lisch
*LEEG- EN
BELAND
Jenden (m/v)
ijdienst
SINDS» eind '83 komt Nederland regelmatig
uit bij de wereldbekerwedstrijden ski voor
dames. Verantwoordelijk daarvoor is de
Westduitse Christa Kiilshofer, die na een
ruzie in de Westduitse bond gretig een door
Nederland aangeboden startlicentie
aanvaardde.
Op eerbiedige afstand wordt zij gevolgd
door Angelika van der Kraats, wel in het
bezit van een Nederlands paspoort. Van der
Kraats, die de nodige problemen heeft met
bondscoach Ernst Zwinger en de pijp aan
Maarten wil geven, wodnt al jaren in Davos.
Na haar komt er een hele tijd niets. Een
doorn ih het oog van een aantal ski
enthousiastelingen, die Nederland in de
goede lift willen helpen. Reeds jaren werd er
gezocht naar een mogelijkheid om een ski
internaat op te richten. Die mogelijkheid
deed zich onlangs voor in het Oostenrijkse
Altenmarkt, waar een voormalig hotel
gehuurd werd.
Veertien ski-talenten hebben een plaatsje
gevonden op het nu nog peperdure
internaat. In de toekomst moet daar
verandering in komen. Een verhaal over
geld, talent en idealen.
n
Gat
lelingsproces
floten tot de
(mische zaken en
drietal sectoren,
Ifdeling Arbeids-
lmedewerk(st)ers.
een
bering van de
1st;
lianciële gegevens
projekten en zo
net betrekking tot
|tie;
nheden waarbij
Linnen worden
nedewerker bij
fcrnemingsplannen,
|ses en onder-
Idrijfseconomische
sn te handelen.
|s van comptabili-
het gemeentelijk
varing tot
aal 9.
bitmaken van de
reuring altijd vóór
Iden de in de
pelingen.
[burgemeester en
en leidinggevende
Ime uitgenodigd te
I bij de direkteur van
l-kom, telefoon (076)
len aan de direkteur
p, 4800 RH Breda.
1 (SVRZ) beheert in de
bctoren van de gezond-
waar ongeveer 370
fen ongeveer 500 perso-
386 van start zal gaan
|12 weken duurt.
sriode tijdens welke op
[ht.
12 weken praktijk opge-
[vaarbij de theoretische
ninste 17 jaar zijn en in
I's: MAVO, INAS of LBO
pr de duur van de oplei-
iraagt op dit moment
)f een arbeidsplaats kan
snstaande vacatures.
wM. Lommers, praktijk-
omer (01185) 1216.
waar ongeveer 206 men-
ongeveer 250 personen.
op korte termijn een
goed en kleding,
nheden van linnengoed,
asserette,
len.
linnendienst, zoals naai-
weefselsoorten,
or mevrouw H. Harmsen.
bereiken onder nummer
'ermelding van het huis
n na verschijning van dit
i, Postbus 100,4330 AC
Elly en Ad van Oosterhout voor het internaat. „Zoals
ieder beginnend bedrijf hebben we hier ook te kampen
gehad met kinderziektes".
Simon Wolf, vice-voorzitter van de Nederlandse Skivereniging biedt directeur Ad van Oosterhout een schilderij aan big
de officiële opening. Naast een bedrag van 5000 gulden was dat voorlopig de enige schenking.
Tussenstop op weg naap de top
Door Romain van Damme
ALTENMARKT - Uiteindelijk
werd de stap genomen. In het
Oostenrijkse Altenmarkt, een
lieflijk plaatsje in het Salzbur-
gerland met fraaie skipistes,
werd een pand gehuurd om de
Nederlandse skitalenten, die dol
graag willen doorstoten naar de
wereldtop, onder te brengen. Een
droom werd werkelijkheid.
Het Nederlands skilyceum opende eind
augustus de poorten voor veertien ski-
taienten, variërend in de leeftijd van 12
tot 16 jaar. Onlangs stond de offiële
opening op het programma.
Een feest voor de leerlingen, die zich iedere
dag moeten houden aan strenge regels. 'Be
waakt' door acht docenten en het echtpaar
Van Oosterhout, de directie van het Neder
lands skilyceum. v
Het idee om een ski-internaat op te richten,
was niet nieuw. Reeds vijftien jaar geleden
werd een dergelijk plan gepresenteerd. Maar
het bleef, wegens geldgebrek, bij plannen. Tot
drie jaar geleden oud-wedstrijdskiër Jan-Piet
van der Meer het balletje weer eens aan het
rollen bracht. Niemand nam hem serieus,
maar het werd anders toen zijn vader zich met
de zaken ging bemoeien. Met als resultaat dat
in mei '83 de Stichting Nederland Skilyceum in
het leven geroepen werd. Na veel arbeid, veel
vergaderen en nog veel meer rekenen, was het
augustus vorig jaar dan eindelijk zover: de
Nederlandse skitalenten konden hun koffers
pakken.
„Dit is de enige manier om de Nederlandse
talenten hogerop te brengen", meent Jan-Piet
van der Meer. „Zelf heb ik geruime tijd in de
Nederlandse kernploeg gezeten. Maar wat
deed ik nou? In de vakanties naar Oostenrijk
of Zwitserland trekken om te gaan skiën. Dat
was het dan. Logisch dat je dan niet de illussie
moest koesteren ooit te kunnen wedijveren
met de skiërs uit de Alpenlanden. Het was
aardig en daar bleef het bij. Het viel me altijd
op dat de talenten tot twaalf, dertien jaar goed
meekonden met hun leeftijdgenoten uit de an
dere landen. Maar daarna ging het mis. Er
moest immers gekozen worden. De school of de
sport. Studeren in Nederland en trainen in de
Alpenlanden gaat niet. Ja, je kunt gaan stude
ren in Oostenrijk of Zwitserland. Maar de
moeilijkheid is dan, dat er uitsluitend les ge
geven wordt in het Duits. Voor veel kinderen
toch een probleem. Hier in Altenmarkt kan er
getraind en gestudeerd worden. Met' Neder
landse docenten. Voor veel ouders een gerust
stelling".
Het Nederlands skilyceum in Altenmarkt. een voormalig hotel waar het voor de leerlingen goed toeven is.
FOTO'S DE STEM
Bij toeval
De Stichting Nederlands Skilyceum liep bij
toeval tegen het pand in Altenmarkt aan. Op
soek naar goede pistes om de Lowlander-kam-
pioenschappen, een strijd tussen Nederland,
België, Luxemburg, Engeland en Denemar
ken, te kunnen houden, kwam men voor het
fraaie stulpje te staan. „We werden getipt",
vertelt Jan-Piet van der Meer. „Het is een ho
tel, een zeer ruim hotel. De eigenaar had ver
teld enigszins in moeilijkheden te zitten. Die
wilde het pand wel verhuren. Toen wij de prijs
hoorden, dachten we meteen: jammer, veel te
duur".
Desondanks werd er nog eens gerekend.
Uiteindelijk nam de Stichting toch de gok.
voor 330.000 gulden per jaar wordt het pand
gehuurd. „We hebben een contract van tien
laar", zegt Jan-Piet van der Meer, die vol trots
het bezoek rondleidt. „Het is veel geld, maar ik
vind dat je de leerlingen ook wat moet kunnen
bieden. Je kunt ze moeilijk in een achteraf-ho-
telletje stoppen".
Dat is het zeker niet geworden. De leerlin
gen hebben niet te klagen over gebrek aan
luxe. De fraaie appartementen worden ge
deeld door twee tot vier leerlingen. Een over
dekt zwembad, een sauna, ruimtes waar geta
feltennist kan worden, een waarlijk schitte
rende keuken, waar iedere kok zich thuis zal
voelen en plaats genoeg voor de leslokalen.
Het had slechter gekund.
Zoiets kost derhalve veel geld. De Stichting
had niet veel tijd nodig om te ontdekken, dat
het aantrekken van alleen ski-talenten vol
strekt onvoldoende was om de begroting (1,7
miljoen gulden) sluitend te maken. Vandaar
dat ook kinderen, die het skiën alleen maar
leuk vinden om eens te doen, de gelegenheid
geboden werd hun intrek te nemen in Alten
markt. Daarvoor moet aardig wat geld neer
geteld worden. De kinderen, die geen lid zijn
van de ski-selectie, betalen 37.500 gulden per
jaar. Volgend jaar wordt dat 40.000 gulden. Af
gaand op de fraaie automobielen op het par
keerterrein en de dure bontjassen aan de kap
stok voor de meeste ouders geen probleem.
„Klopt", geeft Van der Meer, voorzitter van
de Stichting toe, „er waren drie kinderen, die
absoluut niet konden skiën. Dat staat wat raar
op een skilyceum. Maar we moeten deze com
binatie maken, anders komen we er niet aan
uit. Dit systeem levert overigens voordelen op.
Kinderen, die hier niet voor het skiën zitten,
worden gestimuleerd door de kinderen, die
wel intensief met het skiën bezig zijn. An
dersom is dat ook het geval. Ze helpen elkaar.
Want iedereen weet dat de schoolresultaten
ook goed moeten zijn. Aan de studie kan veel
aandacht geschonken worden. De klassen zijn
klein. De grootste groep telt zeven kinderen. Je
kunt dus spreken van individueel onderwijs.
De begeleiding is uitstekend".
De ski-talenten, die het vlakke Nederlandse
land ontvlucht zijn, hoeven heel wat minder
geld mee te brengen dan de 'recreanten'. De
ouders dienen 20.000 per jaar over te maken.
Heel wat minder, maar nog altijd een bedrag
dat er zijn mag. „Ja", zegt Van der Meer, „tot
nu toe ziet het er nog wat elitair uit. Maar we
moesten wel zoveel vragen, anders was het
niet haalbaar. We hebben nu 44 kinderen op
het lyceum zitten. Na de kerstvakantie zijn er
vier bijgekomen. Het bewijst dat we op de
goede weg zijn. Maar je kunt zelf wel uitreke
nen dat het te weinig is om quitte te spelen. We
hebben aan het eind van dit eerste jaar een te
kort van 500.000 gulden, maar we hebben vol
doende garanties van onder meer particulie
ren dat we kunnen blijven draaien. Maar in
derdaad, we zullen op een gegeven moment
dat tekort moeten terugdringen. Je kunt niet
eeuwig met een dergelijk tekort werken":
Ideeël
Desondanks doet de Stichting er van alles
aan om het de skitalenten, of beter gezegd, de
ouders van die talenten, mogelijk te maken
hun kinderen naar Altenmarkt te sturen. „Ze
betalen nu 20.000 gulden", rekent Van der
Meer nog eens voor, „we hebben dus hulp no
dig om rond te komen. Als Stichting willen we
10.000 gulden per selectielid in de pot storten.
Want het gaat ons om de ski-toekomst van
Nederland. We zijn ideeël bezig. We hoeven
absoluut geen winst te maken. Daar gaat het
ons niet om. Wij willen ervoor zorgen dat Ne
derland straks in het skiwereldje voor vol
aangezien wordt. Kijk, het is heel gemakkelijk
om straks quitte te spelen. Of zelfs winst te
maken. Als we willen, zitten hier volgend jaar
vijftig kinderen van geforuneerde ouders. Die
kunnen allemaal 40.000 gulden betalen. Maar
dan schieten we ons doel voorbij. Het gaat ons
om de talenten, die moeten verder geholpen
worden. Kinderen van minder rijke ouders
maar gezegend met veel talent, moeten hier
een kans krijgen. Die moeten kunnen trainen
onder deskundige leiding. Wij als Stichting
willen helpen, maar we kunnen het niet alleen.
Dat is niet op te brengen. Bovendien is het niet
reeël ten opzichte van de andere kinderen. Die
zouden dan als sponsors van de skitalenten
gaan optreden".
Sponsors. Ze zijn in Altenmarkt van harte
welkom. Frans van den Brink, directeur van
Ad-Vice-promotions, is daarom aangezocht
bedrijven warm te maken voor het skilyceum.
„Een verschrikkelijk moeilijke klus", weet
Frans van den Brink inmiddels. „Het pro
bleem is dat je niet met resultaten kan aanko
men. Ik kan niet zeggen: 'Kijk, we hebben erg
veel kansen om de wereldbeker te veroveren'.
Dat duurt ongetwijfeld nog een aantal jaren.
Maar de bedrijven zijn pas geïnteresseerd als
er resultaten zijn. Als ze zeker zijn dat er over
geschreven wordt, als ze zeker zijn dat de tele
visie er regelmatig bij is. Maar dat lukt je niet
zo maar. Resultaat op korte termijn is onmo
gelijk. Dat maakt het extra moeilijk om spon
sors te strikken".
De Stichting lonkt echter niet alleen naar
sponsors. NOC (Nederlands Olympisch Comi
té) en NSF (Nederlandse Sport Federatie) wor
den niet overgeslagen. De Stichting weet ech
ter inmiddels dat er vanuit die hoek weinig te
verwachten valt. „Geen geld", zegt Johan van
der Haar, hoofd maatschappelijke begeleiding
van de NSF. „We hebben al te veel moeite om
de eindjes aan elkaar te knopen. Jammer.
Want het is een zeer goed initiatief. Studie en
training zijn hier in Altenmarkt goed te com
bineren. Ik ben daarvan een zeer groot voor
stander. Als het skiën mislukt, hebben de kin
deren nog altijd iets waarop ze kunnen terug
vallen. De druk is daardoor wat minder
groot".
Blijft over de Nederlandse Skivereniging,
die volgens insiders over voldoende geld be
schikt om zeker in de zo moeilijke aanlooppe
riode de helpende hand toe te steken. Maar tot
nu toe werd er bitter weinig overgemaakt:
slechts 5000 gulden om walkie-talkies te kun
nen aanschaffen. De Skivereniging verschuilt
zich achter het gegeven dat het Skilyceum een
particulier initiatief is en dat het heel wat
minder geld te verteren heeft dan algemeen
gedacht wordt.
Desondanks heeft de Stichting de moed nog
niet opgegeven. „We blijven aankloppen.
Straks is de budgetbespreking weer aan de
aorde. Dan moet er toch wat mogelijk zijn.
Want nogmaals, het gaat ons om de minder
draagkachtige kinderen die erg veel talent
hebben. Deze periode is niet gemakkelijk. Stel
dat er straks een paar talenten doorbreken,
dan komen de sponsors gemakkelijker naar
hier. Dan kun je de cirkel rond maken. Maar
zover is het nog niet".
Het skilyceum in Altenmarkt, dat dolgeluk
kig is met de Nederlanders („Voor het toe
risme in deze streek zeer belangrijk", aldus
WV-baas Edi Kocher), wordt gerund door het
echtpaar Van Oosterhout. Ad en Elly waren
verbonden aan het in Utrecht gevestigde on
derwijsinstituut Blankestijn waar ze het on
getwijfeld een stuk rustiger hadden. „Het is
keihard werken. Bij ieder beginnend bedrijf
heb je te maken met kinderziekten. We hebben
net zoveel mee- als tegenvallers gekend. Het
enige dat eigenlijk nieuw voor ons is, is de
combinatie studeren/sporten. In het skiseizoen
is de verhouding vijftig procent sporten, vijf
tig procent trainen. Het begin was niet zo ge
makkelijk omdat het vrij laat begon te sneeu
wen. Je kunt hier ongeveer tot eind april
skiën. Daarna trekken we met de talenten
naar onder meer Kaprun, waar altijd geskied
kan worden".
Aanvankelijk was Andreas Dutzi, de voor
malige bondscoach, als directeur sportief ver
bonden aan het skilyceum. Dutzi besloot na
drie maanden echter zijn geluk elders te pro
beren en maakte de weg vrij voor Bami Ko-
vacs. Die staat nu dagelijks met de Neder
landse talenten op de piste van Zauchensee,
ongeveer tien kilometer van Altenmarkt,
waar keihard getraind wordt. Het ligt in de
bedoeling dat Kovacs in de naaste toekomst
regelmatig bezoek krijgt van Ernst Zwinger,
de bondscoach, die mogelijkheden ziet om een
aantal talenten naar de wereldtop te brengen.
Voor alle duidelijkheid, in het skiwereldje
hoor je bij de Wereldtop als je bij de eerste der
tig zit.
Eén van die talenten is onder meer Nicole
van Steenbeek. Een Nederlandse, die al jaren
in het Italiaanse Cortina d'Ampezzo woont,
waar haar vader chemische produkten ver
koopt. „Ik ben naar Altenmarkt gekomen voor
mjjn studie", legt ze uit, „in Italië zat ik in di
verse jeugdselecties. Met heel goede trainers.
Maar je zit daar natuurlijk op een Italiaanse
school. Niet zo best voor mijn Nederlands. Ja,
voor mij is dit internaat een uitkomst. Al
moest ik in het begion wel wennen. Cortina
d'Ampezzo is een fantastisch mooi dorp, met
zeer veel skigebieden. Ik voelde me daar thuis.
Ik hoop hier hogerop te komen. Als ik het ge
voel heb stil te blijven staan, ga ik weer te
rug".
Voor het skilyceum is dat niet te hopen. Im
mers, Nicol van Steenbeek is één van de talen
ten, die het gat dat na Kinshofer en Van der
Kraats valt, kan opvullen. „En dat is nou pre
cies de bedoeling", benadrukt Jan-Piet van
der Meer regelmatig. „We willen dat er straks
een opvolger of opvolgster voor Kinshofer
klaar staat. Na haar en Van der Kraats komt
er een hele tijd niets. Daarin moet verandering
komen. Daarom hebben we deze gok genomen.
Ik geef toe dat het nu nog erg veel geld kost. Ik
hoop uit de grond van mijn hart dat we straks
kunnen zeggen dat ieder getalenteerd kind bij
ons terecht kan. Dan hebben we bereikt wat
we willen. De toekomst van de skisport in Ne
derland veilig stellen".
