HUNKE
IVO NIEHE IS ZEER TEVREDEN OVER ZICHZELF
Jaarlijkse
Beatlesdag
in Utrecht
EO wil naar
de A-status
DONDERDAG 3 APRIL 1986
DONDERDAG 3 APRIL
Textiel
Herdenking
Foto's
Concentratie
Joodse vrouwen
emaniciperen.
Neil Young er
Simple Minds
naar Werchtei
„Dansen is een pijnlijke egotrip.
Eigenlijk is het masochisme"
Annemarie Norton, danseres
T2 PAGINA GIDS
'Ik heb één opdracht: grootste kijkdichtheid'
Door Jan Koesen
LAREN - De Wonderboy gaat met vakantie.
Zijn TV-Show staat een poos op stal. Loom
hangend in een modern meubel in een spier
witte, bijna kale kamer in een pluche villa in
Laren, ontvouwt de directeur van Ivo Niehe
Productions BV zijn plannen, idealen, illusies
en ontgoochelingen. Aan het einde van het in
terview springt hij kwiek overeind. Het be
drijfsleven wacht op zijn dynamiek.
Eerst een vraag onder de
gordel. Hoe ervaart hij zijn
door Koot en Bie toebedeelde
bijnaam Nivo Nihil? De regel
matige gelaatstrekken ver
wringen zich even in korzelig
heid. „Ik ben toevallig docto
randus Frans. Ik heb gym alfa,
weet iets van Shakespeare af
en heb een heel uitgebouwde
maatschappij-visie. Nee, die
bijnaam staat me niet. En een
woordspeling op een naam is
een wel heel goedkope manier
van humor."
Ivo Niehe stapt op zijn 28ste
de universiteit uit. Wat nu?
Hij duikt de tv-wereld in en
voelt zich terstond thuis. De
TROS ontvangt het talent met
uitgespreide armen. Ivo leest
nieuws, wordt in Wibo's Ak-
tua-team gerecruteerd, snelt
naar de functie van hoofd
amusement, doet wat quizzen
en spellefjes en gaat dan voor
zizhzelf beginnen.
De zaken gaan goed, beaamt
de directeur. „Maar we zijn
heel silent bezig." Hij mag
contractueel alleen voor de
TROS werken. Maar ook bui
ten lonkt volop emplooy. Ivo
Niehe Productions is puur
commercieel, van omroepidea-
lisme kan men Niehe niet be
schuldigen. Hij is niet bleu in
het belijden van zijn levensvi
sie. „Commercie is geen vies
woord voor mij. En het oordeel
daar over mijn werk is uitein
delijk veel harder dan bij het
publiek of bij de recensenten.
Het gaat er uitsluitend om of
een klant tevreden is of niet."
Een Duitse pillenfabriek
belt Laren. Niehe en zijn asso
ciés gaan aan de slag. Een
multinational wil zich visueel
profileren, Niehe staat paraat.
Maar ook individuen, mits van
faam en rentabiliteit verze
kerd, kunnen zijn diensten ko
pen. Zo is daar de Club van
144, „allemaal gouden me-
dalje-winnaars en wereld
kampioenen zoals Geesink,
maar ook Lubbers, Luns,
Prins Bernhard en Van Agt
zitten erin. Die wilden een
vrolijke avond. Heb ik giste
ren gegeven. Een live quiz op
de video, multiple choice vra
gen en zo. Dat was me een bre
ker! Gelachen dat ze hebben!"
Keurig
Ivo Niehe is naar zijn zeg
gen het zoeken naar glorie
ontstegen. Werd hij vroeger
nog in zijn ego gekieteld bij
het aanschouwen van zichzelf
op de buis, nu wordt hij daar,
naar zijn zeggen, koud noch
warm van. „Voor 50% van de
kijkers ben ik die keurige heer
die altijd de juiste vragen stelt
en voor de andere 50% ben ik
vreselijk. Men is voor mij of
tegen mij. Ik ben geen Kuifje,
geen non-persoon. Ik ben
iemand, ik beq een uitgespro
ken persoonlijkheid."
De persoonlijkheid kijkt
nooit terug. „Ik ken mijn be
perkingen. Ik kan het niet al
leen. Je bent zo goed als je re
dactie. Ik heb mijn redactie
broodnodig. En hetzelfde geldt
voor Sonja. Dat uur op de buis
zjjri is voor mij een feest. Ik
heb veel liever live dan dat het
opgenomen wordt. Live vergt
dracht. Maar voor controver
ses ben ik ook niet bang. Ik
was de eerste die twee lesbi
sche vrouwen die in de kerk
wilden trouwen in een pro
gramma had. De TROS con
troleert me niet van tevoren
op de inhoud van mijn items.
Dat wil niet zeggen dat er na
afloop geen flink robbertje ge
vochten kan worden."
Ivo Niehe vindt televisie een
indringender medium dan bij
voorbeeld een boek. „Ik heb
tien jaar Franse literatuur ge
studeerd en daar weet ik niets
meer van. Maar die film van
de Paringsdans van de Reiger
zal me mijn hele leven bij bij -
ven. En als ik iets over een on
derwerp wil weten, dan raak
ik geen boek aan, dan kies ik
de video."
Zachtaardig
Ivo Niehe: 'Krankzinnig goed betaald'.
zoveel concentratie dat daar
mee de spanning wegvalt. De
items moeten van het publiek
heel kort zijn. Een lang, diep
gaand gesprek word je niet in
dank afgenomen. Geef de kij
kers maar veel, want dat wil
len ze.
De TV-Show is het hoogst
scorende praatprogramma.
Het lijkt een beetje op 'De
Vuist' omdat wij ook bereid
zijn net als Willem Duys des
tijds een beetje lol te trappen.
Maar hoe goed je artiesten ook
zijn, je succes wordt bepaald
door je gesprekken. Om die re
den ben ik vermoedelijke de
enige televisie-maker die lie
ver een laag dan een hoog
budget wil. Ik heb hooguit een
paar honderd gulden over
voor een artiest, meer niet.
Daarom ben ik voor de omroe
pen goud waard."
Niehe: „Ik heb niet de grote
journalistieke pretenties die
aan praatprogramma's wordt
toegedicht. Ik wil gewoon de
mensen een uur plezier bezor
gen. En daarom voel ik me
eerder entertainer dan infor
mant. Die keuze heb ik van
meet af aan gemaakt. Het gaat
om ontspanning, Ik vind het
daarom prima als een gast mij
in de maling neemt. Falen en
afgaan zie ik niet als een on
dergang, maar positief, als een
- FOTO 'T STICHT
middel om iets te bereiken.
Laatst vertelde ik Luns een
grap. Die zei: 'Ik heb betere
gehoord'. Vroeger zou ik van
zo'n opmerking door de grond
zijn gezakt, nu niet meer.
En vergeet niet, als ik een
dieper gravend gesprek heb,
zoals onlangs met Mies Bou-
huys, dan pikken zes miljoen
kijkers dat toch maar even
mee. Zorg voor de grootste
kijkdichtheid, dat is mijn op-
Hij komt zelfverzekerd
over. Onzekerheid knaagt van
binnen. „Laatst wilde ik een
hond hebben. De eigenaar
kijkt me aan en zegt, 'jij krijgt
geen mannetje. Neem jij maar
een vrouwtje. Want je bent
van binnen te zachtaardig'.
Maar inderdaad, ik kom zelf
verzekerd over. Dat komt om
dat ik me op de televisie pre
cies zo gedraag als ik ben. Dat
is altijd mijn streven geweest.
Mezelf zijn. Daarom ben ik na
enige tijd met die quizzen op
gehouden, want daar speelde
ik een rol. Willem Ruis heeft
een maniertje ontdekt om po
pulair te zijn. Hij is zichzelf
niet. En dat gaat op de lange
duur toch tegen je werken. Ik
was vroeger veel eerzuchtiger
dan nu, maar ik kan heel goed
het cynische spel meespelen."
Het geluk heeft de tv-pre-
sentator stevig in zijn vingers.
„Ik leef nu als een prins.
Overal word ik geroepen en
gefêteerd. Ik ben helemaal het
heertje. Hoe ze over me klet
sen, interesseert me niet. Als
je je daar iets van aantrekt,
doe je nooit meer iets. Als je op
straat loopt, vinden hooguit
een op de drie mensen je aar
dig. Wie ben ik dat ik meer zq.
willen!"
Ivo Niehe is een zondags
kind. „Ik vind het geweldij
wat ik doe en ik verdien er ee:
ontzettend dikke boterhas
aan. En bovendien kan ik niet
anders. Als ik een gast ont
vang, speel ik een thuiswed
strijd. Mij kan niets gebeurei.
Daarom ben ik zo ontspanne:
Ik zit thuis. En uiteindelijk:
zo'n praatschow ook maar ee
nummer, een act. Ik ben oo
best tevreden over mezelf. Al
ik in 5 minuten 5 miljoen vocj
een goed doel bij elkaar klet
nou, dan ben je toch iemanc
Ja hoor, ik heb een heerlijk 1;
ven.
Toen ik afgestudeerd war
stond ik voor de vraag wat
moest doen. Les geven, wetei
schappelijk medewerker woi
den in iets Middeleeuws?
wist het absoluut niet. Ti
zei iemand: 'Zou tv niks vi
jou zijn?' Ik ben als het wa:
gered door de gong. Alles w;
ik leuk vind om te doen, kani
nu doen en ik krijg er na
krankzinnig goed voor bf
taald. Dan lig ik ook 's avont
zeer tevreden in bed. Erger
weiger ik ten onder te gaai
Laatst zei een haptonoot
(soort therapeut) tegen m
„Wat ben jij ontspannen!" Di
klopt, want ergens raakt bi
me niet. Nee, voor mij ge
maagzweer."
Ivo Niehe gelooft in vai
manschap. Ook op dit ten
acht hij zich onovertroffi
„Ik heb het hele vak mogen li
ren. Toen ik drie maanden b
Wibo was, moest ik al
tweeëneenhalf uur dura
programma over euthanas
maken. Als hoofd amusemc
heb ik bedacht en geschreve
Ik weet meer dan enig preset
tator over de juiste techniek)
van licht en geluid. Meestal
de presentator iemand die
leen maar praat, maar ik m
echt van alles."
Tot slot een samenvatti
„Televisie is een fabriek v:
doorsnee produkten. En to
vallig zit daar soms iets goei
bij."
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT - Rond de duizend
Beatlesfans uit binnen- en
buitenland worden verwacht
op de jaarlijkse Internationale
Beatlesdag, zaterdag 5 april in
Muziekcentrum Vredenburg
te Utrecht. De dag, die voor de
zevende maal gehoden wordt,
is georganiseerd door de re
dactie van het fanblad Beatles
Unlimited.
Hoofdschotel van het pro
gramma vormt het optreden
van vier genodigden. Belang
rijkste van hen is Tony Bar
row, die van 1963 tot '69 fun
geerde als woordvoerder van
the Beatles en sinds Epstein's
dood in '67 als hun perschef
optrad. Tweede gast is de
Amerikaan Joel Glazier, die
een grondige studie heeft ge
maakt van de 'theorieën' als
zou de oorspronkelijke Paul
McCartney dood zijn. Alhoe
wel die speculaties al jaren ge
leden definitief naar het rijk
der fabelen zijn verwezen, is
Glazier niettemin uitgenodigd
o.m. zijn (achterhaalde)
klankbeeld te vertonen. Voorts
komt Mark Lewisohn, mede
werker van het Britse 'Beatles
Monthly Book', zijn binnen
kort te verschijnen naslag
werk 'The Beatles Live' pro
moten. Gast uit eigen land is
video- en filmverzamelaar
Fenno Werkman. Hij zal zeld
zaam beeldmateriaal verto-
Overigens was ook de Ame
rikaanse pianist Billy Preston
uitgenodigd, die in '69 plaat-
en filmopnamen met the Beat
les heeft gemaakt. Preston
woont momenteel in Neder
land, maar zegde de uitnodi
ging af, omdat hij binnenkort
naar de States terugkeert.
Het verdere' programma
van deze Beatlesdag voorziet
in een veiling en een boeken-
platen- en curiosamarkt. Aan
vang 10.00 uur. Muziekcen
trum Vredenburg grenst aan
winkelcentrum Hoog-Cathe-
rijne.
NAAR KUNST KIJKEN
Standpunten. Textiele kunst
uit Nederland, Nederlands
Textielmuseum, Goirkes-
straat 96, Tilburg. Open
dinsdag t/m vrijdag van
10.00-17.00 uur, zaterdag en
zondag van 12.00-17.00 uur,
t/m 15 juni.
Ter gelegenheid van de
opening van het nieuwe tex
tielmuseum, heeft Marjan
Unger haar visie op de ge
schiedenis van de Neder
landse textielkunst in een
publikatie vervat, die tevens
dient als catalogus. Een in
drukwekkende en moedige
daad om stelling te nemen in
dit gebied vol voetangels,
klemmen en lange tenen.
Natuurlijk vallen er op- en
aanmerkingen te maken, het
belangrijkste is echter de
rode draad die door het hele
verhaal loopt: er is, behalve
dan dat een aantal kunste
naars hun ideeën ontlenen
aan of daadwerkelijk bezig
zijn met textiel, géén samen
hang. Stijlkenmerken kun
nen niet worden gerelateerd
aan het materiaal. De titel
Standpunten lijkt bijna on
vermijdelijk.
Als vertegenwoordigers
van uitsluitend zichzelf han
gen en staan en liggen het
werk van vijftien kunste
naars, die min of meer bij
het publiek bekend zijn.
Treffender illustratie van de
identiteitscrisis waarover
Unger het heeft en waaraan
de textiele kunst lijdt kan
een mens zich niet denken.
Het is een tentoonstelling,
die aantoont dat het zinloos
is te blijven vasthouden aan
de verzamelnaam textiele
kunst. Zo wordt er steeds op
nieuw voedsel gegeven aan
het tweede rangs imago van
nijverheid en het nuttig
heidssyndroom dat kunst in
textiel altijd schijnt te moe
ten vergezellen. Deze kunst
uitingen zijn in textiel uitge
voerd. Dat is zo, maar ze re
presentanten van structure
le, conceptuele, abstracte en
andere stijlen binnen de he
dendaagse kunst. Vanuit
deze hoek zijn er wel rode
draden te trekken.
Geschiedenis wordt ge
maakt door geschiedschrijf-
ster of schrijver. De veelzij
digheid en de openheid
waarmee Unger dit stiefkind
van de beeldende kunst be
nadert, stemt tot nadenken,
vooral over de gevolgen, die
het historisch gezien, voor
een kunstwerk heeft om als
textiel kunst benoemd te
worden.
L.R.
Jos Hendrickx, grafiek, Mu
seum Dhont-Dhaenens,
Deurle. Open: wo-do-vr van
14.00-17.00 uur, za-zo 10.00-
12.00 en van 14.00-17.00 uur.
Tot 13 april.
Hóewei het zijn leven lang
- en dat duurde van 1906 tot
1971 - tot de stillen in den
lande is blijven behoren,
wisten kenners dat de Ant
werpse kunstenaar Jos Hen
drickx tot de zeer groten der
Vlaamse grafiek behoorde.
Niemand minder dan Frans
Masereel uitte zich al vroeg
in die zin. Hendrickx was
een all-round graficus, die
de tekening, de houtsnede,
de burijngravure ongeloof
lijk knap beheerste en in de
laatste jaren van zijn leven
voor meerdere kerken in
Vlaanderen magnifieke, ge
heel door zijn grafische op
vatting beheerste glasramen
ontwierp en uitvoerde. Aan
de basis van zijn kunst stond
echter de tekening, een teke
ning, die het gekozen onder
werp, of dit nu de Notre
Dame te Parijs, een groep al
leenstaande bomen in het
vlakke land of een kasteel
met omgeving was, abstra
herend tot de kern herleidde
en zo qua wezen transparant
maakte. Nooit zei Hendrickx
de zichtbare werkelijkheid
geheel vaarwel, maar hij
maakte ze tot een door uiter
ste askese bepaalde wereld
en, zoals Maurice Gilliams
het eenmaal meesterlijk for
muleerde: 'In die kale, als
het ware ontschorste wereld
heerste een krakende stilte'.
Zo schiep Hendrickx bladen
die men, als men ze eenmaal
gezien heeft, nooit meer ver-
Vrouwen op Simchat Tora of: hoe veroveren vrouwen
een evenwaardige plaats naast dte mannen in de synago
ge? - FOTO JOODS HISTOHISCH MUSEUM
op een stil en groot kunste
naar. Zij is met name van
betekenis voor wie Jos Hen
drickx uit zijn beste werk
reeds kende. Kenners ook
zullen zich interesseren voor
de vele in vitrines onderge
brachte documenten, foto's
en brieven betreffende de
kunstenaar.
Daarom is het te hopen
dat het Museum Dhont
Dhaenens in de komende ja
ren nog eens een uiteraard
omvangrijke, maar zorgvul
dig geselecteerde, ook meer
met Hendrickx eigen steeds
uitzuiverende geestesge
steldheid in overeenstem
ming zijnde expositie enta
meert, die aan een breed pu
bliek met één slag zijn on
omstotelijke grootheid in het
licht stelt.
geet en omgekeerd: als men
bepaalde geliefkoosde on
derwerpen van hem in de
werkelijkheid ziet, denkt
men aan Jos Hendrickx. Be
reikt een kunstenaar dit
laatste, dan getuigt dit van
zijn formaat.
Deze herdenkingstentoon
stelling spitst zich uitslui
tend toe op Hendrickx nala
tenschap en is veel omvat
tend. Misschien wel een
beetje te veel omvattend.
Zijn grafische veelzijdigheid
komt goed uit. Lang niet alle
hier geëxposeerde tekenin
gen', houtsneden, gravures
en vensters zouden het tegen
de rigoureuze zelfkritiek van
deze kunstenaar uitgehou
den hebben. Hij zelf was er
zich tijdens zijn leven ten
diepste van bewust dat min
der altijd meer is. Dat neemt
niet weg dat het hier een
hoogst belangwekkende ten
toonstelling betreft die op
nieuw de aandacht vestigt
Gerard Spekman en Simon
Clément: fotowerken. VTB-
galerie, Nijverheidsweg 33,
Etten-Leur. Open: ma-za
10.00-17.00 uur. Tot 4 mei.
De Bredase fotograaf (op
leiding St. Joost) Gerard
Spekman gebruikt zijn me
dium als beeldend kunste
naar. Op die manier kijkt hij
ook naar zijn objecten èn
hun context; laat beiden met
elkaar een dialoog aangaan.
Daarbij maakt hij goed ge
bruik van de effecten die het
voorhanden liggende mate
riaal (bv rulheid van muur;
schaduwen) zelf oplevert.
Door telkens twee momen
ten van hetzelfde beeld bij
elkaar te zetten (als het ware
aanzetten voor sequenties)
bedrijft hij beeldpoëzie. Het
grafische karakter van zijn
werk ontstaat vooral door
kijken en niet door trucs.
Papiersoort en lensinstellin
gen zijn de voornaamste
huimiddelen voor dit mooie
werk. Met name zijn zwart
wit foto's, gemaakt op reis in
Griekenland, hebben sterke
momenten.
Simon Clement kijkt op
een andere manier naar zijn
omgeving. Hij ziet vooral
wat mensenhanden maakte
en hoe dit door de natuur
weer wordt aangevreten.
Clement observeert met
name constructies (hoekige
paalconstructies aan het
strand van Zoutelande; sim
pele graffito versieringen op
verweerde muren of een uit
gestorven stal). Hij maakt
daaruit goede uitsnijdingen,
maar verder gebeurt er niet
zo veel mee; esthetiek.
Piet Vloemans, Etcetera,
Markiezenhof, Steenbergse-
straat 8. Bergen op Zoom.
Open: dgelijks 14.00-17.00
uur, behalve ma., t/m 20
april.
Het vlak, de leegte, biedt
zich aan niet als medium om
beschilderd te worden, maar
als object met zelfstandige
waarde. Het schilderen is
een sensuele bezigheid. De
zachte smeuïge verf voegt
zich gewillig'naar de schil
dershand, maar tot op zekere
hoogte: kwast en verf zijn
materialen met karakter.
Schilderen heeft iets sa
craals, kan tot het meest ele
mentaire worden terugge
voerd: de handeling van het
schilderen.
Vloemans schuwt alles
wat naar onzuiverheid
zweemt, geen anecdotische
invloeden geen decoratieve
neigingen. Als een Zen-
boedhist concentreert hij
zich tot het uiterste op de
handeling. Het abstractie
gehalte van de schilderijen is
hoog. Bedachtzaam worden
de streken, waarvan het
concept al vast ligt, naast el
kaar gezet. De brede kwast
maakt korte, volle, meestal
verticale streken, weinig
kleuren worden vermengd,
wat er staat is onherroepe
lijk. Eerbiedig wordt het
vlak het vlak gelaten.
Schoonheid ontstaat niet uit
estetische overwegingen
maar uit uitgezuiverde op
vattingen. Wie zich in deze
strengen opvattingen kan
vinden, zal de kwaliteit van
dit werk ten volle kunnen
waarderen.
Lia Roose
Zingt tot de Eeuwige een
nieuw lied. Joods Historisch
Museum; Nieuwmarkt 4,
Amsterdam. Open: dinsdag
zondag 10 (zondag 13)-17 uur.
Tot 2 november.
De laatste expositie in het
Waaggebouw aan de Nieuw
markt, waar dit museum ge
opend in het synagogencom-
plex aan het Jonas Daniël
Meijerplein. Aan de hand
van schilderijen (o.a. Joseph
en Isaac Israël), prenten, fo
to's, kunstzinnige gebruiks
voorwerpen en zilver wordt
de situatie van de vrouw
binnen het westerse joden
dom uitgelicht. Op de begane
grond worden de beide femi
nistische golven in de laatste
eeuw, met hun weerslag op
joodse vrouwen, helder en
summier weergegeven, ter
wijl op de bovenetage de ef
fecten daarvan, met name op
de religieuze belevenis van
het jodendom, worden geïl
lustreerd.
De chantabele vrouw en
het leviraatshuwelijks, de
huiselijke deugden van de
vrouw in relatie met de sab-
bathviering, de beleving van
de reinigingswetten voor de
vrouw, de vrouw als rabbijn
e.d. worden afgezet en geïl
lustreerd tegen een zowel
mannelijke- als oosterse
inklemming van het joden-,
dom. Een interessante expo
sitie.
Het Belgische dubbeltests'
Torhout/Werchter heeft
dit jaar weer enkele zwaar;
wichten uit de popmuziek
ten te strikken. Met een ge«
rieerd programma hoopt orgi
nisator Herman Schueremai
deze keer zowel de jonge alsi
oudere generatie aan te spr
ken.
Op het programma vi
Torhout/Werchter staat alle
eerst een optreden van Ve'-èj
raan Neil Young en zijn grffi
Crazy Horse. Van de partij
verder Simply Red, een vi||
nieuwe groep die zich in i
enorme populariteit mag vejj
heugen. Robert Cray zal i
zijn opwachting maken,evef
als Lloyd Cole The Comot
tions. Zo goed als zeker
verder optredens van Sin#;
Minds en The Waterboys.
laatste groep is eveneens
Pinkpop te zien. De organ#
tie is nog op zoek naar
acts. Genoemd worden de
men van Arno Hintjens, Tl3
Talk, Feargal Sharkey, Echo
The Bunnymen en Don Dixoj
Torhout/Werchter vi»
plaats op 5 en 6 juli. Toeganf
kaarten zullen 700 Bfr kost
De concerten beginnen o
11.00 uur en zullen duren toj
uur 's nachts.
HILVERSUM (ANP) - H
Evangelische Omroep is b
gonnen aan een massale 1
denwerfactie om de omroep
de richting van de A-statui
stuwen. Van 1 april tot 1 n
zal via huis-aan-huis-actó
samenzangavonden en rail
uitzendingen getracht worb
de 'statistisch aangetoofl
groep van circa 200.000 pof
tiële EO-leden over de str»
te trekken.
De EO zal de nieuwe
vooral zoeken onder de teff
standers van euthanasie er
Wet Gelijke Behandeling,
blijkt uit de actie-documetj
tie.
Bij Hunkemöller zijn ze Al
dergoed een enorme vluchtI
De ei
EEN MAN die 20 jaar geledi
meestal twee harde, prlemei
Oorzaak: de voorgevormde bi
Tegenwoordig hebben geil
ongerief. De knellende, stugi
tlsch niet meer te koop. Darm
ren zachter, elastischer en licl
Ook in de wereld van de
staan. Hunkemöller, een
vrouwen, kan daar over mee|
sondergoed dit voorjaar 100 j
Reden om eens een kijkje
de lingerie-wereld. Een verh
niet gewenst zijn, het effect
van mooi en sexy ondergoed.
Door Hart
HET 'Madonna-effe<|
vakkringen. Het zan
in korte tijd is uitgeg
ster, niet alleen vanv
teiten, maar vooral
waarin zij gedeeltelij
is gehuld.
Bij Hunkemöller zijn
Madonna zorgde ervoo
voor mooi damesonderj
heeft genomen. „Er is a
ling voor mooi ondergoil
teur J. Hol tel van Hunkq
De rage ontstond twee
jaar geleden toen de pop
groep Vanity Six populair
werd: drie fraaie dames die
uitsluitend in ondergoed op
traden. „De invloed van die
video-clip is enorm ge
weest", aldus de directeur.
„Het begon met een jonge
groep, de meisjes van 18, 19
jaar met vaste verkering.
Die kwamen opeens in de
winkel mooie lingerie uit
zoeken, samen met hun
vriendje. Voorheen verkoch-.
ten we het mooie spul vooral
aan vrouwen rond de 3!
jaar, die aan hun tweed
jeugd begonnen."
De zogenaamde Ma
donna-beha een glimmem
exemplaar waar een onder
stpk aan vast zit met ouder
wetse drukknopen, haakje,
en kant- roept qua mode-
vage herinneringen op aarj
de lingerie van de vorigtl
eeuw. Toen de vrouw inge-l
snoerd door het leven ginp I
in een slankmakend corset. I
Met de handel in corsetter I
begon de geschiedenis varl
Hunkemöller een eeuw gele-1
den. De Duitser Wilhelm I
Hunkemöller en zijn Lim-I
burgse vrouw Josephina Le-I
xis openden in 1886 in del
Amsterdamse Runstraat eer|
fabriek annex winkel in cor
setten.
Wilhelm Hunkemölle:
was geboren in het plaatsji
Mettingen in Westfalen ei
misschien was dat wel eei
voorteken voor zijn lateri
succes. Uit Mettingen ei
