen
voornamelijk niet-Egyptenaren
zijn, „want", zal de burgemees
ter van Luxor, de generaal-ma-
joor Zacharias Mohammed Fadl
ons later, tijdens een verward
gesprek, uitleggen: „eerstens
zijn de toegangskaarten voor de
Egyptenaren veel te duur en
ten tweede houden Egyptena
ren niet van dat soort muziek."
„Dat soort muziek" werd
115 jaar geleden gecomponeerd
door een aanvankelijk wat on
willige Giuseppe Verdi. Het
plan voor een 'Egyptische'
opera ontstond in de euforie
rond de opening van het Suez-
kanaal. Het stuk zou in pre
mière moeten gaan in de nog
nieuwe opera van Cairo. Verdi
schreef de opdrachtgever Ismail
Pascha, de toenmalige khedive
van Egypte dat hij het te druk
had om de eervolle opdracht te
kunnen aanvaarden en dat het
„bovendien niet zijn gewoonte
was gelegenheidsstukken te
componeren." Na enige aan
drang stemde Verdi ten slotte
toe.
Het idee voor Aïda werd ge
leverd door Edouard Mariette,
de Franse egyptoloog die tot op
de dag van vandaag in Egypte
in zeer hoog aanzien is geble- S
ven en voor wiens nagedachte-
nis een mausoleum is opgericht
minimimin1
bezijden het voorplein van het
Egyptisch Museum in Cairo,
opgericht door dezelfde Ma
riette. Op kerstavond 1871 had
in Cairo de wereldpremière
plaats, twee weken later ge
volgd door de Europese pre
mière in de Scala van Milaan.
In Cairo was Verdi er niet bij
geweest omdat hij niet tot het
maken van een zeereis te bewe
gen was. In Milaan werd de
meester door het dolenthou
siast publiek 32 keer op het to
neel geroepen.
Waarom Spetter zijn pers
conferentie uiteindelijk niet
hield voor de reusachtige pylo
nen van de tempel in Luxor,
wat vast en zeker zijn plan
moet zijn geweest, maar in
plaats daarvan in de zuilenzaal
van Karnak, vergat ik hem te
vragen. Vermoedelijk heeft hij
zich, net als ik, laten overweldi
gen door de tijdloze grandeur
van deze grootste zuilenzaal ter
wereld. De hele Notre Dame
van Parijs zou er met gemak in
kunnen als die 134 kolossale
zuilen er al niet stonden. Het
hoog binnenvallende zonlicht
wordt eer het beneden, tussen
de dicht opeenstaande zuilen, is
aangekomen diffuus en zacht
als de gouden schemer van een
zonsondergang.
De zuilen, opgebouwd uit
met reliëfs versierde trommels
('schijven') van ruim een meter
hoog, staan zo dicht op elkaar
omdat de architraven, die ze al
3600 jaar dragen, per stuk
65 .000 kg wegen. De twaalf
zuilen van het middenschip zijn
21 meter hoog en hebben een
omtrek van 10 meter. De 122
zuilen van de zijbeuken zijn iets
korter en dunner: 13 meter en
8,50 meter. Je voelt je heel
aards, klein en tijdelijk als je
door dit stenen woud loopt.
Na het passeren van elke
zuil wisselt het perspectief en je
weet niet waarheen je de ca
mera zult richten. Overal zie je
toeristen hun camera's richten,
aarzelen, achteruit of opzij
stappen. Al die onzekerheid le
vert weer brood op voor hulp
vaardige, maar clandestien ope
rerende heren in wapperende,
blauwe galabia's, die de plekjes
wel weten waar je de mooiste
foto's maakt. Net als in een
dicht bos ben je na drie stap
pen al uit het zicht van je gezel
schap én uit dat van de politie
man die erop moet toezien dat
toeristen niet worden lastig ge
vallen of afgezet.
We gaan zitten op de hoge
royale voetstukken van de zui
len. Een collega neemt plaats
op de sokkel van een onthoofde
farao. Drie farao's hebben aan
deze zuilenzaal gebouwd: Ho-
remheb, Seti I en Ramses II.
We halen onze notitiebloks te
voorschijn. We zouden het nog
over Aïda hebben. (Slot volgt).
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326 (alléén abonnementen).
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, ©01140-13751.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
24,20 per maand; 69,75 per kwartaal of 271,00 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend ©076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-2363947236911
Ranlfrplatioc
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5 PAGI
Door Jo Wijnen
VOLGENDE WEEK za
terdag komen de Russi
sche partijleider Mik
hail Gorbatsjov en de
Amerikaanse president
elkaar ten tweede male
tegemoet. In geografi
sche zin althans, want
de beide mannen ont
moeten elkaar dan
- halverwege Washing
ton en Moskou - in IJs
land.
Het is een onverwachte
ontmoeting en ze valt in feite
niet onder de categorie ge
sprekken die Reagan en Gor
batsjov vorig jaar november
in Genève hebben afgespro
ken. Toen werd besloten dat
Gorbatsjov in 1986 naar de
VS zou reizen om Reagan te
ontmoeten en dat de laatste
vervolgens in 1987 naar de
Sowjet-Unie zou reizen om
Gorbatsjov te ontmoeten. Dat
schema staat nog steeds
overeind, al komt het in ern
stig gevaar als de heren de
volgende week geen overeen
stemming bereiken op wat de
Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken Shultz
als 'een voorbereidende top'
en zijn Russische ambtgenoot
Sjevardnadze als 'een inte
rim-top' hebben aangeduid.
De vraag of de bespreking
van de volgende week nodig
en nuttig is wordt zeer ver
schillend beantwoord. Zeker,
de beide supermogendheden
zijn elkaar het afgelopen jaar
- ondanks enkele fikse ru
zies - een eindweegs gena
derd. De beide leiders hebben
elkaar brieven geschreven
met daarin allerlei ontwape
ningsvoorstellen. Maar pas
de afgelopen weken zijn, tij
dens de ontwapeningsge
sprekken in Genève, zaken
op tafel gelegd die een toena
dering en zelfs een ontwape
ningsakkoord mogelijk ma
ken.
Ofschoon Gorbatsjov en
Reagan in Reykjavik over
o.a. de mensenrechten en re
gionale conflicten gaan pra
ten, zal hun gesprek groten
deels over ontwapenings
kwesties gaan. Drie aspecten
van de kernbewapening zul
len daarbij een hoofdrol spe
len:
een vermindering van het
aantal voornamelijk in
Europa geplaatste middel
lange afstandsraketten;
een vermindering van het
aantal intercontinentale ra
ketten en bommen (die in si
lo's in de VS, in duikboten en
in bommenwerpers zijn ge
plaatst en die in veel gevallen
meer dan één atoomkop be
vatten);
het nucleair verdedigings-
schild in de ruimte (ook wel
SDI of Star Wars genoemd.
Dat schild bestaat uit in de
ruimte gebrachte installaties
die met uiterst verfijnde en
nog in ontwikkeling zijnde
technieken, vijandelijke ra
ketten kunnen opsporen en
vernietigen).
Voor wat de twee eerste
onderwerpen betreft zijn de
supermogendheden elkaar
een flink stuk genaderd.
Rusland zowel als Amerika
voelt veel voor een drastische
vermindering van de de mid
dellange afstandsraketten. In
feite werken de onderhande
laars toe naar akkoord op
grond waarvan in Europa
tenslotte voor elk van beide
partijen 100 raketten over
blijven. Minder duidelijk is
wat moet gebeuren met de
zelfde raketten die op doelen
in Azië zijn gericht.
Onder een akkoord over
die raketten vallen dus ook
de omstreden 572 gemoderni
seerde kernwapens die al
voor een deel in Europa zijn
geplaatst. Nederland krijgt
48 van deze raketten (op de
vliegbasis Woensdrecht).
Over de zgn. projectielen
voor de lange afstand bestaat
minder overeenstemming. In
principe willen de beide su-
permogenheden deze wapens
drastisch beperken. Aange
nomen wordt dat Rusland en
Amerika ieder over ongeveer
10.000 atoomkoppen beschik
ken. De VS willen dat aantal
tot 7500 terugbrengen. De
Russen willen naar 8000
atoomkoppen toe. Verwacht
wordt dat de beide partijen
Het hotel Saga in Reykjavik waar de topontmoeting
tussen Reagan en Gorbatsjov zal plaatsvinden. - foto anp
GORBATSJOV
elkaar in Reykjavik op dat
punt wel kunnen vinden. Het
probleem is alleen dat de on
derhandelaars nog niet zijn
toegekomen aan de vraag
welk type raket moet worden
verminderd. Bovendien be
schikken de VS over meer
bommenwerpers, die atoon-
wapens (raketten zowel als
bommen) over grote afstan
den kunnen vervoeren, dan
Rusland. Ook daarover be
staat nog geen overeenstem
ming.
Dan is er tenslotte het nu
cleair verdedigingsschild in
de ruimte dat kortheidshalve
zal worden aangeduid als
SDI (Strategisch Defensie
Initiatief).
In feite zijn alleen de VS
met het ontwikkelen van dit
systeem bezig. Weliswaar
zegt Amerika dat ook de
Russen met een ruimteschild
bezig zijn, maar dat wordt in
Moskou in alle toonaarden
ontkend. Sterker nog: Mos
kou heeft er blijk van gege
ven doodsbang voor het SDI
te zijn. Daarom maakte Mos
kou aanvankelijk alle ont
wapeningsgesprekken af
hankelijk van het stopzetten
van het Amerikaanse SDI-
programma. Reagan wilde
daar niets van weten en deed
hoegenaamd geen concessies.
In feite beschikken de VS
en de SU al over verdedi
gingssystemen tegen binnen
vliegende vijandelijke raket
ten. Dat zijn de zgn. ABM's
(anti ballistic missiles). In
1972 en 1974 sloten Rusland
en Amerika het zgn. ABM-
akkoord dat het aantal anti-
raketraketten beperkte en
het ingebruiknemën Van
nieuwe nucleaire verdedi
gingswapens verbood.
Het geval wil nu dat de VS
op basis van dit akkoord hun
SDI - dat een systeem van
verdedigingswapens is - in
feite niet mogen testen en al
zeker niet gebruiksklaar in
de ruimte mogen brengen.
Om door te kunnen gaan met
het ontwikkelen van SDI
overwoog president Reagan
aanvankelijk het ABM-ak-
koord op te zeggen. Maar
daar kwam hij later op terug.
Reagan bedacht n.l. dat op
nieuw onderhandeld kon
worden over het ABM-ak-
koord. Die onderhandelingen
zouden er toe moeten leiden
dat Rusland zowel als Ame
rika nog vijf jaar zou kunnen
doorgaan met het ontwikke
len van het SDI. Na die vijf
jaar zouden de partijen dan
nog twee jaar kunnen praten
over een mogelijke uitwisse
ling van alle SDI-kennis.
Zouden die gesprekken geen
resultaat opleveren, dan zou
den de beide supermogend
heden geheel onafhankelijk
van elkaar het ruimteschild
kunnen plaatsen. Op dat mo
ment is het ABM-akkoord
natuurlijk geheel van de
baan.
De Russen, die vooral bang
zijn dat de ontwikkeling van
het SDI hen op een hopeloze
technologiche achterstand
zet, willen eveneens opnieuw
onderhandelen over het
ABM-akkoord. Maar zij stel
len inplaats van een looptijd
van 7, een looptijd van 15 tot
20 jaar voor. Gevolg: de
Amerikanen kunnen binnen
die periode hun nucleair
schild niet in de ruimte bren
gen.
Dat is waarschijnlijk het
grootste meningsverschil dat
de beide partijen op dit ogen
blik hebben. Verwacht wordt
dat, willen de VS en de Sow
jet-Unie op dat punt tot
overeenstemming komen,
een waar wonder moet ge
beuren. Overigens is het niet
uitgesloten dat er afzonder
lijke akkoorden worden ge
sloten over de middellange
afstandsraketten en de of
fensieve intercontinentale
wapens, ofschoon de Russen
altijd hebben gezegd dat ze
overeenkomsten daarover
afhankelijk stellen van Ame-
rika's bereidheid om over het
SDI te praten.
Vraag is nu wat er in
Reykjavik moet - en kan -
gebeuren.
In technische zin zijn de
onderhandelaars op dit mo
ment nog niet zo ver dat ze
concrete ontwerpakkoorden
op tafel kunnen leggen. De
beide leiders moeten zich dan
ook beperken tot een soort
technische en politieke ver
kenning. Ze moeten proberen
aan te geven langs welke weg
de onderhandelaars verder
moeten. Het grote gevaar is
evenwel dat dat niet lukt. Op
dat moment ontstaat er een
gevaarlijke impasse in de
Amerikaans-Russische be
trekkingen. De kans dat het
'echte' voor het einde van dit
jaar geplande tapgesprek
niet meer kan doorgaan, is
dan zeer groot.
Natuurlijk zijn beide par
tijen zich goed van dat ge
vaar bewust. Het feit dat ze
toch met elkaar gaan praten
geeft aan dat er mogelijkhe
den zijn. Zowel Gorbatsjov
als Reagan kan zich in
geen mislukking penei
een
mindering toe om n
speelruimte te krijgen i
andere zaken, zoals het
krikken van het welvaa
peil in de Sowjet-Unie en
inlopen van de techno);
ka.
Van onze verslaggever
neH HAAG - Van Agt is nog premier
ren^DeSo^e£ï?niewiïJïerg minister van Financiën, Den Uy
drastische wapem 'öd Sociale Zaken. Zó antwoordt ee
iet Nederlandse volk op de Nipo-vr
Ministers er nu op wélke posten zitte
Wie is er minister van Financiën?
procent 'Ruding' op, maar 43 pr
claart er geen idee van te hebben
loen nog een poging en noemen
sche achterstand op Am juisenberg en Zijlstra, maar dat is d
Zesentwintig procent weet dat De
lister van Economische Zaken is,
'Sch
Reagan wil om politi
redenen een wapenvern
dering. De Amerikaanse
sident wil niets meer en n
minder dan geschiedenis
ken, hij wil een histori:
doorbraak forceren in
impasse die bepalend is
weest voor het wereldgel
ren gedurende de laatsl
jaar.
Toch bestaat er grote
fel over de vraag of een
torische doorbraak mogs
is. De beide supermacl
koesteren een fundamen
wantrouwen jegens elk
dat niet kan worden opg;
ven tijdens enkele vriei
lijke gesprekken op hoog \MERSFOORT (ANP) -
voWoendfomdeezrrversc n de nerven doordronge
lende politieke en sociale; rersluierings- en verdrin
™otVaenikaardete bren )tlS daU^ V™1™ °m dit te
vlle jaren toenadering v' De school is zowel een br
De Daniioff-affaire h sen instrument ter bestrijding
geleerd dat de Sowjet-(
snel geneigd is de toet
broze relaties tussen de
Dit betoogde donderdag di-
ïcteur Mohammed Rabbae
permogendheden op het an het Nederlands Centrum
te zetten. Het feit dat Buitenlanders (NCB). Hij
land de naleving van brak in Amersfoort op een
mensenrechten als een Eudiedag over de rol van het
dergeschikte zaak [nderwijs in de strijd tegen
schouwt, maakt duidelijk
'toenadering' slechts een
perkt begrip is. Reaj
hardnekkigheid voor wat
Volgens Rabbae is racisme
iet een verschijnsel dat af en
treft het SDI heeft gelifte de kop op steekt bij wat
REAGAN
dat ook met Amerika
een aantal zeer fundamer
zaken niet te praten valt.
Reykjavik kan tot een;
betering van de relaties
sen Amerika en Rusland
den. Maar het is een illus
geloven dat een totale w
ging van de Amerikaa
Russische verhoudingen
de deur staat.
Als Reykjavik leidt tot
voortzetting van de gespt
ken van beide wereldleii
en dus tot een 'echte' top,i
de semi-top al als een p
tiek succes van de eerste;
worden aangemerkt.
Het dilemma van Roi
Reagan en Mikhail Gorl
jov is dat ook zij met bel
kelijk weinig tevreden
ten zijn.
ee
PI
S'
da
le
af
mi
ou
sij
ibezonnen, vooringenomen
niet goed ingelichte mensen,
aar een heel systeem van
jne vertakkingen. Bij dat
elsel grijpen een versluierde
eologie en onrechtvaardige
iciale, economische, culturele
ook educatieve structuren
elkaar ter handhaving van
e bestaande verhoudingen,
ie bepaald zijn door en uiter-
ard ten voordele strekken
in de 'witte' meerderheid.
Rabbae zei dat in dat ver-
ikte systeem het onderwijs
Van een onzer verslaggevers
BREDA MIDDEL
BURG - De door minis
ter F. Korthals-Altes
aangekondigde ophef
fing van de kantonge
rechten stuit bij de
meest direct betrokke
nen - de kantonrechters
- op teleurstelling. Hoe
wel de benaderde kan
tonrechters in Zuid-
West-Nederland niet
zuinig zijn met het op
sommen van nadelen die
aan de vernieuwing kle
ven, zijn ze het erover
eens dat de gevolgen
voor de burgerij mini
maal zullen zijn.
„Zoals het nu gaat, gaat
het uitstekend", vindt de
Middelburgse kantonrechter
mr. W. van Solinge. „De
functie van een kantonrech
ter is nu vergelijkbaar met
die van een huisarts: dicht
bij huis en snel, een soort
eerste hulp-verband. De
kantonrechter heeft zelf voor
die functie gekozen, zit er
voor zijn plezier en runt zijn
eigen winkel. Het stikt van
de mensen die hier over de
vloer komen voor advies. We
hebben alles in eigen hand.
Je houdt de vinger erop. In
het nieuwe systeem wordt de
kantonrechter een soort uit-
zendrechter. Het loket blijft
wel open ter plaatse, maar de
kantonrechter gaat naar
huis. Je mist dan een hob
byist, die het werk met ple
zier doet".
Het onderbrengen van de
kantonrechter bij een grote
eenheid als de rechtbank ziet
Van Solinge als een ver
schraling. „De persoonlijke
zin en inzet vormen nu de
olie in het werk en dat is ten
voordele van de klanten. Ik
denk dat dat wel verloren zal
gaan en da's eigenlijk wel
jammer. De verandering is
niet ten voordele van de
klant".
Van Solinge kan feitelijk
nu al de toekomstige praktijk
beoordelen omdat hij er de
posten Zierikzee en Tholen
Minister Korthals Altes
bij doet als een 'uitzend-
rechter'. Een keer in de twee
weken houdt hij zitting in
Zierikzee en een keer per
maand in Tholen. „Dat is de
situatie die je in de toekomst
kunt verwachten. Op afstand
is het werk moeilijker te be
handelen dan dat je erin zit.
Dat werkt bepaald stroever."
Zijn collega voor Terneu
zen en Oostburg mr. H. de
Mul ziet de veranderingen,
die overigens pas over enkele
jaren .hun beslag zullen krij
gen, niet zo somber in. „Het
talijft toch allemaal bestaan.
Het krijgt alleen een ander
naamplaatje. Het kantonge
recht wordt een verlengstuk
van de rechtbank, maar wat
hier functioneert, blijft be
staan".
Van een onzer verslaggevers
DE CENTRALE vraag in de
rechtszaak tegen ir. J. van Zon
blijft; heeft hij meegeholpen om
de tweede hoofdverdachte, mr.
drs. A. Masson, steekpenningen te
bezorgen?.
Voordat de rechtbank hierover een
uitspraak doet, willen de rechters een
duidelijk oordeel over de vraag of het
doorsluizen van steekpenningen op Jer
sey strafbaar is volgens het op Jersey
geldende recht.
Van Zon staat niet terecht voor het
aannemen van steekpenningen. Dat kan
ook niet: alleen ambtenaren kunnen
steekpenningen aannemen. Van Zon
wordt ervan verdacht geld aangenomen
te hebben voor Masson. Dat is medeple-
gen van een stafbaar feit. Tenminste in
Nederland. Maar volgens mr. F. Duyn-
stee, de raadsman van Van Zon, is dat
op Jersey niet strafbaar, omdat Van
Zon geen ambtenaar is.
Op grond van rapporten kwam Lau-
men tot de conclusie dat de feiten waar
van hij Van Zon beschuldigt, op Jersey
wel strafbaar zijn. Wie gelijk heeft,
moeten rechtsgeleerden in het Verenigd
Koninkrijk nu uitzoeken. De vraag aan
België is ingewikkelder, maar niet zo
belangrijk. Althans niet voor de hoogte
van de straf die de officier geëist heeft.
In deze zaak gaat het om het verstu
ren van valse rekeningen aan Systar, de
firma van tennishallenexploitant A.
Poot uit Nuenen. De rekeningen zijn
verstuurd door Van Zons relatie Per-
daen, vanuit de Belgische plaats Heren
tals. Waarom was dat nodig? Van Zon
mocht geen geld aan onroerend goed
verdienen. Dat was hij overeengekomen
met zijn vroegere werkgever, de Hol
landse Beton Groep. Toen Van Zon daar
wegging, kreeg hij een aanzienlijk be
drag mee. Hij moest dus inkomsten als
adviseur in onroerend goed verdonke
remanen.
Is hier dus sprake van valsheid in ge
schrifte? Nee, zegt Duynstee. Daarvoor
is nodig dat je een geschrift, een reke
ning of wat dan ook als echt aanbiedt.
Maar Poot wist dat deze rekeningen
niet geheel juist waren, omdat hij geen
geld aan Perdaen schuldig was. Die
kende hij helemaal niet. Hij had zaken
gedaan met Van Zon, en moest Van Zon
betalen.
Van Zon heeft - zo zegt de officier -
rekeningen laten versturen voor werk
dat hij niet verricht heeft. Dat beweert
ook Poot. Van Zon moest geld hebben
voor elke nieuwe tennishal die Poot
bouwde met geld van het ABP. Hij liet
zich echter nooit zien. Kortom: Van Zon
heeft geprobeerd Poot een poot uit te
trekken.
Duynstee raadpleegde hierover een
Belgische deskundige, en die is van me
ning dat er absoluut geen sprake is van
een misdrijf. Vrij vertaald, zo zei Duyn
stee: je moet maar uitkijken dat je niet
bedot wordt. Gebeurt dat toch, dan kun
je een civiele procedure beginnen. De
rechtbank laat ook deze kwestie uitzoe
ken.
DE AVOND van zijn leven veria
naar in de geschiedenisboeken t
int van de ferme daden, die niet
merika wil achterlaten, maar ook
orie schijnen die hij zo graag had
Reagan heeft gisteravond in de A
Door Cees Manders
'DEGENE die schade
veroorzaakt, moet beta
len', is een van de begin
selen waarmee onze sa
menleving 'werkt'. Maar
deze grondregel geldt
niet altijd bij echtschei
ding. Daar komt het
vaak voor dat zij die
brokken maken, de ex-
partners, de kosten van
hun gescheiden staat
'rustig' afwentelen op de
gemeenschap.
De regering vindt dat niet
redelijk meer. Zij stelt nu
eenvoudigweg voor de brok
kenmakers zelf moeten 'boe
ten' voor het falen van hun
huwelijk, van de echtschei
ding.
Op het ogenblik zijn tegen
de 500.000 Nederlanders ge
scheiden, 275.000 vrouwen en
214.000 mannen. Van 60 pro
cent van alle echtscheidingen
zijn minderjarige kinderen
de dupe. Dit jaar wordt een
aantal van 40.000 echtschei
dingen verwacht. Deze aan
tallen nemen alarmerend toe.
Na de scheiding blijken
vrouwen veel minder te her
trouwen dan gescheiden
mannen. De vrouwen zijn
dan vaak (in 45 procent van
de gevallen) aangewezen op
financiële assistentie van de
overheid.
Echtscheidingen kosten de
gemeenschap miljarden gul
dens per jaar. De overheid
verstrekt nagenoeg gratis
rechtshulp aan de partner
die wil scheiden en geen geld
voor de advocaat en recht
bank heeft. Kosten voor de
gemeenschap in 1985: negen
tig miljoen gulden. De vrouw
die vanwege de financiële si
tuatie van haar ex-man geen
of te weinig alimentatie ont
vangt, kan een beroep doen
op de sociale bijstand. Vorig
jaar kostte dat 2,2 miljard
gulden.
De fiscale aftrekbaarheid
van alimentatiebetalingen,
de extra AOW-uitkeringen,
de subsidies voor opvanghui
zen voor vrouwen en kinde
ren, voor gezinsverzorging,
de huursubsidies voor de ex-
partners die op straat zijn
komen te staan, dit alles kost
de gemeenschap nog eens
honderden miljoenen gul
dens per jaar.
Modale inkomens zijn
kostigen. Omdat de me
dat de overheid de schade
taalt die de echtscheidii
veroorzaken. De regering
nu om de echtscheidini
kening te verlagen onder
dere de echtscheidingspi
dure goedkoper maken,
bijstandsuitkeringen hei
en de huursubsidie voor
oudergezinnen aanpa:
Deze maatregelen moetfl
overheid honderden mil)
nen besparen.
De plannen van de
ring om de eigen bij
van de ex-partners aai
kosten van de mislul
toereikend om twee gesc sanrtieq tenen 7uiri Afrik
den huishoudens van te A!rik
srheid werd overstemd, waarschij
echtscheidingen voorv^^ag geleden uit zijn politieke ca
in de modale categorie ge president als een kat in he
nen, komt het er dus op: "ictiepakket (zie pagina 1). Rea
- incties tegen Zuid-Afrika in werkin
De totale effecten van Reagans
Idige doorbraak betekent in het
nee sancties tegen Zuid-Afrika, zi
I De sancties zullen door de zwart
strafmaatregelen smeken, verw
is in het gevecht tegen de apart
n door de sancties in hun porie
Blank Zuid-Afrika zal niet alleen
ienden, maar hen ook verwijten
lar een multiraciale samenleving
De woede in het blanke bastion
n, dat Pretoria de zaken in Zuid-
'orlopig elke vorm van dialoog m
eekt.
Bij alle vreugde over het keerpu
van hun huwelijkssvor?' aanzien van Zuid-Afrika hangt
■e mogelijk gruwelijke gevolgen va
Bleid.
te verhogen vindt, bij|
Stichting Organisatie
scheiden Mensen best
gunstig onthaal. De SOG)
Den Haag) is een van de|
langrijkste pressiegroe;
dit terrein van gestrande|
welijken, ook al zijn er
2500 gescheiden mensen|
van.
I Zuid-Afrika moet nu echt kiezen
jjeke dialoog, voor of tegen een w
an een natie staat op het spel. Het
Volgens de woordvoer;
van de SOGM, mevrouw!
„Op voorwaarde dat ze
terugwerkende kracht zi
hebben, en alleen gelden
de echtscheidingen die
nu af aan worden uitge;
ken."
De SOGM telt veel
mannen in haar gel;
vrouwen. En
dan
het
IE BRITSE socialistische partij, tij
rpletterd door het populisme va
éigen gelederen, is bezig aan
rinock heeft in betrekkelijk kort
ber, zijn de voorgeslfckse vleugels scherp uitgedund
maatregelen niet eens zofötskistische gezwel
Op het congres in Blackpool p
®go uit te stralen: een vriendelij
irs van radicalisme, maar wars o
litiek.
[Ofschoon Kinnock een weinig
Wtious, kreeg de moraliteit i
uk Kinnock straalt zeker geen f
aat de westerse bschaving er zo
uistocht moet voeren tegen alle
vooral de gescheiden majote Kwaad, de nucleaire bewap
Kiniiocks voornemen om Engel
itdoen en de Amerikaanse rake
9 te sturen heeft enige deining
nnock niet onder de Amerikaan
m n?aaf .we' ''d blijven van de Na
eesch«rw-^!Vurli[k hebben Kinnocks te
t De u- en branci geschreeuwd bij
m» heeft ziJn voornemens
re» Knn 1lf' maar dat is helaas wel
meij^^l^veiligheid gaat. Het is
doen dan nu gebeurt. ZeL-,4 J ''a van de Navo te blijven
nu te afhankelijk van nauwelijks mogelijk om een
ex-man en van de bijstaia" 'n een bondgenootschap wa
steen is van de defensiestrate
Hopelijk draagt .Jr'e intenties van Kinnock op de
nieuwe regeling er ook "JK. volgens zijn vrienden wil hij
dat men nog serieuzer» okken over de vrede en veiligh
huwelijk aangaat. MarWntussen heeft hij zichzelf lelijk
vrouw moeten zich reaitf uriger naar de verkiezingsuitsla
'linh h'j kunr)en weten dat r
if wlei2 §een regeringsmacht v
neeft Thatcher de munitie aa
k laar kan vernietigen.
die 'gebukt' gaan onder
re' alimentatieverplici
gen. Mevrouw Weber:
aantrekkelijke van
nieuwe regeling is voora
die de emancipatie val
vrouw, van de
vrouw, bevordert,
scheiden vrouwen
echt veel meer proberen]
het arbeidsproces mi
dat ze niet meer zo ma;
rugvallen op de gemeei
wanneer het fout gaat."
