'UIT JE KIST KUN JE NIET MEER BELLEN'
De risico 's van journalistiek
RIE£ UI Tl
Zwak
Sancties: 'i
MINISTERS
Zeevissengoed materiaal halve werk
AMSTERDAM
Licht herstel o
WOENSDAG 17 SEPTEMBER 1986
EXTRA OP WOENSDAG5
Ike
Vrienden?
Onrechtvaardig
Onderwijs
PAPIER
VOOR UW PEN
WOENSDAG 17 SEPTEIV
HWliHmHHiH
T11 PAGINA 4
JOURNALISTIEK staat te boek als een van de gevaarlijkste beroepen ter
wereld. Aan een goed voorpagina-verhaal bij het ontbijt kan bloed kle
ven.
Nu worden raadsverslaggevers hooguit getroffen door acute verga
der-stress. Anders ligt het met de kleine groep van reporters in oorlogs-
en rampgebieden. Zij zijn het die de vaak 'dodelijke actiebeelden' bij u in
de huiskamer brengen. Een clubje van avonturiers en schrijvende Ram-
bo's? Zeker niet, maar ze zijn wei bepalend voor het hoge sterfte-cijfer
in dit ambacht.
Al sinds 1951 werkt het Internationale Pers Instituut (IPI) aan een be
tere bescherming van journalisten op gevaarlijke posten. Nieuw is de
IPI-uitgave 'Gids om leven te blijven'.
Door Paul de Schipper
ZESTIEN maart 1984,
El Salvador. De Ame
rikaan John Hoag-
land begeleidt een pa
trouille van rege
ringssoldaten in een
gebied waar de laat
ste weken nogal wat
guerrilla-activiteit is
gemeld. Hoagland is
een ervaren front-fo
tograaf van het ge
zaghebbende Ameri
kaanse weekblad
Newsweek. In Beiroet,
zij n voorlaatste post
was het de afgelopen
tijd nogal rustig. Zijn
chefs in New York
hebben hem nu recht
streeks naar een op
laaiende brandhaard
in Midden-Amerika
gedirigeerd.
In El Salvador staat
Hoagland op de verlang
lijst van de doodseska
ders. Hij weet het, maar
hij voelt zich thuis in dit
j door oorlog gemartelde
kleine land.
De tocht met de militaire
patrouille verloopt aanvanke
lijk rustig, maar dan ineens
klinken er schoten. Een hin
derlaag en een spervuur van
mortier-en machinegeweer
vuur. Met een aantal soldaten
blijft ook Hoagland (36) voor
over op de grond liggen. In
New York rolt op dat moment
de nieuwste Newsweek van de
persen. Op de omslag een
kleurenfoto van een gillende
moeder in Beiroet. Het is de
laatste Hoagland-foto die de
'deadline' haalt.
Dat jaar worden er in de
hele wereld 23 journalisten ge
dood, 81 raken gewond en 205
verdwijnen voor kortere of
langere tijd achter de tralies.
Een hoge score voor een vak
dat naar verhouding maar
weinig beoefenaren kent. Ge
lukkig draagt de Nederlandse
verslaggeverij nauwelijks bij
aan deze cijfers. Alleen de
dood van vier IKON-verslag-
gevers in El Salvador in maart
1982 ligt nog vers in het geheu
gen. De verslaggevers die let
terlijk in het harnas sneuvelen
zijn echter doorgaans in dienst
van de grote internationale
media.
Recht
De wereldvrede is geba
seerd op een goede communi
catie en vrije informatie. Het
'recht om te weten' is vastge
legd in de Universele Verkla
ring van de Rechten van de
Mens. Dat zijn dure woorden,
maar wie niet weet wat de
buurman doet kan onzeker
worden en rare dingen doen.
Zo gaat dat ook met naties on
der elkaar. Conflicten kunnen
op misverstanden berusten en
op verkeerde informatie.
Het recht op vrije informa
tie is mede afhankelijk van
het werk van individuele jour
nalisten, zowel in de gemeen
teraad als in landen die we
nauwelijks kennen, maar
waar we in direct mee te ma
ken kunnen krijgen. De
nieuwsstroom uit gevaarlijke
gebieden kan juist extra be
langrijk voor ons zijn. Het
meest spectaculaire voorbeeld
van de laatste tijd is de ramp
met de kerncentrale van
Tsjernobyl. Wie niet uit de
krant of van de televisie ver
neemt dat er radio-activiteit
in de lucht zit blijft rustig be
smette spinazie eten.
Evenzo kan de oorlog tussen
Irak en Iran van invloed zijn
op de prijs van een tank benzi
ne, maar er moet wel iemand
zijn die het bericht doorgeeft.
Om die reden stationeerde het
persbureau Reuter in het
voorjaar 1983 Nahmad Hassan
als correspondent in Teheran.
Op weg naar het front reed hij
in een mijnenveld en werd aan
stukken geblazen. Einde be
richt.
Extra risico's
Nieuws oppikken in gebie
den die door militairen be
heerst worden kent extra risi
co's. Militairen zijn immers de
laatsten om scheutig te zijn
met informatie. Niet voor niets
geldt in deze kringen het ge
zegde: Als je verliest, schiet
dan eerst de verslaggever
dood".
Anders is het de Ameri
kaanse verslaggever Ben Cra
mer van de Philadelphia In
quirer in 1978 vergaan. We
staan dan aan de vooravond
van Begin's bezoek aan Cairo
en elk bericht uit het Midden-
Oosten haalt de voorpagina's.
Dat voorjaar begint de Israëli
sche invasie in Libanon. Cra
mer vliegt in allerijl van Tel
Aviv naar Beiroet en neemt
daar een taxi en rijdt door Pa
lestijns gebied de Israëli's te
gemoet. Op een bepaald mo
ment stopt de taxi-chauffeur
zijn wagen en maakt een veel
betekenend gebaar langs de
keel. Ze zijn in de voorste Pa
lestijnse limes gearriveerd en
de man wil niet verder. Cra
mer stapt uit en wandelt drie
kilometer door niemandsland,
een solitaire verslaggever met
stropdas en keurig in het pak.
Bij de de laatste El Fatah-
post krijgt hij de waarschu
wing: „De Israëli's schieten op
Gevaarlijke journalistiek als basis voor de speelfilm 'The Killing Fields': Sam Waterston en Dith Pran als journalisten
in Cambodja die door de Rode Khmers gevangen zijn genomen.
FOTO CONCORDE FILMS
alles wat beweegt". Als hij de
voorste posten van de Israëli
sche strijdmacht bereikt zegt
een tankchaufeur: .„Kijk uit,
want de Arabieren zitten
overal". Het commentaar van
Cramer na deze gewaagde
journalsitieke veldtocht: „Aan
weerskanten zaten mensen,
Arabieren en Israëli's. Ze wa
ren bang, ze waren menselijk".
Met zijn Midden-Oosten-re-
portages won Cramer later de
Pullitzer-prijs.
De stunt van Cramer lijkt
een uitzondering die de regel
bevestigt. Wie berichten aan
zijn lezers wil doorgeven kan
het beste zijn leven lief heb
ben. Cramer kreeg bij z'n ver
trek van een van z'n collega's
de goedbedoelde waarschu
wing: „Hou je hoofd laag en
pas op. Uit je kist kun je niet
meer bellen".
Tips
Het IPI voorziet de risico-
journalistiek van een aantal
aardige tips. Grondregel is:
geen enkel bericht is belang
rijker dan je eigen leven. An
dere adviezen aan verslagge
vers te velde:
Draag nooit een wapen.
Wijs nooit met je vinger, het
kan voor een pistool gehouden
worden.
Ga nooit door het niemands
land in de gevechtszone
Vertrouw nooit, maar dan
ook nooit een puber met ge
weer
Draag altijd een witte vlag
bij je
Neem dollars mee. Geld en
een exemplaar van Playboy
kunnen van vijanden vrien
den maken.
Leer in de taal van het land
de woorden 'Niet schieten'
In deze „Gids om leven te
blijven" zijn de ervaringen
verwerkt van een groot aantal
frontverslaggevers. Een New
York Times-verslaggever
leerde in Zimbabwe dat wan
neer een lokale chauffeur niet
verder wil je maar beter kan
stoppen: „Wil hij niet, zijn er
geen recente bandensporen en
stoppen kinderen langs de weg
vingers in de oren dan is het
veiliger om de achteruit van
de auto te gebruiken. Gega
randeerd dat er verderop mij
nen liggen".
Een ander adviseert om „al
tijd te lachen naar de jongens
met de geweren".
Janice Turner neemt een
keer haar intrek in het veel
bestookte Commodore Hotel in
Beiroet. De receptionist vraagt
haar doodnuchter: „Welke
vleugel wilt u mevrouw: die
van de autobommen of die van
de mortierschutters?".
Waaghalzerij zoals beoe
fend door Cramer komt het
verhaal meestal niet ten goe
de. Bij de selectie van verslag
gevers die naar gevaarlijke
posten gestuurd worden, let
ten de internationale media
meer op voorzichtigheid dan
op heldenmoed. Al sinds de
tweede wereldoorlog geldt in
de journalistiek de regel: Een
collega zonder angst is veel
gevaarlijker dan een lafaard.
Aardig is in dit verband ook
een opmerking uit Herman
Melville's epos Moby Dick.
Melville laat er stuurman
Starbuck zeggen: „Ik wil nie
mand in de sloep die niet bang
is van de witte walvis".
Voorzichtigheid geïnspi
reerd door primaire levens
drang kan bij deze vorm van
verslaggeving een uitstekend
raadgever zijn. En de abonnee
krijgt er een goed verhaal door
bij het ontbijt.
- I |E geschiedenis is de
Ssom van datgene
E wat wij over het
leden denken. En omdat.
iedere generatie andere
E denkt over het verle-
S den, wordt de ge-
E schiedenis telkens
weer opnieuw her-
E schreven. Wij zijn
E zelf de geschiede-
E nis.
E De meesten van ons
E herinneren zich Dwight
E D. Eisenhower nog levendig.
E Iedereen noemde deze altijd
grijnzende generaal 'Ike'. Eisen-
E hower won de Tweede Wereld-
E oorlog en werd, als we hem zelf
E mogen geloven, min of meer te
il gen zijn zin tot president van de
Verenigde Staten gekozen. Dat
E was in 1952.
E Was Ike een groot president
Volgens de historici van zijn tijd
E niet. Eigenlijk woedt de discus-
EE sie over het formaat van deze
E merkwaardige president nog
E steeds voort. Ike was een vat vol
tegenstrijdigheden. En wie zijn
E naam noemt, noemt in een
E adem Korea, de Koude Oorlog,
het Suez-conflict en het McCar-
II thyisme. Ike maakte gebruik van
E figuren over wie de geschiedenis
zeer hard heeft geoordeeld:
John Foster Dulles (zijn minis-
E ter van buitenlandse zaken) en
E Richard Nixon (zijn vice-presi-
dent). Net als Reagan nu, was
E Ike in zijn tijd zeer geliefd. Maar
E het oordeel van zijn terzake
kundige tijdgenoten was op z'n
hoogst welvallend en op z'n
E minst uiterst kritisch.
E Ondanks het feit dat Ken-
E nedy hem in nauwelijks drie jaar
E tijd tot een vergeten grootheid
E maakte, kreeg Ike de historische
E wind mee. Johnson sleurde
E Amerika mee in de Vietnamoor-
E log. Nixon werd weggevaagd
door het Watergate-schandaal.
E Ford kreeg geen tijd om iets te
E ondernemen. En Carter zonk
weg in een vreemde hang naar
E perfectionisme die eigenlijk
niets dat passiviteit en stilstand
=j opleverde.
E Zo kon het gebeuren dat Ike
E jn het Pantheon van de presi-
E denten een flink stuk naar voren
E schoof. Enkele jaren geleden
verschenen de monumentale
E werken van zijn biograaf Ste-
iriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinl
phen Ambrose en die hielpen jJ
nagedachtenis van Dwight d|
Eisenhower er bovenop, fyj
kroop uit de geschiedenis tt"|
voorschijn als een groot knjg I
man en een bekwaam politico I
Het verging hem net als Harr, I
Truman die eveneens voortdj,
rend met zijn deskundige tijdgt.
noten overhoop lag, maar dj, I
Door Jo Wijnen
door de geschiedenis als een uit. I
stekend, om niet te zeggen groot I
president wordt beschouwd.
Toch blijft, wat Ike betreft, dt I
twijfel knagen. De Britse histori-1
cus Piers Brendon heeft zich ar,. I
dermaal over het doen en laten
van deze krijgs- en staatsmar I
gebogen, om slechts tot de slot- f
som te komen dat het oor
dat historici in de jaren vijftigen I
zestig over Ike velden, een juist I
oordeel was. Brendons Eisenho-1
wer-biografie voert wellicht op. I
nieuw tot een herplaatsing van I
Ike in het Pantheon der Amen-1
kaanse presidenten.
Overigens: in dat Pantheon I
wordt voortdurend geschikt a I
geschoven. Want de geschiede
nis is nog steeds datgene wat wij I
over het verleden denken. Et|
wij zullen, generatie na genera-1
tie, tot andere conclusies komen I
over het verleden. Dwight D.l
Eisenhower verkeert, als histori-1
sche figuur, in de weinig benij- f
denswaardige positie zich in dal I
oneindige niemandsland tussen!
groot en zwak te moeten bewe l
gen. En dat hebben we in ia'
geval van de geschiedenis
leerd: tussen groot en zwak be l
vindt zich tenslotte slechts de
totale vergetelheid.
Door Rien van Nunen
DE ontwikkeling van de
sportvisserij op het gebied
van hengelmatfiriaal^'is vrij
stormachtig geweest: van
bamboe tot composiethengel,
zou men kunnen zeggen. De
zoetwatervisserij liep daarbij
- uiteraard - voorop.
Zeehengelaars hebben het
wat dat betreft lang met
minder moeten doen. Wel
licht ontstond ook binnen de
zeehengelarij onder druk
van de verminderende vang
sten een zucht naar vernieu
wing. Daarbij ontbrak het
echter vaak aan kennis van
het zeevissen. Zeehengel-
spullen werden naast een
pak zangzaad verkocht, men
deed het er in het gunstigste
geval bij en vaak is dat nog
zo.
Toch is er verandering ge
komen. Er is wel degelijk een
markt voor zeehengelmate-
riaal. Hengelsportwinkeliers
hebben zich intussen gespe
cialiseerd, er staan ook des
kundige mensen achter de
toonbank. Sportvissers vaak,
geschoold in binnen- en bui
tenland. En zo hoort het ook.
Hoe komt het dan dat zee-
hengels maar al te dikwijls
ergens in een hoekje te vin
den zijn
Het antwoord ligt voor de
hand. Zeehengelspullen be
staan voor het grootste deel
uit eenvoudig materiaal.
Veel minder akkefietjes van
kwartjes en dubbeltjes. Er
wordt een veelvoud aan zoet
waterspullen verkocht. Des
kundigheid op zeehengel-
sportgebied is ook in hengel
sportzaken - de goede niet te
na gesproken - ver te zoeken.
En daar is zeehengelen Ne
derland niet mee gediend.
Sterker nog, de voorbeelden
van hoe het niet moet wor
den dagelijks langs de wa
terkant en aan boord van
sportvissersschepen gegeven,
zo verzekeren schippers. Met
andere woorden, 300.000 zee
hengelaars ontzeggen zich
zelf door gebrek aan mate
riaalkennis (bij gebrek aan
voldoende voorlichting) een
hoop visplezier.
Want zeg nou zelf, wat
voor lol kan men beleven
aan een hengel model be
zemsteel met een onderlijn
voorzien van enkele roestige
haken (die vingen zo goed de
vorige keerWeinig, ik
verzeker het u, want het
vangt niet. Vaak hoor je: 'Ik
vis niet zo vaak, als ik maar
wat vang ben ik al tevreden'.
En meteen heeft men een
alibi om zich een 'ramsh'
stokje aan te schaffen, met
onderlijnen die niet deugen
enz. En dat hoeft helemaal
niet.
Er zijn schippers genoeg
die hun klanten wel met re
delijk of zelfs uitstekend
hengelmateriaal laten vis
sen, als er gehuurd moet
worden. Kan men meteen
kijken of zo'n hengeltje be
valt. Bovendien kan men de
kunst afkijken van een paar
meer ervaren sportvissers en
eens vragen waar zo'n mooi
reagerend hengelstokje ver
krijgbaar is.
Beter nog: neem iemand
mee die al langer vist, zeg de
winkelier precies wat u van
een hengel verlangt. Bij
voorbeeld, hoe lang, van
welk werpvermogen en van
welk merk. Vraag de winke
lier eens een dergelijke hen
gel op te tuigen en maak er
- als dat kan en mag - eens
een paar proefworpen mee
op een veld. Of probeer eens
een geleende hengel. Ten
slotte koopt men toch ook
geen schoenen zonder ze te
passen
Er zouden eigenlijk
knoop- en werpcursussen
gegeven moeten worden voor
hengelaars. Voor werpen kan
men terecht bij een Casting
Club. Knopen moet men
vaak zelf leren. Wie nylon
knopen kan heeft nimmer
problemen met het aanzetten
van haken, het samenstellen
van onderlijnen e.d. Op zee-
visgebied zijn de fabriekspa-
temosters doorgaans nog
steeds van een gehalte dat
varieert van uitstekend tot
pure rommel. Om die keus te
vermijden knoopt men on
derlijnen gewoon zelf. Ny
londikte, haaksoort enz. men
kan dan aanpassen naar
smaak of behoefteVolgend
keer een korte cursus: wer
pen vanaf een sportvissers
boot.
ZIJN wij van steen?
Interesseert het ons niet?
Wat zijn wij voor mensen?
Wat hebben wij voor 'vrien
den'?
Vrienden,
die toestaan dat er 'demo
cratisch' wordt gemoord,
die toestaan dat er 'demo
cratisch' wordt gemarteld,
die toestaan dat er 'demo
cratisch' kinderen verdwij
nen,
die elke vrijheid, die niet
hun 'vrijheid' is,
helpen inperken, helpen
verkrachten.
Wat zijn dat voor 'vrien
den'?
Vrienden,
die dreigen van het ene land
een 'parkeerterrein' te ma
ken,
die het ene land willen laten
boycotten
maar in het andere land
de apartheid helpen in stand
te houden.
Wat zijn dat voor 'vrien
den'?
die moorddadige regimes
met geld en wapens
in het zadel houden en
die andere onwelgevallige
gekozen regimes
gewelddadig willen 'desta
biliseren'?
Zijn wij van steen?
Zijn wij dan blind?
Wat zijn wij dan voor men
sen,
wat zijn dat dan voor vrien
den?
Interesseert het ons niet?
Nee, dat interesseert ons
niet!
Geld, welvaart en rust,
het afmaken van een kar
wei,
dat interesseert ons!
Zeg mij wie uw vrienden
zijn
en ik zal u zeggen wie gij
bent.
Oosterhout,
Joep Bevers
IEDEREEN kent de geldin
zamelingen voor dit en voor
dat. Als je dan de bedragen
ziet of hoort dan schrik je
daarvan! Het spijt me dat ik
het zeggen moet, maar laten
we nu eens dicht om ons
heen kijken. Zelf ontvang ik
een uitkering RWW (bij
stand), komt er dan weer een
actie, je geeft toch wat. Ik
ben een rugpatiënt en mag
geen zwaar werk meer doen.
Nu kunnen wij een cam
ping overnemen in België,
wat wel zou mogen. 'Weg
met die kreet je moet er
maar mee leven leven'. De
artsen zouden het prachtig
vinden, maar je hebt bij
stand, dus geen poot om op
te staan. Hup daar gaat
weer een inzameling. Is er
dan niemand die tot het be
sef komt dat er bij de ge
wone man ook wel eens iets
leeft. Werk en een toekomst
voor mijn kinderen.
Waarom zus wel en zo niet.
Nu vraag ik<u heel vrien
delijk: zou u dit ook kunnen
opbrengen voor die gewone
man, die vanaf 1978 ook
graag aan het werk wil?
Werk zat hoor ik u zeggen,
jawel, als je gezond bent. Ik
wil zelf graag mijn geld
kunnen verdienen en niet
nog 26 jaar van de gemeente
profiteren. Vol verwachting
klopt ons hart. Nu zou u de
gewone man kunnen helpen.
Breda,
J. de Boer
Geachte heer Deetman,
Bij het monument op de Af
sluitdijk, de dijk die Noord-
Holland en Friesland met
elkaar verbindt, staat in
brons de tekst: 'Een volk dat
leeft, dat bouwt aan zijn toe
komst'.
Bouwen aan toekomst,
meneer Deetman, is een
diepte-investering. Nu uit
gaven doen vanuit de hoop
dat ze in een later stadium
rendement zullen opbren
gen.
De beste diepte-investe
ring echter die een natie kan
doen, is de investering in
haar jeugd; de dragers van
de toekomst, de spes patriae.
Die toekomst veilig stellen is
ons aller opdracht, van
ouders en onderwijs. U als
minister draagt eindverant
woordelijkheid voor de
kwaliteit van het onderwijs.
De kwaliteit van een sa
menleving, meneer Deet
man, wordt voor een belang
rijk deel bepaald door de
hoeveelheid zorg, die ze zich
gunt voor het opgroeiende
kind, de zorg dat het op
groeiende kind al die moge
lijkheden krijgt die nodig
zijn om zo goed mogelijk
toegerust te verschijnen aan
de poorten van de volwas
senheid.
Ik hoor u gelukkig vaak
spreken over die kwaliteit.
De wet op het basisonder
wijs en de ISOVSO-wet voor
het speciaal onderwijs uit
uw vorig kabinetsperiode
getuigen daarvan.
De inkt van beide wetge
vingen is echter nauwelijks
opgedroogd of u komt met
voorstellen, die ons de schrik
om het hart doet slaan!
Meneer Deetman, beide
wetgevingen kunnen alleen
maar tot bloei komen als u
ons met rust laat, als u ons
niet elke keer op de kast
jaagt, als u ons niet elke
keer in de beklaagdenbank
zet. We moeten zuinig zijn
met onze energie, we moeten
die richten op onze eerste
opdracht, en die ligt bij het
kind.
Uw voornemens brengen
zoveel tumult teweeg dat u
daarmee alles uit onze han
den slaat! Alles wat we in
jarenlange ervaring hebben
opgebouwd. Het is toch van
den domme dat wij in het
veld ons druk moeten ma
ken om kwaliteit te behou
den, terwijl dat eigenlijk uw
taak is. Meneer Deetman, ik
smeek u, stop aub. met dit
no-nonsense beleid!
Ik kan mij niet aan de in
druk onttrekken dat u uw
onderwijskundige argu
menten laat bepalen door de
visie die het kabinet heeft op
het financieringstekort. Dit
is de zaken op zijn kop zet
ten!
Bij de kabinetsformatie
gaf u als minister van On
derwijs te verstaan dat er
enkele miljarden nodig wa
ren om de kwaliteit van de
onderwijsvoorzieningen in
de nieuwe kabinetsperiode
te kunnen handhaven. In
plaats van enkele miljarden
méér gaat u akkoord met de
bezuiniging van 1 miljard,
dat is een verschil van 3 mil
jard!
Het speciaal en voortgezet
speciaal onderwijs mogen
van u 130 miljoen ophoesten.
Meneer Deetman, al zouden
wij willen, wij kunnen niets
ophoesten zonder in te boe
ten aan kwaliteit, zonder
leerlingen in de kou te laten
staan, die met hun ouders
een beroep op ons doen.
Het zou pas getuigen van
politieke moed als u uw poot
stijf zou houden en een ka
binetscrisis zou durven ris
keren om de onderwij sbe-
langen van basis- en spe
ciaal onderwijs veilig te
stellen!
Als u vindt, en wij vinden
dat met u, dat het speciaal
en voortgezet speciaal on
derwijs te groot van omvang
is geworden, doe dan niet
aan symptoombestrijding,
steek dan uw kop niet in het
zand, maar pleeg een gron
dige analyse van de oorza
ken en voer een daarop ge
baseerd beleid.
Uw enige antwoord is: be
perking van docentenuren
in diverse soort van speciaal
onderwijs en, als onge
hoorde klap op de vuurpijl:
beperkte toelating voor ver
schillende soorten van
voortgezet speciaal onder
wijs, alsof het om quotum
bepaling van haringen
gaat
Oh, we mogen van u
iedere leerling, waar dat no
dig voor is, blijven toelaten,
maar we krijgen er geen do
cent extra voor. Met deze
voorgestelde maatregel
wordt een precedent gescha
pen dat in de Nederlandse
wetgeving zijn weerga niet
kentU zadelt ons op met
een problematiek, die wij
niet kunnen en mogen ac
cepteren.
Het heeft ons diep ge
krenkt, meneer Deetman,
dat u de suggestie wekt dat
vele kinderen ten onrechte
bij ons geplaatst zouden zijn,
alsof wij op de markt leer
lingen ronselen.
Wij verwerpen met alle
kracht, die in ons is, deze
valse voorstelling van za
ken. Ik daag u uit om samen
met mij toelatingsprotocol
len door te nemen en dan
mag u zeggen of we onver
antwoord gehandeld heb
ben.
Door toch te gaan hakken
voert u een beleid van: 'Na
mij de zondvloed'. Meneer
Deetman, als u morgen heel
nodig naar de tandarts moet,
dan hoop ik vurig voor u dat
hij niet zal zeggen: 'Sorry
meneer Deetman, ik heb er
vandaag al tien geholpen en
meer dan tien mag ik er per
dag niet helpen. U blijft dan
met uw rotte kies zitten.
Op de regeringstafel, on
der handbereik van uw mi
nister-president, ligt altijd
een bijbel. Hij laat zich
graag daarmee portrette
ren Ik mag aannemen dat
dat niet uit electoraal gewin
gebeurt. Maar wordt daar
wel eens in gelezen Wat
staat daarin over zwakken,
de kansarmen, de hulpbe-
hoeftigen Doe me een ple
zier en zoek die teksten eens
op en baseer dan daarop als
CDA-minister uw beleid.
De heer Lubbers heeft in
een Brandpunt-uitzending
vóór de verkiezingen van 21
mei gezegd, dat onderwijs
ontzien zou worden als hij
aan de macht zou komen. De
kruitdampen van de verkie
zingen waren nog niet opge
trokken of, met de buit op
zak, bepaalt keizer Augus
tus niet dat er een volkstel
ling gehouden moet worden,
maar wel dat onderwijs een
miljard zou moeten inleve
ren.
Meneer Deetman, dit re
geerakkoord moet open,
deze plannen mogen niet
doorgaan, deze voornemens
moeten van tafel, terwille
van de kwaliteit, terwille
van de toegankelijkheid.
Ik neem aan dat u een
druk bezet man bent en dat
u weinig tijd heeft om te le
zen. Toch wil ik u wijzen op
een nieuwe uitgave over
speciaal onderwijs en zorg
verbreding. Een korte sa
menvatting speciaal voor u
over deze kinderen: 'Deze
kinderen hebben veel tegen
slag gehad op hun vorige
school of in de thuissituatie.
Een beschadigd zelfvertrou
wen in samenhang met ge
brekkige leerprestaties zijn
hiervan meestal een gevolg
Het werken op een school
voor speciaal onderwijs be
tekent voor de docenten bo
venal het bieden van per
spectief en het stimuleren
tot zelfvertrouwen in het
functioneren van de kinde
ren thuis en op school'.
Als u nog naar me luistert,
meneer Deetman, dan, met
alle hoogachting voor onze
collega's in het reguliere on
derwijs, dit denkertje tot be
sluit: 'Liever gewoon in het
speciale, dan speciaal in het
gewone
Breda,
Dick de Lange,
Directeur Chris tof felschool
0®"
V'iSS!S>sl
BRUSSEL (ANP) - De t'
ben gisteren in Brusse
economische dwangma;
Afrika.
Maar steenkool, het voor
pakket dat in de Haagse to{
werd besproken, zal voor aft
Gemeenschap mogen worde
Een verbod op de invoer van
ijzer en staal is praktisch rond
en zal waarschijnlijk 27 sep
tember van kracht worden.
Maar de vraag hoe het stop
zetten van nieuwe investerin
gen en het verbod van de in
voer van Krugerrands tech
nisch kan worden geregeld
moet nog verder worden be
sproken. Over het stopzetten
van invoer van steenkool
kwamen de twaalf ministers
van Buitenlandse Zaken
slechts overeen, dat het onder
werp van gesprek zal blijven
en dat de voorzitter -tot het
einde van het jaar Engeland-
zal proberen hierover een ak
koord te bereiken.
Aangezien de invoer op ko
len uit Zuid-Afrika 69 procent
(3 miljard gulden) uitmaakt
van het aanvankelijke sanc
tiepakket (4,3 miljard gulden)
werd door de concessie die
Van den Broek moest doen -
„vanuit een eenzame positie" -
de angel uit de strafmaatrege
len getrokken. Als klein
winstpunt zag een duidelijk
teleurgestelde Van den Broek
gistermiddag dat de kolen-
sanctie niet geheel van tafel is
geveegd. „Het onderwerp
blijft op de agenda", zei hij,
„en het voorzitterschap (mo
menteel de Britse minister
Howe) heeft de opdracht als
nog een consensus te bereiken.
Gezien de internationale ont
wikkelingen blijft de kans
aanwezig dat mettertijd ook
overgegaan wordt op een in-
voerstop van kolen."
De poging van de Neder
landse bewindsman, aanvan
kelijk gesteund door zijn
Deense en Ierse collega, was
van het begin van de bijeen
komst van de EG-ministers
van Buitenlandse Zaken in
Brussel al gedoemd te misluk
ken, toen de Bondsrepubliek
en Portugal halstarrig bleven
HARARE (RTR) - De economise
regelen tegen Zuid-Afrika wa i
ministers van Buitenlandse Zak
Brussel overeenstemming ber
een minimaal effect hebben.
Dat heeft de secretaris-genera
menebest, Shridath Ramphal,
rare gezegd.
Ramphal, die in de Zimbabv
stad is voor een conferentie
scherming, zei: „De maatregele
overwogen zijn al minimaal,
daarvan nog wordt uitgezonde
de maatregelen niets meer zijn
sche gebaren. Onwaardig voor
mand zal zich laten misleiden dc
West-Duitsland en Portugal vo
in de Zuidafrikaanse kolenmijn
AMSTERDAM (ANP) - Op de vloer
van de Amsterdamse effectenbeurs
bleef het dinsdagmorgen wederom
kalm. De afwachtende houding werd
beleggers vooral ingegeven door ont
wikkelingen in de Verenigde Staten en
nauwelijks door Prinsjesdag. De om
trekken van het beleid van de Neder
landse regering waren toch al duide
lijk geworden door berichten die aan
de Derde Dinsdag van september
vooraf waren gegaan, maar onzeker
heid bestond wel over Wall Street.
Handelaren vroegen zich af of de
koersstijging daar een reactie vormde
op de scherpe koersval van eind vorige
week dan wel of het herstel echt zou
doorzetten. Ook de dinsdag te publice
ren cijfers over de industriële produk-
tie in de VS zouden van invloed kun
nen zijn.
De stijging van de obligaties op
Wall Street werd niet gevolgd in Am
sterdam. Maandag al gingen de koer
sen hier omhoog als reactie op de da
ling van eind vorige week en onder in
vloed van de stijging in West-Duits
land. De staatsleningen noteerden
dinsdagmorgen in Amsterdam zeer
hcht lager en voor het overige was de
kalme obligatiemarkt enigszins ve
deeld.
Voor de claims Akzo die dinsdag in
de handel kwamen, had men rond het
düddaguur 0,73 over. Het aandeel zelf
leP daarmee in de pas met een daling
van tachtig cent tot 157,30. Nadat de
internationale aandelen maandagmid-
ag al waren aangetrokken, kwam er
wdagm°rgen eeTÏ naêenoeg gelijk
gebleven dollar weinig verandering in
de koersen.
Hij de banken herstelde FGH zich
7fc
8% antonius
^^4 antonius
5V< congr.o.Lv
8^ daniel
8^ gasthuis
8V« gasthuis
gasthuis
gasthuis
7% hooghuys
4
7*
8,4 Prot.z.hs
8 Protz.hs
7,1 Prot.z.hs
aeneas
(oostb.)
(oostb.)
Iourdes
de brouwer
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
(tilburg)
(het)
klokkenberg
liduina
('s-h'bosch)
('s-h'bosch)
('s-h'bosch)