VRAGEN ROND VERVOLGING EX-UNISERBAAS: ^o*4tcu>i4tte«t R I EL UI TB»J Nieuwe technieken verdringen 'klassieke9 niersteenoperatie Horeca-stop in Sluis CITROËNA DINSDAG 1 APRIL 1986 Goed gereedschap komt a Domesday Book Verpleeg kundigen 'ïSSssss* ■sSsS-jsi PAPIER VOOR UW PEN DE STILLE REVOLUTIE IN DE UROLOGIE MEDISCHE RUBRIEK PAGINA ZEELAND 1 Zwaargewonden| bij ongeval in Westdorpe w. DE BLOCK WISSE B.V. HEiOTM =EXTRA OP DINSDAG5 T48 Renes bijt van zich af DE Ameidese zakenman Willem Renes werd in het najaar van '85 door de rechtbank te Dordrecht veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf. Die straf kreeg hij wegens oplichting en zwart geld-affaires. Daarnaast wacht Renes nog een pro ces wegens hasjsmokkel. Daarvoor zit hij al zeven maanden in voorarrest, evenlang als de straf die zijn medeverdachte advocaat mr. Johan de W. heeft gekregen. Renes bijt daarom van zich af. De Stem sprak met hem op geheime plaatsen in het land. Door Willem Reijn RUIM TWEE WEKEN terug meldde Wil lem Renes zich opnieuw niet bij de Scheve- ningse strafgevangenis, waar hij in voorar rest zit voor een hasjsmokkel. Dat deed hij eerder ook al niet, omdat zijn vrouw in het ziekenhuis belandde. Zijn wegblijven werd achteraf 'goedgekeurd' door de rechter-commissaris van de Dordtse recht bank. Maar nu heeft justitie weer grote belang stelling voor de verblijfplaats van de zakenman. Ex Uniser-directeur Ke- nes heeft de tijd nodig om van zich af te bijten. Volgens hem is er door advocaten en justitie geknoeid aan zijn zaak. Een centrale rol in het spel 'Renes moet de bak in' is weggelegd voor de advo caat mr. Johan de W., tot voor kort een boezemvriend van Renes. Het tweetal was zo 'close' dat De W. zelfs als getuige optrad bij Renes' huwelijk. Die vriendschap is over sinds De W. kroongetuige is tegen Renes. En Renes meent zelfs te kunnen be wijzen dat allerlei onrecht matigheden van De W. on der de mantel der liefde worden bedekt, zolang De W. maar meewerkt aan de veroordeling van Renes. Slag Aan de vervolging van Renes hebben steeds al vreemde aspecten gekleefd. Zo was het een slag voor justitie dat het Haagse Hof tijdens het gerechtelijk vooronderzoek Renes' voor arrest op formele gronden onderbrak. Renes' bezwaren tegen de dagvaarding wer den door de Dordtse recht bank en in hoger beroep verworpen. Deze zaak ligt nu bij de Hoge Raad. Onder tussen kreeg Renes al vier jaar, na een eis van zes jaar, met het risico voor justitie dat, bij een gegrondverkla- ring door de Hoge Raad van Renes' cassatie, het hele pro ces opnieuw moet worden gevoerd. Daarnaast loopt er ook hoger beroep tegen het vonnis. Toch 'zit' Renes weer, niet wegens de veroordeling, maar in voorarrest voor de hasjzaak. Dat voorarrest duurt al zeven maanden, een ongebruikelijk lange ter mijn, die slechts mogelijk is door het 'voegen' van ver schillende zaken. Dat wil zeggen: Renes hoort volgens justitie in de cel, maar men wacht nog steeds tot hij zich meldt. „Ik moet alleen mijn zaken regelen en dat gaat vanuit de cel wat moeilijk", zegt Renes. „Maar ik ben niet op de vlucht. Dat doe ik voor niemand. Trouwens: dan had ik toch ook allang in het buitenland kunnen zijn?" Volgens Renes wil justitie hem pakken. Er is volgens hem sprake van 'collisie' (het dienen van tegenstrij dige belangen) bij advoca ten, rechters en de Prinsen- beekse curator Verwayen. Hij vindt bijvoorbeeld het feit dat mr. Geertsema zo wel rechter-commissaris is in het strafproces als in zijn persoonlijk faillissement niet kan. Hij verwijst ernaar Willem Renes: vragen rond vervolging. dat, zo zegt hij, Geertsema stage heeft gelopen bij Ver- wayen. Teveel toevalighe- den, zo meent Renes, die in dit verband spreekt van 'de Dordtse machine'. Straf De straf die De W. heeft gekregen voor de hasjsmok kel is volgens Renes bewust laag gehouden om De W. te belonen voor zijn getuigenis tegen Renes. Blijkbaar vindt De W. zelf dat hij nog te zwaar gestraft is, want hij is in hoger beroep gegaan. Het Openbaar Ministerie is 'meegegaan'. Daarnaast speelt De W. een merkwaardige rol in de transactie tussen ATM- moeder Mourik en de Maat schappij Exploitatie Onroe rend Goed Moerdijk, lees Renes. De W. heeft als onbe voegd vertegenwoordiger van Renes een deel van het terrein van Renes verkocht aan twee dochter-BV's van Mourik, Gorzen en Kijk duin. Maar vanwege De W.'s onbevoegdheid kon die transactie niet doorgaan. De tien procent aanbeta ling van Mourik, ƒ87.500, is spoorloos. Die aanbetaling is formeel naar het Rotter damse advocatenkantoor Koedam en Van Wijmen overgemaakt. Het kantoor dat de aanbetaling heeft ge daan namens Mourik is Stibbe, Blaisse en De Jong uit Amsterdam. De kantoren ruzieën nu over de vraag wie het geld heeft, is het geld wel aangekomen bij Koe dam en als De W. er met dat geld van door is, moet het kantoor, dat De W. overi gens twee dagen voor zijn aanhouding heeft ontslagen, - FOTO MARCEL BEKKEN het bedrag dan toch terug storten. Ondertussen blijft mr. Verwayen, de curator van Emmelot BV, lees weer Re nes, erbij dat de transactie wel rechtsgeldig is. Hij ver stuurde eind vorige week een telex naar ATM met de waarschuwing geen huur te betalen, omdat Renes geen eigenaar meer is. Maar, zo zegt Renes, Verwayen is geen curator in zijn exploi tatiemaatschappij, noch in zijn BV'tjes Souverijn en Vandrex. Renes heeft wel een ver klaring voor de handelwijze van Verwayen: „De W. heeft hem vierduizend gulden ge boden om de transactie door te laten gaan. 'Ap, ik heb er mijn piano voor moeten ver kopen', zei Johan de W. daarbij". Mr. Verwayen is de afgelopen dagen niet be reikbaar gebleken. De ex-Uniser-baas: „Ze hebben mij als kop van Jut willen gebruiken. De recht bank in Dordrecht gedoogt het dat er illegale handelin gen hebben plaatsgevonden rond die transactie. Daar hebben ze kennis van, want rechter Geertsema is rech ter-commissaris in mijn faillissement. Daarom heb ik ook een klacht gedepo neerd tegen r-c Steenbeek, want die berschermt De W.". Vragen Hoewel er een uitgebreide correspondentie over be staat, zeggen woordvoerders van het Openbaar Ministe rie te Dordrecht niets van een dergelijke klacht te we ten. Ook van een eventuele vervolging tégen de W. is niets bekend, hoewel de rijkspolitie De W. aan de tand heeft gevoeld over zijn financiële handel en wandel. Kortom: er rijzen serieuze vragen rond de behandeling van Renes. De zakenman is in het verleden al expert ge bleken in het irriteren van de rechtbank door breed- sprakerige en soms ver warde betogen. De vraag is in hoeverre het de recht bank onwelgevallig gedrag van Renes de behandeling van deze lastige verdachte beïnvloedt. In ieder geval mag het merkwaardig wor den genoemd dat Renes al even lang in voorarrest zit als De W. van de hasjzaak als straf heeft gekregen. De zaak roept zeker vra gen op door de duistere gang van zaken rond het stuk Uniser-terrein, dat nu door ATM wordt 'gehuurd' of in elk geval gebruikt. De over heid is daar zelf in betrok ken. Gezien de achtergron den is dat een vervelende zaak. Eens temeer blijkt dat daar waar Willem Renes op duikt, er immer constructies bestaan die de zaken gecom pliceerd maken. Het zou goed zijn als er van alle kan ten eens wat meer licht in deze zaak zou komen. Of zo als Renes het zegt: „Waarom stapt Het OM te Dordrecht zo over frauduleuze zaken heen van haar kroongetui ge?" Robert Herrick (1591-1674), dichter van het in zijn tijd al getoonzette 'Cherry Ripe' dat nu nog wordt gezongen of gespeeld, is ook de dichter van het schattig liefdesliedje 'Upon the Nipples of Julia's Breast'. Zoals de titel niet verloochent, werd hij tot dit gedicht geïnspireerd door de vertederende aanblik en de vingertopstreling van de te peltjes op de borstjes van zijn geliefde Julia. Dat zijn lieve woordjes voor lieve dingetjes die nippeltjes en tepeltjes die wij Nederlan ders nog liever kunen maken door achtervoeging van de vertederingsuitgang 'tje'. Op de lagere school werd mij bijgebracht dat 'tje' een verkleiningsuitgang was. Onzin natuurlijk. Wie een blauwtje loopt, loopt geen kleine blauwe. Wij gebrui ken dat achtervoegsel als ons gemoed volschiet m.a.w. ach ter alle dingen, dieren en mensen die wij lief en aardig vinden: koddig kereltje, prachtig vogeltje, roze te peltjes. Wij niet alleen. Het Duits kent ook vertederings- uitgangen. Denk maar aan chen en lein. Mein Liebchen (was wilst du noch mehr?) en Röslein (auf der Haide). Te meer verbaasd was ik-zegt u maar onthutst- wat zeg ik 'geschokt', toen ik het Duitse woord opzocht voor tepeltje. Ik kende het niet en had des- gevraad gegokt op Tippel- chen of anders Ziplein. Nooit en te nimmer was ik geko men op borstwratten en dat vond ik achter tepeltje. Het woordenboek Ned-Duits zei achter tepel: Brust-warze. Dat leek me zo onwaar schijnlijk, zo tegen-de- borst-stuitend dat ik op zoek ging naar een ander woord. Wahrigs Deutsch Wörten- buch gaf het mij. Het woord is Zitze (spreek uit 'tsietse' en niet melig doen met: Waar zitze?) Als niet-germanis kende ik het verschil niet tussen de twee synoniemen en als oud-leraar geef ik nooit toe dat ik het antwoord moet schuldig blijven. Weet ik het niet dan maak ik het zelf. Het verschil is derhalve dit: de borstwratten zitten tussen de haren op Ger maanse heldenborsten en de Zitzen op de borstjes van de Brünhildes en Gretchens. Het zat me echter nog niet lekker en ik zocht gedreven verder. Zou Warze niet wat anders kunnen beteken dan wrat? Nee, zegt Wahrig: eine Warze ist eine hornige Wu- chering der Haut. Het raadsel blijft. Ik voeg het bij wat ik al had: Wat doen mannen met tepels? Volgens de EO is het allemaal begonnen met Adam zo'n zesduizend jaar geleden. Die eerste mens - uiteraard geen vrouw! kom nou!- was niet voortgeko men uit het dierenrijk, maar geschapen door een God naar Diens beeld en gelijkénis, compleet met tepels en zelfs een navel zoals u kunt zien op alle doeken van middel eeuwse kunstenaars die Adam en echtgenote geschil derd hebben. Deze verkla ring verklaart niets en voegt weer een raadsel toe: Hoe kwam Adam aan een navel, zijnde niet geboren uit een vrouw? Zoals gezegd houden lera ren niet van raadsels. Die lossen ze op en mijn oplos sing is deze. Moeder Natuur heeft even niet opgelet in de vele miljoenen jaren dat de mens en zijn voorgangers zich voortplantten op deze planeet en zo ontstond in een moment van onachtzaam heid een mannetje met wrat ten op zijn borst, net op de plaats waar bij vrouwtjes de tepelt zitten. U mag echter in geen geval redeneren: 'Type rend voor die rotmoffen om tepeltjes te zien als borst wratten'. Ten eerste is de of ficieel gedoogde moffen- haat-periode definitie voor bij en ten tweede is het hele maal niet typisch Duits. De Skandinaviërs noemen te peltjes ook brystvorte of bröstvarta en dat is letterlijk borstwrat. Snel terug der halve naar ons eigen lieve woordje tepeltje ofnippeltje, al is een nippeltje dan ook een stalen kokertje met een schroefdraad er binen in. Etymologisch is de Neder landse versie van het Engels woord nipple nijpel. Ga maar na: twig wordt twijg, split wordt splijt, bit bijt en to nip wordt nippen. The nipples on Julia's breast is dus: de nijpels op Julia's buste. Wat zijn nou nijpels? Van Dale kent het woord niet. Huizinga wel, maar weet de herkomst en beteke nis er niet van. In zijn Ency clopedie van Nederlandse Achternamen komt de naam Nijpels wel voor, maar er staat een vraagteken achter (zie pagina 44). Zolang de deskundigen het niet beter weten geldt mijn etymologi sche verklaring'nipples zijn nijpels', maar ik ben toch geen voorstander van de ver taling: 'Over de nijpels op Julia's borstjes', en zolang Duitsers en Skandinaviërs niks beters hebben dan borstivratten kunnen ze Ro bert Herricks liefdeslied be ter onvertaald laten. Also sprach: John O'Mill P.S. Moeder Natuur heeft inmiddels ontdekt wat er gebeurd is toen ze even knikkebolde en is al begon nen het hermafroditsch ata visme van die mannentepels op te ruimen via haar wet: een orgaan dat niet wordt gebruikt sterft af en ver dwijnt, maar zij werkt in eeuwen waar wij werken in secondes. Het manvolk te- pelt dus nog even door. Geen koe of varken mag worden ver- g^euf alles moet opgete- kend worden", beval Willem de Verover- aar, toen hij in de kersttijd van 1085 i opdracht gaf een I register in te stel- i len van Engeland i zoals het was in de Middeleeuwen. Een j monnik, die de naam Samson droeg, en uitgekozen j was omdat hij zo mooi kon schrijven, kalligrafeerde alles op I perkament. Hij had daar nauwe- j lijks zeven maanden voor nodig. Het werd een tweedelig regis- ter met in 't totaal 834 bladzij den. Men noemde dit werk het 'Domesday Book' (letterlijk: Boek van de Dag des Oordeels), omdat men geloofde dat alles wat erin stond, zou blijven be- staan tot de jongste dag. Het I ijzersterke Doomesday Book I zelf bestaat in ieder geval nog i altijd. Vandaag de dag is het een j van de belangrijkste historische i kunstschatten van Groot-Brit- tannië. Beide boekdelen worden i zorgvuldig bewaard in het j Openbaar Archief van de Britse staat te Kew in West-Londen. De Britten begonnen met Pa- I sen een luisterrijke viering van i het 900-jarige bestaan van hun j Domesday Book. In de Great Hall van Winchester dat eens i Engelands hoofdstad was, kan van nu tot in november een grote Normandische tentoon- stelling worden bezocht, getiteld i 'Domesday 900'. Dat is de eer- ste van een hele serie exposities i en herdenkingen op diverse plaatsen in Engeland. Phillimore, een onderne- i mende Engelse uitgeverij, heeft i meer dan 20 jaar gewerkt aan de allereerste volledige Engelse ver- taling van het Domesday Book i dat geschreven is in sterk afge- j kort Latijn. Alleen experts kun- i nen dit met enig gemak ontcijfe- ren. De vertaling bestaat uit 40 i delen. Elk boek is gewijd aan i een enkel Engels graafschap. Het laatste deel (Shropshire) is i vorige week verschenen. De pocketboekversie kost 4,25 pond per deel. Studenten betalen 250 pond voor de volle- I dige serie van 40 boekdelen, waarvoor normaal 400 pond wordt gevraagd. De Britse Tante Pos viert natuurlijk mee. In juni i geeft ze speciale herdenkings- postzegels uit, die zullen worden i afgestempeld met plaatsnamen in Middeleeuwse spelling, zoals i Tonebridge voor Tonbridge en I Mamecestre voor Manchester. De BBC werkt al geruime tijd i aan de productie van een mo dern Domesday Book, waarvan I de inhoud wordt geregistreerd op twee LaserVision optische vi deodiscs van Philips. Elke plaat is even groot als een normale LP. De verzamelde informatie, die ondermeer bestaat uit een massa landkaarten, uitgebreide gegevens overhet leven op de Britse eilanden in de jaren tach tig,en 85.000 kleurenfoto's, zal even lang zijn als twee volledige sets van de Encyclopaedia Bri- tannica, dat wil zeggen twee mil joen woordenboekpagina's. Nadat Willem van Norman- dië, bijgenaamd de Veroveraar, in 1066 Engeland met zijn leger was binnengevallen uit Noord west-Frankrijk, won hij in het Zuid-Engelse Hastings een be- r" Voor gereedschappen en voor hobbyist- vakmar Splnveld 31, Breda, 07 slissende veldslag. Willem ves tigde zich in het veroverde ge bied, maar hij had jarenlang lasi van diverse opstanden en inva sies door andere buitenlands) troepen. De Veroveraar had geld no dig om zijn Engels koninkrijk ti kunnen verdedigen. Aan da geld kon hij komen door midde van belastingen. Maar Willen de Veroveraar wilde eerst wetei hoeveel zijn onderdanen precie bezaten. Op die wetenschap ko: hij dan de belastingen bereke nen, die hij zou heffen. Door Roger Simons Om die reden gaf hij op dracht het Domesday Book sa men te stellen. Het resultaat vat dit koninklijke bevel is eei merkwaardig gedetailleerd beek van Engeland in de 11de eeuv, zijn land en rijn volk. Willem di Veroveraar liet het verdelen it zeven gebieden, die elk werdet onderverdeeld in verscheiden) grote districten (de latere graaf schappen of provincies). Naa ieder gebied werden drie of vie commissarissen gestuurd, dit moesten nagaan hoeveel bezit tingen er waren en in wiens hart den deze zich bevonden. Hui waarde werd zorgvuldig opgete kend. De commissarissen noteerdei nog vele andere dingen. Zij kwa men onder meer aan de weet dat elk district er een eigen boe teschaal op nahield voor ovet tredingen zoals overspel en on tucht. In Chester dat toen Ce stre werd genoemd, werd ovei spel met een weduwe bestraf met een boete van een pond Hetzelfde vergrijp met eei meisje kostte de schuldige echte: maar 10 shilling (een half pond) Wie slecht bier had verkocht moest een poosje op de mest hoop gaan zitten. En in Shrops hire betaalde een weduwe 2f shilling (een pond) aan de ko ning om opnieuw een man t) kunnen' hebben. Een ongehuwc meisje betaalde hiervoor 10 shil ling. Koningin Elizabeth II var Groot-Brittannië, die op Witti Donderdag naar jaarlijkse tradi tie 'Maundy money' (speciaai zilvergeld) uitdeelde aan enkel) armen, begaf zich vorige weel donderdag voor deze gelegen heid speciaal naar Chichester Ze nam daar een luxe-uitgave van de Domesday Book-verta ling in ontvangst. Meer dan 50 redacteuren cartografen en andere expertr verleenden hun medewerking aan deze eerste Engelse versit van een van de beroemdste boe ken van de wereld. De bewer kers hebben voor elk graafschap ieder woord, elke statistiek ei ieder gegeven zorgvuldig ver taald en nader toegelicht, flllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll! Dinsdag 4 maart lazen we in De Stem dat er een groot te kort zou zijn aan leerling verpleegkundigen. Wij heb ben begin januari bij ver scheidene ziekenhuizen ge solliciteerd. Tot nu toe heb ben we geen bericht mogen ontvangen. Officieel is het zo dat leerlingen met mavo of Intas tot de opleiding moeten worden toegelaten. Maar de praktijk wijst uit dat leerlingen die in het be- fêSSïS*- zit zijn van een havo-di ploma voorrang krijgen. Twee Intas-leerlingen Naam en adres bij redactie bekend Door Jan Paalman IN de urologie, de chirurgie van nieren en urinewegen, is een stille revolutie aan de fyang. Als je een jaar of vier geleden onoverkomelijke last van nierstenen kreeg, dan was een niersteenopera tie vaak de enige oplossing. Dat is een tamelijk pittige ingreep. In nog geen vier jaar is deze 'klassieke' nier steenoperatie behoorlijk naar de achtergrond ver drongen. Er zijn nu nieuwe technieken in opkomst; ele ganter, veiliger en veel min der bezwaarlijk voor de pa tiënt. Dat is een echte vooruit gang, want heel wat mensen hebben last van nierstenen: men schat dat van alle Ne derlanders vier procent ooit in zijn léven nierstenen krijgt. Waarom? Daarom, dat weet men niet precies. Gewoonlijk begint de nier steen als een heel klein stukje hard materiaal in het nier bekken. Dat stukje kan aangroeien en tot wel 2,5 centimeter of meer aan groeien. Last hoef je er niet altijd van te hebben, soms blijuen ze daar jaren zitten zonder dat de eigenaar er iets van merkt. Dat verandert als een steentje de smalle urinewe gen inschiet. Met een beetje geluk verlaat het via de na tuurlijke weg het lichaam, bij een beetje pech loopt het (te grote) steentje zich vast in de nauwe urineleider en dan begint de ellende pas goed. De urineleider probeert de stegn toch krampachtig door de te nauwe leider te wur men en dat veroorzaakt die typische koliekpijn: krim pende stekende pijn die vaak met tussenpozen van enkele minuten komt opzetten. In de urine zit vaak bloed. Wat kan de dokter doen? Hij kan middelen tegen de pijn voorschrijven en aanra den om flink te drinken, (water natuurlijk). Toch komt 10 procent van de nier- steenpatienten uiteindelijk in het ziekenhuis terecht. Nierstenen stagneren de urine afvloed. Dan kan weer urineweginfecties veroorza ken, en die veroorzaken op hun beurt weer nierstenen. Dat is al erg genoeg, maar er ger is dat de functie van de nieren daaronder lijdt In een enkel geval is zo'n nier zelfs niet meer te redden en is nierdialyse of transplanta tie de enige oplossing. Goed, de stenen moeten eruit. Hoe? In 1982 (zegt de Stichting Medische Registra tie), werd bij 2632 patiënten een niersteenoperatie ge daan. Onder narcose wordt dan nierbekken of urinelei der blootgelegd, de stenen verwijderd en de patiënt is er nadien weken zoet mee. Bij een kleiner aantal (1951) werden de stenen onder nar cose als het ware binnendoor verwijderd, via een in de urineweg opgeschoven buis. Allebei de behandelingen zijn toch nog behoorlijke in grepen. Daar komt nog bij dat nierstenen de hinder lijke gewoonte hebben om te 'recidiveren', ze komen vaak terug en dan moet er weer geopereerd worden. De be zwaren van de operatie wor den daardoor vermenigvul digd. En nu de stille revolutie. Het kan stukken eenvoudi ger. In 1980 verbaasde de Münchener uroloog Chaussy de medische wereld met een verbluffend apparaat: de niersteenvergruizer. Dat werkt als volgt. De patiënt neemt plaats in een water bad. Op de bodem daarvan zit een electrode die zich pijlsnel kan ontladen. Het omringende water ontploft, zodat er een schokgolf door water en patiënt trekt. Met een spiegel kun je de golf op een steen richten, en na een bombardement van 1 tot 3 uur valt die in gruzelemen ten uiteen. Het gruis verlaat het lichaam 'per via natura- lis', langs de natuurlijke weg dus. Een fantastische methode met bijna alleen maar voor delen. De patiënt wordt wel iswaar plaatselijk verdoofd, maar dat gebeurt alleen maar om de steen precies in het brandpunt van de schok golf te houden. De methode is voor 80 procent van de nierpatiënten geschikt en helpt dan in 95 procent van de gevallen. Kan het mooier? Ja, want er is een klein na deel: het apparaat is peper duur. Tot nu toe is het Dijk- zigt-ziekenhuis in Rotter dam de enige gelukkige be zitter en op de voachtlijst staan 1000 patiënten. Waarom niet meer van die apparaten? Reden, de over heid weigert af te schuiven en dat terwijl iedereen - pa- tienten, dokters en misschien ook wel ambtenaren - het een prima apparaat vinden. De aanschaf van het Rotter damse apparaat is ook nog door de Nierstichting gefi nancierd. In de schaduw van de niersteenvergruizer is de laatste jaren nog een nieuwe aanpak van nierstenen ont staan. Hij is zo nieuw dat de urologen er nog steeds geen algemeen geaccepteerde naam voor hebben, zodat hij bekend staat onder een ver zameling namen als lithola- paxie, nefrostolithotomie, nefrolithotripsie enzovoort. Ondanks dit schrikwek kende potjeslatijn is de me thode redelijk eenvoudig. Onder geleide van geluids film (ECHO), wordt de nier kelk aangeprikt. Het prikgat wordt vervolgens zover op gerekt dat er een buis in past. Via die buis laten stenen zich via vernuftige tangen ver wijderen. Grote stenen wor den met een sonde waaruit ultrageluid komt, vergruisd. De voordelen boven een operatie: er ontstaat geen pijnlijke wond, hooguit een piepklein litteken, narcose is vaak niet eens nodig want een plaatselijke verdoving is vaak al voldoende. Kortom, een elegante methode die bij 80 procent van de niersteen patiënten uitkomst kan bie den en dan in 90 procent van de gevallen succes garan deert. Bovendien ook stuk ken minder belastend: na vier dagen kan de patiënt al naar huis en als hij wil ge lijk aan de slag. Van onze correspondent NIEUW NAMEN - Bij een in- I braak in een woning te Nieuw-Namen (gemeente Hulst) is in de nacht van za- terdag op zondag een geldbe drag gestolen van tussen dei 50.000 en 80.000 gulden. Het juiste bedrag is niet bekend, wel verklaarde bewoner C.T., die tegen diefstal verzekerd is, tegenover de politie dat er j minstens 30 bankbiljetten van duizend gulden bij waren. Men kwam binnen door het I forceren van de achterdeur I van de winkel. Hierdoor kreeg men vrije toegang naar de Van een onzer verslaggevers SLUIS - Het college van b enl w van Sluis heeft voor de kern. Sluis een horeca-stop afge- kondigd. Het dagelijks be stuur heeft dat gedaan omdat| er te veel horecazaken dreig den bij te komen, waardoor del verhouding tussen winkels en horecagelegendheden ernstig verstoord zou kunnen worden. Het college van Sluis kan zo'n besluit nemen zonder de raad te horen, omdat B en W de be voegdheid hebben om de be stemming van panden te wij-| zigen. Het college zal de komende! jaren alleen nog maar toe-, stemming geven om een hore-| cazaak te openen wanneer die iets geheel nieuws brengt, bij voordbeeld een Mexicaan restaurant, een hotel in de lage] prijsklasse of als de nieuwe! zaak er voor zorgt dat de func-| tie van Sluis als koopcentrum! versterkt wordt. Wanneer] men niet aan deze eisen vol-| doet, kan men alleen een zaak opzetten door een bestaandel horecagelegenheid over te ne4 men. B en W vinden dat Sluig een koopcentrum moet blij ven, de horeca heeft hierin een ondersteunde functie, de de-I tailhandel moet zich echter] kunnen blijven handhaven. In 1966 telde Sluis 108 win-l l;tkels en 24 horeca-gelegenhe-l den. Eind vorig jaar waren er 120 winkels, tegen 40 horeca-| vestigingen, op nog geen 30 inwoners. De rijksconsulent! voor handel, ambacht en dien-£ sten wees het college er vorig jaar op dat de grens van ver-| zadiging in de horeca-sector in Sluis ruim was bereikt. Daarop werd een werkgroep ingesteld die ging bekijken wat men aan de ontstane sin tuatie moest doen en die te-I vens een beleid voor de toe-| komst uitstippelde. Over enkele jaren gaat de| werkgroep de zaak opnieuw! bekijken om te zien of het be-I leid moet worden bijgesteld.! De plaatselijke horecavereni-J ging is ingenomen met het be-| sluit. De beleidsnotitie inzake del horecastop komt woensdag april in de commissie midden-I en kleinbedrijf. Hiermee wil] het college de commissie in-i lichten over het nieuwe beleid! De vergadering begint on 19.30 uur en vindt plaats in da raadzaal van het gemeente huis. WESTDORPE - Bij een ver-I keersongeval nabij Westdorpe zijn gistermiddag twee men sen zwaar gewond geraakt! Beiden werden per ambulance overgebracht naar het Ju-L liana-ziekenhuis in Terneu-1 zen. r Het ongeval gebeurde door-I dat de bestuurder van een per J sonenauto, F. K. uit het Belgi-j sche Beveren-Waas, op hei kruispunt Langeweg-Evers-I dam geen voorrang verleende aan een personenauto, be-| stuurd door J. de P. uit Zaam- slag, die over rijksweg 253 reed in de richting Axel. Bij dé botsing die volgde werden kL en de echtgenote van De pj zwaar gewond. Beide voert ui j gen werden geheel vernield. (ADVERTENTIE) AUTOBEDRIJF Tlvollweg-Hulst Tel. 01140-12058 AUTOBEDRIJF Mr. F.J. Haarmanweg 55 Terneuzen Tel. 01150-94300

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1986 | | pagina 4