euzen
ger
Het grote gelijklvan Wim Kieft
>HILIPS
;n (m/v)
WIM KIEFT IS TELEURGESTELD IN LEO BEENHAKKER
eiten bv
.EGE TERNEUZEN
/l/V)
t ONDERWIJS
kleintje uitje
ZATERDAG 28 DECEMBER 1985
A51
lingsprogramma.
rwaarden voor
natica-sector van
or de chefs van
gen van Roosen-
)at zijn respectie-
83548) en
50-84311,
richten aan drs.
ips Personeelza-
er 35, 5600 VB
in de vestigings-
louden.
■Leur
tten-Leur
dukt voor de bouw, de
kontakten met architek-
RMACELL gipsvezelpla-
verdient de voorkeur.
en en een prettige werk-
cholengemeenschap
46.4530 AC Terneuzen,
huidige funktionaris elders
ature voor een
l.-plaats.
van aard zijn en gelden voor
:ot 1 augustus 1986.
;king bedraagt maximaal 23
beginsel moet worden vol-
n van ingang van benoeming
eds één jaar werkloos zijn en
ichreven staan bij een G.A.B.
een samenwerkingsschool
Protestantse Christenen,
wacht dat zij overeenkomstig
willen funktioneren.
zich wenden tot de heer J.
01150-95007 of de heer S.
31150-94403. Brieven gelieve
richten aan de rector
Dankdiensten aan
ken als zelfstandige
inisatle met ruim 3.000
e voorwaarden,
r een dertiende
aris en een
je pensioenregeling.
elijke sollicitatie,
van een recente
vordt binnen 14 dagen
igstelling verwacht
irektie van Rabobank
Postbus 3,4850 AA
ïn kunt u vragen aan
l.W.M. Nooren, hoofd
in, telefoon 076-
Destel 89.
Wim Kieft in actie voor Oranje. „Ik vind het laag dat ik door de bondscoaches nu zo aange
pakt wordt". - foto anp
Van onze sportredactie
PISA - Een lauwe zondagmiddag in
Pisa, halverwege december '85, be
wijst op velerlei wijzen het gelijk
van Wim Kieft, 23 jaar oud inmid
dels, toen hij 2,5 jaar geleden besloot
zich voor een miljoen gulden te laten
transfereren van AFC Ajax naar Pisa
Sporting Club. Het land waar voetbal
geen voetbal, maar 'calcio' heet, is het
paradijs voor iedere voetballer.
In het bovenal vriendelijke Tos
cane neemt de club van de puissant
rijke 'presidente' Romeo Anconetani
in de harten van de lokale supporters
een belangrijke plaats in. Kieft, de
'toren van Pisa' in de frontlinie van
de plaatselijke Serie A-club, koestert
zich in de onophoudelijke belangstel
ling van de tifosi.
Op het programma staat de wed
strijd Pisa SC-Hellas Verona. Hoewel
het treffen zich voltrekt in de onder
ste helft van de hoogste Italiaans
voetbalcompetitie, loopt de Arena
Garibaldi ruim een uur voor de wed
strijd ver vol met circa zestiendui
zend verwachtingsvol gestemde voet
balliefhebbers. Onder het op grote
trommels steeds maar weer herhaalde
ritme van een aria uit de opera 'Car
men' van Bizet, kijkt het legioen van
Pisa gretig uit naar het duel tussen
enerzijds de degradatiekandidaat en
anderzijds de kampioen van vorig
jaar, met Berggreen en Kieft aan de
ene kant in het blauwzwart en illus
tere klanten als Briegel, Elkjaer
Larssen, Di Gennaero en Galderesi in
het geelblauw.
Een ME'er loodst uw verslaggever
over een ongebruikelijke route langs
onverwachte klippen. Dicht bijeen
drommende 'ultra's' uit Verona wij
ken bereidwillig een weinig, sup
poosten wijzen keer-op-keer weer
druk gesticulerend naar een andere
ingang. Eenmaal aanbeland bij deur
met het bordje 'Stampa', na eerst aan
de nog steeds behulpzame ME'er toe
gegeven te hebben dat het inderdaad
jammer is dat niet Nederland en wel
Marokko en Canada naar Mexico
gaan, en dat Van Hanegem en Haan
inderdaad ooit wereldvoetballers wa
ren, blijkt zich achter de deur een
perszaaltje met twee gesloten deuren
te bevinden.
'Polizia!' roept de ME'er venijnig
en meteen wordt een van de deuren
geopend. Niet begrijpend, maar des
alniettemin vriendelijk opent Pre ben
Elkjaer zelf de deur en laat ons via
een met spelers gevulde kleedkamer
van Verona de gang naar de perstri
bune op. De heer Anconetani, toen
nog uiterst amicaal maar na de met
0-1 doorzijn club verloren partij zal
hij de verzamelde pers aan een gi
gantische scheldkanonnade onder
werpen, schenkt een drankje en wijst
vervolgens de weg naar de tribunes.
De binnenkant van de Arena Gari
baldi geeft zich prijs en blijkt de
moeite waard. Voetbal, calcio, bete
kent feest in Italië. Kleurrijk vuur
werk blussende suppoosten, veel volk
op de rangen, gezang, tromgeroffel,
enorme spandoeken, een overvloed,
aan reclameborden, een milde zon
énmeeslepend voetbal van
prima gehalte.
Kieft verliest, schiet via de doel
man zelfs een strafschop op de paal,
maar speelt goed. Veel bewegend is
hij twee helften lang bezig aan zijn
'schaduw' Fontolan te ontkomen.
Van de 41 balcontacten brengt hij er
30 tot een goed einde. Slechts 9 keer
beroert hij de bal met het hoofd. „In
bijna drie seizoenen heb ik maar twee
keer via een kopbal gescoord", legt
hij de andere dag uit tijdens een ge
sprek, waarin hij languit, ontspan
nen en kettingrokend Deo Beenhak
ker en Rinus Michels stevig op de
korrel neemt, de hoge score van
Marco van Basten in een ontnuchte
rend kader plaatst en de loftrompet
steekt oyer het voetballen in Italië.
Het gaat goed met Wim Kieft en hij
wil nog lang niét terug naar Neder
land. Hoewel, soms raakt hij door
weemoed bevangen, als hij denkt aan
de Indische buurt in Amsterdam,
waar hij als 10-jarig jongetje ooit be
sloot bij Ajax te gaan voetballen.
Door Chris van Nijnatten
PISA - „Die rode kaart in Brussel, daar denk
ik niet zo vaak meer aan. Die zit kennelijk an
deren nog steeds heel hoog. Wat dat betreft,
ben ik zeer teleurgesteld in Beenhakker. De
kritiek die hij nu onder andere aan mijn adres
heeft gericht, ik vind dat allemaal zo zwak van
die man."
„Michels moet natuurlijk al helemaal niet lullen
over een zwakke mentaliteit van mij. Cruyff werd er
op jonge leeftijd ook eens uitgestuurd in een inter
land. Daar zal hij niks meer van zeggen, want Cruyff
heeft Michels bij Ajax er door gesleept en mee naar
Barcelona genomen. Hij heeft die man miljonair ge
maakt. Dat wil ik tussen neus en lippen toch wel even
kwijt. Die kritiek op mij slaat nergens op."
Laag
„Maken de coaches nooit
fouten? Ik weet het niet, maar
ik dacht dat ze vijf minuten
voor tijd in Rotterdam met 2-0
voorstonden tegen de Belgen.
Ik ken de wissels en de taktie-
ken niet, maar zouden er aan
de zijlijn misschien foutjes ge
maakt kunnen zijn? Dan is het
wel heel lullig dat Beenhakker
mij na die interland meteen de
zwarte piet toespeelt, aan
iemand die er niet eens is. Ze
zoeken me gewoon. Laag vind
ik dat. Wat moet je nou met
zo'n Beenhakker, die roept dat
hij als bondscoach in zes wed
strijden maar één interland
verloren heeft. Daar schiet je
niets mee op. Kleinzielig, echt
Hollands".
„Mentaliteit, mentaliteit.
Ook een voetballer wordt met
bepaalde eigenschappen gebo
ren, die je niet zomaar veran
dert. Je hebt nu eenmaal een
bepaald karakter. Ik zal nooit
het veld ingaan met de opzet
iemand een kopstoot te geven,
maar mijn instelling is altijd
goed. Een trainer ziet zoiets
niet, die zit maar op de bank".
Geel
„En eh.ik blijf er dus bij
dat ik die goser in Brussel
geen klap gegeven heb hè. Ik
kan dat nu gemakkelijk zeg
gen, maar ik duwde hem tegen
zijn kin. Ik zweer het je, hij
gaf me een schop, ik duwde
hem terug en toen was alles
afgelopen, gebeurd, alles aan
stukken. Ik heb na afloop de
schuld op me genomen, maar
een gele kaart was genoeg ge
weest. Het voorval speet
scheidsrechter D'elia ook. Hij
vond me ten slotte toch een
Italiaanse speler. Maar dat is
het hem juist. Hij wist dat er
hier op hem gelet werd door de
pers. Als een Italiaanse
scheidsrechter in een inter
land een in Italië voetballende
speler, die een doodschop uit
deelt, geen straf geeft, dan
moet je eens kijken wat hier
gebeurt. Zo'n man wordt ge
nadeloos aangepakt. Zo zijn ze
hier dan ook weer wel. D'elia
hield me in de gaten. Ik heb er
niks van gezegd. Één woord
van mij was genoeg geweest
om er nu nog verhalen over in
de kranten te zien. Ik heb
maar gezegd dat hij gelijk
had".
Matennaaier
„Na afloop gaf die jongen
(Vercauteren) me een hand.
Toch is het een matennaaier.
Wat hij deed, heeft niets met
profvoetbal te maken. Maar
ach, misschien ben ik wel geen
echte prof. Dat zal Michels wel
bedoeld hebben. En dan wordt
Van Basten door Michels en
anderen verweten, dat hij na
afloop samen met Vercauteren
van het veld loopt en hem geen
klap voor zijn bek geeft. Dat
heeft er toch allemaal niks
mee te maken".
„Maf eigenlijk, een week na
Brussel belt Beenhakker me
'Een bondscoach moet toch
een beetle Masse hebben'
op. Hij zei dat hij teleurgesteld
was in me. Ik zei, dat ik dat
begreep en zei ook, dat ik het
niet had moeten doen. Toen zei
hij: 'Laten we in godsnaam
onze mond houden in de pers.
Laten we er niet meer over
praten'. En dan doet hij het
toch. Als bondscoach moet je
toch een klein beetje klasse
hebben. Hij moet toch weten
wat hij wel en niet kan zeggen,
enigszins niveau tonen. Moet
ik me nou de gebeten hond
voelen? Door twee uitspraken
van Beenhakker en Michels?
Welnee, ik heb het hier moei
lijker gehad, hoor".
Anders
„Het bevalt me prima in Pi
sa, ik heb het hier echt naar
mijn zin. Dat is weieens an
ders geweest. In het eerste
jaar bijvoorbeeld. We degra
deerden en ik speelde ontzet
tend slecht. Ja, hoe gaat dat. Je
neemt een stap die gemakke
lijk lijkt, maar vreselijk te
genvalt. Ik was negentien,
mijn vrouw zeventien, erg
moeilijk allemaal. Het aan
passen aan de Italiaanse ge
woontes heeft lang geduurd".
„Het voetbal is totaal anders
dan in Nederland; veel defen
siever, maar van een veel ho
ger niveau. Als spits heb je het
in Italië zwaar. Je kunt hier
niet even wachten tot de bal
len van de flanken komen. Zo
werkt dat niet. Je moet juist
op zoek naar een kans door
vooral veel te bewegen. Op het
laatst kreeg ik in de wedstrijd
tegen Hellas Verona opdracht
om in de spits hoge ballen af te
wachten. Dan merk ik weer
hoe moeilijk dat is. Een bal
aannemen, controleren, daar
krijgt een spits in de Serie A
geen kans voor. De mandek
kers krijgen de opdracht hun
tegenstanders het voetballen
onmogelijk te maken. Dat
doen ze dan ook met behulp
van veel trek- en duwwerk.
Dat is een Italiaanse spelop
vatting. In Nederland willen
ze dat verdedigers er dan ook
nog eens bij gaan voetballen.
Zo liggen hier de normen dus
niet".
Aansprekend
„Het is zó aansprekend om
tegen Juventus te spelen of bij
Juventus, want er zijn spelers
die dat kunnen. Tegen Platini,
tegen Maradona, volle sta
dions. De hele dag wordt er
over gesproken en geschreven,
de televisie is er. Je hebt hier
het idee met 'iets' bezig te zijn.
Wat wordt er in Nederland
nou voor aandacht aan het
voetbal besteed, te weinig
toch. Op zondagavond twee
wedstrijdjes op TV en op
maandag een pagina in de
krant".
„Wat je hier als voetballer
in drie jaar aan levenserva
ring opdoet, steek je in Hol
land ijl geen twintig jaar op.
Prachtig, maar je laat er ook
veel voor achter; familie,
vrienden. Je kiest voor onze
kerheid, je weet niet waar je
terecht komt".
Wim Kieft met zijn vrouw voor de onvermijdelijke toren van Pisa. „Ik heb het hier vrese
lijk goed naar mijn zin". - foto leo vogelzang
„We zijn hier kampioen ge
worden. Mooi leven in Pisa.
Een jaar later .vlogen we er
weer uit. Wat er dan allemaal
over je uitgestort wordt. On
voorstelbaar. Daar leer je veel
meer van dan drie keer op rij
een kampioenschap met Ajax
of 32 doelpunten voor die club.
Je juicht daar en verder is er
niets aan de hand. Aan de an
dere kant is de psychische
druk zwaar hier. We knokken
nu tegen degradatie, de paniek
staat op het punt uit te bre
ken".
Minder tijd
„Ik miste een 'pinantie' te
gen Verona. Dat nemen ze me
gruwelijk kwalijk. Maar ja,
wie niet schiet, mist nooit. Als
je goed opgelet hebt, kon je
zien dat ik tegen Verona din
gen deed, die ik vroeger nooit
deed. Ik kan meevoetballen, ik
zie de dingen sneller. Een spel
verdeler ben ik natuurlijk
niet, zo'n speler word ik nooit.
Je gaat hier ook sneller han
delen, omdat je steeds mensen
in je nek, voor je, overal hebt
zitten. Je moet wel snel zijn, je
hebt minder tijd, overal lopen
ze. Ik heb hier alles uit eigen
ondervinding geleerd. Ze ver
tellen je wel wat, maar alleen
ervaring telt. Ik heb nu hon
derd vijf tig wedstrijden in het
Italiaans voetbal gespeeld, dus
een klein beetje ervaring heb
ik wel, zou je kunnen zeggen".
„Zo zit je hoog en vervol
gens val je diep, dat is typisch
Italiaans. Ik hoef vandaag niet
naar buiten te gaan, na het
missen van die penalty. Ik
loop dan het risico een klap op
mijn kanis te krijgen. Dat is
toch ook weer prachtig, eigen
lijk. De reacties van die men
sen. Ik heb verschrikkelijk
slechte wedstrijden gespeeld
en vlak voor tijd gescoord, of
een mooie actie gemaakt. Dan
moet je de mensen zien. Dat
publiek hier komt om blij te
worden, in Nederland komen
ze om te fluiten en rotzooi te
trappen".
„Toen ik hier pas zat, kocht
ik dagelijks een Nederlands
krantje. Maar je verliest toch
je interesse hoor. De gemid
delde maandagmorgen-uitsla
gen. Dat is internationaal ge
zien toch niet geloofwaardig
meer. PSV en Ajax, die al 66
goals hebben en met 9-0, 8-1 en
5-2 winnen. Van Basten die
halverwege op 28 doelpunten
staat. Dat wordt hier echt be
lachelijk gevonden. Een spits
is hier scherper. Je krijgt een
halve kans en die moet je be
nutten. Ieder doelpunt dat je
maakt, is beslissend. Je maakt
nooit zomaar een goal. In Ne
derland is dat anders. Van
Basten krijgt drie kansen en
moet er twee maken. Maar
laat ik niet minachtend doen.
Ik heb in dezelfde positie geze
ten als Van Basten nu".
Aandacht
„Mijn vrouw was in Neder
land en ze werd uitgenodigd
om Ajax-Excelsior te bekij
ken. Ze vond er niks aan. De
sfeer niet, het voetbal niet. Nee
laat mij nog maar even hier
blijven. Hier lopen de beste
voetballers. Een voetballer
krijgt hier alle aandacht. Als
je tegen Maradona moet spe
len, of tegen Elkjaer Larssen.
Pisa is een klein clubje uit een
klein stadje. Maar het voetbal
leeft hier enorm. Een op de vijf
inwoners gaat elke veertien
dagen naar het stadion. We
trekken steeds vijftien tot
twintigduizend bezoekers. Dat
soort dingen is erg belangrijk
voor mijDaarom wil ik ook in
Italië blijven, ja. In ieder geval
nog een paar seizoenen. Aan
het eind van deze competitie
loopt mijn contract af. Het zit
erin, dat ik blijf, hoewel je het
hier nooit weet. Ik kan ver
kocht worden, er staat vijf
miljoen gulden op mijn hoofd.
Als de grenzen voor buiten
landse spelers dicht blijven, is
alles mogelijk voor me. Dat
zou gunstig zijn. Ik moet eerst
wel een goed seizoen maken.
Ik ben op de goede weg, heb al
vier doelpunten gemaakt. Dat
is niet slecht, als je in aanmer
king neemt, dat Rummenigge
topscorer is en er pas acht
heeft gemaakt".
Vijf miljoen
„Ik hoop dat de top haalbaar
is voor me. De prijs staat vast;
vijf miljoen. Dat is niet veel.
Zo'n bedrag betalen ze hier
voor een verdediger. Echt, dat
kun je je als Nederlander mis
schien niet voorstellen, maar
ik ken een verdediger van een
tweede divisieclub, die vijfe-
neenhalf miljoen kostte. Niet
te geloven, maar ik hoorde het
laatst van iemand die het kan
weten. Best handig, nu weet ik
dat ik voor een redelijk prijs te
koop ben".
„De club Pisa, ach ik ken het
niveau toch. In verhouding
met Roma en AC Milan heb
ben we niets in te brengen, dat
zie je zo. In de Serie A zullen
we elk jaar tegen degradatie
moeten vechten. Niet zo den
derend natuurlijk. Ik ben hier
gekomen toen het slecht ging,
ook met mij ging het slecht. Ze
hadden me zo weg kunnen
doen. Ik had zo weer in Hol
land kunnen zitten. Toch hiel
den ze vertrouwen in me.
Zoiets telt zwaar voor me. Je
krijgt dan toch een band met
de club, omdat je het onvoor
waardelijke vertrouwen
kreeg. Zo'n band bestaat niet
in Nederland, in feite. In Ne
derland zullen ze een speler
niet gauw zoveel vertrouwen
geven als ik hier heb gehad.
En dat is moeilijk voor een
Italiaanse club hoor, want Ita
liaanse journalisten kunnen
behoorlijk vervelend zijn. De
pers zit hier overal achteraan.
Ieder klein dingetje kruipen ze
bovenop. Momenteel zijn ze
erg 'tuk' op financiële tekor
ten. Geldproblemen zijn hier
normaal, bijvoorbeeld als een
club twee keer een uitwed
strijd speelt, dan wordt het
moeilijk. Nou, dat blazen ze
dan tot enorme drama's op.
Maar vergis je niet in die gas
ten. De Gazetto dello Sport zet
zo drie advocaten op een zaak,
hoor".
Slim
„Romeo Anconetani is een
hele goede president voor Pisa,
die full-time met de club bezig
is. Hij schijnt vroeger spelers
makelaar geweest te zijn.
Toen hij kwam, speelde Pisa
in de vierde divisie. Die man
heeft de club naar dit niveau
gesleurd. We hebben ook wel
sponsors, niet net als Ajax na
tuurlijk, maar er wordt toch
altijd nog een anderhalf a
twee miljoen gulden binnen
gebracht. Anconetani moet het
hebben van spelers aan- en
verkopen. Hij kocht spelers die
weinig waard waren, Berg
green (Kiefts Deense mede
speler) bijvoorbeeld. Hij kocht
hem voor een miljoen, nu is hij
tussen de vijf en zes miljoen
waard. Hetzelfde verhaal
geldt voor mij. Mij kocht hij
ook voor een miljoen. Die man
koopt gewoon goed in, hij
heeft kijk op voetbal, heeft
veel contacten en is slim".
„Er wordt hier altijd ge
speeld. Hoe dan ook. Dat moet
vanwege de toto waar giganti
sche bedragen mee gemoeid
zijn. Wekelijks is de inzet vijf
endertig miljoen gulden. Hier
hoef je echt niet met vervan
gende uitslagen aan te komen
zetten. Daar worden ze gek
van. Dat kan toch ook niet.
Maar soms moet je daarom
wedstrijden spelen Vorig
jaar in de Serie B, wij stonden
toevallig op het toto-formu
lier. In Catania lag het veld
werkelijk helemaal onder wa
ter, maar we moesten spelen,
voor de toto. De inkomsten
zijn hier enorm. Hét gemid
delde over heel Italië in de Se
rie A ligt op vijfenveertig- tot
vijftigduizend mensen per
wedstrijd. Bovendien barst het
van de steenrijke voorzitters.
Ach, het gaat allemaal zo ge
makkelijk hier. Tot 1990 zal
het wel op deze manier door
gaan. Dan organiseert Italië
het wereldkampioenschap
voetbal. Daarna zullen ze toch
wel een stapje terug moeten
doen, vermoed ik. Het kan zo
niet voortduren".
Belangrijk
stikt daar van de clubs. Maar
er zit ook erg veel geld, omdat
iedere rijkaard president van
een voetbalclub wil worden, of
de meeste stemmen binnen
een vereniging wil hebben. Als
je president bent, bén je ook
iemand. Maar vaak hebben die
mensen al genoeg aanzien. Bij
Juventus zit Agnelli van Fiat,
bij Fiorentina is een schatrijke
familie aan het bewind en AS
Roma heeft een ex-senator als
president. In dat kader is Pisa
een klein clubje, maar zoveel
geld als daarin omgaat, gaat
er bij PSV niet eens om, denk
ik, maar goed".
Niet zeuren
„Philips kan doen wat het
wil. Ik volg dat van horen zeg
gen. Alles is daar nu mogelijk
in Eindhoven, is het niet?
Maar daar wordt in Nederland
zo raar op gereageerd. Ik be
grijp dat niet. PSV is een club,
Philips is de sponsor, die geld
schieter wil zijn naam in
Europa uitbreiden, hoewel dat
volgens mij niet eens nodig is.
Waarom mag dat niet? Wie
berokkenen ze schade? PSV en
Philips doen een stap in de
goede richting. Misschien ko
men er nu ook zulke sponsors
naar de andere clubs, prima
toch. Arnesen, Gullit en Gerets
hadden nooit in Nederland ge
speeld als PSV er niet was.-
Wat wil het Nederlandse pu
bliek nu eigenlijk. De mensen
vinden het toch leuk als PSV
de Europa Cup wint. Ze moe
ten niet zeuren, met PSV wint
het Nederlandse voetbal weer
aanzien en krijgen Neder
landse clubs weer uitnodigin
gen uit het buitenland. Al
thans, zo beoordeel ik dat hier
vandaan".
„Er is in Nederland geen
geld en de mensen zijn er uit
gekeken op voetbal. Jonge ta
lenten zouden eigenlijk weg
moeten. Voor henzelf, voor
hun ontwikkeling. Niet in de
eerste plaats vanwege de ver
diensten. Laat ik dat zeggen,
anders vinden ze in Neder
land, spelers en trainers, weer
dat Kieft alleen op de centen
let. Ze moeten alleen al van
wege het betere voetbal naar
landen als Italië. Want ik weet
niet of jij genoten hebt van Pi-
sa-Verona, dat was toch een
mooie ervaring. Een wedstrijd
in de onderste helft van de Se
rie A, maar die staat wel op
het niveau van de subtop in
Nederland".
Ophouden
„Er gaat hier geeneen club
bankroet. Er staat altijd wel
een-'of andere rijke jongen op.
Voetbal, calcio, dat is zo be
langrijk voor de Italianen. In
Rome, Turijn, Milaan, het
„De tien gloriejaren van het
Nederlandse voetbal moeten
we voorgoed vergeten. Dat ni
veau halen we nooit meer. We
moeten blij zijn met het ni
veau van daarvoor. In 1972
plaatste Nederland zich niet
eens voor het EK in België. Ik
hoorde dat pas geleden, vond
ik wel leuk, vlak na de uit
schakeling voor Mexico".
„De huidige generatie in
Nederland kan best voetbal
len, maar die zit met de erfenis
van die paar mooie jaren.
Daar praten ze nóg wel twin
tig jaar over, vrees ik. Vooral
journalisten. Je zou kunnen
zeggen, dat er behalve aan een
nieuwe lichting voetballers
ook behoefte is aan een jonge
lichting voetbaljournalisten.
Neem die oudere gasten als
Jan de Deugd (Telegraaf) en
Dick van de Polder (Vrije
Volk). Die mannen zaten tij
dens de WK's in West-Duits-
land en Argentinië op de tri
bune en genoten dankzij het
Nederlandse elftal een hoop
aanzien. Dat vonden ze waar
schijnlijk leuk, begrijpelijk,
maar dat is voorbij. Ze moeten
er eens over ophouden. Ze
denken dat ze nog steeds tegen
Van Hanegem en Cruyff zitten
te praten".