LANGS DE ZUDE-ROUTE WORDT WEER GEBEDEN 'ntwikke oor militi icties in T ■EEST Vj. yo„v„„ ZATERDAG 5 JUL11986 EXTRA VLIEGREIZEN in China kunnen op drie ma nieren verrassen. Je weet nooit of de boeking klopt, je moet maar afwachten «of de vlucht ook doorgaat en het type vliegtuig staat wel in de dienstregeling aangegeven, maar dat is slechts een formaliteit. Lantian-mens Terracotta-leger Boeddha's [zaterdags JUL11986 NEW YORK (UPI) - De Ronald Reagan, heeft me de voor restauratie ged Vrijheidsbeeld in de hav< aangestoken en bij die 'een licht voor de naties' j )nthulling franse a MANTSOERIJE rManzhoüS ULAAN BAA7AR& MONGOL.IË ÜilinflPEKINQ' 1/^fTanq Shl|laihuang, Talyuan i? 2 f ■"oQIngtlao jt*yi jtianyungKang: Q^2?c i^^Shinflhal-'-^ ^jHiijgihou-- Changdu. Ch'ongqln Zhuihoul ^GuiyangSc (unmlngV .LAOS FILIPIJNEN In Xi5'an herleeft het Chinese verlede] Door Leo van Vlijmen De vlucht van Beijing naar Xi'an, bijna twaalfhon derd kilometer, wordt gedeeltelijk een meevaller. Het vliegtuig is weliswaar een in zijn voegen krakende Toepolev en de vertraging bedraagt ruim twee uur, maar de zitplaats blijkt inderdaad gereserveerd, het wachten op het vliegveld wordt veraangenaamd door Chinese vrouwtjes die telkens weer ketels verse jas mijn-thee aanslepen en de stewardessen zijn aardig. Daar hebben ze ook alle tijd voor, want tijdens de zeven kwartier durende vlucht kan er geen hapje af. Om toch iets te doen wordt er tweemaal een kartonnen bekertje vruchte- sap geserveerd en als herinne ring aan deze reis krijgt elke passagier een rood-blauw- goudkleurige en dus zeer in het oog springende dasspeld. (Bij volgende vluchten wordt de verzameling vlieg-souve- nirs uitgebreid met nog een dasspeld die iets groter is dan de eerste - de reis was dan ook langer-, een vliegtuigje van nikkel, een pakje zuurtjes, een naaidoosje voor op reis en ten slotte een handtasje van blauwe kunststof dat goed van pas kwam om alle geschenken van de Chinese luchtvaart maatschappij CAAC in op te bergen.) Vanuit de lucht lijkt Xi'an op New York. De straten en boulevards staan zo haaks op elkaar dat zij een reusachtig dambord vormen. En de oude vierkante stadsmuur - een van de weinige die er in China nog bestaan - scheidt het cen trum duidelijk af van de nieu were buitenwijken. Ondanks de vijf miljoen in woners en een verkeer van vrachtwagens, bussen en fiet sers dat nog intenser lijkt als in Beijing is Xi'an een vredige stad. Xi'an betekent ook 'Westelijke vrede', terwijl de vroegere benaming, Chang'an, wordt vertaald als 'Eeuwige vrede'. In vrijwel alle steden in China vertelt men de reizigers dat de plaatselijke geschiede nis op zijn minst drieduizend jaar geleden begonnen is. In Xi'an doet men er nog eens drieduizend jaar bij en men kan het bewijzen, want tien kilometer oostelijker ligt Ban- po, een ruim dertig jaar gele den ontdekte nederzetting uit het stenen tijdperk. En in de jaren zestig werden veertig kilometer ten zuidoosten van Xi'an resten gevonden van de zogenaamde Lantian-mens, die nog voor de Peking-mens geleefd moet hebben en vol gens de metingen ook aanmer kelijk minder hersens had. We praten dan ruwweg over een periode die zeshonderddui zendjaar achter ons ligt. Geen wonder dat Xi'an een eldorado is voor professionele en amateur-archeologen uit de hele wereld. De hotellerie is daar echter nog niet op bere kend. Want behalve het 'Gou den Bloem-hotel' (een joint venture met het Zweedse SA- RA-concern en dus luxe-klas se) heeft Xi'an weinig te bie den. Hotel Xiaozhai dat nog een kamer vrij heeft, is bijzon der pover. (Je kunt in China over het algemeen, evenals in de Sovjet-Unie, alleen maar een 'abstracte' kamer reserve ren, dat wil zeggen: je krijgt gegarandeerd een bed, maar je hoort pas ter plekke in welk hotel dat bed staat en soms is er zelfs een tweede bed dat echter aan een andere gast verhuurd wordt.) De toebedeelde tweeper soons-kamer is deze keer voor alleen-gebruik bedoeld. Daar staat tegenover dat de deur niet kan worden afgesloten -de sleutel is zoek-, dat de waterkraan 24 uur lang warm noch koud water levert, maar wel tot onderdak van een kak kerlak dient en dat de receptie er niet in slaagt een eenvou dige telefoonverbinding tot stand te brengen. Doch dit wordt ruimschoots gecompen seerd door de ontroerende hartelijkheid van het voltal lige personeel, waarvoor ech ter een Frans echtpaar vol strekt ongevoelig blijkt. Hij is een van die amateur-archeo logen (heeft onder meer in Ephese gespit) en is naar Xi'an gekomen waarvoor alle bui tenlanders en de meeste Chi nezen naar Xi'an reizen: de graftombe van keizer Qin Shi Huang. 4 In het jaar 221 voor Christus besteeg de dertienjarige Qin in de toenmalige hoofdstad Xi'an de troon. Qin stuwde zijn ko ninkrijk op in de vaart der volkeren: hij voerde onder meer het metrieke stelsel in. standaardiseerde de spoor breedte van wagens en liet be staande brokken bescher- mingswallen met elkaar ver binden tot wat later de Grote Muur genoemd zou worden. Hij verenigde de bestaande koninkrijkjes tot een groot- China en riep zichzelf tot kei zer uit van een rijk dat hij ook zijn eigen naam gaf, want de naam China is afgeleid van Qin. Reeds als veertienjarig jon getje liet Qin een ambitieus plan uitvoeren: er werden her en der paleizen gebouwd en er werd een reusachtige graf tombe geconstrueerd. Omdat hij een ziekelijke angst voor het leven na de dood had gaf hij opdracht een regiment le vensgrote soldaten uit leem te vervaardigen dat ter verdedi ging van zijn graf moest wor den opgesteld. Zo geschiedde, doch na Qins dood roofde zijn opvolger de kostbaarheden uit de graftombe en hij liet het ruim veertienduizend vier kante meter grote graf-terrein eerst in brand steken en ver volgens met aarde dichtgooi en. Ruim tweeduizend jaar lang bleef de tombe 'in de vergetel heid, totdat twaalf jaar gele den een paar boeren van de Xiyang-produktie-brigade uit de Yanzhai-landbouw-com- mune opdracht kregen om een waterput te graven. Toen ze enkele meters diep waren stootten ze op iets dat op een standbeeld leek: het was het eerste contact tussen de twin tigste eeuw en het terracotta- leger van koning Qin. De Qin-graftombe is inmid dels na de Grote Muur de be langrijkste bezienswaardig heid van China en een van de meest opzienbarende archeo logische monumenten ter we reld. Over de graftombe heen is een reusachtige hal gebouwd en inmiddels zijn er ongeveer zeshonderd soldaten en offi cieren, paarden en een zestal strijdwagens uitgegraven. De manschappen, die elk indivi duele gelaatstrekken hebben en wat betreft rang en wapen uitrusting onderscheiden kun nen worden, zijn op ware grootte -gemiddeld een me ternegentig. Men vermoedt dat er in totaal zes- a zeven duizend van deze krijgers staan opgesteld. Een twintigtal Chinese ar cheologen is dag in dag uit be zig met het blootleggen van de terracotta-beelden. In Xi'an worden tachtig jonge archeo logen speciaal voor dit werk opgeleid. De Franse amateur - hij blijkt inderdaad verstand van zaken te hebben - is scep tisch. „De manier waarop ze hier werken is hopeloos ouderwets. Zo duurt het nog minstens honderd jaar voor ze deze tombe helemaal hebben blootgelegd. En er zijn hier in de buurt vermoedelijk nog een stuk of tien koningsgraven. Ze zouden zich moeten laten hel pen door archeologen uit het Westen." Dat doen de Chinese uitgra- vers die zorgvuldig met hun pennemesjes de terracotta vondsten afkrabben echter Een deel van het terracotta-leger van keizer Qin. niet. Je mag in de hal eigenlijk niet eens fotograferen, omdat het flitslicht de krijgers zou beschadigen. Kwaadwilligen beweren echter, dat het er om gaat meer foto-boeken en prentbriefkaarten te verko pen, omdat Chinezen per slot van rekening Chinezen zijn. Xi'an is overigens niet al leen in archeologisch opzicht van betekenis. De hoofdstad van de vruchtbare provincie Shaanxi is ook een industrieel centrum, met mijnbouw en machinefabrieken. In Xi'an werd -jawel, alweer- drie duizend jaar geleden voor het eerst zijde gesponnenen hier begon 2300 jaar geleden de zij- de-route naar Iran, Afghani stan, Irak en het Nabije Oos ten. De techniek van de zijde cultuur zou pas in de vijf tiende eeuw van onze jaartel ling via Griekenland Frank rijk bereiken. De verwerking van zijde is nog steeds een belangrijke bron van inkomsten in Xi'an, waar als men de welvaart aan de nieuwbouw en de koop kracht op de markt mag afme ten zeer goed verdiend wordt. Er is echter nog een andere reden waarom Xi'an een inte ressante stad is. Hier kan de Westerling weer een stukje De Grote Gans-pagode in Xi'an, weer een plaats van ge bed. van het vroeger zo godsdien stige China beleven, bijvoor beeld in de Grote Gans-pa gode of in de Kleine Gans-pa gode, waar vriendelijk glimla chende oude monniken en Winkelstraat met markt in een buitenwijk van Xi'an. - FOTO'S LEO VAN VLIJMEN nonnen - en zo nu en dan ook een jongere-, de hoofden kaalgeschoren, met hun hou ten kleppers oproepen tot ge bed. Vrome pelgrims, zo te zien vooral afkomstig van het platteland, liggen op hun knieën voorovergebogen te bidden en anderen branden wierookstokjes. Op de altaren voor de Boeddha's staan scha len met vruchten en broodjes, bescheiden offers. Elders dreunen monniken hun eento nige gebedszang, zo nu en dan onderbroken door het rinkelen van een cymbaal. Sinds 1979 mogen de Chine zen, boeddhisten, maar ook christenen en mohammeda nen, weer openlijk hun geloof belijden. In Xi'an vind je bijna alle confessies: er is een mos kee en een katholieke kerk en er zijn - uiteraard - boeddhis tische tempels, die, indien ze tijdens de Culturele Revolutie niet werden verwoest in elk geval voor de gelovigen geslo ten bleven. Het boeddhisme is de enige geïmporteerde godsdienst die het hele leven in China heeft beïnvloed. Volgens een oude legende verscheen Boeddha aan keizer Ming Di van de Han-dynastie. Toen hij ont waakte stuurde hij afgezanten naar India om de geschriften van Boeddha op te halen. Een jonge monnik van de Grote Gans-pagode vertelt met een redelijke kennis van Engels een iets prozaïscher verhaal. Het boeddhisme is in de eerste eeuw voor Christus via de zijde-route naar China gebracht door de kooplieden die uit India terugkeerden. „Daarom zijn er juist langs de zij de-route zoveel pagodes en tempels. En wij zijn blij, dat er nu in Xi'an, het beginpunt van de zijde-route, weer gebeden en geofferd wordt." Zeven eeuwen na de komst van het boeddhisme brachten terugkerende zij de-kooplieden uit Xi'an en andere Chinese steden een andere religie mee: de islam. Er leven nu nog on geveer tien miljoen moslems in China. Zij zijn een minder heid gebleven en zij onder scheiden zich van hun mede burgers vooral doordat zij rundvlees en schapevlees eten, terwijl een miljard Volks-Chi- nezen het liever op varkens vlees en kip houden. De mos- Verslaggever Leo van Vlijmen bezocht dit voorjaar de Volksrepubliek China. Hij vervatte zijn indrukken en ervaringen in vijf paginagrote verhalen. Vandaag aflevering 2. Twintig archeologen zijn dag in dag uit bezig met proj tieve middelen de terracotta-soldaten bloot te leggen, t karwei dat nog honderd jaar kan duren. kee in Xi'an vertoont nauwe lijks enig leven. De jonge monnik van de Grote Gans-pagode is zeer mededeelzaam en vertelt, dat er momenteel in China onge twijfeld sprake is van een godsdienstige opleving. „En niet alleen op het platteland, zoals het officieel heet, maar ook in de steden. De Culturele Revolutie is er niet in geslaagd de meer dan tweeduizend jaar oude religieuze en wijsgerige traditie van ons volk te ver nietigen. In zekere zin geldt nu weer de 'honderd-bloemen- theorie' uit het midden van de jaren vijftig. Toen greep Mao Zedong terug op de periode voordat China een eenheid werd, 2500 jaar geleden. Tal loze verschillende wijsgerige scholen en godsdiensten be concurreerden elkaar en heb ben van China gemaakt wat het vijfentwintig eeuwen lang geweest is. Die honderd bloe men kunnen nu weer bloeien." Er lijkt inderdaad sprake van een renaissance van het klassieke Chinese denken en geloven. Confucius, voor Mao altijd een latente ver) ring heeft gehad, maar door de 'Bende van vier' da dent werd genoemd, sti weer in hoog aanzien. De 1 hu-uitgeverij heeft onla een gigantische uitgave van| belangrijkste werken vanl Taoïsme op de markt bracht. Het is echter allerminst populaire editie, want dei delen kosten de lieve som 2800 yuan, ruim een j aar.f van een arbeider die heelt hard werkt, en dat is zelfs vj de nieuwe rijken een drukwekkend bedrag. Aan de zijde-roul houden de meeste Cli nezen het wat betra hun geestelijke tradij derhalve bij wiero stokjes, kaarsen en vrucht of een broo voor Boeddha. Monniken en vrome pelgrims branden wierookstokje? kaarsen bij de Grote Gans-pagode. 4Licht 'God zegene Amerika, Vivi in de richting van zijn gast, terrand van Frankrijk die, ren, de Verenigde Staten èi Amerika 100 jaar geleden va Engels een gelukkige verjaai Met de ogen van de natie ge richt op 'dit zinnebeeld van Amerika, dit visioen van alles wat wij zijn en willen zijn', overgeslagen woorden overi gens in Reagans vooraf gepu bliceerde tekst, leidde Reagan het feest op een kille, winde- ■rige juli-dag op de 210e ver jaardag van de VS. Nadat de president de toorts had aangestoken, reikte hij speciaal voor deze gelegenheid [ingestelde 'Medals of Liberty' uit aan een twaalftal hoog op geklommen, genaturaliseerde [Amerikanen, onder wie de ex- Duitser Henry Kissinger, de x-Brit Bob Hope en de ex- us Irving Berlin, die niet kon [komen. Hierna werd een kort vuur- erk boven het beeld afgesto- en en toen de president het inderige, kille Governor's Is- and verliet, cirkelde zijn heli- [kopter boven de 'moeder der iallingen' en de duizenden ootjes in de haven beneden. Reagan bracht hulde aan de :oons en kleinzoons van immi- ranten die de restauratie van iet Vrijheidsbeeld uitvoerden in hij herinnerde zijn om- angrijke televisiegehoor en Ie 3.000 lijfelijk aanwezige ;asten op Governor's Island ie voor het voorrecht 5.000 ollar per persoon hadden be- ald, aan de miljoenen die te ugkeerden naar Amerika en oor wie het Vrijheidsbeeld iet eerste vertrouwde beeld an thuis was. President Reagan huldigde Van onze cor PARIJS - De in opspraak gekom vikkelingssamenwerking 'Carref in de zomer van 1983 een geheime Tsjaad. Het populaire Franse week blad Paris Match meldde gis- :eren dat huurlingen via Car ref our zijn betaald om een aanval uit te voeren op de door Libië bezette oase Faya-Lar- go. Twee persoonlijke advi seurs van president Mitter rand zouden die operatie heb- en gecoördineerd. De kosten van de actie vul- |len voor een deel de 'gaten' die 4e nieuwe minister van ont- vikkelingssamenwerking ïurillac aantrof in de boek houding van Carrefour. Deze hhin of meer ter ziele gegane Stichting is drie jaar geleden door de socialisten opgericht om naar het heette 'meer be kendheid te geven aan de Derde Wereld-problematiek'. Daarvoor gaf men onder meer en informatieblad uit. Afgezien van de mogelijk heid dat Carrefour als dek mantel heeft gediend ter fi nanciering van een militaire pctie in Tsjaad staat vast dat sr bij de stichting op grote schaal is gezwendeld. Met bame penningmeester Yves Lhalier, tevens kabinetschef van de vorige minister van ontwikkelingssamenwerking, Ie socialist Christian Nucci, [leeft zich met voor ontwikke lingshulp bestemde gelden Nrrijkt. Zo speelde hij zich- elf onder meer een kasteel toe h de Solognestreek. Dit was langekocht om er een vor mingscentrum voor Afrikaans aderpersoneel in te huisves- cn, maar werd al spoedig loorverkocht naar een door Chalier beheerde onroerend I-maatschappij. Twee me deplichtigen bij de transactie, pi 'der wie de onderprefect van Pet departement Cher zijn ►ongehouden. Evenals een ste wardess, die zich door Chalier let verwennen met een appar- pment in Parijs en een dure luto. Volgens Paris Match ge loot de stewardess het dub- e Privilege ook nog mai- ?s® te zijn van een adviseur lp het Elysée. if be affaire is EL ahfr en zijn handlan ge °"ben zwendelen door Cr,,ti tekeninë van Nucci te list ten'.De voormalige mi- lister heeft verklaard het ge- Boor Vat? zii.n handtekening |oo zijn kabinetschef te heb- chtJeaUtoriseerd Hii heeft I er geen moment gedacht

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 4