6Eén miskoop en ons hele bedrijf is failliet Doc Cheatham en Benny Watei naar Oude Stijl Jazz in Breda Van Hache tot Plafond WIM T. SCHIPPERS TERUG OP DE TV WOENSDAG 9 APRIL 1986 T2 WOENSDAG 9 APRIL 1986 Jacques Plafond: een ietwat onhandig, opge wonden groot kind dat het VPRO-scherm op de woensdagmiddag onveilig maakt. SPECIALE AANDACHT VOOR SAXOFOON NEDERLAND 1 Plan Amsterc Culturele Hoof stad van Europa 1987 NEDERLAND 2 BELGIE NED 2 fuske en Wiske SKY CHANNEL: LIEVER SAMENWERKEN DAN CONCURREREN MET NEDERLANDSE OMROEPl Ovtloty <ou> ]KKE: De hinderla Wim T. Schippers is de meester van de puberale hu mor. In 'Ronflonflon avec Jacques Plafond' op de radio en de daaruit afgeleide tv- show 'Plafond over de vloer' zijn grappen rond gevoelige lichaamsdelen niet van de lucht. Met figuren als Wilhel- mina Kuttje jr., Jaap Knaster- huis en Jan Vos richt hij doorlopend chaos in de ether aan. Schippers' interpretatie van humor is fel omstreden, maar trekt vrijwel altijd hoge kijkcijfers. Hij maakte met het naaktoptreden van Phil Bloom in Hoepla en de shows rond Fred Haché, Ba rend Servet en Sjef van Oekel hevige emoties los. Met de VPRO-leiding lag hij regelmatig in de clinch, maar telkens werd Schippers min of meer liefdevol terug gehaald, de laatste keer door Burny Bos, hoofd van de jeugdafdeling. 'Het moet eruitzien of Je maar wat doet' in Sesamstraat doet hij sa men met Paul Haenen al 12 jaar lang de stemmetjes van Bert en Ernie. Als beeldend kunstenaar is hij vertegen woordigd in een groot aantal collecties, waaronder die van het Stedelijk Museum in Am sterdam. En ais toneelschrij ver verdiende hij zijn sporen met het stuk Kutzwagers. Een interview met een ge boren dwarsligger die zich zelf een perfectionist noemt. Door Mart van der Sanden Struikelend, tafels omverlopend en brand veroorza kend met sigarettepeukjes baant hij zich een weg door de negen afleveringen tellende tv-serie 'Plafond over de vloer'. Kortom, verwarring alom. Een kleurige stropdas is over Plafonds linkerschouder ge drapeerd. Wanneer de das voor de borst dreigt te vallen, schikt hij het kledingstuk keu rig op de plaats waar het hele maal niet thuishoort. Een ty pisch geval van verzorgde slordigheid, georganiseerde chaos. Wim T. Schippers: de man achter Jacques Plafond. Af en toe lijkt Schippers van zijn tv- held een copie van zichzelf te hebben gemaakt. Als Schip pers zijn gesprekspartner even verlaat, valt hij bij te rugkeer in de Amsterdamse bodega Keyzer prompt over een zojuist binnengekomen gast. Tegen het einde van het interview danst na een onver hoedse beweging van Schip pers plotseling een asbak over de tafel. Maar in werkelijk heid heeft de geestelijke vader van Jacques Plafond de el lende die deze aanricht, prima onder controle. Rommeligheid Schippers: „Het moet eruit zien alsof je zo maar wat doet, maar het is een heel werk om het zo te krijgen. Alle romme ligheid schrijf ik helemaal uit. Dan werkt het ook goed. An ders gaat het vervelen door herhalingen en zo. Daarom hou ik ook van exacte acteurs, die mijn tekst letterlijk uit spreken. Ik zit ontzettend te dubben of ik hier 'eh' zal zet ten en daar een komma. Dan wil ik ook dat het precies zo klinkt. Ik schrijf de tekst ten slotte niet voor niets." Schippers heeft volledig de vrije hand bij het 'vullen' van de hem toegemeten zendtijd. Een verworvenheid van de VPRO, die vrijwel nergens anders ter wereld bestaat. Schippers was een van de mensen die ervoor hebben ge zorgd dat een dergelijke 'vrij plaats' op tv kon ontstaan. Dat begon in de jaren zestig toen hij met enkele vrienden van de Kunstnijverheidschool in Am sterdam (nu de Rietveldacade mie) naar de VPRO, toen nog een ingeslapen protestants- christelijk omroepje, stapte met het idee een magazine voor jongeren te maken. Dat werd Hoepla dat al na drie af leveringen zoveel bonje ople verde (Phil Bloom trad er naakt in op) dat het weer van het scherm werd gehaald. Oude krant Later maakte Schippers fu rore met shows rond Fred Ha ché, Barend Servet en Sjef van Oekel. „In die tijd wist echt niemand wat er 's avonds op het scherm zou komen. Je had bij wijze van spreken net zo goed een oude krant kunnen filmen, en die een uur lang uitzenden", aldus Schippers. Toch leverde die vrijheid van handelen in de loop van de tijd forse conflicten op. Welis waar zorgde Schippers voor pieken in de kijkcijfers, zeker voor VPRO-begrippen. Maar dat betekende nog niet dat de waardering altijd even hoog was. De Lachende Scheer kwast werd door toenmalig tv-directeur Arie Kleijwegt stopgezet. Schippers' reactie achteraf: „Nog voordat hij het programma had gezien, begon Arie al te roepen dat ik alleen maar voor tien jaar ellende had gezorgd. Hij begon al te krijsen dat het zo niet kon, voordat hij wist waar het over ging. Toen begon ook ineens het gedoe dat er uitgewerkte draaiboeken moesten zijn, ter wijl ik van tevoren altijd mijn gang had kunnen gaan. Ik vond dat onredelijk tegenover mij, omdat ik een van de men sen ben geweest die ervoor hebben gezorgd dat de VPRO is kunnen worden wat zij nu is. Dat is niet iets om over op te scheppen, want het is me ook maar overkomen. Maar het is wel een feit. Maar ja, als je je zin wilt krijgen in het le ven, stuit je wel eens op ge rommel en gedoe." Kijkdichtheidsfreak Schippers wenst zich niet te laten betuttelen door de tv-ba- zen noch door het tv-publiek. „Je moet gewoon maken wat je als leuk of waardevol voor komt. Je moet ook niet gaan uitrekenen hoe je programma bij de kijkers zal overkomen. Er leven veel misverstanden dat ik een kijkdichtheidsfreak zou zijn. Dat is helemaal niet waar. Natuurlijk wil ik als tv- maker dat mijn programma's door zo veel mogelijk mensen worden gezien. Dat vind ik volkomen legitiem. Inderdaad zegt Ivo Niehe dat ook, maar die werkt bijna enquêtegewijs. Ik maak mijn programma's zonder water in de wijn te doen. Niehe gaat na wat de mensen leuk vinden en dat gaat hij dan vervolgens ma ken. Dat is het makkelijkste wat er is. Maar dan wordt het een invuloefening en word je zelf een loonslaaf". 'Plafond over de vloer' wordt uitgezonden op de woensdagmiddag, niet direct prime time waarop veel kij kers worden bereikt. „Nee, maar die zendtijd moet toch ook worden gevuld. Daarom hoeft het nog niet minder te zijn. Ik zal ook best wel weer eens wat op een andere tijd doen, maar ik voel me niet te kort gedaan doordat ik nu op de woensdagmiddag zit, nee. Bovendien is vooral de school jeugd geporteerd voor Jacques Plafond. Daar doe ik overi gens niet speciaal moeite voor, want ik voel er niets voor de mensheid in te delen in oude ren en jongeren. Iedereen moet er maar uitpikken wat hij zelf leuk vindt." Sommigen zweren bij Schippers' humor. Anderen verafschuwen zijn stijl. „Dat vind ik prima. Iedereen moet kunnen zeggen dat hij het ver werpelijk vindt wat ik doe en dat anderen dat eigenlijk ook moeten vinden." Maar toch maakt ook Schippers zich zo nu en dan kwaad over datgene wat over hem wordt beweerd. „Leo Derksen schreef eens in De Telegraaf dat ze vroeger wel raad wisten met mensen als mij. Die werden gewoon opgehangen of opgeborgen. Toen dacht ik: 'Nu ga je wel een beetje ver'. Het kwam erop neer dat ik moest worden 'kaltgestellt'. Dat vind ik echt schandelijk, maar ik heb maar niet gereageerd, want dat is zo'n man toch niet uit te leg gen. Die man begrijpt niet hoe liefdevol ik te werk ga, ook in mijn beledigingen". Wim Schippers als Jacques Plafond, vanmiddag om 15.30 uur op Nederland 2. Jan Blokker wekte ook ooit de toorn van Schippers op. „Die beweerde eens dat hij het idee had dat Wim T. Schippers een programma als Waldolala gelet op de kijkcijfers alleen voor zichzelf maakte. Ik dacht: 'Wat is dat nu weer'. Blokker moet uit zijn VPRO-tijd heb ben geweten dat Waldolala cijfermatig een succes was. Dat had ik van tevoren uitge rekend. Ik had er alle ingre diënten ingestopt die succes garanderen: sex, gore bakken en blote dans". Dus toch enquêtewerk? „Eigenlijk wel ja, maar met mijn speciale sausje. Boven dien had ik er een reden voor, want ik wilde kijken of mijn theorie klopte. En die klopte. Dat is geen water in de wijn doen, want ik heb met de in grediënten van Waldolala een nieuw spel gespeeld". Heeft Wim Schippers nog toekomstplannen, nu alle ta boes die hij ooit heeft aange pakt, allang zijn doorbroken? „Mensen zeggen wel vaker te gen me: 'Wim, wat moet je nou nog? Er zijn toch geen taboes meer'. Maar het zou toch wel heel dun zijn, als je alleen maar programma's maakte om taboes te doorbreken. Ik heb niet zo de ambitie om de mensheid even te laten zien hoe de wereld in elkaar zit." En dan volgt de toverspreuk die Schippers herhaalde ma len formuleert: „Ik doe het ge woon omdat ik het leuk vind". Toekomstplannen zijn er dus nog en die behelzen (nog) vage aspiraties om een Jac- ques-Plafondfilm te maken. Verder probeert Schippers de VPRO zo ver te krijgen dat zij een langlopende comedy-serie gaat uitzenden. „Daarvoor probeer ik jong schrijversta lent om me heen te verzame len. Die moeten eerst onder mijn plak aan de slag gaan, want het moet in mijn stijl ge beuren. Over de inhoud wil ik - FOTO ARCHIEF DE STEM nog niets zeggen, omdat het idee nog niet precies is uitge werkt. Maar in ieder geval moet het een serie naar Ame rikaans voorbeeld worden met afgeronde verhaaltjes waarin steeds dezelfde karakters voorkomen". Is zo'n 'Amerikaanse' serie met de in Nederland rondlo pende kwaliteit wel te maken? „Waarom niet? Er wordt hier wel altijd gemopperd op ac teurs, maar het zijn eerder de schrijvers en de regisseurs die ervoor zorgen dat alles zo middelmatig en zo slecht wordt. Neem nou Andrea Domburg in 'De kip en het ei'. Daarin laten ze haar maar een beetje aanrommelen. Je hoort gewoon dat ze een zin fout be gint en weer opnieuw begint. Dat zit er gewoon in. Aan zo'n serie is niet gewerkt. De meeste Nederlandse tv-ma- kers begrijpen niet hoe tv werkt. Ik heb het idee dat ik dat wel goed begrijp". Van een oneer verslaggevers De saxofoon staat centraal op het 16e Oude Stijl Jazz Festival dat van 8 tot 11 mei wordt gehouden in Breda. In het Turfschip vindt een 'Saxoiree' plaats, waaraan wordt deelgenomen door de Amerikaan Benny Waters en andere saxofoon-giganten uit bin nen- en buitenland. Verder wordt er vier dagen lang weer ge musiceerd in kroegen en straten en op de Grote Markt en de Ha vermarkt. Streetparades, een jazzmarkt, een poëzie-middag, een amateur-concours en een kroegentocht maken het vertrouwde beeld compleet. Tijdens het themaconcert 'Saxoiree' is donderdagavond (8 mei, Hemelvaartsdag) te ho ren wat er allemaal uit de sa xofoon te halen is. Het Olivier Franc Jazz Quintet uit Frank rijk presenteert de sopraan sax, de Fondy Riverside Bullet Band uit België (met als gast- solist Adolf Robertus) de alt sax, Benny Waters (begeleid door het Nederlandse trio van Rob Agerbeek) de tenorsax, Tom Baker uit Australië de baritonsax en Ronald Jansen Heijtmajer (met de Consonant Four) de bassax. Er is voor deze gelegenheid een 'Breda Sax Gang' opge richt, bestaande uit de Duitser Claus Jacobi (die ook zorgt voor de arrangementen), En gelhard Schatz, Robert Veen, Tom Baker, Joep Peeters en de ritmesectie van de Jojo Swingband. Het trio van Joop Hendriks brengt een ode aan grote tenoristen als Hawkins en Lester Young. Alle deelne mers aan de sax-show komen aan het eind van deze (donder- )dag avond op het podium om voor een grote finale te zorgen. Vrijdag 9 mei wordt in 'Congres' aan de Boschstraat in Breda tussen 11 en 13 uur weer de 'Duo Special' gehou den. Musici die nog nooit eer der samen gespeeld hebben, worden aan elkaar gekoppeld. Deze formule heeft de vorige jaren al voor verrassende re sultaten gezorgd. In het Turfschip is vrijdag avond 'At the Jazzband Ball'. Er kan gedanst worden op muziek van de boogie-woogie pianist Little Willie Little- field, Gilbert Leroux Wash board Group, Aunt Hagar's Gang, Joseph Lam Jazzband en de Green River Jass Band. Doc Cheatham is het mid delpunt van de 'Doc's Special', die zaterdagmorgen in Con gres wordt gehouden. Chea tham vertelt over zijn loop baan in een 'talkshow' en speelt uiteraard trompet, be geleid door Marcel Hendriks op piano. Adolphus 'Doe' Cheatham was in 1977, 1981 en 1984 in Breda. De man die ooit lead-trompettist was bij Cab Calloway's Orkest, is inmid dels 81 jaar, maar hij reist nog regelmatig door Europa en Afrika. Tot de belangrijkste gasten tijdens het Nachtconcert in de zalen en de foyer van het Turfschip (zaterdag van 21 tot 3 uur) behoren de New Or leans Blues Serenaders. Op richter van de Serenaders is de Zweedse klarinettist Orange Kellin, die sinds 1966 in New Orleans woont en zich ten doel stelt met de legenda rische musici de oude stijl jazz te propageren. Het was ook deze Orange Kellin die de mu sical 'One mo' time' uit de grond stampte, een show die in 1979 opende in New York, daarna de aardbol rond ging en vooral in Londen veel suc ces had. Verder treden tijdens het Nachtconcert op: Irakli Swing Orchestra, Brook Tegler's Hot Jazz, Little Willie Littlefield, Rod Mason's Hot Five, Para mount Theatre Orchestra, Dry Throat Five, London Ragtime Orchestra, Doc Cheatham- /Marcel Hendriks, Original Victoria Band, Jojo Swing- band met Slim Gaillard. Een 'superjam' besluit de avond. Aan het begin van het Nachtconcert speelt het Leidsch Studenten Jazz Gezel schap, de winnaar van het concours van vorig jaar. Ook dit jaar is er weer een con cours voor oude stijl amateur orkesten. De voorronden zijn donderdag- en vrijdagmiddag en de finale van het concours is zondagmiddag in het Turf schip. De New Orleans Blues Sere naders spelen zondag tijdens de oecumenische kerkdienst in de Grote Kerk in Breda en tij dens het slotconcert (met prijsuitreiking), dat zondag middag om 16.15 in het Turf schip begint. In schouwburg Concordia is zondag (II mei) van 12 tot 14 uur 'Happy Jazz en Crazy Poetry', met Peter van Straaten, Jacques Maas- sen en de Scat Cats. Tenslotte wordt in het Stedelijk en Bis schoppelijk Museum aan de Grote Markt in Breda de ten toonstelling 'Saxofonia' ge houden, waar alle facetten van de saxofoon aan bod komen. Er zijn zeer curieuze versies van dit instrument te bewon deren. De kaartverkoop start za terdag aanstaande. Kaarten zijn verkrijgbaar bij de VW Breda, Het Turfschip, bij de kiosk van G. Couvreur, H .Schenk en Fa. Spronk en bij de VW-Theaterbespreekbu- reaus in Nederland. Tijdens het festival kan men terecht op de Grote Markt en aan de betreffende zalen. Kaarten voor de 'Saxoiree' kosten 22,50, van de Duo Special 6, van 'At the Jazzband Ball' 20 en van het Nachtconcert 30. Voor de laatste keer 'Zeg 'ns Ag en 20.33 uur). De speurder 21.25 AMSTERDAM (ANP) - toonstellingen onder meei beeldende kruisten, een m festatie van cultuuruitii van culturele rninderfcjj xoen de Amerikaanse com ponist Colin McPhee (1900- 1964) in de jaren dertig te Parijs voor het eerst Bali- nese muziek hoorde, was hij poppenfestival en conji® verkocht. De gamalanmu- en symposia over uiie^ ziek maakte zo'n indruk op een internationale openlig manifestatie, een zomt/d tijn, een Nederlands thej festival, een internatA pende onderwerpen m onder meer aangekondin het basisprogramma vöj manifestatie Amsterdam turele Hoofdstad van Eij 1987. Dit programma, dat concrete vorm nog moet gen, werd gisteren geprsjj teerd door vertegenwM gers van de organiseren!] stellingen, Ad 's Graves van het Holland Fesl Steve Austen van het Ni lands Theater Instituut en Arthur van Schendel het Amsterdams Uit I (AUB). Het programma gesteld in opdracht vanrj ter Brinkman van WVC,i de Europese ministers Cultuur in 1983 besloten: sterdam in 1987 aan te als culturele hoofdstan Europa na Athene en Floij (dit jaar). Aan het allereerste pl.j de opstellers bij de ran] indienden hing het kaartje van 20 miljoen waar de bewindsman nitl| akkoord wilde gaan: te Na enig touwtrekken een nieuw bedrag op tafe melijk 14 miljoen. Rijk meente Amsterdam zulle miljoen gulden op tafel li De rest moet uit andere nen komen. Belastingadviseur Hollek houdt zich al geruime tijd met duistere nevenactivitei ten bezig. Wanneer hij op een zeker ogenblik tot de conclusie komt, dat de ille gale geldhandel hem te ge vaarlijk wordt, biedt hij de officier van justitie zijn ge hele boekhouding aan. De administratie staat echter op een computer-disc, die toevallig in handen valt van zijn zoon Bert, een compu terfreak. Faber ontdekt, dat de gangsters de jongen in de gaten houden. Hij neemt Bert onder zijn hoede, om dat Hollek reeds het slacht offer van ernstige mishan deling is geworden. Mich rolleil van de kJ over 1 dedia zou tó niet 1 houd ze he spool de p hand Mich ondej rugk. hij, dl ting J Colin McPhee McPhee, dat hij naar Bali trok, evenals trouwens nog meer westerlingen in die tijd. Ook de Duitse schilder Walter Spies en de Ameri kaanse antropologe Magaret Mead raakten in de ban van het mooie eiland. Een filmportret van Michael Blackwood schetst Colin McPhee's leven, zijn werken en zijn passie voor de Bali nese muziekcultuur, die hij vastlegde in een boek van 600 pagina's. Zijn 'Music in Bali' verscheen twee jaar na zijn dood in 1966 en is tegen woordig een belangrijk leer boek op de Balinese muziek school. In h| van wist] ondt Gusj zich zijn snel een een rep: hee niet te bi mi Kla mis die ei geel ham uni mad vooi 20.20 Pickpocket Robert Bressons d oc innen- tair-achtige film is het ver haal van een jonge intellec tueel, die denkt met zijn su perieure verstand boven de wet te staan. Om zijn stel ling te bewijzen bekwaamt In spe eenl gesJ zan kro mei o vel sch harl frhl miil stuJl het maj kor will SK/ Door Raoul van den Booren Vanaf de tv-schermen in de kantoren van Sky Channel in hartje Londen straalt het vertrouwde gezicht van Tros-presentatrice Linda de Mol de bezoekers van alle kanten tegemoet. In vlekke loos Engels presenteert zij het programma 'Keep in Touch With The Dutch' ter gelegenheid van een speciale Nederlandse week van het satellietstation. Het gezicht van Linda is tijdens deze week, samen met oer-Hollandse toeristische plaatjes van grach ten en molens, veelvuldig in de Europese huiskamers te zien. Binnenkort zal nóg een be kend Nederlands gezicht re gelmatig bij Sky Channel ver schijnen: dat van Tros-pre- sentator Erik de Zwart. Begin deze week liet Sky namelijk weten samen met de Tros het programma Tros Popformule op het scherm te zullen bren gen, hetgeen een eerste stap naar een verdere samenwer king moet zijn. Het is geen wonder dat Sky Channel zoveel interesse in ons land heeft: met 2.4 miljoen kabelaansluitingen haalt de commerciële tv-zender hier haar meeste kijkers vandaan. Om deze reden neemt Sky Channel ook programma's op in de discotheek Cartouch in Utrecht, wordt samengewerkt met Nederlandse producers als John de Mol en is een on derscheiding voor Neder landse musici ingesteld. „Dat doen we niet om Nederlandse kijkers te trekken, maar om de Nederlandse muziek en cul tuur aan een breed Europees publiek te presenteren", zo formuleert programmaleider Gary Davey het. Sky Channel zendt uit sinds april 1982 en was de eerste sa tellietzender in Europa. Op dit moment telt het station 5,6 miljoen kijkers in dertien lan den. Het is de bedoeling dat dit jaar de 10 miljoen wordt ge haald. De zender brengt 16 uur per dag uitsluitend programma's in de Engelse taal, maar dat is volgens persvoorlichtster Fiona Waters geen enkel pro bleem voor de gemiddelde kij ker. Op de derde verdieping van het Londense kantoorge bouw, met op de achtergrond de hoge Post Office Tower vanwaar de beelden van Sky Channel de ruimte in worden geslingerd, verduidelijkt zij „Er zijn in Europa genoeg mensen die Engels verstaan om onze programma's te kun nen volgen, met name in Ne derland en Scandinavië. Bo vendien brengt Sky Channel bewust veel muziek en sport waarvoor geen taalkennis no dig is". Sky Channel is voor het grootste deel eigendom van Het hart van Sky Channel in Londen. FOTO SKY CHANNEL News International, een be drijf van de Britse kranten magnaat Rupert Murdoch. Geheel in diens filosofie wil Sky Channel familie-enter- tainment brengen die het hele gezin aanspreekt. Fiona Wa ters: „Onze programmama kers moeten binnen die filoso fie werken. Als ze zich daar aan houden, hebben ze veel bewegingsvrij heid". Programmaleider Garey Davey, die is bijgeschoven aan de grote vergadertafel in het kantoor, licht zonder veel op smuk de filosofie toe. „Wij ge ven de kijker wat hij wil om dat hij daar ook voor betaalt via belasting, kabelrechten of reclame. Want laten we er geen doekjes om winden: als je naar de supermarkt gaat en je koopt iets betaal je automa tisch de reclame die voor dat artikel op de commerciële te levisie wordt gemaakt. De kij ker heeft dus het recht om zelf te beslissen wat hij wil zien. Ik moet altijd lachen om overhe den die de kijkers zogenaamde cultuur willen opdringen. Als mensen slim genoeg zijn om regeringen te kiezen, dan zijn ze ook slim genoeg om te bepa len wat ze op de televisie wol len zien". Programma's De programma's van Sky Channel bestaan derhalve vooral uit muziek (Sky Trax) en sport. Verder heeft de zen der een groot aantal oude se ries van stal gehaald: Mork en Mindy, de Lucy Show, Dick van Dyke. De populairste serie blijkt Lost in Space, een afge dankt oudje van de Ameri kaanse televisie. Iets totaal nieuws hoeven we van Sky Channel niet te verwachten. „We kopen alleen beproefde successeries waarvan we ab soluut zeker zijn dat de men sen ernaar kijken. We kunnen geen risico's nemen. Eén mis koop, en ons hele bedrijf is failliete boel", aldus Davey. Tv-programma's met veel sex en geweld zijn bij Sky Channel eveneens uit den bo ze. In blote borsten en afge hakte hoofden wordt roepelijk de schaar geze moeten programma's bi die geschikt zijn voor M gezin. We willen geen ten. Dat kost ons alle® kijkers, en dus advertee Wie rotzooi op de tv wil1 maar naar de videothefl de hoek". Volgens Gary Davey Sky nooit een echte conn] van ons omroepbestel programmaleider ziet meer in samenwerkin(| Hilversum dan in een rentieslag. „De Nederlandse oi®l dachten aanvankelijk televisie een grote vlas] waar wij een groot si kwamen opeten. Mal werkt het niet. Met onze is de vlaai alleen grol worden. De mensen hl® woon méér televisie ken. Sky Channel heej toegevoegd aan de te] De tv is in Europa altij' anders behandeld dan ander medium dan ook kranten en tijdschrift® een grote keuze: van boekjes tot intellectual] bladen. Bij de televis stond die verscheiden^ Daardoor is de tv zich# te serieus gaan nemen1 vervelend geworden grammamakers hebbó uitgemaakt wat de zouden móeten zien, ze willen zien".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 20