Nederlands
NOS al bezig
met derde net
_J\
doordirk vellenga
Duet met Koos Alberts brengt
zangeres terug naar de top:
G1 PAGINA GIDS 1
TERDAG 20 SEPTEMBER 1986
Elpee
Jcsephine
HET duet 'Ik wil altijd
bij jou zijn' is dan wel
TROS-paradeplaat ge
worden en het lijkt er
zelfs op dat de West
brabantse Corry Ko
nings weer terug is aan
de top, voor de gemid
delde Brabander is het
toch even slikken als hij
het nieuwe produkt van
Nederlandse bodem
hoort.
Nerveus
Scheiding
Zelfstandig
Acteren is een maf beroepDe
meeste acteurs zijn dan ook
neurotici
Max von Sydow, acteur
Produkten van eigen bo
dem moeten bevorderd
worden, roepen ministers,
omroepen en Kamerleden
in koor. De Nederlandse
cultuur mag niet onderge
sneeuwd worden door aan
gekochte buitenlandse pro
gramma's. Dat lijkt een re
delijk uitgangspunt. Maar
de vraag die daar op volgt,
is: betekent 'Nederlands'
ook automatisch 'kwali
teit'?
De afgelopen week hebben
we de tweede aflevering
kunnen zien van de VPRO-
serie 'Reagan: Let's finish
the job' en de NCRV-verto-
ning van de speelfilm 'De
schorpioen' van regisseur
Ben Verbong. In beide ge
vallen is er sprake van
goede bedoelingen en prij
zenswaardige toewijding,
maar in beide gevallen
moet ook geconstateerd
worden dat niet wordt vol
daan aan de gewekte ver
wachtingen.
'De schorpioen' liet dins
dagavond een hoofdrolspe
ler (Peter Tuinman) zien
die zich voortdurend on
rustig en gekweld door het
beeld beweegt. Zo hoort dat
nu eenmaal in een zwarte
thriller. Hij is een vracht
wagenchauffeur die gebukt
schijnt te gaan onder een
complot, dat de hele film
vaag blijft. De beelden zijn
prima in orde, van een ver
haal en van spanning is
geen sprake.
Peter Tuinman en Monique
van de Ven blijven op af
stand, ze worden nooit
échte mensen, met wie je
mee kunt voelen. En dat
ligt echt niet aan het feit
dat de NCR V een vrijscène
in een beregende auto met
de censuurschaar heeft be
werkt. Op veel kleine din
gen is helemaal niet gelet.
In een bar-dancing worden
de hele films door alleen
maar platen gedraaid van
Brenda Lee. Dat gebrek aan
variatie is al vreemd, maar
erger is dat de film zich af
speelt in het jaar 1956 en
Brenda Lee toen nog geen
plaat had gemaakt. Een
van haar nummers in de
film, 'As usual', stamt uit
1964. Een vergissing van 8
jaar is erg slordig.
In 'Deschorpioen'speelt
Edwin de Vries een rolletje
als journalist. Deze Edwin
de Vries is ook de schrijver
van de Reagan-serie. Hij
verrichtte daarvoor heel
wat research in Amerika.
Hij weet alles van de presi
dent en heeft ook precies
door hoe de gladde Ameri
kaanse series gemaakt wor
den. Korte scenes, tempo!
De VPRO juichte, een deel
van de Nederlandse pers
ook.
Na twee afleveringen is
duidelijk dat het tempo
juist ontbreekt. Scenes met
zoon Ron houden de zaak
vreselijk op. De decors zien
er prachtig uit, Ton van
Duinhoven en Henny Orri
acteren voortreffelijk,
maar de serie is geen mo
ment verrassend. Wat we
zien is een reeks cliché's,
waaraan door Edwin de
Vries geen enkele nieuwe
dimensie is toegevoegd.
Reagan ('darling') is debiel
en plast in zijn bed. Nancy
('Mammie') is slim en
houdt niet van 'neukie-
neukie'. De Amerikaanse
tv-presentatoren zijn bru
lapen in glimmende pak
ken, de Amerikaanse agen
ten zijn achterlijke kauw-
gomkauwers. Meer heeft De
Vries niet uit zijn uitge
breide research kunnen ha
len.
Ronald en Nancy toonden
deze week aan dat elke pa
rodie gedoemd is te mis
lukken. Ze zorgen er zelf
wel voor. Wie daar door
heen wil prikken, moet
meer doen dan Ameri
kaanse vlaggen tonen en
het Amerikaanse volkslied
laten horen.
Nederlandse cultuur op de
buis? Goed, maar hoe lang
zal het duren voor het ni
veau gehaald van bijvoor
beeld de Britse serie 'Ten
der is the night', die elke
maandag op de BRT te zien
is?
Irt zijn de fantasiedo-
„Je houdt het niet
de mensen mee oi
Ikend zijn de were!
Service Authority
[teel officeel in zilver-
waardeloze boekjes,
i die denken dat ze er
lid mee kunnen rond-
lie mensen ook nog te
ien Amerikaan, ene
:t daar flink misbruik
roveel van die dingen
kantoor in Zwitser-
>uden. En het is niet
man drukt geen pas-
Deelgoedboekjes. Als
land denkt binnen te
natuurlijk wel in be-
t dat mag niet",
g overigens niet wor-
dat het de meeste lan-
hun paspoorten wor-
tl wat staten bouwen
ingen in, die om be-
meestal zorgvuldig
ïouden. Zodra de ver
ent, is het waardeloos
aaf en Reijnen zijn
nt voorzichtig in hun
it algemene voorbeel-
even.
I dat een bepaald land
rukfout in zijn pas-
Bekend is ook het
leel fijn draadje in het
>uitsers dat doen met
:rd mark. Of het ver
in het papier die al-
jn onder ultraviolet
daar laat niemand de
er honderd procent
bestaan. Vroeg of laat
neest verfijnde trucs
alser is ontzettend in-
er ook nog altijd de
ijkheid dat de ontwer-
leel ontslag neemt en
t".
e meest fraude-gevoe-
Wellicht tot verbazing
e van een of ander ba-
maar die van het Ver
met Nederland als
:zegd slechte - tweede,
let Nederlandse pas-
tste jaren wat dat be
dreven. De Hollandse
trd op weg geweest de
i de wereld te worden,
rdt er op het ogenblik
:en nieuw model".
markt in Amsterdam
nds paspoort een heel
irvan de marechaussee
tiet noemt, omdat het
wel eens zou kunnen
opzettelijk 'verliezen'
willen Handgraaf en
ijt. Hoeveel er ook valt
Europese gedachte, de
de versoepeling van de
Ie EG maakt het recht
er ongewenste elemen-
d te houden. „Het feit
onder valse voorwend-
comt, hoeft niet zoveel
ingrijker is waaróm hij
kan het van groot be-
iemand bij de grens
iden. Een beter voor-
islam is er niet".
Ir se op onraad te dui-
lijkt dan te zijn uitge-
enaar met vier jaar la-
Jedoelingen vervalsen
omatieke paspoorten.
J CD-passen niet wor-
(maar dat is een mis-
documenten mogen
taring is dat echte di-
J>rip voor hebben en
|o iemand op zijn ach-
staan en een hoop
et tien tegen één een
dus Reijnen.
Ed van Westerloo: zin in Nederland 3. - foto archief de stem
Van onze rtv-redactie
HILVERSUM „We hebben duidelijk zin in het derde net, na al
dat gepraat over de Mediawet wordt het nu tijd iets te doen",
zegt Ed van Westerloo, hoofdvan de NOS-televisie.
In het komende wintersei
zoen gaat de NOS al gedeelte
lijk uit van dat derde net. Zij
heeft haar programmering er
al op afgesteld en belooft
straks, als het zover is, er echt
werk van te maken. Zoals be
kend moet dat derde televisie
net gevuld worden door de
NOS, de IKON, Feduco en de
andere kleintjes.
Nieuwe NOS-rubrieken zijn
'Moordkuil', 'De afwas in de
ijskast', 'Wie wat waar en hoe
laat' en 'Rok Rol'.
'Moordkuil' is een soort van
televisie-Ratel. Kijkers kun
nen reageren op NOS-pro-
gramma's en met NOS-pro-
grammamakers in discussie
gaan. In de nieuwe rubriek is
ook 'Sprekershoek' opgeno
men die met haar oude for
mule weg begon te kwijnen.
'Wie wat waar en hoe laat' sig
naleert evenementen op het
gebied van kunst, cultuur, re
creatie en toerisme. 'De afwas
in de ijskast' is een informa
tieve rubriek voor jongeren
die 'Sesamstraat' ontgroeid
zijn. Het maandelijkse eman
cipatie-programma 'Rok
Rol' zoekt naar mensen die
vrijer en gelijkwaardiger wil
len leven. Thema's als onvei
ligheid, wonen en seksualiteit
komen aan de orde, maar het
programma mag niet klaag
lijk van toon worden.
De dinsdag blijft de infor
matie-avond voorde NOS, de
woensdag blijft vooral voor
cultuur bestemd. Toppers van
de NOS als 'Horizon', 'Panora-
miek', 'Nederland C', 'Den
Haag Vandaag' etc. blijven,
maar 'Nederland C' begint
voortaan pas omstreeks elf
uur. In 'Avondvoorstelling'
worden eigen produkties, co-
produkties en reportages ge
bracht op het gebied van de
uitvoerende kunsten.
De NOS ziet in Nederland 3
een uitdaging waarin ze veel
beter dan nu het geval is, haar
taak kan verrichten. Veel be
lang hecht de NOS aan de ho
rizontale programmering, op
vaste uren eenzelfde soort
programma's. In de praktijk
betekent dit dat de kijker wat
meer regelmaat op de buis zal
vinden. Als het derde net er
komt, zal de NOS die vooral
met cultuur vullen: dinsdag
informatie, woensdag film en
drama en vrijdag muziekthea
ter. Ook zal de NOS proberen
om in het komende seizoen
meer evenementen live uit te
zenden. „Hopelijk", zegt Ed
van Westerloo, „is het derde
net een stap in de goede rich
ting. De kijkers hebben daar
na het oeverloze gepraat van
de afgelopen jaren recht op."
Nu heeft Cory Konings weer een
hit op stapel stain, die deze week de
hitparades wel zal zijn binnenge
slopen. Bovenden werd afgelopen
maandag een jieuwe elpee gepre
senteerd: Corri voor en met vrien
den, die André/an Duin in het Am
sterdamse caé Drukwerk, van
Harrie Slinge, aan de zangeres
overhandigde.
Op de elpee net veelbelovende ti
tels als Laat ne niet alleen, Voor
geen goud lait ik je gaan, Ik heb
vaak tranen n mijn ogen en Elke
nacht ben ikeenzaam zingt Corry,
naast negen ledjes solo, zes duetten
met (inter)njtionale coryfeeën als
Koos Alberts Costa Cordalis, Wil
Tura, Drukverk, Havenzangers en
Ronnie Tobe.
Corry is vj vertrouwen dat haar
fans het nierwe werk zullen waar
deren. „Het s allemaal hitgevoelig
werk", zegt e. „Ik denk dat deze el
pee goud wrdt". Haar lichtbruine
ogen twink«en. De ellende is voor
bij, vergeter, een periode waarin
alle weemcdige teksten van haar
eindeloze reks hits tot leven wer
den gewektis vervlogen.
Behalve'ierre Kartner is er geen
Brabantseirtiest die zo lang in het
Hollandse.nuziekcircuit meedraait
als CorryKonings. Huilen is voor
jou te laatis nog steeds de plaat die
het langse in de Top 40 heeft ge
staan: 42jveken, langer dan welke
hit van leatles of Abba dan ook.
Even leel het erop dat de Electroni-
ca's metde Vogeltjesdans het re
cord zoiden breken, maar deze
single bief op 38 weken steken.
Is het toeval dat beide plaatjes
van Wi'.ebrordse bodem zijn? Ja,
eigenlijl wel. Corry Konings be
schouw^ zichzelf tenminste niet als
een Hekes-vrouw. „Ik ben een
echte Bedase", zegt Corry, die nu
in Tilbirg samenwoont met de za-
kenmai Cor de Vries (40). „Ik heb
tot min vijftiende in Breda ge
woond Mijn ouders verhuisden in-
dertijcnaar Willebrord en dan ga je
mee. Jc heb zelf maar vier jaar in
Willelrord gewoond. Willebrord is
een fine plaats, zo'n dorp waar de
menan nog 'langs achter' bij elkaar
op beoek gaan en je overal mee
helpn. Het is bij de mensen wel zo:
het i: zwart of het is wit. Ik was wit.
Ik wis de trots van het dorp en had
vershrikkelijk veel fans. Dolle
fans/onden, die mevrouw Aarts en
Fréfhijs organiseerden".
Je carrière van Corry Konings
bgon achttien jaar geleden, toen zij
e<n cassette stuurde naar Pierre
Kirtner. Het nummer: Hello Jose-
pine, toen hit in de rauwe rock-
ad-roll-uitvoering van de Scor-
ions. Ze zong het in, terwijl ze
ichzelf op de gitaar begeleidde,
-artner zag iets in het zeventienja-
ige meisje en bracht haar onder bij
Jureco, waar zich tegelijkertijd een
'roepje De Rekels aandiende. Corry
m de Rekels werd geboren en
scoorde al met de eerste, inmiddels
bestofte en vergeten compositie
Vaarwel, ik zal geen traan om je la
ten een behoorlijke hit. Na Mijn stil
verdriet volgde de klapper Huilen is
voor jou te laat.
Elke personeelsavond wordt
Corry Konings gevraagd nog een
keer deze meeslepende smartlap te
zingen. „Ik krijg er nog steeds niet
genoeg van, het nog altijd een fan
tastisch nummer", vindt ze. „Soms
'aat ik het nummer weg, maar dan
wordt er vanzelf om gevraagd en
aaar geef ik gehoor aan, want ik
vmd het fijn om liedjes te zingen die
andere mensen mooi vinden".
In achttien jaar heeft ze vele hon
derden liedjes op de plaat gezet,
"aak weten de fans nog beter welke
nummers op oude elpees staan.
an denk ik: is dat nummer van
jny? Vooral bij elpees is dat. Dan
kun je moeilijk zeggen: dat weet ik
Corry Konings:6Mijn
schulp staat nu open
Door Willem Reijn
Het spontane Ii«ve stemmetje
met de zachte G wordt volledig
overstemd door het galmende ge
luid van de Mokumse Koos Alberts.
De accenten vloeien bij elkaar.
Kortom: er zijn uil muzikaal oor-
punt wel betere conbinatles denk
baar.
In een hoekje vai de bar van het
Tilburgse Ibis-hote knikken Corry
Konings en haar mananger-min-
naar Cor de Vries legrijpend. Het is
natuurlijk een Me leuke single
waarop 'Corries' (lijk, dat bedoel ik
nou met Brabants hele leuke reac
ties heeft gehad, naar misschien is
de stem van Kots wat overheer
send. Het belangrijkste is echter:
Corry Konings is terug, terug van
een zwarte perkde in haar acht
tienjarige carrière, terug na een
scheiding waarnee de vaderlandse
roddelpers graa; haar kolommen
vulde.
Corry Konings: „Gelukkig heb
ik een vreselijk sterke stem".
- foto de stem/johan van gurp
In tijden van nood leert men zijn
vrienden kennen en zo is het ook bij
Corry Konings gegaan. „Je hebt in
de artiestenwereld maar weinig
echte vrienden", zegt Corry. „De
meesten kom je tegen bij optredens
en dan is het 'hallo' en verder niets.
Dat is als artiest ook moeilijk: de
meeste mensen zien je als de zange
res Corry Konings en weinigen als
de mens Corry Konings".
Na een ruzie met de voorzitster
van de fanclub, heeft manager/
minnaar, - en dus grootste fan-
Cor de Vries de leiding van de fan
club op zich genomen. Een beetje
merkwaardig, suggereer ik, dat het
adres van de fanclub hetzelfde
adres is als van de artiest: Gilzer-
baan 3 in Tilburg.
„Juist niet", vinden Cor en Corry.
„We doen de fanclub nu met vijf
mensen. We geven wat richtlijnen
en adviezen en helpen met de lay
out". Maar de spontaniteit gaat er
zo wel van af?, vraag ik. Vol onbe
grip kijken ze me aan. „De vorige
voorzitster deed het al vijftien jaar,
dus was wat uigeblust en ook niet
zo spontaan meer. We krijgen nu
erg veel waardering".
Eén keer maakte Corry een klein
muzikaal uitstapje, toen André Ha-
zes enkele jaren terug een elpee van
haar produceerde. „Een fantasti
sche plaat, die maar weinig aan
dacht heeft gekregen in Hilversum.
Hij kreeg wèl de nominatie voor een
Edison, dus er was appreciatie. De
plaat was wat meer richting pop,
misschien was dat een te grote
overgang voor Hilversum".
Maar nu weer: succes, glitter en
glamour. „Het doet me niks minder
dan vroeger", zegt Corry beschei
den. „Kijk, ik heb niet echt een hit
nodig, zoals sommige andere arties
ten. Werk hou ik toch wel. Maar ik
ben er gewoon verschrikkelijk trots
op. Het geeft je veel zekerheid".
Hoe lang gaat de successtory van
Corry Konings nog door? Voor
vrouwelijke artiesten kan het moe
derschap wel eens een abrupt einde
van de carrière betekenen. Voor
Corry Konings dringt de tijd, want
wetenschappers menen dat 35 een
leeftijdgrens is om aan kinderen te
beginnen. „Ik hoop dat ik wel kin
deren krijg", zegt Corry eerlijk,
„want dat is toch het mooiste wat er
is? Voor een kind geef ik mijn car
rière graag op".
Roeien veel zelfstandiger is gewor
den. „Ik ben er nu meer zelf bij be
trokken wat ik doe", zegt Corry. „Ik
weet nu meer. Natuurlijk is het zo
dat mensen mij ideeën influisteren,
maar ik beslis zelf. Met optredens
ben ik veranderd. Ik durf er een
one-woman-show van te maken,
ook meer van me af te bijten. Ik was
een slaaf of prooi van het publiek.
Vroeger zat ik in mijn schulp, die is
nu open".
Om de populaire zangeres te ont
lasten is het aantal optredens te
ruggeschroefd van 325 naar 240 per
jaar. „Vroeger had ik wel eens vijf
optredens op een dag. Gelukkig heb
ik een vreselijk sterke stem", zegt
Corry Konings en klopt ondertus
sen op de tafel af, „ik heb nooit op
tredens hoeven afzeggen. Ik kom
altijd, al ben ik nog zo verkouden.
Het publiek wacht op je, als je niet
komt heb je geen goede instelling".
Corry werkt vrijwel altijd met
een geluidsband. Cor de Vries bege
leidt haar daarbij, kijkt tevoren
even in de zaal om te weten wat
voor publiek er is en kiest dan de
band met het bijpassende repetoire.
„Laatst moesten we bij een rijke
Amsterdamse wijnhandelaar op
treden toen hij een feest vierde. Die
man was een grote fan van Corry",
vertelt Cor de Vries. „Zitten er alle
maal hele chique mensen in de zaal.
Maar binnen kwartier waren ze al
lemaal plat voor Corry. Helemaal te
gek!". Met een orkest heeft ze niet
altijd geweldige ervaringen. „Ik heb
meegemaakt dat ze eerst het adres
niet konden vinden, vervolgens op
het laatste moment binnenstoven
en toen de enveloppes met de blad
muziek nog moesten openmaken,
die ik weken eerder had opge
stuurd", zegt ze.
„Ik ben nog altijd erg nerveus
voor een optreden", bekent Corry.
„Maar dat is heel goed voor een ar
tiest, anders ga je zonder gevoel en
op je routine zingen. Het optreden
moet ook geen must zijn. Vroeger
moest ik met kerstmis en zelfs op
mijn verjaardag optreden. Nu ge
lukkig niet meer, want ik hou ervan
om lekker thuis te zijn". Ze vertelt
dat ze thuis zelf vrijwel geen platen
draait. „Dan ben ik blij als ik eens
rust heb. Je hoort de hele dag al
muziek. Als we in de auto zitten
vraag ik Cor vaak de radio wat
zachter te zetten of zelfs af".
Corry Konings: niet achterom kijken, maar vol vertrouwen op weg
naar de volgende gouden plaat.
niet meer, de refreinen ken je ge
woonlijk nog wel".
De ellende begon met de schei
ding. Het gossip-blad Story gooide
ontijdig en voorbarig de eerste be
richten over huwelijksporblemen
tussen Piet Roeien en Corry Ko
nings de wereld in. Ten onrechte,
vond ook de rechter, toen het paar
een kort geding tegen het roddel
blad aanspande.
„Het was beestachtig", zegt Corry
Konings en ze knijpt haar zachte
ogen tot katachtige spleetjes. „Ze
schreven het gewoon zonder mij
iets te vragen. Story, of al die an
dere bladen, wil gewoon sensatie
hebben over een artiest die in de be
langstelling staat. Kunnen ze die
niet vinden, dan maken ze het wel
zelf. De ene keer wordt je alle lof
toegeschreven, de andere keer bo
ren ze je de grond in. Ze werken
veel met suggesties: vraagtekens,
uitroeptekens".
Met hetzelfde blad vond nog een
aanvaring plaats: Corry Konings in
verwachting, schreef Story. „We
hebben een plaagstootje gegeven",
zegt manager/minnaar Cor de
Vries. „Gewoon een advocaat een
brietje laten schrijven. Zo'n bericht
berokkent schade want zaaleigena
ren zeggen optredens af of boeken
je niet, want die denken: Corry kan
rond die tijd natuurlijk toch niet
optreden".
De afgelopen week haalde Corry
Konings wéér de voorpagina van
Story: 'Ik vocht voor Corrie', zegt
Cor de Vries daar, maar op de bin-
nenpagina's is onder de kop Wild-
west taferelen op Mallorca, Vecht
partij om Corrie Konings geen ci
taat van De Vries te vinden. Na
twee pagina's is er nog niet meer
gebeurd dan een droge klap, waar
in Nederland geen proces-verbaal
zou worden opgemaakt, maar toch
besluit de verslaggever: Arme Cor
rie. Heerlijk een weekje uitrusten op
dat zonnige, vreedzame Mallorca -
en dan ineens het middelpunt wor
den van een ordinaire knokpartij.
Tevoren heeft hij overigens nog ge
constateerd dat Corry op dat mo
ment in haar hotel lag te slapen
Met dat scheidingsverhaal had
het blad achteraf toch gelijk, vraag
ik enigszins naïef. „Helemaal niet",
zegt Corry fel. „Er was niets aan de
hand. Dat ik enkele jaren later toch
gescheiden ben, heeft er niets mee
te maken".
Cor en Corry vertellen dat de
zangeres na de scheiding van Piet