Ootmarsum beroemd door Onno vrouw
Gulden blijft in tel
EUROPESE PERS-INVASIE OVERDONDERT TWENTS STADJE
>etere NS-ii
•eizigers W-
SECRETAK
'Pet
maandag 7 april 1986
EXTRA OP MAANDAG
Birma Spoorweg
Menten
MEDISCHE
RUBRIEK
gebruikte auto's z.g.a
HONDS
pagina zeeland 1
Dertienjarige
■Andy de Schipper
wint
koningsbolling
Menten (2)
T48 pagina 4
Door Jan Klomp
DANKZIJ RENÉE, de
echtgenote van Neder
lands minister van fi
nanciën drs. Ruding, is
Ootmarsum sinds het
afgelopen weekeinde
zowel nationaal als in
ternationaal bekend.
Want het was Onno's
vrouw die uiteindelijk
een zware stem in het
kapittel had dat de 12
Europese ministers van
financiën - met vrouwe
lijke aanhang- voor
hun altijd roemruchte
vergaderingen in het
Twentse plaatsje terecht
kwamen.
Onderkomen werd hotel De
Wiemsel, dat plaatselijk niet
alleen bekend staat als het
sjiekste maar ook als het
duurste. De familie Ruding is
er al lange tijd 'zo goed als
kind aan huis'. En zij niet al
leen. Wiemsel-eigenaar Ton
van der Maas: „We hebben
nog al eens gasten uit die
Haagse kringen. Ministers,
staatssecretarissen, oud-mi
nisters, ook Luns is hier al
meermalen geweest. Ze ken
nen ons daar in Den Haag."
Die goede bekendheid heeft
ertoe bijgedragen dat het se
lecte gezelschap Europese
'centenkenners', dat meestal
vergadert in landelijke hoofd
steden, dit jaar onder voorzit
terschap van Onno Ruding in
het Tukkerse stadje van nog
geen 4500 inwoners neerstreek.
In haar kielzog een hele horde
journalisten en cameramen
sen meeslepend. Die horde
was dit jaar extra groot omdat
Frankrijk met haar opstelling
over de Franse franc een
gloeiende pook op de verga
dertafel had gelegd.
De ministers van financiën van de EG-landen tijdens hun conferentie in Ootmarsum.
Japanners
Op het gemeentehuis in
Ootmarsum, waar een pers
centrum was ingericht, had
men slechts rekening gehou
den met de komst van hooguit
veertig journalisten. Door de
actuele ontwikkelingen
groeide dit aantal afgelopen
weekeinde uit tot ver over de
honderd. Behalve onze naaste
buren -de Duitse, Belgische
en Engelse pers - waren er ook
verslaggevers met camera-
ploegen present uit ondermeer
Frankrijk, Spanje, Italië en
zelfs Japan.
Gevolg is een groot tekort
aan telefoonverbindingen.
„We hebben in allerijl twaalf
extra lijnen moeten leggen",
laat telefoniste/ receptioniste
Lucie Hollink weten. Zij zegt
bijna 'knatergek' te worden
van al die drukte. „Ondanks
de chaos vind ik het toch best
leuk allemaal." Ook de inwo
ners van Ootmarsum, die van
wege de toeristische attracties
van het bijna 700 jaar oude
stadje toch niet geheel onbe
kend zijn met buitenlanders,
stonden bij het zien van al die
vreemde snuiters even met de
ogen te knipperen. „Wat ne
spul", zo drukte een inwoon
ster het in overvalst Twents
uit.
Bakker Wientjes
Navraag leert dat negen van
de tien Ootmarsummers wel
wisten dat er „iets biezunders"
gaande was in De Wiemsel.
Plaatselijk bakker Antoon
Wientjes, die het brood nog
met een Renault-viertje rond
brengt: „Het is hier een kleine
gemeenschap. Als er iets bij
zonders is dan weet iedereen
dat."
Van wat er precies aan de
hand is blijken maar weinig
mensen op de hoogte. „Iets
over de Franse franc, is het
niet?", zo weifelt een vrouw
die net haar hond uit laat.
„Maar ik moet u eerlijk zeg
gen, het interesseert me eigen
lijk niet." De 11-jarige Rob
Kemperink, die het oefenveld
op stapt om zich met zijn D3-
pupillenelftal van KOSC
warm te trappen voor de wed
strijd tegen rivaal ScDene-
kamp-D2, weet van horen zeg
gen ook dat er in De Wiemsel
iets gaande is. „Die vergade
ren daar over de oliehandel of
zoiets."
Landbouwschool-stagiaire
Luc Coenders uit Tubbergen,
die net met een gierkar het
vuile werk voor éfen Ootmar-
sumse boer opknapt, is wat
beter op de hoogte. Hij weet
ook dat de revaluatie van de
gulden en de mark en de deva
luatie van de franc nadelige
gevolgen kan hebben voor de
Nederlandse export van land-
bouwprodukten. Maar daar
maakt hij zich nog niet zo
druk over. Wat hem wel steekt
is de prijs van het diner dat de
Europese portemonneehou
ders zaterdagavond hebben
genoten. „Als die lui goed on
derdak hebben en goed eten na
een hele dag vergaderen, oké.
Maar dat zo'n diner ƒ375 per
persoon moet kosten, dat vind
ik toch een beetje overdreven."
Veiligheid
Burgemeester Willem Ur-
lings, als oud-secretaris van
ex-burgemeester Merkx in
Breda geen onbekende, houdt
het hoofd beide dagen opval
lend koel. Of hij zich niet ver
eerd voelt met zoveel hoge
Pieten binnen zijn gemeente
grenzen?. „Vereerd is niet het
goede woord", werpt hij tegen.
„Of er nu een minister op be
zoek komt of Jan met de Pet.
We willen in beide gevallen
dat hij het goed naar zijn zin
heeft. We maken wat dat be
treft geen uitzondering. Het
enige verschil is dat ministers
wat meer veiligheidsrisico's
met zich meebrengen. Dat is
dan ook het enige waar we een
oplossing voor moesten zoe
ken."
Het bewaken van de veilig
heid van de hoge gasten was in
handen gelegd van de rijkspo
litie district Zwolle. Die had
daarvoor een blik met negen
tig agenten open getrokken.
Maar ook de plaatselijke Her
mandad -6 man sterk- ont
kwam niet aan de ordehand
having. Zo heeft ook Theo Rei-
nerink er zijn vrije weekend
voor moeten opofferen. „Maar
als het zo rustig is al nu wil
het best nog een keer over
doen", zegt hij joviaal.
Slechts eenmaal is er enige
opwinding onder het politie
korps. Die ontstaat in de nacht
van zaterdag op zondag, wan
neer er bij De Wiemsel een te
lefonische bommelding binnen
komt. Wat verwacht werd
komt uit: Loos alarm. Tegen
over deze negatieve uitschie
ter stond ook nog een leuke ge
beurtenis. Dat is wanneer tus
sen de wachtende journalisten
door de Ier Eddy Howard en
Els Polman uit Enschede het
gemeentehuis binnen stappen
om in de echt te worden ver
bonden. De werkloze fotogra
fen en cameramensen maken
dan, tot verbazing van het 'in
ternationale' paar, ineens
driftig gebruik van hun toe
stellen.
Teleurstelling
Teleurstelling onder die
zelfde pers wanneer Ruding
zaterdagavond meedeelt dat
de verzamelde ministers nog
niet tot overeenstemming heb
ben kunnen komen en daarom
zondag doorvergaderen. Maar
voor de 86-jarige Luurtske De
Vries-Smit uit Hindeloopen
kan het weekend niet meer
stuk. Na bijna twee uur wach
ten heeft de Friese bejaarde,
die met haar dochter in Oot
marsum op vakantie is, Onno
in levende lijve zien lopen. „Ik
had liever Lubbers gezien",
bekent ze eerlijk. „Maar Ru
ding lijkt me ook wel aardig."
Door Louis van de Geijn
OOTMARSUM - De Neder
landse gulden zit nog steeds
vooraan in de Europese klas.
Onze economie blijft in het
buitenland vertrouwen wek
ken.
Die conclusie mag worden
getrokken nu de gulden tesa-
men met de Duitse Mark ten
opzichte van een aantal an
dere munten in West-Europa
officieel meer waard zijn ge
worden.
De Nederlandse valuta is
ditmaal in de pas gebleven
met de Duitse, hoewel de oos
terburen veel sterker profite
ren van de ingestorte olieprij
zen. Minister Ruding heeft
zich gehoed voor de fout van
drie jaar geleden, toen hij twee
punten achter bleef bij de op
waardering van de D-Mark.
Hij sloeg toen het advies van
De Nederlandsche Bank in de
wind en is daar later door de
internationale beleggers flink
voor gestraft.
Ruding volgde nu dus blin-
delings de D-Mark. De Neder
landse economie ziet er aan de
buitenkant dan ook heel ge
zond uit. Tegenover de record
werkloosheid staat een re
cord-overschot op de lopende
rekening van de betalingsba
lans. Voor dat laatste heeft de
internationale financiële we
reld nu eenmaal meer belang
stelling dan voor het eerste.
Het fier overeind blijven
van de gulden is per saldo
goed nieuws. Het exporte
rende bedrijfsleven zal mis
schien even moeten slikken.
De duurdere gulden maakt
immers Nederlandse produk-
ten, met name voor de Franse
markt, flink wat prijziger. Het
effect op het prijspeil van de
Nederlandse uitvoer wordt
door deskundigen becijferd op
1,5 tot 2 procent.
Dat nadeel moet niet wor
den overdreven. De uitvoer
van Nederlandse bedrijven
naar Frankrijk, dat in Twente
de grootste bijstelling bevocht,
was vorig jaar ƒ23 miljard
waard. België nam voor 34
miljard Nederlandse produk-
ten af. Maar met de belang
rijkste handelspartner, de
Bondsrepubliek Duitsland,
blijft Nederland op gelijke
voet.
Bovendien kan de Neder
landse concurrentiepositie wel
een stootje hebben. Jarenlange
loonmatiging heeft de Neder
landse export een enorme lift
gegeven. Dat hebben de on
dernemers tot dusver vooral
aangegrepen om hun marges
te verbeteren. De marktaan
delen zijn maar mondjesmaat
gestegen. De bedrijven hebben
lang de kat uit de boom geke
ken en wagen zich eerst nu -
en dan nog aarzelend - aan in
vesteringen voor uitbreiding.
Als de revaluatie de uitvoer
naar de betreffende landen al
wat terugzet, zal dat slechts
een tijdelijk effect zijn. De
achtergrond van deze her
schikking is immers het uiteen
lopen van de prijsstijgingen in
de betreffende Europese lan
den. De inflatie is nu vrijwel
overal onder controle ge
bracht. Dat neemt niet weg
dat er verschillen blijven, Ne
derland en West-Duitsland
hebben de prijzen het best on
der de duim. De tijd zal dus de
wonden van deze herwaarde
ring wel helen.
De Nederlandse consument
kan de opwaardering van de
gulden intussen iets meer
koopkracht opleveren. Neder
land importeert uit bijvoor
beeld Frankrijk, Italië en Bel
gië voor ongeveer 50 miljard.
Deze invoer wordt in beginsel
enkele procenten goedkoper
en dat zal het prijsniveau in
Nederland met enkele tienden
van een procent kunnen druk
ken. En natuurlijk maakt deze
nieuwe verhouding tussen de
Europese munten een vakan
tie in bijvoorbeeld Frankrijk
in beginsel wat goedkoper.
De herschikking van Oot
marsum is tenslotte ook gun
stig voor een verdere verla
ging van de 'rente. Door de
versterking van de Duitse en
Nederlandse munt kan de offi-'
ciële rente hier een internatio
nale daling volgen, zonder dat
beleggers kopschuw worden.
Lagere rente en een op
nieuw bevestigd vertrouwen:
misschien is dat genoeg om
weifelende ondernemers tot
investeren te brengen. Dan
laat Nederland zich misschien
ook op het punt van de werk
gelegenheid eens van een be
tere kant zien.
Hoe is het mogelijk dat men
in deze tijd van bezuinigin
gen bij de NOS een tv-ploeg
naar Japan stuurde om aan
een stelletje oorlogsmisdadi
gers te gaan vragen wat er
aan de Birma spoorlijn is
gebeurd? Zijn er in Neder
land geen mensen die dat
kunnen vertellen? Jawel
NOS, duizenden, die er nu
nog slapeloze nachten van
hebben, die het kunnen ver
tellen zonder dat ze daarbij
hoeven te liegen of het
straatje schoon willen pra
ten. Is er ooit wel eens
iemand op het idee gekomen
om een Duitse kampbeul
voor de tv te halen? Welnu
deze Jappen hadden ook in
de koepel moeten zitten
naast hun Europese colle
ga's. Weet u NOS, dat er dui
zenden mensen die avond
van 26 maart 's nachts
nachtmerries hebben ge
had? Dan hadden ze niet
moeten kijken, zult u zeg
gen. Maar iedereen die iets
met die tijd te maken heeft
gehad hoopte deze keer eens
iets positiefs te zien, maar
nee hoor, alleen maar dat
misselijk Japanse gebrul en
een stelletje koppen waar
wij ziek van worden. Dat
wat betreft de eerste uitzen
ding. De tweede uitzending
was gelukkig geen 1 april
grap maar werkelijkheid,
het zal heel veel duidelijk
heid hebben gebracht bij ve
len die nog steeds onbegrip
tonen voor wat er zich in dat
verre Thailand en Birma
heeft afgespeeld, zelfs zei
mijn vriend Ad Silvius van
wie de vis was die er in de
Kwai-rivier zwom. Jammer
NOS van die dure vakantie
naar Japan, alleen deze
tweede uitzending was vol
doende geweest en had heel
veel ergernis achterwege
gelaten.
Breda
H. de Wit
Het zal wel toeval zijn, dat
nu de jaarlijkse data voor 't
herdenken van het oorlogs
gebeuren nadert de naam
van Menten weer opduikt.
Nog slechts een maand zijn
we verwijderd van de data,
waarop we jaarlijks het oor
logsgebeuren herdenken.
Nog slechts vier weken en
dan herleven voor velen
weer de ontberingen, gru
welen, tragedies, heldenda
den en bange dagen van
weleer. Ze worden weer op
gehaald uit het geheugen
waar ze zijn weggestopt of
verdrongen, maar waaruit
ze niet zijn weg te wissen.
Voor al diegene die de oorlog
niet bewust hebben meege
maakt, en waartoe ik ook
behoor, zijn er voldoende
historische beelden en ge
schriften om zich te kunnen
verplaatsen in de emoties
van de mensen die deze pe
riode niet kunnen wegstop
pen. Er klinkt uit dat her
denken van het verleden in
het heden, een boodschap
voor straks; 'Laat het niet
nog eens gebeuren...'
Uitgerekend in die pe
riode duikt de naam Menten
weer op. Niet geheel ten on
rechte gezien als een expo
nent van het zo verfoeide re
giem van toen. De reacties
zijn haast voorspelbaar,
maar in hoeverre zijn ze
eerlijk, in hoeverre is er
sprake van selectieve ver
ontwaardiging In hoeverre
wordt Menten gebruikt als
katalysator van de emoties.
In hoeverre komen er in de
verontwaardiging aspecten
naar voren die eenzelfde
bron hebben als die geleid
hebben tot praktijken in het
zo verfoeide verslagen re
giem. Ik zal een poging doen
tot analyse.
Er is een categorie mensen
die in de oorlog veel hebben
geleden, familie en/of vrien
den hebben verloren en
daardoor sterk emotioneel
bij de periode betrokken
zijn. Het is vooral die groep
waarvoor ik begrip heb.
Onze samenleving kent
evenwel geen middelen om
dit onrecht om dit leed onge
daan te maken. We hebben
in tegenstelling tot de facis-
tische regimes dat probeert
eerlijk en onpartijdig straf
fend en corrigerend op te
treden. Dit nu is gebeurd
met Menten, zij het laat.
Over de strafmaat kunen we
van mening verschillen,
doch in ons rechtbestel is het
laatste woord aan de rech
ter. Zodra we dat op emotio
nele gronden gaan aanvech
ten bevinden we ons op het
hellende vlak voor wat be
treft de rechtsorde.
Er is ook een categorie
mensen die in de oorlog be
paald niet de heldenrol heb
ben gespeeld noch hebben
geleden. Ze zouden wel dap
perder hebben willen zijn,
maar dat ging niet omdat
andere verplichtingen of
verantwoordelijkheden dat
in de weg stond. Het kan ook
zijn dat zich de gelegenheid
niet bood om die rol te spe
len of dat ze zich gewoon uit
gemakzucht of veiligheid
maar geconformeerd hebben
met de bezetter. Achteraf
geeft dit niet een echt bevre
digend gevoel. Als nu even
wel 40 jaar na dato 'n Men
ten opduikt en beschouwd
wordt als exponent van het
kwaad en vervolgens min of
meer vogelvrij wordt ver
klaard na zijn straf te heb
ben ondergaan, dan be
kruipt mij toch een onbe-
haagelijk gevoel. Ik zie dan
een bange horde zich storten
op een oude tandeloze leeuw
die niet meer terug kan
vechten. Er is geen gevaar
meer te dulden en nu durft
men. Dit is een vertoning,
die een volk dat herdenkt,
opdat het niet meer gebeure,
onwaardig is.
Er bestaat ook nog een
groep die zich vanuit zijn
eigen situatie bijzonder er
gert aan het vermogen dat
Menten bezit, ondanks zijn
verleden. Het komt me voor
dat we evenwel het vermo
gen, althans voorzover het
niet is verkregen door de
oorlogshandelingen, los
moeten zien van de daden.
Doen we dat niet, dan gaat
er behalve de emotie ook nog
de afgunst meespelen.
Waarbij we moeten beden
ken dat de afgunst die de
Nazies hadden t.a.v. de al of
niet vermeende rijkdom van
de Joden veel heeft bijge
dragen tot de drang te ver
nietigen tot in het extreme.
Voorzover uit de kranten
berichten blijkt, spreken bij
de bewoners van de Neder-
lands/Belgische villawijk in
Meerseldreef noch gevoelens
uit het verleden, noch af
gunst een rol in de beroering
rond de eventuele komst van
Menten. De argumenten zijn
zwakker, zo niet hypocriet.
- Men is bang voor de toe
loop die het zal geven als
Menten daar komt wonen.
Heeft men die zelfde angst
voor de verstoorde rust, als
er een bekend film- of TV-
ster komt wonen of bijvoor
beeld een lid van het ko
ninklijk huis
- Men is bang voor
brandstichting in een zo
brandgevaarlijke omgeving
met zoveel bos en rieten da
ken.
Wordt vanwege die reden
daar ook nooit de open
haard gestookt of een barbe
cue gehouden
- Men is bang dat zijn be
zittingen in waarde zullen
dalen als er een dergelijk fi
guur komt wonen.
Waarschijnlijk heeft men
overigens diezelfde angst als
er een Turkse of Surinaamse
familie in een van de stulp-
Onze medische medewerker
dr. Jan Paalman is ziek.
Daarom treft u vandaag geen
Medische Rubriek aan in De
Stem.
jes neerstrijkt, of als er in de
nabijheid een woonwagen
kamp wordt ingericht. Hoe
heet die partij ook al weer,
die zich sterk maakt voor dit
soort zaken
We zullen ons steeds moe
ten afvragen in hoeverre de
spontane reacties op een
symbool van een facistisch
verleden ontkiemen uit
soortgelijke voedingsbo
dems die tot de gedragspa
tronen leiden 'die we willen
bestrijden. Dat daarbij
waakzaamheid geboden is
bleek nog onlangs toen een
protest tegen een vergade
ring van de CP uitmonde in
het in de brand steken van
het hotel waar vergaderd
werd. En warbij je je dan de
vraag moet stellen; 'Hoe fa
cistisch is de anti-facistische
beweging
Te eindigen met de op
merking 'laat Menten wel
kom zijn' is wellicht wat te
veel gevraagd. Maar willen
Hoewel ik er zelf
geen heb, ga ik al
tijd graag ergens op
bezoek waar een hond in huis
is. Vooral als de liefde wederke
rig is en het dier des huizes mij
spontaan welkom heet: met
blaffen en tegen me opsprin
gen, door snuffelen, kwispelen,
likken zelfs. Omdat de aard van
de reactie niet altijd te voor
spellen valt, peem ik maatrege
len.
Naar vrienden-met-hond ga
ik nooit op sjiek: witte panta
lon, zijden rok of zachtwollen
trui waag ik niet aan onstui
mige poten en vreugde-kwijl, ik
kijk wel uit. Slechts in water
en krasvaste kleding kan ik me
onbekommerd overgeven aan
aaien en kroelen, schou
derklopjes met 'brave jongen'
en 'ja, hij is lieF. Totdat baas
zegt dat het genoeg is. U kent
dat: 'AF, 'Koest', 'Foei' (dit bij
al te amoureuze toenadering),
tot het verlossende 'In je
mand'.
Buik over de grond kwispelt
beest in kwestie dan beledigd
naar de eigen gestoffeerde plek,
vanwaar met devoot geloken
ogen maar waakzaam gespitste
oren gesprek en koffie worden
gevolgd. Je ervaart de onder
huidse spanning en beseft
welke enorme macht de honde-
bezitter over zijn troeteldier
heeft. Hond wil veel liever blij
ven springen en likken, en hij
hunkert naar de koek of gebak
in de mensenhoek, maar ligt
onwezenlijk getemd in z'n
mand gezellig te zijn.
Begin 1800 was het niet an
ders. De schoolmeester dichtte
toen:
'Een hond is vermaard
Om zijn gezellig en aard
En *t kwispelen van zijn staart
Zijn neus, doorgaans rond
Staat gewoonlijk in 't front...'
Zo gaat dat verder en het
klopt nog precies. Afgezien
van: 'Ook nuttigteen hond met
plezier water en droog brood'.
Honden lusten dat misschien
nog wel, maar bazen van tegen
woordig vinden zulk voedsel te
min. En het baasje (wat ook
een vrouwtje kan zijn net als
menig bullebak van een hond)
maakt uiteindelijk de dienst uit.
Wie kan mij dan verklaren,
waarom honden buiten de
eigen woning onmiddellijk vo
gelvrij zijn en zich totaal aan
die machtsinvloed weten te
onttrekken. Oerdrift In
stinct Thuis zo zindelijk en
gehoorzaam: 'Niet op het
bankstel. Blaffer', 'Met je poten
van het aanrecht, Floepe' of
'Kom mee naar de bijkeuken,
Sloeber, daar mag je mijn bord
gebakken aardappels met bief
stuk leegeten'. Eenmaal buiten
lijken baas en hond alle afspra
ken en ongeschreven wetten te
vergeten. Dat plast en poept er
maar op los, tegen puien en
sierstruiken, in tuinen en op
stoepen, in parken en winkel
centra, op parkeerplaats van
supermarkt, speelplaatsen van
met 12 mnd. garantie ii
accu en uitl<
scholen, op grasvelden
pleintjes waarop kinderen woi.l
den uitgelaten.
Toch bestaan er onbetredoi
wegbermen, slootkanten, vergJ
ten hoekjes in parken - wie isJ
lui om ze op te zoeken, hond J
baas Het is mij een comply I
raadsel dat veel hondebezitte; I
- uitzonderingen daargelaten
de hondepoep-overlast waal
voor zij verantwoordelijk zijl
een doodnormale zaak vinderf
Door Coks van Eysden
Ditzelfde mensenvolk prop!
baby's walgelijk dikke luier
tussen de beentjes, pest kindt|
ren met ze urenlang op
potje te laten zitten en bejubel
opgevangen kleuterkeuttj
alsof hun kippetje een goudeil
ei legde.
Onthullender dan hond:
voer-reclamespotjes was het ttl
levisieprogramma van
waarin een juweel van een t
allerlei schep-, grijp- en
vanghulpjes toonde om de i
reld hondepoep-vrij te houd
Dat is de oplossing, dit worcl
een rage, was mijn reactie, i
paar dagen later belde ik
dierenbescherming annex
renasyl of ze een lijstje met pro
dukten en firmanamen kond
geven. Nooit van gehoord]
Niemand had ook naar zoitt
geïnformeerd, bovendien wai
zij er voor de bescherming vaJ
het dier. Juist daarom, zei 1
hiermee kun je voorkomen dil
iemand die uitglijdt voor dez
veelste keer vieze schoati
heeft, uit nijd een hond
trap geeft. Een mager lac
Toen belde ik vijf dierenzaka
niks voorradig, nooit vrat
naar, u bent de eerste die ero
komt.
Dan Haag heeft een dial
machine aangeschaft om
straten schoon te maken. Dal|
de zaak omdraaien. De
meen te zou afgesloten bakktl
moeten plaatsen, waarvan 1
de-bezitters een sleutel kum
huren. En elke fout gepa
keerde drol zou hoog bebo
moeten worden. Wie weel
in 1987, in het internatiom
Milieu-jaar. Wij hebben i
meeste kans op zo'n aanptll
omdat wij onze commissi
Van Agt beschikbaar stellen ti
voorzitter van het nationaleo:>
mité. Als tegen die tijd
kernafval is opgeruimd, zal Ij
vast wel willen meewerken a
het verder schoonhouden i
Brabant.
KIMENAI AUTOh
Bolkensteeg 4 5104 JA Donget
Info
zieki
-lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllll!'
Van onze co
TERNEUZEN - Tij del
voor diabeten, zaterda
afdelings-secretaris R. I
betes Vereniging Nedeif
gend pleidooi om in
streekziekenhuis een ir
richten, waar de diver
gen voorlichting kunnej
Dit info-centrum zou ma
vrijwilligers van de betrok
Hemelsoet: „De opvang van I
mensen die horen dat zij dia- I
beet zijn kan en moet verbete-
ren. Momenteel is de lande
lijke DVN, op aandringen van I
onze Zeeuwse afdeling, bezig I
video-banden te inventarise-
ren om ze als voorlichtings
films te gebruiken. Helaas kan I
dit materiaal alleen tijdens!
onze bindingsavonden getoond
worden. Het is dus niet afge-|
stemd op de persoonlijke be-|
hoefte van de diabeet".
Met de komst van hetl
nieuwe streekziekenhuis dient I
hier verandering in te komen,
stelde Hemelsoet. „Het streek-
ziekenhuis moet openstaan
voor een nieuwe organisatie-
vorm en structuur, waarbij
patiënten - wanneer zij daar
behoefte aan hebben - infor-1
matie kunnen krijgen. In een|
speciale ruimte moet daarom
Van onze correspondent
'Skippers drage soms sokke
fize petten dat men der wol
sop fan siede kin' luidde de
kop boven een artikel op de
voorpagina van Frysk
Fruy van 14-9-1985. Jammer
van dat 'siede', want zieden is
in het Nederlands van van
daag vervangen door koken.
Alleen in romans zieden Ne
derlanders nog wel-meestal
van toorn - maar steeds va
ker koken ze van woede. In
de keuken zieden wij geen
snert meer, laat staan soep
uit vieze vette schipperspet
ten. Zonder dat werkwoord
'siede' zou de hele Friese zin
om te gooien zijn in het Bre
daas door in ieder woord een
enkel lettertje bij te voegen
en/ of weg te laten. Luister
maar: Schippers drage soms
sukke vize pette dat men er
wel soep van kan koke.
Zij die de Friese zin
schreef spreekt uit ervaring.
Zij weet alles van schipper
spetten. Zij maakt ze zelf: de
originele wereldberoemde
Roos Caps, zoals ze heten in
havensteden en watersport
centra buiten ons land. Hetty
Roosenstein-Wolke uit
Sneek heet ze en ze maakt er
zo'n twee duizend per jaar,
grotendeels met de hand, de
enige pettenmaakster van
Nederland die nog op deze
wijze werkt. Zeg dus nooit in
haar gezelschap 'Dat is pet'
en denk ook niet dat Fries
niks anders is dan verkeerd
gespeld en gesproken Bre
daas. Als dat zo was zou u
geen moeite hebben met de
volgende zin uit het zelfde
pettenverhaal: 'Om 't fansels
de iene wat grouwer holle
hat as de oare wurde de pet
ten makke yn tsien mjitten!
mei in hurde klep, in dübelil
sierkoard en in embleem
foarop'. Kommissaris Wiegel)
draagt uiteraard ook een ori
gineel exemplaar van Thtl
Roos Cap, maar - zo weten del
Roosensteins te verteller. I
„De earste pet dy't hy hie wtil
him fierste grut; hy koe him|
wol oar de earen lüke. Dy
er no hat is goed." Ik heb
uit liefde voor minderheids
talen wat Fries laten zi€«|
omdat het nu nog kan. HUI
zal rond 2150 afgelopen zij"]
met het Fries, zegt het weekT
blad, omdat het Fries eenl
taal is die het moet hebbel
van taaioverdracht van df[
IJZENDIJKE - De 34 deelne-l
mers a^n de koningsbolling,]
i die bolclub Molenzicht uit IJ-1
I zendijke zaterdag hield, keken
[na afloop vol bewondering
[naar de nieuwe kampioen. Del
I dertienjarige Andy de Schip-1
Per uit IJzendijke was alle I
volwassenen en ervaren bol-|
Iers te slim af geweest.
Andy de Schipper speelt nu
[ruim twee jaar met de krulboll
[en is een van de vele talenten|
van de plaatselijke bolclub.
„Zo'n jeugdige koning heb
ik nog nooit meegemaakt", al-|
dus voorzitter Theo Vermeu-|
I len van Molenzicht.
De wedstrijd had zaterdag-I
(middag een erg spannend ver-J
lloop. Na zes gewonnen par-l
(tijen werd Andy de Schippeij
Itot koning gekroond en ont-j
|ving hij als eerste prijs een be-l
|ker.
Uitslag: 1. Andy de Schippezl
I(IJzendijke), 2. Luc Verdur-j
men (Oost-Eeklo), 3. Arié
[Bruggeman (Aardenburg), 4|
[George de Boevere (IJzendij j
he), 5. Michel Eecke (St. Mar-J
Igriete).
ene generatie op de anderiMflSAerpDT ttjs-i T/P A
en tussen 2130 en 2150 zal he'-m IV1 I Il.i.
laatste in het Fries grootge j
brachte kind zijn gestorver f
Dan geldt: Wol de
Fryskprater aanst (=straksM
net ferjitte de lampe ut "I
dtvaan'.
Meerkeuze toets
„Ik moast efkes 'n kopk«|
koffie drinke", zei hij.
Wie?
a) De Limburger, b) Cl
Zeeuw, c) De Fries, d)
Brabander
Het juiste antwoord: c) en i j
zijn beide goed. Inform#!
maar ter plekke.
John O'Miif.;
we niet vervallen in het
nooit eindigende 'oog om
oog'-principe dat de primi
tieven kenmerkt, dan zal
ook ten aanzien van Menten
de zaak als gesloten be
schouwd moeten worden, als
het recht zijn loop heeft ge
had. De uitspraak is gedaan
en de straf is ondergaan. Als
we daar op terug blijven ko
men dan vervallen we in de
fouten die we de veroor
deelde verwijten. Dan tor
nen we aan het rechtsbestel
van het heden en de toe
komst, aan de reden waar
voor we gaan herdenken...
Breda
H.R. Bos
De mensen uit Meerseldre
zijn bang dat Menten hu
buurman wordt. Ik kan
dat zeer levendig indenk#!
In Ierland is de heer Mente|
al tot ongewenst vreemd
ling verklaard en ook Bri
sel zal wel niet happig zij'l
zo'n man binnen de landsj
grenzen te krijgen.
Groenendijk,
F. van Leuven
Van een on
JOSTBURG - Treinreizigers i
'laanderen zouden vóór het li
geïnformeerd moeten wol
j vertragingen van het veer|
t fp'val de oversteek kunne
ïgen.
hebben B en W van Oosl
'reetie van de Nederlandse Sp
onder meer gesteld dat <T
e belangen van de bevolking
a^J jk rekening wordt gehd
ken voor verbetering vatbaal
art°e rekent het OostburJ
treinverbinding op de vee
fïtijd optimaal is. „Zo kar
t de veerboot door een in de
eeschip een geringe vertragiil
ng®h°men nog juist de treil
^e omstandigheden, op I
v olgens B en W dient de NS
de treinen in Vlissingen -1
L e" wachten. De tijd die hie
re, 90sthurgse gemeentebest
t l8 worden ingelopen.
de brief aan de NS-direc|
lataa§ van onze inwoners de 1
do aangekaarte problemen
