6Erg trots ben ik niet9
OOP
4 Voor mezelf heb ik gewonnen'
PORTIE NASI ZET VAN BENTHEM OP GOEDE SPOOR
{'Evert is de grootste op natuurijs''
klimmende rente en toch
dagelijks opvraagbaar.
luwe LPG-klant
ig a.s. een
verenigde spaarbank
IDEELTOTRUIM F3.400,
llliill
IDEELTOTRUIM F2.760,
ELTOT RUIM F1.300,-
WINNARES TINEKE DIJKSHOORN-OLSTHOORN:
01150-20136
raties, Auto-
tcamera s,
It.v.'s
iMntofliuurt
htheek te huur vanaf
]na "Star Wars" en
I» strikes back" nu:
URNmijED!
't Is Essodie 't doet. (ESSO
REIN JONKER ZEER TEVREDEN MET TWEEDE PLAATS:
A60
Van een onzer
speciale verslaggevers
LEEUWARDEN - De 33-ja
rige Tineke Dijkshoorn-OIs-
thoorn viel bijna van verba
zing - en ook pure uitputting
- van haar schaatsen. De
moeder van drie kinderen
uit Schipluiden won name
lijk gisteren de veertiende
Elfstedentocht bij de vrou
wen.
Terwijl haar echtgenoot
nog bezig was aan de toer
tocht, gleed de huismoeder
over de finish op de Bonke-
vaart in Leeuwarden. „Tot
nu toe heb ik echt niets be
reikt in het schaatsen. Bij
het NK marathon in Giet
hoorn werd ik tiende. Dus
dat stelt niet zo veel voor", zo
overzag Tineke Dijkshoorn-
Olsthoorn haar plotselinge
sprong uit de anonimiteit.
„Nee, je kan mij - tot mis
schien vandaag - geen bij
zondere schaatster noemen",
liet zij misschien ten over
vloede nog weten. „Ik heb
nooit wat gepresteerd". Nu,
dat laatste is sinds gisteren
drastisch veranderd. Maar
erg trots was Tineke Dijk-
shoorn-Olsthoorn niet op
haar prestatie. „Ik heb het
laatste stuk helemaal niet
meer geschaatst. Vanaf
Dokkum was ik alleen nog
maar in staat om hard te lo
pen. Vanaf de kant werd me
verteld dat Betty Westerveld
achter me aanzat. Dat sti
muleerde me om door te
gaan, maar eigenlijk kon ik
geen stap meer verzetten. Zo
kapot zat ik. Vandaag heb ik
gezien wat zwarte sneeuw is.
En ik moet zeggen dat ik
hoop dat nooit meer mee te
maken. Verschrikkelijk".
Tineke Dijkshoorn-Ols-
thoorn bekeek haar bran
dende voeten nog eens. De
afgelopen zomer fietste ze
wel over afstanden van 200
kilometer en probeerde ze de
halve marathon. „Mijn
grootste wens is nu een klein
bakkie koffie".
'Ik heb echt gehuild'
Van een onzer speciale 'verslag
gevers
LEEUWARDEN - Op
het onderduikadres,
dat Evert van Ben
them dinsdag uitkoos
om aan de aandacht te
kunnen ontspannen,
bestelde hij een portie
nasi speciaal.
Het met sambal zwaar
gekruide gerecht be
schouwt de, sinds giste
ren voor de tweede ach
tereenvolgende maal,
winnaar van de Elfste
dentocht als het ideale
voedsel om reserves op te
bouwen voor het volbren
gen van de 'Tocht der
Tochten'.
Geen moderne sportvoe
ding, geen wonderdrankjes,
maar gewoon dus nasi spe-
:iaal met een stokje sateh.
,Dat hete van die sambal, dat
loet me goed. Onderweg heb
It ook nog koude nasi gegeten.
Ik kan dat goed verdragen".
iees
Evert van Benthem sprak
iet uit met een van emoties
lees geworden stem. Volko
men beduusd was hij, toen hij
700 meter van de finish bij
iet ronden van de laatste
oocht naar de Bonkevaart in
Leeuwarden besefte, dat hij
na Arnhemmer Koen de Ko
ning en Auke Adema geschie
denis ging schrijven door te
zegevieren en op die manier
zijn rijk van Elfstedentocht
winnaar te behouden. „Dit is
het mooiste wat er is", snikte
als eerste reactie uit. Hij
legde die laatste meters af als
Hennie Kuiper bij het wereld
kampioenschap in het Belgi
sche Yvoir. Omkijkend, de
vuisten gebald naar de overi
gens onzichtbare Rein Jonker,
de 35-jarige uit Grouw, die het
langst het spoor van de ontke
tende veehouder uit Sint-
Jansklooster had kunnen vol-
Iljer
„Ik ben veel blijer dan vorig
laar. Zeker, omdat ik dacht
tot na die 200 kilometerrit in
Zevenhuizen de bron ver leeg
was. Toen die vier (Hoekstra,
Kooiman, Bouma en De Vries,
red) al zo vroeg weg waren,
zag ik het eigenlijk niet meer
zitten. Ik zat in een hele rare
groep. Niemand wilde echt rij
den". Evert van Benthem
:g nieuwe moed na het
klunen in Bolsward. „Toen
tem
Prinses Magriet en Pieter van Vollenhoven huldigen Evert van Benthem op de Bonkevaart.
kon ik me naar voren wer
ken". Dat resulteerde in het
feit dat hij als laatste de
sprong maakte naar de inmid
dels tot acht man uitgegroeide
kopgroep. Dat gebeurde tussen
Harlingen en Franeker. „Ik
had dinsdag de Blikvaart nog
verkend. Daar was het ijs van
slechte kwaliteit. Dus ik moest
wat ondernemen, anders loop
je het risico dat je door ande
ren onderuit gaat", aldus Van
Benthem, die zich tijdens de
eerste 100 kilometer van de
tocht langs de elf Friese steden
bewust rustig had gehouden.
Nerveus
„Ik hoefde niet zo nodig te
winnen. Ik wilde het op mijn
gemak aanzien. Er rustte toch
een enorme druk op mij. Vorig
jaar heb ik de nacht voor de
start rustig geslapen. Nu deed
ik geen oog dicht". Ondanks
zijn behoudende instelling
werd Evert van Benthem knap
nerveus, toen hij door kreeg
dat de vier een voorsprong van
meer dan vijf minuten hadden
opgebouwd. „Dat gaf een rot
tig gevoel. Maar ik voelde me
niet genoodzaakt om op dat
moment initiatieven de ne
men. Er zaten genoeg andere
kanshebbers bij mij in de
buurt. Ik vond dat die maar
het sein moesten geven dat er
gereden moest worden". Het
op zuinig schaatsen leverde
voor Van Benthem rendement
op. „Ik heb na Bolsward geen
enkel moeilijk moment gehad.
Ik had veel over".
Ontspannen
Dat bleek eigenlijk bij de
start al. Terwijl de horde van
zo'n 250 wedstrijdrijders uit de
kooi stormde, besteedde Van
Benthem de meeste aandacht
aan het massaal opgekomen
publiek. Zwaaiend naar de
mensen rond De Zwette, begon
Van Benthem ontspannen aan
zijn wedstrijd. „Het publiek
heeft me naar deze overwin
ning gedragen. Geweldig, wat
een aanmoedigingen ik heb
gekregen", zo bedankte de op
nieuw met nummer 13 ge
tooide Van Benthem de
schaatsgekke toeschouwers,
die met honderdduizenden het
parkoers traceerden. Na de
eerste twee uur in het donker
(„Altijd lastig. Al konden we
nu door de volle maan meer
zien dan vorig jaar") begon de
27-jarige Evert van Benthem
aan zijn triomftocht door het
Friese, vergeleken met 21 fe
bruari 1985 meer winterse,
landschap.
Stiller
Zijn echtgenote Janette: „Ik
wist dat hij een kans maakte.
Niet alleen was hij, sinds hij
hoorde dat de Elfstedentocht
doorging, veel stiller dan an
ders, maar ook de oostenwind
speelde hem in de kaart. Evert
is op zijn best als hij tegen de
wind in moet". Van Benthem
heerste als een echte schaats-
vorst. Eerst alleen, daarna in
het gezelschap van Jonker, die
zich bij Dokkum bij de leider
voegde. Op de terugweg naar
Bartlehiem schoof Jonker on
deruit, maar Van Benthem
kon het zich veroorloven de
kok van een bejaardentehuis
terug te laten komen. „Ik
wilde graag iemand bij me
hebben. Rein heeft zijn werk
goed gedaan".
Van Benthem duldde het
gezelschap van Jonker tot on
geveer zeven kilometer voor
de streep. Daarvoor had hij
zijn kruik met drinken nog ge
deeld met Jonker. „Ik had ge-
Evert van Benthem (13) samen met Rein Jonker op weg naar de eindstreep in Leeuwarden.
noeg, dus daar maak ik geen
probleem van. Maar op een
bepaald moment begon ik te
merken dat Jonker verzwakte.
Ja, en toen ben ik gegaan. Als
je aan de leiding rijdt, beschik
je namelijk nauwelijks over
informatie. En ik was bang
dat de achtervolgers bij ons
zouden komen. Daarom heb ik
Jonker ook steeds aange
spoord. 'Rijden, rijden',
schreeuwde ik tegen hem. Hij
was op. En dan moet je beslui
ten".
Gehuild
Van Benthem soleerde op
die manier naar zijn tweede
zege. „Op het moment dat ik
die laatste bocht om kwam,
kon ik het niet geloven.
Daarom keek ik steeds om. Ik
heb echt gehuild". Dat waren
de emoties van de winnaar,
maar weer met beide benen op
de grond bleef Evert van Ben
them toch weer de nuchter
heid zelve. „Er verandert niet
zo veel voor mij. De boerderij
en de koeien blijven op de eer
ste plaats staan. Daarmee
moet ik mijn brood verdienen.
Misschien dat er na vandaag
Van een onzer speciale verslaggevers
LEEUWARDEN - Jaap Nassette, de verzor
ger van de ploeg van de tweevoudig Elfste
dentocht-winnaar, weet niet wat hij met zijn
pupil uit Sint-Jansklooster aan moet. „Het
wordt een beetje angstig. Evert heeft nu drie
ritten van 200 kilometer gereden en hij heeft
ze alle drie gewonnen. Ik vraag me af waar
het ophoudt".
De Amsterdammer doelde op het feit dat
Van Benthem, gisteren definitief toegetreden
tot de galerij van nationale beroemdheden,
naast twee Elfstedentochten afgelopen vrij
dag ook nog eens de Rottemerentocht nabij
Zevenhuizen op zijn naam schreef. „Hij be
schikt over meer klasse dan ik gedacht had.
Die rit in Zevenhuizen heeft hem toch veel
pijn gedaan. Hier na de finish kon hij niet op
zijn benen blijven staan. Z'n knieën hielden
het niet meer. Maar in de race zelf geeft hij
niet op. Dat tekent zijn karakter. Een vech-
tertje".
Volgens Nassette heeft Van Benthem alles
mee voor het presteren in een tocht als die
van gisteren. „Hij staat op een paar kromme
staken, hij is niet groot en hij is niet zwaar.
En het belangrijkste: bij het klunen gaat het
van takke-takke-tak. Dat felle. Echt, hij is
voor dit werk geboren".
Egbert Vossebelt, de 52-jarige veteraan uit
Ermelo, kan die stelling van Nassette in het
geheel onderschrijven. „Als we volgend jaar
weer een Elfstedentocht rijden, dan wint Van
Benthem weer. Van Benthem heeft het voor
deel dat hij laat met schaatsen is begonnen.
Hij heeft nog natuurlijke reserves. Hij kan op
dit niveau nog een paar jaar mee. Dries van
Wijhe had dat in zijn tijd ook, maar Van
Benthem is toch completer. Hij kan sprinten,
hij kan meerijden zoals vandaag in het begin,
en hij kan demarreren. Van Benthem is voor
mij de grootste op natuurijs".
Richard van Kempen, de leider in het ma
rathonklassement en de afgelopen maanden
vaak tegenstander van Van Benthem op de
Nederlandse kunstijsbanen, had enorme be
wondering voor de tweede achtereenvol
gende overwinning van zijn concurrent. „Ik
geloof dat, zodra er marathons over 150 ron
den in plaats van 100 worden gereden, Van
Benthem ze allemaal zou winnen. Die man is
zo verschrikkelijk sterk. Ik word er koud
van".
Dat Van Benthem zijn reputatie op het
kunstijs niet helemaal heeft waargemaakt,
ligt volgens Van Kempen aan het feit dat de
veehouder scherpte mist in de bochten. „Hij
is daar niet zo handig in. Hjj rijdt te breed.
En op de rechte stukken moet hij dan te veel
kracht geven om bij te blijven. Dat is zijn
probleem".
Hans Bouma, één van de vier schaatsers
die bij het opkomen van de zon na de passage
van Staveren in de aanval ging, kreeg onder
weg al veel bewondering voor Van Benthem.
„Hij was echt de leider. Toen we met negen
man bij elkaar zaten, zat hij iedereen op te
zwepen. Zo van: 'rijden, doorrijden'. Hij reed
van voor naar achter in onze groep om ieder
een te blijven motiveren. Van Benthem was
en is echt de sterkste".
meer aan mij getrokken wordt
door de commercie, maar ik
ben gewoon Evert van Ben
them, veeboer uit Sint-
Jansklooster.
Afgelopen jaar
werden mij gouden bergen
toegedicht, maar dat is beslist
niet uitgekomen. Ik ben van
die eerste overwinning niet
slechter geworden. Dat zeker
niet. Misschien dat er nu nog
meer uitkomt, maar ik blijf
selecteren. Ik laat me niet gek
maken".
Van een onzer
speciale xxrslaggevers
Leeuwarden - Hubert van
Duim bleek te hebben ge
leerd van zijn te vroege
vluchtpoging tijdens het nk
marathon in Giethoorn, maar
Was gisteren toch kansloos
voor de eindoverwinning in de
veertiende Elfstedentocht.
De Friese onderwijzer keek
to kat uit de boom en bleef in
luwte van de verschillende
kopgroepen schaatsen. Een be
slissende demarrage kon Van
tor Duim echter niet plaatsen.
Laarvoor ontbrak het hem
toch aan voldoende kracht en
koersinzicht. De achtste plaats
toor Hilbert van der Duim
ag er echter zeker wezen.
„De eerste twee uur had ik
tot erg moeilijk", aldus de
voormalige wereldkampioen
all-round. „Het was pikdonker
vo de scheuren in het ijs wa
ren verradelijk. Ik ben wel
'ton keer gevallen. Bovendien
toeeg ik een kapotte schaats.
Had ik die pech niet gehad,
dan was ik zeker voorin geble
ven. Het moeilijke van dit
soort tochten is het gebrek aan
overzicht. Je kunt je nergens
naar richten en bent aangewe
zen op zeer summiere infor
matie. Toch blijft het een
schitterend evenement. De
volgende keer doe ik weer
mee".
Rein Jonker, de tweede
grote man achter Evert van
Benthem, was zeer tevreden.
De 35-jarige kok uit Grouw
maakte in Dokkum een zware
val, maar klampte later bij
Van Benthem aan. Jonker: „Ik
voelde me aanvankelijk sterk,
maar in de eindfase moest ik
Evert laten gaan. Ik had een
voudig geen kracht over om
voldoende kopwerk te ver
richten en toen Evert demar
reerde, was ik kansloos. Voor
mezelf heb ik deze tocht ge
wonnen".
„Ik weet dat een tweede
plaats in de sport het grote pu
bliek niet zo aanspreekt, maar
voor mij persoonlijk betekent
die tweede plaats zeer veel. Ik
heb alles gegeven, maar had
geen energie om de tocht te
winnen".
Lag de overwinning van
Evert van Benthem in de lijn
der verwachtingen en was de
tweede plaats van Rein Jonker
een verrassing in zakformaat,
de derde plaats van Robert
Kamperman had de allure van
een regelrechte sensatie. De
39-jarige architect uit Almere-
Haven bleef er zelf bijzonder
nuchter onder. „Goede voe
ding, dat heeft me zo ver ge
bracht," sprak Kamperman.
„In het klassement van de
KNSB kom ik niet voor, maar
vandaag voelde ik me beres
terk. In het eerste deel van de
tocht heb ik het rustig aan ge
daan en een reserve opge
bouwd. Dat kwam me in de fi
nale goed van pas, al bleven
Evert van Benthem en Rein
Jonker onbereikbaar voor mij.
Een derde plaats, ik kan het
nog niet helemaal vatten".
Een favoriet, die gisteren in
het geheel niet in de uitslag
voorkwam, was Jos Niesten.
De Heemskerker, vorig jaar
tweede in de Elfstedentocht,
raakte betrokken bij een val
partij, waarbij hij de Drielse
marathonschaastser Dries
Kasper over zich heen kreeg.
Niesten vervoegde zich bij een
EHBO-post en daar werd ge
constateerd, dat zijn rechter
arm uit de kom was geschoten.
Hevig teleurgesteld bracht
Niesten zijn relaas.
„Ze hebben aan me zitten
trekken en rukken, maar die
arm zat goed verkeerd", sprak
de bollenkweker. „Onder nar
cose hebben ze in het zieken
huis de zaak weer in orde kun
nen krijgen. Ik ben erg teleur
gesteld, ja. Voor mij was dit
één van de laatste kansen om
een Elfstedentocht te winnen".
In tegenstelling tot Niesten,
die uit overmacht de race
moest staken, wilde Jan Kooi
man wel de hand in eigen boe
zem steken. Kooiman, vorig
jaar onzeker in de eindsprint
en eindigend als vierde, zette
ook deze keer de aanval te
vroeg in. „Op de Dokkummer
Ee heb ik de slag verloren", al
dus de inwoner van Ammer-
stol. „Ik hoorde op een gegeven
moment dat Arie Kooyman en
Frans Kuiper vooruit waren
en ben in een groep over hen
heen gegaan. Er werd ge
schreeuwd dat we vier, vijf,
zes minuten voorsprong had
den en toen geloofde ik in een
overwinning".
„Maar bij die gedachte heb
ik kennelijk zoveel krachten
verspeeld, dat ik mezelf later
in de wedstrijd tegenkwam. Ik
was echt kapot en kon niet
meer op kop meerijden. Vorig
jaar was ik trouwens heviger
teleurgesteld dan nu. Toen zat
ik er dichter bij".
(ADVERTENTIE)
De Patentrekening een nieuwe spaarvorm met
een rentevergoeding die oploopt naarmate u meer
spaart. Zelfs tot 53A% over uw volledige spaarsaldo.
Bovendien wordt de rente tweemaal per jaar bij
geschreven. Met de Patentrekening haal je méér
uit je spaargeld.
INLICHTINGEN. DISTRICTSKANTOREN BREDA.
CATHARINASTRAAT15. TEL 076-284000. GOES, GROTE MARKT 40,
TEL 01100-30870.