FAO werkt mee aan ecologische ramp in Afrika Gibraltarezen denken verschillend over opheffen van hun isolement Ondanks meer voedsel meer hongerlijders Breidel dwingt Zuidafrikaanse pers tot zelfcensuur ABINET ïgaan Welzi en jaar uitj Perzisc 2e Kerstdag» Platte leven! Meubelfabriel Oisterwijk DINSDAG 24 DECEMBER 1985 ACHTERGROND Snel ingrijpen Waterolifant Vraatzucht WANTROUWEN TEGEN DE SPANJAARDEN NOG NIET OVER jfiDAG 24 DECEMBER 19 UNKMAN LEGT H00F1 OISTERWLH HULST ZWARE EETKAMER- ENSALONTAPIJTEN T5 PAGINA 2 WETENSCHAPPELIJKE onderzoekers van de Rijksuniversiteit in Leiden voorspellen dat de visstand in verreweg het grootste gedeelte van het Victoriameer in Afrika binnen twee jaar ge heel uitgestorven zal zijn. Zij hebben ontdekt dat een door de wereldvoedselorganisatie FAO uitgezette roofvis - de Nijlbaars - alle andere soorten vrijwel hebben uitgeroeid. Bij gebrek een voedsel eten zij nu elkaar op. Dr. C. Barel van het Zoölogisch Laboratorium van de universiteit, leider van het onderzoekproject, spreekt van een ecologische ramp van ongekende omvang. Het drama heeft naar zijn mening ernstige gevolgen voor de voed selvoorziening van de plaatselijke bevolking in de omrin gende landen Tanzania, Kenia en Uganda. De mensen klagen nu al steen en been over hun inmiddels vrijwel uitgeputte voedselbron. De roofvis zelf, waarvan er nu miljoenen exemplaren in het meer rondzwemmen, is praktisch niet bruikbaar. De internationale organisatie voor het behoud van de natuur IUCN (International Union for the Conservation of Nature) in het Zwitserse Gland zal de regeringen van de landen (o.a. Malawi), die de Nijlbaars eveneens willen uitzetten, aanraden hun plannen te laten varen. Australië heeft inmiddels laten weten naar aanleiding van de re sultaten van het Leidse onderzoek van hun voornemen af te zien. Er zal naar de mening van dr. Barel snel ingegrepen moeten worden. Het ministerie van buitenlandse zaken heeft de Leidse onderzoekgroep, die al zeven jaar in het betrokken gebied werkzaam is, een bedrag van 2,5 mil joen gulden toegezegd om hun werk voort te zetten en naar een oplossing te zoeken. De FAO had de vis, die een gewicht van 150 kilogram kan bereiken en daarom de olifant van het water wordt genoemd, 25 jaar geleden in het Victoriameer uitgezet om de plaatselijke bevolking van een nieuwe bron van voed zame eiwitten te voorzien. Aanvankelijk leek dit een goed idee. Maar in de prak tijk is deze stap uitgelopen op een nachtmerrie voor de Afrikaanse bevolking. De mensen eten de Nijlbaars nau welijks, omdat deze veel te vet is. De vis moet worden ge rookt om hem voor consumptie geschikt te maken. Een groot probleem is echter dat er een groot gebrek aan stookhout is. De bossen bevatten weliswaar nog voorra den, maar deze zouden binnen korte tijd praktisch ver dwijnen als op grote schaal vis gerookt zou gaan worden. Een andere reden waarom de plaatselijke bevolking geen Nijlbaars vangt, is dat de visnetten onder het ge wicht van de waterolifant bezwijken. Bovendien brengt deze vissoort op de markt weinig of niets op. In het Victoriameer, dat twee keer zo groot is als Ne derland, bevonden zich voorheen ongeveer driehonderd vissoorten, waarvan enkele alleen in dit meer voorkwa men. De Nijlbaars heeft deze vissen, die voor de Afri kaanse bevolking een waardevolle inkomstenbron bete kenden, praktisch allemaal verzwolgen. Er duikt nog een ander probleem op, dat een bedreiging voor de volksgezondheid betekent. Een van de door de Nijlbaars gegeten vissoorten hield tot nu toe de versprei ding van de voor mensen dodelijke ziekte Bilharzia (bot- worm) tegen, door het eten van de waterslak, die de ge vaarlijke virus draagt. Nu er voor de gulzige waterolifant bijna niets meer te eten is, begint de Nijlbaars aan het oppeuzelen van soort genoten. Op die manier roeit deze vissoort zichzelf uit, al dus de projectleider. De Leidse onderzoekers hebben geconstateerd dat in het deel van het Victoriameer, dat tot Kenia behoort, al bijna geen vis meer voorkomt. Het zal niet meer dan een paar jaar duren voordat ook de rest van het meer aan de vraatzucht van de Nijlbaars ten prooi is gevallen, die dan zelf evenmin overlevingskansen heeft. De natuur wordt verder uit zijn evenwicht gebracht doordat allerlei kleinere diersoorten, zoals slakken, zich ongestoord kunnen vermenigvuldigen. Vroeger werden zij verorberd door de oorspronkelijke kleinere vissoorten. De Nijlbaars heeft er geen belangstelling voor. Op den duur zullen overmatig grote hoeveelheden van dit soort levende organismen ontstaan. Wat de gevolgen daarvan zijn staat nog niet vast. (ANP/AFP) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236883. Sportredactie 076-236884. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 23, 4900 AA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen: 23,60 per maand; 68,06 per kwartaal of 264,45 per jaar Bi] automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8 30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje® 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 RanlfrolfltiPQ" Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. TIEN maanden nadat Spanje de blokkade van Gibraltar heeft opgehe ven, beginnen de inwo ners van de Britse kolo nie hun gevoel van op gesloten zijn te verlie zen. Maar politieke waarnemers op de rots menen dat de Gibralta- rezen hun wantrouwen jegens de Spanjaarden nog niet kwijt zijn. Graag rijden zij van Gi braltar naar Spanje of wo nen ze zelfs aan de Spaanse kant van de grens om te ont snappen aan de verveling in de kleine enclave waar bijna alle 27.000 inwoners elkaar kennen. Ook waarderen ze het, nieuwe gezichten te zien of te profiteren van de gro tere bedrijvigheid die voort vloeit uit de toename van het aantal bezoekers. Maar tezelfdertijd koeste ren zij de achterdocht dat het toegenomen contact tot een versmelting zal leiden die zal uitlopen op een inte gratie in Spanje, ook al heeft Londen herhaaldelijk de ga rantie gegeven dat het de kolonie niet zal afstaan te gen de zin van de bewoners ervan. De opening van de grens in februari nadat Groot- Brittannië akkoord was ge gaan met de Spaanse wens de soevereiniteit over de strategische rots te bespre ken, heeft het leven van de Gibraltarezen ingrijpend veranderd. In de 16 jaar dat de grens hermetische gesloten was, bestond het belangrijkste amusement in een autotocht over de steile weg die over de rots loopt. „Jongens volston den er mee tegen de rots op te rijden, hun vriendin zwanger te maken en te trouwen", aldus de journa list Dominque Searle. Uit rancune hebben ver scheidene jonge Gibraltare zen het vertikt de grens te passeren sinds die weer open is, zegt premier Sir Joshua Hassan. „De jonge generatie staat vijandiger tegenover Spanje dan de oude. Een jonge man zei me onlangs dat Spanje hem in zijn jeugd beroofd had van de kwaliteit van het bestaan". Terwijl ze als haringen in een ton zaten maar geen mo gelijkheid hadden huizen te bouwen op het stuk grond van maar 5,8 vierkante kilo meter, gaven de Gibraltare zen hun geld uit aan grote auto's die bumper aan bum per door de nauwe straten kropen en waarmee ze maar zelden hard konden rijden. Searle's vader John behoort tot de ongeveer 700 inwoners van de rots die een huis in Spanje hebben gekocht sinds de grens weer open is. Hij reist nu als forens op en neer naar zijn werk op de rots. „De huizen in Gibraltar zijn even duur als in het cen trum van Londen", aldus Searle, die hoofdredacteur is van de enige krant van Gi braltar, de Gibraltar Chro nicle. „Voor 120.000 gulden kun je kiezen tussen een twee-kamerflat hier en een huis met een tuin in Span je". Het aantal toeristen dat Gibraltar bezoekt is sinds februari tot twee miljoen ge stegen. Gedurende de blok kade kreeg de rots per jaar gemiddeld 150.000 bezoekers te verwerken, zo blijkt uit een rapport van de Gibralta- rese regering. Ze gaven on geveer 85 miljoen gulden uit in de anderhalve km lange winkelstraat, waardoor de omzet met 15 procent steeg en 300 400 mensen extra aan de slag konden. De Spanjaarden kopen in Gibraltar fototoestellen, ra dio's en goedkope kleding - kleine artikelen waarmee ze niet gesnapt worden door de precies controlerende Spaanse douane - en be schouwen het wisselen van de wacht bij de ambtswo ning van de gouverneur als een bezienswaardigheid. Deze plechtigheid geldt als net zo statig als die bij Buc kingham Palace in Londen, al is het plein zo klein dat de menigte heen en weer moet lopen. „Als Londen te duur is, is dit haast net zo goed", aldus een Spanjaard. Advocaat J. Triay, die zonder succes aan de verkie zingen heeft meegedaan met een programma waarin hij autonomie voor Gibraltar bepleitte, meent dat de grens met Spanje over 10 jaar fei telijk verdwenen zal zijn als gevolg van de toenemende contacten en de toetreding van Spanje tot de Europese Gemeenschap per 1 januari 1986. „We missen de kans om nu met Spanje te praten, ter wijl het zich voor harmoni satie heeft uitgesproken". Spanje wil Gibraltar te rugkrijgen door middel van een gezamenlijk bestuur over de rots met Londen of een huurovereenkomst. Ver der wijst Madrid er op dat de structuur van autonome re gionale regeringen een keur van mogelijkheden biedt voor het toekomstige be stuur over Gibraltar. Maar de oppositionele So cialistische Labour Party (die 7 van de 15 zetels in het parlement bezet tegen 8 voor de regerende Labour Party), die er op rekent de verkie zingen van 1988 te winnen, bepleit zelfbeschikking en een op maat gesneden onaf hankelijkheid voor de Britse kolonie. „Wij willen Gibral tarezen zijn, geen Britse of Spaanse kolonie, maar ook geen autonoom gebied onder Brits of Spaans gezag", aldus woordvoerder Juan Carlos Perez. De 70-jarige premier Sir Joshua is voorstander van de status quo." „Waarom moet ik beslissen over de toekomst van toekomstige generaties", vraagt hij zich af. Eén van de weinig punten waar Groot-Brittannië en Spanje het bij periodiek bi lateraal overleg tot dusver over eens geworden zijn, vormt juist een groot pro bleem voor zijn regering: het betalen van overheidspen- sioen aan Spanjaarden die op de rots werkten voordat de grens gesloten werd. Deze maatregel kost jaar lijks 28 miljoen gulden, wat neerkomt op 12 procent van de begroting van Gibraltar. De overeenkomst heeft tot tandengeknars geleid bij de 3.500 Marokkanen die voor de Spanjaarden in de plaats zijn gekomen maar geen aanspraak kunnen maken op sociale uitkeringen. VOOR het eerst in vier decennia is er relatief sprake van een vermin dering van het aantal mensen dat honger lijdt, aldus de Voedsel- en Landbouworganisa tie van de Verenigde Naties (FAO) die haar Vij f de W ereldvoedsel- onderzoek publiceerde. Als gevolg van de snelle groei van de wereldbe volking neemt het wer kelijke aantal honger lijders echter nog steeds toe. Edouard Saouma, de di recteur-generaal van de FAO, verklaarde ter gele genheid van de publicatie van het rapport dat er teke nen zijn die wijzen op een ommekeer. Hij voegde hier echter onmiddellijk aan toe dat de verbetering, die het gevolg is van een toename van de hoeveelheid voedsel per hoofd van de wereldbe volking, slechts bestaat op papier. In werkelijkheid neemt het aantal mensen dat aan ondervoeding lijdt, nog dagelijks toe, vooral op het Afrikaanse continent. Saouma concludeerde dan ook dat het rapport, dat on derzoek doet naar de proble men van ondervoeding als mede naar die van onvolle dige voeding - tekorten aan bepaalde essentiële voe dingsstoffen - geen redenen geeft voor tevredenheid. Hij wees erop dat, zoals wordt geillustreerd door de hui dige Afrikaanse voedselcri- sis, wijd verbreide onvolle dige voeding maar al te gauw kan verkeren in wer kelijke hongersnood en sterfte op grote schaal. In het onderzoek zijn twee methoden gebruikt om on dervoeding vast te stellen, waarbij verschillende nor men worden gehanteerd ten aanzien van de hoeveelheid voedsel die het menselijk li chaam nodig heeft om naar behoren te functioneren. Op grond van beide onder zoeksmethoden werd gecon stateerd dat er in een pe riode van drie jaar aan het einde van de jaren zeventig in vergelijking met een zelfde periode eind jaren zestig sprake is van een ver mindering met 4 tot 5 pro cent van het in absolute zin gestegen aantal mensen dat honger lijdt. Volgens de lagere norm waren in de periode 1979-81 tenminste 335 miljoen men sen in de ontwikkelingswe reld ondervoed, een toename van 10 miljoen in vergelij king met 1969-71. Verhou dingsgewijs daalde het aan tal mensen dat aan honger leed, echter van 19 procent tot 15 procent. Volgens de hogere norm waren eind jaren zeventig tenminste 494 miljoen men sen ondervoed, een toename van 22 miljoen mensen ge durende het decennium. Niettemin daalde het aantal percentagewijs van 28 pro cent naar 23 procent van de onderzochte bevolkings groep. Het rapport zegt dat, als gevolg van een toename van de hoeveelheid voedsel per wereldbewoner met 12 pro cent, 75 ontwikkelingslan den - met een totale bevol king van bijna drie miljard mensen - een lichte verbete ring in hun voedselsituatie hebben ervaren. In het rap port worden landen met een centrale planeconomie, zoals China, niet tot de ontwikke lingslanden gerekend. Niettemin, ondanks de be trekkelijke vooruitgang mondiaal gezien, lijkt er sprake te zijn van een groeiende kloof tussen de rijke en de arme naties. In de ontwikkelde gebieden, zoals de Verenigde Staten en West-Europa, bedraagt de gemiddelde dagelijkse voed- selconsumptie thans 3.390 calorieën per persoon en neemt het verschijnsel cor pulentie toe. Tegelijkertijd is in 26 ont wikkelingslanden in Afrika, Latijns-Amerika en Azië sprake van een daling van de voedselconsumptie per hoofd van de bevolking, in enkele gevallen tot beneden de 1.800 calorieën per dag. Afrika, dat is geteisterd door droogte en hongersnood, re gistreerde de grootste toe name van het aantal onder voede mensen. Volgens de hógere norm (van de hoeveelheid voedsel- energie die het menselijk li chaam behoeft om redelijk te kunnen functioneren) wa ren er in Afrika in 1979-81 in totaal 99 miljoen ondervoede mensen, in vergelijking met 81 miljoen tien jaar daar voor. Verhoudingsgewijs daalde het aantal onder voede Afrikanen als gevolg van de bevolkingsgroei van 29 naar 26 procent. Op grond van dezelfde be rekeningen steeg het aantal mensen dat aan honger lijdt in het Verre Oosten van 303 tot 313 miljoen, terwijl het aantal ondervoeden percen tagewijs daalde van 31 naar 25. In Latijns-Amerika wa ren in de periode 1979-81 in totaal 56 miljoen mensen on dervoed, vergeleken met 53 miljoen een decennium daarvoor. Niettemin daalde het aantal percentagegewijs van 19 naar 16. Het Nabije Oosten was het enige grote geografische gebied dat werd onderzocht, waar sprake is van een alge mene daling van het aantal hongerlijders. Terwijl dit aantal eind jaren zestig nog 34 miljoen bedroeg, was het eind jaren zeventig 25 mil joen. Verhoudingsgewijs Er is meer voedsel in Afrika, maar er zijn ook meer mensen die honger lijden. - FOTO AP daalde het aantal ondervoe den van 22 naar 12 procent. In het kader van het on derzoek zijn in de periode van 1973 tot 1983 onder meer de gevolgen van ondervoe ding onderzocht op kinde ren, zoals hun geboortege wicht, en op vrouwen, die veelal aan bloedarmoede lij den. In Azië is nog het meest sprake van het verschijnsel onvolledige voeding. Vie renvijftig procent van de kinderen onder de vijf jaar was kleiner dan normaal. Achtenvijftig procent van de Aziatische vrouwen had bloedarmoede. Suggesties voor bestrij ding van de honger variëren van opvoering van de voed- selproduktie en voedselsub sidies, tot beter onderwijs, betere voorlichting op voed- selgebied en ontwikkeling van de landbouw. (AP) DE drastische beperkin gen die de Zuidafri kaanse regering vorige maand oplegde aan de pers hebben de bericht geving naar het buiten land sterk ingeperkt. De gevolgen voor de pers in Zuid-Afrika zelf lopen minder in het oog, maar zijn niet minder ingrij pend. De persbreidel is in twee fasen ingevoerd. Bij de af kondiging van de noodtoe stand, in juli, kreeg de plaat selijke pers van het hoofd van de politie, generaal Jo- han Coetzee, te horen dat hij nog een scala aan maatrege len in reserve had als de pers niet vrijwillig meer zelfbe heersing aan de dag zou leg gen. Op 2 november verbood de regering televisie-opna men en foto's van de onrust in zwarte wijken. Journalis ten werd de toegang tot on rust-gebieden ontzegd. Voor de plaatselijke pers kwamen deze nieuwe beper kingen bij de meer dan 100 al bestaande wettelijke bepa lingen, die grenzen stellen aan de berichtgeving binnen Zuid-Afrika. Het zenuwach tige gevoel bij die Zuidafri kanen, die menen onvol doende informatie te krijgen over wat in hun eigen land gaande is, is alleen maar sterker geworden. De rege ring verdedigde de persbrei del als een middel om het ge weld in te dammen, dat zou worden gestimuleerd door de aanwezigheid van de media. Maar sinds de afkondiging van de nieuwe maatregelen is het geweld alleen maar toegenomen. Het Instituut voor de Betrekkingen tussen de Rassen meldde 69 slacht offers van het geweld in sep tember, 85 in oktober en 99 in november. Sinds de persbreidel is het geweld alleen maar toege nomen. - FOTO AP De meeste aandacht gaat doorgaans uit naar het con flict tussen de buitenlandse pers en de regering. Zo zijn de afgelopen twee weken journalisten aangevallen die verslag wilden doen van een begrafenis in de zwarte woonwijk Mamelodi; twee cameramannen zijn opge pakt en in staat van beschul diging gesteld toen ze opna men wilden maken in Mout- se, een plattelandsgebied dat zich verzet tegen inlijving bij het thuisland Kwandebele; twee tv-ploegen kregen op dracht zich de komende twee maanden niet meer te verto nen in de niet-blanke wijken van de westelijke Kaappro vincie. Bij de schietpartij van no vember in Mamelodi, die uit eindelijk tot een massabe grafenis van 12 mensen leid de, was geen televisie aanwe zig. De politie gaf aanvanke lijk foutieve inlichtingen en meldde slechts twee doden. Maar journalisten die zelf proberen ter plaatse meer accurate informatie te ver garen, stuiten op ernstige problemen. Zeker zes ver slaggevers en fotografen zijn gearresteerd; een verslagge ver in Kaapstad, Pippa Green, wacht strafvervol ging wegens openbare ge weldpleging; de hoofdredac teur van de Cape Times, Tony Heard, is aangeklaagd wegens de publikatie van een interview met ANC-leider Oliver Tambo; journalisten die zich verzetten tegen de groeiende neiging tot zelf censuur bij hun eigen krant, riskeren overplaatsing of ontslag nu de druk op de kranten toeneemt. Volgens de voormalige hoofdredacteur van de opge heven Rand Daily Mail, Rex Gibson, nu adjunct-hoofdre dacteur van The Star, is het veel moeilijker geworden nieuws en informatie te ver garen. „Ooggetuigen die vroeger wel als informant of tipgever wilden optreden, worden nu geintimideerd, zo wel door leger en politie als door plaatselijke activisten in de wijk." Die opvatting wordt onderschreven door de zwarte verslaggevers Sefako Nyaka en Sofi Tema, die ge makkelijker toegang hebben tot het nieuws in de zwarte wijken dan blanke collega's, maar die niettemin nu min der te horen krijgen van hun plaatselijke tipgevers. „Wetsovertreding is niet zozeer het probleem, maar het verzamelen van de fei ten," meent Gibson. „Ook al zouden ze we de wet trotse ren, dat zou ons nauwelijks een adequater beeld van de toestand in het land opleve ren." Gibson merkte op dat de regering misbruik maakt van de nu openlijk toege paste censuur. Onlangs trot seerde The Star een bevel van de politie om geen foto's te brengen van een oproerige menigte die zich verdrong voor een winkel in het cen trum van Johannesburg, waar uitverkoop werd ge houden. Volgens Gibson had de politie niet het recht dat bevel te geven. „De dagelij ke politie-communiqué's zijn altijd karig met informatie, maar vaak ook onjuist en al tijd onvolledig". Voor John Allen, landelijk coordinator van de journalis- tenbond SASJ, is het angst- aanjagendste dat 'we niet weten in welke mate de in formatiestroom wordt on derbroken. De doorsnee-bur ger van dit land kan niet overzien wat hij te weten komt, en wat hij niet te we ten komt. Zelfs voor degenen die er voortdurend mee bezig zijn, is het moeilijk te beoor delen wat ze wel en niet te weten komen.' In Port Elizabeth, in de oostelijke Kaapprovincie, is de Eastern Province Herald bekneld geraakt tussen het geweld en het verzet in het gebied. De politie meent dat de krant teveel begrip op brengt voor de grieven van de zwarte gemeenschap. De politie heeft verslaggeefster Juliette Saunders en hoofd redacteur Koos Viviers in staat van beschuldiging ge steld op grond van een nooit eerder toegepast wetsartikel, dat absurde voorzorgsmaat regelen verlangt van journa listen die een verhaal over een politie-optreden willen natrekken. Onder druk van de politie heeft de krant de berichtge ving over de onrust sterk in geperkt. Een van de verslag gevers, Jo-Ann Bekker, die volgens de politie sympa thiek stond tegenover het Verenigd Democratisch Front (UDF), werd ontslagen. In Durban hebben drie lei dende politieke verslagge vers van de Daily News ont slag genomen, uit protest te gen het weglaten van nieuws uit de krant. Het blad Ilanga in Durban, dat in de Zulu- taal verschijnt, kreeg te ma ken met een zitstaking van het hele personeel, dat met die actie onder meer protes teerde tegen het achterhou den van nieuws. Gibson geeft toe dat de druk een remmende werking heeft op hoofdredacties, maar zeker twee andere kranten in Johannesburg bieden weerstand. Percy Qo- boza, hoofdredacteur van City Press, een weekblad met een grote oplage onder zwar ten, gaf zijn mensen onder het motto publish and be damned opdracht de cen- suurvoorschriften te nege ren. Vorige week bracht het blad een foto'van een bran dende vrachtwagen in Sowe- to. Anton Harber, lid van de redactieraad van de Weekly Mail, een weekblad dat is op gezet door ex-redacteuren van de Rand Daily Mail, meent dat met de nodige in spanning en inventiviteit nog wel aan informatie is te ko men. „De beperkingen zijn maar de ene helft van het probleem. De andere helft is de vraag of de pers in staat en bereid is de wet te trotse ren en nieuwe wegen kan vinden om informatie te brengen." Andere journalisten zien echter tal van valkuilen op deze weg. Ook als de infor matie wordt verkregen, is publikatie ervan nog onder hevig aan de stringente be palingen van de politiewet en de defensiewet. Zij vrezen dat de regering met de zaak tegen de Eastern Province Herald een voorbeeld heeft willen stellen. De Zuidafrikaanse staats omroep, met een monopolie op het televisienieuws en op bijna al het radionieuws, heeft zelfs de pretentie laten vallen dat ze de berichtge ving over de gebeurtenissen verzorgt. „Het is nu alleen nog maar propaganda, ze brengen opzettelijk een grove verdraaiing van de gebeurte nissen", meent Gibson. Als om dat te ondersteu nen, leidde radionieuws dienst het bericht over het jaarlijkse rapport van het Internationaal Pers Instituut in met een verklaring van een regeringswoordvoerder, die de deugden van de pers- breidel aanprees met de op merking dat 'men er niet op kon vertrouwen dat buiten landse journalisten zelf te rughoudendheid zouden op brengen'. Vervolgens werd uit het IPI-rapport alleen de passage vermeld over dub bele maatstaven bij de be richtgeving over terrorisme. Een groot deel van het IPI- verslag is gewijd aan de sterk verslechterde persvrij heid in Zuid-Afrika. „Als het doek al niet is ge vallen over de informatie in Zuid-Afrika, dan hangt er in ieder gevallen een dichte mist omheen", stelt Gibson. (ANP) een onzer verslagge vers geningen automobilist |t op een platte- Isweg vijf maal r kans op een on- 8I dan op andere of" die conclusie lt het Instituut r cultuurtechniek Waterhuishouding W) van de Directie idbouwkundig lerzoek in Wage- Ln. Het ICW rde het onderzoek in samenwerking de Stichting We- ichappelijk On- derzoek Verkef ligheid. Het plattelan gennet vormt i totale lengte 42.000 km ve weg meer dan cent van de weglengte bui bebouwde kom. Vooral het 'eenzijdige' on len is opvallenc Met 40 procen men deze de tabal Van onze Haagse reda ;N HAAG - De tabaksin en reclamevoorschriften s eten leggen. Gebeurt dat n atssecretarissen Van der R idheid) en Van Zeil (Econ afregelen nemen. lat staat in de toelichting op het gebruik van tabak, dat de bewi ir de Tweede Kamer hebben ges i de industrie op de tabaksreck at vel te mager, schrijven de bev jj willen een reclamever in sport-, jeugd- en om bladen. De reclame in chriften en in de bioscoop rerder worden beperkt. Op o en televisie mag al geen ime gemaakt worden, e beperkingen houden on- meer in dat tabakspro- ten alleen nog tegen een trale achtergrond mogen den getoond. Er mag bij- :beeld geen relatie meer den gelegd tussen per- dij ke vrijheid en roken. De wetsteki strenge mogelijk Verde rookverl bare geb zen en i voorgest voor de kenen di ten won tra kosti in de vor kenfondi den door Van onze Haagse redactie HAAG - De Welzijnswet as op 1 januari 1987 en een jaar eerder van iht worden. Minister ikman (Welzijn) heeft dat Veede Kamer geschreven, ij omschrijft het uitstel als mer. Brinkman heeft ds geprobeerd de welzijns- in 1986 ingevoerd te krij- heeft telkens gesteld dat datum de laatste gelegen- is om het overgeven van idieregelingen van rijk r provincie samen te kun- laten vallen met die op een si andere beleidsterrei- °°r het uitstel leek dat hevelen in gevaar te ko- maar de bewindsman schrijft waarin korter 1989 woi gesubsid niet me het rijk 1 turn krij de vier met geld theken, i werk en betaald i Brinkn weten va met teri Hij heeft het uitst schrijft d de gemee: de gelege voor te bf van ingan (ADVERTENTIES) Ook op 2e Kerstdag ben welkom op onze sfeervo Heusdensebaan 65, geopend van 10.00 tot 17.00 uu Absdaalseweg 1, geopend van Toonaangevend in eiken. IN DIVERSE DESSINS i 300x200 2450 nu voor 1495.- 4 200X140 1450 nu voor 850.- 160x95 650.- nu voor 395.- - 130x65 330.- nu voor Uw vet voor be/eggin

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 2