'UIT JE KIST KUN JE NIET MEER BELLEN' De risico 's van journalistiek RIE£ UI Tl Zwak Sancties: 'i MINISTERS Zeevissengoed materiaal halve werk AMSTERDAM Licht herstel o WOENSDAG 17 SEPTEMBER 1986 EXTRA OP WOENSDAG5 Ike Vrienden? Onrechtvaardig Onderwijs PAPIER VOOR UW PEN WOENSDAG 17 SEPTEIV HWliHmHHiH T11 PAGINA 4 JOURNALISTIEK staat te boek als een van de gevaarlijkste beroepen ter wereld. Aan een goed voorpagina-verhaal bij het ontbijt kan bloed kle ven. Nu worden raadsverslaggevers hooguit getroffen door acute verga der-stress. Anders ligt het met de kleine groep van reporters in oorlogs- en rampgebieden. Zij zijn het die de vaak 'dodelijke actiebeelden' bij u in de huiskamer brengen. Een clubje van avonturiers en schrijvende Ram- bo's? Zeker niet, maar ze zijn wei bepalend voor het hoge sterfte-cijfer in dit ambacht. Al sinds 1951 werkt het Internationale Pers Instituut (IPI) aan een be tere bescherming van journalisten op gevaarlijke posten. Nieuw is de IPI-uitgave 'Gids om leven te blijven'. Door Paul de Schipper ZESTIEN maart 1984, El Salvador. De Ame rikaan John Hoag- land begeleidt een pa trouille van rege ringssoldaten in een gebied waar de laat ste weken nogal wat guerrilla-activiteit is gemeld. Hoagland is een ervaren front-fo tograaf van het ge zaghebbende Ameri kaanse weekblad Newsweek. In Beiroet, zij n voorlaatste post was het de afgelopen tijd nogal rustig. Zijn chefs in New York hebben hem nu recht streeks naar een op laaiende brandhaard in Midden-Amerika gedirigeerd. In El Salvador staat Hoagland op de verlang lijst van de doodseska ders. Hij weet het, maar hij voelt zich thuis in dit j door oorlog gemartelde kleine land. De tocht met de militaire patrouille verloopt aanvanke lijk rustig, maar dan ineens klinken er schoten. Een hin derlaag en een spervuur van mortier-en machinegeweer vuur. Met een aantal soldaten blijft ook Hoagland (36) voor over op de grond liggen. In New York rolt op dat moment de nieuwste Newsweek van de persen. Op de omslag een kleurenfoto van een gillende moeder in Beiroet. Het is de laatste Hoagland-foto die de 'deadline' haalt. Dat jaar worden er in de hele wereld 23 journalisten ge dood, 81 raken gewond en 205 verdwijnen voor kortere of langere tijd achter de tralies. Een hoge score voor een vak dat naar verhouding maar weinig beoefenaren kent. Ge lukkig draagt de Nederlandse verslaggeverij nauwelijks bij aan deze cijfers. Alleen de dood van vier IKON-verslag- gevers in El Salvador in maart 1982 ligt nog vers in het geheu gen. De verslaggevers die let terlijk in het harnas sneuvelen zijn echter doorgaans in dienst van de grote internationale media. Recht De wereldvrede is geba seerd op een goede communi catie en vrije informatie. Het 'recht om te weten' is vastge legd in de Universele Verkla ring van de Rechten van de Mens. Dat zijn dure woorden, maar wie niet weet wat de buurman doet kan onzeker worden en rare dingen doen. Zo gaat dat ook met naties on der elkaar. Conflicten kunnen op misverstanden berusten en op verkeerde informatie. Het recht op vrije informa tie is mede afhankelijk van het werk van individuele jour nalisten, zowel in de gemeen teraad als in landen die we nauwelijks kennen, maar waar we in direct mee te ma ken kunnen krijgen. De nieuwsstroom uit gevaarlijke gebieden kan juist extra be langrijk voor ons zijn. Het meest spectaculaire voorbeeld van de laatste tijd is de ramp met de kerncentrale van Tsjernobyl. Wie niet uit de krant of van de televisie ver neemt dat er radio-activiteit in de lucht zit blijft rustig be smette spinazie eten. Evenzo kan de oorlog tussen Irak en Iran van invloed zijn op de prijs van een tank benzi ne, maar er moet wel iemand zijn die het bericht doorgeeft. Om die reden stationeerde het persbureau Reuter in het voorjaar 1983 Nahmad Hassan als correspondent in Teheran. Op weg naar het front reed hij in een mijnenveld en werd aan stukken geblazen. Einde be richt. Extra risico's Nieuws oppikken in gebie den die door militairen be heerst worden kent extra risi co's. Militairen zijn immers de laatsten om scheutig te zijn met informatie. Niet voor niets geldt in deze kringen het ge zegde: Als je verliest, schiet dan eerst de verslaggever dood". Anders is het de Ameri kaanse verslaggever Ben Cra mer van de Philadelphia In quirer in 1978 vergaan. We staan dan aan de vooravond van Begin's bezoek aan Cairo en elk bericht uit het Midden- Oosten haalt de voorpagina's. Dat voorjaar begint de Israëli sche invasie in Libanon. Cra mer vliegt in allerijl van Tel Aviv naar Beiroet en neemt daar een taxi en rijdt door Pa lestijns gebied de Israëli's te gemoet. Op een bepaald mo ment stopt de taxi-chauffeur zijn wagen en maakt een veel betekenend gebaar langs de keel. Ze zijn in de voorste Pa lestijnse limes gearriveerd en de man wil niet verder. Cra mer stapt uit en wandelt drie kilometer door niemandsland, een solitaire verslaggever met stropdas en keurig in het pak. Bij de de laatste El Fatah- post krijgt hij de waarschu wing: „De Israëli's schieten op Gevaarlijke journalistiek als basis voor de speelfilm 'The Killing Fields': Sam Waterston en Dith Pran als journalisten in Cambodja die door de Rode Khmers gevangen zijn genomen. FOTO CONCORDE FILMS alles wat beweegt". Als hij de voorste posten van de Israëli sche strijdmacht bereikt zegt een tankchaufeur: .„Kijk uit, want de Arabieren zitten overal". Het commentaar van Cramer na deze gewaagde journalsitieke veldtocht: „Aan weerskanten zaten mensen, Arabieren en Israëli's. Ze wa ren bang, ze waren menselijk". Met zijn Midden-Oosten-re- portages won Cramer later de Pullitzer-prijs. De stunt van Cramer lijkt een uitzondering die de regel bevestigt. Wie berichten aan zijn lezers wil doorgeven kan het beste zijn leven lief heb ben. Cramer kreeg bij z'n ver trek van een van z'n collega's de goedbedoelde waarschu wing: „Hou je hoofd laag en pas op. Uit je kist kun je niet meer bellen". Tips Het IPI voorziet de risico- journalistiek van een aantal aardige tips. Grondregel is: geen enkel bericht is belang rijker dan je eigen leven. An dere adviezen aan verslagge vers te velde: Draag nooit een wapen. Wijs nooit met je vinger, het kan voor een pistool gehouden worden. Ga nooit door het niemands land in de gevechtszone Vertrouw nooit, maar dan ook nooit een puber met ge weer Draag altijd een witte vlag bij je Neem dollars mee. Geld en een exemplaar van Playboy kunnen van vijanden vrien den maken. Leer in de taal van het land de woorden 'Niet schieten' In deze „Gids om leven te blijven" zijn de ervaringen verwerkt van een groot aantal frontverslaggevers. Een New York Times-verslaggever leerde in Zimbabwe dat wan neer een lokale chauffeur niet verder wil je maar beter kan stoppen: „Wil hij niet, zijn er geen recente bandensporen en stoppen kinderen langs de weg vingers in de oren dan is het veiliger om de achteruit van de auto te gebruiken. Gega randeerd dat er verderop mij nen liggen". Een ander adviseert om „al tijd te lachen naar de jongens met de geweren". Janice Turner neemt een keer haar intrek in het veel bestookte Commodore Hotel in Beiroet. De receptionist vraagt haar doodnuchter: „Welke vleugel wilt u mevrouw: die van de autobommen of die van de mortierschutters?". Waaghalzerij zoals beoe fend door Cramer komt het verhaal meestal niet ten goe de. Bij de selectie van verslag gevers die naar gevaarlijke posten gestuurd worden, let ten de internationale media meer op voorzichtigheid dan op heldenmoed. Al sinds de tweede wereldoorlog geldt in de journalistiek de regel: Een collega zonder angst is veel gevaarlijker dan een lafaard. Aardig is in dit verband ook een opmerking uit Herman Melville's epos Moby Dick. Melville laat er stuurman Starbuck zeggen: „Ik wil nie mand in de sloep die niet bang is van de witte walvis". Voorzichtigheid geïnspi reerd door primaire levens drang kan bij deze vorm van verslaggeving een uitstekend raadgever zijn. En de abonnee krijgt er een goed verhaal door bij het ontbijt. - I |E geschiedenis is de Ssom van datgene E wat wij over het leden denken. En omdat. iedere generatie andere E denkt over het verle- S den, wordt de ge- E schiedenis telkens weer opnieuw her- E schreven. Wij zijn E zelf de geschiede- E nis. E De meesten van ons E herinneren zich Dwight E D. Eisenhower nog levendig. E Iedereen noemde deze altijd grijnzende generaal 'Ike'. Eisen- E hower won de Tweede Wereld- E oorlog en werd, als we hem zelf E mogen geloven, min of meer te il gen zijn zin tot president van de Verenigde Staten gekozen. Dat E was in 1952. E Was Ike een groot president Volgens de historici van zijn tijd E niet. Eigenlijk woedt de discus- EE sie over het formaat van deze E merkwaardige president nog E steeds voort. Ike was een vat vol tegenstrijdigheden. En wie zijn E naam noemt, noemt in een E adem Korea, de Koude Oorlog, het Suez-conflict en het McCar- II thyisme. Ike maakte gebruik van E figuren over wie de geschiedenis zeer hard heeft geoordeeld: John Foster Dulles (zijn minis- E ter van buitenlandse zaken) en E Richard Nixon (zijn vice-presi- dent). Net als Reagan nu, was E Ike in zijn tijd zeer geliefd. Maar E het oordeel van zijn terzake kundige tijdgenoten was op z'n hoogst welvallend en op z'n E minst uiterst kritisch. E Ondanks het feit dat Ken- E nedy hem in nauwelijks drie jaar E tijd tot een vergeten grootheid E maakte, kreeg Ike de historische E wind mee. Johnson sleurde E Amerika mee in de Vietnamoor- E log. Nixon werd weggevaagd door het Watergate-schandaal. E Ford kreeg geen tijd om iets te E ondernemen. En Carter zonk weg in een vreemde hang naar E perfectionisme die eigenlijk niets dat passiviteit en stilstand =j opleverde. E Zo kon het gebeuren dat Ike E jn het Pantheon van de presi- E denten een flink stuk naar voren E schoof. Enkele jaren geleden verschenen de monumentale E werken van zijn biograaf Ste- iriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinl phen Ambrose en die hielpen jJ nagedachtenis van Dwight d| Eisenhower er bovenop, fyj kroop uit de geschiedenis tt"| voorschijn als een groot knjg I man en een bekwaam politico I Het verging hem net als Harr, I Truman die eveneens voortdj, rend met zijn deskundige tijdgt. noten overhoop lag, maar dj, I Door Jo Wijnen door de geschiedenis als een uit. I stekend, om niet te zeggen groot I president wordt beschouwd. Toch blijft, wat Ike betreft, dt I twijfel knagen. De Britse histori-1 cus Piers Brendon heeft zich ar,. I dermaal over het doen en laten van deze krijgs- en staatsmar I gebogen, om slechts tot de slot- f som te komen dat het oor dat historici in de jaren vijftigen I zestig over Ike velden, een juist I oordeel was. Brendons Eisenho-1 wer-biografie voert wellicht op. I nieuw tot een herplaatsing van I Ike in het Pantheon der Amen-1 kaanse presidenten. Overigens: in dat Pantheon I wordt voortdurend geschikt a I geschoven. Want de geschiede nis is nog steeds datgene wat wij I over het verleden denken. Et| wij zullen, generatie na genera-1 tie, tot andere conclusies komen I over het verleden. Dwight D.l Eisenhower verkeert, als histori-1 sche figuur, in de weinig benij- f denswaardige positie zich in dal I oneindige niemandsland tussen! groot en zwak te moeten bewe l gen. En dat hebben we in ia' geval van de geschiedenis leerd: tussen groot en zwak be l vindt zich tenslotte slechts de totale vergetelheid. Door Rien van Nunen DE ontwikkeling van de sportvisserij op het gebied van hengelmatfiriaal^'is vrij stormachtig geweest: van bamboe tot composiethengel, zou men kunnen zeggen. De zoetwatervisserij liep daarbij - uiteraard - voorop. Zeehengelaars hebben het wat dat betreft lang met minder moeten doen. Wel licht ontstond ook binnen de zeehengelarij onder druk van de verminderende vang sten een zucht naar vernieu wing. Daarbij ontbrak het echter vaak aan kennis van het zeevissen. Zeehengel- spullen werden naast een pak zangzaad verkocht, men deed het er in het gunstigste geval bij en vaak is dat nog zo. Toch is er verandering ge komen. Er is wel degelijk een markt voor zeehengelmate- riaal. Hengelsportwinkeliers hebben zich intussen gespe cialiseerd, er staan ook des kundige mensen achter de toonbank. Sportvissers vaak, geschoold in binnen- en bui tenland. En zo hoort het ook. Hoe komt het dan dat zee- hengels maar al te dikwijls ergens in een hoekje te vin den zijn Het antwoord ligt voor de hand. Zeehengelspullen be staan voor het grootste deel uit eenvoudig materiaal. Veel minder akkefietjes van kwartjes en dubbeltjes. Er wordt een veelvoud aan zoet waterspullen verkocht. Des kundigheid op zeehengel- sportgebied is ook in hengel sportzaken - de goede niet te na gesproken - ver te zoeken. En daar is zeehengelen Ne derland niet mee gediend. Sterker nog, de voorbeelden van hoe het niet moet wor den dagelijks langs de wa terkant en aan boord van sportvissersschepen gegeven, zo verzekeren schippers. Met andere woorden, 300.000 zee hengelaars ontzeggen zich zelf door gebrek aan mate riaalkennis (bij gebrek aan voldoende voorlichting) een hoop visplezier. Want zeg nou zelf, wat voor lol kan men beleven aan een hengel model be zemsteel met een onderlijn voorzien van enkele roestige haken (die vingen zo goed de vorige keerWeinig, ik verzeker het u, want het vangt niet. Vaak hoor je: 'Ik vis niet zo vaak, als ik maar wat vang ben ik al tevreden'. En meteen heeft men een alibi om zich een 'ramsh' stokje aan te schaffen, met onderlijnen die niet deugen enz. En dat hoeft helemaal niet. Er zijn schippers genoeg die hun klanten wel met re delijk of zelfs uitstekend hengelmateriaal laten vis sen, als er gehuurd moet worden. Kan men meteen kijken of zo'n hengeltje be valt. Bovendien kan men de kunst afkijken van een paar meer ervaren sportvissers en eens vragen waar zo'n mooi reagerend hengelstokje ver krijgbaar is. Beter nog: neem iemand mee die al langer vist, zeg de winkelier precies wat u van een hengel verlangt. Bij voorbeeld, hoe lang, van welk werpvermogen en van welk merk. Vraag de winke lier eens een dergelijke hen gel op te tuigen en maak er - als dat kan en mag - eens een paar proefworpen mee op een veld. Of probeer eens een geleende hengel. Ten slotte koopt men toch ook geen schoenen zonder ze te passen Er zouden eigenlijk knoop- en werpcursussen gegeven moeten worden voor hengelaars. Voor werpen kan men terecht bij een Casting Club. Knopen moet men vaak zelf leren. Wie nylon knopen kan heeft nimmer problemen met het aanzetten van haken, het samenstellen van onderlijnen e.d. Op zee- visgebied zijn de fabriekspa- temosters doorgaans nog steeds van een gehalte dat varieert van uitstekend tot pure rommel. Om die keus te vermijden knoopt men on derlijnen gewoon zelf. Ny londikte, haaksoort enz. men kan dan aanpassen naar smaak of behoefteVolgend keer een korte cursus: wer pen vanaf een sportvissers boot. ZIJN wij van steen? Interesseert het ons niet? Wat zijn wij voor mensen? Wat hebben wij voor 'vrien den'? Vrienden, die toestaan dat er 'demo cratisch' wordt gemoord, die toestaan dat er 'demo cratisch' wordt gemarteld, die toestaan dat er 'demo cratisch' kinderen verdwij nen, die elke vrijheid, die niet hun 'vrijheid' is, helpen inperken, helpen verkrachten. Wat zijn dat voor 'vrien den'? Vrienden, die dreigen van het ene land een 'parkeerterrein' te ma ken, die het ene land willen laten boycotten maar in het andere land de apartheid helpen in stand te houden. Wat zijn dat voor 'vrien den'? die moorddadige regimes met geld en wapens in het zadel houden en die andere onwelgevallige gekozen regimes gewelddadig willen 'desta biliseren'? Zijn wij van steen? Zijn wij dan blind? Wat zijn wij dan voor men sen, wat zijn dat dan voor vrien den? Interesseert het ons niet? Nee, dat interesseert ons niet! Geld, welvaart en rust, het afmaken van een kar wei, dat interesseert ons! Zeg mij wie uw vrienden zijn en ik zal u zeggen wie gij bent. Oosterhout, Joep Bevers IEDEREEN kent de geldin zamelingen voor dit en voor dat. Als je dan de bedragen ziet of hoort dan schrik je daarvan! Het spijt me dat ik het zeggen moet, maar laten we nu eens dicht om ons heen kijken. Zelf ontvang ik een uitkering RWW (bij stand), komt er dan weer een actie, je geeft toch wat. Ik ben een rugpatiënt en mag geen zwaar werk meer doen. Nu kunnen wij een cam ping overnemen in België, wat wel zou mogen. 'Weg met die kreet je moet er maar mee leven leven'. De artsen zouden het prachtig vinden, maar je hebt bij stand, dus geen poot om op te staan. Hup daar gaat weer een inzameling. Is er dan niemand die tot het be sef komt dat er bij de ge wone man ook wel eens iets leeft. Werk en een toekomst voor mijn kinderen. Waarom zus wel en zo niet. Nu vraag ik<u heel vrien delijk: zou u dit ook kunnen opbrengen voor die gewone man, die vanaf 1978 ook graag aan het werk wil? Werk zat hoor ik u zeggen, jawel, als je gezond bent. Ik wil zelf graag mijn geld kunnen verdienen en niet nog 26 jaar van de gemeente profiteren. Vol verwachting klopt ons hart. Nu zou u de gewone man kunnen helpen. Breda, J. de Boer Geachte heer Deetman, Bij het monument op de Af sluitdijk, de dijk die Noord- Holland en Friesland met elkaar verbindt, staat in brons de tekst: 'Een volk dat leeft, dat bouwt aan zijn toe komst'. Bouwen aan toekomst, meneer Deetman, is een diepte-investering. Nu uit gaven doen vanuit de hoop dat ze in een later stadium rendement zullen opbren gen. De beste diepte-investe ring echter die een natie kan doen, is de investering in haar jeugd; de dragers van de toekomst, de spes patriae. Die toekomst veilig stellen is ons aller opdracht, van ouders en onderwijs. U als minister draagt eindverant woordelijkheid voor de kwaliteit van het onderwijs. De kwaliteit van een sa menleving, meneer Deet man, wordt voor een belang rijk deel bepaald door de hoeveelheid zorg, die ze zich gunt voor het opgroeiende kind, de zorg dat het op groeiende kind al die moge lijkheden krijgt die nodig zijn om zo goed mogelijk toegerust te verschijnen aan de poorten van de volwas senheid. Ik hoor u gelukkig vaak spreken over die kwaliteit. De wet op het basisonder wijs en de ISOVSO-wet voor het speciaal onderwijs uit uw vorig kabinetsperiode getuigen daarvan. De inkt van beide wetge vingen is echter nauwelijks opgedroogd of u komt met voorstellen, die ons de schrik om het hart doet slaan! Meneer Deetman, beide wetgevingen kunnen alleen maar tot bloei komen als u ons met rust laat, als u ons niet elke keer op de kast jaagt, als u ons niet elke keer in de beklaagdenbank zet. We moeten zuinig zijn met onze energie, we moeten die richten op onze eerste opdracht, en die ligt bij het kind. Uw voornemens brengen zoveel tumult teweeg dat u daarmee alles uit onze han den slaat! Alles wat we in jarenlange ervaring hebben opgebouwd. Het is toch van den domme dat wij in het veld ons druk moeten ma ken om kwaliteit te behou den, terwijl dat eigenlijk uw taak is. Meneer Deetman, ik smeek u, stop aub. met dit no-nonsense beleid! Ik kan mij niet aan de in druk onttrekken dat u uw onderwijskundige argu menten laat bepalen door de visie die het kabinet heeft op het financieringstekort. Dit is de zaken op zijn kop zet ten! Bij de kabinetsformatie gaf u als minister van On derwijs te verstaan dat er enkele miljarden nodig wa ren om de kwaliteit van de onderwijsvoorzieningen in de nieuwe kabinetsperiode te kunnen handhaven. In plaats van enkele miljarden méér gaat u akkoord met de bezuiniging van 1 miljard, dat is een verschil van 3 mil jard! Het speciaal en voortgezet speciaal onderwijs mogen van u 130 miljoen ophoesten. Meneer Deetman, al zouden wij willen, wij kunnen niets ophoesten zonder in te boe ten aan kwaliteit, zonder leerlingen in de kou te laten staan, die met hun ouders een beroep op ons doen. Het zou pas getuigen van politieke moed als u uw poot stijf zou houden en een ka binetscrisis zou durven ris keren om de onderwij sbe- langen van basis- en spe ciaal onderwijs veilig te stellen! Als u vindt, en wij vinden dat met u, dat het speciaal en voortgezet speciaal on derwijs te groot van omvang is geworden, doe dan niet aan symptoombestrijding, steek dan uw kop niet in het zand, maar pleeg een gron dige analyse van de oorza ken en voer een daarop ge baseerd beleid. Uw enige antwoord is: be perking van docentenuren in diverse soort van speciaal onderwijs en, als onge hoorde klap op de vuurpijl: beperkte toelating voor ver schillende soorten van voortgezet speciaal onder wijs, alsof het om quotum bepaling van haringen gaat Oh, we mogen van u iedere leerling, waar dat no dig voor is, blijven toelaten, maar we krijgen er geen do cent extra voor. Met deze voorgestelde maatregel wordt een precedent gescha pen dat in de Nederlandse wetgeving zijn weerga niet kentU zadelt ons op met een problematiek, die wij niet kunnen en mogen ac cepteren. Het heeft ons diep ge krenkt, meneer Deetman, dat u de suggestie wekt dat vele kinderen ten onrechte bij ons geplaatst zouden zijn, alsof wij op de markt leer lingen ronselen. Wij verwerpen met alle kracht, die in ons is, deze valse voorstelling van za ken. Ik daag u uit om samen met mij toelatingsprotocol len door te nemen en dan mag u zeggen of we onver antwoord gehandeld heb ben. Door toch te gaan hakken voert u een beleid van: 'Na mij de zondvloed'. Meneer Deetman, als u morgen heel nodig naar de tandarts moet, dan hoop ik vurig voor u dat hij niet zal zeggen: 'Sorry meneer Deetman, ik heb er vandaag al tien geholpen en meer dan tien mag ik er per dag niet helpen. U blijft dan met uw rotte kies zitten. Op de regeringstafel, on der handbereik van uw mi nister-president, ligt altijd een bijbel. Hij laat zich graag daarmee portrette ren Ik mag aannemen dat dat niet uit electoraal gewin gebeurt. Maar wordt daar wel eens in gelezen Wat staat daarin over zwakken, de kansarmen, de hulpbe- hoeftigen Doe me een ple zier en zoek die teksten eens op en baseer dan daarop als CDA-minister uw beleid. De heer Lubbers heeft in een Brandpunt-uitzending vóór de verkiezingen van 21 mei gezegd, dat onderwijs ontzien zou worden als hij aan de macht zou komen. De kruitdampen van de verkie zingen waren nog niet opge trokken of, met de buit op zak, bepaalt keizer Augus tus niet dat er een volkstel ling gehouden moet worden, maar wel dat onderwijs een miljard zou moeten inleve ren. Meneer Deetman, dit re geerakkoord moet open, deze plannen mogen niet doorgaan, deze voornemens moeten van tafel, terwille van de kwaliteit, terwille van de toegankelijkheid. Ik neem aan dat u een druk bezet man bent en dat u weinig tijd heeft om te le zen. Toch wil ik u wijzen op een nieuwe uitgave over speciaal onderwijs en zorg verbreding. Een korte sa menvatting speciaal voor u over deze kinderen: 'Deze kinderen hebben veel tegen slag gehad op hun vorige school of in de thuissituatie. Een beschadigd zelfvertrou wen in samenhang met ge brekkige leerprestaties zijn hiervan meestal een gevolg Het werken op een school voor speciaal onderwijs be tekent voor de docenten bo venal het bieden van per spectief en het stimuleren tot zelfvertrouwen in het functioneren van de kinde ren thuis en op school'. Als u nog naar me luistert, meneer Deetman, dan, met alle hoogachting voor onze collega's in het reguliere on derwijs, dit denkertje tot be sluit: 'Liever gewoon in het speciale, dan speciaal in het gewone Breda, Dick de Lange, Directeur Chris tof felschool 0®" V'iSS!S>sl BRUSSEL (ANP) - De t' ben gisteren in Brusse economische dwangma; Afrika. Maar steenkool, het voor pakket dat in de Haagse to{ werd besproken, zal voor aft Gemeenschap mogen worde Een verbod op de invoer van ijzer en staal is praktisch rond en zal waarschijnlijk 27 sep tember van kracht worden. Maar de vraag hoe het stop zetten van nieuwe investerin gen en het verbod van de in voer van Krugerrands tech nisch kan worden geregeld moet nog verder worden be sproken. Over het stopzetten van invoer van steenkool kwamen de twaalf ministers van Buitenlandse Zaken slechts overeen, dat het onder werp van gesprek zal blijven en dat de voorzitter -tot het einde van het jaar Engeland- zal proberen hierover een ak koord te bereiken. Aangezien de invoer op ko len uit Zuid-Afrika 69 procent (3 miljard gulden) uitmaakt van het aanvankelijke sanc tiepakket (4,3 miljard gulden) werd door de concessie die Van den Broek moest doen - „vanuit een eenzame positie" - de angel uit de strafmaatrege len getrokken. Als klein winstpunt zag een duidelijk teleurgestelde Van den Broek gistermiddag dat de kolen- sanctie niet geheel van tafel is geveegd. „Het onderwerp blijft op de agenda", zei hij, „en het voorzitterschap (mo menteel de Britse minister Howe) heeft de opdracht als nog een consensus te bereiken. Gezien de internationale ont wikkelingen blijft de kans aanwezig dat mettertijd ook overgegaan wordt op een in- voerstop van kolen." De poging van de Neder landse bewindsman, aanvan kelijk gesteund door zijn Deense en Ierse collega, was van het begin van de bijeen komst van de EG-ministers van Buitenlandse Zaken in Brussel al gedoemd te misluk ken, toen de Bondsrepubliek en Portugal halstarrig bleven HARARE (RTR) - De economise regelen tegen Zuid-Afrika wa i ministers van Buitenlandse Zak Brussel overeenstemming ber een minimaal effect hebben. Dat heeft de secretaris-genera menebest, Shridath Ramphal, rare gezegd. Ramphal, die in de Zimbabv stad is voor een conferentie scherming, zei: „De maatregele overwogen zijn al minimaal, daarvan nog wordt uitgezonde de maatregelen niets meer zijn sche gebaren. Onwaardig voor mand zal zich laten misleiden dc West-Duitsland en Portugal vo in de Zuidafrikaanse kolenmijn AMSTERDAM (ANP) - Op de vloer van de Amsterdamse effectenbeurs bleef het dinsdagmorgen wederom kalm. De afwachtende houding werd beleggers vooral ingegeven door ont wikkelingen in de Verenigde Staten en nauwelijks door Prinsjesdag. De om trekken van het beleid van de Neder landse regering waren toch al duide lijk geworden door berichten die aan de Derde Dinsdag van september vooraf waren gegaan, maar onzeker heid bestond wel over Wall Street. Handelaren vroegen zich af of de koersstijging daar een reactie vormde op de scherpe koersval van eind vorige week dan wel of het herstel echt zou doorzetten. Ook de dinsdag te publice ren cijfers over de industriële produk- tie in de VS zouden van invloed kun nen zijn. De stijging van de obligaties op Wall Street werd niet gevolgd in Am sterdam. Maandag al gingen de koer sen hier omhoog als reactie op de da ling van eind vorige week en onder in vloed van de stijging in West-Duits land. De staatsleningen noteerden dinsdagmorgen in Amsterdam zeer hcht lager en voor het overige was de kalme obligatiemarkt enigszins ve deeld. Voor de claims Akzo die dinsdag in de handel kwamen, had men rond het düddaguur 0,73 over. Het aandeel zelf leP daarmee in de pas met een daling van tachtig cent tot 157,30. Nadat de internationale aandelen maandagmid- ag al waren aangetrokken, kwam er wdagm°rgen eeTÏ naêenoeg gelijk gebleven dollar weinig verandering in de koersen. Hij de banken herstelde FGH zich 7fc 8% antonius ^^4 antonius 5V< congr.o.Lv 8^ daniel 8^ gasthuis 8V« gasthuis gasthuis gasthuis 7% hooghuys 4 7* 8,4 Prot.z.hs 8 Protz.hs 7,1 Prot.z.hs aeneas (oostb.) (oostb.) Iourdes de brouwer (tilburg) (tilburg) (tilburg) (tilburg) (het) klokkenberg liduina ('s-h'bosch) ('s-h'bosch) ('s-h'bosch)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 4