VRIJDAG 28 MAART 1986
BW
EXTRA
IVRIJDAG 28 MAART 198|
IK ZOU aan de burgemeester
van Rotterdam, dr. A. Peper, de
volgende brief willen schrijven:
Geheimen
De kop
in
Verraad?
Twijfel
Buiten spel
Verhoor
Boeiend
[Geheim agent
Compositie-foto
Boodschappen
|ersoonlijk?
'King Kong heeft Arnhem niet verraden'0Pe
■unapnliin van Rotterdam m
Door A. den Doolaard
„U heeft toestemming verleend tot het ope
nen van het graf van Chris Lindemans, alias
King Kong, nadat dit was goedgekeurd door
zijn twee kinderen en zijn broer. Deze voor
genomen grafschennis is echter m.i. even
weerzinwekkend als onnodig.
Het persbericht betreffende uw principiële
toestemming werd nl. gevolgd door een serie
macabere bijzonderheden, afkomstig van
sergeant-majoor H. J. R. Jongen van de gra
vendienst der landmacht, aan wie intussen
zeer terecht maar ook zeer tekenend een
zwijgverbod is opgelegd, geheel passend bij
de mysterieuze manier waarop van hoger
hand nu al veertig jaar lang wordt omge
sprongen met dit daardoor steeds gerucht
makender geval.
De heer Jongen suggereert, dat in dit fami
liegraf de stoffelijke overschotten van drie
personen door het ontbindingsproces door
elkaar zijn komen te liggen. Dit alleen al zou
voldoende reden moeten zijn om het graf
met rust te laten. En wat valt er trouwens
nog te ontdekken?
De heer Jongen stelt dat een toxicoloog
door het nemen van monsters van grond, kist
en stoffelijke resten vergiftiging zou kunnen
vaststellen. Een dergelijk onderzoek is vol
maakt overbodig, want het is al lang ge
beurd!
In het onvolledige en door de BVD uitge
vlooide dossier-King Kong ontbreekt echter
het z.g. zoekgeraakte lijkschouwingsrapport.
Ook dit nieuwe staaltje van officiële ge
heimzinnigdoenerij was overbodig, want de
conclusies van dit rapport staan afgedrukt
op bladzij 1987 van deel 4 CII van de Parle
mentaire Enquête over het Regeringsbeleid
1940-1945.
De lijkschouwing kort na Lindemans'
dood op 20 juli 1946 toonde aan dat hij be
zweken was aan een dubbelzijdige longont
steking, veroorzaakt door een overdosis lu
minal. Drie maanden later (een chemisch
onderzoek is tijdrovend) ontdekte een toxi
coloog in lijkdelen, behalve de luminal, 'een
abnormaal verhoogde hoeveelheid arseni
cum'. Hij achtte het echter twijfelachtig of
deze, gezien de ontdekte hoeveelheid, ook, zo
als de luminal, een acute vergiftiging kon
hebben veroorzaakt.
Na de opening van het graf kan misschien
enig schedelletsel worden vastgesteld, dat
niet King Kongs dood veroorzaakt kan heb
ben (daar hebben de luminal plus eventueel
de arsenicum wel voor gezorgd), maar dat
mogelijk de dood enigszins kan hebben be
spoedigd. In het dossier ligt nl. het getuigenis
van een als 'psychisch labiel' aangeduid per
soon. Daaruit zou blijken, dat een of meer
ziekenbroeders King Kong na het innemen
(of toedienen) van de overdosis luminal met
een stuk hout op zijn hoofd hebben geslagen.
Deze bijkomstigheid kan echter geen door
slaande reden vormen voor de opening van
het graf, aan u verzocht door mevrouw B.
Thöne-Siemens, tijdens de oorlog lid van een
door King Kong opgerolde verzetsgroep. Het
is begrijpelijk dat zij graag zeker wil weten
of het stoffelijk overschot van de verrader
werkelijk op Crooswijk ligt of dat hij, zoals
een hardnekkig gerucht wilde, vanuit de cel
lenbarakken te Scheveningen 'naar Zuid-
Amerika zou zijn weggeholpen omdat hij te
veel wist'.
Ik acht het echter uitgesloten dat de con
servator van het anatomisch-pathologisch
laboratorium van het gemeenteziekenhuis te
Den Haag, dr. P. M. Bakker, en de adjunct
directeur van de gemeente-apotheek, dr. C.
L. Harders, indertijd met hun handtekening
een volledig verzonnen lijkschouwingsrap
port en een uit de mouw geschudde chemi
sche analyse zouden hebben bekrachtigd -
rapporten die de voorzitter van de enquête
commissie, mr. L. Donker, tijdens een ver
hoor op 2 mei 1950 voor zich had liggen.
Neen, King Kong is wis en degelijk dood.
Daarmee vervallen zowel de juridische als de
maatschappelijke redenen tot grafopening,
die 's Rijks historicus dr. L. de Jong en zijn
opvolger aan het Rijksinstituut voor Oor
logsdocumentatie, drs. H. Paape, in een brief
aan u willen doen gelden. Blijven de door
hen onderstreepte historische redenen. Maar
uit het bovenstaande blijkt hopelijk dat de
resten van de dode King Kong niets te bieden
hebben. Hetgeen voor mij een reden is u te
verzoeken om, ongeacht de toestemming van
de familie, uw toestemming tot deze overbo
dige en stuitende grafschennis in te trek
ken."
Tot zover mijn brief aan burgemeester
Peper.
Indien dr. De Jong historische geheimen op wil
delven, zou hij zijn ongetwijfeld grote invloed be
ter kunnen gebruiken voor het vrij krijgen van de
alsnog ontbrekende King Kong-verhoren door de
Britten en Canadezen.
Terwijl het overgrote deel van de oorlogsgehei
men in 1975 is vrijgegeven, blijft de helft van de
M.I.9-archieven tot het jaar 2010 geblokkeerd, op
welk tijdstip niemand van de betrokkenen nog in
leven zou kunnen zijn.
Dit geldt dus ook voor prins Bernhard, ten tijde
van Arnhem bevelhebber van de Nederlandse
strijdkrachten, waarin King Kong né Arnhem
wonderlijkerwiis werd aangeworven als instruc
teur bij de Stoottroepen.
Ook daarom ben ik een fel voorstander van een
nieuw onderzoek, en dan niet alleen aan de hand
van de kort geleden vrijgegeven en alsnog vrij te
geven documenten uit het dossier-King Kong.
Ook zonder die stukken bleven er ai genoeg vra
gen over, want de officiële of half-officiële onder
zoeken van het geval-King Kong spraken elkaar
op sommige punten vierkant tegen.
Hoe is de zaak aan het rollen gekomert?
De tragedie van Arnhem met de zware verlie
zen aan doden, gewonden en gevangenen had
Dubbelspion King Kong.
DE ROMANSCHRIJVER A. den Doolaard (nu 85 jaar) zat tijdens de Duitse be
zetting in Londen.
Daar was hij een van de stemmen van Radio Oranje, de Nederlandse zender, die
de mensen in bezet gebied een hart onder de riem stak en informeerde over het
verloop van de oorlog.
In Londen leerde hij veel mensen kennen, die betrokken waren bij acties in het
bezette Nederland.
Nu de affaire-King Kong opnieuw in de belangstelling is gekomen, is Den Dool
aard weer in de archieven en dossiers gedoken.
Hij heeft opnieuw de verslagen van de Parlementaire Enquete Commissie bestu
deerd, heeft weer kennis genomen van de al eerder gepubliceerde dossiers en hij
heeft gespit in de onlangs vrijgegeven documenten van de Binnenlandse Veilig
heidsdienst en de ministeries van Justitie en Binnenlandse Zaken.
Hij komt in een lang, maar meeslepend relaas tot enkele opmerkelijke conclusies.
De belangrijkste daarvan is wel, dat naar zijn overtuiging King Kong het woord
'Arnhem' niet heeft laten vallen tegenover de Duitsers.
Deze conclusie van Den Doolaard staat lijnrecht tegenover die van 's Lands Ge-
scheidschrijver dr. L. de Jong, die heeft vastgesteld: King Kong heeft Arnhem
wèl verraden, maar dat verraad heeft geen invloed gehad op de afloop van Mar
ket Garden, omdat de Duitsers hem niet hebben geloofd.
Prins Bernhard, ten tijde van 'Arnhem' op
perbevelhebber van de Nederlandse Strijd
krachten. - foto archief de stem
vooral in Engeland diepe indruk gemaakt. Men
ging de oorzaak van de nederlaag niet zoeken in
militaire redenen, maar in verraad.
Op 19 februari 1945 publiceerden Engelse dag
bladen, waaronder de 'Daily Mirror', sensationele
artikelen. In de Londense Tower-gevangenis zat
een Nederlandse officier opgesloten, Christiaan
Lindemans. Als persoonlijk afgezant van prins
Bernhard zou hij een paar dagen vóór Arnhem
door de linies zijn gegaan met een boodschap voor
de Eindhovense illegaliteit. Door de loslippigheid
van de Prins had hij Montgomery's doorbraak-
plan 'Market Garden' aan de Duitsers kunnen
verraden, die daarop bij Arnhem snel tanks sa
mentrokken, waardoor de aanval was mislukt.
Deze onbewezen beweringen die in brede kring
geloof vonden, waren niet prettig voor de Prins.
Vlak voor zijn berechting in Nederland pleegde
King Kong bovendien op 20 juli 1946 in de gevan
genis te Scheveningen volgens de officiële lezing
zelfmoord, waarop de kwade geruchten natuur
lijk nog toenamen.
De regering-Beel besloot ze de kop in te druk
ken, maar pas driekwart jaar later, op 5 april
1947, verscheen er in het Handelsblad een ontken
nend artikel dat echter, blijkens de nu vrijgege
ven stukken, door mr. L. Einthoven, chef van de
BNV (Bureau Nationale Veiligheid) was geïnspi
reerd, terwijl het concept bovendien door prins
Bernhard eigenhandig was gecorrigeerd.
Vanwaar overigens deze late publikatie? Het
had maanden geduurd voordat mr. Einthoven
van de Britse 'Intelligence' een onwaarschijnlijk
prachtige brief had losgekregen met de verzeke
ring, dat er 'geen enkel bewijs gevonden was dat
King Kong kennis had gedragen van de Arnhem
operatie', terwijl bovendien 'bewezen was dat
King Kong pas na het begin van de operatie voor
de eerste maal op het Nederlandse hoofdkwartier
was verschenen'.
Helaas belette het Britse ministerie van buiten
landse zaken de publikatie van deze brief. De
voorzichtige gentlemen van het Foreign Office
wilden blijkbaar de kans vermijden zich vroeg of
laat de vingers te branden aan deze veelzijdige
zaak. Britse ervaring in oorlogstijd met het soms
weinig terughoudende optreden van de Prins
moge hierin een rol hebben gespeeld.
Na de publikatie van het onbevredigende arti
kel in het Handelsblad, dat er op neer kwam dat
de Prins van de prins geen kwaad wist, werd de
zaak twee keer uitvoerig onderzocht: door de
Parlementaire Enquêtecommissie (hierna te noe
men PEC) in 1949/50 en door dr. L. de Jong, in
1980.
Bij deze onderzoeken ging het voornamelijk om
de antwoorden op twee belangrijke vragen.
De eerste luidde: Is er vóór Arnhem contact ge
weest tussen King Kong en het hoofdkwartier
van prins Bernhard? De slotsom van de PEC was:
neen. Het eerste contact dateert pas van 21 of 22
september 1944, toen King Kong op het hoofd
kwartier werd verhoord omdat men hem wan
trouwde. Dr. de Jong bevond: geen rechtstreeks
contact maar wel indirect, via een stafofficier van
de Prins, kapitein K. de Graaf.
De tweede vraag kan als volgt worden samen
gevat: heeft King Kong Montgomery's aanvals
plan 'MarketGarden', inclusief de beraamde
luchtlandingen bij Arnhem, aan de Duitse Ab-
wehr (contra-spionage) verraden, nadat hij met
een geallieerde opdracht voor de illegaliteit in
Eindhoven door de linies was gegaan?
De Jong antwoordt hierop: ja, hij heeft alles
verraden, maar dit had geen invloed op 'Arnhem',
want de Duitse ondervrager, majoor Kiesewetter,
geloofde hem niet.
De PEC besloot: King Kong heeft op 15 septem
ber bij de Duitse Abwehr te Driebergen 'geen me
dedelingen gedaan over het a.s. offensief van de
geallieerden op Arnhem'. Dit bleek indirect uit
het feit dat de Duitse bevelvoering in Nederland,
zoals ook de naoorlogse verhoren van Duitse ge
neraals bewezen, door de luchtlandingen volsla
gen was overrompeld.
Alleen al de verschillen tussen de conclusie?
van de enquêtecommissie en die van dr. De Jong
wettigen een nieuw onderzoek. Daarvoor hoeft
zelfs niet gewacht te worden op de vele ontbre
kende stukken, zoals de al te fraaie brief van de
Britse Intelligence, waarvan de echtheid dus niet
kan worden vastgesteld, en van de complete En
gelstalige verhoren van King Kong.
Na herhaalde lezing is mij nl. allereerst geble
ken, dat de verhoren van de PEC inzake King
Kong op geen stukken na zo volledig en zorgvul
dig zijn geweest als haar indringende analyse van
het beruchte 'Englandspiel', de tragedie van de
vijftig in handen van de vijand gedropte agenten,
tengevolge waarvan zij zelf plus honderden on
dergrondse strijders omkwamen.
In beide onderzoeken, dus die naar het Eng
landspiel en naar King Kong, heeft de PEC in to
taal vier langdurige verhoren afgenomen die te
zamen dagen duurden aan één belangrijke ge
tuige die ik goed gekend heb: de sinds enkele ja
ren overleden Klaas (in de wandeling genaamd
Kas) de Graaf.
Kas, die bij het uitbreken van de oorlog 23 jaar
oud was, ging in het verzet bij de sabotage- en
spionagegroep C.S.6 en week in november 1943 uit
naar Engeland. Tijdens de moeilijke vlucht door
bezet Frankrijk heen redde de passeur en piloten-
helper King Kong hem het leven - een voor Kas
de Graaf onvergetelijk feit dat later vérstrek
kende gevolgen had voor beider relatie. In Enge
land deed Kas de Graaf, gemilitariseerd met ka
piteinsrang, goed werk als sous-chef van het Bu
reau Bijzondere Opdrachten (BBO), dat zich
voornamelijk bezighield met het afwerpen van
wapens en explosieven voor de latere Binnen
landse Strijdkrachten.
üngenlijn van Rotterdam naar dj
jen model van onafhankelijke, r'
visatie. Zijn vele steunpunten on
Iemand' door een aantal vrol
krachtpatser, ook op seksueel gel
ye) waren toegedaan.
Broer
Eind 1943 werd zijn broer Hen
I derland voor de pilotenhulp werlj
[en ter dood veroordeeld. BijrJ
[raakte zijn lievelingsvriendin, del
iGilou, bij wie hij in Rijssel twee f
(gevangenschap. Om die beiden tel
|door bemiddeling van een zekel
j joop, die voor de Duitse Abwehr \l
jfenkomst.met majoor Giskes, del
I ivehr (contra-spionage) in Nederll
Zijn broer en mattresse herk
Iheid, maar in de eerste maanden
(hij voor enige duizenden gulden
honderd verzetsmensen.
Ook als verrader bleef hij onb
Jgalen die hij sympathiek vond lid
(zijn mensensmokkel zette hij tu
(ven door voort en op die manier 1
|van betrouwbare durfal, die hij
(geheime dienst M.I.9 had verwor
Schrijver A. denDoolaard. - fotoarchief de srai
hebben geïntroduceerdis natuurlijk eet
krankzinnige veronderstelling".
Begin september 1944 werd kapitein De Graaf
toegevoegd aan het hoofdkwartier van prins
Bernhard, die met instemming van sommige mi
nisters en tot ontstemming van andere tot bevel
hebber der Nederlandse strijdkrachten was be
noemd. Hij vertrok op 6 september 1944 met de
Prins naar België, waar hij zijn levensredder op
een nog steeds omstreden datum opnieuw ont
moette. Hij zelf hield voor de PEC hardnekkig vol
dat dit pas op 23 september was gebeurd, dus en
kele dagen na Arnhem. De onlangs vrijgegeven
stukken versterken de reeds eerder gerezen twij
fel aan de juistheid van deze datum.
Nu is er één opmerkelijk feit dat nog nooit naar
voren is gebracht. Over de rol van het verraad in
het Englandspiel hield De Graaf er een eigen
theorie op na, die hij tegenover de PEC lang en
hardnekkig heeft verdedigd.
Volgens hem zou een verrader in Londen, een
zekere kapitein Seymour Bingham die direct met
de uitzending van de vijftig omgekomen agenten
te maken had, gedurende de jaren 1942-44 in ver
binding hebben gestaan met een gelijknamig fa
milielid, die in het bezette Nederland voor de
Duitse Sicherheitsdienst werkte. Tijdens 2Vt van
de 4 verhoren, afgenomen in juni 1948 en juli 1949,
heeft de PEC deze theorie van Kas de Graaf totaal
ontzenuwd. Het ging daarbij niet mals toe.
Ik citeer slechts twee voorbeelden.
Voorzitter mr. L. Donker: „Maar ik wil nu fei
ten hebbenwij hebben niets aan theorieën.
Nu vraag ik u alleen: zijn die feiten waar of niet
waar?"
Antwoord: „Gedeeltelijk".
PEC-lid mr. Stokvis: „Zijn die feiten zó juist
dat u ze onder ede kunt handhaven?"
Antwoord: „Ik kan niet zonder meer met ja of
neen antwoorden".
Op 6 mei 1950 werd Kas de Graaf door dezelfde
ondervragers, die hem een klein jaar eerder had
den ontmaskerd als onbetrouwbaar fantast, op
nieuw aan de tand gevoeld, nu over de zaak-King
Kong. Ditmaal geen kruisverhoor en zelfs geen
enkele tegenwerping wanneer kapitein De Graafs
verklaringen strijdig waren met die van vorige
getuigen.
De commissie at als zoete koek De Graafs beë
digde verklaringen op, dat King Kong slechts
tweemaal op het hoofdkwartier van prins Bern
hard was geweest: eenmaal, op 23 september 1944
en dus na Arnhem, om door hem zelf verhoord te
worden; de tweede en laatste maal op 28 oktober
1944 om gearresteerd te worden. Reeds eerder had
De Graaf verklaard: „Dat ik hem bij de Prins zou
Wellicht aanvaardde de PEC De Graafs ver
klaringen, waardoor de Prins wat betreft 'Arn
hem' buiten spel kwam te staan, ook zo grif omdsij
het om grondwettelijke redenen van meet al
de bedoeling was geweest het Koninklijk Huis]
buiten het parlementaire onderzoek te houden
Toch blijft de tegenstelling in verhoormethoden!
een wonderlijke zaak, want de PEC wekte daai
mee de indruk dat zij een eerder door haar ze
gedesavoueerde getuige gebruikte om in het g(
val-King Kong de Prins buiten schot te houden.
De verklaringen van Kas de Graaf zijn, voor|
mij althans, minder verwonderlijk. Hij was
mythomaan, die in zijn eigen hersenspinsels
loofde en ze met oprechte overtuiging als waa:-|
heid voordroeg. Deze mythomanie werkte
omgekeerd: hij was in staat zich zelf en daar
anderen ervan te overtuigen dat bepaalde
beurtenissen helemaal niet hadden plaatsgevon]
den - zoals b.v. de door De Graaf geloochende m
gelijkheid van een ontmoeting tussen de Prins i
King Kong, terwijl nu vaststaat dat King Kor]
althans na Arnhem wekenlang op het hoofi]
kwartier van ZKH, kasteel Wittouck in het
niënwoud bij Brussel, een eigen kamer heeft
had.
Voor mij als romanschrijver was Kas de Graz
een boeiende figuur. Na één vluchtige ontmoet»
in Londen tijdens de oorlog maakte ik terde
met hem kennis in de maanden na maart 1!
toen hij mij verzocht een door hem geschreven
man, getiteld 'Carnaval der Desperado's' te
werken en er een uitgever voor te vinden. Kasi
Graaf verschool zich achter het pseudoniem 'A.<
Noël de Gaulle', een anagram (letteromzetti
van 'een oud-illegaal'.
En dat gaf meteen de mysterieuze sfeer ai
waarin hij nog steeds leefde. Ik moest hem ffli
ren de werkelijke identiteit van de auteur nooit]
verraden, althans bij zijn leven. „En de rest
dat leven kan kort zijn", voegde hij er dramatis
aan toe, met een doordringende blik uit zijn
doorzichtige bruine ogen met opvallend lai
wimpers. „Verwonder je niet wanneer ik na
blikatie van dit boek wordt overreden of in
nek geschoten, want in deze sleutelroman der
ceer ik de twee hoofdverraders in het Englai
spiel plus hun medeplichtigen".
Kas de Graaf was door dit boek zo bezeten
raakt dat hij het, zoals reeds vermeld, tijdens:]
verhoren door de PEC als 'zijn' werkelijkheid
trent het Englandspiel voordroeg, waar de
missie echter niet intrapte.
Het boek was spannend geschreven, maar
ziening van de stadhuistaal en het doorpril
van een aantal gezwollenheden bleken hard
dig. Een voorbeeld van dat laatste was zijn anj
aanjagende beschrijving van de geweldige
stalte van 'de grote mensensmokkelaar Pirr
Gorilla', in wie ik zonder moeite de toen al vj
dwenen King Kong herkende, die inderdaad
de Graaf door talloze gevaarlijke situaties
van Brussel naar de Pyreneeën had gegidst,
als gevolg een band voor het leven - een leveni
voor King Kong in 1946 op een ellendige mal
zou eindigen.
De schrijver had het karakter van juist
psychopatische en daardoor onberekenbare
guur helaas, of misschien opzettelijk, niet uit
diept. Toen ik tijdens onze besprekingen over]
bewerking King Kong ter sprake bracht
Kas de Graaf opvallend zwijgzaam. King
was eerst goed, zei hij, en zelfs bewondei
waardig. Als helper van piloten en vluchtelinS
heeft hij duizenden gered. Later werd hij fout]
misschien heb ik dat in mijn stomme dankt
heid te laat begrepen.
M(ilitary) I(ntelligence) afdelj
[bezig met het heimelijk evacue
]van het in bezet gebied onderd
jpersoneel van de RAF. Onmidde|
(ding van Antwerpen begon de
|Baker van deze dienst naar ondef
|te zoeken en ook naar een betr|
|agent. Deze moest door het fron
(schap brengen naar de pilotenhj|
]ven, waar een groep Britten
(üeze onderduikers moesten tel
(omdat de bevrijding van Eindhcf
|mijn was beraamd.
De Antwerpse commandant]
rondse 'Brigade Blanche', de
|val hem voor het klaren van del
ing Kong aan, die bij de bevrij
[ven dapper had meegevochtenj
Ischieten).
Om de betrouwbaarheid van
hg omhangen reus te testen
lef, overste Langley, zich eerst I
5' van zijn eigen legergroep el
raad tot het hoofdkwartier vaif
lat op 7 september in het bev
en paar dagen werd ondergebi|
ropole.
Het gevolg van de Prins bestl
le beide kapiteins Kas de Graa
lijzondere Opdrachten (BBO)
lijs de Jong (27 jaar) van het Bil
31). Deze twee kenden de verbi|
ïantal belangrijke sabotage- en
!n bezet gebied, met wie twee 1
liografisch contact konden opne
Verder was er nog een jongl
nthony Knight, met vaag orrf
de wat oudere jhr. mr. Pieten
perste bij het Militair Gezag
ruls meegestuurd als betaaln
ijker, om er op toe te zien dat
ermanent feestvierende BrussL
pe band zouden springen - eenl
lij maar deels slaagde.
Verder wilde Kas de Graaf niet gaan. '1
daarom acht ik het van belang hier een schetst
King Kong te geven, een soort compositie-'"
van deze wilde avonturier, beurtelings weldo
en misdadiger.
Van grote invloed op zijn latere losgeslagen]
treden is een schedelbasisbreuk geweest, die]
24-jarige monteur in 1936 opliep in de garage]
zijn vader. Het daarmee gepaard gaande her
letsel kan volgens specialisten ook duurzame]
volgen hebben voor het geestesleven van
slachtoffer.
Ondanks twee jaar verpleging bleef Linden]
zijn verdere leven lijden aan hoofdpijn en w
lingen. Maar ook op geestelijk gebied werd Kj
stabiel of werd zijn wellicht reeds aanwezige1]
venwichtigheid verergerd en dat allereetsj
moreel gebied. Hij kende geen onderscheid
tussen goed en kwaad, tussen mijn en dijn;
was volgens deze anarchist van iedereen en]
van hem. Geleend geld gaf hij nooit terug. w|
bruikte het voor het financieren van zijn vl®»
Lees verder oP|
pagina hierna
Uit de onlangs vrijgegeven sl
(elijk dat King Kong, behalvef
fan captain Baker ook met een
Iracht van prins Bernhard do
"zonden. Koningin Wilhelmir
st geworden door de dolle g,
Jinsdag, die in Duitse schietpa
(igd- 1
Vandaar de opdracht die -
verbrengen aan de Eindhoven
bevolking tot kalmte te i
odschap werd King Kong me.
i Graaf: de illegaliteit moest 1
ens verwachten, want de bev
6 deur.
Dit alles veronderstelt perso
en King Kong en De Graaf, die,
u oprechte onwetendheid van|
artzelfsprekend bij de Prins
anbevolen.
De voormalige captain Pett
evestigde dit in zijn in 1955
wires: „Ik kreeg bevel om Lir,
en als een van mijn agenten
,'aal verwees ik zijn betrouw»
pging terug naar prins Berr
er- vandaar werd mij toegev«
iaden met mijn twijfel aan dj
"een van Koningin Wilhë
'3vers.Blijkens de bewoori
untwijzing zo goed als zeker i
Graaf. Maar achter de tel
>ns Bernhard, die blindelinsl
si vertrouwde.
iniateurs
Wat kan King Kong in dit n,
üf,G?rs over Market Hardel
•n. Eisenhower keurde het a
Se aarzeling goed op de l(w
detailleerde operationele dij
>rM sePternber naar de troejf
a a^urn voor de operatie q
na of viel met het onvool
r voor de luchtlandingen
•sten ondergrondse troeperj
aaarom moet de Prins als B*
Ïhu strÜdkracht (BNS) i
e boogte zijn geweest.
irfb^r over de tijdpassering L
'h m ng Ko«g tussen de bevrl
14 september) en zijn sluip
ikenri^T^01" 's avonds) is
L tVij weten niet in wi
artier van de Prins (hotel 1
9 septembel
te Diest, 9 tot vermoet
'iOn opdrachten heeft gek
>rr.h de Graaf en Peter
bbard boodschapper Kir
gesproken valt niet te 1
