Nederlands NOS al bezig met derde net _J\ doordirk vellenga Duet met Koos Alberts brengt zangeres terug naar de top: G1 PAGINA GIDS 1 TERDAG 20 SEPTEMBER 1986 Elpee Jcsephine HET duet 'Ik wil altijd bij jou zijn' is dan wel TROS-paradeplaat ge worden en het lijkt er zelfs op dat de West brabantse Corry Ko nings weer terug is aan de top, voor de gemid delde Brabander is het toch even slikken als hij het nieuwe produkt van Nederlandse bodem hoort. Nerveus Scheiding Zelfstandig Acteren is een maf beroepDe meeste acteurs zijn dan ook neurotici Max von Sydow, acteur Produkten van eigen bo dem moeten bevorderd worden, roepen ministers, omroepen en Kamerleden in koor. De Nederlandse cultuur mag niet onderge sneeuwd worden door aan gekochte buitenlandse pro gramma's. Dat lijkt een re delijk uitgangspunt. Maar de vraag die daar op volgt, is: betekent 'Nederlands' ook automatisch 'kwali teit'? De afgelopen week hebben we de tweede aflevering kunnen zien van de VPRO- serie 'Reagan: Let's finish the job' en de NCRV-verto- ning van de speelfilm 'De schorpioen' van regisseur Ben Verbong. In beide ge vallen is er sprake van goede bedoelingen en prij zenswaardige toewijding, maar in beide gevallen moet ook geconstateerd worden dat niet wordt vol daan aan de gewekte ver wachtingen. 'De schorpioen' liet dins dagavond een hoofdrolspe ler (Peter Tuinman) zien die zich voortdurend on rustig en gekweld door het beeld beweegt. Zo hoort dat nu eenmaal in een zwarte thriller. Hij is een vracht wagenchauffeur die gebukt schijnt te gaan onder een complot, dat de hele film vaag blijft. De beelden zijn prima in orde, van een ver haal en van spanning is geen sprake. Peter Tuinman en Monique van de Ven blijven op af stand, ze worden nooit échte mensen, met wie je mee kunt voelen. En dat ligt echt niet aan het feit dat de NCR V een vrijscène in een beregende auto met de censuurschaar heeft be werkt. Op veel kleine din gen is helemaal niet gelet. In een bar-dancing worden de hele films door alleen maar platen gedraaid van Brenda Lee. Dat gebrek aan variatie is al vreemd, maar erger is dat de film zich af speelt in het jaar 1956 en Brenda Lee toen nog geen plaat had gemaakt. Een van haar nummers in de film, 'As usual', stamt uit 1964. Een vergissing van 8 jaar is erg slordig. In 'Deschorpioen'speelt Edwin de Vries een rolletje als journalist. Deze Edwin de Vries is ook de schrijver van de Reagan-serie. Hij verrichtte daarvoor heel wat research in Amerika. Hij weet alles van de presi dent en heeft ook precies door hoe de gladde Ameri kaanse series gemaakt wor den. Korte scenes, tempo! De VPRO juichte, een deel van de Nederlandse pers ook. Na twee afleveringen is duidelijk dat het tempo juist ontbreekt. Scenes met zoon Ron houden de zaak vreselijk op. De decors zien er prachtig uit, Ton van Duinhoven en Henny Orri acteren voortreffelijk, maar de serie is geen mo ment verrassend. Wat we zien is een reeks cliché's, waaraan door Edwin de Vries geen enkele nieuwe dimensie is toegevoegd. Reagan ('darling') is debiel en plast in zijn bed. Nancy ('Mammie') is slim en houdt niet van 'neukie- neukie'. De Amerikaanse tv-presentatoren zijn bru lapen in glimmende pak ken, de Amerikaanse agen ten zijn achterlijke kauw- gomkauwers. Meer heeft De Vries niet uit zijn uitge breide research kunnen ha len. Ronald en Nancy toonden deze week aan dat elke pa rodie gedoemd is te mis lukken. Ze zorgen er zelf wel voor. Wie daar door heen wil prikken, moet meer doen dan Ameri kaanse vlaggen tonen en het Amerikaanse volkslied laten horen. Nederlandse cultuur op de buis? Goed, maar hoe lang zal het duren voor het ni veau gehaald van bijvoor beeld de Britse serie 'Ten der is the night', die elke maandag op de BRT te zien is? Irt zijn de fantasiedo- „Je houdt het niet de mensen mee oi Ikend zijn de were! Service Authority [teel officeel in zilver- waardeloze boekjes, i die denken dat ze er lid mee kunnen rond- lie mensen ook nog te ien Amerikaan, ene :t daar flink misbruik roveel van die dingen kantoor in Zwitser- >uden. En het is niet man drukt geen pas- Deelgoedboekjes. Als land denkt binnen te natuurlijk wel in be- t dat mag niet", g overigens niet wor- dat het de meeste lan- hun paspoorten wor- tl wat staten bouwen ingen in, die om be- meestal zorgvuldig ïouden. Zodra de ver ent, is het waardeloos aaf en Reijnen zijn nt voorzichtig in hun it algemene voorbeel- even. I dat een bepaald land rukfout in zijn pas- Bekend is ook het leel fijn draadje in het >uitsers dat doen met :rd mark. Of het ver in het papier die al- jn onder ultraviolet daar laat niemand de er honderd procent bestaan. Vroeg of laat neest verfijnde trucs alser is ontzettend in- er ook nog altijd de ijkheid dat de ontwer- leel ontslag neemt en t". e meest fraude-gevoe- Wellicht tot verbazing e van een of ander ba- maar die van het Ver met Nederland als :zegd slechte - tweede, let Nederlandse pas- tste jaren wat dat be dreven. De Hollandse trd op weg geweest de i de wereld te worden, rdt er op het ogenblik :en nieuw model". markt in Amsterdam nds paspoort een heel irvan de marechaussee tiet noemt, omdat het wel eens zou kunnen opzettelijk 'verliezen' willen Handgraaf en ijt. Hoeveel er ook valt Europese gedachte, de de versoepeling van de Ie EG maakt het recht er ongewenste elemen- d te houden. „Het feit onder valse voorwend- comt, hoeft niet zoveel ingrijker is waaróm hij kan het van groot be- iemand bij de grens iden. Een beter voor- islam is er niet". Ir se op onraad te dui- lijkt dan te zijn uitge- enaar met vier jaar la- Jedoelingen vervalsen omatieke paspoorten. J CD-passen niet wor- (maar dat is een mis- documenten mogen taring is dat echte di- J>rip voor hebben en |o iemand op zijn ach- staan en een hoop et tien tegen één een dus Reijnen. Ed van Westerloo: zin in Nederland 3. - foto archief de stem Van onze rtv-redactie HILVERSUM „We hebben duidelijk zin in het derde net, na al dat gepraat over de Mediawet wordt het nu tijd iets te doen", zegt Ed van Westerloo, hoofdvan de NOS-televisie. In het komende wintersei zoen gaat de NOS al gedeelte lijk uit van dat derde net. Zij heeft haar programmering er al op afgesteld en belooft straks, als het zover is, er echt werk van te maken. Zoals be kend moet dat derde televisie net gevuld worden door de NOS, de IKON, Feduco en de andere kleintjes. Nieuwe NOS-rubrieken zijn 'Moordkuil', 'De afwas in de ijskast', 'Wie wat waar en hoe laat' en 'Rok Rol'. 'Moordkuil' is een soort van televisie-Ratel. Kijkers kun nen reageren op NOS-pro- gramma's en met NOS-pro- grammamakers in discussie gaan. In de nieuwe rubriek is ook 'Sprekershoek' opgeno men die met haar oude for mule weg begon te kwijnen. 'Wie wat waar en hoe laat' sig naleert evenementen op het gebied van kunst, cultuur, re creatie en toerisme. 'De afwas in de ijskast' is een informa tieve rubriek voor jongeren die 'Sesamstraat' ontgroeid zijn. Het maandelijkse eman cipatie-programma 'Rok Rol' zoekt naar mensen die vrijer en gelijkwaardiger wil len leven. Thema's als onvei ligheid, wonen en seksualiteit komen aan de orde, maar het programma mag niet klaag lijk van toon worden. De dinsdag blijft de infor matie-avond voorde NOS, de woensdag blijft vooral voor cultuur bestemd. Toppers van de NOS als 'Horizon', 'Panora- miek', 'Nederland C', 'Den Haag Vandaag' etc. blijven, maar 'Nederland C' begint voortaan pas omstreeks elf uur. In 'Avondvoorstelling' worden eigen produkties, co- produkties en reportages ge bracht op het gebied van de uitvoerende kunsten. De NOS ziet in Nederland 3 een uitdaging waarin ze veel beter dan nu het geval is, haar taak kan verrichten. Veel be lang hecht de NOS aan de ho rizontale programmering, op vaste uren eenzelfde soort programma's. In de praktijk betekent dit dat de kijker wat meer regelmaat op de buis zal vinden. Als het derde net er komt, zal de NOS die vooral met cultuur vullen: dinsdag informatie, woensdag film en drama en vrijdag muziekthea ter. Ook zal de NOS proberen om in het komende seizoen meer evenementen live uit te zenden. „Hopelijk", zegt Ed van Westerloo, „is het derde net een stap in de goede rich ting. De kijkers hebben daar na het oeverloze gepraat van de afgelopen jaren recht op." Nu heeft Cory Konings weer een hit op stapel stain, die deze week de hitparades wel zal zijn binnenge slopen. Bovenden werd afgelopen maandag een jieuwe elpee gepre senteerd: Corri voor en met vrien den, die André/an Duin in het Am sterdamse caé Drukwerk, van Harrie Slinge, aan de zangeres overhandigde. Op de elpee net veelbelovende ti tels als Laat ne niet alleen, Voor geen goud lait ik je gaan, Ik heb vaak tranen n mijn ogen en Elke nacht ben ikeenzaam zingt Corry, naast negen ledjes solo, zes duetten met (inter)njtionale coryfeeën als Koos Alberts Costa Cordalis, Wil Tura, Drukverk, Havenzangers en Ronnie Tobe. Corry is vj vertrouwen dat haar fans het nierwe werk zullen waar deren. „Het s allemaal hitgevoelig werk", zegt e. „Ik denk dat deze el pee goud wrdt". Haar lichtbruine ogen twink«en. De ellende is voor bij, vergeter, een periode waarin alle weemcdige teksten van haar eindeloze reks hits tot leven wer den gewektis vervlogen. Behalve'ierre Kartner is er geen Brabantseirtiest die zo lang in het Hollandse.nuziekcircuit meedraait als CorryKonings. Huilen is voor jou te laatis nog steeds de plaat die het langse in de Top 40 heeft ge staan: 42jveken, langer dan welke hit van leatles of Abba dan ook. Even leel het erop dat de Electroni- ca's metde Vogeltjesdans het re cord zoiden breken, maar deze single bief op 38 weken steken. Is het toeval dat beide plaatjes van Wi'.ebrordse bodem zijn? Ja, eigenlijl wel. Corry Konings be schouw^ zichzelf tenminste niet als een Hekes-vrouw. „Ik ben een echte Bedase", zegt Corry, die nu in Tilbirg samenwoont met de za- kenmai Cor de Vries (40). „Ik heb tot min vijftiende in Breda ge woond Mijn ouders verhuisden in- dertijcnaar Willebrord en dan ga je mee. Jc heb zelf maar vier jaar in Willelrord gewoond. Willebrord is een fine plaats, zo'n dorp waar de menan nog 'langs achter' bij elkaar op beoek gaan en je overal mee helpn. Het is bij de mensen wel zo: het i: zwart of het is wit. Ik was wit. Ik wis de trots van het dorp en had vershrikkelijk veel fans. Dolle fans/onden, die mevrouw Aarts en Fréfhijs organiseerden". Je carrière van Corry Konings bgon achttien jaar geleden, toen zij e<n cassette stuurde naar Pierre Kirtner. Het nummer: Hello Jose- pine, toen hit in de rauwe rock- ad-roll-uitvoering van de Scor- ions. Ze zong het in, terwijl ze ichzelf op de gitaar begeleidde, -artner zag iets in het zeventienja- ige meisje en bracht haar onder bij Jureco, waar zich tegelijkertijd een 'roepje De Rekels aandiende. Corry m de Rekels werd geboren en scoorde al met de eerste, inmiddels bestofte en vergeten compositie Vaarwel, ik zal geen traan om je la ten een behoorlijke hit. Na Mijn stil verdriet volgde de klapper Huilen is voor jou te laat. Elke personeelsavond wordt Corry Konings gevraagd nog een keer deze meeslepende smartlap te zingen. „Ik krijg er nog steeds niet genoeg van, het nog altijd een fan tastisch nummer", vindt ze. „Soms 'aat ik het nummer weg, maar dan wordt er vanzelf om gevraagd en aaar geef ik gehoor aan, want ik vmd het fijn om liedjes te zingen die andere mensen mooi vinden". In achttien jaar heeft ze vele hon derden liedjes op de plaat gezet, "aak weten de fans nog beter welke nummers op oude elpees staan. an denk ik: is dat nummer van jny? Vooral bij elpees is dat. Dan kun je moeilijk zeggen: dat weet ik Corry Konings:6Mijn schulp staat nu open Door Willem Reijn Het spontane Ii«ve stemmetje met de zachte G wordt volledig overstemd door het galmende ge luid van de Mokumse Koos Alberts. De accenten vloeien bij elkaar. Kortom: er zijn uil muzikaal oor- punt wel betere conbinatles denk baar. In een hoekje vai de bar van het Tilburgse Ibis-hote knikken Corry Konings en haar mananger-min- naar Cor de Vries legrijpend. Het is natuurlijk een Me leuke single waarop 'Corries' (lijk, dat bedoel ik nou met Brabants hele leuke reac ties heeft gehad, naar misschien is de stem van Kots wat overheer send. Het belangrijkste is echter: Corry Konings is terug, terug van een zwarte perkde in haar acht tienjarige carrière, terug na een scheiding waarnee de vaderlandse roddelpers graa; haar kolommen vulde. Corry Konings: „Gelukkig heb ik een vreselijk sterke stem". - foto de stem/johan van gurp In tijden van nood leert men zijn vrienden kennen en zo is het ook bij Corry Konings gegaan. „Je hebt in de artiestenwereld maar weinig echte vrienden", zegt Corry. „De meesten kom je tegen bij optredens en dan is het 'hallo' en verder niets. Dat is als artiest ook moeilijk: de meeste mensen zien je als de zange res Corry Konings en weinigen als de mens Corry Konings". Na een ruzie met de voorzitster van de fanclub, heeft manager/ minnaar, - en dus grootste fan- Cor de Vries de leiding van de fan club op zich genomen. Een beetje merkwaardig, suggereer ik, dat het adres van de fanclub hetzelfde adres is als van de artiest: Gilzer- baan 3 in Tilburg. „Juist niet", vinden Cor en Corry. „We doen de fanclub nu met vijf mensen. We geven wat richtlijnen en adviezen en helpen met de lay out". Maar de spontaniteit gaat er zo wel van af?, vraag ik. Vol onbe grip kijken ze me aan. „De vorige voorzitster deed het al vijftien jaar, dus was wat uigeblust en ook niet zo spontaan meer. We krijgen nu erg veel waardering". Eén keer maakte Corry een klein muzikaal uitstapje, toen André Ha- zes enkele jaren terug een elpee van haar produceerde. „Een fantasti sche plaat, die maar weinig aan dacht heeft gekregen in Hilversum. Hij kreeg wèl de nominatie voor een Edison, dus er was appreciatie. De plaat was wat meer richting pop, misschien was dat een te grote overgang voor Hilversum". Maar nu weer: succes, glitter en glamour. „Het doet me niks minder dan vroeger", zegt Corry beschei den. „Kijk, ik heb niet echt een hit nodig, zoals sommige andere arties ten. Werk hou ik toch wel. Maar ik ben er gewoon verschrikkelijk trots op. Het geeft je veel zekerheid". Hoe lang gaat de successtory van Corry Konings nog door? Voor vrouwelijke artiesten kan het moe derschap wel eens een abrupt einde van de carrière betekenen. Voor Corry Konings dringt de tijd, want wetenschappers menen dat 35 een leeftijdgrens is om aan kinderen te beginnen. „Ik hoop dat ik wel kin deren krijg", zegt Corry eerlijk, „want dat is toch het mooiste wat er is? Voor een kind geef ik mijn car rière graag op". Roeien veel zelfstandiger is gewor den. „Ik ben er nu meer zelf bij be trokken wat ik doe", zegt Corry. „Ik weet nu meer. Natuurlijk is het zo dat mensen mij ideeën influisteren, maar ik beslis zelf. Met optredens ben ik veranderd. Ik durf er een one-woman-show van te maken, ook meer van me af te bijten. Ik was een slaaf of prooi van het publiek. Vroeger zat ik in mijn schulp, die is nu open". Om de populaire zangeres te ont lasten is het aantal optredens te ruggeschroefd van 325 naar 240 per jaar. „Vroeger had ik wel eens vijf optredens op een dag. Gelukkig heb ik een vreselijk sterke stem", zegt Corry Konings en klopt ondertus sen op de tafel af, „ik heb nooit op tredens hoeven afzeggen. Ik kom altijd, al ben ik nog zo verkouden. Het publiek wacht op je, als je niet komt heb je geen goede instelling". Corry werkt vrijwel altijd met een geluidsband. Cor de Vries bege leidt haar daarbij, kijkt tevoren even in de zaal om te weten wat voor publiek er is en kiest dan de band met het bijpassende repetoire. „Laatst moesten we bij een rijke Amsterdamse wijnhandelaar op treden toen hij een feest vierde. Die man was een grote fan van Corry", vertelt Cor de Vries. „Zitten er alle maal hele chique mensen in de zaal. Maar binnen kwartier waren ze al lemaal plat voor Corry. Helemaal te gek!". Met een orkest heeft ze niet altijd geweldige ervaringen. „Ik heb meegemaakt dat ze eerst het adres niet konden vinden, vervolgens op het laatste moment binnenstoven en toen de enveloppes met de blad muziek nog moesten openmaken, die ik weken eerder had opge stuurd", zegt ze. „Ik ben nog altijd erg nerveus voor een optreden", bekent Corry. „Maar dat is heel goed voor een ar tiest, anders ga je zonder gevoel en op je routine zingen. Het optreden moet ook geen must zijn. Vroeger moest ik met kerstmis en zelfs op mijn verjaardag optreden. Nu ge lukkig niet meer, want ik hou ervan om lekker thuis te zijn". Ze vertelt dat ze thuis zelf vrijwel geen platen draait. „Dan ben ik blij als ik eens rust heb. Je hoort de hele dag al muziek. Als we in de auto zitten vraag ik Cor vaak de radio wat zachter te zetten of zelfs af". Corry Konings: niet achterom kijken, maar vol vertrouwen op weg naar de volgende gouden plaat. niet meer, de refreinen ken je ge woonlijk nog wel". De ellende begon met de schei ding. Het gossip-blad Story gooide ontijdig en voorbarig de eerste be richten over huwelijksporblemen tussen Piet Roeien en Corry Ko nings de wereld in. Ten onrechte, vond ook de rechter, toen het paar een kort geding tegen het roddel blad aanspande. „Het was beestachtig", zegt Corry Konings en ze knijpt haar zachte ogen tot katachtige spleetjes. „Ze schreven het gewoon zonder mij iets te vragen. Story, of al die an dere bladen, wil gewoon sensatie hebben over een artiest die in de be langstelling staat. Kunnen ze die niet vinden, dan maken ze het wel zelf. De ene keer wordt je alle lof toegeschreven, de andere keer bo ren ze je de grond in. Ze werken veel met suggesties: vraagtekens, uitroeptekens". Met hetzelfde blad vond nog een aanvaring plaats: Corry Konings in verwachting, schreef Story. „We hebben een plaagstootje gegeven", zegt manager/minnaar Cor de Vries. „Gewoon een advocaat een brietje laten schrijven. Zo'n bericht berokkent schade want zaaleigena ren zeggen optredens af of boeken je niet, want die denken: Corry kan rond die tijd natuurlijk toch niet optreden". De afgelopen week haalde Corry Konings wéér de voorpagina van Story: 'Ik vocht voor Corrie', zegt Cor de Vries daar, maar op de bin- nenpagina's is onder de kop Wild- west taferelen op Mallorca, Vecht partij om Corrie Konings geen ci taat van De Vries te vinden. Na twee pagina's is er nog niet meer gebeurd dan een droge klap, waar in Nederland geen proces-verbaal zou worden opgemaakt, maar toch besluit de verslaggever: Arme Cor rie. Heerlijk een weekje uitrusten op dat zonnige, vreedzame Mallorca - en dan ineens het middelpunt wor den van een ordinaire knokpartij. Tevoren heeft hij overigens nog ge constateerd dat Corry op dat mo ment in haar hotel lag te slapen Met dat scheidingsverhaal had het blad achteraf toch gelijk, vraag ik enigszins naïef. „Helemaal niet", zegt Corry fel. „Er was niets aan de hand. Dat ik enkele jaren later toch gescheiden ben, heeft er niets mee te maken". Cor en Corry vertellen dat de zangeres na de scheiding van Piet

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 33