euzen ger Het grote gelijklvan Wim Kieft >HILIPS ;n (m/v) WIM KIEFT IS TELEURGESTELD IN LEO BEENHAKKER eiten bv .EGE TERNEUZEN /l/V) t ONDERWIJS kleintje uitje ZATERDAG 28 DECEMBER 1985 A51 lingsprogramma. rwaarden voor natica-sector van or de chefs van gen van Roosen- )at zijn respectie- 83548) en 50-84311, richten aan drs. ips Personeelza- er 35, 5600 VB in de vestigings- louden. ■Leur tten-Leur dukt voor de bouw, de kontakten met architek- RMACELL gipsvezelpla- verdient de voorkeur. en en een prettige werk- cholengemeenschap 46.4530 AC Terneuzen, huidige funktionaris elders ature voor een l.-plaats. van aard zijn en gelden voor :ot 1 augustus 1986. ;king bedraagt maximaal 23 beginsel moet worden vol- n van ingang van benoeming eds één jaar werkloos zijn en ichreven staan bij een G.A.B. een samenwerkingsschool Protestantse Christenen, wacht dat zij overeenkomstig willen funktioneren. zich wenden tot de heer J. 01150-95007 of de heer S. 31150-94403. Brieven gelieve richten aan de rector Dankdiensten aan ken als zelfstandige inisatle met ruim 3.000 e voorwaarden, r een dertiende aris en een je pensioenregeling. elijke sollicitatie, van een recente vordt binnen 14 dagen igstelling verwacht irektie van Rabobank Postbus 3,4850 AA ïn kunt u vragen aan l.W.M. Nooren, hoofd in, telefoon 076- Destel 89. Wim Kieft in actie voor Oranje. „Ik vind het laag dat ik door de bondscoaches nu zo aange pakt wordt". - foto anp Van onze sportredactie PISA - Een lauwe zondagmiddag in Pisa, halverwege december '85, be wijst op velerlei wijzen het gelijk van Wim Kieft, 23 jaar oud inmid dels, toen hij 2,5 jaar geleden besloot zich voor een miljoen gulden te laten transfereren van AFC Ajax naar Pisa Sporting Club. Het land waar voetbal geen voetbal, maar 'calcio' heet, is het paradijs voor iedere voetballer. In het bovenal vriendelijke Tos cane neemt de club van de puissant rijke 'presidente' Romeo Anconetani in de harten van de lokale supporters een belangrijke plaats in. Kieft, de 'toren van Pisa' in de frontlinie van de plaatselijke Serie A-club, koestert zich in de onophoudelijke belangstel ling van de tifosi. Op het programma staat de wed strijd Pisa SC-Hellas Verona. Hoewel het treffen zich voltrekt in de onder ste helft van de hoogste Italiaans voetbalcompetitie, loopt de Arena Garibaldi ruim een uur voor de wed strijd ver vol met circa zestiendui zend verwachtingsvol gestemde voet balliefhebbers. Onder het op grote trommels steeds maar weer herhaalde ritme van een aria uit de opera 'Car men' van Bizet, kijkt het legioen van Pisa gretig uit naar het duel tussen enerzijds de degradatiekandidaat en anderzijds de kampioen van vorig jaar, met Berggreen en Kieft aan de ene kant in het blauwzwart en illus tere klanten als Briegel, Elkjaer Larssen, Di Gennaero en Galderesi in het geelblauw. Een ME'er loodst uw verslaggever over een ongebruikelijke route langs onverwachte klippen. Dicht bijeen drommende 'ultra's' uit Verona wij ken bereidwillig een weinig, sup poosten wijzen keer-op-keer weer druk gesticulerend naar een andere ingang. Eenmaal aanbeland bij deur met het bordje 'Stampa', na eerst aan de nog steeds behulpzame ME'er toe gegeven te hebben dat het inderdaad jammer is dat niet Nederland en wel Marokko en Canada naar Mexico gaan, en dat Van Hanegem en Haan inderdaad ooit wereldvoetballers wa ren, blijkt zich achter de deur een perszaaltje met twee gesloten deuren te bevinden. 'Polizia!' roept de ME'er venijnig en meteen wordt een van de deuren geopend. Niet begrijpend, maar des alniettemin vriendelijk opent Pre ben Elkjaer zelf de deur en laat ons via een met spelers gevulde kleedkamer van Verona de gang naar de perstri bune op. De heer Anconetani, toen nog uiterst amicaal maar na de met 0-1 doorzijn club verloren partij zal hij de verzamelde pers aan een gi gantische scheldkanonnade onder werpen, schenkt een drankje en wijst vervolgens de weg naar de tribunes. De binnenkant van de Arena Gari baldi geeft zich prijs en blijkt de moeite waard. Voetbal, calcio, bete kent feest in Italië. Kleurrijk vuur werk blussende suppoosten, veel volk op de rangen, gezang, tromgeroffel, enorme spandoeken, een overvloed, aan reclameborden, een milde zon énmeeslepend voetbal van prima gehalte. Kieft verliest, schiet via de doel man zelfs een strafschop op de paal, maar speelt goed. Veel bewegend is hij twee helften lang bezig aan zijn 'schaduw' Fontolan te ontkomen. Van de 41 balcontacten brengt hij er 30 tot een goed einde. Slechts 9 keer beroert hij de bal met het hoofd. „In bijna drie seizoenen heb ik maar twee keer via een kopbal gescoord", legt hij de andere dag uit tijdens een ge sprek, waarin hij languit, ontspan nen en kettingrokend Deo Beenhak ker en Rinus Michels stevig op de korrel neemt, de hoge score van Marco van Basten in een ontnuchte rend kader plaatst en de loftrompet steekt oyer het voetballen in Italië. Het gaat goed met Wim Kieft en hij wil nog lang niét terug naar Neder land. Hoewel, soms raakt hij door weemoed bevangen, als hij denkt aan de Indische buurt in Amsterdam, waar hij als 10-jarig jongetje ooit be sloot bij Ajax te gaan voetballen. Door Chris van Nijnatten PISA - „Die rode kaart in Brussel, daar denk ik niet zo vaak meer aan. Die zit kennelijk an deren nog steeds heel hoog. Wat dat betreft, ben ik zeer teleurgesteld in Beenhakker. De kritiek die hij nu onder andere aan mijn adres heeft gericht, ik vind dat allemaal zo zwak van die man." „Michels moet natuurlijk al helemaal niet lullen over een zwakke mentaliteit van mij. Cruyff werd er op jonge leeftijd ook eens uitgestuurd in een inter land. Daar zal hij niks meer van zeggen, want Cruyff heeft Michels bij Ajax er door gesleept en mee naar Barcelona genomen. Hij heeft die man miljonair ge maakt. Dat wil ik tussen neus en lippen toch wel even kwijt. Die kritiek op mij slaat nergens op." Laag „Maken de coaches nooit fouten? Ik weet het niet, maar ik dacht dat ze vijf minuten voor tijd in Rotterdam met 2-0 voorstonden tegen de Belgen. Ik ken de wissels en de taktie- ken niet, maar zouden er aan de zijlijn misschien foutjes ge maakt kunnen zijn? Dan is het wel heel lullig dat Beenhakker mij na die interland meteen de zwarte piet toespeelt, aan iemand die er niet eens is. Ze zoeken me gewoon. Laag vind ik dat. Wat moet je nou met zo'n Beenhakker, die roept dat hij als bondscoach in zes wed strijden maar één interland verloren heeft. Daar schiet je niets mee op. Kleinzielig, echt Hollands". „Mentaliteit, mentaliteit. Ook een voetballer wordt met bepaalde eigenschappen gebo ren, die je niet zomaar veran dert. Je hebt nu eenmaal een bepaald karakter. Ik zal nooit het veld ingaan met de opzet iemand een kopstoot te geven, maar mijn instelling is altijd goed. Een trainer ziet zoiets niet, die zit maar op de bank". Geel „En eh.ik blijf er dus bij dat ik die goser in Brussel geen klap gegeven heb hè. Ik kan dat nu gemakkelijk zeg gen, maar ik duwde hem tegen zijn kin. Ik zweer het je, hij gaf me een schop, ik duwde hem terug en toen was alles afgelopen, gebeurd, alles aan stukken. Ik heb na afloop de schuld op me genomen, maar een gele kaart was genoeg ge weest. Het voorval speet scheidsrechter D'elia ook. Hij vond me ten slotte toch een Italiaanse speler. Maar dat is het hem juist. Hij wist dat er hier op hem gelet werd door de pers. Als een Italiaanse scheidsrechter in een inter land een in Italië voetballende speler, die een doodschop uit deelt, geen straf geeft, dan moet je eens kijken wat hier gebeurt. Zo'n man wordt ge nadeloos aangepakt. Zo zijn ze hier dan ook weer wel. D'elia hield me in de gaten. Ik heb er niks van gezegd. Één woord van mij was genoeg geweest om er nu nog verhalen over in de kranten te zien. Ik heb maar gezegd dat hij gelijk had". Matennaaier „Na afloop gaf die jongen (Vercauteren) me een hand. Toch is het een matennaaier. Wat hij deed, heeft niets met profvoetbal te maken. Maar ach, misschien ben ik wel geen echte prof. Dat zal Michels wel bedoeld hebben. En dan wordt Van Basten door Michels en anderen verweten, dat hij na afloop samen met Vercauteren van het veld loopt en hem geen klap voor zijn bek geeft. Dat heeft er toch allemaal niks mee te maken". „Maf eigenlijk, een week na Brussel belt Beenhakker me 'Een bondscoach moet toch een beetle Masse hebben' op. Hij zei dat hij teleurgesteld was in me. Ik zei, dat ik dat begreep en zei ook, dat ik het niet had moeten doen. Toen zei hij: 'Laten we in godsnaam onze mond houden in de pers. Laten we er niet meer over praten'. En dan doet hij het toch. Als bondscoach moet je toch een klein beetje klasse hebben. Hij moet toch weten wat hij wel en niet kan zeggen, enigszins niveau tonen. Moet ik me nou de gebeten hond voelen? Door twee uitspraken van Beenhakker en Michels? Welnee, ik heb het hier moei lijker gehad, hoor". Anders „Het bevalt me prima in Pi sa, ik heb het hier echt naar mijn zin. Dat is weieens an ders geweest. In het eerste jaar bijvoorbeeld. We degra deerden en ik speelde ontzet tend slecht. Ja, hoe gaat dat. Je neemt een stap die gemakke lijk lijkt, maar vreselijk te genvalt. Ik was negentien, mijn vrouw zeventien, erg moeilijk allemaal. Het aan passen aan de Italiaanse ge woontes heeft lang geduurd". „Het voetbal is totaal anders dan in Nederland; veel defen siever, maar van een veel ho ger niveau. Als spits heb je het in Italië zwaar. Je kunt hier niet even wachten tot de bal len van de flanken komen. Zo werkt dat niet. Je moet juist op zoek naar een kans door vooral veel te bewegen. Op het laatst kreeg ik in de wedstrijd tegen Hellas Verona opdracht om in de spits hoge ballen af te wachten. Dan merk ik weer hoe moeilijk dat is. Een bal aannemen, controleren, daar krijgt een spits in de Serie A geen kans voor. De mandek kers krijgen de opdracht hun tegenstanders het voetballen onmogelijk te maken. Dat doen ze dan ook met behulp van veel trek- en duwwerk. Dat is een Italiaanse spelop vatting. In Nederland willen ze dat verdedigers er dan ook nog eens bij gaan voetballen. Zo liggen hier de normen dus niet". Aansprekend „Het is zó aansprekend om tegen Juventus te spelen of bij Juventus, want er zijn spelers die dat kunnen. Tegen Platini, tegen Maradona, volle sta dions. De hele dag wordt er over gesproken en geschreven, de televisie is er. Je hebt hier het idee met 'iets' bezig te zijn. Wat wordt er in Nederland nou voor aandacht aan het voetbal besteed, te weinig toch. Op zondagavond twee wedstrijdjes op TV en op maandag een pagina in de krant". „Wat je hier als voetballer in drie jaar aan levenserva ring opdoet, steek je in Hol land ijl geen twintig jaar op. Prachtig, maar je laat er ook veel voor achter; familie, vrienden. Je kiest voor onze kerheid, je weet niet waar je terecht komt". Wim Kieft met zijn vrouw voor de onvermijdelijke toren van Pisa. „Ik heb het hier vrese lijk goed naar mijn zin". - foto leo vogelzang „We zijn hier kampioen ge worden. Mooi leven in Pisa. Een jaar later .vlogen we er weer uit. Wat er dan allemaal over je uitgestort wordt. On voorstelbaar. Daar leer je veel meer van dan drie keer op rij een kampioenschap met Ajax of 32 doelpunten voor die club. Je juicht daar en verder is er niets aan de hand. Aan de an dere kant is de psychische druk zwaar hier. We knokken nu tegen degradatie, de paniek staat op het punt uit te bre ken". Minder tijd „Ik miste een 'pinantie' te gen Verona. Dat nemen ze me gruwelijk kwalijk. Maar ja, wie niet schiet, mist nooit. Als je goed opgelet hebt, kon je zien dat ik tegen Verona din gen deed, die ik vroeger nooit deed. Ik kan meevoetballen, ik zie de dingen sneller. Een spel verdeler ben ik natuurlijk niet, zo'n speler word ik nooit. Je gaat hier ook sneller han delen, omdat je steeds mensen in je nek, voor je, overal hebt zitten. Je moet wel snel zijn, je hebt minder tijd, overal lopen ze. Ik heb hier alles uit eigen ondervinding geleerd. Ze ver tellen je wel wat, maar alleen ervaring telt. Ik heb nu hon derd vijf tig wedstrijden in het Italiaans voetbal gespeeld, dus een klein beetje ervaring heb ik wel, zou je kunnen zeggen". „Zo zit je hoog en vervol gens val je diep, dat is typisch Italiaans. Ik hoef vandaag niet naar buiten te gaan, na het missen van die penalty. Ik loop dan het risico een klap op mijn kanis te krijgen. Dat is toch ook weer prachtig, eigen lijk. De reacties van die men sen. Ik heb verschrikkelijk slechte wedstrijden gespeeld en vlak voor tijd gescoord, of een mooie actie gemaakt. Dan moet je de mensen zien. Dat publiek hier komt om blij te worden, in Nederland komen ze om te fluiten en rotzooi te trappen". „Toen ik hier pas zat, kocht ik dagelijks een Nederlands krantje. Maar je verliest toch je interesse hoor. De gemid delde maandagmorgen-uitsla gen. Dat is internationaal ge zien toch niet geloofwaardig meer. PSV en Ajax, die al 66 goals hebben en met 9-0, 8-1 en 5-2 winnen. Van Basten die halverwege op 28 doelpunten staat. Dat wordt hier echt be lachelijk gevonden. Een spits is hier scherper. Je krijgt een halve kans en die moet je be nutten. Ieder doelpunt dat je maakt, is beslissend. Je maakt nooit zomaar een goal. In Ne derland is dat anders. Van Basten krijgt drie kansen en moet er twee maken. Maar laat ik niet minachtend doen. Ik heb in dezelfde positie geze ten als Van Basten nu". Aandacht „Mijn vrouw was in Neder land en ze werd uitgenodigd om Ajax-Excelsior te bekij ken. Ze vond er niks aan. De sfeer niet, het voetbal niet. Nee laat mij nog maar even hier blijven. Hier lopen de beste voetballers. Een voetballer krijgt hier alle aandacht. Als je tegen Maradona moet spe len, of tegen Elkjaer Larssen. Pisa is een klein clubje uit een klein stadje. Maar het voetbal leeft hier enorm. Een op de vijf inwoners gaat elke veertien dagen naar het stadion. We trekken steeds vijftien tot twintigduizend bezoekers. Dat soort dingen is erg belangrijk voor mijDaarom wil ik ook in Italië blijven, ja. In ieder geval nog een paar seizoenen. Aan het eind van deze competitie loopt mijn contract af. Het zit erin, dat ik blijf, hoewel je het hier nooit weet. Ik kan ver kocht worden, er staat vijf miljoen gulden op mijn hoofd. Als de grenzen voor buiten landse spelers dicht blijven, is alles mogelijk voor me. Dat zou gunstig zijn. Ik moet eerst wel een goed seizoen maken. Ik ben op de goede weg, heb al vier doelpunten gemaakt. Dat is niet slecht, als je in aanmer king neemt, dat Rummenigge topscorer is en er pas acht heeft gemaakt". Vijf miljoen „Ik hoop dat de top haalbaar is voor me. De prijs staat vast; vijf miljoen. Dat is niet veel. Zo'n bedrag betalen ze hier voor een verdediger. Echt, dat kun je je als Nederlander mis schien niet voorstellen, maar ik ken een verdediger van een tweede divisieclub, die vijfe- neenhalf miljoen kostte. Niet te geloven, maar ik hoorde het laatst van iemand die het kan weten. Best handig, nu weet ik dat ik voor een redelijk prijs te koop ben". „De club Pisa, ach ik ken het niveau toch. In verhouding met Roma en AC Milan heb ben we niets in te brengen, dat zie je zo. In de Serie A zullen we elk jaar tegen degradatie moeten vechten. Niet zo den derend natuurlijk. Ik ben hier gekomen toen het slecht ging, ook met mij ging het slecht. Ze hadden me zo weg kunnen doen. Ik had zo weer in Hol land kunnen zitten. Toch hiel den ze vertrouwen in me. Zoiets telt zwaar voor me. Je krijgt dan toch een band met de club, omdat je het onvoor waardelijke vertrouwen kreeg. Zo'n band bestaat niet in Nederland, in feite. In Ne derland zullen ze een speler niet gauw zoveel vertrouwen geven als ik hier heb gehad. En dat is moeilijk voor een Italiaanse club hoor, want Ita liaanse journalisten kunnen behoorlijk vervelend zijn. De pers zit hier overal achteraan. Ieder klein dingetje kruipen ze bovenop. Momenteel zijn ze erg 'tuk' op financiële tekor ten. Geldproblemen zijn hier normaal, bijvoorbeeld als een club twee keer een uitwed strijd speelt, dan wordt het moeilijk. Nou, dat blazen ze dan tot enorme drama's op. Maar vergis je niet in die gas ten. De Gazetto dello Sport zet zo drie advocaten op een zaak, hoor". Slim „Romeo Anconetani is een hele goede president voor Pisa, die full-time met de club bezig is. Hij schijnt vroeger spelers makelaar geweest te zijn. Toen hij kwam, speelde Pisa in de vierde divisie. Die man heeft de club naar dit niveau gesleurd. We hebben ook wel sponsors, niet net als Ajax na tuurlijk, maar er wordt toch altijd nog een anderhalf a twee miljoen gulden binnen gebracht. Anconetani moet het hebben van spelers aan- en verkopen. Hij kocht spelers die weinig waard waren, Berg green (Kiefts Deense mede speler) bijvoorbeeld. Hij kocht hem voor een miljoen, nu is hij tussen de vijf en zes miljoen waard. Hetzelfde verhaal geldt voor mij. Mij kocht hij ook voor een miljoen. Die man koopt gewoon goed in, hij heeft kijk op voetbal, heeft veel contacten en is slim". „Er wordt hier altijd ge speeld. Hoe dan ook. Dat moet vanwege de toto waar giganti sche bedragen mee gemoeid zijn. Wekelijks is de inzet vijf endertig miljoen gulden. Hier hoef je echt niet met vervan gende uitslagen aan te komen zetten. Daar worden ze gek van. Dat kan toch ook niet. Maar soms moet je daarom wedstrijden spelen Vorig jaar in de Serie B, wij stonden toevallig op het toto-formu lier. In Catania lag het veld werkelijk helemaal onder wa ter, maar we moesten spelen, voor de toto. De inkomsten zijn hier enorm. Hét gemid delde over heel Italië in de Se rie A ligt op vijfenveertig- tot vijftigduizend mensen per wedstrijd. Bovendien barst het van de steenrijke voorzitters. Ach, het gaat allemaal zo ge makkelijk hier. Tot 1990 zal het wel op deze manier door gaan. Dan organiseert Italië het wereldkampioenschap voetbal. Daarna zullen ze toch wel een stapje terug moeten doen, vermoed ik. Het kan zo niet voortduren". Belangrijk stikt daar van de clubs. Maar er zit ook erg veel geld, omdat iedere rijkaard president van een voetbalclub wil worden, of de meeste stemmen binnen een vereniging wil hebben. Als je president bent, bén je ook iemand. Maar vaak hebben die mensen al genoeg aanzien. Bij Juventus zit Agnelli van Fiat, bij Fiorentina is een schatrijke familie aan het bewind en AS Roma heeft een ex-senator als president. In dat kader is Pisa een klein clubje, maar zoveel geld als daarin omgaat, gaat er bij PSV niet eens om, denk ik, maar goed". Niet zeuren „Philips kan doen wat het wil. Ik volg dat van horen zeg gen. Alles is daar nu mogelijk in Eindhoven, is het niet? Maar daar wordt in Nederland zo raar op gereageerd. Ik be grijp dat niet. PSV is een club, Philips is de sponsor, die geld schieter wil zijn naam in Europa uitbreiden, hoewel dat volgens mij niet eens nodig is. Waarom mag dat niet? Wie berokkenen ze schade? PSV en Philips doen een stap in de goede richting. Misschien ko men er nu ook zulke sponsors naar de andere clubs, prima toch. Arnesen, Gullit en Gerets hadden nooit in Nederland ge speeld als PSV er niet was.- Wat wil het Nederlandse pu bliek nu eigenlijk. De mensen vinden het toch leuk als PSV de Europa Cup wint. Ze moe ten niet zeuren, met PSV wint het Nederlandse voetbal weer aanzien en krijgen Neder landse clubs weer uitnodigin gen uit het buitenland. Al thans, zo beoordeel ik dat hier vandaan". „Er is in Nederland geen geld en de mensen zijn er uit gekeken op voetbal. Jonge ta lenten zouden eigenlijk weg moeten. Voor henzelf, voor hun ontwikkeling. Niet in de eerste plaats vanwege de ver diensten. Laat ik dat zeggen, anders vinden ze in Neder land, spelers en trainers, weer dat Kieft alleen op de centen let. Ze moeten alleen al van wege het betere voetbal naar landen als Italië. Want ik weet niet of jij genoten hebt van Pi- sa-Verona, dat was toch een mooie ervaring. Een wedstrijd in de onderste helft van de Se rie A, maar die staat wel op het niveau van de subtop in Nederland". Ophouden „Er gaat hier geeneen club bankroet. Er staat altijd wel een-'of andere rijke jongen op. Voetbal, calcio, dat is zo be langrijk voor de Italianen. In Rome, Turijn, Milaan, het „De tien gloriejaren van het Nederlandse voetbal moeten we voorgoed vergeten. Dat ni veau halen we nooit meer. We moeten blij zijn met het ni veau van daarvoor. In 1972 plaatste Nederland zich niet eens voor het EK in België. Ik hoorde dat pas geleden, vond ik wel leuk, vlak na de uit schakeling voor Mexico". „De huidige generatie in Nederland kan best voetbal len, maar die zit met de erfenis van die paar mooie jaren. Daar praten ze nóg wel twin tig jaar over, vrees ik. Vooral journalisten. Je zou kunnen zeggen, dat er behalve aan een nieuwe lichting voetballers ook behoefte is aan een jonge lichting voetbaljournalisten. Neem die oudere gasten als Jan de Deugd (Telegraaf) en Dick van de Polder (Vrije Volk). Die mannen zaten tij dens de WK's in West-Duits- land en Argentinië op de tri bune en genoten dankzij het Nederlandse elftal een hoop aanzien. Dat vonden ze waar schijnlijk leuk, begrijpelijk, maar dat is voorbij. Ze moeten er eens over ophouden. Ze denken dat ze nog steeds tegen Van Hanegem en Cruyff zitten te praten".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 7