il
TQI
16.545
Drie kasten vol
Commerciële tv in België: niemand weet hoe
Groep Fransen maand zonder televisie
Clint Eastwood
nu burgemeester
TROS MAAKT SERIE MET DUITSE EN BELGISCHE TV
EXPERIMENT VAN ANTENNE 2 MAAKT VEEL INDRUK
Week
Ike auto waar ui
|t. Ruimte voorl
uw relaties.
eens langs del
int noteren. En|
[binnenkant,
fjk ruimer dan|
zekerheid
[dellijk met uw|
praten,
kerkelijk van del
|t van een kopjel
leider vertellenl
[chniek zo
lie extra ruimte|
le gunstige
lor en de uitge l
lat u natuurlijk!
j net zo harteliji|
iw eisen zijn
Ikosten en ver-1
J>p maat. Het is
Izaken doen mei
IA AR WAAR!
[Laten we het verhaal
dat bol zal staan van
j de tegenslagen opti-
[mistisch beginnen.
|Te duur
mm
Afgebakend
Robin Hood
Bugalowpark
Rode draad
Vilders
poor ome correspondent
Bob van Huet
PARIJS - In Frankrijk is nog
- lang nagekaart over de dene
weekdoor Antenne 2 uitge-
mnden documentaire "Touche
us a moo poste' (Kom niet
,»n mijn tv-toestel). Daarin
«rden de ontwenningsver-
ihijnselen getoond van 23 ge-
anen uit de Parijse voorstad
réteil, die bij wijze van expe-
,ment een maand lang zonder
■elevisie leefden. Een perma
nent aanwezige cameraploeg
(van Antenne 2 legde hun ge-
jragingen vast.
onthutsend was het portret
-van een alleenstaande vrouw
Idie op van de zenuwen toegaf
f niet zonder televisie te kunnen
[leven. Na vier dagen leed za
j aan depressies en twee weken
i later gaf ze het op. „Ik zag de
r.; bekende gezichten niet meer.
De eenzaamheid werd me te-
veel", zei ze dolblij toen ze ein
delijk weer kon kijken.
De proef werd gehouden in
juni 1985. Uitgezonden werden
in die maand onder meer het
tennistoernooi op Roland Gar
ros en de finale om de Franse
voetbalbeker, maar daar zou
den de deelnemers aan het ex
periment dus niet naar mogen
kijken. Van de 250 gezinnen
die aanvankelijk aan het idee
wilden meewerken haakten er
ruim tweehonderd af toen
bleek dat hun televisietoestel
gedurende de proefperiode bij
een deurwaarder in bewaring
zou worden gegeven. Dit om
eventueel smokkelen te voor
komen. Drieëntwintig families
namen de uitdaging tenslotte
Na een hoop optimistische
geluiden in het begin begon
nen de meeste gezichten bin
nen een week te betrekken.
Het valt niet mee de kinderen
bezig te houden, vond een
jonge moeder. Een jongetje
van acht kreeg last van drift
buien. Hij smeekte Antenne 2
tenminste op woensdagmid
dag naar de kinderprogram
ma's te mogen kijken. Zijn
ouders hadden het eveneens
moeilijk en wisten met hun
vrije tijd nauwelijks raad.
„Om niet aan de televisie te
denken zijn we maar vroeg
naar bed gegaan", zo de man.
Ontroerend was het relaas
van een Armeense familie
waarvan de vrouw een dag
boek had bijgehouden. Ze
schreef onder meer haar man
te hebben herontdekt en van
geluk te hebben gehuild als ze
vanuit de keuken hoorde hoe
hij met de kinderen speelde.
Aan het einde van het experi
ment besloot dit gezin hun te
levisie demonstratief in een
vijver te gooien.
Een tennisfanaat reageerde
tamelijk agressief toen hij
door de cameraploeg van An
tenne 2 op stiekem kijken
werd betrapt. Ontdaan riep de
man uit: „Ik eis het recht naar
de televisie te mogen kijken."
Een ander werd opvallend
vaak in de nabijgelegen su
permarkt gesignaleerd. Daar
probeerde hij op de radio- en
televisie-afdeling de hem ont
brekende dosis beelden bijeen
te gluren.
Een vrouw constateerde met
gemengde gevoelens dat haar
man in stofzuigen een alterna
tieve afleiding had gevonden.
Op het Armeense gezin na, dat
voor het eerst van zijn leven
naar de opera ging, besloten
weinigen tot activiteiten bui
tenshuis. Overwegend lazen
de deelnemers een boek. Een
man besloot na vijf jaar zijn
stereo-installatie aan te slui
ten.
Hoewel zichtbaar opgelucht
dat het einde van de proef na
derde bleken de meeste deel
nemers aan het experiment
ondanks de doorstane ontbe
ringen de proef positief te be
oordelen. „Het is alsof we een
maand met vakantie zijn ge
weest", aldus een vrouw die
meende nader tot haar man te
zijn gekomen. Een jong stel
was trots geen minuut te heb
ben gesmokkeld ondanks pla
gerijen van vrienden, die ge
regeld opbelden om te vertel
len wat er voor fraais op de
buis was.
CARMEL (REUTER/UPI) - Clint Eastwood is gekozen tot bur
gemeester van Carmel in Californië. De acteur behaalde 2.116
stemmen, waarmee hij de zittende burgemeester ruimschoots
versloeg. De 61-jarige Charlotte Townsend moest genoegen ne
men met 799 stemmen.
Gedurende een campagne van twee maanden had de 55-jarige
acteur, die vooral bekend is om rollen waarin hij met gretigheid
het geweer hanteert, veel publiciteit getrokken. De opkomst lag
op 73 procent, wat als een record geldt. Van de kiezers die hun
stem uitbrachten, deed 72 procent dat op Eastwood.
Van zijn nieuwe baan zal Eastwood overigens niet rijk wor
den. Het burgemeesterschap kent slechts een symbolisch salaris
van 200 dollar per maand - nauwelijks een fooi voor iemand die
in de studio's van Hollywood vele tientallen miljoen dollars ver-
diend heeft.
CARINA II UFTBACKWl
•leveringskosten.
P1640-41250. BREDA-1
-13 -Tel. 01100-14810
- Scherpdeel 20 - Tel. I
frOL-VERVAET - Lange I
JFP.G.V.D.VELDE&ZN.I
531
Door Tom Smeets
Ted Mooren kijkt dan
ook verheugd als hij con
stateert: „Het is nu dui-
delijk dat het er echt van
komen. Er zijn
schriftelijke toezeggin
gen van de Duitsers en
daar hangt dan automa
tisch, gezien de verdeel-
sleutel, het aandeel van
de Belgen aan vast."
De BRT zal voor 'De Bokke-
Irijders' geen financiën leveren
maar zoveel mogelijk facilitei-
5 ten. De serie wordt electro-
Inisch opgenomen met film-
I technieken, al is de discussie
I daarover nog fel gaande. „De
Duitsers willen eigenlijk lie-
|ver alles op film hebben. Dat
Ikan ons niets schelen. Film is
[tegenwoordig ook heel handig
[materiaal. Maar de Belgen
[kunnen die faciliteiten niet
[aanleveren en dan is het fi-
[nancieel niet haalbaar voor ze.
iZe hebben heel weinig geld
[beschikbaar."
Voor de TROS zijn de finan-
[cien geen probleem. Niet dat
[deze omroep plotseling geld
[genoeg heeft, maar het geld
[voor deze produktie was nu
[eenmaal allang gereserveerd,
i Het staat vast voor de tweede
helft van 1987.
Het is dertien jaar geleden
dat het idee voor een serie
[over de Bokkerijders werd ge-
J boren. Ted Mooren las toen de
roman 'De bende van Jan de
Lichte' van Louis Paul Boon
en zag onmiddellijk de moge-
I lijkheden voor een boeiende en
spectaculaire tv-serie.
Cees Baay, de toenmalige
TROS tv-baas, was enthou
siast, maar constateerde heel
I nuchter dat de produktie veel
te duur zou worden. Voorzich
tige contacten met de BRT
leerden dat er niet op samen
werking gerekend hoefde te
.worden. De BRT-bazen zagen
de TROS niet zitten.
En daarmee zat de serie
voor het eerst op dood spoor.
Er kwam pas weer beweging
'jn. toen er een nieuwe BRT-
jleiding was aangetreden. Cees
Baay kon het met hen wel
ïieteen goed vinden en kwam
£rug in Hilversum met de op-
iracht dat Ted Mooren maar
weer eens met 'die Bokkerij-
aers' aan de gang moest. Dat is
^iu zes jaar geleden.
Inmiddels was ook duidelijk
wmmmmmmmm
Bokkerijders zorgen
weer voor lijdensweg
Een 'bokkerijder' in actie op een tekening van Karei Ger-
rits in het boekje 'De woeste avonturen van de bokkerijders'.
dat een inbreng van de BRT
alleen de TROS nog niet uit de
financiële problemen zou
brengen. Op naar Keulen dus.
Uiteindelijk speelde het feno
meen Bokkerijders zich ook in
het gebied af waar de WDR nu
de scepter zwaait. Tot groot
genoegen van Ted bleek er in
Keulen belangstelling te be
staan voor het project.
TROS, BRT en WDR gingen
samen aan tafel zitten en trok
ken als eerste conclusie dat het
gegeven historisch afgeba
kend moest worden. Ted Moo
ren: „We hebben er twee his
torici opgezet. Wolfgang
Trees, een Duitser die vloeiend
Nederlands spreekt en een
man die veel hoorspelen heeft
geschreven en Ben Lindekens.
Die twee kwamen met een sta
peltje papieren over figuren
uit die tijd. Toen werd het tijd
een drama-schrijver aan het
werk te zetten."
De beide mannen wilden het
echter dolgraag zelf doen.
Maar wat ze maakten bleek
een documentaire te zijn. Jan
Keja, de drama-regisseur bij
de TROS kende de schrijver
Anton Quintana en deze was
onmiddelijk enthousiast over
het plan.
Ted: „Anton is razend snel
gaan lezen en is veel bibliothe
ken ingedoken. Hij kreeg ook
het materiaal dat de beide his-
Ted Mooren: „Het is een
gruwelijke serie". FOTO
ARCHIEF DE STEM
torici hadden verzameld. Maar
met de opdracht: 'Blader er
doorheen'. We wilden niet dat
hij dezelfde fout maakte. Hij
was ontzettend gegrepen door
het onderwerp en kwam met
een eerste opzet waar we be
hoorlijk tevreden mee waren".
Bij Anton was er echter he
lemaal niets te lachen. Ted:
„Het gaat ook om een gruwe
lijke tijd en gruwelijke om
standigheden en hij trok een
lijn door naar het begin van de
Rote Armee Fraktion. Binnen
zo'n organisatie zie je ook al
lerlei secties die vanuit ver
schillende motieven, goede of
kwade, bezig zijn. Het was
voor Anton heel politiek gela
den. Dat vond ik interessant,
want ik denk dat die paralel is
te trekken. Maar we liepen
weer de kans dat we de kant
uitgingen van een documen
taire."
De geschiedenis herhaalt zich. Opnieuw zorgen de Bokkerijders voor
een lijdensweg. Ze deden dat al eens in het midden van de achttiende
eeuw, door flink huis te houden in Zuid Limburg en de streken vlak
over de grenzen. Heel wat misdaden worden aan deze bendes toege
schreven. En de vraag of dat al of niet terecht is, houdt geschiedkun
digen nog steeds bezig. Ook Ted Mooren, hoofd van de afdeling drama
en kunstzaken van de TROS.
Op zijn afdeling staan drie ladenkasten boordevol gegevens over
produkties waaraan op dit moment wordt gewerkt. Eén daarvan be
slaat uitsluitend 'De Bokkerijders'. Dat is zonder twijfel ook de meest
omvangrijke en bewerkelijke produktie waaraan deze omroep ooit is
begonnen. Vele jaren geleden al. Pas nu ziet het er definitief naar uit
dat de serie er echt gaat komen. Het zal echter nog wel tot volgend
jaar zomer duren voordat de camera's lopen. 0e kijker kan op z'n
vroegst voorjaar 1988 meegenieten.
Chiem van Houweninge,
de man die uiteindelijk het
verhaal schreef.
- FOTO GER DIJKSTRA
Anton Quintana werd in een
bungalowpark geparkeerd, in
een huisje dat het verste weg
lag van alle andere. Ted: „We
hebben hem gezegd 'je zit op
het goede spoor, maar nu ga je
er ook smakelijk drama van
maken'. Daar is hij niet uitge
komen en met de mededeling
'ik stik in wat jullie willen, dat
kan ik niet leveren', heeft hij
de opdracht teruggegeven."
Inmiddels had Chiem van
Houweninge, nu bekend als
'Zeg 'ns AAA'-auteur, bij de
TROS aangeklopt. Hij had ge
hoord dat er iets op stapel
stond over de Bokkerijders en
liet weten dat hij het ontzet
tend leuk zou vinden de serie
te mogen schrijven.
Ted: „We moesten toen zeg
gen 'het is jammer voor je,
maar we hebben al een auteur,
maar hartstikke leuk dat je je
uit jèzelf meldt'. Toen Anton
de opdracht teruggaf, heb ik
meteen Chiem gebeld. Ik was
gecharmeerd van hem, omdat
ik van mening was dat hij heel
goed was in datgene wat An
ton niet was gelukt, namelijk
er zodanige menselijke lijnen
in aan te brengen dat je als
kijker ook wilt weten wat er
met die mensen gebeurt. Dat
je van ze kunt houden, of de
pest aan ze hebben. Dat je het
in elk geval niet abstract van
op afstand bekijkt."
Opnieuw moest Ted naar
Keulen en Brussel om toe
stemming te vragen. Ted: „Ik
moest wel steeds terug naar
die partners. Die schrijvers
moeten hun brood verdienen,
dus het betekent geld uitgeven
voor een project dat er nog
steeds niet is." De toestem
ming kwam er, Chiem kon aan
de slag.
Ook bij Chiem moest er
flink worden getrokken, zoals
Ted het noemt. „Het aller
moeilijkste is om historisch
materiaal een beetje te durven
romantiseren. Of het nou in
het gruwelijke, of in het posi
tieve is. Hij heeft die rode
draad wel aangebracht. Want
onze gedachte is dat als we
voor zoveel geld een zes-delige
serie maken, dan moet en zal
iedereen die aflevering één
ziet, alsof het 'Dallas' is, zij het
dat dit heel anders is, ook afle
vering zes zien. Het is vaak
moeilijk een schrijver zo ver te
krijgen, maar dat is nu zeker
gelukt."
Een vrolijk verhaaltje hoe
ven we overigens niet te ver
wachten. Ted: „Het is een gru
welijke serie, dat lijdt geen
enkele twijfel. Het was een
gruwelijke tijd, dus daar kun
je niet omheen. Er wordt wel
tegen aan gehikt, zowel door
mijn bazen als door de Duit
sers. Al die gruwelijke ont
hoofdingen en weet ik veel
Natuurlijk hoef je niet alles te
laten zien, maar je zult het een
keer moeten aangeven. Want
hoe begrijpen de mensen an
ders hoe erg en hard die tijd
was?"
Chiem van Houweninge
heeft zes verhalen gecon
strueerd, waarvoor een aantal
historische figuren model
heeft gestaan. Ted: „Maar het
is niet zo dat we een van die fi
guren volgen. Dat zou ook een
verkeerd beeld geyen. De Bok
kerijders hebben natuurlijk
nooit als één groep bestaan.
Het waren groeperingen ban
dieten van welke aard dan
ook, die zich tooiden met die
naam. De motieven van waar
uit die verschillende groepe
ringen opereerden, waren zo
verschillend als mensen ver
schillend zijn. Van inderdaad
puur tuig dat ter zelf verrij
king moordde en roofde, via
clerus die indirect een grotere
macht probeerde te krijgen,
via oprecht sociaal bewogen
mensen tot de zittende magi
stratuur die de ongeschoolde,
strontarme bevolking ge
bruikte. Vilders, dat was de
laagste sociale klasse, die wer
den gebruikt voor het bende
wezen. Degenen die aan de lei
ding van die benden stonden,
waren mensen die puur voor
eigen belang, van politieke of
religieuze aard, die bendes ge
bruikten."
Over lokaties is nog niets
met zekerheid te zeggen. Het
bestuderen van de archieven
heeft geleerd dat het gebied
waarin het fenomeen Bokke
rijders zich heeft afgespeeld,
vrij groot is. Ted: „Als we
straks een bepaalde lokatie
nodig hebben, zullen we na
tuurlijk best kijken wanneer
het zich heeft afgespeeld in
pakweg Schinnen, of daar de
juiste lokatie of het juiste
pand nog aanwezig is. Maar er
is grote kans dat het er niet is,
of verbouwd is, of dubbel glas
heeft, of weet ik veel. En dus
ga je naar een gelijkende loka
tie zoeken."
De serie zal vijf miljoen gul
den gaan kosten. Ted: „Dat
lijkt een gigantisch budget,
maar het is nog geen miljoen
per aflevering. Toch praat je
over complete speelfilms en
dan is het weinig geld. De si
tuatie zoals die zich heeft
voorgedaan met 'Willem van
Oranje', met alle respect voor
de AVRO, waar een aanval op
een kasteel bestaat uit één
tonnetje dat ontploft, dat kan
niet".
Niet alleen namen van loka
ties zijn in dit stadium nog
niet te krijgen, hetzelfde geldt
voor namen van hoofdrolspe
lers. Wat dat betreft staat er
nog niets vast. Zeker is wel
wie de regie gaat doen, Hajo
Gies, de Duitse regisseur die
onder meer naam heeft ge
maakt met de Schimanski-af-
Ieveringen in de 'Tatort'-serie,
Ted Mooren had oorspron
kelijk liever een Nederlander
gehad. Hij dacht onder meer
aan Fons Rademakers, die al
in een vroeg stadium het sce
nario had gelezen. „Hij vond
het heel interessant, maar had
er vanwege een ander project
geen tijd voor."
Hij sprak ook met Orlow
Seunke. „Ik vind dat een van
de grootste talenten die we
hebben. Ook dat ging niet
door. Er ging een beetje een rol
spelen dat zij typische filmre
gisseurs zijn. Wil je binnen het
ten alle tijden beperkte budget
blijven - en bij ons is dat dus
ongeveer een miljoen per afle
vering - daarvoor maken
filmregisseurs iets van deze
omvang en kleur niet. Ze zijn
gewend anders te werken.
Misschien maken ze het wel
beter, maar in elk geval niet
goedkoper."
mmmmm
mm
ile Reclame
Door onze correspondent
Aad Jongbloed
BRUSSEL - De recente mede-
Hing van Veronica-directeur
Out, dat hij aangezocht is
?m "k Vlaamse commerciële
lV advies te voorzien,
u e situatie in het Belgi-
K onwoepland er niet over-
nterlijker ®P gemaakt.
Het verzoek aan Out kwam,
zo bleek plotseling, van een
fljeuwe liefhebber om de tele
visie in Vlaanderen van re-
r'ame te voorzien, de Werk
groep Vlaamse TV.
■j n aantal andere gegadig-
F» heeft zich gebedeld,
htm J samenwerkingsver-
dat zi^n 20 ond°orzichtig,
pon ad wellicht alleen
Om hmtenstaander als Rob
hm, hnopen zou kunnen
ontwarren.
wens B^lge" zÜn met tv ver
mors T ma§ dan een
monopoliepositie - geen
Staatsomroep- maar een over-
- bezitten, de
OavS hunnen ^ich dagelijks
het feit^ t6 kanalen, dankzij
pichtm kfi, ®el8ië een vande
WereW; de 'anden ter
Daarif'rUlm 81 procent-
land m T °°k is er geen
West-Europa, waar
zoveel reclame bekeken kan
worden als België.
De BRT, maar ook de
Franstalige tegenvoeter
RTBF, moeten zich zien te be
druipen met een bedrag dat zij
van hun respectieve deelrege-
ringen krijgen toegewezen uit
de kijk- en luistergelden.
Het vaste percentage van de
kijk- en luistergelden (55%)
blijkt onvoldoende voor de
omroepen van beide talen om
volwaardige programma's te
maken op een net, laat staan
op twee netten. Het is daarom
dat de RTBF zijn tweede net
aanwendt voor goedkope
sportprogramma's en dat de
BRT zijn tweede mogelijkheid
vaak onbenut laat.
De BRT-begroting van vo
rig jaar bedroeg 311 miljoen
gulden, waarvan 162 miljoen
gulden opging aan personeels
kosten (2600 man). Voor dit
jaar geldt dat de uitgaven niet
hoger mogen zijn ten opzichte
van vorig jaar dan het infla
tiepercentage van 2,5, terwijl
de BRT te maken krijgt met
kasten, die sneller zijn ge
groeid dan de index en aanko
pen uit het buitenland, waar
de inflatie hoger is. Dat bete
kent zonder meer dat de BRT
verplicht zal zijn nog sterker
te bezuinigen.
Met lede ogen wordt door de
BRT, de Belgische politiek en
de ondernemingen gekeken
naar de reclame, die over het
Nederlandse beeld rolt ('Ook
verkrijgbaar in Belgie!'), maar
zeker naar het Luxemburgse
omroepwezen, de RTL, die
jaarlijks 100 miljoen gulden
aan reclame-inkomsten uit
België haalt. De laatste is een
keiharde privé-onderneming,
die vooral op omringende lan
den gerichte reclamezendtijd
verkoopt, afgewisseld met de
simpelste amusementspro
gramma's.
Christen-democraten (CVP)
en liberalen (PW), verenigd
in de Vlaamse deelregering,
hebben in hun regeerakkoord
vorig jaar opgenomen dat er
een commerciële tv-zender in
de ether zal verschijnen. Het
Rob Out: reddende engel
in België?
- FOTO ARCHIEF DE STEM
kapitaal hiervoor moet in
hoofdzaak komen van kranten
en weekbladen en alleen de
commerciële zender mag re
clame uitzenden, de BRT niet.
De Vlaamse pers had hier
twee jaar geleden al rekening
mee gehouden. Ze had zich
verenigd in de Onafhankelijke
Televisie Vlaanderen (OTV),
waarin de kapitaalkrachtige
groep rond het dagblad De
Standaard, de VUM (Vlaamse
Uitgeversmaatschappij), 40
van de aandelen en Het Be
lang van Limburg en De Fi
nancieel Economische Tijd
respectievelijk 12 en 5% heb
ben. Het resterende deel van
de OTV bestaat uit een combi
natie van Gevaert Photopro-
dukten en Electrafina, waarin
ook de niet gewenste Luxem
burgse RTL weer een rol
speelt.
Een maand na de oprichting
van de OTV, in juli 1984, werd
een andere maatschappij op
gericht, de Vlaamse Media
Maatschappij (VMM), be
staande uit dag- en weekbla
den van allerlei pluimage: Het
Volk, De Morgen, de Gazet
van Antwerpen, Het Laatste
Nieuws en weekbladen als
Knack, Humo, Flair, Het Rijk
der Vrouw.
De problemen, die uit het
bestaan van deze twee combi
naties voortvloeien, zijn legio.
Met de OTV wordt - zie boven
- ook de RTL in de Belgische
commerciële tv betrokken,
hetgeen geen van de andere
gegadigden echt behaagt.
De VMM heeft wel een con
creet voorstel gedaan, inclu
sief een startkapitaal van 45
miljoen gulden, maar daar is
de machtige VUM weer niet
bij betrokken. En zonder de
VUM ofwel De Standaard,
wordt weer niet voldaan aan
de eis dat de gehele pers verte
genwoordigd moet zijn binnen
de commerciële omroep.
Volgens de berekeningen
zou een commerciële Neder
landstalige zender in België
jaarlijks een kleine 200 mil
joen aan reclame-inkomsten
van de kranten en weekbladen
(20 van het toaal) wegkapen.
De nieuwste belangstellen
de, de Werkgroep Vlaamse
TV, waarin tv-makers zich or
ganiseerden, stelde, gelijk met
de bevestiging dat zij Rob Out
aangezocht had, een plan in
het vooruitzicht dat nieuw le
ven in de VMM zal moeten
pompen. Wanneer het plan
komt is niet duidelijk.
De BRT, die zich niet geheel
wilde laten wegduwen, pro
beerde vorig jaar nog de com
mercie naar zich toe te trek
ken door middel van gesprek
ken met de uitgevers, die op
niets uitliepen omdat de eisen
van beide zijden veel te hoog
bleken. Daarbij mag niet ver
geten worden dat de BRT voor
een bedrag van zo'n 7 miljoen
gulden per jaar sponsoring
krijgt van semi-overheidsin-
stellingen en de VMM een ga
rantie eist dat alle reclame
naar de commerciële zender
gaat.
Waarom, zo luidt een logi
sche vraag, krijgt de BRT niet
de mogelijkheid om op een of
beide netten bloksgewijs of
eventueel zwevende reclame
uit te zenden? De derving van
inkomsten voor de kranten en
weekbladen zou ondervangen
kunnen worden door het in
stellen van een persfonds.
Maar daar voelt de politiek
weer niet voor. Hoewel men er
bij de overheidsomroep voor
zorgt dat in de leiding van ge
zichtsbepalende programma's,
zoals actualiteiten en nieuws,
de landelijke politieke verhou
dingen zo goed mogelijk weer
spiegeld worden, vinden chris
ten-democraten en liberalen
al te vaak dat de BRT-mede-
werkers er socialistische
synmpathieën op nahouden.
Zeker de liberalen vinden dat
aan de monopoliepositie van
de BRT een eind moet komen
al was het maar om te voorko
men dat zij er in het medium
te bekaaid vanaf komen.
Ze kregen bij de start van de
vorige regering-Martens de
eerste minister (CVP) zelfs zo
ver dat deze verklaarde: „Op
het vlak van de radio en tele
visie zal de regering in het
raam van haar bevoegdheden
in overleg met de gemeen
schappen en met de geschre
ven pers maatregelen treffen
opdat het feitelijk monopolie
vervangen zal worden door
een stelsel van mededinging."
Dat was in 1981. Vijfjaar la
ter bevindt België zich in
Europa nog steeds in een uit
zonderingspositie, die bij wet
moet worden opgeheven. Er is
nog steeds verwarring alom.