Tot de tanden toe bewapend fsfsfls-r* Henry Moore 'beroemdste' van moderne beeldhouwers ROTE R Burgemc OOSTENRIJK KRIJGT HOOFD MOORDENAAR MAANDAG 1 SEPTEMBER 1986 EXTRA OP MAANDAG DEN HAAG (ANP) - Urho Kekkonen, die 25 jaar president van Finland geweest is en mede hierdoor de 'vader des vaderlands' van het Noordeuropese land genoemd werd, heeft van de nood een deugd weten te maken. Tijdens zijn langdurige presidentschap buitte hij naar vermogen de mogelijkheden uit, naast de grote oosterbuur de Sovjetunie een zo onafhankelijk mogelijke koers uit te zetten. PAPIER VOOR UW PEN Kinderen weg (3) Verfrissende kijk Schijnheiligheid KIMENAI AUTO MEDISCHE RUBRIEK Kekkonen toonbeeld van Finse neutraliteit Kekkonen, die pas op 37-ja- rige leeftijd in de politiek ging, was op zeker moment zo over heersend op het Finse poli tieke toneel aanwezig dat de volgende anekdote de ronde deed op de middelbare scholen in het land: „De president heet Urho Kekkonen en hij wordt elke zes jaar herkozen". In het begin van zijn vijfde ambts termijn trad hij in oktober 1981 af, nadat zijn gezondheid danig achteruit gegaan was. De laatste jaren van zijn pre sidentschap leed hij aan ge heugenverlies. Eén van de hoogtepunten in de langdurige politieke loop baan van Urho Kalevi Kekko nen was de Conferentie van Helsinki in 1975, waar presi denten en regeringsleiders van 35 landen (de Verenigde Staten en Canada en alle Europese landen op Albanië na) de Slotakte van de Confe rentie voor Veiligheid en Sa menwerking in Europa (CVSE) ondertekenden. Als Fins president had Kekkonen aan de organisatie ervan een actief aandeel gehad. In de loop der jaren slaagde Kekkonen, die in zijn jonge ja ren sterk anti-Russisch inge steld was, er in de ongemak kelijke verhouding met de Sovjetunie in het voordeel van Finland bij te stellen. Dit kon hij doen door de goede per soonlijke betrekkingen die hij met onder meer Nikita Chroesjtsjov onderhield. Rond de Berlijnse crisis in 1961, die in een anti-climax eindigde doordat de DDR op 13 augus tus de Muur door en om Ber lijn bouwde, drong Moskou bij de regering in Helsinki aan op spoedoverleg in het kader van een bilateraal akkoord tussen de Sovjetunie en Finland. Maar Kekkonen nam het vliegtuig, had in Siberië een tête-a-tête met de toenmalige partijleider en de ergste kou was uit de lucht. Het aangestipte verdrag was al in het voorjaar van 1948 tot stand gekomen. De volle dige naam ervan is Verdrag voor Vriendschap, Samenwer king en Wederzijdse Hulp. Het regelt de bilaterale betrekkin gen tussen Finland en de Sov jetunie. Het maar 4,6 miljoen inwoners tellende Finland heeft over een afstand van ruim 1.200 km een gemeen schappelijke grens met de Sovjetunie. Nog kort geleden bleek uit de gang van zaken rond enkele deserteurs uit het Sovjetleger dat er sprake is van een specifieke, ook wel kwetsbare relatie tussen Mos kou en Helsinki. Krachtens het Vriendschapsverdrag stuurt Finland vluchtelingen uit de Sovjetunie zonder par don terug naar hun vaderland. Willen dezen zeker zijn van opname in een niet-commu- nistisch land, dan moeten zij proberen van Finland naar Zweden of Noorwegen door te reizen voordat zij contact met de plaatselijke autoriteiten opnemen. Kekkonen, die in september 1900 in het Noordfinse Piela- vesi geboren is, was de zoon van een ploegbaas bij een houtzagerij. Als jongen van 17 jaar vocht hij tegen de bolsje wieken in de Finse Onafhan kelijkheidsoorlog. Na enige tijd als journalist gewerkt te hebben, ging hij in Helsinki Kekkonen tijdens een wandeling in de buurt van zijn wo ning. FOTO AP rechten studeren. In 1926 trouwde hij met de schrijfster Slyvi Uino, de dochter van een Lutherse predikant. Uit het huwelijk, waaraan een eind kwam door het overlijden van zijn vrouw in 1973, zijn twee zoons, een tweeling, geboren. Dat Kekkonen als president van 1956 tot 1981 ook reële in vloed had op het beleid van de Finse regering, hangt samen met de bepaling in de grond wet dat 'het staatshoofd direct verantwoordelijk is voor de buitenlandse politiek'. Hier door kwam hij veel verder dan het gebruikelijke ceremonieel dat bestaat uit het openen van gebouwen, het bijwonen van conferenties en het plichtma tige bezoek aan vaak verre buitenlanden. In Helsinki doet overigens het verhaal de ronde dat Kek konen de plichten van staats hoofd vervelend vond. Mensen die hem goed kennen, geloven dat hij zijn vele buitenlandse reizen uit louter verveling maakte. Verder stond hij be kend om zijn gevoel voor hu mor en geestige opmerkingen. Zijn geliefkoosde boek heeft hij wel eens 'Don Quichot' van de Spanjaard Cervantes ge noemd. Iemand, die hem om een toelichting vroeg, kreeg als snedig antwoord: „Ik zie er mijzelf in, nu eens als Don Quichot, dan weer als Sancho Panza". Kekkonen, die voordat hij in 1956 president van Finland werd - de vier volgende keren is hij met overweldigende meerderheid van stemmen in het parlement herkozen - vanaf 1950 ettelijke malen premier geweest was, begon op 37-jarige leeftijd aan zijn politieke carrière. Als sport man was hij toen al een be kende persoon in zijn land: na een aantal keren kampioen hoogspringen te zijn geweest, nam hij in 1928 deel aan de Olympische Spelen in Amster dam en aan die van 1932 in Los Angeles. Meer in overeenstemming met zijn reputatie als geslaagd president van een klein land in Noord-Europa is zijn we tenschappelijke erelijst. De universiteiten van Moskou, Aix-en-Provence (Frankrijk), Waterloo (in de Canadese pro vincie Ontario), Warschau, New Delhi, Boedapest, Praag en Uppsala kenden hem een eredoctoraat toe. In de loop van zijn zeer actieve leven werd de wat hoekige Kekko nen verder onderscheiden met de Lenin-Vredesprijs (1980), de Dimitrov-Vredesprijs (1981) en de Onderscheiding van het Ralph Bunche-Instituut (1981). Ook zijn eigen land decoreerde 'zijn' president verscheidene malen: het Grootkruis-met- Ketting, de Orde van de Witte Roos, het Grootkruis van het Kruis van de Vrijheid, het Grootkruis in de Orde van de Leeuw, het Grootkruis van het Heilige Lam, het Olympische Kruis (eerste klasse) van Ver dienste, het Gouden Kruis van Verdienste van de sportbewe- ging in Finland werden hem achtereenvolgens deelachtig. Verder kreeg hij nog een reeks onderscheidingen in andere landen. Wij bouwen op, urij bouwen na. Wij hou'en van grammatica. Ook van een dwaze kwelling: Onze Nederlandse spelling! Wij bereiden ijs en berijden ijs, maar raken er niet door van de wijs. Door frikken voor ons uitgedacht werd dit op school ons bijgebracht. Bespaar het, Heer, ons nageslacht! Zwakke Kracht Nadat hij de zwaartekracht in kaart had gebracht, kreeg Newton (bedeesde kluizenaar) eindelijk wat tijd voor zijn keukenmeid, waardeerde en later huwde haar. Ballenvuisters Blues Als ik op eens mijn vallen buist (neem me niet kwalijk: dit is niet juist) Ik bedoel: als ik mijn ballen vuist (o jee, dit dient ook weer gekuist) dan is 't uit angst, ook al klinkt dit stom, dat ik niet uit mijn woorden kom. Steenezels Ik stoot me in het algemeen geen twee maal aan de zelfde steen. Wat zou ik? Ik kan onverdroten me telkens aan een andre stoten. Recycled Cake You caanot eat your cake and have it is geen straf maar zegen, want in het andere geval (wil dat wel overwegen) zou al menig zoetekauw binnen enkle weken door een overdosis cake aan vraatzucht zijn bezweken. OU? R y a des pierres dans toutes les routes, ily adesfemmes dans tous les chemin. Ily a descroütes dans tous les choucroutes. Ou sont les chats dans tous nos chagrins? John O'Mill Vteze' NATUURLIJK gun je als gastouders de kinderen uit Noord-Ierland een fijne en ontspannen vakantie. De vrede kunnen de kinderen daar niet vinden en hebben die in ons door omstandig heden helaas ook niet ge vonden. Ik heb begrip voor de goede bedoelingen van Pax Christi, maar Pax Christi heeft naar mijn me ning gefaald in zaak van de kinderen bij Bredase gast ouders waarover De Stem uitvoerig heeft bericht. Mi. heeft Pax Christi te snel ge handeld en had de kinderen beter met rust kunnen laten Van 'vrede' in dit land is de kinderen helaas te weinig gebleken en zij* zullen het onrecht, hier aangedaan, niet snel vergeten. José v.d. Veen, Teteringen HET Stern-commentaar 'Verfrissende kijk' in uw blad van 20 augustus jl heeft me zeer verbaasd. De schrij ver constateert zelf, dat het verhaal van Ouwerkerk niet origineel is. De uitdrukking 'oude koeien uit de sloot ha len' lijkt me duidelijker. Met name geldt dit voor het taaie verhaal van de 'sterke rechtspositie' van ambtena ren en zgn. trendvolgers. In het bedrijfsleven be staan er nog onderhandelin gen over cao's en wordt het arbeidsbureau ingeschakeld bij ontslagen. De minister kan, zonder overleg, een deel van het salaris inhouden, vacantietoelage verminde ren, het invaliditeitspen sioen korten en ontslag gaat geruisloos door eerst het werk te laten verdwijnen, zoals dit bij Onderwijs re gelmatig gebeurt. De proce dure verloopt dan volgens Besluit van art. Kan men dan spreken van rechtspositie? Het is me een raadsel, hoe iemand zulke 'oude koeien' fris, laat staan verfrissend, kan noemen. Mogelijk heeft het betrek king op 'kijk', maar dan moet men zich wel op grote afstand bevinden, zodat de geur je niet bereikt. Geertruidenberg, G. Kwekkeboom TERECHT is men in een groot deel op deze aarde be zig met acties tegen het apartheidsbewind in Zuid- Afrika. Wat mij echter be nauwt is de wijze waarop bepaalde actiegroepen in Nederland bij andersden kenden en/of onverschilli gen menen door direkte be dreigingen en/of harde ak- ties hun opvattingen en denkwijzen te moeten door drijven. In een aantal geval len doen die methoden den ken aan de door mij zelf be leefde periode in het toen malige Duitsland na 1933. Wat doen die aktiegroepen echter ten aanzien van de si tuatie in Afghanistan? Wat te denken over de ge volgen ontstaan door het in grijpen van ca. 100.000 man troepen van de Sovjet-Unie, 6 jaar geleden: ca. 4 miljoen vluchtelingen, uitgeweken naar Pakistan; het systema tisch door brandbommen vernietigen van de oogsten in de gebieden beheerst door de moedjaheddien; het weg bombarderen van talloze dorpen in diezelfde gebie den; het uit helicopters gooien van gevangen geno men vrijheidsstrijders, teza men met talloze in hun buurt vertoevende mannen, vrouwen en kinderen; het neergooien van speelgoed- booby-traps, resulterende in de dood of verminking van de oprapende kinderen; het systematisch vergiftigen van West-Europa door me dewerking te verlenen aan de groei van papaver in plaats van voor de rebellen gewichtige voedingsgewas sen, uitmondend in: de pro- duktie van jaarlijks 850 ton ruwe opium volgens funk- tionarissen uit Pakistan, waarvoor ondermeer in de buurt van het militaire hoofdkwartier van het Sov jet-leger in Oost-Afghani stan in alle openheid min stens 35 laboratoria werken alwaar heroïne wordt ge produceerd uit dat deel van de opium die niet reeds rechtstreeks naar Pakistan is gesmokkeld; de papaver teelt in het noordoosten van Afghanistan in de buurt van de steden Koendoez en Tal- zabad, waar in het voorjaar de velden rood van papaver staan en waarvan de daaruit gebrouwde heroïne recht streeks via de belangrijke Sovjet-grens plaats Termez gewoon op treinen wordt ge laden en in de S.U. ver dwijnt, waardoor de vondst van 220 kilo heroïne in een vrachtschip uit het oostblok in Nederland het logisch ge volg is. Vergeleken met de hier voor geschetste situatie in Afghanistan en het slui pende heroïne-gevaar voor West-Europa, is de situatie in Zuid-Afrika te vergelij ken met een theekransje. Ziet men echter actiegroe pen tegen de Sovjet-Unie die ijveren voor het uitstoten uit de UNO, het verbreken van de sportbanden, het verbie den van de import van S.U.- produkten en het instellen van economische sancties? Weineen! En waarom niet? Omdat de S.U. één van de twee machtigste landen op aarde is. Kijk en dat noem ik nou de schijnheiligheid ten top. Niet alleen van de hier voor genoemde aktie-groe- pen, maar nog meer van de machthebbers in al die lan den die thans tegen Zuid- Afrika ageren. Breda, S. Vogelenzang ookopaccuen*1 Moore naast een van zijn beeldhouwwerken. LONDEN/DEN HAAG (RTR- AFP-ANP) - De Brit Henry Moore, die in de nacht van za terdag op zondag op 88-jarige leeftijd in zijn woning in Her- fordshire overleed, was een van de beroemdste maar ook 'moeilijkste' moderne beeld houwers. Moore heeft over een periode van 60 jaar een in drukwekkende produktie ge leverd, die een grote variatie vertoonde in afmetingen, ge bruikte materialen en thema's. Al zijn werk straalt echter een grote dynamiek en monumen taliteit uit, naast de individua liteit van een groots kunste naar. Moore, die als zoon van een mijnwerker in 1898 in Castle- ford (Yorkshire) werd gebo ren, wilde van kindsbeen af kunstenaar worden. Om zijn vader, die wilde dat hij een vak leerde, een plezier te doen leerde Moore eerst voor onder wijzer. Vanwege de Eerste Wereldoorlog moest hij die loopbaan na zes maanden on derbreken. In 1932 kreeg Moore een lei dinggevende functie aan een andere kunstacademie in Lon den. Daar hield hij het zeven jaar uit totdat hij in staat was met beeldhouwen zijn brood te verdienen. In deze periode werd Moore vooral beïnvloed door de archaische kunst uit Egypte en Mexico, en door de cubisten zoals Picasso. Zijn werken uit die tijd laten al zijn voorkeur zien voor grote, monolithische figuren, die Moore's handelsmerk zouden worden. Tijdens de Tweede Wereld oorlog maakte Moore als offi ciële oorlogskunstenaar teke ningen van mensen in de als schuilkelders gebruikte on dergrondse. Op die manier kwam hij tot de 'Shelter dra wings' waarmee hij in bredere kring erkenning kreeg. Moore's produktie uit de ja ren '50 en '60, toen hij als kun stenaar in de kracht van zijn leven was, is eigenlijk het in drukwekkendst. Het kan ech ter ook zijn dat de wereld pas nu oog heeft voor wat Moore toen al onderkende. Ander zijds was Moore ook een kun stenaar die simpele tekenin gen maakte van schapen die bij zijn atelier rondliepen, om te laten zien dat hij ook het klassieke tekenen in de vin gers had. Hij maakte vervol gens een beeld van een schaap waaronder de 'echte' schapen konden schurken. Moore had toen veel succf en kreeg erkenning, met t< ->'■ van opdrachten en prijzen u binnen- en buitenland. Iedi jaar bracht hij enige tijd doe in zijn huis in Italië, vlakbij d marmergroeven van Carrar; In 1972 werd tot zijn grote ver rukking in een park in Floren ce, de stad van Michelangeli een openluchttentoonstellin met 160 van zijn werken ge houden. Moore werd in 195 Companion of Honour en ii 1963 kreeg hij de exclusiev Order of Merit. Hij weigerd in de adelstand te worden ver heven, omdat hij het naa eigen zeggen niet kon hebben om door zijn leerlingen t worden begroet met 'Sir Hen ry'. Rod aan de Tate Gallery in Lon den. Zijn 12 hectare grol landgoed in Much Hadham Hertfordshire, waar Moore' favoriete werken staan, moes na zijn dood een museum wor 3 Van een onzer vers laggeve SAS VAN GENT - In het Mar) aresziekenhuis in Gent is vri burgemeester W. Dusarduijn meente Sas van Gent overledt meester W. Dusarduijn, die al met zijn hart sukkelde en vie leden nog een zware hartop derging, is 57 jaar geworden een vrouw en drie kinderen a< De overledene is sinds II meester van Sas van Gent. tieke carrière kreeg in 1966 hij lid werd van provinciale s de KVP. Dat is lij gebleven 1 1968 werd hij fractievoorzitti KVP, die later bij het CDA w gebracht. Dusarduijn, die oorspronke zendijke komt, richtte zijn bl: der dan de provinciegrenzen °P z XEL - De taken die Moore vermaakte in 196 jn blijven liggen na de een groot deel van zijn werl iheffing van de Ber- herming Bevolking >?$jn bij het Rode Kruis goede handen. Dat eek zaterdag in Axel een grootscheepse GENEVE (AFP) - Het hoofd van Luigi Lucheni, de man die in Genève keizerin Elisabeth van Oostenrijk-Hongarije ('Sissi') vermoordde met een dolk, is door Zwitserland afgestaan aan Oostenrijk. De 25-jarige anarchist Luigi Lucheni vermoordde de 61-jarige keizerin op 10 september 1898 op een kade in Genève. Vrijwel onmiddellijk aangehouden werd hij tot levenslange gevangenis straf veroordeeld. In 1910 trof men Lucheni opgehangen in zijn cel aan. Men scheidde het hoofd van het lichaam om een hersenonderzoek te verrichten. Vervolgens zette men het hoofd op sterk water weg op een plank in het Geneefse instituut. De Oostenrijkers plaatsen het hoofd nu in het museum van de misdaad in Wenen. den. Het beheer komt in han impoefening op Smit den van de in 1977 opgericht! :horre waaraan werd Henry Moore Stichting die d»eegewerkt door de en vt*£aI v ode Kruis colonnes uit beeldhouwkunst in Groot rtntpnisqp Axel Ter- Brittanmë moet bevorderen, onxenisse, nxei, i ei puzen, Sluiskil, Zaam- ag en Oostburg. Het Rode Kruis moet na 88 bij de bestrijding van rentuele rampen nauw tan samenwerking met brandweer. De oefening Axel was dan ook be- teid te toetsen hoever het et die samenwerking ond. Door Jan Paalman Twee van de drie tandheelkundige faculteiten moeten dicht, vindt Deetman, en wat hem be treft mogen ze allemaal de tent sluiten want er zijn tandartsen te veel. Te veel!, jawel, wie had dat twintig jaar geleden kunnen denken? Toen konden de vijf tandheelkundige fa culteiten niet genoeg jonge tandartsen afleve ren om de gaten in de Nederlandse gebitten te dichten. In die goede oude tijd had bijna geen enkel kind een gaaf gebit en de meeste mensen van veertig en ouder liepen toen met een kunstge bit rond. „De gebitstoestand van de Neder landse bevolking is rampzalig", schreef een deskundige hoofdschuddend. Maar gelukkig, toen de nood het hoogst was, leek de redding nabij. In 1942 was het de Amerikaan Dean opge vallen dat kinderen minder last van gaatjes hebben als er meer fluoride in het drinkwater zit. De gemeente Tiel nam vanaf 1952 de proef op de som en vulde zijn drinkvxiter aan tot 1 milli duizendste) gram fluoride per liter, en verdomd, het hielp. Dan maar overal fluo ride in het drinkwater besloot de regering in de jaren zestig, maar het heeft niet zo mogen zijn: het opkomende actiewezen verhinderde dat. De staat mag niet via de kraan geneesmid delen aan zijn burgers verstrekken, was het niet onredelijke argument. Bovendien zou fluoride allerlei nare bijwerkingen vertonen en dat is echt onzin. Er zijn hele volksstam men die water drinken waar van nature net zoveel fluoride inzit als in gefluorideerd drinkwater, en bij hen is van onaangename bijwerkingen nooit iets gebleken, Hoe dan ook, in 1976 stemde de Tweede Kamer tegen en vervolgens brak de grote verwarring uit. Iedereen moest maar zelf zien hoe hij aan zijn fluoride komt. Dat kan op minstens vijf manieren: fluoride-tabletten slikken (40 tot 50% minder gaatjes), een keer per week spoe len met fluoride (30-40%) en de tandarts kan twee keer per jaar een laagje fluoride op de tanden aanbrengen (20-40%). Jarenlang wist niemand wat hij met al die fluoride-spullen aan moest, de ouders niet en de tandartsen net zo min. Tenslotte kwam in 1982 het Genees middelen Bulletin met een aantal richtlijnen, waar ik verder schaamteloos uit zal citeren. Maar allereerst dit. De echte oorzaak van caries is suiker. Gebruik je dat in overmaat dan helpt niets, ook het g lazuurversterkende fluoride niet. Daar gaan we dan. Bij zwangerschap. Het kind heeft er niets aan, maar kan ook geen schade lijden, want fluoride passeert de moederkoek niet. Vroeger zei men dat elke zwangerschap een tand kost, maar dat kan de moeder met fluoride voorkomen. Kinderen van 0-4 jaar. Van 0-1 jaar: 1 tabletje per dag. Speciale Vitamine AD druppeltjes met fluoride erin kan ook. Tussen de 2-4 jaar, 4 tabletten ver spreid over de dag. (Sommige tandartsen vin den dat te veel en houden het op 3). Niet poet sen met fluoridetandpasta, want kinderen slikken dat op die leeftijd in. „Zodra er tan den en kiezen zijn op de tabletten laten kau wen of zuigen", zegt het Bulletin in alle on schuld. Hoe je dat bij een kind van 2 jaar voor elkaar krijgt vermeldt de schrijver wijselijk niet De tabletten altijd na het tandenpoetsen innemen. *4 tot 6 jaar. Doorgaan met tabletten en beginnen met fluoridetandpasta. *6 tot 12 jaar. Een belangrijke leeftijd want het blijvend gebit breekt door en fluoride heeft vooral ef fect op een groeiend gebit. (Een geraadpleegde wetenschappelijk medewerker: „ouders zijn vooral in de eerste jaren heel fanatiek en la ten als het kind een beetje op eigen benen staat en zakgeld krijgt (snoep!) het wat ver moeid afweten. Ik zou liever hebben dat het andersom was.") Tabletten en fluoridetand pasta. Bij de tandarts spoelen met een fluo ride-oplossing en het plaatselijk aanbrengen van fluoride hoeft alleen maar in bijzondere gevallen. 12 tot 18 jaar. Programma voortzetten. Ouder dan 18 jaar. Hetzelfde, maar alleen als er sprake is van caries. Eigenlijk zijn al die richtlijnen bescha mend ingewikkeld. Dat blijkt wel. Het aantal kinderen met caries is sinds 1970 gehalveerd. Prachtig. Maar die daling was het sterkst bij de kinderen van de goed betaalde en goet ge ïnformeerde elite. Kinderen van minder foed opgeleide ouders hebben pech gehad, die pro fiteerden het minst. Toch werd ook bij henhet tandbederf belangrijk teruggedrongen. Waarschijnlijk omdat bijna alle tandpastanu fluoride bevat, en belangrijker, er wordt min der gesnoept. Suiker in vaste vorm (snoep éts) is stukken schadelijker dan suiker die (bij voorbeeld) in frisdranken is opgelost, ftfen verwacht zelfs dat nog voor de eeuwwisseling het tandbederf bij jonge mensen onder le dertig volledig zal zijn uitgebannen. Dat scheelt een hoop werk voor de tandart sen. Die hebben ongetwijfeld een vreugdedars rond hun enge stoel gemaakt toen ze hoorden dat Deetman twee faculteiten gaat sluiten Maar voor de tandheelkunde is het een slag. aldus een wetenschappelijk medewerker. „We worden gestrafd voor ons succes. Wij hebben het wetenschappelijk mogelijk gemaakt dat caries kon worden teruggedrongen en er is nog een hoop ander werk te doen.Voor al die wetenschappers die nu tandenknarsend de valbijl afwachten een versje van John O'Mill: Hier ligt tandarts G .J.JBulle. Bedenk aan zijn graf. Dat hij zijn leven gaf. Om zijn laatste gaatje te willen. En die bleek de toets der •itiek glansrijk te kunnen lorstaan. Loco burgemeester van Schaik beaamde dat in in welkomstwoord. Het Rode ruis stond na de oefening een ficiële ontvangst door het ■meentebestuur van Axel te achten. „U heeft het op u genomen ■n schakel te vormen in het iilpverleningscircuit dat oet ontstaan bij het uitbre- en van natuur-of cultuur- mpen. Voorwaar geen te on- irschatten taak. U heeft met n vrijwilligersgroep niet al en de taak rampen te be rijden maar ook als taak, en ten we dat hopen zonder dat ooit rampen plaatsvinden, burger een veiligheidsge- >el te verschaffen door aan te men dat u een levende orga- satie bent. Altijd bereid te ifenen voor een dienende ak die hopelijk nooit uitge rend moet worden", aldus an Schaik die in dat verband 'ees op de ramp in Tsjerno- /l. Die heeft wel niet het effect ïhad dat de burger in eeuwsch-Vlaanderen be- reesd door het leven moet aan, maar Van Schaik vond at toch een veilig gevoel dat at Rode Kruis, in geval van ood, op zijn taak berekend is. De oefening zelf verliep zeer alistisch. Maar liefst 52 do- an en gewonden, allemaal le an van de Landelijke Oplei- ing tot Uitbeelding van achtoffers (LOTUS), werd in agenaamde gewondennesten erzameld en behandeld, lachtoffers, die er erg aan toe 'aren, werden via de verza- lelplaats voor gewonden in et voormalige waterschaps- ebouw aan de Burchtlaan af- evoerd naar de ziekenhuizen. Heel het gebeuren is op vi- eo band gezet. „Deze oefe- ing, HATSZO, staat model oor heel Nederland. Die dan rordt straks bij alle Rode iruis afdelingen gebruikt als oorbeeld. En dat is toch iets raar we best trots op mogen ijn", aldus leider van de oefe- ung j. Valckx. De Rode Kruis colonnes zijn oolopig nog lang niet uitgeoe- «d. Op korte termijn dienen ch alweer oefeningen aan. aarvoor heeft het Rode ruis nog tal van vrijwilligers odig. In totaal rond de twee- ondgrd, zo liet men onlangs P een persconferentie weten.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 4