Ik kom juist op
voor de zwakkeren
De maagzweer revolutie
OFFICIER FRANKEN EN DE GROTE FRAUDEVERWARRING:
v=
BEDRIJFl
Tw'
Iomerfe<
PILLEN VERVINGEN OPERATIE
MAANDAG 9 JUN11986
1 EXTRA OP MAANDAG
LOSSE
FLODDERS
Oók paus
optimistisch
Verkrachting
in het huwelijk
Mijn snorfiets
Koning Hoessein
MEDISCHE
RUBRIEK
gebruikte auto's z
De stad
PAGINA ZEELAND 1
'UZIEK EN
fcyaassa
SIS,"1
T48 PAGINA 4
Door Willem Reijn
AFGAANDE op het
beeld dat de afgelo
pen tien dagen van
mevrouw A. Fran
ken-V an Zinnicq
Bergmann, Officier
van Justitie te Bre
da, is ontstaan, wa
gen we ons op de
tweede etage van de
'bunker van het
recht' in het hol van
de leeuw.
„Mevrouw Franken trapt
de sociaal-zwakkeren in de
hoek", „Ze opent de jacht op
mensen met een uitkering"
en „Ze stigmatiseert mensen
die tot een bepaalde groep
behoren" zijn enkele kwali
ficaties, die mevrouw Fran
ken ten deel vielen naar
aanleiding van haar opmer
king dat tussen de 35 en 60
procent van de uitkerings
trekkers wel eens fraudeert.
Zelfs een krant als de Tele
graaf, toch nooit te beroerd
om het volk te herinneren
aan misstanden in deze sec
tor, meende in een hoofdre
dactioneel commentaar dat
de officier beter haar mond
kan houden.
Kortom: een vrouw met
haar op de tanden die in de
douchecel van arme bij
standsmoeders samenscho
lingen van twee of meer
tandeborstels door sociaal
rechercheurs uit elkaar wil
laten slaan,
De werkelijkheid is ge
lukkig minder eenvoudig.
Officier van Justitie Fran
ken is dan wel geen Bra
bants moedertype, maar wel
een aardige mevrouw, die er
heel wat aan gelegen is om
de brand te blussen. Toen de
steunbrand uitsloeg, was
mevrouw Franken voor een
korte vakantie in Engeland.
„Ik werd door mijn zusje ge
beld, die vertelde: je hebt
nogal wat stennis veroor
zaakt. Toen ik hoorde hoe
mijn verhaal was weergege
ven, kon ik me dat wel voor
stellen".
De hele consternatie rond
deze vertegenwoordigster
van De Wet is, sec, terug te
brengen tot één groot mis
verstand. Sterker nog: met
haar schatting over de om
vang van de fraude trapt
mevrouw Franken een wij-
dopenstaande deur in.
Met die vaststelling is zij
het eigenlijk wel eens. Ze
legt uit dat haar definitie
van fraude een 'enge' is: al
les wat een uitkeringstrek
ker bij verdient en niet op
geeft moet als valsheid in
geschrifte worden aange
merkt. Franken: „Als een
bijstandmoeder met haar
kinderen naar de Efteling
wil en een dag gaat poetsen
om dat te kunnen betalen, is
dat fraude in de strikt juri
dische zin van het woord".
En zo vallen natuurlijk wel
honderd voorbeelden te ver
zinnen, die overigens ook bij
loonwerkers in de vorm van
belastingfraude opgeld
doen.
Deze uitleg laat een ander
licht op het fraudeverhaal
schijnen. De berekeningen
die Vrij Nederland-redac
teur Rudie van Meurs aan
deze opmerking heeft opge
hangen, (en die vervolgens
in de Nederlandse pers een
eigen leven zijn gaan leiden)
wil mevrouw Franken dan
ook absoluut niet de hare
maken. Van Meurs conclu
deert dat volgens Franken
meer dan zestig miljard gul
den (60 van 110 mld) aan
uitkeringen ten onrechte
wordt uitgekeerd.
Maar dat bedrag, zo zegt
Franken, zou betekenen dat
zestig procent van de uitke
ringstrekkers doorlopend
sjoemelt en rommelt en dus
helemaal geen uitkering zou
mogen ontvangen. Dat is dus
niet zo. Die grootschalige
fraude, zegt ze voorzichtig,
is slechts een fractie van de
genoemde zestig procent. De
acht procent structurele
fraude die in een rapport
van de 'Interdepartementale
Stuurgroep Oneigenlijk Ge
bruik en Misbruik' (ISMO)
wordt genoemd, is volgens
haar weliswaar wat laag,
maar toch 'reëel'.
Het betreft bijvoorbeeld
gevallen van vierdubbele
inkomens, vertelt Franken.
„Vrouw en man wonen sa
men, maar krijgen beide een
uitkering, terwijl ze ook nog
eens allebei zwart werken".
Zo'n zaak is compleet duide
lijk. Maar er is ook een sche
mergebied. De wetgever is
er deels zelf de schuld van,
dat er wordt gefraudeerd.
Neem de voordeur-delers-
regeling, die ertoe leidt dat
de sociaal-rechercheur óf
onderbroeken en tandebor
stels moet inzamelen, óf
moet uitgaan van de niet al
tijd aanwezige goede trouw.
Mr. A. Franken: een 'enge' uitleg van het begrip vals
heid in geschrifte.
Geeft Franken, vol begrip,
een voorbeeld: „Een bij
standmoeder heeft een
vriend. Ze is gescheiden en
is dan ook erg onzeker als ze
een nieuwe relatie aangaat.
Na een mislukte relatie voelt
ze er niet veel voor om zich
met huid en haar over te le
veren. Ze gaan samenwonen
en op dat moment ontstaat
er fraude, als de vrouw de
sociale dienst niet opgeeft
dat ze samenwoont. De so-
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
ciale dienst past dan een
'kennismakingsperiode' toe
van drie maanden, maar de
wet voorziet daar eigenlijk
niet in. Het past wel in de
tijdsgeest".
Franken is daarom zeker
niet van plan om een hek-
senjacht te ontketenen. „Het
moet wel om een grote
fraude gaan voordat je een
huiszoeking begint. Je denkt
toch niet dat de rechtbank
toestemming geeft om voor
vierduizend gulden een in
val te organiseren?"
Maar er is wel meer duis
ternis in sociaal-verzeke-
ringsland te ontdekken. Op
de vraag wanneer steun-
fraude door justitie moet
worden aangepakt, bestaat
geen eenduidig antwoord en
dat steekt de officier. „In het
arrondissement Breda hou
den we een bedrag van dui
zend gulden aan. In een stad
als Amsterdam begint men
pas bij tienduizend gulden,
heb ik me laten vertellen",
zegt Franken. Maar het is
nog erger: ook in het arron
dissement Breda zelf bestaat
geen eenduidig beleid. „Wij
zijn afhankelijk van de za
ken die de verschillende ge
meenten ons doorgeven. En
iedere gemeente hanteert
daarbij haar eigen normen.
Dat vind ik onaanvaard
baar".
Ze zwijgt op de vraag
welke gemeenten er dan een
potje van maken, maar wil
wel een voorbeeld geven van
de onderschatting van het
probleem. „In het driehoeks
overleg tussen de politie, de
Officier van Justitie en de
burgemeester van Kaats
heuvel, zei de laatste: steun-
fraude hebben we hier niet,
is het wel, adjudant? Die
keek wat moeilijk en de offi
cier zei zich dat niet te kun
nen voorstellen. We hebben
toen een project)e opgezet
met twee sociaal-recher
cheurs en in een half jaar
hadden we 150 kant-en-
klare zaken".
Mevrouw Franken meent
dat bij een fraude vanaf
vijfduizend gulden het
Openbaar Ministerie moet
uitmaken of een zaak wórdt
vervolgd of niet. „In feite
wordt die beslissing nu door
mensen genomen, die daar
niet voor zijn opgeleid, de
medewerkers van de sociale
dienst of de wethouder van
sociale zaken bijvoorbeeld.
Dan kan het voorkomen dat
men het zó'n zielig geval
vindt. Daar staat de hand
having van de wet tegen
over. Die belangenafweging
hoort bij justitie thuis". De
fraude onder de vijfduizend
gulden blijft bij de sociale
dienst, die de zo ontstane
schuld kan verhalen.
In dit verband heeft Fran
ken de naam van de Bredase
ex-wethouder Luce Paulus-
sen laten vallen als zijnde
een sociaal bewogen vrouw,
die door een overmaat van
begrip niet stond te trappe
len om justitie op het spoor
van fraudezaken te zetten.
Tot woede van Paulussen
natuurlijk, die inmiddels
haar advocaat laat uitzoe
ken of dit keer de Officier
van Justitie niet eens in het
beklaagdebankje kan
plaatsnemen.
Stil
„Ik heb nog niets daarvan
vernomen. Ik wacht maar
af", zegt Franken. „Maar ik
heb ervaren dat toen er een
nieuwe wethouder kwam, er
opeens veel meer aangifte
werd gedaan". Maar zou dat
niet kunnen samenhangen
met de aanstelling van extra
sociaal-rechercheurs?, vra
gen we. Mevrouw Franken
is even stil. Dan: „Dat zou
kunnen ja, dat weet ik niet".
Ondanks het niet onjuiste
verwijt van Franken aan de
pers dat haar woorden ver
keerd zouden zijn weergege
ven, heeft de Bredase offi
cier inmiddels wel een fors
aantal adhesiebetuigingen
gekregen. Op haar bureau
liggen brieven en rapporten
van mensen, die blij zijn dat
eindelijk eens iemand de
'waarheid' heeft durven zeg
gen. En dan heeft de Officier
van Justitie zelfs een andere
waarheid bedoeld. „En in
privésfeer kreeg ik te horen:
zestig procent, zo weinig
maar?"
Er heerst bij de bevolking
dus heel wat onvrede en
vooroordelen over uitke
ringstrekkers. De ongeluk
kige weergave van Fran-
kens woorden heeft die
vooroordelen vermoedelijk
nog versterkt.
„Dat vind ik jammer",
zegt ze. „Ik vind dat de uike-
ringstrekkers die niet frau
deren moeten worden be
schermd. Het is juist ook in
hun belang dat de fraude
wordt aangepakt. Het moet
allemaal uit één pot worden
betaald, dus als de een teveel
plukt, gaat dat ten koste van
de goede mensen. Ach, het is
verdomd moeilijk. Je kimt
ook zeggen: veertig tot zestig
procent van de mensen
fraudeert niet. Dan was niet
gezegd dat die 'criminele of
ficier' de sociaal zwakkeren
in de hoek trapt. Ik kom
juist op voor de belangen
van die zwakkeren".
TKeunataa (fui/tje w^eéoejem
VeimoUHtpuxcAt
iftacAt'MUtn "Ztoofeéoejtm,
Dank voor uw brief van 9
juni 1.1. die ik met belang
stelling gelezen heb, met op
rechte belangstelling en be
wondering voor het taalkun
dig speurwerk dat u hebt
verricht in zake de opsporing
en herkomst van het woord:
Gaugearriis. Het verslag van
uw bevinding kan ik maar
ten dele volgen door mijn
gebrek aan talenkennis. Ik
geloof u echter onvoorwaar
delijk als u vaststelt dat de
eerste lettergreep van dit
woord - 'Gau' dus - in
Spaans Baskenland ivordt
gebruikt voor de sterk gefer
menteerde merriemelk ge
dronken bij huwelijksfees
ten; dezelfde drank die ook
nu nog wordt gewaardeerd
als vruchtbaarheidsbevorde-
rende heildronk in Buiten
Mongolië en aldaar kumis
genoemd.
Dat 'gearriis' in het Soule-
tin Dialect van de Pyreneeën
het woord is ter aanduiding
van de roes veroorzaakt door
overmatig gebruik van de
gau neemt ik ook zonder
meer van u aan. U hebt het
zich echter nodeloos moeilijk
gemaakt door de herkomst
van het woord zo ver van
huis te gaan zoeken. Gau
gearriis is namelijk het
Friese woord voor snelkook
rijst. Legt u dit woord uit
Neerlands tweede taal maar
naast de letterlijke vertaling
in het Nederlands en u
krijgt: gauw gaar rijst. Bij
twijfel aan de juistheid van
deze oplossing van uw taal
kundig raadsel verwijs ik u
ter verificatie naar prof. dr.
Antonia Feitsma (de innige
echte heechlera&r Frysk). Zij
doceert Friese taal- en letter
kunde aan de Vrije Univer
siteit te Amsterdam.
Met vriendelijke groeten,
uw dienstwillige dienaar:
John O'MIII
Als het mag van de hoofdre
dactie zou ik aan de tot dus
ver gedebiteerde stellingen
nog iets willen toevoegen
met zijn artikel in de Osser-
vatora Romano, niet slechts
als 'een arrogante dweper'
onder de zoden te schoffelen.
Want dat de man naast een
wat al te malle schets van
het Rooms-Katholicisme in
Nederland óók ware dingen
gezegd heeft, hoeft ook niet
onvermeld te blijven. Voort
durend voeren wij al dan
niet terecht de toegenomen
'mondigheid' van de Neder
landse katholieken aan. Dat
nu, die mondigheid, is voor
mij toch nog de vraag 'of die
zo aan kwaliteit gewonnen
heeft'. Met het pausbezoek
heb ik de Nederlandse ka
tholieken eigenlijk alleen
maar zien stuntelen en
schutteren. Men hoeft geen
paus te vereren om hem toch
hartelijk te kunnen ontvan
gen en als bisschop Gij sen
die zuinige benadering en
die bijna deloyaliteit en
openlijke vijandigheid op
het conto schrijft van een
minder spiritueel Neder
lands Rooms Katholicisme
dan zeg ik: in die zin zou de
bisschop best wel eens gelijk
kunnen hebben. Zoals mijn
protestantse buurman en
broeder juist opmerkte: qua
mondigheid kunnen jullie
van jullie zuiderburen broe
ders (België) misschien toch
wel iets leren. Inderdaad: de
Vlamingen en Walen zeiden
op een respectvolle wijze
wat hen op het hart lag. En
de paus? Met de dag ont
spande hij. Werd hij milder.
Begon te lachen. En nam af
scheid van zijn Belgische
vrienden met de alles zeg
gende groet: 'Dat hij alle ge
schetste problemen en alle
op de kerk naar voren ge
brachte kritiek in Zijn Her
derlijke Eenzaamheid zou
meenemen naar Rome'
Om erover te denken. Ken
nelijk heeft dit 'denken over'
tot iets geleid, want de ency
cliek 'Dominum et Vivifi-
eantum' (waarover ongeveer
60 regels in De Stem in an
derhalve kolom geperst) als
sluitstuk van de encyclieken
van de paus 'Redemptor Ho-
minis (1979) over Kristus en
'Dives in Misericordia' (1981)
over de Vader is een pronk
stuk, een juweel, een bood
schap met een scherp gete
kend visionair karakter,
waarmee de gemiddelde ge
lovige van (bij het geven van
tekst en uitleg) uitstekend
uit de gewone voeten kan.
Echter, die bereidheid 'om
de boodschap van de kerk
leider over te brengen naar
de gelovigen' moet er dan
wél zijn en liefst een beetje
objectief en eerlijk. Nu geef
ik bisschop Gij sen dus nog
steeds gelijk. Er is gemor
reld, gezaagd en gemodderd
aan de functie van de paus
als vertolker van de bood
schap voor de Roomskatho-
lieke christenen zich open
lijk manifesterend in een
gelukkig nu weer wat ta
nende zeer benepen aan
doende gramschap. Alsof de
paus de wortel, om een
woord van de apostel Paulus
te gebruiken, is van alle
kwaad. Dat nu is de wereld
op zijn kop en dat die dwaze
stellingname keert: geluk
kig maar! En hier kom ik op
mijn punt waarbij ik stel:
beste bisschop Gijsen, u
slaat door. Nu wordt u
Roomser als de paus zelf. Bij
alle fouten en gebreken is er
anno 1986 in de Nederlandse
kerkprovincie iets goeds aan
het ontwikkelen. De mon
digheid plus de actieve stel
lingname van de gelovigen
behoren daarbij. Zeker.
Maar ook: de bereidheid tot
luisteren néér, want stemt
de in de Franse versie 141
tellende bladzijden van de
jongste encycliek van de
paus Dominum et Vifican-
tum niet minstens tot na
denken als hij schrijft (ik
vertaal): „Aan de horizon
van de huidige materialisti
sche beschaving zijn de te
kenen en de signalen van de
dood in grote getalen aan
wezig, zoals blijkt uit de be
wapeningswedloop, de hon
ger in de wereld, oorlogen en
terrorisme maar ook uit de
gewoonte - die op sommig
plaatsen bijna een instelling
dreigt te worden - mense
lijk^ wezens van hun leven
te beroven vóór hun ge
boorte en ook voordat zij
aan het natuurlijke einde
van het leven gekomen zijn.
Princenhage
Rink- Maas
Volgens president mr. P.
Paalvast is verkrachting
binnen h^t huwelijk niet
strafbaar. Als je met dwang
en onder bedreiging van een
mes je vrouw verkracht
krijg je in Nederland één
maand voorwaardelijk en
een proeftijd van één jaar
incl. 1.000,- boete. Wij
vrouwen hebben met uiter
ste verbazing en zéér ge
schokt kennis genomen van
deze uitspraak. Dhr. Paal
vast heeft er geen idee van
wat het is om als vrouw
steeds weer geconfronteerd
te worden met seksuele be
dreigingen en geweld. Je
kunt 's avonds niet meer op
straat als vrouw, als je al
leen een boswandeling
maakt overdag vraag je om
verkracht te worden. Par
ken zijn voor vrouwen al ge
ruime tijd taboe. Zo kunnen
we nog wel meer voorbeel
den noemen. Maar ook blijkt
nu dat vrouwen binnen het
huwelijk vogelvrij zijn. Ge
dwongen worden tot ge
slachtsgemeenschap in of
buiten een huwelijk moet
altijd strafbaar zijn. Zolang
er mannen zijn als dhr.
Paalvast, die recht moet
spreken, ziet het er slecht uit
voor het vrouwelijke deel
van onze samenleving.
Terheijden
Werkgroep Vrouwenwerk
SKW Terheijden
Wie steelt er nou een snor
fiets van een 76-jarige inva
lide? De mijne is weggepakt.
Ik kan hem niet missen en ik
kan geen nieuwe betalen.
Wie mijn fiets, merk Ruel
Citie 25, terugbrengt, krijgt
een flinke beloning.
Th van Zundert
Breda
SUTTON (AFP) - Het ongeluk met een helikopter in de VS
waarmee oorspronkelijk koning Hoessein van Jordanië zou
meevliegen is wellicht het gevolg van sabotage. Dit heeft een
functionaris van de Amerikaanse raad voor de verkeersveilig
heid, Dennis Jones, zaterdag gezegd.
De helikopter stortte vrijdag in de staat Massachusetts vlak
na het opstijgen neer.
olgens de folders
moest het een mooie,
oude stad in de zui-
jjï delijke Appalachen zijn. Ze
E maakten er aardewerk
en dat soort dingen.
Het was een stad
met geschiedenis,
met een verhaal.
H Het heette er mooi
H te zijn.
Dus reserveerden
wij een hotelkamer en
begaven ons op weg,
twee volle dagen lang.
H In het hotel aangekomen
leegden wij onze koffers, hingen
onze kleren op knaapjes en aten
de bonbons op die op de hoofd-
|j kussens van het bed gereed la-
Eg gen. Daarna begaven we ons
naar het centrum van de stad.
We konden onze wagen moei-
teloos parkeren en dat wekte al
1 enige verbazing. Nadat we een
Eg tijdje door de belangrijkste stra
fs ten hadden rondgelopen konden
H we niet meer aan onze teleur-
stelling ontkomen: geen waren-
huizen, geen historische panden,
geen terrassen en geen kroegen
jg (behalve die waar zeer ruwe
mannen met getatoeëerde armen
enorm kabaal zaten te maken
E achter ramen die sinds de stich-
S ting van het pand - kennelijk
vele tientallen jaren geleden -
5 niet meer waren gewassen).
Niets dus.
1 We vroegen iemand de weg
gE en die zei dat we, als we iets wil-
§j den zien, iets wilden eten, iets
wilden kopen eigenlijk buiten de
stad moesten zijn. En hij ver-
wees ons uitgerekend naar de
uitvalsweg waaraan ons hotel
lag.
Een beetje ontdaan stapten
we in de auto, parkeerden die
voor het hotel en zetten onze
gE verkenning te voet voort. Het
j= verkeer raasde zonder ophouden
over de weg die ons was gewe-
zen. Op zoek naar een plek om
veilig te kunnen wandelen, sta
ll ken we het terrein van een tank-
station, een reusachtige parkeer-
H plaats van een warenhuis, nog
E een parkeerplaats, de oprit van
een hotel en nog een tankstation
over.
H Het was een uitzichtloze on-
5 derneming. Nergens was een
jg stoep om ons tegen de aanstor-
gj mende automobielen te bescher-
men. Maar er was ook nergens
een wandelaar te zien.
Pas na een paar trips naar na-
S bije steden begonnen we het te
begrijpen. De arme zuidelijke
steden volgen een verschrikke-
lijk patroon van complete zeif-
jg vernietiging. Het vrije spel der
economische krachten schrijft
de zakenlieden voor dat ze de
E enge binnensteden - zonder par-
keermogelijkheden en alleen
E maar gevuld met oude, onprak-
§g tische gebouwen - moeten verla-
S ten ten gunste van de uitvalswe-
gen. Daar immers hebben de na-
E tionale hamburgerbakkers, de
E nationale verkopers van gebra-
d^n kippen en de nationale piz-
S za-draaiers zich al neergelaten
E temidden van alle merken ben-
zine die een mens zich maar kan
voorstellen. Dus wordt daar de
ëriiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiE
Van de honderd Nederlan
ders krijgen er vijf, of mis
schien wel tien, ooit in hun
leven last van een maag
zweer. Bijna een volkskwaal,
en toch is de preciese oorzaak
duister. ZenuwenDie typi
sche nerveuze magzweerlij-
der schijnt niet te bestaan.
Roken, alcohol? Ook dat is
nog omstreden.
Wat men wel weet. Een
maagzweer ontstaat als het
maagzuur een gaatje in het
slijmvlies brandt. Het agres
sieve zuur dat iedereen wel
eens in zijn keel heeft voelen
branden, verteert alles wat
de maag binnen komt vallen.
Nu de paradox. De maag ver
teert wel het voedsel, maar
niet zichzelf. Hoe kan dat?
De maagwand produceert
maagzuur plus het eiwit
aanmetende pepsine en die
vormen pas een agressief
tandem als ze elkaar in de
maagholte tegenkomen.
Maar de maagwand kunnen
ze dan niet meer aantasten
want die wordt beschermd
door een stevige slijmlaag.
Het is een beetje spelen met
■vuur. Als er teveel maagsap
wordt gemaakt, of als het
slijmvlies defect raakt, dan
vreet de maag zichzelf op.
Dat gebeurt dus nogal
eens. Gevolg: een zweer; of
op zijn medisch: een ulcus.
Die kan ook een eindje ver
derop in de twaalfvingerige
darm ontstaan, de bekende
zweer aan de twaalfvinge
rige darm. Voor de eigenaar
maakt het niet zo heel veel
uit; in beide gevallen heeft
hij vooral last van pijn: bo
rend, knagend, brandend,
precies in de maagkuil. Er
zijn een paar verschillen. De
pijn bij een maagulcus komt
onmiddellijk na het eten, die
van de twaalfvingerige darm
pas als de zure prak uren la-
ter langs komt schuiven.
(Voor de dokter zijn het heel
verschillnde ziektebeelden.
De ulcus in de maag wordt
vooral veroorzaakt door een
defect maagslijmvlies, die
van de tivaalfvingerige darm
door een te hoge produktie
van maagzuur.)
Dat betekende tot onge
veer 1977 dat je langdurig
het bed moest houden. Alles
wat de maag maar enigszins
laat stijgeren mocht niet. Het
dieet bestond uit een keur
van niet te eten gemalen
voedsel zoals het Sippi- en
Meulepgrachtdieet. Als dat
niet hielp moest je voor een
week of zes het ziekenhuis in
om daar te kuren, en als zelfs
dat niet niet hielp, volgde
een operatie waarbij een
flink stuk van de zuurprodu-
cerende maag werd wegge
nomen. Dat is sinds 1977 he
lemaal veranderd. Nieuwe
medicijnen maakten de oude
kuur en vaak ook de operatie
overbodig.
Die revolutie begon in 1977
met de introductie van het
middel cimetidine (Taga
met). Als er voedsel in de
Een ulcus (zweer) komt
niet alleen in de maag
voor, maar ook in het eer
ste stukje darm na de
maag: de twaalfvingerige
darm. (Het plaatje komt
uit de honderd jaar oude
en nog steeds beroemde
anatomische atlas van
Gray).
maag komt dan reageert de
maagwand met de aanmaak
van histamine. Dit histamine
gaat op een zogeheten recep
tor zitten en die geeft weer
een seintje om maagzuur aan
te maken. Welnu, cimetidine
neemt ook plaats op die re
ceptor, maar het spul is zo
gebouwd dat het seintje uit
blijft. Gevolg: de hoeveel
heid maagzuur daalt. Een
nieuwer middel, ranitidine
(Zantac), heeft dezelfde wer
king. In het kielzog van deze
middelen kwam pirenzipine
op de markt. Het blokkeert
de vaguszenuw, die vanuit de
hersenen een seintje aan de
maag geeft als de eigenaar
voedsel ziet of ruikt, of er al
leen maar aan denkt. Bis
muth tenslotte legt een be
schermend laagje op dep
zweer.
Sindsdien is er ongelofe-\\
lijk veel onderzoek gedaan I
om te kijken hoe deze spul-1
len eigenlijk helpen. Ze blij-
ken het allemaal even l
te doen. 80 procent van allt:
patiënten raakt snel binnen]
enkele dagen van de pijn c
en de zweer zelf verdwijn'
dan wat later. Wekenlange
bedrust hoeft niet meer. Hei
cijfer is geflatteerd, want als
er foppillen worden gebruikt j
dan gaat in 40 procent van ét
gevallen de ellende ook over
MAAR. Maagzweren zijtin
bijna een bezit voor het Ie-'
ven; je hebt 70 procent kans'l
dat je ze binnen een jacj
weer terug hebt. Dat is al en
genoeg, maar bovendien
wordt de kans op complica
ties zoals een bloeding, ver
stopping, of lekken var j
maag of darm ook groter
Vandaar dat men tien jaa'i
geleden tamelijk snel over
ging op een operatie.
Daar is men behoorli)
van teruggekomen. Om t-wd
redenen. Vooral het klassiek
weghalen van een deel vat
de maag (de Billroth U-ope
ratie) veroorzaakt bij mis-!
schien wel een derde van <Pj
patiënten tamelijk verve-j,
lende bijwerkingen diej
moeilijk zijn te verhelpe'-f.
Reden twee is dat de nieuvfl
middelen in het merende'1'
van de gevallen het ontstaatj
van een nieuwe ulcus tegen
houdt of flink uitstelt. B1!
genwoordig opereert men al-
leen als echt niets meer helf
of bij ernstige complicaties
met 12 mnd. garar
accu er
Bolkensteeg 41, Dongen)
ene 'shopping-plaza' na de a
dere gebouwd, met allemaal d
zelfde hoge graad van lelijkheid
En al die panden zijn weer o»
geven door enorme parke«|
plaatsen van zwart asfalt.
door Jo Wijnen
Dan komen de hotdj
Daarna de banken. En
wordt dat alles omgeven di
een kleurig, maar evengoed
lelijk en ogenschijnlijk ondooi]
dringbaar woud van reel,
borden. Omdat in Amerii
overal dezelfde hamburger!),
kers, kippebraders en pi
draaiers aan het werk zijn,
dat nagenoeg alle hotels zijn
standariseerd en alle bei
merken zijn gelijkgeschakeld,
langs de uitvalswegen altijd
zelfde geforceerde vrolijkheid
uitbundigheid waar te nei
die, bij nadere beschouwing,
vreemd gevoel van eenzaaml»
en ontreddering in een
wakker roept.
En de binnensteden met k:
soms bewogen verleden?
kwijnen weg, vervallen, loj
leeg.
Zo was het onze beklage
waardige stad in de zuidelij
Appalachen ook vergaan,
vrije spel der econon
krachten had de stad van
ziel beroofd. De stad besti
uit niets dan leegte die werd
maskeerd door de activiteit
van de dertig of veertig
ondernemingen die, met hun
üjke reclameborden en eens
mige gebouwen, de aanblik
Amerika al voor een groot
hebben verwoest.
Maar toch: de volgende gin
opstand die in Amerika
breekt zal zich tegen deze vt
van zelfvernietiging richten,
drang tot zelfbehoud heeft
miljoenen Amerikanen op
spoor van geborgenheid,
warmte en gezelligheid
Uitgerekend de Amerikaan
op den duur geen vrede
hebben met de gelijkgi
kelde wereld waarin hij nu
gedwongen is te leven. Er
Amerikanen die begrijpen
datgene wat als vooruit]
wordt beschouwd, in feite
beschamende vorm van acht
lijkheid is.
Toen we na drie dagen uiti
stad in de zuidelijke Appali
wegvluchtten, hadden we
waardigerwijs al onze hoop
Amerika gesteld.
Van een onzer verslaggevers
MIDDELBURG - De invo
ring van arbeidsduurverko
ting (ADV) bij de Zeeuw
verpleeg- en rusthuizen he<
niet geleid tot nieuwe banc
hoewel dat toch te bedoelit
is.
Dit staat te lezen in 1
jaarverslag over 1985 van
stichting Verpleeg- en Rus
huizen Zeeland (SVRZ).
Door de invoering van
Van een on
TERNEUZEN - Het|
ven is voor een niet
aan- en afvoer van pij
de spoorlijn die loopt I
Als die brug, om welkt
dan zit het bedrijfsleven
geval de brug zal worden
vaartverkeer zonder tevd
De algemeen directeur va|
het overslagbedrijf Aug.
Meyer, M. van den Ban, vind
dat er een nieuwe spoorveij
binding met België moet kd
men, of bij Sluiskil moet er eel
spoortunnel worden aange
legd zodat bij een eventuell
calamiteit bedrijven als Ovei
NSM, de Cokesfabriek en Aua
de Meyer hun produkten tocD
via de rails kunnen blijvej
vervoeren.
BRESKENS - Bij de heer
M. aan de Promenade is ingl
broken. Via de achterzijtf
heeft men zijn pand betrede!
Er worden een koperen spif
gel, een koperen plantenba
en vier toiletspiegels vermiq
De totale waarde is ruim du
zend gulden.
CADZAND - Zaterdagmidda
omstreeks 12.45 uur heeft ziel
op het kruispunt Potjes
aanrijding met twee autol
voorgedaan. Die werd verooiT
zaakt doordat H.S. uit het Bel
gische Riedeken geen vooa
rang verleende aan de persq
nenauto, bestuurd door C. v.
uit Sluis, die op de voorrang.!
weg reed. Het 13-jarig
zoontje E. v. L. werd bij de3
aanrijding gewond en moei
in het ziekenhuis te Oostbui]
worden opgenomen. Beid
voertuigen werden geheel vea
nield.
'S-H.HENDRIKSKINDEREb
- In de nacht van zaterdag c
zondag is uit het schoonmaak
bedrijf van J. M. aan de Va
Maelstedestraat een bedra
gestolen van ruim 10.000
den. Men had zich toegan
verschaft door de deur te foil
ceren. Eenmaal binnen wen
het de dader(s) wel gemakka
lijk gemaakt, want M. had hl
geld wel uit de kassa ge ha all
en in een enveloppe gedaaf
doch die vergeten mee te nd
men.
TERNEUZEN Voetgange
J.S. uit Terneuzen is vrijdag
avond tijdens het plotselinl
oversteken van de rijweg aai
de Markt in zijn woonplaat
door een personenauto,
stuurd door W.W. uit Terneu.
®n, aangereden. De man liel
vermoedelijk een gebrokej
talie op. Hij werd per ambu
lance overgebracht naar he
Julianaziekenhuis te Terneu
zen.
THOLEN - Sluisenaar A.I
(48) is in de nacht van zaterda
op zondag ter hoogte val
Poortvliet op het eiland Thcf
len aangehouden, omdat
zonder rijbewijs en in kennel
hjk staat zijn auto bestuurd!
Een politie-surveillance,
achter de Sluisenaar reed, za,
dat de man slingerde en hiell
hem aan.
Van onze correspondent
terneuzen - De 200 gastel
van De Zonnebloem, afdel
JUroot-Terneuzen, hebben
Er waren diverse spelletje
'aaraan kon worden deelgd
ïomen. Verder verzorgd
streekzanger Piet Brakmal