Ik kom juist op voor de zwakkeren De maagzweer revolutie OFFICIER FRANKEN EN DE GROTE FRAUDEVERWARRING: v= BEDRIJFl Tw' Iomerfe< PILLEN VERVINGEN OPERATIE MAANDAG 9 JUN11986 1 EXTRA OP MAANDAG LOSSE FLODDERS Oók paus optimistisch Verkrachting in het huwelijk Mijn snorfiets Koning Hoessein MEDISCHE RUBRIEK gebruikte auto's z De stad PAGINA ZEELAND 1 'UZIEK EN fcyaassa SIS,"1 T48 PAGINA 4 Door Willem Reijn AFGAANDE op het beeld dat de afgelo pen tien dagen van mevrouw A. Fran ken-V an Zinnicq Bergmann, Officier van Justitie te Bre da, is ontstaan, wa gen we ons op de tweede etage van de 'bunker van het recht' in het hol van de leeuw. „Mevrouw Franken trapt de sociaal-zwakkeren in de hoek", „Ze opent de jacht op mensen met een uitkering" en „Ze stigmatiseert mensen die tot een bepaalde groep behoren" zijn enkele kwali ficaties, die mevrouw Fran ken ten deel vielen naar aanleiding van haar opmer king dat tussen de 35 en 60 procent van de uitkerings trekkers wel eens fraudeert. Zelfs een krant als de Tele graaf, toch nooit te beroerd om het volk te herinneren aan misstanden in deze sec tor, meende in een hoofdre dactioneel commentaar dat de officier beter haar mond kan houden. Kortom: een vrouw met haar op de tanden die in de douchecel van arme bij standsmoeders samenscho lingen van twee of meer tandeborstels door sociaal rechercheurs uit elkaar wil laten slaan, De werkelijkheid is ge lukkig minder eenvoudig. Officier van Justitie Fran ken is dan wel geen Bra bants moedertype, maar wel een aardige mevrouw, die er heel wat aan gelegen is om de brand te blussen. Toen de steunbrand uitsloeg, was mevrouw Franken voor een korte vakantie in Engeland. „Ik werd door mijn zusje ge beld, die vertelde: je hebt nogal wat stennis veroor zaakt. Toen ik hoorde hoe mijn verhaal was weergege ven, kon ik me dat wel voor stellen". De hele consternatie rond deze vertegenwoordigster van De Wet is, sec, terug te brengen tot één groot mis verstand. Sterker nog: met haar schatting over de om vang van de fraude trapt mevrouw Franken een wij- dopenstaande deur in. Met die vaststelling is zij het eigenlijk wel eens. Ze legt uit dat haar definitie van fraude een 'enge' is: al les wat een uitkeringstrek ker bij verdient en niet op geeft moet als valsheid in geschrifte worden aange merkt. Franken: „Als een bijstandmoeder met haar kinderen naar de Efteling wil en een dag gaat poetsen om dat te kunnen betalen, is dat fraude in de strikt juri dische zin van het woord". En zo vallen natuurlijk wel honderd voorbeelden te ver zinnen, die overigens ook bij loonwerkers in de vorm van belastingfraude opgeld doen. Deze uitleg laat een ander licht op het fraudeverhaal schijnen. De berekeningen die Vrij Nederland-redac teur Rudie van Meurs aan deze opmerking heeft opge hangen, (en die vervolgens in de Nederlandse pers een eigen leven zijn gaan leiden) wil mevrouw Franken dan ook absoluut niet de hare maken. Van Meurs conclu deert dat volgens Franken meer dan zestig miljard gul den (60 van 110 mld) aan uitkeringen ten onrechte wordt uitgekeerd. Maar dat bedrag, zo zegt Franken, zou betekenen dat zestig procent van de uitke ringstrekkers doorlopend sjoemelt en rommelt en dus helemaal geen uitkering zou mogen ontvangen. Dat is dus niet zo. Die grootschalige fraude, zegt ze voorzichtig, is slechts een fractie van de genoemde zestig procent. De acht procent structurele fraude die in een rapport van de 'Interdepartementale Stuurgroep Oneigenlijk Ge bruik en Misbruik' (ISMO) wordt genoemd, is volgens haar weliswaar wat laag, maar toch 'reëel'. Het betreft bijvoorbeeld gevallen van vierdubbele inkomens, vertelt Franken. „Vrouw en man wonen sa men, maar krijgen beide een uitkering, terwijl ze ook nog eens allebei zwart werken". Zo'n zaak is compleet duide lijk. Maar er is ook een sche mergebied. De wetgever is er deels zelf de schuld van, dat er wordt gefraudeerd. Neem de voordeur-delers- regeling, die ertoe leidt dat de sociaal-rechercheur óf onderbroeken en tandebor stels moet inzamelen, óf moet uitgaan van de niet al tijd aanwezige goede trouw. Mr. A. Franken: een 'enge' uitleg van het begrip vals heid in geschrifte. Geeft Franken, vol begrip, een voorbeeld: „Een bij standmoeder heeft een vriend. Ze is gescheiden en is dan ook erg onzeker als ze een nieuwe relatie aangaat. Na een mislukte relatie voelt ze er niet veel voor om zich met huid en haar over te le veren. Ze gaan samenwonen en op dat moment ontstaat er fraude, als de vrouw de sociale dienst niet opgeeft dat ze samenwoont. De so- FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP ciale dienst past dan een 'kennismakingsperiode' toe van drie maanden, maar de wet voorziet daar eigenlijk niet in. Het past wel in de tijdsgeest". Franken is daarom zeker niet van plan om een hek- senjacht te ontketenen. „Het moet wel om een grote fraude gaan voordat je een huiszoeking begint. Je denkt toch niet dat de rechtbank toestemming geeft om voor vierduizend gulden een in val te organiseren?" Maar er is wel meer duis ternis in sociaal-verzeke- ringsland te ontdekken. Op de vraag wanneer steun- fraude door justitie moet worden aangepakt, bestaat geen eenduidig antwoord en dat steekt de officier. „In het arrondissement Breda hou den we een bedrag van dui zend gulden aan. In een stad als Amsterdam begint men pas bij tienduizend gulden, heb ik me laten vertellen", zegt Franken. Maar het is nog erger: ook in het arron dissement Breda zelf bestaat geen eenduidig beleid. „Wij zijn afhankelijk van de za ken die de verschillende ge meenten ons doorgeven. En iedere gemeente hanteert daarbij haar eigen normen. Dat vind ik onaanvaard baar". Ze zwijgt op de vraag welke gemeenten er dan een potje van maken, maar wil wel een voorbeeld geven van de onderschatting van het probleem. „In het driehoeks overleg tussen de politie, de Officier van Justitie en de burgemeester van Kaats heuvel, zei de laatste: steun- fraude hebben we hier niet, is het wel, adjudant? Die keek wat moeilijk en de offi cier zei zich dat niet te kun nen voorstellen. We hebben toen een project)e opgezet met twee sociaal-recher cheurs en in een half jaar hadden we 150 kant-en- klare zaken". Mevrouw Franken meent dat bij een fraude vanaf vijfduizend gulden het Openbaar Ministerie moet uitmaken of een zaak wórdt vervolgd of niet. „In feite wordt die beslissing nu door mensen genomen, die daar niet voor zijn opgeleid, de medewerkers van de sociale dienst of de wethouder van sociale zaken bijvoorbeeld. Dan kan het voorkomen dat men het zó'n zielig geval vindt. Daar staat de hand having van de wet tegen over. Die belangenafweging hoort bij justitie thuis". De fraude onder de vijfduizend gulden blijft bij de sociale dienst, die de zo ontstane schuld kan verhalen. In dit verband heeft Fran ken de naam van de Bredase ex-wethouder Luce Paulus- sen laten vallen als zijnde een sociaal bewogen vrouw, die door een overmaat van begrip niet stond te trappe len om justitie op het spoor van fraudezaken te zetten. Tot woede van Paulussen natuurlijk, die inmiddels haar advocaat laat uitzoe ken of dit keer de Officier van Justitie niet eens in het beklaagdebankje kan plaatsnemen. Stil „Ik heb nog niets daarvan vernomen. Ik wacht maar af", zegt Franken. „Maar ik heb ervaren dat toen er een nieuwe wethouder kwam, er opeens veel meer aangifte werd gedaan". Maar zou dat niet kunnen samenhangen met de aanstelling van extra sociaal-rechercheurs?, vra gen we. Mevrouw Franken is even stil. Dan: „Dat zou kunnen ja, dat weet ik niet". Ondanks het niet onjuiste verwijt van Franken aan de pers dat haar woorden ver keerd zouden zijn weergege ven, heeft de Bredase offi cier inmiddels wel een fors aantal adhesiebetuigingen gekregen. Op haar bureau liggen brieven en rapporten van mensen, die blij zijn dat eindelijk eens iemand de 'waarheid' heeft durven zeg gen. En dan heeft de Officier van Justitie zelfs een andere waarheid bedoeld. „En in privésfeer kreeg ik te horen: zestig procent, zo weinig maar?" Er heerst bij de bevolking dus heel wat onvrede en vooroordelen over uitke ringstrekkers. De ongeluk kige weergave van Fran- kens woorden heeft die vooroordelen vermoedelijk nog versterkt. „Dat vind ik jammer", zegt ze. „Ik vind dat de uike- ringstrekkers die niet frau deren moeten worden be schermd. Het is juist ook in hun belang dat de fraude wordt aangepakt. Het moet allemaal uit één pot worden betaald, dus als de een teveel plukt, gaat dat ten koste van de goede mensen. Ach, het is verdomd moeilijk. Je kimt ook zeggen: veertig tot zestig procent van de mensen fraudeert niet. Dan was niet gezegd dat die 'criminele of ficier' de sociaal zwakkeren in de hoek trapt. Ik kom juist op voor de belangen van die zwakkeren". TKeunataa (fui/tje w^eéoejem VeimoUHtpuxcAt iftacAt'MUtn "Ztoofeéoejtm, Dank voor uw brief van 9 juni 1.1. die ik met belang stelling gelezen heb, met op rechte belangstelling en be wondering voor het taalkun dig speurwerk dat u hebt verricht in zake de opsporing en herkomst van het woord: Gaugearriis. Het verslag van uw bevinding kan ik maar ten dele volgen door mijn gebrek aan talenkennis. Ik geloof u echter onvoorwaar delijk als u vaststelt dat de eerste lettergreep van dit woord - 'Gau' dus - in Spaans Baskenland ivordt gebruikt voor de sterk gefer menteerde merriemelk ge dronken bij huwelijksfees ten; dezelfde drank die ook nu nog wordt gewaardeerd als vruchtbaarheidsbevorde- rende heildronk in Buiten Mongolië en aldaar kumis genoemd. Dat 'gearriis' in het Soule- tin Dialect van de Pyreneeën het woord is ter aanduiding van de roes veroorzaakt door overmatig gebruik van de gau neemt ik ook zonder meer van u aan. U hebt het zich echter nodeloos moeilijk gemaakt door de herkomst van het woord zo ver van huis te gaan zoeken. Gau gearriis is namelijk het Friese woord voor snelkook rijst. Legt u dit woord uit Neerlands tweede taal maar naast de letterlijke vertaling in het Nederlands en u krijgt: gauw gaar rijst. Bij twijfel aan de juistheid van deze oplossing van uw taal kundig raadsel verwijs ik u ter verificatie naar prof. dr. Antonia Feitsma (de innige echte heechlera&r Frysk). Zij doceert Friese taal- en letter kunde aan de Vrije Univer siteit te Amsterdam. Met vriendelijke groeten, uw dienstwillige dienaar: John O'MIII Als het mag van de hoofdre dactie zou ik aan de tot dus ver gedebiteerde stellingen nog iets willen toevoegen met zijn artikel in de Osser- vatora Romano, niet slechts als 'een arrogante dweper' onder de zoden te schoffelen. Want dat de man naast een wat al te malle schets van het Rooms-Katholicisme in Nederland óók ware dingen gezegd heeft, hoeft ook niet onvermeld te blijven. Voort durend voeren wij al dan niet terecht de toegenomen 'mondigheid' van de Neder landse katholieken aan. Dat nu, die mondigheid, is voor mij toch nog de vraag 'of die zo aan kwaliteit gewonnen heeft'. Met het pausbezoek heb ik de Nederlandse ka tholieken eigenlijk alleen maar zien stuntelen en schutteren. Men hoeft geen paus te vereren om hem toch hartelijk te kunnen ontvan gen en als bisschop Gij sen die zuinige benadering en die bijna deloyaliteit en openlijke vijandigheid op het conto schrijft van een minder spiritueel Neder lands Rooms Katholicisme dan zeg ik: in die zin zou de bisschop best wel eens gelijk kunnen hebben. Zoals mijn protestantse buurman en broeder juist opmerkte: qua mondigheid kunnen jullie van jullie zuiderburen broe ders (België) misschien toch wel iets leren. Inderdaad: de Vlamingen en Walen zeiden op een respectvolle wijze wat hen op het hart lag. En de paus? Met de dag ont spande hij. Werd hij milder. Begon te lachen. En nam af scheid van zijn Belgische vrienden met de alles zeg gende groet: 'Dat hij alle ge schetste problemen en alle op de kerk naar voren ge brachte kritiek in Zijn Her derlijke Eenzaamheid zou meenemen naar Rome' Om erover te denken. Ken nelijk heeft dit 'denken over' tot iets geleid, want de ency cliek 'Dominum et Vivifi- eantum' (waarover ongeveer 60 regels in De Stem in an derhalve kolom geperst) als sluitstuk van de encyclieken van de paus 'Redemptor Ho- minis (1979) over Kristus en 'Dives in Misericordia' (1981) over de Vader is een pronk stuk, een juweel, een bood schap met een scherp gete kend visionair karakter, waarmee de gemiddelde ge lovige van (bij het geven van tekst en uitleg) uitstekend uit de gewone voeten kan. Echter, die bereidheid 'om de boodschap van de kerk leider over te brengen naar de gelovigen' moet er dan wél zijn en liefst een beetje objectief en eerlijk. Nu geef ik bisschop Gij sen dus nog steeds gelijk. Er is gemor reld, gezaagd en gemodderd aan de functie van de paus als vertolker van de bood schap voor de Roomskatho- lieke christenen zich open lijk manifesterend in een gelukkig nu weer wat ta nende zeer benepen aan doende gramschap. Alsof de paus de wortel, om een woord van de apostel Paulus te gebruiken, is van alle kwaad. Dat nu is de wereld op zijn kop en dat die dwaze stellingname keert: geluk kig maar! En hier kom ik op mijn punt waarbij ik stel: beste bisschop Gijsen, u slaat door. Nu wordt u Roomser als de paus zelf. Bij alle fouten en gebreken is er anno 1986 in de Nederlandse kerkprovincie iets goeds aan het ontwikkelen. De mon digheid plus de actieve stel lingname van de gelovigen behoren daarbij. Zeker. Maar ook: de bereidheid tot luisteren néér, want stemt de in de Franse versie 141 tellende bladzijden van de jongste encycliek van de paus Dominum et Vifican- tum niet minstens tot na denken als hij schrijft (ik vertaal): „Aan de horizon van de huidige materialisti sche beschaving zijn de te kenen en de signalen van de dood in grote getalen aan wezig, zoals blijkt uit de be wapeningswedloop, de hon ger in de wereld, oorlogen en terrorisme maar ook uit de gewoonte - die op sommig plaatsen bijna een instelling dreigt te worden - mense lijk^ wezens van hun leven te beroven vóór hun ge boorte en ook voordat zij aan het natuurlijke einde van het leven gekomen zijn. Princenhage Rink- Maas Volgens president mr. P. Paalvast is verkrachting binnen h^t huwelijk niet strafbaar. Als je met dwang en onder bedreiging van een mes je vrouw verkracht krijg je in Nederland één maand voorwaardelijk en een proeftijd van één jaar incl. 1.000,- boete. Wij vrouwen hebben met uiter ste verbazing en zéér ge schokt kennis genomen van deze uitspraak. Dhr. Paal vast heeft er geen idee van wat het is om als vrouw steeds weer geconfronteerd te worden met seksuele be dreigingen en geweld. Je kunt 's avonds niet meer op straat als vrouw, als je al leen een boswandeling maakt overdag vraag je om verkracht te worden. Par ken zijn voor vrouwen al ge ruime tijd taboe. Zo kunnen we nog wel meer voorbeel den noemen. Maar ook blijkt nu dat vrouwen binnen het huwelijk vogelvrij zijn. Ge dwongen worden tot ge slachtsgemeenschap in of buiten een huwelijk moet altijd strafbaar zijn. Zolang er mannen zijn als dhr. Paalvast, die recht moet spreken, ziet het er slecht uit voor het vrouwelijke deel van onze samenleving. Terheijden Werkgroep Vrouwenwerk SKW Terheijden Wie steelt er nou een snor fiets van een 76-jarige inva lide? De mijne is weggepakt. Ik kan hem niet missen en ik kan geen nieuwe betalen. Wie mijn fiets, merk Ruel Citie 25, terugbrengt, krijgt een flinke beloning. Th van Zundert Breda SUTTON (AFP) - Het ongeluk met een helikopter in de VS waarmee oorspronkelijk koning Hoessein van Jordanië zou meevliegen is wellicht het gevolg van sabotage. Dit heeft een functionaris van de Amerikaanse raad voor de verkeersveilig heid, Dennis Jones, zaterdag gezegd. De helikopter stortte vrijdag in de staat Massachusetts vlak na het opstijgen neer. olgens de folders moest het een mooie, oude stad in de zui- jjï delijke Appalachen zijn. Ze E maakten er aardewerk en dat soort dingen. Het was een stad met geschiedenis, met een verhaal. H Het heette er mooi H te zijn. Dus reserveerden wij een hotelkamer en begaven ons op weg, twee volle dagen lang. H In het hotel aangekomen leegden wij onze koffers, hingen onze kleren op knaapjes en aten de bonbons op die op de hoofd- |j kussens van het bed gereed la- Eg gen. Daarna begaven we ons naar het centrum van de stad. We konden onze wagen moei- teloos parkeren en dat wekte al 1 enige verbazing. Nadat we een Eg tijdje door de belangrijkste stra fs ten hadden rondgelopen konden H we niet meer aan onze teleur- stelling ontkomen: geen waren- huizen, geen historische panden, geen terrassen en geen kroegen jg (behalve die waar zeer ruwe mannen met getatoeëerde armen enorm kabaal zaten te maken E achter ramen die sinds de stich- S ting van het pand - kennelijk vele tientallen jaren geleden - 5 niet meer waren gewassen). Niets dus. 1 We vroegen iemand de weg gE en die zei dat we, als we iets wil- §j den zien, iets wilden eten, iets wilden kopen eigenlijk buiten de stad moesten zijn. En hij ver- wees ons uitgerekend naar de uitvalsweg waaraan ons hotel lag. Een beetje ontdaan stapten we in de auto, parkeerden die voor het hotel en zetten onze gE verkenning te voet voort. Het j= verkeer raasde zonder ophouden over de weg die ons was gewe- zen. Op zoek naar een plek om veilig te kunnen wandelen, sta ll ken we het terrein van een tank- station, een reusachtige parkeer- H plaats van een warenhuis, nog E een parkeerplaats, de oprit van een hotel en nog een tankstation over. H Het was een uitzichtloze on- 5 derneming. Nergens was een jg stoep om ons tegen de aanstor- gj mende automobielen te bescher- men. Maar er was ook nergens een wandelaar te zien. Pas na een paar trips naar na- S bije steden begonnen we het te begrijpen. De arme zuidelijke steden volgen een verschrikke- lijk patroon van complete zeif- jg vernietiging. Het vrije spel der economische krachten schrijft de zakenlieden voor dat ze de E enge binnensteden - zonder par- keermogelijkheden en alleen E maar gevuld met oude, onprak- §g tische gebouwen - moeten verla- S ten ten gunste van de uitvalswe- gen. Daar immers hebben de na- E tionale hamburgerbakkers, de E nationale verkopers van gebra- d^n kippen en de nationale piz- S za-draaiers zich al neergelaten E temidden van alle merken ben- zine die een mens zich maar kan voorstellen. Dus wordt daar de ëriiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiE Van de honderd Nederlan ders krijgen er vijf, of mis schien wel tien, ooit in hun leven last van een maag zweer. Bijna een volkskwaal, en toch is de preciese oorzaak duister. ZenuwenDie typi sche nerveuze magzweerlij- der schijnt niet te bestaan. Roken, alcohol? Ook dat is nog omstreden. Wat men wel weet. Een maagzweer ontstaat als het maagzuur een gaatje in het slijmvlies brandt. Het agres sieve zuur dat iedereen wel eens in zijn keel heeft voelen branden, verteert alles wat de maag binnen komt vallen. Nu de paradox. De maag ver teert wel het voedsel, maar niet zichzelf. Hoe kan dat? De maagwand produceert maagzuur plus het eiwit aanmetende pepsine en die vormen pas een agressief tandem als ze elkaar in de maagholte tegenkomen. Maar de maagwand kunnen ze dan niet meer aantasten want die wordt beschermd door een stevige slijmlaag. Het is een beetje spelen met ■vuur. Als er teveel maagsap wordt gemaakt, of als het slijmvlies defect raakt, dan vreet de maag zichzelf op. Dat gebeurt dus nogal eens. Gevolg: een zweer; of op zijn medisch: een ulcus. Die kan ook een eindje ver derop in de twaalfvingerige darm ontstaan, de bekende zweer aan de twaalfvinge rige darm. Voor de eigenaar maakt het niet zo heel veel uit; in beide gevallen heeft hij vooral last van pijn: bo rend, knagend, brandend, precies in de maagkuil. Er zijn een paar verschillen. De pijn bij een maagulcus komt onmiddellijk na het eten, die van de twaalfvingerige darm pas als de zure prak uren la- ter langs komt schuiven. (Voor de dokter zijn het heel verschillnde ziektebeelden. De ulcus in de maag wordt vooral veroorzaakt door een defect maagslijmvlies, die van de tivaalfvingerige darm door een te hoge produktie van maagzuur.) Dat betekende tot onge veer 1977 dat je langdurig het bed moest houden. Alles wat de maag maar enigszins laat stijgeren mocht niet. Het dieet bestond uit een keur van niet te eten gemalen voedsel zoals het Sippi- en Meulepgrachtdieet. Als dat niet hielp moest je voor een week of zes het ziekenhuis in om daar te kuren, en als zelfs dat niet niet hielp, volgde een operatie waarbij een flink stuk van de zuurprodu- cerende maag werd wegge nomen. Dat is sinds 1977 he lemaal veranderd. Nieuwe medicijnen maakten de oude kuur en vaak ook de operatie overbodig. Die revolutie begon in 1977 met de introductie van het middel cimetidine (Taga met). Als er voedsel in de Een ulcus (zweer) komt niet alleen in de maag voor, maar ook in het eer ste stukje darm na de maag: de twaalfvingerige darm. (Het plaatje komt uit de honderd jaar oude en nog steeds beroemde anatomische atlas van Gray). maag komt dan reageert de maagwand met de aanmaak van histamine. Dit histamine gaat op een zogeheten recep tor zitten en die geeft weer een seintje om maagzuur aan te maken. Welnu, cimetidine neemt ook plaats op die re ceptor, maar het spul is zo gebouwd dat het seintje uit blijft. Gevolg: de hoeveel heid maagzuur daalt. Een nieuwer middel, ranitidine (Zantac), heeft dezelfde wer king. In het kielzog van deze middelen kwam pirenzipine op de markt. Het blokkeert de vaguszenuw, die vanuit de hersenen een seintje aan de maag geeft als de eigenaar voedsel ziet of ruikt, of er al leen maar aan denkt. Bis muth tenslotte legt een be schermend laagje op dep zweer. Sindsdien is er ongelofe-\\ lijk veel onderzoek gedaan I om te kijken hoe deze spul-1 len eigenlijk helpen. Ze blij- ken het allemaal even l te doen. 80 procent van allt: patiënten raakt snel binnen] enkele dagen van de pijn c en de zweer zelf verdwijn' dan wat later. Wekenlange bedrust hoeft niet meer. Hei cijfer is geflatteerd, want als er foppillen worden gebruikt j dan gaat in 40 procent van ét gevallen de ellende ook over MAAR. Maagzweren zijtin bijna een bezit voor het Ie-' ven; je hebt 70 procent kans'l dat je ze binnen een jacj weer terug hebt. Dat is al en genoeg, maar bovendien wordt de kans op complica ties zoals een bloeding, ver stopping, of lekken var j maag of darm ook groter Vandaar dat men tien jaa'i geleden tamelijk snel over ging op een operatie. Daar is men behoorli) van teruggekomen. Om t-wd redenen. Vooral het klassiek weghalen van een deel vat de maag (de Billroth U-ope ratie) veroorzaakt bij mis-! schien wel een derde van <Pj patiënten tamelijk verve-j, lende bijwerkingen diej moeilijk zijn te verhelpe'-f. Reden twee is dat de nieuvfl middelen in het merende'1' van de gevallen het ontstaatj van een nieuwe ulcus tegen houdt of flink uitstelt. B1! genwoordig opereert men al- leen als echt niets meer helf of bij ernstige complicaties met 12 mnd. garar accu er Bolkensteeg 41, Dongen) ene 'shopping-plaza' na de a dere gebouwd, met allemaal d zelfde hoge graad van lelijkheid En al die panden zijn weer o» geven door enorme parke«| plaatsen van zwart asfalt. door Jo Wijnen Dan komen de hotdj Daarna de banken. En wordt dat alles omgeven di een kleurig, maar evengoed lelijk en ogenschijnlijk ondooi] dringbaar woud van reel, borden. Omdat in Amerii overal dezelfde hamburger!), kers, kippebraders en pi draaiers aan het werk zijn, dat nagenoeg alle hotels zijn standariseerd en alle bei merken zijn gelijkgeschakeld, langs de uitvalswegen altijd zelfde geforceerde vrolijkheid uitbundigheid waar te nei die, bij nadere beschouwing, vreemd gevoel van eenzaaml» en ontreddering in een wakker roept. En de binnensteden met k: soms bewogen verleden? kwijnen weg, vervallen, loj leeg. Zo was het onze beklage waardige stad in de zuidelij Appalachen ook vergaan, vrije spel der econon krachten had de stad van ziel beroofd. De stad besti uit niets dan leegte die werd maskeerd door de activiteit van de dertig of veertig ondernemingen die, met hun üjke reclameborden en eens mige gebouwen, de aanblik Amerika al voor een groot hebben verwoest. Maar toch: de volgende gin opstand die in Amerika breekt zal zich tegen deze vt van zelfvernietiging richten, drang tot zelfbehoud heeft miljoenen Amerikanen op spoor van geborgenheid, warmte en gezelligheid Uitgerekend de Amerikaan op den duur geen vrede hebben met de gelijkgi kelde wereld waarin hij nu gedwongen is te leven. Er Amerikanen die begrijpen datgene wat als vooruit] wordt beschouwd, in feite beschamende vorm van acht lijkheid is. Toen we na drie dagen uiti stad in de zuidelijke Appali wegvluchtten, hadden we waardigerwijs al onze hoop Amerika gesteld. Van een onzer verslaggevers MIDDELBURG - De invo ring van arbeidsduurverko ting (ADV) bij de Zeeuw verpleeg- en rusthuizen he< niet geleid tot nieuwe banc hoewel dat toch te bedoelit is. Dit staat te lezen in 1 jaarverslag over 1985 van stichting Verpleeg- en Rus huizen Zeeland (SVRZ). Door de invoering van Van een on TERNEUZEN - Het| ven is voor een niet aan- en afvoer van pij de spoorlijn die loopt I Als die brug, om welkt dan zit het bedrijfsleven geval de brug zal worden vaartverkeer zonder tevd De algemeen directeur va| het overslagbedrijf Aug. Meyer, M. van den Ban, vind dat er een nieuwe spoorveij binding met België moet kd men, of bij Sluiskil moet er eel spoortunnel worden aange legd zodat bij een eventuell calamiteit bedrijven als Ovei NSM, de Cokesfabriek en Aua de Meyer hun produkten tocD via de rails kunnen blijvej vervoeren. BRESKENS - Bij de heer M. aan de Promenade is ingl broken. Via de achterzijtf heeft men zijn pand betrede! Er worden een koperen spif gel, een koperen plantenba en vier toiletspiegels vermiq De totale waarde is ruim du zend gulden. CADZAND - Zaterdagmidda omstreeks 12.45 uur heeft ziel op het kruispunt Potjes aanrijding met twee autol voorgedaan. Die werd verooiT zaakt doordat H.S. uit het Bel gische Riedeken geen vooa rang verleende aan de persq nenauto, bestuurd door C. v. uit Sluis, die op de voorrang.! weg reed. Het 13-jarig zoontje E. v. L. werd bij de3 aanrijding gewond en moei in het ziekenhuis te Oostbui] worden opgenomen. Beid voertuigen werden geheel vea nield. 'S-H.HENDRIKSKINDEREb - In de nacht van zaterdag c zondag is uit het schoonmaak bedrijf van J. M. aan de Va Maelstedestraat een bedra gestolen van ruim 10.000 den. Men had zich toegan verschaft door de deur te foil ceren. Eenmaal binnen wen het de dader(s) wel gemakka lijk gemaakt, want M. had hl geld wel uit de kassa ge ha all en in een enveloppe gedaaf doch die vergeten mee te nd men. TERNEUZEN Voetgange J.S. uit Terneuzen is vrijdag avond tijdens het plotselinl oversteken van de rijweg aai de Markt in zijn woonplaat door een personenauto, stuurd door W.W. uit Terneu. ®n, aangereden. De man liel vermoedelijk een gebrokej talie op. Hij werd per ambu lance overgebracht naar he Julianaziekenhuis te Terneu zen. THOLEN - Sluisenaar A.I (48) is in de nacht van zaterda op zondag ter hoogte val Poortvliet op het eiland Thcf len aangehouden, omdat zonder rijbewijs en in kennel hjk staat zijn auto bestuurd! Een politie-surveillance, achter de Sluisenaar reed, za, dat de man slingerde en hiell hem aan. Van onze correspondent terneuzen - De 200 gastel van De Zonnebloem, afdel JUroot-Terneuzen, hebben Er waren diverse spelletje 'aaraan kon worden deelgd ïomen. Verder verzorgd streekzanger Piet Brakmal

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 4