West-Duitsland maakt laatste
balans op van herstelbetalingen
Duits*
IRAN EN IRAK HOUDEN ELKAAR AL ZES JAAR IN EVENWICH]
Vechten om
de Sjat-el-Arab
ALS IK DUITSER WAS, ZOU IK ER TROTS OP
IER NADE
Achtentachtig
beslissen op
Delgado blijft 1
VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1986
EXTRA
OFFICIEEL BESTAAT de oorlog tussen Iran
en Irak niet eens.
COIFFURE HOUSE
Parijs bang
voor negatief
effect aanslagen
Lammertink na
T47|
Saddam Hoessein zag zijn
kans schoon toen Iran na het
vertrek van de Sjah in een
chaos was veranderd. - fotoap
Door Anne Vos
Irak viel in september 1980 Iraans grondgebied bin
nen, maar deed dit zonder Iran eerst op een behoor
lijke manier de oorlog te verklaren.
De Irakese president Sad
dam Hoessein liet weten dat
zijn legers zouden proberen de
rivier de Sjat-el-Arab en een
eental omstreden grensgebie
den van Iran terug te krijgen.
De grenzen tussen Iran en
Irak waren nooit goed vastge
legd en vormden al eeuwen
lang een twistpunt tussen de
beide staten. Onder het be
wind van de Sjah werden de
gebieden die beide landen
claimden bij Iran getrokken.
Irak durfde hiertegen niets te
doen omdat het leger van Iran,
met steun van Amerika, op
permachtig was.
Saddam Hoessein zag zijn
kans schoon toen in 1979 Aya-
tolla Khomeiny de Sjah van de
troon stootte, en de Amerika
nen tegen zich in het harnas
joeg door zijn houding in de
gijzelingsaffaire. Iran ver
keerde in een chaotische toe
stand, en wat voor Hoessein
belangrijker was: de Ameri
kaanse legeradviseurs waren
Iran uitgezet, en de officieren
die met het Amerikaanse wa
pentuig overweg konden zaten
in de gevangenis. Vandaar dat
Saddam Hoessein op een
snelle overwinning rekende.
Met zijn aanval op Irak had
Hoessein echter meer op het
oog dan alleen de verovering
van omstreden grensgebieden.
Hij was niet erg tevreden met
de politiek die zijn nieuwe
buurman Khomeiny voerde.
Hoessein vreesde dat op de
provocerende houding van
Iran tegenover de VS een in
terventie van de Amerikanen
zou volgen, met alle ellende
vandien. Verder achtte Hoes
sein het niet denkbeeldig dat
de Iraanse revolutie naar Irak
zou overslaan. Zestig procent
van de Irakezen is, evenals
Khomeiny Sji-itisch, terwijl
de Soenieten, waaronder Sad
dam Hoessein, de hoogste po
sities in Irak bekleden.
Koerden
En inderdaad zaaide Kho
meiny al enige onrust in zijn
buurland door de in Irak wo
nende, maar naar onafhanke
lijkheid strevende Koerden
aan te moedigen in hun strijd
tegen de soldaten van Saddam
Hoessein. De president van
Irak hoopte met de inval in
Iran ook de val van Khomeiny
te bewerkstelligen.
Tegen de verwachtingen
van Hoessein in bleek er geen
sprake van een snelle annex
atie. Hiervoor waren twee
oorzaken. De aanval van Irak
werd volledig vanuit de
hoofdstad Bagdad gestuurd,
de commandanten ter plaatse
kregen te weinig bevoegdhe
den. Ze moesten voor iedere
manoeuvre toestemming aan
Bagdad vragen, wat niet be
paald bevorderlijk was voor
een soepel verloop van de
strijd.
Ook had Hoessein de slag
vaardigheid van Iran onder
schat en maar drie van de der
tien beschikbare divisies op de
vijand afgestuurd. De man
schappen van Iran waren wel
iswaar slecht georganiseerd,
maar ze waren wel talrijk en
wierpen zich met ware doods
verachting in de strijd. Kho
meiny versterkte hun gelede
ren met vrijgelaten officieren
die het Amerikaanse mate
rieel konden bedienen. Zo
kwam het dat de Iraanse op
mars in het begin traag ver
liep, en later zelfs tot stilstand
werd gebracht.
Ter viering van de zevende verjaardag van de Iraanse re
volutie lopen militairen in parade. Voor het komend "beslis
send' offensief zijn veel burgers gerecruteerd. - fotoap
De strijd tussen Iran en Irak, ook wel
de Golfoorlog genoemd, gaat half
september zijn zevende jaar in. Toen
de oorlog ongeveer een jaar oud was,
en geen van beide partijen nog over
winningen van betekenis boekten,
trokken westerse journalisten voor
zichtige vergelijkingen met de Eerste
Wereldoorlog. Die vergelijkingen
gaan nog steeds op: zowel de Iraanse
als de Iraakse soldaten hebben zich
in loopgraven verschanst. Alleen Iran
doet af en toe een uitval naar de vij
and, zoals 1 september jongstleden
gebeurde op het zuidelijk oorlogs
front. De solide Iraakse verdedigings
linies houden echter steeds stand.
Terwijl de strijdende partijen de im
passe telkens weer proberen te door
breken, Iran met offensieven en Irak
met vredesvoorstellen, zijn de beide
grootmachten en de landen in het
Midden Oosten gebaat bij het huidige
verlóóp van de oorlog.
In 1982 opende Iran een suc
cesvolle tegenaanval en drong
de Irakezen terug op eigen
grondgebied. In plaats van
aanvaller werd Irak nu verde
diger. Hoessein had al lang
spijt van de hele onderneming
en vroeg Iran vredesonder
handelingen te beginnen.
Khomeiny ging daar niet op
in, hij noemde de strijd een
'heilige oorlog' en verklaarde
die niet te zullen staken voor
het bewind van Saddam Hoes
sein omvergeworpen was.
Hij voegde de daad bij het
woord en belegerde de Iraakse
stad Basra. Deze aktie bleek
minder succesvol dan de vori
ge, Basra hield stand. Vanaf
1982 tot heden hebben er geen
spectaculaire verschuivingen
aan het front plaatsgevonden.
Irak, in het nauw gedreven
door Iran, ging over tot andere
tactieken. Khomeinys troepen
worden evenals die van Sad
dam Hoessein gefinancierd
met geld uit de olie-export.
Door luchtaanvallen op het
eiland Kharg, vanwaaruit 90
procent van de Iraanse olie
werd geëxporteerd, hoopte
Irak dat de inkomsten en
daardoor ook de troepenmacht
van Iran zou verminderen.
Iran antwoordde met bombar
dementen op Iraakse olie-doe
len. Later begonnen beide lan
den met het beschieten vanuit
de lucht van eikaars hoofdste
den en andere burgerdoelen.
Irak bleek in de lucht sterker
dan Iran, zodat er een soort
evenwicht tussen de landen
ontstond.
De afgelopen vier jaar was
de berichtgeving over de Golf
oorlog wat eentonig. Keer op
keer startte Iran een offensief
aan het front, die Irak dan
weer afsloeg. Na ieder offen
sief vroeg Saddam Hoessein
om vredesonderhandelingen,
die door Iran telkens werden
afgewezen. Kharg werd meer
dere malen gebombardeerd,
evenals de hoofdsteden Bag
dad en Teheran.
In Irak en Iran hadden deze
gebeurtenissen natuurlijk
grote gevolgen, denk alleen al
aan de honderden en soms
duizenden doden die bij ieder
offensief vielen. Maar zolang
geen van beide landen een
doorbraak in de oorlog kon
forceren, hadden de gebeurte
nissen geen invloed op inter
nationaal niveau.
Vooral in het Midden Oos
ten is de Golfoorlog, hoe
vreemd het ook mag klinken,
een stabiliserende factor. Zo
lang Iran en Irak met elkaar
in de clinch liggen, zullen de
omringende landen geen last
van ze hebben. Immers, als
Iran vrij spel zou krijgen, zou
ze zeker proberen de Islamiti-
Supermachten
hebben haat
bij Golfoorlog
Het zuidelijk grensgebied
tussen Iran en Irak wordt
gevormd door de Sjat-el-
Arab, een rivier met een
brede uitmonding in de Per
zische Golf. Aan welk land
de Sjat-el-Arab toebehoort
is altijd onduidelijk geweest,
en het conflict dat daardoor
ontstond was een van de
aanleidigen voor de Golf
oorlog. Irak claimde de ri
vier met het niet onredelijk
lijkende argument dat het
Khomeiny stuurde dertienjarige jongetjes zijn
Oorlog'in.
'Heilige
- foto afp
Zeer jonge Iraanse soldaten, getroffen door de chemische wapens van de vijand, arriveren
in Wenen. In Oostenrijkse klinieken kregen zij een behandeling. - fotoap
sche revolutie in andere lan
den op poten te zetten. En nu
Saddam Hoessein zo druk is
met de oorlog kan hij zich niet
langer opwerpen als dé grote
leider van de Arabische we
reld. Die aspiraties had hij
voor de oorlog wel, maar de
Arabische landen waren daar
niet zo blij mee vanwege zijn
grillige buitenlandse politiek.
De Verenigde Staten en de
Sovjet Unie zouden graag zien
dat Iran en Irak vrede sloten.
De VS vanwege een ongehin
derd verloop van de olie-ex
port (Amerika is de grootste
afnemer van Arabische olie),
en de Sovjet-Unie omdat die
niet houdt van oorlogen in na
bij gelegen landen. Het geeft
de VS namelijk een excuus om
legermachten naar in de knel
geraakte bondgenoten te stu
ren. En als de Sovjet-Unie er
gens een hekel aan heeft is dat
aan Amerikanen dicht bij zijn
grenzen.
De onverzoenlijke houding
van Teheran maakt de tot
standkoming van een vredes
verdrag echter onmogelijk.
Daarom is het verloop van de
oorlog, waarbij beide partijen
elkaar in evenwicht houden,
in het belang van zowel de VS
als de Sovjet Unie. Om dat
evenwicht te bewaren levert
de Sovjet Unie gevechtsvlieg
tuigen en onderdelen aan Irak,
zodat Irans overmacht op het
front wordt gecompenseerd.
Overigens deden zich tij
dens de zes jaar durende oor
log ook gebeurtenissen voor
die wél voor consternatie
zorgden. Bij de aanval op
Basra raakte Saoedi-Arabië in
paniek. De regering in Riad
was bang dat Iran zijn invloed
tot buiten Irak uit zou breiden.
De Saoedi's riepen de hulp in
van Amerika, die bemande
helikopters stuurde om de
verrichtingen van beide oor
logvoerende landen in het oog
te houden. Toen Iran na de zo
veelste luchtaanval op Kharg
besloot de Golf af te sluiten,
zodat er geen olie uit de Ara-
land nauwelijks gebieol
langs zee bezit. Via de Sjat-1
el-Arab zou Irak zijn pro. I
dukten (vooral olie) door de I
Perzische Golf naar het bui-1
tenland kunnen exporteren
Iran, zo dacht men in Irak, l
had langs de hele lengte var, I
de Perzische Golf gebied lig.
gen, en dus voldoende I
ruimte voor zeehavens. On-1
der het in militair opzich: I
oppermachtige bewind var, I
de Sjah, wist Iran echter de I
supervisie over de rivier te
krijgen. Nabij de Sjat-el-1
Arab liggen belangrijke
Iraanse olievelden en het ge.
bied is dus bij uitstek ge-1
schikt voor Iraanse zeeha-1
vens. Het op dat moment
zwakke Irak kon niets t
de Sjah uitrichten, men I
stond erbij en keek er han-1
denwringend naar.
De Perzische Golf fun-1
geert voor veel landen in he; I
Midden Oosten als door-1
gangsgebied van hun olie I
naar het buitenland. Tijdens
de oorlog met Iran dreigde I
Irak herhaaldelijk met af-1
sluiting van de Golf. Dit kon
zij doen door de straat van
Hormoes te blokkeren. Na-1
tuurlijk waren zowel de af-
zetters als afnemers van olie I
die door de Golf vervoerd I
wordt niet bepaald gechar-[
meerd van de Iraanse drei-1
gementen. Toen Iran in 1
besloot zijn woorden in da l
den om te zetten stuurde!
Amerika dan ook marine!
schepen naar de straat van I
Hormoes om dat te voorko-l
bische landen kon worden gl
transporteerd zonden de \l
marineschepen richting In|
om dat te voorkomen. De
is inmiddels weer vrij toegar|
kelijk, dus de Amerikan-
trokken zich tot grote vreuj]
van de Sovjets terug.
Verder werd in de hele nl
reld met afschuw gereageel
op de barbaarse wijze val
oorlog voeren. Iran kreeg ve]
kritiek te verduren toen
1984 bleek dat dit land dertieil
jarige jongetjes de 'Heilig!
Oorlog' in stuurde. Irak maal
vanaf 1984 tot op de huidil
dag gebruik van mosterdgaj
wat volgens de conventies va|
Genève streng verboden is.
In juli riep Saddam Hot
sein Iran opnieuw op vrede J
sluiten. Ditmaal wachtte
het door Iran aangekondigif
offensief niet eens af.
meiny verklaarde aan het vel
zoek te voldoen op voorwaarf
dat Hoessein zou vertrekkej
en Iran enorme herstelbea
lingen zou doen. Met andej
woorden: Iran is nog nietrJ
plan vrede te sluiten, ms|
maakt zich op voor een niet
volgens de regering beslis
de, aanval.
Welingelichte kringen
Iran beweren dat deze aant]
eind van de maand wam
de weersomstandigheden e
stig zijn zal plaatsvinden.DJ
kundigen hebben door midi
van de waarnemingen vans!
telieten geconstateerd dat 1:1
650.000 man aan het front hsT
gemobiliseerd. Saoedi-AniJ
en de Sovjet-Unie hebben
achter de vredesoproep
Irak geschaard, ze zijn I
dat Iran de vijand bij deII
mende aktie uiteindelijkopl
knieën krijgt. Of het nieuf
beslissende offensief well
lijk een doorbraak beteke]
valt te bezien.
Door Nikolaus Piper,
Associated Press
BONN - De Westduitse bonds
dag zal zich in het najaar nog
eenmaal buigen over de scha
deloosstelling van de slachtof
fers van het nationaal-socia-
lisme. Dat is dan 35 jaar nadat
Konrad Adenauer de plicht
erkende om 'morele en mate
riële vergoeding' te geven. De
huidige regering van de
Bondsrepubliek moet uiterlijk
1 november de balans hebben
opgemaakt en eventuele ach
terstanden of hiaten kunnen
tonen.
Tot nu toe heeft de Bondsre
publiek 85,3 miljard gulden
betaald aan slachtoffers van
de Nazi's, nabestaanden en ge
troffen landen. Ongeveer één
miljoen mensen hebben in to
taal 4,5 miljoen verzoeken tot
schadevergoeding ingediend.
Als de herstelbetalingen aan
het eind van deze eeuw wor
den afgerond, zal naar schat
ting 105 miljard gulden zijn
betaald.
„Het komt nog wel eens
voor dat een enkeling ten on
rechte geen schadevergoeding
blijkt te hebben gehad, maar
ze komen niet meer met groe
pen tegelijk", gelooft Walter
Schwarz, een in Zürich wo
nende Israëlische advocaat,
die zich vanaf 1968 met de her
stelbetalingen heeft bezigge
houden. De nu 80-jarige
Schwarz werd in Berlijn gebo-
ren, emigreerde in 1933 naar
Frankrijk en later naar Pales
tina. In opdracht van de Je
wish Agency keerde hij in 1950
terug naar Duitsland om ver
zoeken tot schadevergoeding
te laten bekrachtigen.
Schwarz is de samensteller
van de documentatie over her
stelbetalingen van het minis
terie van financiën in Bonn.
De boekwerken worden dit
najaar met een zevende en
laatste deel afgesloten. In een
vraaggesprek zei Schwarz dat
hij de verzameling van nieuw
feitenmateriaal voor Nazi
slachtoffers niet noodzakelijk
achtte. Wel toonde hij zich een
voorstander van de oprichting
van een hulpfonds voor zeer
schrijnende gevallen.
Fouten
Weliswaar is voor 'afslui
tende, schrijnende gevallen*
inmiddels al 1,15 miljard gul
den betaald, maar ook van
daag nog komen fouten in ver
goedingen of gediscrimineerde
groepen van vervolgden aan
het licht: joodse slavenarbei
ders uit concentratiekampen,
mensen met wie Mengele ge
ëxperimenteerd heeft, zigeu-
nergroepen, onder dwang ge-
steriliseerden en homoseksue
len.
„Regelmatig worden klach
ten tegen schadeloosstellingen
ingediend door jonge mensen
die de samenhang en de regels
niet kennen. Dat brengt valse
polemiek in de zaak", merkt
een functionaris van het mi
nisterie van financiën op. Ook
advocaat Schwarz waar
schuwt voor te harde kritiek
op de herstelbetalingen: „Al
leen wie niets doet, maakt
geen fouten. Wie heeft ooit
verwacht dat zo'n grote onder
neming als de 'Wiedergutma-
chung' foutloos zou aflopen?"
Bij de debatten over hiaten
in de schadeloosstellingen
speelt het materiële aspect
echter meestal een zijdelingse
rol. Vaak gaat het om de offi
ciële erkenning van een groep
als Nazi-slachtoffers en om de
beschuldiging dat de Nazi-ter -
reur zich in een wat minder
duidelijke vorm, namelijk dis
criminatie, in het na-oorlogse
Duitsland heeft voortgezet.
Gesteriliseerden
Vooral de vraag van de on
geveer 95.000 nog levende, on
der dwang gesteriliseerden
heeft opzien gebaard. Duitsers
die op grond van de 'Wet ter
voorkoming van erfelijke af
wijkingen' wegens vermeende
zwakzinnigheid of andere er
felijke ziekten door de Nazi's
van hun vruchtbaarheid wer
den beroofd, worden niet als
vervolgden erkend en kunnen
alleen aanspraak maken op
5000 mark uit het fonds voor
schrijnende gevallen. De
Westduitse regering huldigt
daarbij het standpunt dat de
'erfelijkheidswet' precedenten
heeft gehad in het buitenland
en dat het daarmee geen ty
pisch Nazi-onrecht is. Alleen
al in de Verenigde Staten zou
den tussen 1907 en 1950 ruim
52.000 mensen onder dwang
gesteriliseerd zijn.
Intussen gaan echter steeds
meer wetenschappers en poli
tici hun mening over deze
zaak herzien. Bondsdagverte
genwoordigers van de SPD,
FDP en de Groenen hebben
zich al eens in die zin uitgela
ten. De psychiater Klaus Dör-
ner verklaarde in een petitie
aan de - Westduitse regering
dat de 'erfelijkheidswet' vanaf
het begin een groot onrecht is
geweest en niet te vergelijken
met andere sterilisatie-rege
lingen.
Dörner stelt voorts vast dat
300.000 tot 400.000 families
waarvan leden gesteriliseerd
zijn, daar nu nog onder lijden,
omdat het onrecht nooit open
lijk als onrecht is erkend. „De
getroffenen worden met hun
verwarrende schuld- en
schaamtegevoelens aan hun
lot overgelaten", zegt Dörner.
Ook verre familieleden zien
nu nog, zonder enige reden, af
van het krijgen van kinderen.
Dörner noemt dat 'een
schandvlek' op de Bondsrepu
bliek die alleen kan verdwij
nen door een verandering van
de regels.
Sinti en Roma
Gelijksoortige beweegre
denen zijn er in het geval van
de zigeunergroep Sinti en Ro
ma. Romani Rose, voorzitter
van de centrale raad van de
Sinti en Roma, vertelt dat ook
35 Jaar geleden erkende
Konrad Adenauer de plicht
om 'morele en materiële ver
goeding' te geven aan de
slachtoffers van het natio-
naal-socialisme. - fotodpa
na het einde van de Nazi-
heerschappij zijn volk nog als
zigeuners en nomaden gedis
crimineerd is: „Voor een deel
door dezelfde bureaucratie,
die verantwoordelijk was voor
de Nazi-terreur".
Nu gaat het Rose erom, door
rente te vragen uit de midde
len van de 'Wiedergutma-
chung', voor ongeveer 2000
Sinti en Roma, die ouder zijn
dan 60 jaar, een pensioen te
garanderen. „Daarbij mag de
ernst van de vervolging dan
geen rol spelen", aldus I
Dat zou betekenen dat nietl
leen overlevenden uit conif
tratiekampen - zoals bij
dere vervolgde groeft'
schadeloos worden ges
maar ook Sinti en Roma]
aan de greep van de Ni!
hebben kunnen ontsnappe'J
Afgezien van deze ree
discussie speelt de schade;!
stelling van oorlogsslacb'l
fers in het bewustzijn varj
meeste Westduitse burff
geen rol, tot verbazing
vele buitenlanders. „De s
deloosstelling heeft zich iol
yhetto afgespeeld", zegt ''1
ter Schwarz terugkijkend T
zou volgens hem des te <j
wonderlijker zijn, omdatI
schadeloosstelling een 'hisj
risch unieke prestatie' j
'het toegangskaartje
Duitsland voor de terugW|
de beschaafde wet
Schwarz: „Als ik Duitser
zou ik er trots op zijn."
Het betalen van Wiedetlj
machung is overigens
strikt Westduitse aangelef!
heid. De DDR heeft nooit
stelbetalingen aan bui'f
landse groepen en regerif.
gegeven. Wel kent de DDB|
binnenlands programma j
nazi-slachtoffers, dat va"
ningen kent op het gebied]
gezondheidszorg, banen,
vesting en onderwijs. Erk'
verzetsstrijders en hun t'
staanden hebben recht op|
speciaal verzetspensioen.
Waarom laten toch zov
hun haar verzorg.
Bisschopshoeve 12 - Braba
Ginnekenmarkt i
Donk 32 - Mgr. Nolensf
Van onze com
BONN Voor de Duitse krai
slag van de voetbalwedstrije
meenemen (veel kranten -
Süddeutsche Zeitung lagen
nog in volle gang was) zit
tweede ronde van het duel oi
pioenen. „Mathy verhoogde i
2-0, zodat de Münchenaren
naar de volgende ronde", al<
in een artikel onder de kop:
mat'.
Veel lof heeft deze krant
Kelly
SEOEL (AFP) - De reeks aan
slagen, waar Parijs momen
teel mee te maken heeft, dreigt
'twijfel te zaaien in de harten
van de leden van het Interna
tionaal Olympisch Comité'.
Dat heeft Alain Danet, voor
zitter van het voorlopig orga
nisatie-comité van 'Parijs'
toegegeven.
Hij deed dat in Seoel, waar
hij tijdens de bestuursverga
dering van het IOC promotie
hoopt te bedrijven voor de
kandidatuur van Parijs voor
de organisatie van de Olympi
sche zomerspelen van 1992.
Danet, die een reis van vijftien
dagen door veertien Aziati
sche landen achter de rug
heeft, betreurde de situatie,
maar hield vast aan de stel
ling, dat Parijs in 1992 atleten
en officials een veiligheidsga
rantie zal kunnen bieden.
„Het veiligheidsdossier van
de stad Parijs is absoluut on
vergelijkbaar", verklaarde
Danet. Hij voegde eraan toe
dat die mening wordt gedeeld
door degenen, die binnen het
Internationaal Olympisch Co-
mié de voorgestelde veilig
heidsmaatregelen van de kan
didaat-steden moeten verge
lijken. Danet erkende dat Pa
rijs gedurende de laatste da
gen als stad 'in staat van be
leg' verkeert, maar voegde er
aan toe dat als veiligheid het
enige criterium zou zijn
waarop de kandidaturen wor
den beoordeeld, de Olympi
sche Spelen alleen zouden
kunnen worden georganiseerd
in totalitaire staten.
SEOEL (AFP) - Achtentachtig stei
m Lausanne over de kandidatuur t
nisatie van de Olympische zomers
minder dan het Olympisch comité
de loop van dit jaar overleden, de d
vierde lid is ondergedoken.
De Griek Nikolaos Nissiotis en
velt zijn in het begin van dit jaar
den niet opgevuld voor 17 oktober,
is na de val van de regering in 1985
gevangenis gezet. Zijn vrijlating w<
wacht. Het stemrecht van de Tunes
de tocht. Hij werd in eigen land als
ham daarop de benen naar Zwitser
Volgens voorzitter Samaranch i
international comité, maar de regl
over zijn positie. Het Olympisch cc
Plenaire zitting voor 17 oktober in
men. Het stembureau op 17 oktobe
de Zwitser Mare Hodler. Hij zal wo
negalees Keba Mbaye en de Chinee:
den HAAG (ANP) - Jos Lam
mertink heeft donderdag een
tweejarig contract getekend
mj de wielerploeg van Piet
Dos. De Nederlands kampioen
wordt kopman van de nieuwe
onnatie, die het komend sei
zoen wil gaan deelnemen aan
d® grote klassiekers. De ver-
mntenis tussen de renner uit
"ïerden, die tijdens de Ronde
van Frankrijk ernstig ten val
fwam, en Peter Post loopt aan
net einde van dit seizoen af.
«Met Jos Lammertink heb-
n We onze eerste keus ge-
egen", vertelde ploegleider
P
re
m
m
er
is
de
di
m
he
to
te
ru
bij
oï
zi;
De P^g van
van ir^uiten heeft de ronde
slote feestelijk afge-
1 stel u°p een grote tentoon-
I uhg in Barcelona werd in
de
m
ve
ve
Si
aa