Middenschool: overmorgen of toch iets later
Enrile: opportunist of bekeerd democraat?
c
even..u
UITBLAZEN
Landbouw krijgt opnieuw grootste klappen
BE
Gezonde
beweging
ADVIES BASISVORMING LEGT HYPOTHEEK OP CONGRES IN LELYSTAD
NIEUWE FILIPPIJNSE MINISTER VAN DEFENSIE
EG IN ERNSTIGE FINANCIËLE ZORGEN
Deel treinen
rijdt met
gevaarlijke
condensatoren
DE STEM COMMI
Niet zeuren
WIM KOCK
WOENSDAG 12 MAART 1986
ACHTERGROND
WOENSDAG 12 MAART 1986
Ze zoeken wat uit te
genwoordig. U las
gisteren zeker ook
wel dat bericht over de
Duitse enquête waaruit
zou zijn gebleken dat er
op elke vrijdag de 13de op
de Duitse wegen meer on
gelukken gebeuren dan op
gewone (vrij)dagen. Toch
vreemd niet?
Op de radio hoorde ik van
morgen een fragment van een
programma over verkoudheids-
onderzoek in Engeland. Waar
het precies allemaal over ging
weet ik niet omdat ik slechts
dat ene stukje hoorde en toen
de auto uit moest. Dat stukje
was op zichzelf al intrigerend
genoeg. „Mensen van wie bij
psychologisch onderzoek wordt
vastgesteld dat ze introvert zijn,
blijken meer last te hebben van
neusvocht en dat vocht blijkt
bovendien meer verkoudheids-
virussen te bevatten dan het
schaarsere neusvocht van een
extravert." Daar kwam het op
neer wat de professor zei.
Een introvert, zegt het
woordenboek, is een 'naar bin
nen gekeerd persoon'. Als het
nu nog een binnenstebuiten ge
keerd persoon was, dan zou ik
het verband begrijpen. Wie met
zijn inwendige organen op de
tocht gaat staan vat gemakke
lijk een kou. Maar waarom een
'binnenvetter' vaker een snot
neus met meer verkoudheidsvi-
russen heeft dan een extravert
(of extrovert, mag allebei), een
naar de buitenwereld gericht
persoon dus, dat is mij een
compleet raadsel. Het zou
evenwel aanleiding kunnen ge
ven tot een onderzoek naar de
stoelgang van respectievelijk de
introvert en de extravert. Mis
schien heeft de binnenvetter
ook meer last van verstoppin
gen dan de extravert.
Intussen herinnerde dat ra
diobericht me aan een verhaal
dat ik een dag of wat terug uit
de Herald Tribune knipte.
Daarin werd melding gemaakt
van een uitgebreid en zeer lang
lopend Amerikaans onderzoek
waaruit zou blijken dat li-
het leven kan
I dat hebt u va
ker horen beweren, maar toch
was dit een bijzonder verhaal.
Ten eerste ging het om een ge
matigde lichaamsbeweging.
Dus niet dat fanatieke joggen
en fietsen, maar bijvoorbeeld
een flink wandeltempo of een
paar partijtjes tennis.
Aan het onderzoek werkten
16.936 mannen mee die tussen
1916 en 1950 ingeschreven had
den gestaan aan de Harvard
Universiteit. Deze mannen vul
den in 1962, toen het onder
zoek begon, en in 1966 uitge
breide vragenlijsten in over hun
gezondheidstoestand, hun li
chaamsbeweging en allerlei an
dere aspecten van hun levens
stijl. Vervolgens werden de le
vens van de deelnemers ge
volgd tot 1978. Er waren toen
1413 mannen gestorven; 45 pet. g
aan hartziekten, 32 pet. aan
kanker, 13 pet. aan andere na- S
tuurlijke oorzaken en 10 pet.
als gevolg van ongelukken. j|
Uit de studie bleek dat voor ee
mannen die lichamelijk actief
waren het sterftecijfer 25 tot 33 g
procent lager lag dan voor
mannen die helemaal niet aan E§
lichaamsbeweging deden. Bij g
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiMiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiMiiiwiiiiwiiiiwiiiiiiimii!
de ouderen was voor de actie- g
ven de kans om voortijdig te
sterven zelfs de helft kleiner g
dan voor de stilzitters. Voorts g
bleek dat lichaamsbeweging de s
sterfterisisco's, veroorzaakt g
door hoge bloeddruk en roken g
beperkte. De groep van deelne-
mers die problemen met de g
bloeddruk had vertoonde even- g
eens frappante verschillen in le-
vensverwachting tussen licha- g
melijk actieven en niet-actie-
ven. Ej
1
Wat betreft de lichaamsbe- g
weging zelf viel het op dat het g
niet eens om zulke hevige in- g
spanningen hoeft te gaan. Een
sportief verbruik van 2000 ca-
lorieën per week bleek vol- g
doende om in het vakje 'ge- g
zond' te belanden. Volgens de
onderzoekers raak je die 2000 ee
calorieën al kwijt wanneer je g
per week 32 km wandelt in een g
flink tempo. De piek van het
nuttig effect op de levensver- g
wachting bleek op 3500 calo- ee
rieën per week te liggen ofwel g
drie a vier uur (single) tennis- g
sen of 32 km snelwandelen of ee
draven. g
Boven de 3500 calorieën viel g
er geen vooruitgang meer te be-
speuren, mogelijk - aldus de
onderzoekers - als gevolg van g
de gevaren die aan overmatige g
lichaamsbeweging verbonden g
kunnen zijn. Zo bleek uit de
onderzoeksgegevens dat man- E
nen, die inspannende sporten g
bedreven, als squash en basket g
ball (het echte, niet de mini-va-
riant) gedurende drie of meer
uren per week, een iets hoger g
sterftecijfer vertoonden dan de-' g
genen die zich bij deze sporten g
beperkten tot twee uur per ee
week. g
„De resultaten van het on- g
derzoek wijzen erop", zeggen g
de onderzoekers, „dat een ver-
standige en niet overdreven ü- ee
chaamsbeweging belangrijker is g
voor een langer leven dan de g
erfelijke douceurtjes van een g
'gezond geslacht'.
Zoals de meeste onder- ee
zoeken leverde ook dit een g
raadsel op: de magerste man- g
nen hadden een hogere sterfte- s
kans dan 'gematigd zware' ee
mannen. De onderzoekers von-
den daar wat op: aangenomen g
mag worden dat mannen die g
ziek zijn zowel mager als inac- ee
tief worden terwijl lichamelijk ee
actieve mannen zwaarder wor- g
den als gevolg van de toename g
van de spiermassa. Voorwaarde jg
voor de zwaardere man om in g
de categorie 'gezond' te komen g
en te blijven bleek dan ook be-
wegen te zijn. Maar gold dat al g
niet voor allemaal? g
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41, 076-236326.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28. ©01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes
Hulst, Steenstraat 14, ©01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 23, 4900 AA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
J 23,60 per maand; 68,05 per kwartaal of 264,45 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand.
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17 00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje® 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur ©076-236394/236911.)
R^nlr roldtipc
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5
Door Frans van Mourik
VRIJDAG en zaterdag wordt in Lely
stad het vijfde congres van de Mid
denschoolvereniging gehouden. Oud-
minister van Onderwijs, prof. dr. Jos
van Kemenade zal daar prominent
aanwezig zijn met een toespraak on
der de titel 'Overmorgen - of iets la
ter'. En waar Van Kemenade zich in
het verleden meer dan eens heeft op
geworpen als een kampioen van de
middenschool, is er weinig fantasie
voor nodig om te bedenken 'wat er
overmorgen zal gebeuren'.
Alleen, er is in de weken dat het congres
werd voorbereid wel iets gebeurd. De Weten
schappelijke Raad voor het Regeringsbeleid
(WRR) bracht een rapport (advies) uit over
de basisvorming in met name de onderbouw
van het voortgezet onderwijs. Dat advies legt
in ieder een geval een hypotheek op het con
gres, of dat advies nu gelezen wordt als een
afwijzing van de middenschool of juist als
een pleidooi voor invoering ervan. Dat laat
ste vindt bijvoorbeeld het Nederlands Ge
nootschap van Leraren (NGL), maar be-
stuurderen van dat genootschap plegen nu
eenmaal een rood waas voor de ogen te krij
gen zodra iets zweemt naar een midden
schoolgedachte.
De WRR-voorstellen komen op het vol
gende neer. Er moeten spijkerharde politieke
afspraken komen voor een algemene en ge
meenschappelijke basisvorming voor alle
leerlingen tot vijftien a zestien jaar. De ba
sisvorming moet bestaan uit een pakket van
veertien vakken met onder meer techniek,
informatica, twee moderne talen en muziek.
In het rooster zit dan een vrije ruimte ruimte
voor ongeveer 20 procent van de tijd, waarin
leerlingen afhankelijk van aanleg en inte
resse andere vakken kunnen kiezen. Alle
vakken moeten op twee niveaus worden aan
geboden en geëxamineerd. Leerlingen mogen
drie of vier jaar over de basisvorming doen.
De scholen krijgen tien jaar om haar in te
voeren.
Ligt er dus nu een een advies op tafel voor
de invoering van de middenschool zoals die
altijd bepleit is?
„Nee", zegt Ivar Labordus, coördinator van
Ivar Labordus oorspronkelijke mid
denschool komt niet voor in dit advies
- FOTOSLO
de Stichting voor de Leerplanontwikkeling
(SLO) voor de eerste fase van het voortgezet
onderwijs. „Dit is niet de middenschool
waarover we het in de zeventiger jaren had
den. Dat zou uitdrukkelijk een eigen school
zijn met een open afsluiting. Kinderen die de
middenschool doorlopen hadden, gingen
daarna naar een andere school. Als je de
middenschool namelijk niet ontdoet van een
bepaald afsluitingssysteem met een maat
schappelijke waardering, is het geen ge
meenschappelijke school. Als je het over die
middenschool hebt, denk ik dat die is wegge
schreven in het WRR-advies. Die komt er
niet in voor".
Labordus beschouwt dit advies als een pa-
cificatievoorstel, dat een einde moet maken
aan zo'n vijftien jaar opgewonden en vaak
grimmige discussies over het wel of niet in
voeren van een middenschool. Die leidde tot
zoveel politieke tweespalt, dat de zaak einde
loos werd getraineerd. Minister Deetman
produceerde weliswaar een Ontwikkelings
wet, waarmee het WRR-advies veel overeen
komsten vertoont, maar die wet zal waar
schijnlijk niet meer in deze kabinetsperiode
worden behandeld. Belangrijkste verschil
met die wet is dat het WRR-advies zegt 'alle
scholen moeten na tien jaar de inhoud van de
basisvorming hebben doorgevoerd', terwijl
de wet de uiteindelijke richting open laat. De
Ontwikkelingswet opent slechts wettelijke
mogelijkheden voor scholen die met het
voortgezet basisonderwijs (VBaO) willen be
ginnen, maar laat het bestaande systeem vol
ledig in tact.
Met andere woorden als het WRR-advies
politiek wordt aanvaard, worden er daarna
geen afwijkende aanvragen voor leerplannen
en vakken meer gehonoreerd. Dat is een
zware beslissing, die Deetman op dit moment
kennelijk niet aandurft. In het blad 'School'
van deze maand zegt hij weliswaar dat 'de
tijd van vrijblijvende discussies nu voorbij
is', maar tegelijk pleit hij voor een staats
commissie, die de structurele knopen moet
doorhakken. Want politiek Den Haag acht de
minister daartoe kennelijk niet in staat. Een
soortgelijk voorstel werd ook al eens gedaan
door prof. Leune, die vond dat je maar een
commissie op de Veluwe neer moest zetten
met de opdracht er op korte termijn uit te ko
men.
Maar dat is niet de enige hobbel die geno
men zal moeten worden. Het WRR-advies
hakt inderdaad structureel de knoop door,
maar het wordt ten onrechte bejubeld als een
advies dat ook de inhoud van de basisvor
ming regelt. Ivar Labordus: „Het zegt iets
over de kaders en marges, waarbinnen de
basisvorming moet plaats vinden. Over de
inhoud van de vakken zegt het niets". Hij
vindt het teleurstellend dat er geen koppeling
is gemaakt met een ruim tevoren aan minis
ter Deetman aangeboden SLO-rapport.
Daarin staat wel een complete inhoudsbe
schrijving van alle vakken die in de eerste
fase van het voortgezet onderwijs worden
gegeven. Maar om een of andere duistere re
den is dit twee delen tellende rapport van een
toch officiële adviesinstantie tot op heden on
besproken gebleven.
En juist op de inhoudelijk opvatting van de
WRR valt het een en ander af te dingen. Ivar
Labordus, die het advies toch een 'knap
werkstuk' vindt, heeft er problemen mee dat
de WRR de basisvorming er definieert in ter
men van basiskennis en basisvaardigheden.
„Er is", zegt hij, „weinig aandacht voor de so
ciologische factoren, die op een gegeven mo
ment bepalen wat er van het onderwijsaan
bod in de vorming van de kinderen terecht
komt. Wat kinderen van onderwijs opsteken
wordt in heel belangrijke mate bepaald door
de groep waarin ze dat krijgen. De wrr de
finieert het aantal vakken en de uren, is voor
brede scholen, maar tegelijk ook voor catego
rale (red. zelfstandige) scholen. Ik twijfel er
aan hoe je binnen die voorwaarden kunt
voorkomen, dat we over een jaar of tien op
nieuw tot de conclusie moeten komen dat het
soort vorming dat we in de lagere technische
school geven toch wezenlijk verschilt van die
in het vwo. Ook al zijn basisvorming en vak
ken over hele linie hetzelfde, dan nog geloof
ik er absoluut niets van dat de instroom van
de verschillende schooltypen gelijkvormig
zal zijn. Ouders kiezen de school voor hun
kinderen toch niet op wat er in de eerste drié
of vier jaar gebeurt. Daarvan hebben ze toch
geen flauw benul. Nee ze kiezen op basis van
het afsluitingsprogramma en de maatschap
pelijke waarde van het diploma".
Tegen die achtergrond is het vreemd dat de
WRR voorstelt om 'ruime mogelijkheden te
scheppen voor scholen, die zich speciaal wil
len toeleggen op het onderwijs in de basis
vorming gedurende de eerste fase van het
voortgezet onderwijs'. Een soort 'kwaliteits
middenscholen' zonder een afsluiting bij
voorbeeld van een havo- of vwo-top dus? Die
scholen zullen tegenover brede scholenge
meenschappen met wel een eigen bovenbouw
geen schijn van kans hebben en zijn dood
voor ze geboren zijn. En dat leidt alleen tot
een verdere versterking van de maatschap
pelijke tweedeling die nu al sterk in het
voortgezet onderwijs aanwezig is: lbo-mavo-
scholen kruipen bij elkaar en datzelfde geldt
havo- en vwo-scholen. Daar waren de be
staande experimentele middenscholen ook al
lang achter, vandaar hun inmiddels op de
valreep gehonoreerde verzoek om een eigen
'kop'.
Er is dus nog geen enkele reden om te stel
len dat de race rond de 'middenschool' nu ge
lopen is. Er valt nog genoeg te discussiëren,
zowel inhoudelijk als structureel. En dat de
WRR stelt dat een belangrijke voorwaarde
voor succes 'een duidelijke en principiële wil
suiting van regering en Staten-Generaal' is,
kun je gezien de voorgeschiedenis als 'oud
nieuws' bestempelen.
Door Denis Gray
(Associated Press)
BIDDEND met een Uzi
om de schouder maakte
Juan Ponce Enrile grote
indruk op televisie
schermen over de hele
wereld. Duizenden men
sen juichten de dappere
minister van defensie
toe toen hij zich na 20
jaar trouwe dienst
keerde tegen president
Ferdinand Marcos.
Maar Marcos was nog
maar net vertrokken, of de
twijfels braken los: zou de
taaie Enrile achteraf geen
bedreiging kunnen vormen
voor het nog prille democra
tische experiment van presi
dent Aquino?
De 62-jarige jurist vormt
een vreemde eend in de bijt
van Aquino-gezinde demo
craten die nu de regering
vormen. Vrijwel tot het einde
diende hij de nu verdreven
dictator Marcos. Hij was de
man die aan het hoofd stond
van het leger in de acht jaar
dat Marcos heerste onder de
Staat van Beleg. Hij was als
minister van defensie ver
antwoordelijk voor een
strijdmacht die corrupt en
incompetent was en die zich
schuldig maakte aan ernstige
schendingen van de mensen
rechten.
In 1984 zei hij nog tegen het
blad Far Eastern Economie
Review dat hij zich in de toe
komst misschien kandidaat
zou stellen voor het presi
dentschap, maar voegde
daaraan toe: „Wie weet wat
morgen zal brengen?"
Enrile was nog maar net
geïnstalleerd als minister
van defensie in het kabinet
Enrile in een van de meest dramatische momenten tijdens de Filippijnse 'revolutie'.
Aquino, of hij benadrukte
dat hij 'geen enkele reden'
kon bedenken waarom hij
een greep naar de macht zou
doen. "Er mag in dit land
nooit meer iemand boven de
wet staan," verklaarde hij en
beloofde te zullen helpen de
regering van Aquino te sta
biliseren, het leger te hervor
men en binnen drie jaar af te
zullen treden.
De minister beloofde ver
der dat hij zich niet bij enige
politieke partij zou aanslui
ten en dat hij ervoor zou zor
gen dat ook soldaten zich niet
met politiek bemoeien. De
pro-Amerikaanse en anti
communistische Enrile zei
voorstander te zijn van de
aanwezigheid van Ameri
kaanse bases op de Filippij
nen en beloofde een 'voor
zichtige' aanpak van het
groeiende gewapende verzet
van het communistische
Nieuwe Volksleger.
„Iedereen kan het uitzoe
ken. Ik heb niets gestolen,"
riposteerde Enrile toen hem
gevraagd werd hoe hij zich
persoonlijk had verrijkt tij
dens het Marcos-regime.
Marcos moet in 20 jaar tijd
miljarden hebben verdeeld
onder zijn aanhangers.
Enrile was de onwettige
zoon van een straatarme
moeder en een welgestelde
jurist, die hem pas erkende
toen hij al een tiener was. Na
een moeilijke jeugd in de
provincie kwam hij uiteinde
lijk terecht op de beste scho
len van Manila en uiteinde
lijk zelfs aan de Harvard
Universiteit in Amerika. Hü
werd partner in de advoca
tenpraktijk van zijn vader en
gaf les tot 1966, toen hij ging
werken voor de net aan de
macht gekomen Marcos.
In september 1972 riep
Marcos de staat van beleg
uit, nadat op Enrile een aan
slag zou zijn gepleegd. En nu
pas, nadat hij Marcos de rug
had toegekeerd, verklaarde
Enrile dat die aanslag in
scène was gezet. Hij maakte
het bekend nadat hij jaren
lang de op een na machtigste
man van het land was ge
weest.
In de jaren na 1980 raakte
minister Enrile echter steeds
meer de greep op het leger
kwijt aan generaal Fabian
Ver die zich als stafchef op
wierp als rechterhand van
Marcos. Nu zegt Enrile dat
'de kliek van Ver' in 1982
heeft geprobeerd hem te ver
moorden. Zelf zou hij zich
steeds meer hebben gedis
tantieerd van de kleine groep
Marcos-getrouwen die de
tragische realiteit in het lahd
steeds meer uit het oog begon
te verliezen.
Enrile en zijn bondgenoot
generaal Fidel Ramos, nu
stafchef, deden voorzichtige
pogingen tot hervormingen
in de strijdmacht. Enrile
werd door de machtige
Imelda Marcos beschuldigd
van 'defaitisme' toen hij een
weinig opwekkend beeld
schetste van de snel toene
mende gewapende opstand.
De minister van defensie
kwam ook ongedeerd naar
voren uit het schandaal rond
de moord op Benigno Aquino,
de echtgenoot van de huidige
president. Ver werd voor de
rechter gesleept en uiteinde
lijk vrijgesproken, maar de
naam van Enrile werd niet
genoemd.
Tijdens de spannende laat
ste dagen van het bewind
Marcos verscheen Enrile ta
melijk kwetsbaar in de open
baarheid. Hij ontving de ab
solutie van een priester en zei
dat hij bereid was te sterven.
Hij ontving luide toejui
chingen toen hij zich met zijn
opstandelingen verschanste,
het leger verdeelde, en de
echte 'volksmacht" de kans
gaf de straten te bezetten.
Zijn verleden was daarmee
echter niet uitgewist. Het
vraagstuk Enrile is nog niet
opgelost en hij is niet het
enige probleem dat boven het
npg zo kwetsbare hoofd van
de onervaren nieuwe rege
ring hangt.
Door Aad Jongbloed
ER ZAL niet aan te ont
komen zijn: de land
bouw zal de grootste
klappen moeten opvan
gen van de bezuinigin
gen, die nodig zijn om de
financiële crisis binnen
de Europese Gemeen
schap het hoofd te bie
den.
De crisis openbaarde zich
maandag in volle hevigheid,
toen de ministers van Finan
ciën in Brussel werden ge
confronteerd met ramingen,
die er op wijzen dat de EG dit
jaar vermoedelijk meer dan
zeven miljard gulden extra
nodig zal hebben.
Het sommetje was vrij
eenvoudig. Omdat de land
bouwprijzen op de wereld
markt in dollars worden uit
gedrukt en de dollar bijna
dramatisch in prijs zakte,
zijn er dus hogere exportsub
sidies nodig om het gat tus
sen de Europese en werreld-
prijzen te dichten. Kosten:
ƒ3,75 miljard. Verplichtin
gen uit het verleden gaan
dan nog eens 2 miljard kos
ten, teruggave van BTW aan
Groot-Brittannië vergt nog
eens 1,25 miljard en de te
genvallende invoerrechten
worden geraamd op
ƒ360 miljoen.
De meest recente finan
ciële crisis binnen de EG
deed zich voor in 1984, toen
berekend werd dat de toen
malige 'contributie' van de
lidstaten, onder meer 1 pro
cent van de BTW-afdracht,
onvoldoende zou zijn om de
uitgaven te dekken en dat er
zeker geen geld zou zijn voor,
wat genoemd wordt, nieuw
beleid, bij voorbeeld ten aan
zien van de technologie.
Met pijn en moeite besloot
men toen de 'contributie' te
verhogen tot 1,4 procent
BTW-afdracht, een operatie
waar alle parlementen van
de lidstaten aan te pas kwa
men om dat besluit te ratifi
ceren. Er werd opgelucht
adem gehaald in Brussel,
want men zou nu immers
nieuwe wegen kunnen in
slaan zonder dat de bekende
uitgaven daaronder zouden
lijden.
We zijn nu nauwelijks een
jaar verder en de zorgen sta
pelen zich weer op. Binnen
het 1,4-plafond is nog ruimte
voor ƒ6,25 miljard, terwijl
nu blijkt dat de uitgaven al
met ƒ7,3 miljard worden
overschreden.
Er zijn drie oplossingen
binnen handbereik en elk
van die oplossingen zal tot
tweespalt binnen de EG lei
den tot men uiteindelijk, door
de nood gedreven, er één als
heilig zal bestempelen. De
eerste oplossing is om het
1,4 procent-plafond op te hij
sen tot 1,6 procent. Zo kort
na de laatste verhoging der
'contributies' zullen niet veel
lidstaten daarvoor voelen.
Een voorstel daartoe zal het
in verscheidene parlementen
wellicht zelfs niet halen.
Een tweede mogelijkheid
is dat de lidstaten het tekort
over dit jaar zullen bijspijke
ren. Maar drie landen,
Groot-Britttannië, de bonds
republiek en Nederland, de
kampioenen van de strakke
begrotingsdiscipline, zullen
daar mordicus tegen zijn. De
Nederlandse minister van
Financiën, Onno Ruding, liet
maandag direct al weten: „Ik
voel daar niets voor. In ons
land moeten we ook binnen
de begroting blijven." Blijft
over dat er sterk bezuinigd
moet worden. Aangezien de
landbouw-uitgaven met
ruim 53 miljard tweederde
van de begroting uitmaken
zal een bezuinigingsoperatie
de landbouw in ernstige
mate treffen.
De landbouw heeft zeer
veel kosten aan het opslaan
van voorraden uit de over
productie. De Nederlandse
commissaris voor landbouw,
mr. Frans Andriessen, diende
daarom een voorstel in om
tegen ƒ2,5 miljard per jaar
in drie jaar van die over
schotten verlost te zijn. Maar
Ruding en met hem zijn
Britse en Duitse collega's ga
ven als eerste reactie op de
onthutsende financiële te
genvallers al te kennen dat
Andriessen maar op een an
dere manier van zijn voorra
den moet zien af te komen.
„Ik denk dat hij het binnen
de landbouwbegroting moet
zien te vinden", aldus Ru
ding.
Afgaande op die veronder
stelling zou de landbouw niet
alleen de ƒ3,75 miljard, ver
oorzaakt door de dollarkoers,
moeten zien te vinden, maar
ook de 2,5 miljard voor het
opruimen van de voorraden,
samen ƒ6,25 miljard op een
begroting van 53 miljard.
De EG-landbouwminis-
ters, die al enigszins onder
curatele werden gesteld van
wege het verzoek voorlopig
geen beslissingen te nemen
die geld kosten, krijgen dat
hun op hun bord met de
dwingende opdracht: „Los
het maar op." Die opdracht is
nauwelijks uit te voeren zon
der dat zich dramatische din
gen voordoen in het land
bouwbeleid. Het is dus zon
der meer duidelijk dat er zich
ernstige aanvaringen voor
gaan doen tussen de land
bouwministers en hun colle
ga's van financiën, waarbij
de financiële moeilijkheden
wellicht in verhevigde mate
in de loop van het jaar terug
keren. De droom dat er geld
beschikbaar zou komen voor
nieuw beleid is in ieder geval
weer voor lange tijd vervlo
gen.
HOOGLERAAR:
Kamermotie
speeltuig
geen wapen
den haag (anp) - Een
uitspraak (motie) van de
Tweede Kamer heeft
minder grote betekenis
dan in het algemeen
wordt aangenomen. Dat
schrijft prof. mr. J. Prins,
hoogleraar staatsrecht in
Amsterdam
De Amsterdamse
hoogleraar meent dat
met het aanvaarden van
een motie de Kamer in
het algemeen slechts
haar mening geeft, die
politiek van belang kan
zijn, maar als zodanig
geen bindend karakter
heeft.
Het functioneren van
de motie komt in het al
gemeen gesproken veel
meer tegemoet aan de
wensen van de vertegen
woordigers dan aan de
eisen die het regeren
stelt. Hij noemt moties
dan ook 'meer geschikt
als speeltuig voor het po
litieke spel dan voor een
nauwkeurig afgemeten
bijdrage aan het rege
ringsbeleid'.
Prins schrijft het ge
voel van teleurstelling
over het functioneren
van het parlement mede
toe aan te hoge verwach
tingen over de politieke
bestuurbaarheid van de
samenleving.
'De politiek heeft er
zelf aan meegewerkt de
illusie te wekken meer
vraagstukken te kunnen
oplossen en meer verlan
gens te kunnen bevredi
gen dan de werkelijkheid
toestaat'.
DEN HA
den door
wetsvooi
ning Soc
ciëel nog
nu al ziji
gemaksh
van uit i
uitkering
menwom
minder
men.
Dat ze
Vrouwei
Zelfstan
op de he
sel van
Van een onzer verslaggevers
VSTRICHT - In Neder
land rijden 58 locomotieven en
226 intercityrijtuigen die zijn
uitgerust met PCB-houdende
ondensatoren. De condensa-
oren, die de stof polychloorbi-
jfenyl (PCB's) bevatten, zijn
gevaarlijk omdat bij verhit
ting het uiterst giftige dioxine
"kan ontsnappen.
In België deed zich eind ja
nuari een ongeluk voor met
een PCB-condensator. Daarbij
?ou een machinist in aanra-
■ing zijn geweest met dioxine-
gas. In ons land is begin jaren
tachtig al een soortgelijk geval
gemeld.
Het gaat om de 58 locs van
de 1600-serie en alle 226
nieuwe in territyrij tuigen
(ICR's). De condensatoren
staan in de hoogspannings
ruimte van de rijtuigen. De NS
zoeken naar een vervanger,
naar die is tot op heden nog
liet gevonden.
DEN I
voor s
lozen
Zaken
bezwa
fractie
HetC
de noot
gen, de
De no
taris De
van de
een zegs
lijke va)
meenten
Graaf n:
rekening
viduele
de uitkc
FNV vi
strafma;
zwaar,
nieuw v,
ging van
werklozï
zitten".
De Gr
voor dat
scheid
'licht', 'n
wijtbaar
gen (die
duren) c
dan uit
tweehon
maand.r
gemeent
maatstai
van sanc
Lichte
de visie
ris het i
bij het
niet tijd
inschrijv
den-cate
doendei
ingaan
overtred
door eig(
ren van
niet mee
scholing.
De Pvi
tie van i
een felle
op het I
ten; het
de voors
vertrouv
geweten:
Vooral In het zuiden van het land spelen pli
meenteraadsverkiezingen nog steeds een
kikale partijtjes staan dikwijls dicht bij d<
hechte banden met het verenigingsleven
vervullen een soort van makelaarsrol tut
moeilijk de weg kan vinden in ingewikkelde
ten en het stadhuis. Een nuttige functie dus
Landelijke partijen denken daar ander:
P'aatselijke lijsten irritante concurrenten, d
lda, PvdA, WD etc. op plaatselijk niveai
vorige week kregen ze daarom een veeg
^secretaris Brokx; eergisteren haalde
mrdA, oud-FNV-voorzitter Kok, in Oosterho
Kok betoogde zo ongeveer dat bij geme
siechts die stemmen tellen, die uitgebracht
woordigers van landelijke partijen Alleen
provinciaal en landelijk niveau een vuist ma,
tische kroonprins. Hij riep zijn gehoor dai
Pisten op 19 maart a.s. een 'beslissende tik
vooral bij de PvdA is de ergernis over
P'aatselijke lijsten wel te plaatsen. De soc
en er op, dat 1986 het jaar zal zijn van hui
,el zuiden. Die doorbraak komt er niet
erKiezmgen, als de kiezer de politiek op
ngnjker vindt dan de nationale doelstellir
var i?n; !->aarom wordt - ook door de ai
n de landspolitiek - de belangenbehartr
ocratie ondergeschikt gemaakt aan hun
van ls niet correct. Een krachtig, voortvc
|ma_,wez®nl'jke betekenis voor een goed le
a/pp 'n k 9emeenten. Daarom gaat het
srhn 9ebeurt. de gemeenteraadsverkiezing
van ~Yen als een 9enerale repetitie voor
eincn me' a s- Gemeenteraadsverkiezir
diSn waarden gelaten te worden. Dat ge
san Partijen. Plaatselijke lijsten,
LS5 aa' stellen - het gaat tenslotte
Iraariü ieerden - hebben daarom, wat ons
oen,, n8ra ezin9en recht op dezelfde behan
ae»dl9ers van landelijke partijen,
tipr Ha u.nnen laatstgenoemden via hun
ter i nt rt ,n'fl meer bereiken? In theorie wel
der, „fn Kamerfracties zo overspoeld v
naiiB„i.P^rt'igenoten °P lokaal en prov
6an ppn t0ekosnen aan het lezen van ar
foepntD,;-yeran,woorcle prioriteitstelling op I
ren For r,?en re9ionale beleid. Kok, Brolo
help niHP v'sell'ke lijst, waarop mensen
pen vnnfh i'ike 9emeenschap verdienste
dezptiiri c van 9emeenschapszin, iets
de bak te komIn8VentUele non"valeurs? Die
