Aardbeving trilt na in psyche Mexicanen
\FUSIE IN
chipholli
tuk uitge
Japanse overheid
krijgt geen vat op
merk-vervalsers
ARTSEN EN BEDRIJVEN FAILLIET AAN ASTRONOMISCHE PREMIES
Dagelijks worden astronomische bedragen
toegekend aan mensen die slachtoffer
zijn geworden door een fout van een ander
ZATERDAG 19 APRIL 1986
EXTRA
ROTTERDAM De voorgel
!<je stukgoedbedrijven in d<
E/en van de concerns Furnes
|ler en Pakhoed is opnieuw v
WASHINGTON - Het ge
beurde in New York. Een
jonge vrouw wilde in een
bus van de stadsdienst
stappen.
MSTERDAMSEI
'ist-brocades zwaar
T50 IZATERDAG 19 APRIL 1986
MEXICO STAD(AP) - In Me
xico Stad herneemt het leven
na de aardbevingen van vorig
jaar september langzamer
hand weer zijn normale gang,
maar veel mensen die de ramp
aan den lijve hebben onder
vonden kampen nog altijd met
de psychische naweeën.
Hoewel het normaal is dat
de overlevenden van een der
gelijke ramp nog enige tijd de
schrik in de benen hebben, zijn
volgens deskundigen de
geestelijke littekens nog nooit
zo langdurig en hevig geweest
als in Mexico Stad.
De schok op 19 september
had een kracht van 8,1 op de
schaal van Richter en kostte
volgens schattingen van de re
gering aan 9.500 personen het
leven. Dertigduizend mensen
raakten gewond, van wie 6.000
ernstig. Zeker 100.000 mensen
raakten dakloos. De tweede
schok had een kracht van 7,5.
„De scheuren kwamen niet
alleen in de gebouwen, maar
ook in psyche van de bewo
ners," zegt Carmen Blanco, die
de leiding heeft over een spe
ciaal hulpprogramma met
'psychische brigades', dat is
opgezet door de Nationale
Universiteit.
Eduardo Sanchez, een ma
gere, wat stille man, is inten
sief betrokken geweest bij de
redding van slachtoffers uit de
puinhopen en hij heeft zelf li
chamen uit het puin gehaald.
Sanchez is zelf verbaasd over
de naweeën van deze periode.
„Iedere kleinigheid maakt me
nerveus, hoewel ik dat nu wel
onder controle heb," aldus
Sanchez. „Soms kan ik niet
slapen, er zijn dagen dat ik
niet eet, en op sommige dagen
voel ik me erg moe." Hij zegt
nog steeds last te hebben van
nachtmerries.
Ook voor mensen die geen
grote verliezen hebben gele
den is het zien van wat kalk op
de vloer genoeg om hen weer
de schrik in de benen te doen
slaan, omdat het herinnert
aan de schade van de aardbe
ving en bovendien een teken
kan zijn dat het gebouw weer
heeft bewogen.
Fred Cuny, een adviseur
voor de wederopbouw die
werkt voor UNICEF, zegt dat
bij andere aardbevingen de
overlevenden na een maand of
twee een gevoel van onkwets
baarheid beginnen te krijgen.
Dit wordt vaak op ongewone
manier geuit zoals met de ver
koop van T-shirts met op
schriften als 'Ik heb het over
leefd'.
Kwetsbaar
Dergelijke dingen komen
echter in Mexico Stad niet
voor en volgens Cuny komt
dat omdat men zich realiseert
dat de stad nog steeds kwets
baar is. „Als het epicentrum
op 50 kilometer afstand had
gelegen in plaats van 250 kilo
meter, was dit één puinhoop
geweest. En dat kan nog ge
beuren", aldus Cuny.
Volgens hem is het de eerste
keer dat er op dergelijke grote
schaal psychische hulp nood
zakelijk is. Toen de eerste
vrijwillige hulpverlening van
allerlei organisaties begon af
te nemen, zette UNICEF een
hulpprogramma op, waarvan
tot nu 4.000 personen gebruik
hebben gemaakt, variërend
van individuen tot hele fami
lies.
Volgens Esperanza Garcia,
vrijwilligster bij het hulppro
gramma van de universiteit,
heeft de aardbeving als kata
lysator gewerkt voor het los
maken van allerlei persoon
lijke en sociale problemen en
van conflicten die voort
vloeien uit de economische cri
sis. „De aardbeving kwam en
het was alsof er een sluier van
onze ogen werd opgelicht,
waardoor je wordt gedwongen
de realiteit onder ogen te zien
en je je onmacht bij een kata-
strofe realiseert," aldus me
vrouw Garcia.
Veel psychologen hebben na
de aardbeving depressies,
agressie, en een verhoogd
angstniveau geconstateerd.
Veel van de overlevenden le
den in de weken na de bevin
gen aan slapeloosheid en an
dere slaapproblemen. Sommi
gen verloren alle eetlust en li
bido of leden juist aan tegen
overgestelde verschijnselen.
Anderen leiden aan hoogte
vrees en kortademigheid,
maagzweren en hartkloppin
gen.
Kinderen vielen terug in het
stadium van bedwateren of
kropen weer bij hun ouders in
bed, leden aan nachtmerries
en wilden niet bij hun moeder
weg. Ze wilden niet naar
school of naar buiten.
De grootste problemen doen
zich vaak voor bij de jongeren
die de schokken overleefden
en die later werden ingezet bij
het zoeken naar overlevenden
omdat ze makkelijker door de
nauwe tunnels in het puin
konden kruipen. Deze groep
werd bij de latere psychische
hulpverlening 'vergeten'. Veel
leden van deze reddingsbriga
des lijden nog aan slapeloos
heid en slapen met het licht
aan. Ze ruiken bij het zien van
puinhopen weer de geur van
lichamen in ontbinding of zien
weer lijken voor zich.
Behalve een algemene ner
vositeit constateren psycholo
gen bij veel mensen de angst
om opgesloten te worden, om
te baden, zich in een hoog ge
bouw te bevinden of de lift ge
bruiken, alles vanwege de
angst om door een nieuwe
aardbeving te worden verrast.
Het tragische hierbij is dat
deze verschijnselen vaak niet
in verband worden gebracht
met de aardbevingen of dat ze
niet zó extreem zijn dat ze
aanleiding vormen om een
psychiater te bezoeken.
Veel mensen uit deze cate
gorie bevinden zich onder de
groep overlevenden die dak
loos zijn geworden; hun eerste
zorg is elke dag weer om te
eten te krijgen en waar ze
moeten gaan wonen, en deze
problemen dringeh de psychi
sche nood naar de achter
grond.
De grootste problemen
doen zich vaak voor bij de
jongeren die de schokken
overleefden en die later wer
den ingezet bij het zoeken
naar overlevenden. Veel le
den van deze reddingsbriga
des lijden nog aan slapeloos
heid en slapen met het licht
aan. Ze ruiken bij het zien
van puinhopen weer de geur
van lichamen in ontbinding
of zien weer lijken voor zich.
- FOTO AFP
urn
Door Pieter-Jan D
De directies van de drie conc
Brongersma, lid van de Raad v
bess, opdracht gegeven opnieuw
(n hoeverre een gefuseerd stukg
lermijn levensvatbaar is.
Klagen om
smartegeld
volksport
in Amerika
De rechtzaal is in Amerika steeds vaker het toneel van processen, waarin exorbitante scha
declaims inzet zijn. - FOTO AF
Door onze correspondent Jo Wijnen
Er gebeurde evenwel een on
gelukje. De vrouw viel en
kwam tussen de treeplank van
de bus en het trottoir terecht.
Ze liep geen enkele verwon
ding op. Maar ze begon wel te
schreeuwen en weigerde op te
staan.
Hulp van de buschauffeur en de
passagiers wees ze hardnekkig af. Er
verscheen een ambulance ten tonele,
maar de vrouw wenste niet geholpen
te worden. De politie werd erbij ge
haald. De vrouw, nog steeds gezeten
tussen de treeplank en het trottoir,
wilde ook niet door de politie gehol
pen worden.
Wat ze wel wilde maakte ze luid
schreeuwend duidelijk: een advo
caat. Want de busonderneming
moest aansprakelijk gesteld worden
voor het lijden en de vernedering
haar aangedaan. En ze zou, riep ze,
hemel en aarde bewegen om uit deze
zaak een fors smartegeld te slepen.
Van dit soort scènes is de Ameri
kaanse samenleving nagenoeg dage
lijks getuige. Want het aansprakelijk
stellen van diegenen die enig leed of
ongemak hebben veroorzaakt, is in
de VS aan de orde van de dag.
Helemaal ongelijk hebben de
Amerikaanse burgers niet. De smar-
tegelden in de VS zijn namelijk zeer
hoog. En menigeen lijkt te denken:
het 'nee' heb je en het 'ja' kun je krij
gen.
Vrijwel dagelijks kan men in de
kranten lezen dat jury's in geheel
Amerika astronomische smartegel-
den toekennen aan mensen die het
slachtoffer zijn geworden van een
fout of onachtzaamheid van een an
der.
De artsen en medische instellingen
in Amerika hebben het meeste te lij
den van de aandrift van de burgers
smartegeld te eisen voor soms vol
strekt ongrijpbare zaken als 'pijn en
lichamelijk lijden', 'blijvende trau
ma's', 'verstoringen van psychische
gezondheid', 'ernstig geestelijk let
sel', 'ondraaglijke belasting van de
psychische gezondheid' en 'aantas
ting van de lichamelijke schoonheid'.
1 Op de 4
Iedere medische fout, iedere mis
greep van een arts of zelfs een niet
juist gestelde diagnose, kan een arts
in grote moeilijkheden brengen. Een
op de vier artsen in Amerika wordt
in zijn leven wel eens aansprakelijk
gesteld voor 'onoordeelkundig han
delen' of 'veronachtzaming' van de
patiënt of diens kwaal. Vooral de
verloskundigen zijn zeer beducht
voor moeilijkheden met hun patiën
ten. Een bevalling die enige compli
caties oplevert kan snel aanleiding
geven tot grote juridische problemen.
Vandaar ook dat tal van verloskun
digen, naar een andere tak van het
medisch metier zijn overgestapt.
Onlangs kondigde een fabrikant
van voorbehoedsmiddelen aan de
produktie van pessaria te staken.
Daardoor is er in de hele Verenigde
Staten geen grote firma meer te vin
den, die bereid is dit voor de geboor
teregeling belangrijke middel te pro
duceren. De reden: de premies die
betaald moeten worden voor een
wettelijke aansprakelijkheidsrege
ling voor het middel zijn dermate
hoog dat een economisch verant
woorde produktie niet meer mogelijk
is.
Maar ook kleine ondernemers
kunnen snel het slachtoffer worden
van een WA-zaak. Iemand die de
stoep voor zijn winkeltje schrobt,
doet dat niet eerder dan nadat hij een
bord met 'natte stoep' erop heeft ge
plaatst; stel je voor dat een voorbij
gangster zou vallen en er een blij
heid alleen al bij de federale recht
banken gestegen van 1600 naar 14.000
per jaar. Het aantal zaken waarin
een schadevergoeding van meer dan
een miljoen dollar werd toegewezen,
steeg in dezelfde periode van 27 naar
401.
Aan de grote toename van aan
klachten ligt een reeks factoren ten
grondslag. Enerzijds zijn de uit leken
bestaande jury's klaarblijkelijk in
steeds sterkere mate bereid de zijde
van de klagende burger te kiezen en
deze daarbij ook nog eens aanzien
lijke schadevergoedingen toe te ken
nen, zelfs in die gevallen waarin de
schuld van de aangeklaagde, zij het
een arts of een fabrikant, niet onom
stotelijk is komen vast te staan. An
derzijds zien ook de advocaten erop
toe dat de stroom van klachten niet
vermindert en dat de 'kwaadaardige
ziekte', zoals een krant het probleem
omschreef, zich verder uitbreidt.
No-cure-no-pay
De advocaten in schadevergoedings
zaken werken gewoonlijk op basis
van resultaat ('no-cure-no-pay'). Dit
betekent dat een Amerikaan die zich
benadeelt voelt en een zaak wil aan-
ces wegens wettelijke aansprakelijk
heid te dreigen indien zij ondeugde
lijke produkten leveren, is echter
moeilijk meetbaar. De directe gevol-,
gen van de vele aansprakelijkheids
processen zijn daarentegen voor elke
burger merkbaar. De miljoenen die
in de zakken van de succesvolle kla
gers en hun advocaten vloeien, moe
ten namelijk in de vorm van hogere
verzekeringspremies en prijzen door
de gemeenschap worden opgebracht.
30 pet hoger
De premies voor WA-verzekeringen
voor artsen gaan jaarlijks met bijna
30 procent omhoog. In New York be
draagt de premie gemiddeld zo'n
20.000 dollar per jaar. Voor sommige
specialisten liggen de premies zelfs al
in de buurt van de 100.000 dollar.
Maar niet alleen de artsen zijn van
deze ontwikkeling het slachtoffer. Zo
werd de verzekeringspremie van een
busonderneming in Los Angeles ver
hoogd van 67.000 naar 1,7 miljoen
dollar. In 1978 besteedde de stad New
York nog maar 23 miljoen dollar aan
verzekeringen en schadevergoedin
gen wegens wettelijke aansprake
lijkheid. De uitgaven in 1985 voor de-
vende schram op een van haar
knieën aan zou overhouden
Uit de hand
Tot voor enkele jaren waren de ver
zekeringsmaatschappijen bereid
voor de enorme smartegelden op te
draaien. Wie een deugdelijke WA-
verzekering had kon zich alle be
schuldigingen en aanklachten van
zijn wraakgierige medeburgers laten
welgevallen.
Maar die wraakgierigheid begon
zoetjesaan uit de hand te lopen. De
grote consumentenbonden zochten
voor hun leden haarfijn uit wat hun
rechten waren. Duizenden advocaten
specialiseerden zich in deze lucra
tieve tak van de rechtspleging.
Sinds de rechtbanken steeds ho
gere schadevergoedingen toewijzen,
is het aanklagen in de VS een soort
volkssport geworden. In de afgelopen
tien jaar is het aantal rechtszaken in
verband met produktaansprakelijk-
spannen, geen financieel risico loopt.
Pas wanneer de klager in het gelijk
gesteld wordt, tasten de advocaten
toe. Maar dan ook goed: vaak komt
bijna de helft van de toegekende ver
goeding in hun zakken terecht.
De advocaten zelf zien de zaken
uiteraard wat anders. Meivin E. Bel
li, een van de groten in het vak die de
bijnaam 'koning van het onrecht' ge
niet, noemt de 'no-cure-no-pay'-for-
mule „het toegangsbewijs van de ar
men tot de rechtszaal". De produk-
taansprakelijkheid ziet hij als de
beste garantie dat de fabrikanten
alle moeite zullen doen om zoveel
mogelijk deugdelijke produkten op
de markt te brengen. Zo was het rond
de eeuwwisseling aan de verzeke
ringsmaatschappijen te danken dat
de tegen explosies bestand zijnde
stoomketel werd ontwikkeld, omdat
zij er genoeg van hadden om voor de
gevolgen van exploderende ketels op
te draaien.
De mate van veiligheid die bereikt
wordt door fabrikanten met een pro
zelfde posten belopen naar schatting
110 miljoen dollar.
Nu hebben de verzekeringsmaat
schappijen de knuppel in het hoen
derhok van de juridische kwerulan-
ten gegooid. In toenemende mate
weigeren die maatschappijen allerlei
risico's te dekken. Bedrijven en
openbare ondernemingen moeten
eenvoudig worden opgeheven omdat
geen enkele maatschappij meer be
reid is hen te verzekeren, zelfs niet
tegen buitensporig hoge premies.
Kortom, het zijn de verzekerings
maatschappijen die een soort pre
mie-crisis hebben gecreëerd. De pre
mie-crisis heeft een nationale discus
sie op gang gebracht en de overheid
en de politiek bij de zaak betrokken.
En zo is de aansprakelijkheidscrisis
ontstaan die de gemoederen in Ame
rika danig verhit houdt.
Vastgelopen
De algemene conclusie luidt dat het
systeem van de wettelijke aanspra
kelijkheid volkomen is vastgelopen.
Hoewel de consumentenorganisaties
zich blijven verzetten, gaan steeds
meer staten (de WA-wetgeving valt
voor het merendeel onder de juris
dictie van de staten, wat een natio
nale oplossing van het probleem na
genoeg onmogelijk maakt) er toe
over de wetgeving in het rechte spoor
te zetten. Politiek levert dat overi
gens enorme moeilijkheden op, want
de machtige consumentenbonden
oefenen grote druk uit op de politici
om alles bij het oude te laten. Voor
hen is het recht van de burger schade
te eisen voor alle hem aangedane on
gemakken heilig. En de Amerikaanse
advocatuur pleit nagenoeg collectief
voor zijn eigen zaak.
In veel staten zijn niettemin wet
ten in de maak die de hoogte van de
smartegelden enigszins aan banden
leggen, vooral voor wat betreft moei
lijk vast te stellen vormen van lijden
of pijn. Nu nog kan iemand aanspra
kelijk worden gesteld die in feite
geen foute handeling heeft verricht.
Daarom streeft men er naar nog
slechts uitkeringen en smartegelden
toe te staan als kan worden bewezen
dat het lijden van een slachtoffer
door een grove en aantoonbare fout
of nalatigheid is veroorzaakt. In
sommige andere staten wil men nog
slechts smartegelden uitkeren als
iemand het slachtoffer is geworden
van strikt crimineel dan toch bij de
wet strafbaar gesteld handelen.
Verder wil men de nonoraria van
de advocaten enigermate aan banden
leggen. Een advocaat kan nu met zijn
cliënt tevoren overeenkomen de helft
van het uit te keren bedrag - of zelfs
nog meer - te toucheren.
Met die maatregelen, die overigens
in iedere staat weer anders zullen
zijn, hoopt men de aansprakelijk
heidscrisis in de VS te kunnen be
zweren.
Eigen oplossing
Inmiddels hebben veel artsen hun
toevlucht gezocht in eigen oplossin
gen. Zo verlenen veel gynaecologen
geen verloskundige hulp meer en
weigeren anderen risico-patiënten te
behandelen, omdat bij hen complica
ties te verwachten zijn. In de staat
Massachusetts zijn verloskundigen
onlangs een soort lanzaam-aan-actie
begonnen door geen nieuwe patiën
ten meer in hun praktijken op te ne
men. De verzekeringspremies voor
verloskundigen werden kort geleden
met terugwerkende kracht vanaf
1983 met 62 procent verhoogd. „Met
zujke hoge verzekeringspremies kan
ik een zwangere vrouw niet garan
deren dat ik mijn praktijk over zeven
maanden nog uitoefen", zo ver
klaarde een van de artsen zijn deel
name aan de actie.
Door Maggie Jackson, Associated Press
TOKIO (AP) - Het wordt alom geaccepteerd, is
een lange traditie en bijzonder moeilijk uit te
roeien: het imiteren van buitenlandse goederen
door Japanse fabrikanten. Als ze al gepakt wor
den gaan de 'merk-vervalsers' al snel weer hun
gang, maar de meesten worden zelfs niet gepakt.
Dit uitstel is oorzaak van
nieuwe onrust in de Rotter-
amse haven. Reeds tweemaal
erder is een besluit over de
sie uitgesteld. De vakbonden
jn'bang dat de drie concerns
en deel van het akkoord van
Se commissie-Van der Louw
fnder de tafel willen werken.
In dit akkoord, vorig jaar
geleden gesloten tussen de be
rokken concerns, de vakbon-
pen en het Rotterdamse ge-
neentebestuur, is overeenge
komen dat bij een fusie tot
|P91 geen gedwongen ontsla
an zullen vallen. Tevens wor-
en er maatregelen in voorge-
eld om de terugloop van de
kerkgelegenheid in deze ha-
ensector te begeleiden. Want
at de werkgelegenheid zal
erminderen staat buiten kijf.
pet gaat om de fusie tussen de
igoedbedrijven Müller-
fomsen, MultiTerminals
faalhaven en Seaport Termi-
als.
Twee maanden geleden
wam de Maatschappij voor
Indus
met e
toekoi
een g<
in de
studie
voorw
nancii
sprinj
Ine
welke
een g
de Ro
Belan
fusie
van 1
koord
van
concei
van ja
ken zij
Dezi
rigeui
reden
projek
dat h(
koord
gebrok
king
belofte
„Japan heeft de meeste
imitaties van alle ontwik
kelde landen," zei Laurent
Dubois, de directeur in To
kio van de Union des Fa-
bricants, een sinds 1872 in
Parijs gevestigde organi
satie die zich bezighoudt
met het beschermen van
Europese en Amerikaanse
handelsmerken.
Op even hoog niveau als
in Japan, komt merkver
valsing voor in Aziatische
landen als Zuid-Korea en
Taiwan, maar een verschil
is dat die landen geen
merk-wetten kennen, zoals
Japan die wel heeft. En
terwijl Zuid-Korea en Tai
wan hun nagemaakte pro
dukten vooral exporteren,
wordt de Japanse namaak
vrijwel uitsluitend in het
binnenland verkocht.
De 17 bedrijven die Du
bois in Japan vertegen
woordigd, zeggen daar een
miljoenenomzet te hebben
verloren aan de imitators.
En de Japanse autoriteiten
zouden tot voor kort nau
welijks een vinger hebben
uitgestoken om aan het be
drog een eind te maken.
De namaak-handel ging
zo ver dat het afgelopen
najaar nagemaakte cein
tuurs van Cartier te koop
werden aangeboden op het
ministerie van handel en
industrie, de instantie die
verantwoordelijk is voor
het bestrijden van derge
lijke praktijken. „De situa
tie was hopeloos," zei Ber
nard Cendron, verkooplei
der van Cartier in Japan.
Vorig jaar slaagde de
Europese Gemeenschap
erin Japan ervan te over
tuigen dat de namaak-
handel een probleem van
bilateraal belang was. De
regering beloofde daarom
meer aandacht aan het
probleem te schenken in
het kader van het 'actie
programma' voor handel
dat in juli werd gelan
ceerd.
Maar politie en zaken
lieden zeggen dat het bij
zonder moeilijk is om
greep te krijgen op de
markt voor nagemaakte
handtasjes, horloges en
andere luxe goederen, om
dat het publiek er zich niet
druk om maakt, er veel
bureaucratische hinderpa
len zijn en de straffen voor
de weinige veroordeelden
gering zijn.
„Het zal heel lang gaan
duren", zegt Yoshiyuki
Tsuji, hoofdinspecteur van
politie. „Zelfs als we een
paar misdadigers arreste
ren, verandert de situatie
niet."
Na de Tweede Wereld
oorlog was de Japanse
consument nauwelijks op
de hoogte van westerse
merken en betaalde soms
te veel voor nagemaakte
produkten die met een
westerse merknaam wer
den verkocht. Tegelijker
tijd deden 'verbeterde'
imitaties die onder Ja
panse naam in het westen
werden verkocht het uit
stekend bij de Europeanen
en Amerikanen.
Tegenwoordig worden de
meeste imitatieprodukten
door de Japanse consu
ment wel herkend, maar
het is nog steeds een goede
markt. Opzichtige na-
maak-produkten zijn voor
de Japanse jeugd zelfs een
middel van protest gewor
den tegen de toenemende
materialistische status-be-
wustheid van het grote pu
bliek.
De gemiddelde Japanse I
consument beschouwt het
namaken van merkartike
len niet als iets onrechtma
tigs, aldus politieman Tat-
sura Nagai: „De Japannes
zijn niet gevoelig voor
handelsmerken. Wij moe
ten het land opvoeden om I
die rechten te respecteren."
De meeste imitatie-fa
brikanten werken in
kleine bedrijfjes die mak
kelijk ontruimd en ver-1
plaatst kunnen worden
ze worden ontdekt, en de I
goederen gaan via de I
zwarte markt naar de de-1
tailhandel.
„Eerst was het de bedoe-1
ling om de fabrikanten aan I
de top van de pyramide te I
arresteren," zegt Dubois I
„Maar het probleem is da: I
er zoveel pyramides zijn
en iedere keer als je er eer, I
aanraakt, wordt er directl
een nieuwe gebouwd, op de J
basis van de vorige."
Een ander probleem is dat
het weken kan duren voor
de politie van de rechts j
een huiszoekingsbevel
krijgt om een inval te doen
in een illegaal fabriekje.|
Cendron zegt dat het
politie in 1980 acht maan-l
den had gekost om een fa
brikant op te pakken die 10
procent van de omzet var
Cartier in lederwaren haóf
afgeroomd.
De nep-fabrikante»|
worden nauwelijks ver
volgd. Vorig jaar werderl
1.206 mensen gearresteertl
wegens overtreding van*
merkwet, tienmaal zoveel
als vijf jaar geleden, maïl
slechts 30 tot 50 procent
werd tot een boete of eet
celstraf veroordeeld, ald»'|
Tsuji.
De maximumstraf is vtl
jaar cel en een boete val
500.000 yen (6.500 guide»]
maar de meeste arrests'
ten betalen een boete va
200.000 yen en worden wee|
vrijgelaten.
In januari vorig
werd Takekuni Mantf
gearresteerd wegens
namaken van Louis Vur-J
ton-tassen. Hij kreeg
boete van 200.000 yen
werd vrijgelaten. In oM
ber draaide zijn 'bedrijf
weer op volle toeren.
Een bijkomend P»]
bleem voor de politie is
de agenten vaak niet
staat zijn om echt van
maak te onderschei!
Nog steeds lopen daal
vertegenwoordigers
bedrijven de winkels al1
namaakspullen op te
ren.
«STERDAM (ANP) Met de voltooi!
euw spoor en drie nieuwe stations in
erdamse binnenstad vanaf de luchtha
lor het eerst per trein te bereiken.
IVia die nieuwe westelijke
Ik van de Schiphollijn wordt
et bovendien mogelijk vanuit
ote delen van het land
chtstreeks per trein naar de
chthaven te reizen. Het
ëuwe deel van de Schiphol-
|n moet met ingang van de
euwe NS-dienstregeling op 1
ni gereed zijn.
[Driekwart van de Neder-
Pdse stations staat vanaf die
[turn met Schiphol in ver-
Tiding, rechtstreeks of via
overstap.
Sr zal op zijn vroegst in 1992
'aftakking van de lijn Am-
raam-Amersfoort komen,
f via Amsterdam-RAI aan-
ut op de Schiphollijn. Dan
Til
StC
(ADVERTENTIE
kintoormicliiiiu t»J
'01620-31000
zal ooi
rechtst:
Schiphc
NS ver
beslissi
van Vei
Schip
treinvei
sterdan
Leiden
dam er
men nu
dingen
sel en
'RüAM (ANP) - De terughou-
vni. 1 Jan Gist_brocades ten aan-
an 1986 bij de presentatie van het
„e ag beeft de koers van het
renÏÏ03-8 fors onder gezet
iflgn, middaguur was de notering
lager op 270,50.
en ander fonds dat op bedrijfsme-
9rl*n reageerde> was aannemer
ötevin die een dividendhervat-
aankondigde. Het fonds rukte
°P «aar 37,50. Collega HBG ging
1 een vooruitgang van 1 op
Ondanks een stijging op Wall Street
i 'merendeel van de grote fond-
C jioaagmorgan in Amsterdam la
ven t„Wlnf,ien' aLs cüe er al waren,
k. hi,.rnehjlt beperkt en deden zich
bid J„,Amro Bank, Stad Rotterdam,
r essanen en Bührmann-Tette-
au® internationale waarden ver-
on Z,1,'70 op f 179,50, Hoogovens
ra J!*1.6'40 en Unilever ƒ4 op
jls philips daalde zeven dub-
dubbf64'40' Koninkljke Olie
ITf 51 I "aar f 190.9° en KLM 1
Sen rm K? e wat 6rotere verliezen
tot to? met een dnbng van
lanZvT'JElsevier met een achter
een m"*4,50 op 186,50 en Fokker
lovriT21 ng van 1-60 naar S 93.
SDrni!^ gedrukt op grond van de
itvai rif/1 verwachting van een
176 rÜ 3?fr en raakte 3,20 kwijt
lendeestemd.atiemarkt WaS PrijS"
<Üvfdi?!5ï!e markt trok NBM, die
kgd tnS?ervatting heeft aanKe"
<kvid °fl.aan tot 12-80- Het bo-
Nksda^rt" BeerSleverde°P 1262
zSr ?er °P- Vast ge-
een vtw?° Textielgroep Twenthe
ooruitgang van bijna 10 op
ƒ171. Naa
ƒ56, Desst
Koppel poo
Wolters Sa
Nagron
ven op 38
en Twijns
pectievelijl
2 terug n
zelfde bed
verwisseld
op 86.
Op de p
data 5 om
eenzelfde b
kade werd
den op 36C
Op de
verlies van
koers van
later meer
bleven de
een trend tc
'otonius
"ntonius
?n8r.o.l.v
yaniel
gasthuis
gasthuis
psthuis
"asthuig
"•Oghuys
*otz.hs
'Z-hs
"ot-z.hs
aeneas
1968-98
(oostb.)
1972-02
(oostb.)
1972-02
lourdes
1958-88
de brouwer
1971-01
(tilburg)
1971-01
(tilburg)
1972-02
(tilburg)
1952-92
(tilburg)
1959-01
(het)
1972-02
klokkenberg
1950-90
liduina
1966-96
('s-h'bosch)
1971-01
('s-h'bosch)
1973-03
('s-h'bosch)
1972-02
