Veldscholten zit diep in de put Buikloop sloopt krachten Maarten Ducrot ROOKS JAAGT TEVERGEEFS OP TIJDWINST AMERIKAAN VOELT ZICH STERKER DAN HINAULT DE STEJM MULTI TAPIJT Johan van de Velde geeft strijd om rode trui op OPRUIMING Door Hein Groothuis en Jean Nelissen. Sterker MATHIEU HERMANS: Wieier school in Spanje Rode lantaarn Henk Boeve TOUR OP RADIO EN TV TOUR VANDAAG TOURMORGEN T48 Coupons on restanten ZATERDAG 19 JUL11986 10 tot 50% KORTING fwtDA-BflCRUMWEG 32 076-711134' DONGEN-ST JOSEPHSTHAAT 92 01623-2124^ Van onze speciale verslaggever NIMES - Gerard Veldschol- ten fietst sinds enige tijd wat ontredderd rond in het Franse land, opnieuw een il lusie armer. Zijn Tour ging in de Pyreneeën naar de knoppen, nadat de Ronde van Spanje door een oude knieblessure ook al niets was geworden. Gerard Veldscholten had zich van de 73ste aflevering van de Ronde van Frankrijk veel voorgesteld. Zijn rijden in het begin van de Tour leek optimisme ook te wettigen. Met name in de ploegentijd rit gaf hij aan in vorm te zijn. Een week later begon er evenwel een aftakelingspro ces. „Ik werd bevangen door een kou", zegt de Oldenzaler. „Mijn hele hoofd kwam vol te zitten en ik kreeg last van mijn keel. Tijdens de tijdrit in Nantes had ik er al een beetje last van. De dag er na was het veel erger. Toen had ik een licht gevoel en was ik enorm rillerig. Als er toen een bergetappe was geweest, zou ik zeker niet zijn aange komen, zo slecht was ik er aan toe". Veldscholten kreeg medi cijnen, maar het genezings proces ging niet snel genoeg om hem de Pyreneeën-ritten redelijk te laten overleven. „Het werd twee keer afzien in de achterhoede, terwijl ik anders'mee van voren had kunnen zitten. Ik ben er echt kapot van geweest dat het in de Pyreneeën helemaal niet ging. Ik had even helemaal geen moraal meer. Maar wat wil je ook, het betekent voor mij dat mijn hele seizoen verloren is". De Tukker vindt wat er met hem is gebeurd ook al zeer vervelend, omdat hij net voor het eerste jaar bij een i nieuwe ploeg (PDM) zit. Veldscholten: „Toen ik bij Post zat, is het altijd van een leien dakje gegaan. Nooit kwam ik wat tegen. Nu ik bij PDM ben, word ik door pech achtervolgd. Het lijkt wel of de duivel er mee speelt. Het vreet echt aan me. Door mijn overgang naar PDM ben ik aanzienlijk meer gaan ver dienen. Zo'n hoog salaris wil je waarmaken. Als dat niet lukt, door wat voor omstan digheden dan ook, ga je prakkezeren". Veldscholten hoopt nog iets te kunnen laten zien in de Alpen, al was het alleen maar met het oog op het we reldkampioenschap op de weg. Veldscholten: „Sinds ik prof ben, ben ik deelnemer geweest bij het WK. Ik besef heel goed dat het WK nu voor mij op de tocht staat Als ik niet geselecteerd word, is het helemaal ge beurd. Dan ga ik het seizoen rustig afbouwen en neem ik eens fijn vakantie". Greg Lemond gaat eigen Van onze speciale verslaggever NIMES - In steeds scherpere bewoordingen nam Greg Lemond gisteren na de etappe in Nimes afstand van zijn ploeggenoot Bernard Hinault. Nooit eerder was hij zo duidelijk in zijn verklaringen. „Als ik in de Alpen de sterkste ben zal niemand an ders de Tour winnen", sprak Lemond. „Het zal me nooit meer overkomen dat ik de beste ben zoals het vorig jaar en dat Hinault in Parijs gehuldigd wordt". De tegenstellingen in de ploeg van La Vie Claire wor den met de dag meer geaccen tueerd. 's Avonds aan tafel wordt er volgens Lemond nog maar weinig gesproken. „En dat komt niet alleen omdat wij vermoeid zijn", zei hij veelbe tekenend. Lang heeft de Zwitser Paul Köchli de enorme spanningen in zijn ploeg met de mantel der liefde kunnen bedekken. Gis teren heeft Greg Lemond het verbond, die er ogenschijnlijk tussen Hinault en hem bestond opgeblazen. In de Verenigde Staten wordt Lemond verweten dat hij geen winnaar is. Wel sterk, maar geen winnaar. „Een echte winnaar is hard voor zichzelf en voor anderen en kijkt naar niemand", schreef de New York Times. „Lemond lacht, maakt grappen, is vriendelijk en wordt twee de". Furieus Greg Lemond heeft furieus geantwoord dat de Times een vals imago van hem opbouwde en hij heeft zijn jongensach tige onbezorgdheid afgelegd. Hij is op z'n 26ste met de ernst van het bestaan als topsporter op het hoogste niveau gecon fronteerd. Want weer dreigt Lemond opgeofferd te worden aan de Franse belangen. Ten minste, zo voelt hij het zelf aan ondanks de verklaring van sponsor Bernard Tapie, dat naar zijn mening Lemond de Tour gaat winnen. „En dat mag van mij", zei Tapie. „Als Greg de beste van de ploeg is en hij wint, dan betekent dat. evenveel publiciteit voor mijn producten". Stel dat dit op verzet stuit van Hinault...? Tapie: „Hinault rijdt niet voor zichzelf, maar voor de belan gen van mijn merken die op zijn trui staan. In de wieler sport lopen ze met hun senti menten dertig jaar achter. In de formule I slagen ze er in coureurs van wereldformaat met elkaar te laten samenwer ken voor één gezamenlijk be- jang, waarom kan dit dan niet in het wielrennen?" Het vorig jaar moest Tapie al een uitslaande brand in zijn ploeg blussen. Op Luz Ardiden kwam het tot een uitbarsting iussen Lemond en Köchli. De Amerikaan verweet Köchli hem ten voordele van Hinault de wedstrijd hebben te doen verliezen. Köchli zou aan Le mond noodzakelijke inlichtin gen uit de koers hebben ach tergehouden. Dezelfde avond 'iet Tapie zijn helicopter star ten en vloog naar Luz Ardi den. „Na een uur praten had ik de rijen al weer gesloten", zegt Tapie. Het was in Luz Ardiden dat Hinault zijn opzienbarende verklaring deed dat hij in 1986, dit jaar dus, Lemond zou hel- Pen de Tour te winnen. Inmid dels is bekend dat Hinault op mt besluit al enkele keren is teruggekomen. Elke avond moet Köchli zich telefonisch bij Tapie melden om verslag tepioen van de «eer en de samenwerking in de ploeg. Tapie is ook tussen twee vuren geraakt. Aan de ene kant zal hij zich als spon st van de eerste (nota bene ranse) renner, die zes keer de our wint onsterfelijk maken. Aan de andere kant weet hij dat Hinault over enkele maanden stopt en dat hij dan nog vier jaar verder moet met Lemond, want zo lang loopt diens contract, tenzij het wordt afgekocht. Tapie ziet via Lemond bovendien voor zijn producten in de Verenigde Staten een grote markt braak liggen. Daartegenover staat dus het Franse sentiment. Wie is op dit moment de sterkste van de twee rivalen? Lemond, gisteren: „In de tijd ritten zijn we nu nagenoeg ge lijk, in de bergen klim ik iets beter". Is Hinault dan aan zijn zelf- moordvlucht op de Tourmalet begonnen om jou te dwingen in de verdediging te blijven? Lemond: „Dit sluit ik niet uit. Ik kon toen ook niet achter Hi nault gaan jagen, want dat is aan niemand te verkopen. Maar de anderen zijn gelukkig blijven rijden, anders pakt Hi nault tien minuten". Opvallend is dat tijdens de twee Pyreneeënetappes Paul Köchli, door Hinault drie jaar geleden binnengehaald als trainer van de ploeg, zich voortdurend in de omgeving van Lemond ophield. De tweede ploegleider, Maurice le Guilloux, mocht Hinault vol gen. Alleen toen Hinault op Superbagnères ver achterlag, kwam Köchli heel even langs zij. Lemond: „Als Hinault in de komende dagen beter pres teert zal je mij niet horen kla- erdeeld gen. Dan kan ik het best ver werken dat ik weer tweede of misschien zelfs derde word. Maar ik denk dat nu niemand mij zal kunnen verslaan. Want ik heb de ervaring opgedaan In de koers houden Bernard Hinault (rechts) en Greg Lemond de schone schijn op. Met een glimlach op het gezicht rijden ze naast elkaar in het peloton, 's Avonds aan tafel wisselen ze echter geen woord met elkaar. - fotoap dat ik in een lastige ronde, zo als deze is, vooral in de laatste week nog sterk verbeter. Ik ken nu mijn eigen lichaam be ter en daarom barst ik van het zelfvertrouwen. Ais inderdaad uitkomt wat ik verwacht, kan Hinault zijn record vergeten, hoe pijnlijk het misschien ook voor hem is". De stemming in de ploeg is dus verdeeld. Philippe Leleu heeft gezegd dat hij niet graag traint en nog minder graag in de wind rijdt om een Ameri kaanse miljonair nog rijker te maken. Lemond: „Als ik in de Alpen triomfeer en ik word dan niet als enige leider aan vaard, ga ik meteen weg bij La Vie Claire. Er zijn op dit mo ment talrijke kapitaalkrach tige sponsoren in de Verenigde Staten in de wielersport geïn teresseerd. Ik zal dan een eigen team formeren, be staande uit de beste Amerika nen en ervaren Westeuropea- nen. Maar ik hoop dat het niet zo ver komt". Bernard Tapie heeft het dreigement van Greg Lemond begrepen. „Ik zal met mijn he licopter naar Gap vliegen en met de mannen nog eens pra ten", zei hij gisteren. De Tour finisht vanavond in Gap, aan de voet van de Alpen. Lemond: „Maandag op weg naar Alpe d'Huez valt volgens mij de be slissing". Tapie: „Dan moet de ploeg er staan als een eenheid achter de beste man". Intussen werd er gister avond aan tafel tussen Hi nault en Lemond in het hotel Campanille in Caissargues nog minder gesproken dan in de voorgaande dagen. Men kon zelfs spreken van een be klemmende stilte. NIMES - Mathieu Hermans is van plan om samen met Albert Stofberg, ex-bondscoach veld rijden, een wielèrschool voor Nederlandse renners op te richten in Spanje. Hermans: „We moeten de plannen nog nader uitwerken, maar de be doeling is om goede Neder landse renners op te leiden voor een carrière bij de profs". Hermans had er gisteren overigens goed de pest in. „Nou ben ik een keer eerste van de groep en dan zijn er een paar man weg. Ik had er vast op gerekend dat de ploeg van La Vie Claire het gat dicht zou rijden. Dat gebeurde helaas niet". Van onze speciale verslaggever NIMES - Henk Boeve is sinds de etappe van gisteren dirager van de rode lantaarn in het al gemeen klassement. Boeve, die als voorlaatste binnenkwam: „Ik had een erg slechte dag. Al na 25 kilometer, op de eerste helling, moest ik lossen. Het was daarna een ware lijdens weg. Praktisch 200 kilometer heb ik alleen moeten fietsen en kreeg onderweg nog kramp ook". Erwin Nijboer, die ook met grote achterstand binnen kwam, had het eveneens zwaar te verduren gehad. Nij boer: „Ik zat totaal kapot. Ik kon niet meer na alle inspan ningen van de afgelopen twee weken". Van onze speciale verslaggever NIMES - Maarten Ducrot, die gisteren enkele minu ten na het grote peloton in Nimes arriveerde, kende een heel slechte dag als gevolg van hevige darmstoor nissen. had ik naar huis kunnen ver trekken, want in het begin had ik het vreselijk slecht. Nader hand ging het iets beter, maar de macht ontbrak me volko men. Geen wonder, want ik reed met een volstrekt lege maag. Ik heb een paar keer geprobeerd iets naar binnen te werken, maar spuugde het meteen weer uit. Als ik het maar proefde, protesteerde de maag al. Dat ik desondanks zo lang in het peloton heb kun nen blijven, komt door een on gelooflijke meevaller. Geluk kig werd er eindelijk eens een keer piano aan gedaan. Ook dat heeft bijgedragen aan mijn redding. Ik vrees echter voor de komende dagen. Als het weer echt hard gaat, en ik nog niet op krachten ben, kan het gauw met me gedaan zijn". De Middelburger had door buikloop 's nachts al bijna geen oog dicht gedaan. Ducrot: „Ik heb praktisch de hele nacht op de plee gezeten. Ik weet niet of het door het eten is gekomen, maar van bijna alle ploegen die in hetzelfde hotel als wij bivakkeerden, hadden en of meer renners last van diarhee". Tijdens de etappe had Du crot, die in het hotel in Tou louse medicijnen van de direc teur van de Lotto-ploeg had gekregen, het de hele tijd bij zonder zwaar gehad. „Ik heb geluk gehad dat ik in het begin van de rit drie keer de doktèr bij me heb la ten komen. Daardoor kon ik me een heel stuk laten trek ken. Was dat niet gebeurd, dan had ik zeker moeten lossen en vin onze speciale verslaggever NIMES - Johan van de Velde heeft de strijd met Gerrit Solleveld om de rode trui, die nu zeer stevig in het bezit is van de Westlander, opgegeven. De Ri jsbergenaar bemoeit zich helemaal niet meer met de tussensprints. „Die rode trui interesseert me niet meer", verklaarde de Westbrabander gisteren bij de finish in Nimes. „Ik moest die trui wel laten voor wat hij is. Het steeds mee- sprinten kostte geweldig veel inspanning. Als ik er mee zou zijn doorgegaan, had ik een behoorlijke kans gehad dat ik naast die trui gegrepen had en dan had ik boven dien ook niets voor Millar kunnen doen. Daar koop ik toch niets voor". Johan van de Velde, die beweerde helemaal op eigen initiatief zijn handen van de rode trui te hebben afge trokken („Post heeft er in het geheel niet op aangedron gen") zet zich nu geheel in voor kopman Robert Millar. Van de Velde: „Samen met Guy Nulens heb ik een beetje de taak van Henk Lubberding als regelaar overgenomen. Wij geven de noodzakelijke aanwijzigingen. Het voor naamste is dat Millar goed omringd wordt. Hij is een licht mannetje, dat bij wat wind zo maar over de weg zwab bert. Ook bij geduw komt hij makkelijk in het gedrang. Hij is niet iemand, die zijn ellebogen kan gebruiken. Daarom is het goed als er steeds een paar ploegmaten om hem heen zijn. Dan kan hem veel minder gauw iets ge beuren. De ploeg staat overigens voor honderd procent achter Millar. Je kunt merken dat iedereen in hem ge looft, de overtuiging heeft dat hij de Tour kan winnen. Ik denk ook dat hij in de Alpen verschrikkelijk goed gaat rijden". Zaterdag TELEVISIE Nederland II: 15.00 Tour de France. 18.45 Studio Sport. Duitsland III: 18.35 Tour de Fran ce. BRT 1:15.00 uur Tour de France. 18.50 uur Tour de France. RADIO Radio 1:14.00 uur Radio Tour. Zondag TELEVISIE Nederland II: 15.00 Tour de France. 18.45 Samenvattting Tour. BRT 1:15.40 uur Tour de France.2 18.35 uur Tour de France. RADIO Radio 1:14.00 uur Radio Tour. Steven Rooks (rechts) samen met Adrie van der Poel in de kopgroep. Links Van Holen. - FOTO COR VOS Van onze speciale verslaggever NIMES - Steven Rooks pro beerde gisteren tevergeefs tijdwinst te boeken. Als enige uit de top van het klassement maakte hij deel uit van de kopgroep, die zo'n vijftig kilo meter voor het einde ontstond en waarvan alleen Hoste, Van Holen en Contini wegbleven. Rooks, die mogelijk beter zijn krachten had kunnen spa ren voor het zware werk in de Alpen-etappes, vond het heel normaal dat hij de aanval had gezocht. Rooks: „Als er zich een goed moment voordoet, moetje dat aangrijpen". Rooks sloot als laatste aan bij de vluchtgroep. „De rest was al weg. Ik sprong er in m'n eentje heen. Op een klim- metje raakte ik uit het peloton weg. Eerst probeerde Ander son het. Toen hij werd terug gepakt, ben ik gegaan. Ik zat zo bij de mannen vooraan". Eenmaal bij de leiders was Steven Rooks een van de op vallendste tempo-makers. „Anderen werkten ook wel. De samenwerking was eigenlijk wel goed. Alleen haperde het overnemen wel eens. Soms had er eenlje geen zin of hij kon het eenvoudig niet. Daar door viel het nog wel eens uit elkaar. Het duurde dan steeds weer enige tijd, voordat er weer de nodige samenhang was". Voor de Noordhollander was het geen verrassing dat de meesten van de vluchtgroep in de slotfase van de etappe wer den ingerekend. „Het was een te lastige finale om weg te blijven. Het was steeds of en af en we hadden constant de wind pal op kop. Had ik een minuutje willen pakken, dan hadden we er echt allemaal goede mannen bij moeten heb ben". 1"U Km BarcelonnetteFj/]Y 3 :nn V-fiBUWflN 2500 J&QMN0N oasi 9 2413mi 2361m A (ADVERTENTIE) r

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 7