2595.-
1195.-
795.-
2995.-
RKX
m
1
Johan van de Velde jaagt op rood
Rudy Dhaenens ziels
gelukkig met zege
TELEURGESTELDE HERMANS KOMT HALF WIEL TE KORT
Herrera twijfelt: aanvallen of niet
DE STEM
ZONNIGE STIP.
fa
séi
EL. 04160-36981.
Aanhangwagen nodig?
DINSDAG 15 JUL11986
Door Hein Groothuis en Jean Nelissen.
TOUR VANDAAG
TOURMORGEN
TOUR OP RADIO EN TV
VREES VOOR AANSLAG VAN ETA OP TOURKARAVAAN
A53
ege-
f- en
Idan
amer,
■ige tafel op kolompoot en 4
pelen.
been 1695,-, doch
i aanbiedingen in
fcze Piet Klerkx zomer
|)-daagse zult u zonnig
estipt in onze toonzalen
ptreffen.
)US MAAR SNEL VAN!!!
pmaal bijpassend,
hoekige kolom en 4
f bekleding
gratis thuisbezorgd in Nederland
Dan eerst naar de specialist
fMUUiWM
Speelhuislaan 39
Breda - 076-710418
T26
Van onze speciale verslaggever
BORDEAUX - Tussen de gi
gantische menigten toe
schouwers in de berm deden
twee Nederlanders op
Frankrijks nationale feest
dag tijdens de etappe naar
Bordeaux van zich spreken.
Johan van de Velde won
achter elkaar vier tussen-
sprints. Buiten het feit, dat
hij door 48 seconden tijdaf-
trek een paar plaatsen in het
algemeen klassement op
schoof, bestormde hij als het
ware de rode bastille van
Gerrit Solleveld. Met de
steun van vooral Planckaert
en Vanderaerden naderde
Van de Velde de rode-trui
drager tot op vier punten.
„Ik ga je pakken", zei Van
de Velde in de vroegte te
Poitiers gekscherend. Solle
veld stond vooraan bij de
start, maar was bij de eerste
tussensprint al machteloos.
Planckaert werd tweede,
Vanderaerden derde. Later
sprokkelde Solleveld wel
nog wat puntjes mee. „Het
gaat vanaf de twaalfde
etappe pas echt beginnen",
sprak Solleveld strijdlustig
in zijn hotel, „vanaf nu zijn
er dubbele punten te verdie
nen. Ik ben niet bang voor
de bergetappes, de sprints
voor de rode trui zijn altijd
in het begin".
Na de vierde tussensprint,
op 220 kilometer, kwam de
etappe-overwinning in het
geding en probeerde de
ploeg van Jan Raas de koers
in handen te nemen. Dat
lukte niet dominant. In de
beslissende vlucht was al
leen de Belg Nico Emonds
vertegenwoordigd.
De 35-ja-
rige Cees Priem, die als één
van de weinige Nederlandse
profs niet smalend lachte
om de Nederlandse traditie
van Bordeaux, probeerde
hardnekkig de aansluiting
tot stand te brengen.
Het was de Zeeuw met een
paar anderen waarschijnlijk
ook gelukt, als niet Eddy
Planckaert aan zijn wiel
kleefde. „Die linkerd wou
niet op kop rijden", klaagde
Priem. „Meerijden en ons
dan in de sprint kloppen.
Rijen, rijen, riep-ie steeds.
Ik heb mijn vuist gebald,
toen mijn middelvinger om
hoog gestoken en daarna af
geremd".
Met Rudy Dhaenens als
zielsgelukkig etappewin-
naar en Jörgen Pedersen als
geel getooide tussenpaus be
reikte de Ronde van Frank
rijk de bergen. De tweede
helft van de Tour geeft een
totaal ander beeld te zien, al
zal waarschijnlijk nog
steeds niets te dol zijn.
Johan van de Velde (links) in een sprintduel met Gerrit Solleveld tijdens een van de
tussensprints van gisteren. - foto cor vos
Van onze speciale verslaggever
BORDEAUX - Vier jaar heeft Rudy Dhaenens over
zijn eerste grote succes gedaan. De Belg verrichtte
hoofdzakelijk knechtenwerk voor Claude Criquielion.
Soms mocht hij voor eigen kans rijden. In vier seizoen leverde
dat Dhaenens niet meer op dan vier overwinningen.
Aan het einde van de elfde Tour-etappe in de straten van
Bordeaux draaide de Waalse oud-wereldkampioen de rollen om
en dekte hij Dhaenens' ontsnapping uit de kopgroep. Zo werd
één van de meest gewaardeerde knechten uit het wielerpeloton
eindelijk beloond met een vette prijs.
Dhaenens was er dit jaar al eens dicht bij. In Parijs-Roubaix
was hij de beste op één na. Sean Kelly was meester in de spi-int
van de kopgroep van vier. De overwinning in Bordeaux maakte
van Dhaenens een zielsgelukkig mens.
De 25-jarige Belg debuteerde bij de profs in 1983. Zijn erelijst
is: 1983: geen zege, 2e in Laarne;
1984: le in Eeklo, 4e Goldrace, 3e Luxemburg, 12e Parijs-Rou
baix;
1985: le Mandel-Leie-Scheldeprijs, 3e Gent-Wevelgem, 5e Pa
rijs-Roubaix, 3e Belgisch kampioenschap;
1986: 7e Gent-Wevelgem, 2e Parijs-Roubaix, le Mandel-Leie-
Scheldeprijs, 2e Ronde van Midden-Zeeland, le eerste etappe
Ronde van Luxemburg, le elfde etappe Ronde van Frankrijk.
'Microfonist heeft me verraden'
Van onze speciale
verslaggever Hein Groothuis
BORDEAUX - Mathieu Her
mans hing uitgeput over zijn
racekarretje. Zo moe was hij,
dat hij er aanvankelijk niet
eens in slaagde op het zadel
te klimmen, toen hem ge
vraagd werd mee te komen
naar het televisiepodium.
Weer wat opgefrist maakte de
Brabander in Spaanse dienst op
zeer beheerste wijze zijn veront
waardiging kenbaar.
„De microfonist heeft mij een beetje
verraden. Hij maakte Dhaenens er op
attent dat ik snel naderde. Dhaenens, die
al aan het uitrijden was, keek om en
zette opnieuw aan. Mogelijk heeft me
dat de overwinning gekost, want zo veel
hield hij toch niet over. Ik baal ver
schrikkelijk, zo'n kans zal ik niet gauw
weer krijgen".
Mathieu Hermans, die in de achtste
etappe ook al even in kansrijke positie
verkeerde - hij maakte toen deel uit van
een vluchtgroep, die kort voor de finish
in Nantes werd ingerekend - sloot giste
ren als een van de laatste coureurs aan
bij de beslissende ontsnapping.
„Ik was de laatste renner, die uit het
peloton wegsprong, toen 15 kilometer
voor het einde de vluchtgroep werd ge
formeerd. Tussen mij en het groepje
hing nog Niki Rüttimann. Hij had het
eigenlijk al opgegeven er nog bij te ko
men. Toen ik hem voorbijging, sprong
hij meteen in mijn wiel. Ik vroeg hem
over te nemen, maar dat deed hij niet. Of
hij kon niet, of hij wilde niet, omdat er
van zijn ploeg al een renner mee zat.
Doordat ik het gat alleen dicht moest rij
den, moest ik een geweldige inspanning
leveren".
Laatste
Nadat hij had aangehaakt bij de kop
groep, nam de Seat-coureur plaats in
laatste positie. Hermans: „Ik deed dat,
opdat niemand mij zou kunnen verras
sen met een demarrage. Ik was met
name bevreesd dat Nico Emonds wat zou
ondernemen. Als die in de laatste kilo
meter er in slaagt een redelijk gaatje te
slaan, zie je hem niet meer terug".
Niettemin werd een demarrage Ma
thieu Hermans fataal. Kort voor het be
reiken van het aankomstcircuit, waarop
in totaal 3.8 kilometer moest worden af
gelegd, sprong de Belg Rudi Dhaenens
weg, die daarna alle steun van zijn
ploeggenoot en oud-wereldkampioen
Claude Criquielion kreeg. Hermans: „De
vlucht van Dhaenens heb ik eerlijk ge
zegd een beetje verkeerd ingeschat. Ik
was er van overtuigd dat hij te vroeg
was gegaan en het niet zou redden. Ik
rekende er op dat die mannen van La
Vie Claire hem wel terug zouden halen.
Het bleek een misrekening, want die de
den helemaal niets. Op het laatst sprong
wel een renner van Système U achter
Dhaenens aan. Bij hem ben ik onmiddel
lijk aangesloten. Hij vroeg me over te
nemen en dat deed ik ook. Een tweede
keer lukte me dat niet goed meer. Dat
kwam doordat ik al veel van mijn
krachten had gevergd".
Sprinten
Maar sprinten kon Hermans nog wel!
„Vanuit de laatste bocht ben ik vol aan
gegaan. Ik naderde Dhaenens snel en
koesterde nog hoop, omdat hij niet hard
meer ging. Toen hij omkeek en weer
ging versnellen, was het verkeken. Vijf
tig meter voor de streep was ik er zeker
van dat ik niet meer kon winnen. Jam
mer, maar het is niet anders".
Hermans had tijdens de ontsnapping
niet geprobeerd steun te zoeken bij een
collega van een andere ploeg. „Het was
veel te kort tot de finish om met iemand
een deal te maken. Eerst al zat ik een
tijdje naar adem te snakken. Boyendien
weet ik zeker dat er renners waren die
niet wisten dat ik er bij gekomen was. Ik
vond het niet verstandig die renners
wijzer te maken dan ze waren. Als
iedereen mijn aanwezigheid had gewe
ten, was er waarschijnlijk veel meer ge
demarreerd. Overigens is het met steun
zoeken altijd een moeilijke zaak. Ieder
een wil nu eenmaal winnen en zeker een
Tour-etappe".
In de bergen wil Mathieu Hermans het
de komende dagen kalmaan doen. „Het
heeft voor mij geen enkele zin om me in
de cols te forceren, want ik kan toch niet
met de eerste 25 mee. Bovendien wil ik
sterk genoeg blijven voor het WK-staye-
ren, dat een week na het einde van de
Tour plaatsvindt. Ik denk ook dat ik al
redelijk tevreden mag zijn. Ik heb me
tenslotte een paar keer goed laten zien.
En misschien kan ik in de vlakke etap
pes die resten nog wel een keer kort ko
men. Eerst zullen we maar eens afwach
ten hoe het in de bergen gaat. Ik hoop
niet dat ze in de bergen ook zo hard rij
den als op het vlakke. Als dat wel ge
beurt, dan weet ik zeker dat er een hoop
renners naar huis gaan. Het is niet nor
maal meer, zo'n tempo als er wordt ge
hanteerd. En dan hebben ze het tot nu
toe steeds over 'vlak' gehad, maar het is
niets anders dan op en af. Sommige cou
reurs rijden echt al helemaal op hun
tandvlees".
15.7.86
12e RIT
217,5 km 5
BAYONNE5
Wjasparrernl g
MendiondeS3 sa-s
mietlef gg>-s3|r
St-Jean PiedTxg ET ™§<E
8 Si
-BURDIN- Bargagulv
CURUTCHETA i 132jm -NIARIEBLANOUE
1®- oWW™ I tehére *1035a
16.7.86
13eRIT
186 km
rw&wm
Argèles-Gazost
l^|Dt-Saveur*^y ^Lh^PEY
EBDAnNFDPQ-
Marie-de-Campan
ASPIN
.Arreau
mRESOURDE
SUPERBAGNERESrz'cm o
WURMALET O SUPERBAGNÈRES
2000 - 1770m
30™ PEVRESOUROE
-1 500
Rudy Dhanens wint de etappe met aankomst in Bordeaux. Naast hem komt Mathieu Her
mans een half wiel te kort. - fotoap
TELEVISIE
Nederland II: 15.45 Tour dc
France.
17.15 Tour de France.
18.45 Tour de France.
BRT 1:15.45 Tour de France.
17.00 Tour de France.
18.37 Tour de France.
RADIO
Radio 1:14.05 Radio Tour.
Met de tong uit zijn mond probeert Gerrie Knetemann voor de start van de etappe van gisteren een veter in zijn schoen te
n]gen. Ploeggenoot Jan van Wijk weet kennelijk hoeveel moeite dat kost want hij steekt ook zijn tong uit. - fotoanp
Van onze speciale verslaggever
BORDEAUX - Gisteren was het de na
tionale feestdag voor de Fransen en
won de Belg Rudy Dhaenens heel nipt
voor de Nederlander Matthieu Her
mans in Bodeaux. Vandaag tijdens de
eerste Pyreneeënrit is het feest in Co
lombia en wordt de berggeit Lucho
Herrera op het podium verwacht.
Desgevraagd verklaarde Herrera:
„De Tour is niet gemaakt om luister bij
te zetten aan nationale feestdagen".
Toch zal iedereen vandaag naar Her
rera kijken. Claude Criquelion, die gis
teren in de kopgroep van 13 in de stra
ten van Bordeaux de etappe-zege van
zijn ploegmakker Dhaenens voorbe
reidde, heeft gezworen niet van het
achterwiel van de Colombiaan weg te
zullen gaan.
Het wordt vandaag knap lastig in de
Pyreneeën, negen hellingen zijn opge
nomen in het bergklassement, waaron
der twee van de eerste categorie. Op
135 kilometer van de aankomst beklim
men de renners de col de Burdin Cu-
rutscheta in het Frans-Spaanse grens
land, een col waarvan de laatste 9 kilo
meter gemiddeld 8.5 procent omhoog
loopt met pieken tot 11 procent. Het is
in die omgeving dat de Baskische af
scheidingsbeweging ETA voor van
daag een aanslag op de Tour in het
vooruitzicht heeft gesteld. De ETA wil
protesteren tegen wat zij noemt 'het
toeristisch misbruiken door de Tour
van het oorspronkelijke Baskische
land'. En dit om de noden, de zorgen en
de verlangens van het Baskische volk
onder de aandacht te brengen. Het is te
hopen dat na de gebeurtenissen van de
laatste dagen in Spanje deze bedrei
ging van de ETA niet tot uitvoering zal
worden gebracht.
In elk geval zijn de renners na de be
klimming van de Burdin Curutscheta
nog niet uit hun lijden. Omdat het op
de top van deze col nog ver is naar de
aankomst, zal wel een hergroepering
volgen. Anders is het gesteld met de
tweede col van de eerste categorie, de
Marie Blanque, wiens top op 47 kilome
ter van de aankomst in Pau ligt. De
Marie Blanque is een zeer moeilijke
helling, in 10 kilometer loopt de weg 700
meter omhoog met stijgingspercenta
ges tot 12.5 procent. Daar kan Luis
Herrera wat ondernemen, al volgt naar
de top een afdaling van liefst 38 kilo
meter, waarin geloste renners kunnen
terugkomen.
Mikpunt
Herrera, gisteravond via een tolk:
„Er komen nog zoveel zware etappes,
vooral in de Alpen, ik weet niet of het
verstandig is al op de eerste dag in de
Pyreneeën een zware 'inspanning te
doen, ook al niet omdat na de laatste
top tot Beaume mijn concurrenten zich
achter mij kunnen hergroeperen in de
afdaling. Als de gelegenheid zich voor
doet, zal ik altijd winst pakken, maar
dan moeten de omstandigheden wel
gunstig zijn. In mijn ploeg blijven we,
nu we nog maar met zijn vijven zijn,
het liefst zo lang mogelijk in de scha
duw. Dan worden we ook niet het mik
punt van de Europese ploegen die mis
schien gaan samenwerken tegen ons".
Alvorens de voet van de Pyreneeën
te bereiken, werd Luis Herrera nog
eens op zijn snelheid getest. Met de
wind in de rug raasde het peloton een
half uur voor het snelste tijdschema
naar de oevers van de Gironde. Bijna
iedereen moest de 'dertien' of de
'twaalf' schakelen om niet uit de op hol
geslagen groep gelost te worden. Dit
maakt de etappe van vandaag nog pi
kanter. De hele week hebben de ren
ners met zeer grote versnellingen
nieuwe records gevestigd. Vandaag
moeten ze ineens overschakelen naar
de 'twintig' en zelfs de 'twee en twin
tig'. Dit maakt per omwenteling van de
pedalen vele meters verschil uit. En
wie vindt zich het snelst in het nieuwre
ritme? Wie kan het beste anticiperen
op de totaal andere terreinomstandig
heden?
Luis Herrera kan het. Hij heeft nog
altijd de grootste moeite met het scha
kelen van grote versnellingen. Op de
wielerbaan in Bogota heeft hij speciaal
met grote versnelliungen urenlang in
de rondte gereden om meer macht in
zijn beentjes te krijgen. Het gevolg is
dat hii nu een betere tiidrit riidt.
